http://amfoterodexios.blogspot.com/
Κυριακή Η’ Λουκά: Ανάλυση της παραβολής του καλού Σαμαρείτη (Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος)
(Λουκ. 10:25-37)
Εμείς όλοι οι άνθρωποι, εξαιτίας της παράβασης των προπατόρων μας και της παρακοής, λάβαμε ως κληρονομιά την κατάρα και την καταδίκη την αιώνια και ξεπέσαμε από την ουράνια Ιερουσαλήμ σε αυτήν την πρόσκαιρη πατρίδα, η οποία είναι γεμάτη από θλίψεις και στενοχώριες, από πόνους και συμφορές, τις οποίες μας επιφέρουν οι ληστές, οι νοητοί δαίμονες, που μας πληγώνουν κάθε μέρα. Πληγές είναι οι αμαρτίες τις οποίες μας επιφέρουν η υπερηφάνεια, ο φθόνος, η ζήλεια, η μνησικακία, η κατάκριση, η καταλαλιά, η συκοφαντία, οι ασέλγειες, οι πορνείες, οι μοιχείες, οι κλοπές, οι αδικίες και γενικά κάθε αμαρτία την οποία πράττει ο άνθρωπος, με τη συνεργεία του πονηρού δαίμονα, διότι εκείνος είναι που μας τραυματίζει, μας πληγώνει.
Ο Θεός μας έδωσε σύνεση, σοφία και διάκριση, αλλ’ επειδή δεν προσέχουμε και δεν φροντίζουμε, δεχόμαστε τις πληγές και τα τραύματα από τους δαίμονες και ως αμαρτωλοί πέφτουμε κάτω ημιθανείς. Και αν πεθάνουμε από τις πληγές και τα τραύματα που μας επιφέρουν οι πονηροί, οι ληστές δαίμονες, τότε πεθαίνουμε τον αιώνιο θάνατο, καταδικαζόμαστε στην αιώνια κόλαση.
Ενώ η ανθρώπινη φύση βρισκόταν ημιθανής από...
"Υπάρχει ένα μίσος κατά του Ελληνισμού...
"Και τὸ μῖσος κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ -προσέχτε!-
δὲν ἐκπορεύεται ἀπὸ κάποιους κακοκέφαλους
τῆς ἐγχώριας παραγωγῆς.
Εἶναι ἕνα μῖσος τὸ ὁποῖο ἐκπορεύεται
ἀπὸ ὕποπτα συμφέροντα τοῦ ἐξωτερικοῦ.
Διότι ἡ Ἑλληνικὴ Παιδεία,
ἡ Ἑλληνικὴ Ἀγωγή,
τὸ Ἑλληνικὸ Ἦθος,
τὸ Ἑλληνικὸ Πνεῦμα
ἀντιστρατεύεται αὐτὴν τὴν ἀνθρωποφαγικὴ
πολιτικὴ ποὺ ἐφαρμόζεται στὴ νεώτερη ἐποχή:
ὁ θάνατός σου ἡ ζωή μου!
Τὸ Ἑλληνικὸ Πνεῦμα,
τὸ ὁποῖο ἔβαζε πάνω
ἀπὸ τὴ συσσώρευση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν
αὐτὴν τὴν πνευματικὴ οὐσία και εὐαισθησία,
τὴν καλλιτεχνικὴ εὐαισθησία,
εἶναι παρεμποδιστικὸ τῆς ἐξαπλώσεως
ἑνὸς χυδαίου ὑλισμοῦ ποὺ...
Συγκλονιστικό Θαύμα του Αγίου Μηνά στα χρόνια της Βασιλεύουσας
σχόλιο Γ.Θ : Εφάμιλλο με το θρυλικό θαύμα των ημερών μας στο μοναστήρι της Σεϊντανάγιας στην Συρία.
Στη Κωνσταντινούπολη υπήρχε Ναός του Αγίου μεγαλοπρεπής και επιβλητικός. Έτρεχαν από όλα τα περίχωρα και γιόρταζαν εκεί στη γιορτή του τον Άγιο. Ένας θεοφοβούμενος Χριστιανός, που θα πήγαινε στο πανηγύρι, επήρε μαζί του και αρκετά χρήματα. Στο δρόμο κατέλυσε το βράδυ σε ένα ξενοδοχείο.
Ο ξενοδόχος κατάλαβε, ότι ο ξένος είχε χρήματα, γι’ αυτό,
τα μεσάνυχτα, σηκώθηκε και τον σκότωσε. Για να μη τον πιάσουν όμως έκοψε το σώμα και έβαλε τα κομμάτια σ’ ένα σακί. Το έκρυψε δε μέσα στο κελάρι, ώσπου να βρει καιρό να το εξαφανίσει. Αλλά το πρωί παρουσιάζεται ο Άγιος Μηνάς, σαν στρατιώτης καβαλάρης και τον έρωτά:
τα μεσάνυχτα, σηκώθηκε και τον σκότωσε. Για να μη τον πιάσουν όμως έκοψε το σώμα και έβαλε τα κομμάτια σ’ ένα σακί. Το έκρυψε δε μέσα στο κελάρι, ώσπου να βρει καιρό να το εξαφανίσει. Αλλά το πρωί παρουσιάζεται ο Άγιος Μηνάς, σαν στρατιώτης καβαλάρης και τον έρωτά:
—Πού είναι ο ξένος, που ήλθε, χθες το βράδυ και ...
Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: Η Ευρώπη δεν γνωρίζει ούτε εκκλησία, ούτε διέξοδο από τα αδιέξοδα
Ο Ευρωπαίος άνθρωπος έχει καταδικάσει σε θάνατο και τον Θεό και την ψυχή. Δεν καταδίκασε όμως έτσι και τον εαυτό του σε θάνατο, από τον οποίο θάνατο δεν υπάρχει ανάσταση;
Κάνετε ειλικρινά και αμερόληπτα τον απολογισμό της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας, επιστήμης, πολιτικής, κουλτούρας, πολιτισμού, και θα δείτε ότι αυτές έχουν φονεύσει στον Ευρωπαίο άνθρωπο τον Θεό και την αθανασία της ψυχής. Αν όμως προσέξετε σοβαρά στην τραγικότητα της ανθρώπινης ιστορίας, οπωσδήποτε θα εννοήσετε, ότι η θεοκτονία πάντοτε καταλήγει στην αυτοκτονία. Ενθυμείσθε τον Ιούδα; Εκείνος πρώτος φόνευσε τον Θεό και έπειτα εξόντωσε τον εαυτό του. Αυτό είναι αδυσώπητος νόμος, ο οποίος κυριαρχεί στην ιστορία αυτού του πλανήτη.
Το οικοδόμημα του ευρωπαϊκού πολιτισμού, οικοδομημένο χωρίς τον Χριστό, κατ’ ανάγκην θα ...
Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης και η ερμηνεία των ψαλμών
Ο Οσιότατος Αρσένιος ο Καππαδόκης γεννήθηκε γύρω στα 1840 στα Φάρασα ή Βαρασιό, στο Κεφαλοχώρι των έξι Χριστιανικών χωριών της περιφερείας Φαράσων της Καππαδοκίας. Οι γονείς του ήταν πλούσιοι σε αρετές και μέτριοι σε αγαθά. Είχαν αποκτήσει δύο αγόρια, τον Βλάσιο και τον Θεόδωρο (τον Άγιο Αρσένιο).
Από μικρή ηλικία έμειναν ορφανά και τα προστάτεψε η θεία τους, αδελφή της μητέρας τους. Ένα θαυμαστό γεγονός που συνέβηκε στα παιδιά και την θαυματουργική διάσωση του μικρού τότε Θεόδωρου από τον Άγιο Γεώργιο που τον έσωσε από βέβαιο πνιγμό, είχε ως αποτέλεσμα, για τον μεν Βλάσιο να δοθεί με τον δικό του τρόπο στον Θεό, να τον δοξολογεί ως δάσκαλος της Βυζαντινής Μουσικής και κατέληξε αργότερα στην Κωνσταντινούπολη, για τον Θεόδωρο δε να θέλει να γίνει καλόγερος. Στη συνέχεια μεγαλώνοντας, στάλθηκε στη Νίγδη και μετά στη Σμύρνη όπου τέλειωσε τις σπουδές του.
Στα είκοσι έξι του περίπου χρόνια πήγε στην Ιερά Μονή Φλαβιανών του Τιμίου Προδρόμου όπου αργότερα κάρηκε Μοναχός και πήρε το όνομα Αρσένιος. Δυστυχώς όμως δε χάρηκε πολύ την ησυχία του, διότι εκείνη την εποχή είχαν ανάγκη μεγάλη από δασκάλους και ο Μητροπολίτης Παϊσιος ο Β΄, τον χειροτόνησε Διάκο και τον έστειλε στα Φάρασα για να μάθει γράμματα στα εγκαταλειμμένα παιδιά. Αυτό φυσικά γινόταν στα κρυφά, με χίλιες δυο προφυλάξεις, για να μη μάθουν τίποτε οι Τούρκοι.
Στο τριακοστό έτος της ηλικίας του χειροτονήθηκε στην Καισαρεία πρεσβύτερος με τον τίτλο του Αρχιμανδρίτου και την ευλογία ως Πνευματικός. Άρχισε πια η πνευματική του δράση να γίνεται μεγαλύτερη και να απλώνεται. Με την άφθονη Θεία Χάρη που τον προίκισε ο Θεός θεράπευε τις ψυχές και ...
Π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε την προσβολή του πειρασμού από την αποδοχή του από τον άνθρωπο;
Πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε την προσβολή του πειρασμού από την αποδοχή του από τον άνθρωπο;
Μ’ άλλα λόγια, πως μπορούμε να καταλάβουμε πότε αρχίζει η αμαρτία; Η διάκρισις μεταξύ προσβολής και αποδοχής για τον αγωνιζόμενον πιστόν είναι μάλλον ευδιάκριτη.
Όταν όμως δεν τον προετοιμάσης, είσαι ανύποπτος, περπατάς στον δρόμο σου, και έλθει ένας πειρασμός, αυτό είναι προσβολή πραγματική. Όμως η προσβολή δεν είναι αμαρτία. Πολλοί μπερδεύουν τα πράγματα, και είναι ανάγκη να ξέρουμε από πότε αρχίζει η αμαρτία, για να μην έχουμε τύψεις συνειδήσεως ότι είμαστε παρά πολύ αμαρτωλοί.
Η αποδοχή, από την οποία αρχίζει η αμαρτία, είναι η συγκατάθεσις… Για μια στιγμή τα μάτια μου είδαν κάτι· αυτό είναι προσβολή. Από την στιγμή που...
" – Αὐτά ὅλα τά ὁποῖα ἐκάματε μέ λυποῦν βαθύτατα. Μέ ἀναγκάζουν νά τιμωρήσω τόν ἑαυτό μου..."
Γύρισε, κοίταξε τους μαθητές του στά μάτια ἕναν-ἕναν.
Τούς κοίταξε μέ τά μεγάλα γαλανά μάτια του, χλωμός, βουβός, πικραμένος.
– Αὐτά ὅλα τά ὁποῖα ἐκάματε, ἄρχισε σιγά-σιγά νά λέει, μέ λυποῦν βαθύτατα. Μέ ἀναγκάζουν νά τιμωρήσω τόν ἑαυτό μου.
– Τόν ἑαυτό σας, κύριε σχολάρχα; ἔκανε καταγεμᾶτος ἀπορία ὁ παιδονόμος.
– Μάλιστα. Νά ...
Ο Άγιος Νεκτάριος συκοφαντούμενος και διωκόμενος
Λάμπρος Σκόντζος
Κάποιος μεγάλος ασκητής έγραψε πως η απουσία αγίων στον κόσμο, θα σημάνει και το τέλος του
Το μεγάλο και διαρκές θαύμα στην Εκκλησία μας είναι η αδιάκοπη εμφάνιση αγίων. Ουδέποτε υπήρξε εποχή, στο δισχιλιόχρονο διάβα της ιστορίας της, που να μην υπήρχαν άγιοι. Ουδέποτε έλειψαν από την Εκκλησία μας οι άγιοι και αυτό είναι το μόνιμο θαύμα στη δισχιλιόχρονη ιστορική Της πορεία. Οι άγιοι, άνδρες και γυναίκες, είναι τα ορατά σημεία της λυτρωτικής ενέργειας του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο αναγεννά τους ανθρώπους και τους καθιστά θεοειδείς υπάρξεις, εικόνες καθαρές του Τριαδικού Θεού, κατά χάριν θεουμένους. Ουδέποτε θα υπάρξει εποχή, που να μην υπάρχουν άγιοι στην Εκκλησία. Κάποιος μεγάλος ασκητής έγραψε πως η απουσία αγίων στον κόσμο, θα σημάνει και το τέλος του.
Το πλέον παρήγορο και ελπιδοφόρο γεγονός είναι ότι και στη σύγχρονη εποχή της γενικής αποστασίας και της πολυποίκιλης ανταρσίας κατά του Θεού, αναδεικνύονται θεοφόροι και πνευματοφόροι άγιοι, εφάμιλλοι των αγίων της αρχαίας Εκκλησίας. Κι’ αυτό διότι, όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος «ου δε επλεόνασεν η αμαρτία, υπερπερίσσευσεν η χάρις» (Ρωμ.5,20). Όπου ο διάβολος καλλιεργεί το δικό του αγρό, με τα ζιζάνια, καλλιεργεί και ο Θεός το δικό Του αγρό, με τον αγαθό σπόρο.
Ένας τέτοιος αγαθός σπόρος εμφανίστηκε και ...
Επειδή συγχωρούσα!!!
Όταν αναγνωρίστηκε Άγιος, ο Άγιος Νεκτάριος το 1961, σε μια μονή του Αγίου Όρους, δημιουργήθηκαν δύο παρατάξεις Μοναχών. Οι μεν παραδέχονταν την Αγιότητά του, οι δε την αμφισβητούσαν.
Ο Ηγούμενος της Μονής, βλέποντας την κατάσταση που δημιουργήθηκε στο Μοναστήρι, κάλεσε μια μέρα τους Μοναχούς και τους είπε:
- Δεν θα γίνει το θέμα της αγιοσύνης του Νεκταρίου, αιτία να χάσουμε τις ψυχές μας, αντιμαχώντας μεταξύ μας.
- Δεν θα γίνει το θέμα της αγιοσύνης του Νεκταρίου, αιτία να χάσουμε τις ψυχές μας, αντιμαχώντας μεταξύ μας. Κηρύττω τριήμερη νηστεία και με...
«Κι όταν η ψυχή μου μίσησε τις αμαρτίες, τότε με δίδαξε το Άγιο Πνεύμα την αδιάλειπτη προσευχή και την αγάπη»
Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου
Μου δόθηκε το ακόλουθο βίωμα: Όταν έχασε η ψυχή μου την ταπείνωση, έγινα ευέξαπτος. Θυμόμουν όμως την ταπείνωση τού Χριστού και την διψούσα.
Άρχισα λοιπόν με το πένθος της μετανοίας και ικέτευα τον Θεό να με συγχωρέση και να με καθαρίση από το πνεύμα της υπεροψίας, χαρίζοντας μου την άγια ειρήνη Του.
Κι όταν η ψυχή μου μίσησε τις αμαρτίες, τότε με δίδαξε το Άγιο Πνεύμα την αδιάλειπτη προσευχή και την αγάπη.
Και ξέροντας πόσο αγαπά ο Κύριος το λαό Του, ιδίως τους νεκρούς, έχυνα κάθε βράδυ δάκρυα γι’ αυτούς. Πονούσε η καρδιά μου, που στερούνται οι άνθρωποι από τέτοιο σπλαχνικό Θεό.
Και μια φορά είπα στον πνευματικό: Λυπάμαι όσους υποφέρουν στον άδη και κλαίω κάθε νύχτα γι’ αυτούς και ...
Η Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων : 8 Νοεμβρίου ε.ε., (Βίντεο)
Η Σύναξη των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων : Την Σύναξη τους τιμά η Εκκλησία μας στις 8 Νοεμβρίου ε.ε., ομιλεί ο Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου, Αθανάσιος Μισσός
ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Ἡ Εὐρώπη εἶναι ὁ θάνατος
καὶ ὁ Χριστὸς ἡ ζωὴ
Ἁγίου Νικολάου Ἐπισκόπου Ἀχρίδος (Βελιμίροβιτς)
«Μέσα ἀπὸ τὸ παράθυρο τῆς φυλακῆς-
Μηνύματα στὸ λαό»,
Ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη»,
Θεσσαλονίκη 2012, σελ.109-112
. Ποῦ τὸ σκοτάδι εἶναι πιὸ βαθύ; Ἐκεῖ ποὺ λάμπει τὸ πιὸ μεγάλο φῶς, καὶ ὕστερα σβήνει.. Σὲ μία πλατεία, ποὺ φωτίζεται μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες λάμπες, τὴ στιγμὴ ποὺ σβήνουν ὅλες οἱ λάμπες, τότε τὸ σκοτάδι εἶναι πιὸ βαθύ.
. Πότε τὸ σκοτάδι εἶναι βαθύ; Τὴ νύχτα λίγο πρὶν ξημερώσει.
. Ἀδελφοί μου, στὴν ἐποχή μας ἀντικρίσαμε μία πλατεία, ποὺ φωτιζόταν μὲ ἑκατοντάδες χιλιάδες λάμπες, τόσο φωτεινὴ ποὺ συναγωνιζόταν τὸ φῶς τοῦ ἥλιου.
Ὅταν ὅμως οἱ λάμπες ἔσβησαν, ἀντικρίσαμε μία πλατεία χωρὶς φῶς, τόσο σκοτεινὴ σὰν τὴ φωλιὰ τοῦ τυφλοπόντικα κάτω ἀπὸ τὴ γῆ. Αὐτὴ ἡ πλατεία στὸ χάρτη τοῦ κόσμου ἔχει τὸ ὄνομα Εὐρώπη.
. Ποιά εἶναι ἡ Εὐρώπη; Εὐρώπη εἶναι ἡ ἀπληστία καὶ ἡ εὐφυΐα. Καὶ τὰ δύο εἶναι ἀνθρώπινα χαρακτηριστικά. Καὶ ἡ ἀπληστία καὶ ἡ ἐξυπνάδα. Καὶ τὰ δύο εἶναι προσωποποιημένα στὰ πρόσωπα τοῦ Πάπα καὶ τοῦ Λουθήρου. Ποιά λοιπὸν εἶναι ἡ Εὐρώπη;
. Εὐρώπη εἶναι ὁ Πάπας καὶ ὁ Λούθηρος, ἡ κορεσμένη δηλαδὴ ἀνθρώπινη ἀπληστία καὶ ὁ ἱκανοποιημένος μέχρι ἐσχάτου βαθμοῦ ἀνθρώπινος νοῦς. Ὁ Πάπας εἶναι τὸ συνώνυμο τῆς ἀνθρώπινης ἀπληστίας γιὰ ἐξουσία. Ὁ Λούθηρος εἶναι τὸ συνώνυμο τῆς ἀνθρώπινης θέλησης νὰ ἑρμηνεύσει, νὰ ἐξηγήσει τὰ πάντα μὲ τὴ λογική. Ὁ Πάπας παρουσιάζεται σὰν...
Όταν μας κατηγορούν…
Πόσες φορές, όταν συναντήσουμε τον άνθρωπο, με τον οποίο είμεθα στενοχωρημένοι ή έχουμε λογισμούς, γιατί μας κατηγόρησε, μας κουτσομπόλεψε, μας πρόδωσε και τόσα άλλα, κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε, πως δεν τον βλέπουμε, για να μη τον χαιρετίσουμε!
Λένε οι Άγιοι Πατέρες και οι Ασκηταί της ερήμου, οι οποίοι εφήρμοσαν με ακρίβεια το Ευαγγέλιο, ότι όταν σε επισκεφτεί ο άνθρωπος, που εσύ γνωρίζεις ότι αυτός πολλά είπε για σένα, μη ...
Η μυστική εργασία του Γεωργίου που κανείς δεν γνώριζε Αν θέλεις τη θεραπεία σου επιμελήσου τη συνείδηση, κάνε ό,τι σου λέει και θα βρεις ωφέλεια...
Ημυστική εργασία του Γεωργίου που κανείς δεν γνώριζε. …Αν θέλεις τη θεραπεία σου επιμελήσου τη συνείδηση, κάνε ό,τι σου λέει και θα βρεις ωφέλεια. …Όποιος επιζητεί τις ενέργειες του Αγίου Πνεύματος προ της εργασίας των εντολών μοιάζει με δούλο, που μόλις τον αγόρασαν επιδιώκει αμέσως την απελευθέρωση…
Η μυστική εργασία του Γεωργίου
Ζούσε στα χρόνια μας στην Κωνσταντινούπολη ένας νέος, που ονομαζόταν Γεώργιος, περίπου είκοσι ετών.
Ήταν ωραίος στην όψη και κάπως επιδεικτικός στους τρόπους, στο βάδισμα και σ’ όλη του την εμφάνιση. Γι’ αυτό μερικοί που βλέπουν μόνο εξωτερικά και κατακρίνουν τους άλλους, είχαν σχηματίσει κακή ιδέα γι’ αυτόν.
Αυτός, λοιπόν, γνωρίστηκε με κάποιον άγιο μοναχό, που ζούσε σ’ ένα από τα μοναστήρια της πόλεως. Του εμπιστεύθηκε την ψυχή του και έλαβε απ’ αυτόν ένα μικρό πνευματικό κανόνα με την προτροπή να μην τον αμελήσει.
Ο νέος του ζήτησε και κάποιο βιβλίο, που να...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
