Κυριακή Γ’ Λουκά: Το θαύμα της νεκρανάστασης (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 (Λουκ. ζ’ 11-16)

Πολλοί είναι οι άνθρωποι που αυτοτιτλοφορούνται «Σωτήρες της ανθρωπότητας». Ποιος απ’ όλους τους όμως θα μπορούσε να φανταστεί πως θα ήταν δυνατό να σώσει ανθρώπους από το θάνατο; Στην ιστορία έχουμε δει πολλούς καταχτητές. Κανένας τους όμως δε νίκησε το θάνατο. Στη γη γνωρίσαμε πολλούς βασιλιάδες που είχαν εκατομμύρια υποτελείς. Κανένας τους όμως δεν μπόρεσε να μετρήσει στους υποτελείς του και τους νεκρούς μαζί με τους ζωντανούς.

Κανένας, εκτός από τον μοναδικό Ένα, τον Κύριο Ιησού Χριστό, Εκείνον που μαζί Του δεν μπορεί να συγκριθεί κανένας. Δεν είναι μόνο ο Νέος Άνθρωπος. Είναι ο Νέος Κόσμος, ο Δημιουργός Του. Όργωσε τον αγρό ζώντων και νεκρών κι έσπειρε και στους δυό τον καινούργιο σπόρο της ζωής. Οι νεκροί μπροστά Του είναι όπως κι οι ζωντανοί, οι ζωντανοί όπως οι νεκροί. Ο θάνατος δεν είναι εμπόδιο στη βασιλεία Του. Παραμέρισε το εμπόδιο αυτό κι άνοιξε τη βασιλεία Του στην ιστορία, από τον Αδάμ και την Εύα ως τον τελευταίο άνθρωπο που θα γεννηθεί στη γη. Κοίταξε τη ζωή και το θάνατο του ανθρώπου με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι βλέπουμε εμείς οι θνητοί. Κοίταξε και είδε πως η ζωή δεν...

ΝΕΑ ΤΑΞΗ: Στη Βρετανία διώκεται ακόμα και η προσευχή κοντά σε Κέντρα αμβλώσεων!

 ΝΕΑ ΤΑΞΗ: Στη Βρετανία διώκεται ακόμα και η προσευχή κοντά σε Κέντρα αμβλώσεων!

του Pierre-Alain Depauw

Τρεις αστυνομικοί εφόρμησαν εναντίον μιας φιλειρηνικής γυναίκας που προσευχόταν κοντά σε Κέντρο αμβλώσεων: Ως κακοποιός ερευνήθηκε, κρατήθηκε, ανακρίθηκε και παραπέμφθηκε στη Δικαιοσύνη...

Μια γυναίκα συνελήφθη και ερευνήθηκε, μεταξύ άλλων στα μαλλιά της, επειδή προσευχόταν μυστικά, κοντά σε ένα ιατρικό κέντρο έκτρωσης. Οι αρχές εξετάζουν το ενδεχόμενο ποινικοποίησης της προσευχής κοντά σε κέντρα αμβλώσεων σε όλη τη χώρα. Οι υποστηρικτές των αμβλώσεων φαίνεται να γνωρίζουν πολύ περισσότερο τη δύναμη της προσευχής από πολλούς Χριστιανούς.

Η Isabel Vaughan-Spruce, διευθύντρια του March for Life στο Ηνωμένο Βασίλειο και εθελόντρια που...

Ο «κλειδαράς» παπάς, ο Άγιος Νεκτάριος και οι τρεις «κολλητοί» φίλοι (Συγκλονιστική αληθινή ιστορία!)

Ἀπὸ τὸ μπὰρ καὶ τὸ ποτὸ στὸ… Χριστὸ καὶ τὴ Θεία Κοινωνία! 

Τοῦ Διονύση Μακρῆ

-Πώς καὶ πὼς περιμένω ρὲ φίλε νὰ φθάσουν τὰ Χριστούγεννα!

-Μὴν μοῦ πεῖς πὼς ξαφνικὰ ἔγινες καλὸς Χριστιανός, γιατί θὰ τρελαθῶ…

-Ὄχι, ὄχι μακρυὰ ἀπὸ μένα αὐτὲς οἱ ἀνοησίες. Στὸ λέω γιὰ νὰ προετοιμαζόμαστε γιὰ καμιὰ ἐπιπλέον οἰνοποσία.

-Καλὰ καὶ περιμένεις τὰ Χριστούγεννα; Ποιὸς μᾶς ἐμποδίζει νὰ τὸ ρίξουμε ἀπὸ τώρα λίγο ἔξω!

-Δὲν ξέρω ρὲ φίλε ἀλλὰ τὴν οἰνοποσία τὸ διάστημα τῶν Χριστουγέννων τὴν νιώθω πιὸ εὐχάριστα, σὰν νὰ εἶναι πιὸ γευστικὸ τὸ ποτό! Μὲ τραβάει περισσότερο τὸ μπαράκι.

-Τώρα ποὺ τὸ λὲς καὶ ἐγὼ ἔτσι νιώθω. Περίεργα πράγματα. Ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες αὐξάνεται ἡ θλίψη καὶ μέσα στὴ σκέψη μου διογκώνονται ὅλα τὰ προβλήματα.

-Χειμώνας φίλε μου. Καταχνιὰ κρύο, ἐρημιά! Ἡ φύση εἶναι ποὺ μᾶς τὰ δημιουργεῖ γιατί καὶ ἐγὼ τὰ ἴδια περνάω. Νὰ γιατί τρελαίνομαι γιὰ καλοκαίρι…

-Θυμᾶσαι Νίκο τὸν Ἀποστόλη;

-Ποιὸν αὐτὸν ποὺ ξέκοψε ἀπὸ τὴν παρέα μας καὶ δὲν μάθαμε ποτὲ τὸ γιατί;

-Ναὶ αὐτόν. Τὸν εἶδα προχθὲς παντελῶς ἀλλαγμένο. Τὸν εἶχα δεῖ καὶ πέρυσι τὰ Χριστούγεννα καὶ εἶχα παραξενευτεῖ. Ὁ ἄνθρωπος λὲς καὶ ἔπαιρνε ληγμένα φάρμακα. Ἔλαμπε ὁλόκληρος. Χαμογελοῦσε. Φοὺλ εὐτυχία, σοῦ λέω.

-Τί μοῦ λές; Κέρδισε κανένα λαχεῖο ἢ πῆρε καμιὰ βαρβάτη κληρονομιά καί ἔριξε πέτρα!

-Ὄχι ρὲ Νίκο! Ἀκολούθησε, ὅπως μοῦ εἶπε ἕνα ἀπόγευμα τὴν γυναίκα του γιατί νόμιζε ὅτι τὸν ἀπατάει.

-Καὶ τί ἀποκάλυψε;

-Ἡ γυναίκα του πήγαινε σὲ μία συγκέντρωση ποὺ ἔκανε ἕνας παπάς, μία φορὰ τὴν ἑβδομάδα. Μιλοῦσαν γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ συναφῆ μὲ τὴν πίστη. Ὁ Ἀποστόλης νόμιζε ἀρχικὰ ὅτι ἡ γυναίκα του ἐκεῖ συναντιέται μὲ τὸ «φίλο» της καὶ κάθισε πίσω ἀπὸ μία κολόνα γιὰ νὰ δεῖ τί συμβαίνει.

-Καὶ τί ἀνακάλυψε πές μου, μὴν μὲ κρατᾶς σὲ ἀγωνία.

-Τίποτε τὸ σπουδαῖο. Κάτι ἀλλόκοτά μοῦ εἶπε. Πιθανὸν νὰ μὲ κορόιδευε καὶ δὲν ἔδωσα σημασία.

-Τί ἀλλόκοτα, θὰ μὲ τρελάνεις!

-Νὰ ἀπὸ ὅτι θυμᾶμαι ἔλεγε πὼς ὁ παπὰς ἐξιστοροῦσε μία ἱστορία γιὰ κάποιον ποὺ ξέπεσε ἀπὸ τὴν πίστη καὶ βασανίζεται. Καὶ πὼς ὄχι μόνο βασανίζεται ὁ ἴδιος ἀλλὰ πληγώνει καὶ τὴν οἰκογένειά του, σπαταλώντας τὰ χρήματά του σὲ ἀνούσια πράγματα, ὅπως ἡ οἰνοποσία. Αὐτὸς νόμιζε πὼς τὰ ἔλεγε γι’ αὐτόν. Εἶπε κι ἄλλα πράγματα ὁ παπὰς ποὺ συγκλόνισαν τὸν Ἀποστόλη.

-Καὶ τελικά…

-Ἡ κατάληξη ἦταν νὰ ζητήσει ἀπὸ τὴ γυναίκα του νὰ τοῦ κλείσει ἕνα ραντεβοὺ μὲ τὸν παπά.

-Τί τὸν ἤθελε;

-Ἤθελε νὰ διερευνήσει ἂν τοῦ εἶχε πεῖ κάτι ἡ γυναίκα του καὶ τὸν ἀναγνώρισε μόλις τὸν εἶδε καὶ γιὰ νὰ μὴν τὸν κάνει ρόμπα μιλοῦσε σὲ τρίτο πρόσωπο.

-Κλείστηκε τὸ ραντεβού;

-Ναί, πῆγε.

-Καὶ τί τοῦ εἶπε ὁ παπάς;

-Κατ’ ἀρχὴν διαπίστωσε πὼς δὲν τὸν γνώριζε. Μίλησαν ἀρκετὴ ὥρα. Καὶ μοῦ εἶπε, τὸ ἀλλόκοτο. Ὅτι δῆθεν ὁ παπὰς αὐτὸς ξεκλείδωσε τὴν καρδιά του μὲ τὴν εἰλικρίνεια καὶ τὴν καλοσύνη του. Καὶ ὄχι μόνο τὴν ξεκλείδωσε ἀλλὰ ἐπιπλέον τοῦ «ἔβγαλε» πράγματα ἀπὸ μέσα του ποὺ τὸν βάραιναν χρόνια. Κι αὐτὰ τὸν ὁδηγοῦσαν στὴν ἀσυδοσία καὶ οἰνοποσία.

-Πέτυχε μᾶλλον σὲ «κλειδαρὰ» παπά!

-Δὲν ξέρω ἂν ἦταν «κλειδαρὰς» πρὶν γίνει παπάς. Τὸ μόνο ποὺ ξέρω εἶναι ὅτι ὁ Ἀποστόλης ἔγινε ἀπὸ τότε ἄλλος ἄνθρωπος. Ἀκόμη καὶ στὸ μαγαζὶ του ὅλα πᾶνε ρολόι.

-Ρὲ Μῆτσο μοῦ ἦρθε μία ἰδέα. Δὲν παίρνεις τηλέφωνο τὸν Ἀποστόλη νὰ μᾶς πάει στὸν παπά. Εἶμαι πολὺ περίεργος νὰ μάθω τί τοῦ εἶπε καὶ τὸν γύρισε 180 μοῖρες. Λὲς ὁ παπὰς νὰ διακινεῖ κανένα χάπι εὐτυχίας. Νὰ τὸ πληρώσουμε ἅμα εἶναι κάτι τέτοιο γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸ τὰ ἄγχη καὶ τὸ βάρος τῶν ἡμερῶν. Γιατί τὸ ποτὸ φίλε ἐγὼ δὲν τὰ ἀφήνω. Θὰ μὲ συντροφεύει μέχρι ποὺ νὰ κλείσω τὰ μάτια μου…

-Πλάκα κάνεις; Τί χάπι εὐτυχίας νὰ πουλᾶ ρὲ Νίκο ὁ παπάς. Θὲς καὶ τὰ λὲς ἢ ἦταν μπόμπα τὸ οὐίσκι καὶ σὲ βάρεσε στὸ «δόξα πατρί»!

-Ὄχι δὲν εἶμαι ζαλισμένος. Μοῦ κίνησες ἁπλὰ τὴν...

Ο Άγιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής (4 Οκτωβρίου)

 Της Λαμπάδος το κλέος και Κυπρίων αγλάϊσμα και θαυματουργός όντως ώφθης, Ιωάννη Πατήρ ημών Όσιε. Νηστεία κατατήξας της σαρκός, άλόγους ενθυμήσεις πανσθενώς, όθεν χάριν ίαμάτων εξ ουρανού εδέξω, θεόπνευστε. Δόξα τω δεδωκότι σοι ίσχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι δόξα τω ένεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.

Ο Θαυμαστός και εξαίσιος αυτός Ιωάννης καταγόταν από το χωριό Λαμπαδού ή Λαμπαδιστός κοντά στα σημερινά χωριά Μιτσερό και Γαλάτα. Ο πατέρας του ήταν ιεράς και ονομαζόταν Κυριάκος και η μητέρα του ονομαζόταν Άννα. Και οι δυο γονείς του ήταν πολύ ευσεβείς χριστιανοί. Δεν είχαν άλλο παιδί γι΄αυτό και φρόντισαν να μάθει τα ιερά γράμματα και να έχει χριστιανική μόρφωση.

Όταν ενηλικιώθηκε, οι γονείς του τον πάντρεψαν με νέα κόρη πλουσίων γονέων. Όμως ο Ιωάννης προτιμώντας την παρθενία και την ολική αφοσίωσή του στον Θεό, απέφευγε να εκτελεί τα συζυγικά του καθήκοντα. Ο δε πενθερός του ο οποίος ήταν δολιόφρωνας και φθονερός, προσκάλεσε κάποιο Μάγο και αφού κατασκεύασε με μαγική τέχνη δηλητήριο, το έβαλε στο πιάτο με το ψάρι που επρόκειτο να φάει ο Ιωάννης. Και έτσι τυφλώθηκε. Ο Ιωάννης ο Λαμπαδιστής υπέμεινε με καρτερία και χωρίς παράπονο τη φοβερή αυτή δοκιμασία. Συγχώρησε αυτούς που τον τύφλωσαν, παρηγόρησε τους γονείς του, και αφιέρωσε τη ζωή του στο Θεό.

Ο ωραίος σαν άγγελος, ο αγνός στη ψυχή και το σώμα έφηβος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής, συμπλήρωσε το 18 έτος της ηλικίας του, φέροντας το ακάνθινο στεφάνι της κακίας των ανθρώπων και τη στέρηση του φωτός των ματιών του. Αυτό όμως δεν τον ενόχλησε. Πήρε λοιπόν τον ...

ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. " ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΕΙΔΩΛΑ" ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

 Η κουλτούρα ως είδωλο ανήκει στις μέρες μας στα πιο τυφλά είδωλα. Απορρίπτοντας το Θεό πού είναι ό μοναδικός εμπνευστής και υποκινητής του πλέον ευγενούς πολιτισμού τόσο της ψυχής όσο και του σώματος, οι αθεϊστές άρχισαν να λατρεύουν τα έργα και τις κατασκευές τους τα όποια ονομάζουν με μία λέξη - κουλτούρα. Όμως το να λατρεύεις τα ανθρώπινα έργα είναι το πλέον μισητό πράγμα ενώπιον του Θεού. Αφού ό Θεός στις εντολές Του απαγόρευσε αυστηρά στους ανθρώπους να λατρεύουν τα έργα και την κτίση Του, από τα όποια και το πλέον ασήμαντο είναι τελειότερο από την τελειότερη ανθρώπινη κουλτούρα. Και εφόσον ο πολιτισμός τοποθετήθηκε σε εξάρτηση με τα υπόλοιπα είδωλα πού αναφέραμε εδώ, ιδιαίτερα με τα υλικά αγαθά, είναι επειδή κι αυτός υπηρετεί δυναμικά την κουλτούρα των πολεμικών μικροβίων πού πριν ή μετά οδηγούν στη γέννηση της πολεμικής ανάφλεξης.

Από αυτά τα πέντε είδωλα τα δύο μπορούν να...

Η απόγνωση, η απελπισία και η αντιμετώπισή τους μέσα από το Θεό

 

«Τα βάσανα σας είναι πολλά. Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε. Δοκιμασίες είναι...»

Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος: Μην απελπίζεστε από τις δοκιμασίες της ζωής. Η απόγνωση, η απελπισία και η αντιμετώπισή τους μέσα από το Θεό. …Όταν συμβαίνει κάτι αντίθετο στο θέλημα σας, κάτι που σας προκαλεί πίκρα και ταραχή, να συγκεντρώνετε γρήγορα την προσοχή σας στην καρδιά και ν’ αγωνίζεστε μ’ όλη σας τη δύναμη, με βία και προσευχή…

Η απόγνωση, η απελπισία και η αντιμετώπισή τους μέσα από το Θεό

«Τα βάσανα σας είναι πολλά. Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε. Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας.

 Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη.

Μη θυμώνετε, μη δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο.

Αφήστε τους ελεύθερους να ...

3 Οκτωβρίου: Εορτή Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου

Η Εορτή Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου είναι 3 Οκτωβρίου

Άγιοι που εορτάζουν σήμερα: Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης

Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης καταγόταν από την πόλη των Αθηνών. Έζησε και μαρτύρησε τα χρόνια που αυτοκράτορας ήταν ο Δομετιανός. Διακρίθηκε για τη φιλοσοφική του κατάρτιση και τη βαθιά του καλλιέργεια.

Αρχικά ήταν ειδωλολάτρης και μέλος της Βουλής του Αρείου Πάγου. Το κήρυγμα όμως του Αποστόλου Παύλου άγγιξε την παιδευμένη και ευαίσθητη ψυχή του και βαπτίσθηκε. Αργότερα διαδέχθηκε στον επισκοπικό θρόνο των Αθηνών τον ευσεβή Ιερόθεο. Επιβραβεύθηκε από το Θεό για τη χριστιανική του δράση με το χάρισμα να επιτελεί θαύματα.

Περιόδευσε σε πολλά μέρη της Δύσης, όπου κήρυξε τον ευαγγελικό λόγο και ερμήνευσε τις ιερές γραφές. Όταν έφθασε στο Παρίσι συνελήφθη και αργότερα αποκεφαλίσθηκε. Μαζί του μαρτύρησαν και δύο μαθητές του, ο Ρουστικός και ο Ελευθέριος. Ο ηγεμόνας της περιοχής έδωσε εντολή να μη θάψει κανείς τα άγια λείψανα των μαρτύρων, όμως κάποιοι χριστιανοί τα φύλαξαν και όταν δεν υπήρχε πλέον φόβος τα ενταφίασαν με τιμές.

Κατά την άποψη του Μιχαήλ Ι. Γαλανού «εἰς τὰ συναξάρια ὅμως, καὶ εἰς τὸ Μηναῖον αὐτὸ ἐν τῷ ἑορτολογίῳ τῆς τρίτης Ὀκτωβρίου, τελεῖται ἀνατροπὴ τῆς ἱστορικῆς… ἀληθείας» (Γαλανού Ι. Μιχαήλ, Οι βίοι των Αγίων, μην Οκτώβριος, Αθήναι 1951, σελ. 22). Σύμφωνα με τον παραπάνω συγγραφέα, η άποψη, κατά την οποία ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης μαρτύρησε στο Παρίσι, είναι εσφαλμένη.

Ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης υπήρξε συγγραφέας πλήθους θεολογικών συγγραμμάτων, από τα οποία παραθέτουμε σε μετάφραση ορισμένα λόγια του, σχετικά με την Αγιότητα, τη Βασιλεία και...

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Πως να καταστρέψετε αποτελεσματικά το παιδί σας!

 

Δυό φράσεις από το Ευαγγέλιο, που μας λένε καθαρά που βρίσκεται ο Χριστός, για να Τον βρίσκουμε εύκολα

 …Τώρα θυμήθηκα, παιδιά μου, δυό φράσεις από το Ευαγγέλιο, που μας λένε καθαρά που βρίσκεται ο Χριστός, για να Τον βρίσκουμε εύκολα.

Η πρώτη φράση είναι τα λόγια του Κυρίου στον γραμματικόν εκείνον, που ζήτησε να Τον ακολουθήσει παντού όπου και αν πήγαινε: «αἱ ἀλώπεκες φωλεοὺς ἔχουσι καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατασκηνώσεις, ὁ δὲ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἔχει ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ» (Ματθ.8,20).

Δεν είχε δηλαδή που ν’ακουμπήσει το κεφάλι Του σαν άνθρωπος για να ξεκουραστεί. Και κοιμόνταν στα άλση και στους λόφους ή όπου Τον φιλοξενούσαν. Κι εμείς οι άθλιοι και αχόρταγοι άνθρωποι, όσα κι αν έχουμε πάντα παραπονιόμαστε και θέλουμε περισσότερα! Είμαστε πλεονέκτες, φίλαυτοι, ματαιόφρονες…

-Ενώ ο Χριστός ήταν ξυπόλητος και μονοχίτων και πιο φτωχός από τους φτωχούς ο πλουσιότερος πάντων, συμπλήρωσε κάποιος ακροατής.

-Η άλλη φράση παιδιά μου είναι από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον (19,30) και μας αποκαλύπτει που... βρήκε τόπον για να γείρει το κεφάλι Του ο Δημιουργός του σύμπαντος.

-Σε ποιό μέρος, Γέροντα;

-Πάνω στον Σταυρό! Ναι, πάνω στον Σταυρό, δηλαδή στην κορυφή της θυσίας. Εκεί «κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα».

Το ακούσατε αγαπητοί μου; Στην αρχή ο κόσμος δεν του έδωσε τόπο να γεννηθεί και κατέφυγε σ’ έναν σταύλο για ζώα. Και σε όλη Του τη ζωή, φτωχός, κατατρεγμένος, άστεγος και διωκόμενος, δεν βρήκε άλλον τόπο από τον μαρτυρικό Σταυρό.

Μόνο πάνω στον Σταυρό βρήκε τόπο ν’ αναπαυθεί. Και η ανάπαυσή Του ήταν η θυσία. Τότε ακριβώς παρέδωσε το πνεύμα Του στον Θεό Πατέρα.

Να λοιπόν που πρέπει και εμείς να βρίσκουμε την αληθινή ανάπαυσή μας: Στον Σταυρο του Χριστού μας, στο πνεύμα της αγάπης του Θεού όπου «πάντες οι Άγιοι αναπαύονται»!

Έγινε και πάλι σιωπή κατανυκτική και ο γέροντας αφού έκανε το σημείο του Σταυρού πρόσθεσε:

-Όταν κάνουμε, παιδιά μου, τον σταυρό μας, ας θυμόμαστε τον λόγο του Ευαγγελίου: «Κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα» και ας λέμε ολοκαρδίως την ευγνωμοσύνη μας: «Δόξα σε Σένα, Κύριε Ιησού Χριστέ, δόξα Σοι»!

Γιατί χωρίς αυτήν την κορυφαία θυσία δεν θα υπήρχε σωτηρία για κανέναν άνθρωπο! Κι ακόμα να θυμόμαστε ότι ο Χριστός βρίσκεται πάνω στον Σταυρό με την ανίκητη δύναμή Του συνεχώς, για να βοηθά τους πιστούς, όταν κάνουν τον Σταυρό τους να επικαλούνται την χάρη Του!

Από το βιβλίο του Π.Μ.Σωτήρχου «Οι εραστές του Παραδείσου» Εκδ.Αστήρ

https://www.askitikon.eu

https://paterikos.blogspot.com/2024/09/blog-post_15.html

2 Οκτωβρίου - O Άγιος Κυπριανός και η Αγία Ιουστίνη

Υπάρχει Ψυχή; Τι απαντά ένας Ιατροδικαστής!

 

1 Οκτωβριου - Όσιος Ιωάννης ο ψάλτης ο καλούμενος Κουκουζέλης

🎀Έκανε 7 ΕΚΤΡΏΣΕΙΣ κ πήγε να κοινωνήσει!Ακούστε τι της έκαναν ο παπάς κ ο Χριστός

 

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Φωτιστής των Αρμενίων-30 Σεπτεμβρίου

Το πως σκεφτόμαστε για τον άλλο διαμορφώνει και την σχέση μας μαζί του!

Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ον κοινωνικό. Από την παιδική ηλικία έως την ενήλικη ζωή και τα γηρατειά, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να συνυπάρχει με άλλους, να ανταλλάσσει απόψεις, γνώμες, εμπειρίες, να μοιράζεται καταστάσεις, να δίνει και να παίρνει.

Από τα πιο απλά ερεθίσματα ως και τα πλέον κοινωνικά, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το περιβάλλον με διαπροσωπικούς όρους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις που δημιουργούμε θα πρέπι να είναι ρηχές και αγκιστρωμένες σε τύπους και σχήματα.

Δυστυχώς δεν αναπτύσσουμε βαθιές προσωπικές σχέσεις με τους άλλους. Προτιμούμε να ξέρουμε πολλούς, αλλά λίγο. Προτιμούμε να έχουμε ένα ευρύ κοινωνικό περίγυρο, από το να έχουμε καλούς και πιστούς φίλους. Όχι ότι θα πρέπει να είμαστε αντικοινωνικοί και «κουμπωμένοι» απέναντι σε αγνώστους αλλά να μην φτάνουμε στο άλλο άκρο, δηλαδή στην αγωνιώδη επιθυμία καινούργιων γνωριμιών. Βεβαία αυτό συμβαίνει, γιατί; Διότι νομίζουμε ότι οι πολλές γνωριμίες, οι καινούργιες γνωριμίες θα μας...

29 Σεπτεμβρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών Κυριακού του αναχωρητού: Βίος, Ακολουθία.

 Τῇ ΚΘ΄ τοῦ αὐτοῦ Μηνός (Σεπτεμβρίου), Μνήμη τοῦ Ὁσίου Κυριακοῦ τοῦ ἀναχωρητοῦ

Σκίλλης ἀμύνῃ Κυριακὲ πικρίᾳ,
Γεῦσιν γλυκεῖαν, ᾗ θανεῖν κατεκρίθης.

Σκιλλοβόρος δ’ ἐννάτῃ μύσεν εἰκάδι Κυριακός.

Επισκ. Διονυσίου Λ. Ψαριανού

Σήμερα η εκκλησία μας εορτάζει και τιμά την ιερή μνήμη του οσίου Κυριακού του αναχωρητού. Ο όσιος Κυριακός γεννήθηκε στην Κόρινθο το 408. Ο πατέρας του λεγόταν Ιωάννης κι ήταν ιερέας, κι η μητέρα του λεγόταν Ευδοξία. Ο τότε επίσκοπος Κορίνθου Πέτρος, που ήταν θείος του Κυριακού από τον πατέρα του, τον χειροτόνησε αναγνώστη. Αλλά ο Κυριακός δεν εύρισκε ανάπαυση στην Κόρινθο, γι’ αυτό και σε ηλικία δεκαοκτώ ετών έφυγε για τα Ιεροσόλυμα. Εκεί τότε υπήρχαν πολλά μοναστήρια και μεγάλοι ασκητές, κοντά στους οποίους επιθυμούσε να ζήση ο άγιος Κυριακός. Η ψυχή του έκανε φτερά και πετούσε από θεϊκό έρωτα! Τον γοήτευε και τον τραβούσε η ερημική ζωή.

Πηγαίνοντας στα Ιεροσόλυμα, ο άγιος Κυριακός βρήκε τον άγιο Ευθύμιο: εκείνος τον έκαμε μοναχό και τον έστειλε στον άγιο Γεράσιμο τον Ιορδανίτη. Ο άγιος Ευθύμιος κι ο άγιος Γεράσιμος είναι μεγάλα ονόματα στην ιστορία και τη ζωή του ασκητισμού. Κοντά σ’ αυτούς έζησε ο άγιος Κυριακός, και μάλιστα στον άγιο Γεράσιμο, που τον είχε αχώριστα μαζί του. Όταν κοιμήθηκε ο άγιος Γεράσιμος, ο άγιος Κυριακός γύρισε πάλι κοντά στον άγιο Ευθύμιο. Μα όπου και αν ήταν, ο άγιος Κυριακός εκτελούσε αγόγγυστα κι ολοπρόθυμα τη διακονία του, επειδή πάντα είχε στο νου του και δεν ξεχνούσε το λόγο του Θεού˙ «Επικατάρατος ο ποιών τα έργα Κυρίου αμελώς».

Όταν ξαναγύρισε στο μοναστήρι του αγίου Ευθυμίου, ο άγιος Κυριακός χειροτονήθηκε ιερέας. Εκεί έμεινε για πολλά χρόνια κι ήταν τόσο πράος και ασκητικός, ώστε κανένας δεν τον είδε ποτέ να οργιστή, μα ούτε και να τρώγη. Έτρωγε μόνο λίγο, όσο που να κρατιέται στη ζωή, όταν το βράδυ κλεινότανε στο κελί του. Στα εβδομήντα επτά του χρόνια, ο άγιος Κυριακός έφυγε από το μοναστήρι για την έρημο και ...