ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ, ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ: ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ.

Το 15χρονο παιδί που μαρτύρησε για να μην προδώσει την νηστεία του Δεκαπενταυγούστου…

Ό Άγιος Νεομάρτυς Ιωάννης (+21η Όκτωβρίου) καταγόταν από τα μέρη της Μονεμβασίας. Ό Ιερέας πατέρας του καταγόταν από το χωριό Γεράκι, άλλ’ ως Εφημέριος τοποθετήθηκε στο γειτονικό χωριό Γούβες, από οπού καταγόταν ή πρεσβυτέρα του και εκεί γεννήθηκε το 1758 καί μεγάλωσε ό Ιωάννης.

Από μικρός ό Ιωάννης προσπαθούσε να μιμείται τον Ίερέα-πατέρα του στη ζωή του, τον βοηθούσε στίς Ακολουθίες της Εκκλησίας καί πάντα θυμόταν ότι αυτός ήταν «παπά γιος» καί έπρεπε να προσέχει τη συμπεριφορά του, ώστε να είναι παράδειγμα για τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του.

Άλλά το έτος 1770 οί ορδές του Αλβανού Χατζή Όσμάν, αφού κατέπνιξαν κάθε σημείο ελληνικής αντιστάσεως, έφθασαν καί στίς Γούβες. Οί Αρβανίτες μεταξύ άλλων φόνευσαν καί τον πατέρα του Ιωάννη (πού δεν διασώθηκε το όνομα του) καί στη συνέχεια αιχμαλώτισαν τον ίδιο καί τη μητέρα του καί τους μετέφεραν στη Λάρισα.

Εκεί τους πώλησαν δύο καί τρείς φορές τον καθένα ξεχωριστά καί υστέρα από δύο χρόνια τους ξαναπώλησαν καί τελικά αγοράσθηκαν καί οί δύο από έναν Τούρκο από τη Θεσσαλονίκη, πού διέμενε στη Λάρισα. Μάλιστα ό Τούρκος δεν είχε παιδιά καί βλέποντας τα χαρίσματα του Ιωάννη, ό οποίος ήταν πολύ έξυπνος για την ηλικία του, πρόθυμος, πειθαρχικός καί σβέλτος στη δουλειά, σκέφθηκε μαζί με τη γυναίκα του νά τον κάνουν ψυχοπαίδι τούς, δηλαδή νά τον υιοθετήσουν.

Έτσι από τη στιγμή εκείνη καθημερινά το αφεντικό του προσπαθούσε νά διαστρέψει τον Ιωάννη από την Πίστη των Χριστιανών καί νά τον κάνει Οθωμανό. Αρχικά προσπάθησε με κολακείες καί υποσχέσεις καί κατόπιν με φοβέρες καί βασανισμούς, ώστε να κάμψει την αντίσταση του Ιωάννη, ό όποιος όμως έμενε στερεός καί ακλόνητος στη Χριστιανική Πίστη του.

Παράλληλα καί η γυναίκα του αφεντικού του προσπαθούσε καθημερινά με μαγείες καί σατανικά γητεύματα να ξεμυαλίσει τον Ιωάννη, ώστε να κυριευθή από σαρκικές επιθυμίες καί έτσι να τουρκέψει. Αλλ’ ό Ιωάννης, έχοντας το Θεό μέσα του, έμεινε καθαρός άπ’ όλα. Η θεία Χάρη τον φύλαξε άπ’ όλα τα διαβολικά τεχνάσματα της γυναίκας του Αγαρηνού.

Αφού κουράσθηκε ό Τούρκος να παρακαλεί και να πιέζει τον Ιωάννη να αλλαξοπιστήσει θυμωμένος τον οδήγησε στην αυλή του Τζαμιού. Εκεί μαζεύθηκαν πολλοί Αγαρηνοί, πού προσπαθούσαν με χτυπήματα, φοβέρες καί σπαθισμούς νά τον κάνουν νά τουρκέψει. Η απάντησή του όμως ήταν ξεκάθαρη: «Εγώ Τούρκος δεν γίνομαι. Χριστιανός είμαι καί Χριστιανός θέλω νά πεθάνω»!

Έφθασε όμως καί ή Νηστεία της Παναγίας, το Δεκαπενταύγουστο. Μόλις ό Τούρκος κατάλαβε ότι ό Ιωάννης δεν ήθελε νά χαλάσει τη Νηστεία καί νά αρτυθή, αποφάσισε νά τον κλείσει σ’ ένα στάβλο. Εκεί τον κλειδαμπάρωσε για όλο το διάστημα των 15 ημερών καί πότε τον κρεμούσε καί τον κάπνιζε με άχυρα καί πότε τον χτυπούσε με το σπαθί του προσπαθώντας νά τον κάνει νά φάει καί νά χαλάσει τη Νηστεία. Αλλ’ ό Ιωάννης όχι μόνο δεν έφαγε αρτυμένα φαγητά, αλλά οϋύτε καν τα δοκίμασε. Προσευχόταν καί παρακαλούσε την Παναγία νά τον βοηθήσει νά μην αρτυθεί. Προτιμούσε καλύτερα νά θανατωθή παρά νά χαλάσει τη Νηστεία.

Βλέποντας ό αφέντης του ότι δεν πείθεται, τον άφηνε νηστικό 2 καί 3 ήμερες, χωρίς να του δίνει τίποτε να φάει. Από την άλλη μεριά, η μητέρα του Ιωάννη, ίσως πιεζόμενη από τον Τούρκο αφέντη, στεκόταν κοντά στο γιο της καί βλέποντας τον αποκαμωμένο από τα βασανιστήρια καί από τη νηστεία, τόν παρακινούσε να φάει λέγοντάς του: «Φάε, γιε μου, από αυτά τα φαγητά, για να μην πεθάνεις, καί ό Θεός καί ή Παναγία σε συγχωρούν, γιατί δεν το κάνεις με το θέλημα σου, αλλά από ανάγκη. Λυπήσου καί εμένα τη φτωχή καί στενοχωρημένη μητέρα σου καί μη θελήσεις να πεθάνεις παράκαιρα καί με αφήσεις έρημη σ’ αυτή τη σκλαβιά καί ξενιτειά».

Στίς παρακλήσεις αυτές της μητέρας του ό Ιωάννης απάντησε: «Γιατί κάνεις έτσι, μητέρα, καί κλαις; Γιατί δεν μιμείσαι τον Πατριάρχη Αβραάμ, ό όποιος για την...

ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΛΕΙΨΑΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ

 

Το 1967 είχε πάει μια επιτροπή επιστημόνων (ιατροδικαστών) για να εξετάσουν το λείψανο του Αγίου Γερασίμου και να δώσουν μια "επιστημονική" (αν μπορούσαν) λύση για την αφθαρσία του Ιερού Λειψάνου. 

Κάθησαν αρκετές ημέρες και το εξέτασαν. Στο τέλος, συνέταξαν μια έκθεση που... μεταξύ άλλων ομολογούσαν πως η αφθαρσία του Αγίου Λειψάνου είναι πάνω απο την σφαίρα της επιστήμης. 

Το θαυμαστότερο όλων όμως ήταν πως ο επικεφαλής τους ο οποίος ήταν ψυχρός και αδιάφορος ως προς την πίστη, επί είκοσι μέρες ήταν στο σπίτι του κλεισμένος και προβληματισμένος. Όταν αργότερα τον ρώτησαν γιατί, ομολόγησε πως καθώς εξέταζε το λείψανο, κάποια στιγμή, αισθάνθηκε στο χέρι του Αγίου σφυγμό (δείγμα ζωντανού ανθρώπου)!!!

Γενική περίληψη από ηχογραφημένη ομιλία του μακαριστού λαϊκού ιεροκήρυκα Δημητρίου Παναγόπουλου (+ 13 Φεβρουαρίου 1983 ή 1984).

Η Πολιτεία Αγάπης στο viber. Για να συνδεθείτε, πατήστε εδώ:

https://invite.viber.com/?g2=AQA23SO1I8u2k046%2B6ZeF2%2BRbrQH1

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης: Πίσω ἀπὸ τὴν δοκιμασία κρύβεται ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ

 Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης,

 Προηγούμενος Ἱ. Μ. Φιλοθέου

Ἡ θλίψης εἶναι κακὸ πράγμα. Ἀλλὰ πίσω ἀπ’ αὐτό, πίσω ἀπὸ τὸν πόνο, πίσω ἀπὸ τὴν θλίψη, πίσω ἀπὸ τὴν δοκιμασία, κρύβεται ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ, κρύβεται ἡ ἀναγέννησης, ἡ ἀνάπλασης τοῦ ἀνθρώπου, τῆς οἰκογενείας. Οἱ πάντες σχεδὸν τὴν μεταστροφὴ τους τὴν ὀφείλουν σὲ κάποια δοκιμασία. Νομίζουν ὅτι πηγαίνουν ὅλα ὡραῖα∙ τοὺς παίρνει ὁ Θεός το παιδί∙ κλάματα κακό, κ.λ.π. Ἔρχεται καὶ ἐπισκιάζει ἔπειτα ἡ χάρις τοῦ θεοῦ καὶ εἰρηνεύουν οἱ ἄνθρωποι∙ καὶ πλησιάζουν τὴν ἐκκλησία, πλησιάζουν τὴν ἐξομολόγηση, πλησιάζουν τὸν ἱερέα. Χάριν τοῦ παιδιοῦ πᾶνε στὴν ἐκκλησία, ὁ πόνος τοὺς κάνει ν’ ἀναζητήσουν, νὰ προσευχηθοῦν ὑπὲρ ἀναπαύσεως, νὰ κάνουν τὶς λειτουργίες. Ὁ πόνος ἁπαλύνει τὴν καρδιὰ καὶ τὴν κάνει δεκτικὴ τῶν λόγων τοῦ θεοῦ, ἐνῶ πρῶτα ἦταν σκληρή, δὲ δεχόταν.
Παραδείγματος χάριν, ἕνας ἄνθρωπος στὸ σφρίγος τῆς νεότητος∙ ἐγὼ εἶμαι, σκέφτεται, καὶ κανένας ἄλλος δὲν εἶναι. Νὰ πτυχία, νὰ καὶ οἱ δόξες, νὰ κι ἡ ὑγεία, νὰ κι οἱ ὀμορφιές, νὰ κι ὅλα. Ὅταν, ὅμως, τὸν...

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Επίσκοποι και Ηγούμενοι συντάσσονται με την «Έξοδο»

 

Ο Γέροντας Παίσιος παιδαγωγεί φοιτητή θεολογίας,χαστουκίζοντάς τον

   Κάποτε επισκέφτηκα τον Πατέρα Παϊσιο με έναν φοιτητή της θεολογίας που βρισκόταν σε μια ηλικία κρίσιμη.Τον ρώτησε για τις σπουδές του. Ο φοιτητής με αφέλεια του είπε για μια εργασία του σχετικά με την δημιουργία του ανθρώπου.Σε κάποια στιγμή είπε στον Πατέρα Παϊσιο : " O ΄Θεός κάποτε δεν ήξερε τι να κάνει και έπλασε τον Αδάμ και την Εύα, για να περάσει τον καιρό του.
  " Είδα αστραπιαία τον Πατέρα Παϊσιο να σηκώνει το χέρι του και να του δίνει ένα γερό χαστούκι. Ο φοιτητής τα έχασε, ζαλίστηκε, έμεινε για λίγο με γουρλωμένα τα μάτια για να συνειδητοποιήσει τι έγινει και μετά άρχισε να κλαίει με αναφιλητά σα μικρό παιδί.
  Ο Πάτερας Παϊσιος τον κοίταζε, δεν έλεγε τίποτα και τον άφησε να κλάψει. Μετά άπό πολύ κλάμα του είπε : " Ευλογημένε, τι είναι αυτό που είπες; Έλα μαζί μου". Τον πήρε από το χέρι, όπως η μάνα το μικρό παιδί, τον πήγε στον νιπτήρα και του είπε :" Πλύνε το πρόσωπό σου". Ύστερα του έδωσε μια πετσέτα για να σκουπίσει το πρόσωπό του από τα δάκρια καιν τον έφερε στην προηγούμενη θέση, όποτε άρχισε με ιλαρότητα, με τρυφερότητα και με πολύ αγάπη να του υποδεικνύει το λάθος του και να του λέγει ότι δεν πρέπει να μιλάμε με απρέπεια για τον Θεό και το έργο Του.Μάλιστα του έγραψε και μια χαριτώμενη αφιέρωση σε ένα βιβλίο του και του το έδωσε. Περιττό δε να πω ότι εγώ παρακολουθούσα όλη αυτή τη σκηνή άφωνος και εκστατικός.
  Όταν τον επισκεφτόμουν μετά από τις συμβουλές που του ζητούσα για θέματα της προσωπικής μου ζωής,τον ρωτούσα και για θέματα που αντιμετώπιζα με τα πνευματικά μου παιδιά. Του είπα για κάποιο παιδί που ήταν πολύ ζωηρό και αντιδραστικό και ζήτησα την γνώμη του πως να τον αντιμετωπίζω.  Μου απάντησε αφοπλιστικά :