Κυριακή της Σαμαρείτιδος



(Ιωάννου Δ΄ 5-42)

            Μια από τις πλέον συγκινητικές και περισσότερο αποκαλυπτικές περικοπές του λόγου του Θεού, είναι και ο διάλογος του Κυρίου Ιησού με τη Σαμαρείτιδα, που θα ακούσουμε την Κυριακή στους Ιερούς μας Ναούς.
            Η γυναίκα αυτή, παρά την άστατη ζωή της, στο βάθος της καρδιάς της ζητούσε τον Θεό και διψούσε την αλήθεια.  Από τον διάλογο της με τον Ιησού, φαίνεται καθαρά πως περίμενε και αυτή τον Μεσσία, ο οποίος θα αποκάλυπτε την αλήθεια και θα έσωζε τον κόσμο.
            Τελικώς η Σαμαρείτιδα πείθεται ότι ο «άνθρωπος» που συνάντησε «παρά το φρέαρ του Ιακώβου», δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος, όπως θα περίμενε κανείς, γι’ αυτό και τελικώς δίνει τα πάντα για την αγάπη και την δόξα του Χριστού.
            Από σκοτεινή ψυχή που ήταν μέχρι εκείνη τη στιγμή, ανακαινίζεται και καθίσταται μια από τις πλέον φωτεινές προσωπικότητες, που με τη ζωή της και την ιεραποστολική της δράση διδάσκει ότι ο αναμενόμενος Μεσσίας ήρθε, και δεν είναι άλλος από αυτόν τον Κύριο Ιησού Χριστό.
            Τελικώς, η Αγία Φωτεινή, διότι...

Για την απόγνωση και την αυτοκτονία(Αγ.Νεκταρίου)





Για το σοβαρό θέµα της απόγνωσης και της αυτοκτονίας εκφώνησε µια οµιλία ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως στη Λαµία στις 20 Νοεµβρίου 1893 σαν Ιεροκήρυκας. Και επειδή το κοινωνικό αυτό πρόβληµα έχει σήµερα ανησυχητικές διαστάσεις, ο φωτισµένος λόγος του Θεοφόρου πατρός της Εκκλησίας µας και συγχρόνου Αγίου είναι πολύ ωφέλιµος και επίκαιρος.Η απόγνωση είναι φοβερό κακό και αγιάτρευτο πάθος που φθείρει την ψυχή του ανθρώπου. Καταστρέφει κάθε τι υγιές µέσα του, τον παραδίδει στην καταστροφή και τον ωθεί στην να θέσει τέρµα στη ζωή του. Ο Απεγνωσµένος παρότι ζει είναι νεκρός, διότι έχασε το σύνδεσµο µε τον κόσµο και κάθε ευχαρίστηση...

"Άλλο το κόμπλεξ, άλλο η ταπείνωση, άλλο η μελαγχολία"

 Μου έλεγε ο Γέροντας Πορφύριος μια μέρα: «Ο χριστιανός πρέπει να αποφεύγει την αρρωστημένη θρησκευτικότητα: τόσο το αίσθημα ανωτερότητος για την αρετή του, όσο και το αίσθημα κατωτερότητος για την αμαρτωλότητά του. Άλλο πράγμα είναι το κόμπλεξ και άλλο η ταπείνωση∙ άλλο η μελαγχολία και άλλο η μετάνοια...

Γ.Σεφέρης-Μια νύχτα στην Κορυτσά και ένα κτίριο.




Ο Γιώργος Σεφεριάδηςξεκίνησε από την Αθήνα για την Κορυτσά, με το τραίνοwagon-lit στις 15 Νοεμβρίου 1936, ώρα 8 μ.μ. Το ξημέρωμα τον βρίσκει στο Πλατύ. «Βροχή και λάσπη. Ενα κόκκινο τραίνο κόβει τον ορίζοντα και πέφτει ανάμεσα στον πέρα κάμπο και τα κάγγελα του αναψυκτηρίου. Γυρεύω ένα διπλό καφέ και κονιάκ... Κι όμως η αυγή είναι ωραία, ένα ρόδινο φως πάνω στο μολυβί χρώμα, όπως στη θάλασσα, όταν είναι συνεφιασμένη και στέκουνται τα νερά σαν υδράργυρος γύρω στις βάρκες...

Κορυτσά. Το σπίτι που στέγασε τον Γιώργο Σεφέρη
Πρόξενο της Ελλάδος στην Κορυτσά


Έπειτα Επισκοπή, Σκύδρα, Έδεσσα, Φλώρινα. Κι από κει οδικώς στην Κορυτσά. Το ελληνικό Προξενείο στεγάζεται στο μεγάλο κι επιβλητικό σπίτι του Τουρτούλη με...

ΣΟΚ: Τσιπάρονται όλοι οι Αμερικανοί πολίτες!


Το Νομοσχέδιο Υγειονομικής Φροντίδας προϋποθέτει το τσιπάρισμα όλων των αμερικανών

Το Νομοσχέδιο σχετικά με την Υγειονομική Φροντίδα στην Αμερική, ή εν συντομία το νομοσχέδιο H.R. 3200, μόλις εγκρίθηκε στο Κογκρέσο και ως εσωτερική του προϋπόθεση περιλαμβάνει το τσιπάρισμα όλων των Αμερικανών πολιτών!!!
Τα σχέδια και οι ζυμώσεις για την «νομοθετική» και νομικά επικυρωμένη εμφύτευση μικροτσίπ στους αμερικανούς πολίτες είχαν...

"Πότε θὰ κάνῃ ξαστεριά" γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο



Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας, "Πότε θα κάνη ξαστεριά" για την Βόρειο Ήπειρο


Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 1ῃ Μαΐου 2012
Ἀριθ.  Πρωτ. 28 
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  156ῃ
ΘΕΜΑ: "Πότε θὰ κάνῃ ξαστεριά" γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο
          Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,  ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !
-Α-
          Στοὺς καιρούς μας ἐπικρατεῖ ἡ σύγχυση καὶ ἡ κοινωνικὴ ἀναστάτωση. Ὅλα ἔχουν γίνει ἄνω - κάτω. Ὅλα βρίσκονται σὲ μιὰ συνεχῆ δίνη, ἀκόμη καὶ αὐτὰ τὰ ἐθνικὰ θέματα, ὥστε πολλοὶ νὰ πιστεύουν -χωρὶς νὰ λαθεύουν - ὅτι πηγαίνουν ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο. Ἀφήνουμε τὸ Κυπριακό, τὴν Θράκη, τὸ Σκοπιανὸ καὶ τὸ Αἰγαῖο, κι' ἐρχόμαστε στὸ ζήτημα τῆς Βορείου Ἠπείρου. Γιὰ παράδειγμα, στὴν Ἱστορία ποὺ διδάσκεται στὰ Λύκεια τῆς Ἀλβανίας, οἱ μαθητὲς διαβάζουν κι' ἀκοῦνε τὰ ἀνιστόρητα ἐκεῖνα, ὅτι τάχα τὰ Ἰωάννινα καὶ ὁλόκληρη ἡ ἐλεύθερη Ἤπειρος εἶναι ... ἀλβανικὲς περιοχές, ποὺ κάποτε θὰ ἑνωθοῦν μὲ τὴν σημερινὴ Ἀλβανία καὶ θ' ἀποτελέσουν τὴν ... "Μεγάλη Ἀλβανία", μαζὶ καὶ μὲ τὶς περιοχὲς τῆς Φλώρινας καὶ τῆς Καστοριᾶς.

          Ὅμως, τὸ ἐξοργιστικὸ δὲν εἶναι τὸ τὶ ὑποστηρίζουν οἱ Ἀλβανοί, ἀλλὰ τὸ τὶ κάνουν οἱ ἰθύνοντες στὴν Ἑλλάδα. Γιατί, ἐπὶ τέλους, οἱ γείτονες "γράφουν" τὴν Ἱστορία στὰ μέτρα τους κι' ὅπως τοὺς ἀρέσει. Τὸ ἐξοργιστικὸ εἶναι, ὅτι οἱ ἡμέτεροι, ὅταν τοὺς θέτουν τὸ ζήτημα αὐτό, ἀπαντοῦν ὅτι τὸ ... μελετᾶνε ! Θαυμάσια δικαιολογία, γιὰ νὰ καλύπτουν τὴν ἀδράνεια καὶ τὴν ἀδυναμία τους γιὰ μιὰ δυναμικὴ ἐθνικὴ ἐξωτερικὴ πολιτική. Θυμίζει τὴν στρουθοκάμηλο, ποὺ ὅταν τὴν σημαδεύουν οἱ κυνηγοί, κρύβει τὸ κεφάλι της στὴν ἄμμο, νομίζοντας ὅτι ἔτσι θὰ γλυτώσῃ ἀπὸ τὸν κίνδυνο ...
-Β-
          Ἀλλὰ στὴν Βόρειο Ἤπειρο δὲν εἶναι μόνο τὸ παραπάνω πρόβλημα. Εἶναι πολλά, Καὶ πρῶτα - πρῶτα, εἶναι ἡ διάσπαση τῆς Βορειοηπειρωτικῆς Ἡγεσίας. Ἐμεῖς τὴν ἔχουμε ἐπισημάνει ἀπὸ καιρό. Μάλιστα, στὴν περυσινὴ ἐκδήλωση στὸ Δελβινάκι, σὲ μιὰ δραματικὴ ἀποστροφὴ τῆς ὁμιλίας μας, κάνοντας λόγο γι' αὐτὸ τὸ θλιβερὸ γεγονὸς τῆς διασπάσεως, ἀναφέραμε - μεταξὺ τῶν ἄλλων - καὶ τοὺς στίχους ἀπὸ τὸν "Ὕμνον εἰς τὴν Ἐλευθερίαν" τοῦ ἐθνικοῦ μας ποιητοῦ Διονυσίου Σολωμοῦ, ποὺ λένε ὅτι οἱ Ἕλληνες "ἐὰν μισοῦνται ἀνάμεσό τους δὲν τοὺς πρέπει ἐλευθεριά". Γιατί, πράγματι, τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων, ὅσες φορὲς στὴν μακραίωνη ἱστορία του διχάστηκε, τὸ βρῆκαν συμφορὲς καὶ δεινά, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα δὲν μπόρεσε νὰ τὰ ξεπεράσῃ. Δυστυχῶς ἡ Ἡγεσία, μέσα, ἔδειξε νὰ κωφεύῃ στὴν δραματικὴ μας ἔκκληση.  Καὶ τὸ κακὸ συνεχίζεται ἐπὶ μεγίστῃ ζημίᾳ τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ.
-Γ-
          Πέρα ἀπὸ αὐτό, ὑπάρχουν καὶ δύο ἄλλα, ἐξ ἴσου σημαντικά, προβλήματα. Τὸ ἕνα εἶναι ἡ πολυσυζητημένη "ἀπογραφή" τοῦ πληθυσμοῦ στὴν Ἀλβανία. Τὸ ἄλλο ἀφορᾷ στὰ Κοιμητήρια γιὰ τὰ ὀστᾶ τῶν Ἑλλήνων ἀξιωματικῶν καὶ Ὁπλιτῶν, ποὺ ἔπεσαν στὸν νικηφόρο πόλεμο τῆς Ἑλλάδος ἐναντίον τῆς Ἰταλίας τὸ 1940-1941.
          Γιὰ τὸ πρῶτο γράφτηκαν καὶ εἰπώθηκαν πολλά. Οἱ Ἀλβανοὶ εἶχαν βάλει σὲ ἐνέργεια πολλὲς μεθοδεύσεις, προκειμένου νὰ φανῇ ὅτι οἱ Βορειοηπειρῶτες δὲν ξεπερνοῦν τὸν ἀριθμὸ τῶν 58.000, ὅπως ὑποστήριζε ὁ ἀλήστου μνήμης  Ἐνβὲρ Χότζα. Βέβαια, τὸ καθεστὼς τοῦ κομμουνιστοῦ ἐκείνου δικτάτορα ἔπεσε ἐδῶ καὶ χρόνια, καὶ ὑποτίθεται ὅτι ἔχει ἤδη ἐγκαθιδρυθῆ δημοκρατικὸ πολίτευμα. Τὰ πράγματα, ὅμως, δείχνουν ὅτι καὶ τὰ δύο πολιτεύματα, στὴν Ἀλβανία τοῦ χθὲς καὶ τοῦ σήμερα, εἶναι δυὸ ὄψεις τοῦ ἴδιου νομίσματος. Πάντως, μέχρι στιγμῆς κανεὶς δὲν γνωρίζει ἄν καὶ τὶ ἀπέδωσε ἡ περιβόητη ἐκείνη "ἀπογραφή", τὴν ὁποία οἱ Βορειοηπειρῶτες  καταγγέλουν γιὰ νοθεία καὶ ἀπειλοῦν νὰ προσφύγουν σὲ διεθνῆ φόρα, ὥστε νὰ φανῇ ὁ ἀκριβὴς ἀριθμὸς τῶν Ἑλλήνων τῆς πολύπαθης χώρας τῆς Βορείου Ἠπείρου.
          Γιὰ τὸ δεύτερο, ἔχουν γίνει ἀρκετὲς συζητήσεις, ἀλλὰ καὶ κάποιες ἐνέργειες, ὅπως ἡ δημιουργία κοιμητηρίου στὴν περιοχὴ τῆς Κλεισούρας, ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Ἀρχιεπισκοπή, μέσα. Ἐν τούτοις, ὅμως, τὸ θέμα χρονίζει. Οἱ Ἀλβανοὶ κωλυσιεργοῦν καὶ ἀρνοῦνται πότε νὰ μὴ γίνῃ ἡ συλλογὴ τῶν ὀστῶν τῶν πεσόντων, πότε νὰ μὴ δημιουργηθῇ ἑλληνικὸ κοιμητήριο στὴν Κορυτσᾶ κ.ο.κ.  Ἔτσι, ἡ Ἑλλάδα δὲν ἔχει πράξει τὸ στοιχειῶδες χρέος πρὸς τοὺς νεκροὺς ἥρωές της, ὅπως τὸ ἔπραξαν πρὸ πολλοῦ οἱ Ἰταλοὶ γιὰ τοὺς σκοτωμένους ἀξιωματικοὺς καὶ στρατιῶτες τους. Κι' αὐτὸ - ἐπειδὴ τὸ θέμα ἀπαραδέκτως ἐκκρεμεῖ - δὲν τιμᾷ τὴν Πατρίδα μας.
-Δ-
          Βέβαια, τὸ Βορειοηπειρωτικὸ ἔχει κι' ἄλλες ἀρνητικὲς παραμέτρους, ποὺ μαζὶ μὲ τὰ προαναφερθέντα δὲν προοιωνίζονται αἴσια τὴν ἔκβαση τοῦ ἐθνικοῦ αὐτοῦ θέματος. Ὁ "Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος"  (ΠΑ.ΣΥ.Β.Α.) καὶ ἡ "Συντονιστικὴ Φοιτητικὴ Ἕνωση Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγῶνος (Σ.Φ.Ε.Β.Α.), καθὼς καὶ ἡ Μητρόπολή μας, ποὺ προσπαθεῖ νὰ βαδίζῃ στὸν δρόμο ποὺ χάραξε ὁ ἀοίδιμος ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, παρακολουθοῦν ἄγρυπνα τὴν πορεία τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ. Γι' αὐτό, κάθε χρόνο, τὸν Μάϊο, ἡ Μητρόπολη ὀργανώνει τὶς ἐκδηλώσεις μνήμης στὸ ἡρωϊκὸ Δελβινάκι. Ἔτσι κι' ἐφέτος, τὴν Κυριακή, 13 Μαΐου 2012, τὸ πρωΐ, θὰ τελεσθῇ ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, στὸν κεντρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Δελβινακίου. Στὴν συνέχεια θὰ ψαλῇ μνημόσυνο τῶν πρωτεργατῶν καὶ τῶν πεσόντων στὸν Αὐτονομιακὸ Ἀγῶνα τοῦ 1914, καθὼς καὶ τρισάγιο στὸν τάφο τοῦ Δρυϊνουπόλεως ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ. Θὰ ἐπακολουθήσῃ ἡ ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου κ. ΑΝΔΡΕΟΥ, ἡ εἰρηνικὴ πορεία μέχρι τὸ ἡρῶον τῆς κωμοπόλεως, ὅπου καὶ θὰ ἀναγνωσθῇ τὸ σχετικὸ Ψήφισμα. Ἡ ὅλη ἐκδήλωση θὰ κλείσῃ μὲ τὸν Ἐθνικὸ Ὕμνο.
          Πρέπει νὰ γνωρίζετε, ὅτι ἡ φωνή μας φθάνει μακριὰ καί, μάλιστα, στὸν πολιτικὸ κόσμο, στοὺς πνευματικοὺς ἀνθρώπους, στὸν φοιτητόκοσμο, στοὺς ἐργαζόμενους καὶ στὸν ἀπόδημο Ἑλληνισμό. Γι' αὐτό, χρέος μας εἶναι ἡ ὁλόθυμη συμμετοχή μας στὴν ἐκδήλωση αὐτή, σύμφωνα μὲ τὸ παραπάνω πρόγραμμα. Νὰ εἴμαστε βέβαιοι, ὅτι ὁ Ἀναστὰς Κύριος, μὲ τὶς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου θὰ δώσῃ στὴν Βόρειο Ἤπειρο τὴν ἐθνική της ἀποκατάσταση. Θὰ γίνῃ κι' ἐκεῖ "ξαστεριά".
Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης 
Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
 Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Το κομποσχοίνι και οι συμβολισμοί του




 Το κομποσχοίνι που έχουν όλοι οι Ορθόδοξοι μοναχοί και το χρησιμοποιούν και πολλοί ορθόδοξοι λαϊκοί, είναι συνήθως μάλλινο και πλεγμένο σε διάφορα μεγέθη. Από πολύ μικρό, που φοριέται στο δάχτυλο, έως πολύ μεγάλο: 33άρι (με 33 κόμπους), 50άρι (με 50 κόμπους), 100άρι, 500άρι κ.λπ...
Σύμφωνα με την παράδοση, ο όσιος Παχώμιος το 320 μ.Χ., ίδρυσε με την βοήθεια του Αγίου Αντωνίου το πρώτο μοναστήρι στην Θηβαΐδα της Αιγύπτου. Άρχισε να αναζητεί τρόπο που θα βοηθούσε τους μοναχούς στην αυτοσυγκέντρωση της προσευχής και στην αρίθμηση των ευχών. Κατά την παράδοση πάντα, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε στον ύπνο του τον όσιο Παχώμιο και του έδειξε πώς θα φτιάξει το εργαλείο που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της προσευχής. Το εργαλείο αυτό ήταν το κομποσκοίνι. Στην προσευχή με κομποσκοίνι, που βοηθά πολύ στη συγκέντρωση του νου, ακολουθείται συγκεκριμένη τεχνική μέθοδος. Σε κάθε κόμπο που περνά ανάμεσα στα δάχτυλά του ο προσευχόμενος, λέει αλληλοδιαδόχως τις ευχές: Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με,ή Υπεραγία Θεοτόκε Σώσον ημάς, ή Άγιοι του Θεού πρεσβεύσατε υπέρ υμών. Είναι δυνατόν να λέγεται και μόνη η ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με. Το κομποσκοίνι έχει σχεδιαστεί για προσευχή, και όχι για να παίζει ρόλο βραχιολιού στον καρπό του χεριού. Στο κομποσκοίνι, κάθε τμήμα του έχει κάποια συμβολική σημασία. - Είναι πλεγμένο κυρίως από μαλλί για να θυμίζει στα μέλη της Εκκλησίας ότι είναι τα λογικά πρόβατα του Ιησού Χριστού (Ιωάν. 10:11). - Έχει χρώμα μαύρο που συμβολίζει το πένθος των αμαρτιών αφού "ουδείς αναμάρτητος" (πρβλ. Γ' Βασ. 8:46, Ιώβ 4:17, Ρωμ. 3:9-12 κ.ά.). - Πάνω του το κομποσκοίνι έχει τον σταυρό για να φέρνει στη μνήμη "ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε" (Ρωμ. 5.) - Συνήθως το κομποσκοίνι καταλήγει σε μία φούντα που ο σκοπός της είναι το σκούπισμα των δακρύων ("τοίς δάκρυσιν έβρεξέ μου τους πόδας" Λουκ. 7:44). - Οι 33 κόμποι συμβολίζουν τα χρόνια του Ιησού Χριστού, οι 99 κόμποι είναι το 33 πολλαπλασιασμένο με τον αριθμό των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδας, και - ο κάθε κόμπος αποτελείται από 9 πλεγμένους σταυρούς, που συμβολίζουν τα εννέα τάγματα των αγγέλων. Παρόλα αυτά, ενώ ο αριθμός σταυρών που αποτελούν τον κάθε κόμπο παραμένει πάντα σταθερός, ο αριθμός των κόμπων που αποτελούν το κομποσκοίνι εξαρτάται από τον αριθμό των προσευχών για τον οποίο θα χρησιμοποιηθεί. Πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν κομποσκοίνια φτιαγμένα και από άλλα υλικά εκτός του μαλλιού, π.χ. ακρυλικά, όπως και διαφόρων χρωμάτων. 
http://agioritikesmnimes..pblogs..gr/2010/07/657528.html

Ο φύλακας-άγγελός σου έχει πάει στην εκκλησία(από τον βίο του στάρετς Ναζάριου)





Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία στον βίο του στάρετς Ναζάριου. Ταξίδευε κάποτε ο στάρετς με τον μαθητή του και τη μικρή άμαξα που την έσερνε το άλογό τους και έφτασαν ένα Σάββατο σε κάποιο χωριό, όπου έπρεπε να καταλύσουν γιατί ήταν ήδη αργά. Ζήτησαν να φιλοξενηθούν από τον ιερέα του χωριού.
Ο ιερέας υποδέχτηκε τους ταξιδιώτες με χαρά και αφού συζήτησε με τον π. Ναζάριο τον εκτίμησε πάρα πολύ. Όταν έφτασε η ώρα που αρχίζει η ολονύκτια αγρυπνία της Κυριακής, ο π. Ναζάριος παρατήρησε ότι ο ιερέας δεν προετοιμαζόταν να κάνει την αγρυπνία και τον ρώτησε:
-Παππούλη,...

Τά ξύλα τοῦ παπᾶ (Μία συγκλονιστική πραγματική διήγηση με κρυπτοχριστιανούς)



Πέμπτη τοῦ Πάσχα κι ὁ πάπα – Λευτέρης πρωΐ-πρωΐ φόρτωνε τό ζῷο του κι ἑτοιμαζόταν νά κατεβεῖ στήν Τραπεζούντα.

Τήν ἴδια ὥρα ἀκούστηκαν οἱ πρῶτοι χτύποι τῆς καμπάνας. Ὁ συνεφημέριός του ὁ πάπα – Γαβριήλ φαίνεται πῶς εἶχε ἀϋπνίες. Χθές ἦταν ἡ σειρά του νά λειτουργήσει. Μετά πῆρε τά βουνά καί τά λαγκάδια νά μαζέψει ξύλα. Καί σήμερα νάτον ξημερώματα, ἕτοιμος νά κάνει τόν πραματευτή. Κανονικά ὄφειλε νά πάει στήν ἐκκλησιά. Τέτοια μέρα, ἀκόμη Πασχαλιά, ποῦ ξανακούστηκε νά λείπει ἀπ’ τή Λειτουργία! Ἄς ὄψονται, ὅμως, τά τόσα στόματα ποῦ περιμένουν στό σπίτι. Κάποιος ἔπρεπε νά νοιαστεῖ γιά τό καθημερινό τους…Ὀκτώ του ἔδωσε ὁ Θεός κι ἄλλα τρία ὁ Ἀνάστασης ὁ κουμπάρος του: Τή γυναῖκα του, τήν πεθερά του, τήν «κυρά – ντουλάπα», καί τόν κουνιάδο του, ποῦ δέν φτουρᾶ σέ δουλειά…

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ: «ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΝΑ ΤΟΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΦΙΛΟ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ»



Τον Χριστό να Τον αισθανόμαστε σαν φίλο μας.

Είναι φίλος μας. Το βεβαιώνει ο ίδιος, όταν λέει: «Εσείς είστε φίλοι μου ...» (Ιω. 15,14).

 Σαν φίλο να τον ατενίζομε και να τον πλησιάζομε. Πέφτομε; Αμαρτάνομε;

 Με οικειότητα, με αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχομε κοντά του. όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει αλλά με θάρρος, που θα μας το δίδει η αίσθηση του φίλου. Να του πούμε: «Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με».

Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι...

Ο άπιστος και ο χωρικός...




Ένας που καμώνονταν τον πολύ σοφό συνάντησε κάποτε στο δρόμο του έναν απλοικό χωρικό που πήγαινε στην εκκλησία.
-Για που με το καλό; τον ρώτησε. 
-Πάω στην εκκλησία,του απάντησε ο χωρικός. 
-Και δε μου λές,του λέει ειρωνικά ο σοφός.Μήπως ξέρεις να μου πείς,ο Θεός σου είναι μεγάλος η μικρός;
-Κι από τα δύο. 
-Δε γίνεται να είναι και τα δύο!
-Γίνεται,κύριε.Να,είναι τόσο μεγάλος,που δεν τον χωρούν ούτε οι ουρανοί,αλλά και τόσο μικρός,που μπορεί να κατοικεί μέσα στην καρδιά μου.
Κι ο σοφός τα'χασε με τη σοφή απάντηση του απλοίκού μα πιστού χωρικού.

"Πότε θα κάνη ξαστεριά" για την Βόρειο Ήπειρο.


                                                     
                                               ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
                    ΔΡYΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ,  ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ  &  ΚΟΝΙΤΣΗΣ

Αριθ.  Πρωτ.  28                                                                            Εν Δελβινακίω τη 1η Μαΐου 2012

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  156η

ΘΕΜΑ: "Πότε θα κάνη ξαστεριά" για την Βόρειο Ήπειρο.
             Αγαπητοί μου Χριστιανοί,  ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ !
-Α-
             Στους καιρούς μας επικρατεί η σύγχυση και η κοινωνική αναστάτωση. Όλα έχουν γίνει άνω - κάτω. Όλα βρίσκονται σε μια συνεχή δίνη, ακόμη και αυτά τα εθνικά θέματα, ώστε πολλοί να πιστεύουν -χωρίς να λαθεύουν - ότι πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Αφήνουμε το Κυπριακό, την Θράκη, το Σκοπιανό και το Αιγαίο, κι' ερχόμαστε στο ζήτημα της Βορείου Ηπείρου. Για παράδειγμα, στην Ιστορία που διδάσκεται στα Λύκεια της Αλβανίας, οι μαθητές διαβάζουν...

Οι ρωσίδες γιαγιάδες της Eurovision θα διαθέσουν τα τυχόν κέρδη τους για χτίσιμο ναού!



Οι ''Buranovskiye Babushki'' δηλαδή ''Οι γιαγιάδες από το Μπουράνοβο''είναι ένα παραδοσιακό συγκρότημα το οποίο αποτελείται από οκτώ ηλικιωμένες κυρίες οι οποίες έχουν παρουσιάσει και κάποια ποπ τραγούδια με παραδοσιακό στυλ.
Οι ''Buranovskiye Babushki'' έγιναν παγκοσμίως γνωστές φέτος αφου θα εκπροσωπήσουν την Ρωσία στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision 2012 που θα λάβει μέρος στο Αζερμπαιτζάν.Παρότι το συγκρότημα αποτελείται από 8 άτομα,μόνο  6 έχουν δικαίωμα να εμφανιστούν στην σκηνή της Eurovision.
 Κατα δήλωσή τους ότι χρηματικό ποσό θα κερδίσουν θα το διαθέσουν για να χτίσουν έναν ναό στο Μπουράνοβο.
Είναι πολύ όμορφη η παιδική τους αθωότητα και η ειλικρίνεια της ερμηνείας τους,πράγματα που σπάνια τα συναντάς πια στην σκηνή.
Στο πιο πάνω βίντεο το τραγούδι είναι αφιερωμένο στον Άγιο Απόστολο Ανδρέα


π.Γεώργιος /proskynitis.blogspot  

Έλληνας πυρηνικός μετατρέπει με το κομπιούτερ το χαλάζι σε βροχή!




Αφού σταδιοδρόμησε στο εξωτερικό, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα! Ο Έλληνας πυρηνικός επιστήμονας Γρηγόρης Λάμπρου, μπορεί με το κομπιούτερ του να μετατρέψει το χαλάζι σε βροχή. Παρεμβαίνει δηλαδή στα φυσικά φαινόμενα! Έφυγε από την Ελλάδα στα 17 του χρόνια για να σπουδάσει πυρηνική φυσική στην Ιταλία. Το όνομά του έγινε γρήγορα γνωστό στους επιστημονικούς κύκλους, αφού από τη δεκαετία του 60 χρησιμοποίησε τον ραγδαία αναπτυσσόμενο κλάδο της πληροφορικής. Συνεργάστηκε με...

Η Θυσία της μάνας: Εαν καταφέρεις να επιζήσεις να θυμάσαι μόνο ότι σ΄ αγαπώ




Είναι αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε λίγες ώρες μετα από σεισμό στην Ιαπωνία, πριν λίγους μήνες. Θα μπορούσε να είναι και αυτή ένα παραμύθι, όμως… δεν είναι. Είναι η πραγματικότητα που μας θυμίζει πως τα παραμύθια δεν είναι πάντα μύθος.
Έχοντας πλέον ο σεισμός υποχωρήσει, διασώστες φτάνουν στα ερείπια του σπιτιού μιας νεαρής γυναίκας κι αντικρύζουν το πτώμα τηςμέσα στα χαλάσματα. Η στάση του σώματός της όμως ήταν σχετικά περίεργη, θυμίζοντας κατά πολύ την στάση που παίρνει πιστός έχοντας λυγίσει στα γόνατά του για να λατρέψει και να προσευχηθεί τον Θεό του. Τα συντρίμια του σπιτιού, είχαν καταπλακώσει την πλάτη και το κεφάλι της.
Αντιμετωπίζοντας όλες αυτές τις δυσκολίες, ο αρχηγός της ομάδας διάσωσης, αποφασίζει να βάλει το χέρι του μέσα από ένα στενό άνοιγμα στον τοίχο για να φτάσει το σώμα της άτυχης γυναίκας. Είχε ακόμη μέσα του την ελπίδα ότι αυτή η γυναίκα θα μπορούσε...

Συνέντευξη απ το Θεό.




Είδα στον ύπνο μου ότι πήρα συνέντευξη απ το Θεό. "Θες λοιπόν να σου δώσω συνέντευξη;" "Αν σας περισσέυει χρόνος,απάντησα..." Ο θεός χαμογέλασε "έχω μια μέρα και μια αιωνιότητα,τι ερωτήσεις σκέφτεσαι να μου κάνεις;" "Τι είναι αυτό που σας εκπλήσει περισσότερο στους ανθρώπους;"... Ο Θεός απάντησε: -Οτι...

Η απαγόρευση της έκτρωσης βελτιώνει τους δείκτες υγείας των μητέρων


Η ισχύουσα επιχειρηματολογία των υποστηρικτών της έκτρωσης δεν φαίνεται να στηρίζεται από επιστημονικά δεδομένα. Για τους υποστηρικτές της έκτρωσης η νόμιμη, ασφαλής και σε σπάνιες περιπτώσεις έκτρωση είναι ένα απαραίτητο στοιχείο για την διατήρηση της υγείας των γυναικών..

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ......ΑΛΛΑ ΤΙΣ ΑΦΗΣΑΜΕ ΣΤΗ ΜΕΣΗ....!!!


Πονώ και αγω­νιώ για την πορεία του ελληνικού Έθνους

1. Ο Γέροντας Επιφάνιος έλεγε: «Πονώ και αγω­νιώ για την πορεία του ελληνικού Έθνους, το όποιο συνε­χώς αφελληνίζεται, αποχριστιανίζεται, αποχρωματίζεται, αποκόπτεται από τις ρίζες του και χάνει τα στοιχεία της ταυτότητας του»...
 2. «Η χώρα μας, έλεγε ο Γέροντας Αμφιλόχιος, είναι σκεπασμένη με τους πάγους του υλισμού και της αθεΐας και καλούμαστε όλοι να συμβάλουμε στη διάλυση τους. Μόνο όταν φύγουν οι πάγοι αυτοί, θα μπορέσουμε να βρούμε και να χαρούμε ξανά τη γη εκείνη την πραγμα­τική, την όποια καλλιέργησαν αποστολικά άροτρα και την πότισαν...

Επανήλθε πριν κλείσουν το μηχάνημα που τον κρατούσε στη ζωή



Posted: 24 Apr 2012 11:16 AM PDT
Ο 17χρονος Steven Thorpe που είχε διαγνωστεί εγκεφαλικά νεκρός απότέσσερις γιατρούς, επανήλθε σαν από θαύμα προτού απενεργοποιηθεί το μηχάνημα που τον κρατούσε στη ζωή, καθώς οι απελπισμένοι γονείς του ζήτησαν μια ακόμη ιατρική γνώμη για τελευταία φορά! Οι γιατροί περιγράφουν την....

Γράμμα πρός τους υποψηφίους των Πανελλαδικών



Δημήτρης Καραγιάννης, Γράμμα πρός τους υποψηφίους των Πανελλαδικών

Στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο έφτασε το παρακάτω γράμμα πρός τους υποψηφιους των Πανελλαδικών του κ. Δ. Καραγιάννη, το οποίο ευχαρίστως δημοσιεύουμε, ευχόμενοι ολόψυχα σε όλα τα δοκιμαζόμενα παιδιά ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ και ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ.

Αγαπητέ φίλε, 

Μου είπαν ότι έχεις έντονο άγχος καθώς ευρίσκεσαι στο τελικό στάδιο πριν τις εξετάσεις. Ότι έχεις μεταπτώσεις στην συναισθηματική σου κατάσταση. Άλλοτε νιώθεις  ήσυχος  και σίγουρος  και άλλοτε τα νιώθεις  μαύρα – δύσκολα - ακατόρθωτα και νιώθεις  τις προσπάθειές σου περιττές. Ότι άλλοτε κάνεις  αστεία, λες και δεν υπάρχει πρόβλημα, και άλλοτε το πιο μικρό αστείο που θα σου κάνουν είναι ικανό να σε κάνει να θέλεις  να διαλύσεις τα πάντα...

Μαθαίνω ότι οι δικοί σου προσπαθούν να σου συμπαρασταθούν και άλλοτε τα καταφέρνουν, άλλοτε πάλι καταφέρνουν το αντίθετο, καθώς ανησυχώντας  οι ίδιοι, προσπαθούν  να σε πείσουν να μην ανησυχείς...Καθώς  σε κοιτάζουν με βλέμμα πικραμένο ή φοβισμένο, όπως  όταν έχει αρρωστήσει ένα προσφιλές τους πρόσωπο.

Ότι όταν διαβάζεις  πολύ, σου λένε  ότι πρέπει να βγεις έξω, να ξεσκάσεις, αλλά όταν βγαίνεις έξω, σε κοιτάζουν ανήσυχα μήπως και έχεις παραιτηθεί...

Μου ζήτησαν λοιπόν επειδή συνεργάζομαι  με τους εφήβους και τις οικογένειές τους, να γράψω κάτι που να μπορεί να βοηθήσει...

Λοιπόν θα είμαι ξεκάθαρος, όπως πρέπει να είσαι, όταν αναφέρεσαι στην ζωή.

Το άγχος, η αγωνία, η ανησυχία, η ανασφάλεια, η αποσταθεροποίηση, η ξενοιασιά, ο εκνευρισμός, ο φόβος, όλα αυτά τελοσπάντων όχι μόνο δεν είναι αρνητικά στοιχεία στην πορεία σου, αλλά αντιθέτως αποτελούν αποδείξεις  ότι είσαι ζωντανός, υγιής και υπεύθυνος...

Ένας υγιής άνθρωπος, όταν βρίσκεται σε μία εσωτερική διεργασία,  όταν θέτει στόχους, όταν δίνει εξετάσεις (οποιουδήποτε είδους εξετάσεις), όταν ανοίγεται, τότε είναι φυσιολογικό να αναρωτιέται... Είναι η ανάληψη της ευθύνης της  ελευθερίας του που τον δυσκολεύει...

Είναι ωραίο το να έχεις ένα σκοπό και να τον παλεύεις. Τότε είσαι και νιώθεις ζωντανός. Στην διάρκεια του αγώνα, αν είσαι φυσιολογικός θα αναρωτηθείς και για το εάν θα τα καταφέρεις. Θα αναρωτηθείς και για το  εάν αξίζει τόσος κόπος. Για το εάν είναι αυτός που σου ταιριάζει ή ακόμα και αν στην πραγματικότητα είναι δικός σου στόχος  ή κάποιοι άλλοι σου τον έχουν επιβάλλει άμεσα ή έμμεσα...

Όμως όλα αυτά δεν είναι αδυναμία. Δεν αποτελούν προδοσία. Είναι  η ευκαιρία του να επαναδιαβεβαιώσεις και να επαναπροσδιορίσεις τον στόχο σου. Είναι  το τίμημα της ελευθερίας. Και όταν ακόμη κλείνεις τα αυτιά σου και δεν ασχολείσαι με τέτοια ερωτήματα και αυτό υγεία είναι, καθώς γνωρίζεις ότι η επίτευξη του συγκεκριμένου στόχου, δεν θα σημαίνει τον τελικό προσδιορισμό ,  αλλά αντίθετα να σου επιτρέψεις να θέσεις και άλλους στόχους στην συνέχεια...

Ένας αθλητής που τρέχει 100 m, δεν προλαβαίνει να σκεφτεί. Συγκεντρώνεται, παίρνει μία ανάσα και τρέχει δίχως να γυρίσει να δει δίπλα του ή μέσα του, τι συμβαίνει. Ένας μαραθωνοδρόμος όμως, καθώς τρέχει σκέφτεται, ξανασκέφτεται , ιδρώνει, εξαντλείται, αναρωτιέται για τις δυνάμεις του, για την επάρκειά της προπόνησής του, για τις δυνατότητές των αντιπάλων του, για το εάν θα πρέπει τώρα ή αργότερα να δώσει όλες του τις δυνάμεις. Αναρωτιέται ακόμα και για το εάν το να τρέχεις Μαραθώνιο είναι η καλύτερη επιλογή ή αν θα έπρεπε να ασχολείται με κάτι άλλο. Και καθώς αναρωτιέται τρέχει...Και δεν πρόκειται βέβαια για κάποιον αδύναμο άνθρωπο, γιατί τότε δεν θα μπορούσε να τρέχει Μαραθώνιο...

Είναι η μακρά επίπονη και απαιτητική διαδικασία του Μαραθώνιου που θέτει ερωτήματα. Και εσύ φίλε μου δεν τρέχεις 100 m. Μαραθώνιο τρέχεις και σου αξίζει το χειροκρότημα μου, όπως και να νιώθεις.

Σου εύχομαι να πετύχεις, αλλά όχι μόνο σε μία σχολή ή σε μία καλή σχολή, αλλά σε κάτι περισσότερο. Στο να υπερασπίζεις τις επιλογές  σου και ταυτόχρονα να τις διευρύνεις...

Δημήτρης Καραγιάννης

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ
O Δημήτριος Καραγιάννης είναι Παιδοψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής, Διευθυντής του κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής. Διδάκτορ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου, δίδαξε στη μετεκπαίδευση της Μαρασλείου Ακαδημίας. Έχει ιδρύσει με τη σύζυγό του Ελένη Καραγιάννη το θεραπευτικό και εκπαιδευτικό Ινστιτούτο «Αντίστιξη», στο οποίο εκπαιδεύονται ειδικοί της ψυχικής υγείας ως ψυχοθεραπευτές στην οικογενειακή και ομαδική ψυχοθεραπεία με βάση την υπαρξιακή συστημική θεώρηση. Ασχολείται ιδιαίτερα με τα προβλήματα γάμου και μελετά τους όρους λειτουργικότητας στις διαπροσωπικές σχεσεις. Το πεδίο των μελετών του δεν περιορίζεται μόνο στον επιστημονικό χώρο, αλλά αναζητά τις δυνατότητες που προσφέρει η βίωση της Ορθόδοξης πίστης στην καθημερινή ζωή και την απάντηση που προσφέρει μέσου του ευχαριστιακού τρόπου ζωής. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά και εκκλησιαστικά περιοδικά, ενώ συμμετέχει ως συγγραφέας σε συλλογικά βιβλία όπως το ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ, ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΓΩΓΗΣ , ΑΙΜΟΜΙΞΙΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ