Τα συγκλονιστικά λόγια του Αγίου Παϊσίου


Ο κόσμος είναι όπως οι μέλισσες. Αν χτυπήσεις την κυψέλη, οι μέλισσες βγαίνουν έξω και αρχίζουν να βουίζουν και γυρίζουν γύρω από την κυψέλη αναστατωμένες.
Ύστερα η κατεύθυνσή τους θα εξαρτηθεί από τον άνεμο που θα φυσήξει. Αν φυσήξει βοριάς, θα πάνε μέσα.
Έτσι και τον κόσμο τον φυσάει… «Εθνικός Βοριάς», «Εθνικός Νοτιάς», και είναι ο καημένος ζαλισμένος.
Όμως, αν και γίνεται τέτοιο βράσιμο, νιώθω μέσα μου μια παρηγοριά, μια σιγουριά.
Μπορεί να ξεράθηκε η ελιά, αλλά θα πετάξει νέα βλαστάρια.
Υπάρχει μια μερίδα Χριστιανών, στους οποίους αναπαύεται ο Θεός. Υπάρχουν ακόμη οι άνθρωποι του Θεού, οι άνθρωποι της προσευχής, και ο Καλός Θεός μας ανέχεται, και πάλι θα οικονομήσει τα πράγματα. Αυτοί οι άνθρωποι της προσευχής μας δίνουν ελπίδα…
Μη φοβάστε. Περάσαμε σαν έθνος τόσες μπόρες και δεν χαθήκαμε, και θα φοβηθούμε την θύελλα που πάει να ξεσπάσει;
Ούτε και τώρα θα χαθούμε.
Ο Θεός μας αγαπά. Ο άνθρωπος έχει μέσα του κρυμμένη δύναμη για...

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο ΔΕΝ είναι ξενόφερτο έθιμο


Αποτέλεσμα εικόνας για χριστουγεννιατικο δεντρο βυζαντιο
Ίσως λίγοι γνωρίζουν τα όσα θα παραθέσουμε παρακάτω, όσον αφορά το έθιμο του Χριστουγεννιάτικου δέντρου. Το να μη γνωρίζουν κάποιοι τα ιστορικά στοιχεία του εθίμου αυτού σαφώς και δεν είναι κακό. Κακό, όμως, και μάλιστα μεγάλο είναι όταν ελαφρά τη καρδία και απερίσκεπτα, βαφτίζουν Ορθόδοξα Βυζαντινά έθιμα ως Βαυαρικά-βαρβαρικά!- ή και ό,τι άλλο νομίζει κανείς.
Η ιδέα για το στολισμό ενός δέντρου κατά τα Χριστούγεννα δεν είναι ξενόφερτη, όπως θεωρούν πολλοί.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε παρόμοιο έθιμο, μόνο που το φυτό δεν ήταν έλατο, αλλά η Ειρεσιώνη. Η Ειρεσιώνη ήταν κλάδος αγριελιάς (κότινος) στολισμένος με γιρλάντες από μαλλί λευκό και κόκκινο και τους πρώτους φθινοπωρινούς καρπούς (σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά, κ.λπ., εκτός του μήλου και του αχλαδιού).
Αποτελούσε έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του λήξαντος έτους και παράκληση συνεχίσεως της γονιμότητας και ευφορίας κατά το επόμενο και ήταν αφιερωμένη στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες (Ευνομία, Δίκη, Ειρήνη).
Το διάστημα 22 Σεπτεμβρίου – 20 Οκτωβρίου, παιδιά των οποίων και οι δύο γονείς ζούσαν, περιέφεραν την Ειρεσιώνη στους δρόμους της πόλης των Αθηνών τραγουδώντας κάλαντα από σπίτι σε σπίτι, παίρνοντας το φιλοδώρημά τους από τον νοικοκύρη ή τη νοικοκυρά και όταν έφθαναν στο σπίτι τους κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την εξώπορτά τους, όπου έμενε εκεί μέχρι την ιδία ημέρα του νέου έτους, οπότε, αφού τοποθετούσαν τη νέα, κατέβαζαν την παλιά και την έκαιγαν. Άλλα παιδιά κρεμούσαν την Ειρεσιώνη πάνω από την θύρα του Ιερού του Απόλλωνος.
Πρόγονος, λοιπόν, του Χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι η Ειρεσιώνη, μέσω της οποίας μεταδόθηκε το έθιμο του στολισμένου δέντρου στους βόρειους λαούς από τους Έλληνες ταξιδευτές, οι οποίοι ελλείψει ελαιοδένδρων, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που ευδοκιμούσαν σε κάθε τόπο.
Δε θα μείνουμε, όμως, στο τι έκαναν οι αρχαίοι Έλληνες, απλά το αναφέρουμε ως ακόμα ένα στοιχείο για να καταλάβουμε κατά τη λαική έκφραση, ότι ‘’όταν οι Έλληνες έρχονταν οι άλλοι λαοί πήγαιναν’’
Αποτέλεσμα εικόνας για χριστουγεννιατικο δεντρο εκκλησια
ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ
To Χριστουγεννιάτικο δένδρο και μάλιστα ως μετεξέλιξη της αρχαίας Ελληνικής «Ειρεσιώνης», όχι μόνο δεν απαγορευόταν στο Βυζάντιο, αλλά αντιθέτως κατά την εορτή των Χριστουγέννων «…κατά διαταγήν του επάρχου της (κάθε) πόλεως, ου μόνον καθαρισμός των οδών εγένετο, αλλά και στολισμός διαφόρων κατά διαστήματα στηνομένων στύλων με δενδρολίβανα, κλάδους μύρτου και άνθη εποχής (Φαίδωνος Κουκουλέ, Τακτικού Καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ακαδημαϊκού «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός» τ. στ΄, σελ. 152).
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα επίλεκτο Βασιλικό Καβαλλαρικό (Ιπποτικό) Τάγμα της βυζαντινής ανακτορικής φρουράς το οποίο – μεταξύ άλλων – συμμετείχε με τελετουργικό ρόλο σε επίσημες αυτοκρατορικές τελετές – μεταξύ των οποίων και της τελετής των Χριστουγέννων – ήταν εκείνο της «Εταιρείας», το οποίο διαιρείτο σε «Μικρή», «Μεσαία» και «Μεγάλη Εταιρεία».
Τη «Μικρή Εταιρεία» την αποτελούσαν αλλόθρησκοι!!!… (π.χ. εθνικοί, ειδωλολάτρες, μουσουλμάνοι κλπ).
Τη «Μεσαία Εταιρεία» την αποτελούσαν αλλόδοξοι ή/και αλλοεθνείς Χριστιανοί (π.χ. Σκανδιναυοί, Γερμανοί, Ρώσοι, Άγγλοι κλπ). «ΣΗΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΠΑΡΑΚΑΤΩ»
Τη «Μεγάλη Εταιρεία» την αποτελούσαν «Ρωμαίοι», δηλαδή Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί (Ρωμιοί).
Αργότερα, όταν ήρθε η Οθωμανική Αυτοκρατορία και...

Το αλφαβητάρι της αρετής

ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
Ά ρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του

Β ίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις

Γ νώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων

Δ εινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος

Ε υεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι.

Ζ ήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ

Η  σάρκα η ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά

Θ υμό χαλίνωνε, μη πέσεις έξω από τη λογική

Ί σια ψηλά το βλέμμα σου, στη γλώσσα να ‘χεις μέτρο

Κ λειδί στ’ αυτιά να βρίσκεται, το γέλιο σου να ‘ναι σεμνό

Λ υχνάρι να πορεύεται η λογική μπροστά από κάθε σου έργο

Μ η σου γλυστράει κάτω απ’ ότι φαίνεται, εκείνο που υπάρχει

Ν α ερευνάς τα πάντα με το νου, όμως να...

Όσιος Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης: «Το άπαν της ζωής είναι η ευχή… Να λέτε την ευχή. Έτσι προκόβετε»!


Τὸν Αὔγουστο τὸ 1977 πραγματοποίησα ἐπίσκεψη στὸ Ἅγιον Ὅρος. Ὅταν στὸ κείμενό μου λέω Ἅγιον Ὅρος, ἐννοῶ περισσότερο τούς μοναχοὺς καὶ λιγότερο τὴν φύση, τὰ οἰκοδομήματα καὶ τὰ κειμήλια.
Μὲ συγκινεῖ ἡ ἀσκητικότητα τῶν μοναχῶν, ἡ ἁπλότητα στὴν συμπεριφορά τους, ἡ μαχητικότητά τους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία, ἡ ἀμεριμνία τους, ἡ κατάνυξή τους, ὁ μεταθανάτιος στοχασμός τους, ἡ προσευχή τους καὶ γενικὰ ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τους.
Ξεκινήσαμε γιὰ τὴν ἠσυχαστικότερη περιοχὴ τοῦ Ὅρους, τὴν ἔρημο, ὅπου ζοῦν οἱ φημισμένοι ἐρημίτες καὶ ἀσκητές. Εἴχαμε ἐπιλέξει ποῦ θὰ πᾶμε. Θέλαμε νὰ δοῦμε τὸν φημισμένο… Γέροντα Ἐφραὶμ στὰ Κατουνάκια.
Ἡ ὁδοιπορία μας ἦταν εὐχάριστη. Στὸ κελλὶ τῶν Δανιηλαίων καθίσαμε γιὰ νὰ ξεκουραστοῦμε, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ πάρουμε πληροφορίες γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ δοῦμε τὸν Γέροντα. Ἀποφασίσαμε νὰ μὴν ἐμφανιστοῦμε ὅλοι μαζί. Οἱ ἄλλοι σταμάτησαν λίγο πιὸ πάνω καὶ μόνος κατηφόρισα πρὸς τὴν καλύβη τοῦ ἐρημίτη, παρόλο ποὺ μία ἐπιγραφή μοῦ ἔλεγε ὅτι ὁ Γέροντας δὲν δέχεται ἐπισκέψεις λόγω ἀσθενείας. Συνέβαινε ὅμως τὸ ἀντίθετο. Ὁ π. Ἐφραὶμ ἦταν ὑγιὴς καὶ κουβαλοῦσε μ΄ ἕνα καρότσι πέτρες καὶ χώματα. Προχώρησα κοντά του καὶ μόλις μὲ εἶδε, τοῦ εἶπα:
– Εὐλογεῖτε, Γέροντα.
Ὁ ἀσκητὴς ξαφνιασμένος μὲ κοίταξε ἐρευνητικὰ καὶ μὲ χαμόγελο μοῦ ἀπάντησε:
– Ὁ Κύριος. Καλὰ ἦρθες, παπά μου. Τώρα θὰ σὲ βάλω νὰ δουλέψεις. Τί νομίζεις, ἔτσι θὰ σ΄ ἀφήσω;
Ἀρχίσαμε τὴν συζήτηση μὲ τρόπο οἰκεῖο. Μοῦ εἶπε γιὰ τὴν καινούρια στέρνα ποὺ φτιάχνει καὶ γιὰ τὰ πολλὰ μπάζα ποὺ εἶχε βγαλμένα καὶ ἤθελε νὰ τὰ πετάξει. Ὁ Γέροντας δὲν διέκοψε τὴν δουλειά του. Σταματοῦσε λίγο, μοῦ ἔλεγε μερικὲς φράσεις καὶ συνέχιζε τὸ ἔργο του. Τοῦ ζήτησα νὰ μοῦ δώσει τὸ φτυάρι γιὰ νὰ τὸν βοηθήσω. Στὴν ἀρχὴ ἀντέδρασε καὶ μοῦ εἶπε:
– Κάθισε. Θὰ λερώσεις τὸ ράσο σου καὶ ὕστερα θὰ σὲ μαλώσει ἡ παπαδιά σου. Θὰ σοῦ πεῖ ὅτι πῆγες στὸ Ὅρος καὶ λερώθηκες…
Ἐδῶ ἀνοίγω μία χρήσιμη παρένθεση γιὰ νὰ ἐνημερώσω τὸν φίλο ἀναγνώστη σχετικὰ μὲ τὸν Γέροντα Ἐφραίμ. Πρέπει νὰ τονίσω ὅτι ὁ Γέροντας εἶναι πνευματικὸς μοναχός, μὲ χάρισμα λόγου καὶ διδασκαλίας. Τὰ λόγια του σὲ τραβοῦν. Ἡ εὐφράδειά του σὲ μαγεύει, ἐνῶ ἡ ὁλόασπρη γενειάδα του ἀπὸ τὸ ἐταστικό του βλέμμα σοῦ ἀφαιρεῖ κάθε ἀμφιβολία ἀπὸ τὴν ψυχή. Προσφιλέστατο θέμα του ἡ ἱερωσύνη. Μιλάει μὲ ἱερὸ πάθος καὶ μακαρίζει τοὺς καλοὺς ἱερεῖς. Εἶναι ὁ Γέροντας τῆς ἐρήμου καὶ τοῦ μυστικοῦ βιώματος τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς. Ἀποφεύγει τοὺς προσκυνητὲς καὶ θέλει νὰ εἶναι ξεχασμένος ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ζώντας ἀνάμεσα στὰ βράχια τῶν Κατουνακίων.
Μετὰ ἀπὸ λίγο φώναξα καὶ τοὺς ἄλλους τῆς παρέας, κατόπιν ἀδείας τοῦ Γέροντα. Ὁ π. Ἐφραὶμ μόλις τοὺς εἶδε τοὺς χαμογέλασε.
– Ἐσένα σὲ γνωρίζω, εἶπε στὸν Νικόλαο. Ἐσένα ὄχι, ἐσένα ὄχι. Ἄγνωστοι καὶ οἱ δυό σας, εἶπε στοὺς ἄλλους. Καλὰ ἤρθατε. Τώρα θὰ δουλέψετε ἐδῶ.
Πράγματι δουλέψαμε ἀρκετὴ ὥρα. Ὅταν ὁ ἥλιος ἦρθε στὸν τόπο τῆς ἐργασίας μας, σταματήσαμε καὶ καθισμένοι σ΄ ἕναν σωρὸ ἀπὸ πέτρες ἀρχίσαμε τὴν συζήτηση. Ὁ Γέροντας τόνιζε ὅτι ὁ ἱερέας πρέπει νὰ μιλάει πάντα μὲ γλυκύτητα. Νὰ εἶναι προσεκτικὸς στὰ λεγόμενά του, γιατί τοῦ ἱερέα πιάνονται καὶ οἱ εὐχὲς καὶ οἱ κατάρες. Νὰ μὴν καταρᾶται, ἀλλὰ πάντα νὰ εὔχεται. Νὰ μιλάει μὲ καλοσύνη στοὺς συνανθρώπους του. Νὰ προσέχει ἀκόμη, ὅταν πρόκειται νὰ λειτουργήσει. Νὰ μὴν ἔχει τὸ παραμικρὸ στὴν ψυχὴ του ἐναντίον κάποιου. Ἂν κάτι τὸν βαραίνει, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ζητήσει συγχώρηση. Διαφορετικὰ δὲν μπορεῖ νὰ πιάσει τὰ Ἅγια.
Στὸ σημεῖο τοῦτο παραθέτω τὶς σημειώσεις ποὺ κρατοῦσε ὁ φίλος Νικόλαος (σήμερα εἶναι ἱερέας). Εἶναι πιστὴ καταγραφὴ τῶν ὅσων μᾶς εἶπε ὁ Γέροντας.
«Κάποτε, διηγήθηκε ὁ π. Ἐφραίμ, ἦταν ἄρρωστος ὁ Γέροντάς μου. Κατέβηκα στὴν παραλία, γιατί περίμενα κάτι πράγματα. Μέσα στὸ καΐκι βλέπω τὸν γιατρό. Ἀνεβαίνω λοιπὸν γρήγορα γιὰ νὰ τὸν ρωτήσω σχετικὰ μὲ τὴν ἀρρώστια τοῦ Γέροντά μου. Σκέφτηκα πὼς μέχρι νὰ ξεφορτώσει ὁ βαρκάρης, θὰ προλάβω νὰ συνεννοηθῶ. Χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω, ὁ καπετάνιος τελείωσε καὶ ξεκίνησε κιόλας. Τοῦ φωνάζω πὼς δὲν θὰ ταξιδέψω καὶ πρέπει νὰ σταματήσει γιὰ νὰ κατέβω. Ἐκεῖνος νευρίασε καὶ ἄρχισε νὰ φωνάζει καὶ μάλιστα εἶπε “ἂι στὸν διάβολο…”. Δὲν μίλησα καθόλου. Ἐκεῖνος γύρισε θυμωμένος κι ἐγὼ κατέβηκα καταπικραμένος. Ὅταν ἔφτασα στὴν καλύβη, ἀνέφερα τὸ περιστατικὸ στὸν Γέροντά μου. “Πρέπει νὰ συγχωρηθεῖτε” μοῦ εἶπε. Ἀλλὰ ποῦ νὰ βρῶ τὸν βαρκάρη; Τὴν ἄλλη ἡμέρα ἔπρεπε νὰ λειτουργήσω. Τί νὰ κάνω; Τελικὰ δὲν λειτούργησα. Τὸ πρωὶ πῆρα ἕνα κουτὶ λουκούμια καὶ ξανακατέβηκα νὰ συγχωρεθῶ μὲ τὸν βαρκάρη. Τὸν συνάντησα καὶ τοῦ λέω: “Εὐλογημένε, συγχώραμε, γιατί ἔγινα αἰτία νὰ νευριάσεις χθὲς καὶ δὲν μπόρεσα νὰ ἠσυχάσω”. “Συγχωρεμένος, μοῦ ἀπάντησε. Συγχώραμε καὶ σύ”. “Συγχωρεμένος, συγχωρεμένος, συγχωρεμένος, τοῦ εἶπα μὲ ὅλη μου τὴν ψυχή. Ἔτσι μπόρεσα καὶ λειτούργησα τὶς ἄλλες μέρες”.
«Μὴν λειτουργεῖς καὶ μὴ κοινωνεῖς μὲ τυχοῦσα συνείδηση. Ὅταν σὲ ἐλέγχει ἡ συνείδηση, μὴν τολμᾶς νὰ λειτουργήσεις. Ζήτησε συγγνώμη καὶ ὕστερα λειτούργησε. Ἀλλιῶς παίρνεις φωτιὰ μέσα σου καὶ ὄχι Ἅγιο Πνεῦμα».
«Πρέπει, ὅταν λειτουργεῖς, νὰ χαριτώνεσαι, νὰ αἰσθάνεσαι ἀγαλλίαση καὶ εὐχαρίστηση. Λειτουργοῦμε ἀπὸ ἀγάπη, νὰ σώσουμε ζωντανοὺς καὶ πεθαμένους».
«Τὸ βράδυ νὰ κάνεις ἀνδρομὴ στὴν ἡμέρα, τί εἶπες, τί ἔκανες, τί ἄκουσες».
«Στεφανώνεται ὅποιος βάζει μετάνοια, ἀλλὰ καὶ ὁ δεχόμενος αὐτήν».
«Ὅσο ζητᾶμε, θὰ δίνει ὁ Θεός».
«Τὸ στόμα τοῦ παπᾶ πρέπει νὰ στάζει μέλι, καὶ στὰ παπαδάκια καὶ στοὺς ψάλτες καὶ σ΄ ὅλους μὲ τοὺς ὁποίους συναναστρέφεται. Εἶσαι παπάς; Σὲ τρέμουν τὰ σύμπαντα. Δὲν πρέπει νὰ βγαίνει λόγος βαρὺς ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ παπᾶ, γιατί ὅπως πιάνει ἡ εὐχή του, πιάνει καὶ ἡ κατάρα του. Δὲν πάει στὸ κούφιο ὁ λόγος του. Κάποτε ἕνας παπὰς εἶχε πεῖ σὲ κάποιο παιδὶ “νὰ σὲ φωτίσει ὁ Θεός” καὶ πράγματι τὸ φώτισε, ὅπως καὶ σὲ ἄλλο “νὰ ἀλυχτήσεις καὶ νὰ πεθάνεις” καὶ πράγματι εἶχε δύσκολο θάνατο».
«Σὲ κάθε δυσκολία νὰ λέτε Παναγία: “Φώτισέ με, Παναγία μου, τί νὰ κάνω” καὶ πάντα θὰ σᾶς δίνει τὴν λύση».
«Πρέπει νὰ εἶστε μ΄ ὅλους εἰρηνικοί».
«Νὰ μὴν γίνεστε μοντέρνοι παπάδες μὲ κομμένα μαλιὰ καὶ γένεια».
Κλείνοντας τὴν παρένθεση μὲ τὶς διδαχὲς τοῦ Γέροντα, συνεχίζω τὸ ὁδοιπορικό. Καθὼς δουλεύαμε στὴν πετρώδη πλαγιὰ τῆς καλύβης τοῦ ἀσκητῆ, ὁ ἥλιος ἄρχισε νὰ μᾶς καίει περισσότερο καὶ ἡ χειρωνακτική μας ἐργασία ἔγινε σχεδὸν ἀνυπόφορη. Πλησίαζε μεσημέρι. Ὁ ὑποτακτικός μᾶς εἰδοποίησε πὼς εἶναι ἕτοιμο τὸ φαγητό. Ἀνεβήκαμε στὸ κελλὶ ἀπὸ τὰ σκαλοπάτια τοῦ τοίχου, τὶς πλατιὲς δηλ. πλάκες ποὺ ἐξεῖχαν ἀπὸ τὸν τοῖχο καὶ χρησίμευαν γιὰ σκάλα. Καθίσαμε λίγο στὸ μπαλκόνι γιὰ ν΄ ἀνασάνουμε. Ὁ Γέροντας ἔβγαλε τὸ παλιό του ράσο ποὺ ἦταν χιλιομπαλωμένο καὶ ἔβαλε ἄλλο καθαρό. Τὸ φαγητὸ μας ἦταν ζυμαρικά. Ὁ Γέροντας ἀστειευόμενος ρώτησε τὸν Γιῶργο, ἕναν ἀπὸ τὴν παρέα μας:
– Ποιὸ φαγητὸ εἶναι τὸ πιὸ καλό;
Ἐκεῖνος ἀπορημένος δὲν ἀπάντησε.
– Δὲν ξέρεις, ἒ; Νὰ σοῦ τό πῶ ἐγώ. Εἶναι ἡ πείνα. Ὅταν εἶσαι πεινασμένος, θεωρεῖς καὶ τὸ πιὸ ἁπλὸ φαγητὸ ὡς τὸ καλύτερο καὶ νοστιμότερο.
Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ γεύματος ὁ πνευματοφόρος ἀσκητὴς μᾶς ἀνέβασε σὲ πνευματικὰ ὕψη. Μᾶς μίλησε γιὰ τὴν εὐχὴ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με» καὶ τόνισε ἰδιαίτερα τὴν ἀναγκαιότητά της.
«Τὸ ἅπαν τῆς ζωῆς, εἶπε, εἶναι ἡ εὐχή. Ὅ,τι ἄλλο κάνετε εἶναι ματαιοπονία. Μόνον εὐχόμενος προκόβεις καὶ...

Η φωτογραφία στο ναό του Αγίου Νικολάου στην πόλη του beit jala (Αραβικά. Βυτ jala)


Η φωτογραφία στο ναό του Αγίου Νικολάου στην πόλη του beit jala (Αραβικά. Βυτ jala) είναι μια πόλη στην παλαιστινιακή αρχή, στο έδαφος της δυτικής όχθης του Ιορδάνη ποταμού, στην επαρχία της Βηθλεέμ, στην ιστορική περιοχή της Βηθλεέμ
Στο Ναό υπάρχει μια σπηλιά όπου 6 μήνες πέρασε στην...

Τα θαυμαστά γεγονότα που συνέβησαν στο MEGA με τον Αγιο Πορφύριο – Εις μνήμη του



 

Του Γιώργου Θεοχάρη – 

Με αφορμή την εορτή του  δημοσιεύομε όσα θαυμαστά συνέβησαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για το τηλεοπτικό αφιέρωμα στον Αγιο.

Αγαπητοί αναγνώστες του ΒΗΜΑΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

«ΑΥΤΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ»

Καταθέτω δημόσια τη μαρτυρία μου για τον Μεγάλο Άγιο της  μας, τον :

Ήταν το 2013, 5 εβδομάδες πριν το Πάσχα όταν είχα προτείνει στη σύσκεψη στην πρωινή εκπομπή του ΜEGA, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΩΡΑ ΜΕGA, να κάνω ένα αφιέρωμα για τον γέροντα Πορφύριο. Έγινε δεκτή η πρόταση μου από τον Γιώργο Οικονομέα και τον Δημήτρη Καμπουράκη.
Είχα κάνει πρόταση στο γραφείο του Αρχιεπισκόπου να μιλήσει ενώ ταυτόχρονα έκανα επαφές και στο μοναστήρι που έχτισε ο γέροντας Πορφύριος στο Μήλεσι Αττικής.
Περνάγανε οι ημέρες, οι εβδομάδες χωρίς να έχω καταφέρει να εξασφαλίσω ούτε μία δήλωση…
Δεν σας κρύβω ότι απογοητεύτηκαν. Πλησίαζε η σύσκεψη, συγκεκριμένα γινότανε κάθε Δευτέρα στο κανάλι. Και δεν ήξερα τι να πω….
Ήταν η τελευταία ευκαιρία διότι θα έπρεπε να βρω άλλο θέμα-αφιέρωμα που θα έπαιζε την Μεγάλη Εβδομάδα.
Έφτασα λίγο πριν την απελπισία, και το λέω αυτό διότι επιθυμούσα από καρδιάς να το κάνω.
Ήταν Δευτέρα πρωί. Στην εκπομπή συνήθως όλοι οι συντάκτες πηγαίναμε από τις 5:30 καθώς στις 6:45 έβγαινε η εκπομπή. Στις 6:30 περίπου με φωνάζει μία συνάδελφος που σήκωσε το τηλέφωνο της εκπομπής και ήταν μία γυναίκα που ρωτούσε ποιός θα κάνει το αφιέρωμα στον γέροντα Πορφύριο.
Μου δίνει το τηλέφωνο η συνάδελφος και ...

Περπάτημα: Tο απόλυτο ηρεμιστικό της ψυχής

Περπάτημα: Tο απόλυτο ηρεμιστικό της ψυχής


Αποτελεί τον πλέον φυσικό και οικονομικό τρόπο για να βελτιώσουμε τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Δείτε γιατί.
Αν θα θέλαμε να δώσουμε ένα χαρακτηρισμό στο περπάτημα, αυτός θα ήταν “το μαγικό φάρμακο».
Γιατί μαγικό; Διότι αποτελεί τον πλέον φυσικό και οικονομικό τρόπο για να βελτιώσουμε τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Τα οφέλη στον οργανισμό μας είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους, άσχετα αν επιλέγουμε ακόμα και για πολύ κοντινές αποστάσεις να μην περπατήσουμε αλλά να χρησιμοποιήσουμε το αυτοκίνητο.
Το περπάτημα μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης εμφράγματος, βοηθά στην απώλεια κιλών, προλαμβάνει το εγκεφαλικό, μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη τύπου 2, της νόσου Αλτσχάιμερ, της άνοιας και πολλών άλλων ασθενειών.
Εκτός όμως από τα οφέλη στη σωματική υγεία του ανθρώπου, συμβάλλει τα μέγιστα και στην ψυχική υγεία. Το ανθρώπινο σώμα είναι μαγικό και ακόμα πιο μαγικές οι λειτουργίες του. Έτσι με περπάτημα 30 λεπτά ημερησίως, αυξάνεται η παραγωγή ενδορφινών στον οργανισμό και μειώνονται τα επίπεδα του στρες, του θυμού και της κόπωσης. Δημιουργεί γενικά μια αίσθηση ευεξίας και χαλάρωσης σε σημείο που μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα της ήπιας κατάθλιψης. Ειδικά αν η άσκηση γίνεται σε ανοιχτό χώρο, σε πάρκο, κοντά σε θάλασσα ή γενικά στη φύση, τα οφέλη στην υγεία μας είναι ανεκτίμητα, καθώς...

Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος: «Πρέπει να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, στο χωράφι, στον τόπο μας»ΒΙΝΤΕΟ


Φωτεινό παράδειγμα ανθρωπιάς και Αγάπης αποτελεί ο Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος, ο οποίος καλλιεργεί λαχανικά και φρούτα και έπειτα τα μοιράζει σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη. Ακολουθήσαμε με την κάμερα του Πρακτορείου «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ» τον Μητροπολίτη, που...

«Πώς μίλησες με τον Γέροντα, αφού έχει πεθάνει»


Όταν είχε κοιμηθεί ο Γέροντας Πορφύριος, ήρθε μια κοπέλα από την Αυστραλία για να τον επισκεφθεί. Δεν ήξερε ότι είχε πεθάνει. Η συγκλονιστική της εμπειρία για τα γεγονότα που έζησε περιλαμβάνετια στο βιβλίο «Ανθολόγιον Θαυμάτων – Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου».

Όταν η κοπέλα ήρθε στο μοναστήρι, είδε ότι έξω υπήρχε κόσμος, βρήκε την πόρτα ανοιχτή και ανέβηκε τροχάδην επάνω στο κελλάκι του. Είδε παραδόξως, τον Γέροντα να κάθεται στο κρεβάτι, μίλησε μαζί του αρκετή ώρα, είπε ότι ήθελε να πει, πήρε τις απαντήσεις και,...

Όταν δεν σου δίνουν σημασία, να μη μιλάς


Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
Όταν δεν σου δίνουν σημασία, να μη μιλάς. Να σου πω κάτι από τον εαυτό μου.
Ήμουν τριαντατρία χρόνια ιερεύς στον Άγιο Γεράσιμο της Πολυκλινικής, κοντά στην Ομόνοια.

Κανένας δεν μου έδινε σημασία. Τα μεσημέρια που καθόμουνα εκεί για να ξεκουρασθώ λίγο, έβαζα τις καρέκλες την μία κοντά στην άλλη, κοντά στο ψαλτήρι και ξάπλωνα επάνω. Ήξερα ότι υπήρχαν κρεβάτια άδεια, αλλά κανένας δεν είπε να επιτρέψουν να ξαπλώνω σ’ ένα κρεβάτι. Κι εγώ δεν το ζήτησα, δεν μιλούσα. Μια φορά

ο Διευθυντής είχε διάλεξη και πήγα κι εγώ πίσω-πίσω για ν’ ακούσω. Όταν με είδε, έστειλε κάποιον να με βγάλει έξω. Βγήκα χωρίς να μιλήσω. Άκου τώρα, μετά από τόσα χρόνια τι έγινε:

Ήρθε εδώ κάποια μέρα ένα παλληκάρι εικοσιδύο ετών. Μιλήσαμε, ευχαριστήθηκε και πήγε και το είπε στην μάνα του. Ήρθε και η μάνα του κι ευχαριστήθηκε κι εκείνη και το είπε στον άνδρα της. Ο άνδρας της ξεκίνησε κι ήρθε κι αυτός. Αυτός ήταν ο διευθυντής που μ’ έβγαλε έξω από την διάλεξη. Του το είπα. Δεν το θυμόταν, αλλά μου είπε: Οπωσδήποτε θα...

Αντιμετώπιση βρωμούσας με φυσικό τρόπο



ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΑΜΕ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ;


Σε όλο τον κόσμο μελετούν την Αγία Γραφή άλλοι με δέος άλλοι ερευνητικά .
Όμως υπάρχει ο τρόπος να μελετούμε σωστά την Αγία Γραφή για να κατανοούμε το περιεχόμενό της.
Βήματα μελέτης της Αγίας Γραφής
Πρώτο βήμα: Κάνω μια προσευχή
Προσεύχομαι ο Κύριος να ανοίξει τον νου και την καρδιά μου, να καταλάβω τον Λόγο του, για να έχει ωφέλεια ο Λόγος του Θεού στην ζωή μου.
Π.χ. «Κύριε Ιησού Χριστέ, άνοιξε μου τον νου και την καρδιά να μπορώ να προσέχω τον Λόγο σου και να τον καταλαβαίνω.»
Βλέπε Λουκάς κδ΄ 45, Πράξεις ιστ΄ 14
Δεύτερο βήμα: Κάνω ανάγνωση Βλέπε Α΄ Τιμ. δ΄ 13, Ησαΐας λδ΄ 16
Διαβάζω προσεκτικά το κομμάτι του Λόγου που επέλεξα, σαν να είναι κάτι το πολύ σπουδαίο και δεν θέλω να μου ξεφύγει ούτε μια λέξη.
Καλό είναι να σημειώνω τις άγνωστες λέξεις και να τις βρίσκω σε ένα καλό λεξικό. Βλέπε Α΄ Σαμουήλ γ΄19
Τρίτο βήμα: Κάνω αφήγηση Βλέπε Εβραίους ια΄ 32
Περιγράφω με απλά λόγια το κομμάτι που διάβασα από τον Λόγο του Θεού.
Επειδή η Παλαιά Διαθήκη έχει πολλές ιστορίες, ή αφήγηση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη και ωφέλιμη. Με βοηθάει να συνειδητοποιήσω τι είναι αυτό που διάβασα.
Τέταρτο βήμα: Στοχάζομαι και μελετώ Βλέπε Ψαλμός α΄ 2
Σκέπτομαι πάνω στα Λόγια του Θεού και ψάχνω την Γραφή μου και κάνω συγκρίσεις, ερωτήσεις και συσχετισμούς.
Παρακολουθώ με ενδιαφέρων τα κηρύγματα της εκκλησίας που είμαι ενταγμένος και κάνω και ερωτήσεις στις απορίες μου στους υπευθύνους της εκκλησίας και στους αδερφούς και συζητώ και με άλλους τα Λόγια του Θεού.
Πρέπει να προσέξω, τα αποτελέσματα της μελέτης μου πρέπει να στηρίζονται και να συμφωνούν με τον Λόγο του Θεού. Πρέπει να γνωρίζω, ότι ο Λόγος του Θεού ερμηνεύεται από τον ίδιο τον Λόγο του Θεού με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος.
Με αυτόν τον τρόπο ερευνάω, μελετάω και στοχάζομαι πάνω στον Λόγο του Θεού.
Πέμπτο βήμα: Υπογραμμίζω και σημειώνω Βλέπε Ματθ. ιγ΄ 52
Υπογραμμίζω τα ποιο σημαντικά εδάφια του κειμένου που διάβασα.Υπογραμμίζω ακόμη, ότι μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και με άγγιξε. Βάζω ερωτηματικά στα σημεία που δεν κατάλαβα. Με τον καιρό η μελέτη του Λόγου του Θεού θα...

Όσιος Πορφύριος: «Εκεί που απελπίζεσαι…»

«ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ» – ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ


«Μην απελπίζεσαι»
Ο γέροντας Πορφύριος είπε:
«Όταν αμαρτάνεις, να μην απελπίζεσαι. Με θάρρος και ελπίδα στο Θεό να μετανοείς και να πηγαίνεις στον Πνευματικό που σου έχω υποδείξει, αν δεν μπορώ εγώ, και να τα εξομολογείσαι. 
Έτσι μόνο θα σωθείς».
«Δεν υπάρχει απελπισία μέσα στην Εκκλησία»
Εκείνο που έλεγε, κυρίως, ήτανε για τη σημασία της εξομολογήσεως. Έλεγε:
«
Δεν υπάρχει απελπισία όταν είσαι μέσα στην Εκκλησία, ό,τι και να έχεις κάνει, ό,τι και να έχεις υποστεί. 
Δεν υπάρχει απελπισία. Στενοχώρια μπορεί να έχεις, αλλά απελπισία όχι. Ο Θεός, μέσα από την εξομολόγηση –τόνιζε πάρα πολύ τη σημασία του Ιερέα, το χέρι του παπά… ήταν σαν να έβγαινε από εκεί η Θεία Χάρη- σε βοηθά και...

"Ακόμη και το σκυλί σου το θάβεις στην άκρη του κήπου σου"

Αποτέλεσμα εικόνας για αποτεφρωτηρίου στη ριτσώνα

Διαβάστε την επιστολή που έστειλε μια μοναχή του Οσίου Παταπίου  Λουτρακίου στη ἐφημερίδα ''Καθημερινή'' την  6/11/201.

Η εν λόγω μοναχή, αναφέρεται στο θέμα της λειτουργίας του πρώτου ιδιωτικού αποτεφρωτηρίου που εγκαινιάστηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2019 στη Ριτσώνα Ευβοίας μετά μάλιστα το άρθρο της συγκεκριμένης εφημερίδας, που δημοσίευσε συνέντευξη στελέχους της ιδιοκτήτριας εταιρείας Crem Services ( που επένδυσε 4 εκ. € ) και ρεπορτάζ στο οποίο γίνεται εκτενής αναφορά στις δαπάνες της καύσης νεκρού.
Συγκεκριμένα η ''Κ''γράφει τα εξής:
«H αποτέφρωση κοστίζει 600 ευρώ όσον αφορά εμάς.
Ωστόσο, δεν είναι αυτή η τελική τιμή, καθώς σε αυτήν προστίθενται οι υπηρεσίες του γραφείου τελετών, ανάλογα με το τι θα επιλεγεί.Υπολογίζω ότι μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 1.500-2.500 ευρώ, ποσό που εξακολουθεί να είναι πολύ φθηνότερο από τη μεταφορά στο εξωτερικό».
Να σημειωθεί ότι η διαδικασία της αποτέφρωσης γίνεται με ένα απλό φέρετρο αποκλειστικά από ξύλο, χωρίς βαφή, βερνίκι, επένδυση ή μεταλλικά μέρη – επομένως, όσοι επιλέγουν τη λύση αυτή είναι μάλλον ανούσιο να σπαταλήσουν χρήματα ζητώντας κάτι πιο πολυτελές, καθώς αυτό θα χρησιμοποιηθεί μόνο στη μεταφορά της σορού.
Επιπλέον κόστος έχει και η τεφροδόχος, που ξεκινά από 26 ευρώ και φθάνει τα 588 ευρώ.
Η μονάδα μπορεί να πραγματοποιεί έως 10 τελετές αποτέφρωσης την ημέρα, ενώ η Crem Services παρέχει δυνατότητα διασποράς της τέφρας στη θάλασσα, από αέρος ή στη φύση με επιπλέον χρέωση.
Η δε αποτέφρωση οστών (ύστερα από εκταφή) κοστίζει συνολικά περί τα 250 ευρώ και προγραμματίζεται πάλι με τη βοήθεια γραφείου τελετών''.

Ασφαλώς μακάβρια τα όσα αναφέρονται στην παραπάνω εφημερίδα, αλλά μας δίνει τη δυνατότητα να συγκρίνουμε τις προαναφερθείσες δαπάνες  αποτέφρωσης - πάντα με καθαρά οικονομικά κριτήρια και...

Το γατάκι και ο Άγιος Παΐσιος


Αποτέλεσμα εικόνας για Άγιος Παΐσιος: Πως ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί
Μου έκανε εντύπωση, πως ένας ταπεινός λογισμός κάνει αμέσως την Χάρη του Θεού να ενεργεί.
Είχε έρθει στο Καλύβι ένα ξένο γατάκι. Το καημένο, φαίνεται, κάτι είχε φάει που το πείραξε και ζητούσε βοήθεια. Χτυπιόταν από τον πόνο και πεταγόταν σαν το χταπόδι, όταν το χτυπούν…
Το λυπόμουν που το έβλεπα σ’ αυτήν την κατάσταση, αλλά δεν...

Μαθητές σε στάση προσοχής αποτίουν φόρο τιμής μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη - Τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο (βίντεο)

Εκτός από τη μαθητική νεολαία που κοροϊδεύει τα εθνικά σύμβολα, τις παρελάσεις και τα μνημεία της πατρίδας, υπάρχει και αυτή που τα σέβεται και τα τιμά και με το παραπάνω.
Δυστυχώς η πρώτη κατηγορία υπερπροβάλλεται και προωθείται από τα ΜΜΕ ως «το παράδειγμα» που όλοι οι νέοι πρέπει να ακολουθούν, ενώ η άλλη χλευάζεται και στολίζεται με διάφορα επίθετα ως «οπισθοδρομική», «φασιστική» κ.ο.κ.
Μαθητές δημοτικού σχολείου από την Κρήτη υπακούοντας στα παραγγέλματα του δασκάλου τους στέκονται προσοχή και τραγουδούν περήφανα τον εθνικό ύμνο, μάλιστα συγκινεί και ο ανάπηρος μαθητής ο οποίος στέκεται κι αυτός περήφανα μαζί με τους συμμαθητές του και τιμά την Ελλάδα. 
Με απόλυτη πειθαρχία οι μαθητές υπακούν στα παραγγέλματά του και στέκονται με σεβασμό μπροστά στους Ευζώνους.
Το γύρο του διαδικτύου κάνει ένα βίντεο από πρόσφατη επίσκεψη μαθητών δημοτικού σχολείου από την Κρήτη στην πλατεία Συντάγματος, προκειμένου να ...

Δείτε πως μπορείτε να μετατρέψετε το νερό σε ισχυρό αντιοξειδωτικό ποτό


Δείτε πως μπορείτε να μετατρέψετε το νερό σε ισχυρό αντιοξειδωτικό ποτό
Προσθέτοντας τα κατάλληλα φρούτα και βότανα στο νερό, του δίνεις πιο ευχάριστη γεύση και περισσότερες αποτοξινωτικές και αδυνατιστικές ιδιότητες.
Nερό με λεμόνι, grapefruit ή πορτοκάλι: ισχυρό φυσικό αποτοξινωτικό, βελτιώνει τη λειτουργία του εντέρου και θωρακίζει το ανοσοποιητικό.
Νερό με μέντα: Προστατεύει το αναπνευστικό σύστημα, βελτιώνει τη λειτουργία της πέψης και δίνει ευχάριστη γεύση στο νερό.
Νερό με αγγούρι: Ισχυρό ενυδατικό και αντιφλεγμονώδες λαχανικό. Προσθέστε μερικές λεπτές φέτες αγγουριού στο νερό.
Νερό με φράουλες και βασιλικό: Προσθέστε σε μία μεγάλη γυάλινη κανάτα νερό και παγάκια, 8 φρέσκα φύλλα βασιλικού και 3 φλιτζάνια ψιλοκομμένες φράουλες. Ανακατέψτε απαλά με μια ξύλινη κουτάλα και...

Η πρωινή Προσευχή να προηγείται της εργασίας



Πρωινή Προσευχή: Να έρχεσθε εδώ με μεγάλη προθυμία και να αναπέμπετε στο Θεό των όλων τις πρωινές σας προσευχές και εξομολογήσεις, να Τον ευχαριστήτε για τα αγαθά που σας έχει χαρίσει και να Τον παρακαλήτε να λάβετε μεγάλη βοήθεια για να μπορέσετε κατόπιν να τα διατηρήσετε…

Και έτσι μετά την αναχώρησί σας από εδώ να αρχίζετε ο καθένας την εργασία σας με κάθε ευλάβεια. Ο ένας ας πηγαίνη στην χειρωνακτική εργασία, ο άλλος στη στρατιωτική του υπηρεσία και ο άλλος στις πολιτικές του ασχολίες∙ ο καθένας με φόβο και αγωνία να αρχίζη την εργασία του και έτσι ας διανύη τον καιρό της ημέρας, σαν να οφείλη το εσπέρας να έρθη πάλι εδώ και να αποδώση λόγο στον Κύριο και να ζητήση συγνώμη για τα πταίσματά του. Διότι δεν είναι δυνατόν, και αν ακόμη πάρουμε αμέτρητα ασφαλιστικά μέτρα, να μην πέσουμε σε πολλά και διάφορα σφάλματα∙ ή θα κάνουμε απρεπείς σκέψεις στο νου μας, ή θα δούμε απρεπή θεάματα ή θα...