Κυριακή Βʼ Λουκά: Η τέλεια αγάπη (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 (Λουκ. στ’ 31-36)

Όταν οι άνθρωποι έχουν παντοτινή επίγνωση της φιλανθρωπίας του Θεού προς αυτούς, θα είναι φιλάνθρωποι κι ο ένας προς τον άλλον. Δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο που να κάνει τους ανθρώπους άσπλαχνους προς τους άλλους, όσο η πεποίθηση πως κανένας δε θέλει να δώσει και στους ίδιους. Κανένας; Και πού είναι ο Θεός τότε; Δε μας αποζημιώνει κάθε μέρα και κάθε νύχτα ο Θεός με την ευσπλαχνία Του, σε αντίθεση μ’ εμάς που είμαστε άσπλαχνοι; Δεν είναι πιο σπουδαίο για μας να μας ευεργετήσει ο Βασιλιάς στην αυλή Του με την ευσπλαχνία Του, αντί να μας ευεργετούν οι δούλοι Του; Τί μας ωφελεί αν μας ευεργετούν όλοι οι δούλοι Του, αλλά ο Βασιλιάς είναι συγκρατημένος απέναντι μας;

Οι άνθρωποι γίνονται ανελεήμονες όταν περιμένουν από τους άλλους να τους ελεήσουν, ενώ οι άλλοι περιμένουν το ίδιο απ’ αυτούς. Σ’ αυτήν την αμοιβαία αναμονή, στο να περιμένει δηλαδή ο ένας από τον άλλον να τον ελεήσει, όλοι οι άνθρωποι, σαν ένας γενικός κανόνας, γίνονται άσπλαχνοι κι ανελεήμονες. Η ελεημοσύνη όμως δεν είναι παθητική αρετή, αλλά ενεργητική. Πώς θα γνώριζαν οι άνθρωποι τη φιλανθρωπία, αν ο Θεός δεν την είχε πρώτος ασκήσει σ’ αυτούς; Η φιλανθρωπία του Θεού απαιτεί τη φιλανθρωπία των ανθρώπων. Αν ο Θεός δεν είχε πρώτος δείξει τη φιλανθρωπία Του, ο κόσμος δε θα ήξερε τι ήταν.

Εκείνος που κατανοεί πως η φιλανθρωπία είναι ενεργητική αρετή κι όχι παθητική, κι αρχίσει να την εφαρμόζει μ’ αυτόν τον τρόπο, σύντομα θα διαπιστώσει πως ο ουρανός κι η γη αποκαλύπτονται μπροστά του με νέα χρώματα. Σύντομα θα κατανοήσει τόσο του Θεού τη φιλανθρωπία όσο και του ανθρώπου.

Η φιλανθρωπία είναι όπως η θραύση πέτρας με πέτρα, που ...

Η υπερπροστασία αφήνει ανώριμα τα παιδιά

 Ένα άλλο πάλι, που βλάπτει τα παιδιά, είναι η υπερπροστασία, δηλαδή η υπερβολική φροντίδα, η υπερβολική αγωνία κι άγχος των γονέων. Ακούστε ένα περιστατικό.

Μια μητέρα μου παραπονιόταν ότι το παιδί της, πέντε χρονών, δεν υπάκουε. Της έλεγα, «εσύ φταίεις», αλλά δεν το καταλάβαινε. Κάποια φορά επήγαμε με την μητέρα αυτήν ένα περίπατο στη θάλασσα με τ’ αυτοκίνητο της. Είχε μαζί της και το παιδί.

Σε λίγο ο μικρός ξέφυγε απ’ το χέρι της κι έτρεξε προς τη θάλασσα.

Υπήρχε, μάλιστα, ένας σωρός από άμμο κι απ’ την πίσω πλευρά του απότομα απλωνόταν η θάλασσα. Η μητέρα αγχώθηκε, ήταν έτοιμη να φωνάξει, να τρέξει, διότι είδε τον μικρό στην κορυφή του σωρού, μ’ απλωμένα τα χέρια να κάνει ισορροπία.

Εγώ την καθησύχασα, της είπα και ...

Αν θέλετε να μην έχετε ναύαγια στη ζωή σας, να προσεύχεστε.

 Ο Χριστός σε κάθε δύσκολη στιγμή, προσευχόταν. Ποιός; Ο Χριστός!!! 

Όταν για παράδειγμα ήταν να επιλέξει τους 12 Αποστόλους, την παραμονή έκανε ολονύκτια προσευχή. 

Όταν ένας Θεός έχει την ανάγκη να προσεύχεται, φαντάζεστε πόσο...

«Να μη σκέπτεσθε μόνο τι θα φάτε, τι θα φορέσετε, τι μεγάλο σπίτι θα χτίσετε" Διδαχές Αγίου Γεωργίου Καρσλίδη

 Μια μέρα καθόταν ο Γέροντας έξω από το σπίτι μου. Ήρθε μια γυναίκα και συζήτησε αρκετή ώρα μαζί του. Ο Γέροντας επαίνεσε κάποια γνωστή της. Τότε η γυναίκα του λέει:

-Γιατί, πάτερ, την επαινείς τόσο;
-Αυτή, μάνα μου, και τι δεν έκανε. Πεθαμένους ξημέρωσε (δηλαδή ξενυχτούσε στα σπίτια που είχαν νεκρό), ορφανά βοήθησε, γεφύρια έχτισε, ελεημοσύνες έκανε.
-Πάτερ, γι’ αυτήν δεν άκουσα καλά λόγια.
-Τα κακά λόγια άκουσες και ...

Από τον βίο του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου [26 Σεπτεμβρίου]

 Όταν ο μέγας Ιωάννης επέστρεψε από την Πάτμο, πήγε σε μία από τις κοντινές πόλεις και με τη διδαχή του ανέπαυσε πολύ τους αδελφούς που ήταν σε αυτήν. Εκεί βρήκε και έναν νεαρό ψηλό στο ανάστημα και όμορφο στην όψη. Με τη διορατική ενέργεια του Πνεύματος διέγνωσε την ευγένεια της ψυχής και την αθωότητα του χαρακτήρα του νέου, και γι’ αυτό του έδωσε την ευλογία του και τον δίδαξε και παρακίνησε στον αγώνα της αρετής. Επειδή όμως ήταν να φύγει, για να κηρύξει και σε άλλα μέρη το σωτήριο κήρυγμα, άφησε τον νέο ως παρακαταθήκη στον επίσκοπο της πόλης με μάρτυρες την Εκκλησία και τον Χριστό, και του έδωσε αυστηρές εντολές για τη μόρφωση και την αγωγή του.

Ο επίσκοπος δέχτηκε πρόθυμα και του υποσχέθηκε ότι θα τον ξεπεράσει στην επιμέλεια του νέου. Έπειτα ο Ιωάννης αναχώρησε για την Έφεσο, και ο επίσκοπος πήρε τον νέο στο σπίτι του, όπου τον έτρεφε, τον παιδαγωγούσε, τον φρόντιζε· τελικά, τον βάφτισε. Όταν όμως με το βάπτισμα τού έβαλε τη σφραγίδα του Κυρίου ως ασφαλές φυλαχτό, χαλάρωσε πλέον την επιτήρηση.

Καθώς ο νέος απέκτησε πρόωρη ελευθερία, τον ...

Ο ειδωλολάτρης και το γαιδουράκι – Σίμωνος μοναχού του Αγιορείτου.

 Ενώ βρισκόταν καθ’ οδόν, για να επισκεφθή μία χώρα όπου κατοικούσαν ειδωλολάτρες, ο Άγιος Μαρτίνος, Επίσκοπος Γαλατίας, συνάντησε ένα γεωργό, ο οποίος καθόταν περίλυπος μπροστά στο νεκρό γαϊδουράκι του και συλλογιζόταν πόσο μάταιη ήταν η διδασκαλία των Χριστιανών. Δεν μπορούσε να καταλάβη το πώς του νεκρού ανθρώπου το σώμα, που θα φθαρή στην γη, είναι δυνατόν ν’ αναστηθή άφθαρτο.

Ο Άγιος Μαρτίνος του μίλησε για την παντοδυναμία του Θεού και ο ειδωλολάτρης του ζήτησε, για να ...

25 Σεπτεμβρίου, μνήμη της Οσίας Ευφροσύνης

 

Τῇ ΚΕ’ τοῦ αὐτοῦ μηνός (Σεπτεμβρίου), Μνήμη τῆς Ὁσίας Εὐφροσύνης, θυγατρὸς Παφνουτίου τοῦ Αἰγυπτίου.

Τὸ θῆλυ κρύπτεις ἀνδρικῶς Εὐφροσύνη,
Καὶ κρυπτὰ τὸν βλέποντα Δεσπότην βλέπεις.

Εἰκάδα Εὐφροσύνη κατὰ πέμπτην πότμον ὑπέστη.

Η Οσία Ευφροσύνη έζησε στα χρόνια του Θεοδοσίου του μικρού (περί το 410 μ.Χ.), ήταν μοναχοκόρη και πολύ πλούσια. Ο πατέρας της Παφνούτιος ήταν ο πλουσιότερος της Αλεξάνδρειας και μαζί με τη σύζυγό του διακρίνονταν για τη θερμή πίστη τους στο Θεό.

Δώδεκα χρονών η Ευφροσύνη έμεινε ορφανή από μητέρα, και...

Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (1): Μην κατακρίνεις (Αββάς Δωρόθεος Γάζης)

 

Λόγος τοῦ ἀββᾶ Δωροθέου «Περὶ τοῦ μὴ κρίνειν τὸν πλησίον».

Ὁ γλαφυρός καί ἐπιβλητικός συγγραφέας ἔζησε τόν 6ο αἰώνα στήν Παλαιστίνη. Ἀπό μικρός ἀφοσιώθηκε μέ ἐξαιρετικό ζῆλο στή μόρφωση. Ἀργότερα ἔγινε μοναχός στή μονή τοῦ Σερίδου. Ἐκεῖ ἵδρυσε μέ χρήματα τοῦ ἀδελφοῦ του νοσοκομεῖο γιά μοναχούς καί γι᾽ ἄλλους φτωχούς ἀρρώστους.

Τελικά συγκρότησε μοναστήρι στή Γάζα. Οἱ διδασκαλίες του διακρίνονται γιά τήν ἁπλότητα, τή χάρη, τή ζωντάνια καί τήν πειστικότητα. Ὁ λόγος του γιά τήν κατάκριση, πού ἀκολουθεῖ, ἔχει ὡς θεμέλιό του τό σεβασμό στήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα,, θέμα πού τόσο ἀπασχολεῖ τή σύγχρονη ἐπιστήμη καί διανόηση.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

Μήν κατακρίνεις

Ἄν εἴχαμε στό νοῦ μας͵ ἀδελφοί, τά λόγια τῶν ἁγίων πατέρων ἄν τά μελετούσαμε παντοτινά, δύσκολα θ’ ἁμαρτάναμε, δύσκολα θά παραμελούσαμε τούς ἑαυτούς μας. Ἂν π.χ. ὅπως εἶπαν ἐκεῖνοι, δέν καταφρονούσαμε ὅσα μᾶς φαίνονται μικρά καί τιποτένια, δέν θά πέφταμε στά μεγάλα καί βαριά.

Ὅλοι ξέρετε πόσο μεγάλο ἁμάρτημα εἶναι νά κρίνουμε τόν πλησίον. Τί βαρύτερο ὑπάρχει ἀπ᾽ αὐτό; Τί ἄλλο μισεῖ καί ἀποστρέφεται τόσο ὁ Θεός; Ὅπως εἶπαν καί οἱ πατέρες, δέν ὑπάρχει χειρότερο πρᾶγμα ἀπό τήν κατάκριση. Καί ὅμως, σ᾽ ἕνα τέτοιο μεγάλο κακό φτάνει κανείς ἀπό μερικές ἀσήμαντες ἀπροσεξίες.

Ἂν δεχθεῖς μιά μικρή ὑποψία γιά τόν πλησίον ἄν πεῖς͵ “Τί εἶναι ν’ ἀκούσω τί λέει αὐτός ὁ ἀδελφός; Τί εἶναι νά πῶ κι ἐγώ ἕνα λόγο; Τί εἶναι ἂν δῶ τί πάει νά κάνει αὐτός ὁ ἀδελφός ἤ ἐκεῖνος ὁ ξένος;», τότε ὁ νοῦς ἀρχίζει ν’ ἀφήνει τίς δικές του ἁμαρτίες καί ν’ ἀσχολεῖται συνεχῶς μέ τούς ἄλλους.

᾿Από κεῖ φτάνει κανείς στήν κατάκριση, στήν καταλαλιά καί στήν ἐξουδένωση. Κι ἔπειτα πέφτει σ’ ἐκεῖνα πού κατακρίνει. Τίποτα δέν ἀπογυμνώνει τόσο τόν ἄνθρωπο καί δέν τόν φέρνει σέ ἐγκατάλειψη Θεοῦ, ὅσο...

‘’ Mπορείτε πραγματικά να καταλάβετε αν ένα παιδί λέει ψέμματα ;" - Άγγελος Αντωνέλλης

 Αγαπητέ  Αναστάσιε ,  χαίρε 

  Σου  επισυνάπτω για  ανάρτηση  video  με  το   τίτλο:

‘’ Mπορείτε  πραγματικά να καταλάβετε  αν   ένα  παιδί    λέει   ψέμματα ; ‘’

(αναφέρεται και στους πολιτικούς ) από τον  Kang  Lee , Καθηγ. Πανεπ. Toronto  με 7.900.000 επισκέπτες.

Θεωρώ  ότι   είναι   αρκετά  αξιόλογο, ενημερωτικό  αλλά  και  πολλαπλά  χρήσιμο  όχι μόνο για,  γονείς,   εκπαιδευτικούς ,   αλλά   και    επίκαιρο   για   όλους   μας, ως  πολίτες. Εισαγωγικά   αναφέρω  τη   ρήση  του  Otto  von  Bismark ,  καγκελάριου  της  Γερμανίας   από 1871 έως 1890:

‘’Οι   άνθρωποι   ποτέ  δεν  λένε   τόσα   ψέματα   όσα   μετά   από   κυνήγι ,  στη  διάρκεια   πολέμου  ή   πριν  από  ....  εκλογές !!!‘’

(People never lie so much as after a hunt, during a war or before an election. )

Ωστόσο το ψέμα, είναι μια αρκετά περίπλοκη διαδικασία για το σώμα και τον εγκέφαλο. Πρώτα ο εγκέφαλος  παράγει την  αλήθεια  την  οποία  πρέπει  στη  συνέχεια  να καταστείλει,  πριν εφεύρει το ψέμα  και  την  απόδοση  αυτού  του  ψεύδους.

Αυτό  οδηγεί  συχνά σε ...

Πίστη και επιστήμη - Άγιος Λουκάς ο Ιατρός

 

Άγιος Φωκάς Ιερομάρτυρας ο Θαυματουργός - 22 Σεπτεμβρίου