Ο πράκτορας της KGB που έκανε μεταστροφή στον Θεό - Πώς η «συνάντησή» του με τον Άγιο θεοφάνη του άλλαξε τη ζωή!

Αυτή την εκπληκτική ιστορία την αποκάλυψε ένας πρώην υπάλληλος των Σοβιετικών Ειδικών Υπηρεσιών που έζησε ολόκληρη τη ζωή του στο εξωτερικό. Τώρα είναι συνταξιούχος και πηγαίνει τακτικά στην εκκλησία, εξομολογείται και κοινωνεί αναφέρει ο π. Αλέξανδρος Dyachenko και συνεχίζει.
Το 1988, γιορτάστηκε η μεγάλη επέτειος στη Ρωσία για τον εχριστιανισμό των Ρως, σχεδόν σε ολόκληρη τη χώρα. Η Περεστρόικα είχε ωριμάσει στη συνείδηση των Ρώσων διαφορετικά ο συγκεκριμένος εορτασμός δεν θα είχε αγγίξει και πολλούς…
Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, έλαβε χώρα ένα τοπικό Συμβούλιο Εκκλησιών, μοναδικό γεγονός για τη συγκεκριμένη εποχή – για τα εγκώμια σε εννέα νέους αγίους. Ήταν μοναδικό γιατί τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι τέτοιο ήταν το 1916. Δεν το επέτρεπε το Κομμουνιστικό καθεστώς.
Εκτός από τους αντιπροσώπους, στο Συμβούλιο συμμετείχαν μέλη ξένων αποστολών, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων των καθολικών και προτεσταντικών εκκλησιών. Υπήρξε επίσης αντιπροσωπεία από σκανδιναβική χώρα. Κατά την άφιξη, ανέθεσαν την εξυπηρέτησή τους σε έναν οδηγό – μεταφραστή, αξιωματικό της KGB, ο οποίος τους ακολουθούσε. Ήταν παρών ακόμη και στις συνόδους του Συμβουλίου, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος-Αγίου Σεργίου Λαύρας.

«Τον γνωρίζω όλα αυτά τα χρόνια», είπε ο άνθρωπος που αποκάλυψε αυτή την ιστορία, «και τώρα είμαστε ενορίτες της ίδιας εκκλησίας της Μόσχας. Έτσι έκανε μεταστροφή στο Θεό…»

Από εδώ και κάτω, η αφήγηση συνεχίζεται από τον οδηγό-μεταφραστή τότε αξιωματικό της KGB που συνόδευε τη σκανδιναβική αντιπροσωπεία:

«Μία από τα εννέα εικόνες τοποθετήθηκε ακριβώς απέναντι μας. Απεικόνιζε έναν ασκητή – μοναχό με μια εικόνα της Παναγίας στο στήθος του. Με το δεξί του χέρι ευλογούσε και στο αριστερό κρατούσε ένα βιβλίο. Δεν ήξερα ποιος ήταν, αλλά κοιτάζοντας προσεκτικά, έγραφε: «Ο Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος ».

«Αν και το βλέμμα του αγίου ήταν ελαφρώς προς στο πλάι, μου φάνηκε ότι κοιτούσε απευθείας τα μάτια μου. Κι όσο κι αν απομακρύνθηκα από αυτόν, τα μάτια μας συναντήθηκαν ξανά και ξανά. Ήξερα ότι υπήρχαν κάποιοι ιερείς και μοναχοί από τους προγόνους μου. Δεν πίστευα στον Θεό εκείνη την εποχή – ποτέ δεν είχα ενδιαφέρον για ανάλογα θέματα. Επιπλέον ήμουν αξιωματικός της κρατικής ασφάλειας και μια τέτοια σχέση με τον Θεό θα μπορούσε να θέσει την καριέρα μου σε κίνδυνο, οπότε η οικογένειά μου ποτέ δεν...

Απ’ όλα τα πλησιάσματα προς τον Θεό το καλύτερο είναι η προσευχή

•  

•   

Το να προσεύχεται κάποιος έτσι κάθε πρωί δεν είναι εύκολο. Αλλά εάν προσευχόμαστε με όλη την καρδιά μας και με μεγάλη προσοχή, η μέρα μας σφραγίζεται με την προσευχή και κάθε γεγονός παίρνει διαφορετικό χαρακτήρα. Η ευλογία που ζητήσαμε από τον ύψιστο Θεό, θα φέρει μιαν αγάπη, ειρήνη στις ψυχές μας, η οποία θα ενεργήσει και θαυμαστά στον τρόπο κατά τον οποίον αντιλαμβανόμαστε και ερμηνεύουμε τον κόσμο. Ο άνθρωπος της προσευχής βλέπει με διαφορετικό φως το περιβάλλον του. Η φροντίδα επιταχύνεται και η πραγματική αξία της ζωής εκτιμάται. Με τον καιρό η προσευχή θα εισέλθει στη φύση μας, μέχρις ότου σιγά-σιγά ένας νέος άνθρωπος γεννηθεί από τον Θεό. Η αγάπη για τον Θεό που αληθινά στέλνει την ευλογία του σ’ εμάς, ελευθερώνει την ψυχή από εξωτερικές πιέσεις. Αναγκαίο είναι να διατηρήσουμε αυτό το σύνδεσμο αγάπης με τον Θεό. Δεν θα νοιαστούμε τι θα σκεφθεί ο κόσμος ή πώς θα μας μεταχειριστεί. Θα παύσουμε να φοβόμαστε ότι θα χάσουμε την εύνοιά του. Θα αγαπάμε τους συνανθρώπους μας χωρίς να αναρωτιόμαστε αν αυτοί μας αγαπούν. Ο Χριστός μας έδωσε την εντολή να αγαπάμε τους άλλους, αλλά η αγάπη των άλλων για μας δεν πρέπει ν’ αποτελεί προϋπόθεση για τη σωτηρία μας. Στην πραγματικότητα μπορεί να μη γίνουμε αρεστοί στους άλλους εξαιτίας της ανεξαρτησίας του πνεύματός μας. Είναι σημαντικό για τις μέρες μας να μπορούμε να μην επηρεαζόμαστε από εκείνους με τους οποίους σχετιζόμαστε, γιατί διαφορετικά κινδυνεύουμε να χάσουμε και πίστη και προσευχή. Ο κόσμος ας μας κρίνει σαν ανάξιους προσοχής, εμπιστοσύνης και σεβασμού. Αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο, αν είμαστε αρεστοί στο Κύριο. Και το αντίθετο, δεν θα μας ωφελήσει σε τίποτα, αν δηλαδή όλος ο κόσμος μας εκτιμά και μας επαινεί, αλλά ο Κύριος μας εγκαταλείψει. Αυτό αποτελεί μέρος της ελευθερίας του Χριστού στους λόγους του «Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιωάν. 8,32). Η μόνη μας φροντίδα πρέπει να είναι να ζούμε την οδό του Κυρίου, να γίνουμε μαθητές του και να πάψουμε να είμαστε υπηρέτες της αμαρτίας. «Πας ο ποιών την αμαρτίαν δούλος έστι της αμαρτίας. Ο δε δούλος ου μένει εν τη οικία εις τον αιώνα. Ο υιός μένει εις τον αιώνα. Εάν ουν ο υιός υμάς ελευθερώση όντως ελεύθεροι έσεσθε» (Ιωάν. 8,34-36). Το αποτέλεσμα της προσευχής είναι να μας καταστήσει υιούς Θεού• ως υιοί θα κατοικήσουμε αιώνια στο σπίτι του πατέρα μας. «Πάτερ υμών ο εν τοις ουρανοίς...».

Η πραγματική προσευχή βέβαια δεν έρχεται αμέσως. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να διατηρούμε την έμπνευση, ενώ είμαστε περικυκλωμένοι από τα παγωμένα νερά του κόσμου, ο οποίος δεν προσεύχεται. Ο Χριστός έριξε τη θεία φλόγα στη γη, και προσευχόμαστε σ’ αυτόν να φλογίσει τις ψυχές μας να μην υπερνικηθούμε από το κοσμικό ψύχος και να μην επισκιάσει κανένα μαύρο σύννεφο αυτή τη λαμπρή φλόγα.

Απ’ όλα τα πλησιάσματα προς τον Θεό το καλύτερο είναι η προσευχή, που σε τελευταία ανάλυση είναι το μόνο μέσον. Στην πράξη της προσευχής η ανθρώπινη διάνοια βρίσκει την ευγενέστερη έκφρασή της. Η πνευματική κατάσταση του επιστήμονα που ερευνά, του καλλιτέχνη που δημιουργεί έργα τέχνης, του διανοητή που φιλοσοφεί, ακόμα και ...

Τότε άκουσα μια φωνή από μέσα μου: «Μην υπερηφανεύεσαι, να ξέρεις πόσους άσκητάς κοσμικούς θα δεις στον Παράδεισο, θα τα χάσεις, όταν θα πας εκεί»

(†) ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΖΩΣΙΜΑΣ

~ Αφού εκοιμήθη ό Γέροντας, την άλλη ήμερα ό π. Ζωσιμάς έφυγε από τον ανιψιό του και εγκαταστάθηκε σ’ ένα σπίτι στο Χαλάνδρι.

Για το νέο ξεκίνημα της ζωής του μας έλεγε:

-Από την στιγμή πού έφυγε ό Γέροντας μου φάνηκε σαν να έχασα το φως μου. Μετά όμως από λίγο ένιωσα μέσα μου ότι ό π. Σίμωνας είναι Άγιος και όταν τον επικαλούμαι με βοηθάει σ’ όλα.

Ή δοκιμασία του Γέροντα τελείωσε ωραία. Σήκωσε καλά τον Σταυρό του αγογγύστως μέχρι το τέλος. Ή δικιά μου δοκιμασία άρχιζε από τώρα. Δεν την φοβόμουν όμως. Έμαθα από τον Γέροντα πολλά πράγματα και όχι μόνο αυτό αλλά αισθάνομαι, όπου πηγαίνω, να είναι δίπλα μου. Προσπαθούσα να θυμάμαι κάθε φορά τα λόγια του και αγωνιζόμουν να τα τηρώ και να κάνω υπακοή.

Ό Γέροντας μου είχε πει πριν κοιμηθεί:

-Μην κοιμάσαι ξαπλωτός αλλά καθιστός στην πολυθρόνα και να είσαι έτοιμος ντυμένος και με τα παπούτσια, διότι ό Μοναχός δεν πρέπει να κοιμάται πολύ και να άγαπάει τον ύπνο. Όπως λένε οι πατέρες της Εκκλησίας μας, αυτός πού κοιμάται πολύ δεν του δίνει θησαυρό ό Κύριος, διότι του τον κλέβουν οι κλέφτες. Από τις δώδεκα ή ώρα πρέπει να ξυπνάς και να κάνεις τα καθήκοντα σου, γιατί, όταν έλθει ό Νυμφίος, πρέπει να είσαι έτοιμος για να μπεις μαζί του στον Παράδεισο. Θα είναι πολύ δύσκολο, όταν κοιμάσαι πολύ, μπορεί να μην ακούσεις και την φωνή Του.

Ό Γέροντας πάντα μου προέλεγε και μετά από λίγο πραγματοποιείτο αυτό πού μου έλεγε και μου το έλεγε πολλές φορές για να προσέχω.

Ένα βράδυ ήταν δώδεκα ή ώρα, όπως καθόμουν στην πολυθρόνα ντυμένος, έτοιμος με την στολή μου και τα παπούτσια, σκεφτόμουν τα λόγια του Γέροντα και ήμουν σε αγωνία να μην με πιάσει ό ύπνος, να ξυπνήσω στις δώδεκα για να κάνω τον κανόνα μου, τα μοναχικά μου καθήκοντα. Σκεφτόμουν μην και έλθει ό Νυμφίος και δεν ακούσω την Φωνή Του.

Όπως σκεφτόμουν όλα αυτά, με πήρε ό ύπνος και είδα ένα όνειρο, ότι βρέθηκα στην έρημο των ασκητών και...

«Να είσαστε κοντά στον Χριστό και μετά σε όλα τα άλλα, εδώ είναι η αλήθεια» – Το μήνυμα Έλληνα Παγκόσμιου πρωταθλητή (ΒΙΝΤΕΟ)

«Να είσαστε κοντά στον Χριστό και μετά σε όλα τα άλλα, εδώ είναι η αλήθεια» είπε στον τελευταίο του αγώνα ο Πυγμάχος Σταμάτης Μπιτάκος.

Αυτό το μήνυμα έστειλε τη στιγμή που ολοκλήρωσε μετά από 25 χρόνια τις αγωνιστικές του υποχρεώσεις ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής muay thai κρατώντας το κομποσχοίνι του και ...

ΠΟΛΩΝΙΑ: 15χρονος μόνος του με έναν σταυρό μπλοκάρει πορεία των LGBT

PłOCK, Πολωνία - Ένας 15χρονος Πολωνός τόλμησε να εμποδίσει μια πορεία «υπερηφάνειας» LGBT μόνος του υψώνοντας ένα Σταυρό και πλέον αποθεώνεται από τα social media ως «ήρωας».

Ο Jakub Baryła, ο οποίος περιγράφει τον εαυτό του ως "καθολικό, παραδοσιακό, συντηρητικό και πατριώτη" στο Twitter, έχει γίνει σημείο αναφοράς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς στάθηκε μόνος του απέναντι από μια πορεία 1.000 και πλέον ομοφυλοφίλων στην πόλη Πλόκ το Σάββατο. 

Ο Baryła, που είναι και σύμβουλος στο Συμβούλιο Νεολαίας του Płock, δήλωσε ότι αποφάσισε να εμποδίσει την πορεία με τον σταυρό αφού εμπνεύστηκε από «μια παρόμοια χειρονομία του π. Ignacy Skorupko κατά τη μάχη της Βαρσοβίας με τους Μπολσεβίκους το 1920». 

 Ο πατέρας Skorupko ήταν Πολωνός στρατιωτικός εφημέριος που σκοτώθηκε στις 14 Αυγούστου 1920, στη μάχη του Ossów κατά την πολωνική αντεπίθεση. Στάθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης μαζί με τους στρατιώτες οδηγώντας τους σε επίθεση, κρατώντας ένα σταυρό για να ενθαρρύνει τους Πολωνούς στρατιώτες. 

Ο Baryła λέει ότι αρχικά εγκατέλειψε αυτή την ιδέα "εξαιτίας των κοινωνικών συνεπειών, φοβόμουν τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδρούσαν οι άνθρωποι", δήλωσε στον συντηρητικό ιστοχώρο wPolityce.pl. 

Ωστόσο, άλλαξε γνώμη και ...

Back to top Σπάνια επιστολή του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή: "H Παναγία Μητέρα μας"

Γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής

Απόσπασμα επιστολής του μακαριστού Γέροντος  Ιωσὴφ του  Ησυχαστοῦ, γραμμένης από τα σπήλαια της Μικράς  Αγίας  Αννης του Αγίου Όρους το έτος 1947 προς Μοναχική Αδελφότητα στο οποίο με εκπληκτική χάρη και τόλμη εισδύει στα βάθη και πετά στα ύψη της γνωστής εις αυτόν πνευματικής πραγματικότητος, για να μας μυήση στα «μυστήρια του Θεού» και μάλιστα στον τρόπο «συγγενείας» μας με την Παναγία Μητέρα μας.]

«... Ακούσατέ μου, λοιπόν, ενωτίσασθέ μου τους λόγους, ότι μέλλω ειπείν εις υμάς όντως φοβερόν και απόκρυφον και της Οικονομίας του Θεού το μέγα Μυστήριον. Ου φθονώ την ωφέλειαν, ου κρύπτω ο οίδα ως ο κρύψας το τάλαντον, ου δειλιώ τας απειλάς των δαιμόνων όπου ωρύονται κατ' εμού εμφανίζοντος τοιαύτα μυστήρια, αλλ' ελπίζω εις τας ευχάς σας.

Ελάτε λοιπόν πάσαι όμου κατά τάξιν καθάρατε στόματα δι’ αληθείας, αγνίσατε σώματα δια νηστείας και αγιάσατε πνεύματα δια προσευχής- γίνετε νήπια σώματα και ηγεμονικά πνεύματα- πτεροφυήσατε και από σκώληκες γίνετε πεταλούδες- μηδέν γήινον αφήσετε εις τον νουν σας- πετάσθητε πλησίον μου, καγώ υμών προπορεύομαι- μέλλει γαρ να διέλθωμεν τον αιθέρα! Μη φοβήσθε ποσώς, καγώ πολλάκις ανήλθον και γινώσκω τον δρόμον. Ακολουθήτε λοιπόν δορκάδες του Ιησού μου κατόπιν η μία την άλλην- αφήσατε τον νουν σας ελεύθερον να φαντασθή τα ουράνια και ιδού μας ανοίγεται η θύρα του Παραδείσου!...

Ένθεν κακείθεν οι Άγγελοι παραστέκονται, Χερουβίμ και  Σεραφίμ- Εξαπτέρυγα περιΐπτανται δεξιά και αριστερά- αδαμάντινα τείχη- μυρίπνοα άνθη χρυσοφαή ευωδιάζουν τα πέριξ, ένθα στρουθία διάφορα μυριόχρωμα μελιρίζουν διάφορα τερερίσματα και τον νουν μας από θεωρίας εις θεωρίαν ανάγουν-το έδαφος ωσεί χιών λευκόν και μέσον αυτού της Ανάσσης ημών και Πανάχραντου Μητρός το μέγα Παλάτιον....

Τρεχάτε, λοιπόν, διότι εμάς περιμένει η γλυκειά μας Μανούλα! Μη προσέχετε εις τους Αγγέλους, διότι γέγραπται μήτε...

Η Αξία της Θεοτόκου - Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

Ένας Χριστιανος ονόματι Ιωάννης ήταν πολύ ευλαβής και πλούσιος αλλά αγράμματος. Είχε λίγη περιουσία, την μοίρασε όλη στους φτωχούς και πήγε στο Μοναστήρι.

Όμως στενοχωριότανε επειδή δεν ήξερε να διαβάζει προσευχές όπως οι άλλοι μοναχοί, γιατί είχε δύσκολο νου και δεν έπαιρνε καθόλου τα γράμματα. Δεν γνώριζε ούτε μία ευχή να πει απ’ έξω, ούτε το Πάτερ Ημών.

Οι πατέρες προσπάθησαν να του μάθουν γράμματα, του ερμήνευσαν προσευχές, ψαλμούς. Δεν μπορούσε να μάθει τίποτα. Κάποιος όμως έμπειρος και ενάρετος γέροντας προσφέρθηκε τότε να τον βοηθήσει. Του διάβασε μια-μια λοιπόν όλες τις ευχές και τον ρώτησε ποια του φαινόταν ωραιότερη για να την μάθει. Πιο πολύ μ’ αρέσει, λέει, το Θεοτόκε Παρθένε. Και ο ενάρετος αυτός μοναχός έβαλε κόπο πολύ και του ‘μαθε την ωραία αυτή ευχή προς την γλυκιά μας Παναγία, που λέει:

«Θεοτόκε Παρθένε, Χαῖρε κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ, εὐλογημένη, σὺ ἐν γυναιξί, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν.»

Όταν με την συνεχή επανάληψη και την πολυκαιρία επιτέλους την αποστήθισε ο αμαθής μοναχός χάρηκε πολύ, σαν να απέκτησε θησαυρό πολύτιμο και την έλεγε ασταμάτητα εκατοντάδες φορές την μέρα και...

Οι πονεμένες παρακλήσεις μιας μάνας στην Μάνα Παναγία – Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος

«Όποιος καταφρονεί τον ταπεινό βλασφημεί τον ίδιο το Θεό»

Τον ταπεινό κανείς δεν τον μισεί, ούτε τον επιπλήττει, ούτε τον καταφρονεί. Τον αγαπά ο Χριστός και αγαπάται απ’ όλους. Αγαπά όλους και όλοι τον επιθυμούν. Ο σοφός και ο δάσκαλος σιωπούν μπροστά στον ταπεινό και τον προσέχουν όλοι. Είναι βραχύλογος. Οι λόγοι του είναι γλυκείς “υπέρ μέλι και κηρίον” και από όλους ως θεός θεωρείται ακόμη και...