«Ενώ εσύ μου φώναζες…» Ένα κείμενο γροθιά για όλους τους γονείς!

paidi

Πολλές φορές σαν γονείς, ξεχνάμε ότι έχουμε απέναντί μας ένα παιδί που το μόνο που θέλει είναι αγάπη από εμάς. Τα οικονομικά προβλήματα, τα νεύρα της δουλειάς και το άγχος της επιβίωσης μας κάνει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό πράγμα στο κόσμο.

Ποιο είναι αυτό; Ο τρόπος μας και η συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί μας. Διαβάστε το συγκλονιστικό κείμενο της Κατερίνας Μάλλιου.

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να σε φοβάμαι…

Ενώ εσύ μου φώναζες, τραυμάτιζες την αυτοπεποίθηση μου…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες ότι δεν είχα αξιοπρέπεια επειδή ήμουν μικρός…

Ενώ εσύ μου φώναζες, μου μάθαινες να μην τολμάω, να μη δοκιμάζω, να μην προσπαθώ να ανακαλύπτω, να μην...

Πως λοιπόν θα οδηγήσουμε κάποιον στην πίστη, και μάλιστα όταν δεν είναι πνευματικά καλλιεργημένος;

Αποτέλεσμα εικόνας για πως θα πιστεψει καποιος στον θεο

 θρίαμβος τς κκλησίας – γιος ωάννης Χρυσόστομος

Πς ποδεικνύεται τι  Χριστς εναι Θεός; Στ βασικ ατ ρώτημα ς μν προσπαθήσουμε ν’ παντήσουμε μ τ πιχείρημα τς δημιουργίας τοορανο κα τς γς, γιατί  πιστος δν θ τ παραδεχθεν το πομε τινέστησε νεκρούς, θεράπευσε τυφλούς, διωξε δαιμόνια, οτε τότε θσυμφωνήσει. ν το πομε τι ποσχέθηκε νάσταση νεκρν, βασιλεία ορανν κα νέκφραστα γαθά, τότε χι μόνο δν θ συμφωνήσει, λλ καθ γελάσει.

Πς λοιπν θ τν δηγήσουμε στν πίστη, κα μάλιστα ταν δν εναι πνευματικ καλλιεργημένος; σφαλς μ τ ν στηριχθομε σ λήθειες, πο κι μες κα ατς παραδεχόμαστε χωρς καμι ντίρρηση κα μφιβολία.
Σ ποι λοιπν σημεο συμφωνομε μαζί του πόλυτα; Στ τι  Χριστς φύτεψε τν κκλησία. π’ ατ θὰ...

ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΒΗΡΥΤΟ


 
Στην πόλη της Βηρυτού ζούσε κάποτε ένας χριστιανός σ’ ένα σπίτι το οποίο νοίκιαζε. 

Όταν έφυγε απ’ αυτό το σπίτι οριστικά, ξέχασε εκεί μια εικόνα του Σωτήρα. 
Ύστερα μετακόμισε στο ίδιο σπίτι ένας Εβραίος. 
Στη Βηρυτό υπήρχαν πολλοί Εβραίοι που έτρεφαν ιδιαίτερα πικρά αισθήματα για τη χριστιανική Πίστη. 
Έτσι, λοιπόν, όταν βρέθηκε η εικόνα στο σπίτι, οι Εβραίοι τη μετέφε­ραν εκεί όπου συνάζονταν και άρχισαν να τη χλευάζουν όπως και οι πρόγονοί τους είχαν άλλοτε χλευάσει τον ίδιο τον ζωντανό Σωτήρα. 
Επίσης έκαναν στην εικόνα ό,τι και οι πρόγονοί τους είχαν κάνει στον Σωτήρα: τρύπησαν τα χέρια και τα πόδια με καρφιά, άλειψαν με ξίδι τα χείλη της εικόνας· μυκτήρισαν με κάθε δυνατό τρόπο την εικόνα του Σωτήρα. 
Τέλος, κάποιος απ’ αυτούς πήρε μια λόγχη και κτύπησε την αγία εικόνα κάτω απ’ το πλευρό.
Τότε – ω του θαύματος! – αίμα και...

Η επιστήμη της συγχώρεσης από τον π. Ιάκωβο Τσαλίκη...


Μορφωμένος άνθρωπος ο κ. Σταύρος. Με πτυχίο πανεπιστημίου και ξένες γλώσσες και πείρα ζωής. Δυσκολευόταν, όμως, στα πνευματικά. Δεν μπορούσε να καταλάβει και τα πιο απλά πράγματα. Όλα τα εξέταζε και τα πλησίαζε ορθολογιστικά. Είχε αναπτύξει το νου και όχι την καρδιά. Δεν ήταν πρόθυμος να συγχωρήσει εύκολα τους άλλους. Ειδικά αυτούς που έβλεπε κατώτερους και εμπαθείς. Καθόταν τώρα απέναντι από τον Γέροντα Ιάκωβο, έναν ασκητικό ιερομόναχο, με ροζιασμένα χέρια και ένοιωθε σαν μαθητούδι μπροστά στον δάσκαλο. Ερωτήσεις πολλές. Αντιρρήσεις περισσότερες. Αλλά και οι απαντήσεις σοφές και αποκαλυπτικές.

Ρώτησε τον Γέροντα για το σοβαρό (το σοβαρότερο;) θέμα της συγχωρήσεως των άλλων ανθρώπων, που δυσκολευόταν να το κατανοήσει:

—Αφού βλέπω καθαρά και ολοφάνερα τον άλλον να αμαρτάνει, πως να τον συγχωρήσω; Δεν έχω δίκιο;
—Όλους μας βλέπει ο Θεός αδιάκοπα και ξέρει καθαρά και ολοφάνερα ότι αμαρτάνουμε. Γιατί μας συγχωρεί και μας ανέχεται και μας περιμένει να μετανοήσουμε και να ζητήσουμε άφεση αμαρτιών;
—Πάλι δεν σας καταλαβαίνω, πάτερ μου. Τι πρέπει να κάνουμε; Να πούμε στην αμαρτία μπράβο; Να την επαινέσουμε σιωπώντας;
—Ποτέ δεν πρέπει να επαινούμε την αμαρτία, είπε ο π. Ιάκωβος. Συγχωρούμε τον αμαρτωλό και όχι την αμαρτία. Εάν δεν κάνουμε αυτήν την διάκριση, αυτό το διαχωρισμό μεταξύ αμαρτίας και αμαρτωλού, θα βρισκόμαστε πάντοτε σε λάθος δρόμο.

—Τότε, τι πρέπει να κάνουμε; Πώς να αντιμετωπίζουμε αυτό το θέμα;
—Έχεις δει τους σιδεράδες, που μαστορεύουν τα σίδερα; Δεν τα πιάνουν τα αναμμένα σίδερα με τα χέρια τους, γιατί θα καούν, εξήγησε ο Γέροντας. Έχουν ειδικές τσιμπίδες και δαγκάνες και έτσι τα πλησιάζουν και τα μαστορεύουν. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και για κάθε πρόβλημα και για κάθε θέμα, που πλησιάζουμε. Να έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία και στα πνευματικά θέματα τις κατάλληλες προϋποθέσεις. Αυτό ισχύει και για το θέμα της συγχωρήσεως των άλλων.

—Μα, πάτερ μου, εγώ έθεσα ένα συγκεκριμένο ζήτημα. Πώς μπορούμε να συγχωρήσουμε κάποιον, που αμάρτησε φανερά και χωρίς καμία δικαιολογία; Εγώ θέλω να μάθω τι πρέπει να κάνω στην περίπτωση αυτή.

—Το «χωρίς καμιά δικαιολογία» πρέπει να το αφήσουμε στην άκρη, γιατί δεν μπορούμε να ξέρουμε, είπε ο π. Ιάκωβος. Μόνον ο Θεός γνωρίζει τα βάθη της ψυχής του κάθε ανθρώπου. Μόνον Εκείνος ξέρει τι συμβαίνει. Εμείς βλέπουμε απ' έξω. Εκείνος βλέπει το από μέσα. Ας θυμηθούμε και την διδασκαλία του Χριστού για τα ποτήρια, όταν μιλούσε για την υποκρισία των Γραμματέων και των Φαρισαίων. Απ' έξω φαίνονται καθαρά. Μέσα, όμως, είναι γεμάτα από βρωμιά και αδικία και αρπαγή. Να το πω και με ένα άλλο παράδειγμα. Όταν πηγαίνουμε στο γιατρό να μας θεραπεύσει, δεν του λέμε εμείς τι να κάνει. Εκείνος ξέρει τη δουλειά του. Εμείς απλώς του λέμε ότι πονάμε και σε ποιο μέρος υποφέρουμε. Τη στιγμή, που λέμε «εγώ θέλω» σταματούμε την διαδικασία της γνώσεως, για το θέμα, που πρέπει να μάθουμε. Η αλήθεια μας δίδεται όταν τη ζητήσουμε ταπεινά, όπως ζητούμε την υγεία μας από τον γιατρό. Δεν μπορούμε να διατάξουμε την αλήθεια, άλλα να την παρακαλέσουμε να μας δοθεί, να μας αποκαλυφθεί. Γιατί ή αλήθεια είναι ο Θεός, που δεν μπορούμε να τον διατάξουμε, άλλα μόνον να τον παρακαλέσουμε και να τον αγαπήσουμε.

—Ναι, πάτερ μου, αλλά τότε τι γίνεται; Αν δεν πω στο γιατρό εγώ τι θέλω πώς θα με εξετάσει και πώς θα με θεραπεύσει;
—Όχι, όχι, όχι, παιδί μου, αυτό είναι λάθος, ξανάπε ο Γέροντας. Ο γιατρός ξέρει τι θέλεις, όταν τον επισκέπτεσαι. Εσύ το μόνο, που μπορείς να πεις είναι ότι πονάς και σε ποιο σημείο νιώθεις τον πόνο σου. Τα υπόλοιπα είναι δική του δουλειά. Γι' αυτό και οι Άγιοι Πατέρες μας συμβουλεύουν να προσευχόμαστε σαν τα μικρά παιδιά, που κλαίνε όταν πονούνε. Και δείχνουνε το μέρος όπου πονάνε.

—Πάλι δεν το καταλαβαίνω, πάτερ μου, το νόημα των λόγων, που μου λέτε, απάντησε ο κ. Σταύρος. Δεν πονώ εγώ, αλλά θέλω να ξέρω τι στάση, να κρατήσω σε κάποιον, που αμάρτησε φανερά. Θα τον συγχωρήσω ή όχι;
—Τη συγχώρηση πρέπει να τη δίνουμε σε όλους, όπως κάνει και ο ίδιος ο Θεός. «Βρέχει επί δικαίους και αδίκους», λέγει το Ευαγγέλιον. Διότι όλοι είμαστε αμαρτωλοί και όλοι θα έπρεπε να καταδικασθούμε, για τις αμαρτίες μας, λίγες ή πολλές. Για αυτό πρέπει να συγχωρούμε και να ευχόμαστε στον Θεό να συγχωρήσει και τον αμαρτωλό και εμάς, που αμαρτάνουμε και πολύ συχνά δεν καταλαβαίνουμε τι κάνουμε ή τι δεν κάνουμε.

Αν, όμως, είμαστε αδύναμοι πνευματικώς και η συμπεριφορά του άλλου μας επηρεάζει αρνητικά, τότε πρέπει να μη τον κατηγορούμε, αλλά να τον αποφεύγουμε και να μην έχουμε μαζί του συναναστροφές και συνέπειες. Και αν είναι αιρετικός τότε να τον αποφεύγουμε τελείως και να μη τον δεχόμαστε. Γιατί η συντροφιά με τους αιρετικούς είναι επικίνδυνη, μπορεί να μας δηλητηριάσει και να μας θανατώσει πνευματικά. Γενικώς για τους αμαρτωλούς πρέπει να θυμόμαστε τα λόγια του Μ. Βασιλείου: «Φθείρουν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί». Δηλαδή ή συντροφιά με τους αμαρτωλούς μπορεί να φθείρει και τους καλούς χαρακτήρες.

—Αυτό το γνωρίζω, συνέχισε ο κ. Σταύρος, που επέμενε στην γνώμη του. Αυτό, που δεν ξέρω είναι το πώς και το γιατί της συγχωρήσεως των άλλων ανθρώπων.
—Το πώς μας το είπε ο Χριστός: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» (Ιω. ιε' 5). Χρειάζεται η δική του βοήθεια, είπε ο Γέροντας. Για αυτό και πρέπει να ζητούμε συνεχώς την βοήθειά του. Αν εκείνος δεν βοηθήσει, τίποτε καλό δεν μπορούμε να κάνουμε. Όσον για το «γιατί», αυτό μας το λέγει το Ευαγγέλιο: «Εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος• εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών» (Ματθ. στ' 14-15). Να γιατί πρέπει να συγχωρούμε τους άλλους, όσον και αν αμάρτησαν. Από την συγχώρηση, αγαπητέ μου, αρχίζει η αγάπη. Διάβασε το ιγ' Κεφάλαιο της Α' Επιστολής του Αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους και τότε θα καταλάβεις το γιατί πρέπει να συγχωρούμε.

—Την έχω διαβάσει, πάτερ μου, αλλά πάλι αδυνατώ να κατανοήσω τι θέλετε να πείτε με το πώς και το γιατί...
—Τότε θα σου μιλήσω, φίλτατε, με άλλο παράδειγμα, για να γίνω πιο σαφής, ξανάπε ο π. Ιάκωβος. Άνοιξε την δεξιά σου παλάμη από το μέσα μέρος και τέντωσε την όσον μπορείς.
Ο κ. Σταύρος τέντωσε την παλάμη του δεξιού του χεριού και περίμενε. Τότε ο Γέροντας πήρε το ποτήρι με το νερό, που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι και έριξε λίγο πάνω στην παλάμη του επισκέπτη του. Το νερό, καθώς ήταν φυσικό, κύλησε από το χέρι και χύθηκε κάτω και δεν έμεινε στην ανοιχτή παλάμη ούτε σταγόνα.

—Τώρα κάνε κούρμπα την παλάμη σου, είπε ο Γέροντας.
—Τι θα πει κούρμπα, πάτερ μου; Δεν ξέρω την λέξη...
—Κούρμπα στο χωριό μου λένε την καμπύλη, εξήγησε ο π. Ιάκωβος. Κάνε, λοιπόν, την παλάμη σου κυρτή, σαν λακκούβα, όπως παίρνεις το νερό, για να πλυθείς.
Υπάκουσε ο κ. Σταύρος και ο Γέροντας έριξε πάλι στην χούφτα του λίγο νερό από το ποτήρι και έμεινε το νερό στο χέρι του κ. Σταύρου.
—Αυτό είναι, που πρέπει να κάνουμε όταν θέλουμε να μάθουμε μιαν αλήθεια και πιο πολύ όταν θέλουμε να συγχωρήσουμε κάποιον αμαρτωλό, εξήγησε ο π. Ιάκωβος. Σκύβουμε το κεφάλι της λογικής μας μπροστά στην αλήθεια, ταπεινώνουμε τον εαυτό μας, που νομίζει ότι όλα τα ξέρει και όλα μπορεί να τα καταλάβει, ομολογούμε την αδυναμία μας και τότε ο Θεός μας δίνει άφθονη την χάρη του και για να καταλάβουμε και για να ενεργήσουμε σωστά. Αυτό κάνουμε και όταν θέλουμε να συγχωρήσουμε και να πλησιάσουμε τον Χριστό της αγάπης, που συγχωρεί και βοήθα όσους ζητούν ταπεινά την βοήθεια του. Χωρίς ταπείνωση, ούτε τον εαυτόν μας μπορούμε να συγχωρήσουμε και να τον αγαπήσουμε πραγματικά.

Αυτό μας δίδαξε ο Χριστός και με την ζωήν και με τον λόγον του. Και αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς, αν θέλουμε να δούμε «Θεού πρόσωπον». Να ταπεινωθούμε πρώτα μπροστά στον Θεόν, ως αμαρτωλοί που είμαστε και Εκείνος θα μας βοηθήσει να ταπεινωθούμε και μπροστά στους ανθρώπους, να τους συγχωρήσουμε και να καταλάβουμε ότι αλλιώς δεν γίνεται τίποτα.

Ο κ. Σταύρος φαίνεται ότι κατάλαβε αυτήν τη φορά και έσκυψε το κεφάλι του μπροστά στον Γέροντα, σαν να ζητούσε συγχώρηση για την διανοητική του έπαρση και την ψυχική του αλαζονεία. Γιατί αυτό το νόσημα της έπαρσης και της αλαζονείας τυφλώνει και ξεστρατίζει την ψυχή του ανθρώπου. Τότε ο π. Ιάκωβος, που είδε διακριτικά την μεταστροφή του επισκέπτη του, θέλησε να βάλει, ωσάν περισπωμένη στο ρήμα «αγαπώ» τον επίλογο της κουβέντας τους, είπε:
—Ο Χριστός μας έδωσε τον λεγόμενον «χρυσόν κανόνα» ζωής ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους: «Πάντα ουν όσα αν θέλητε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς ούτος γαρ εστίν ο νόμος και οι προφήται» (Ματθ. ζ' 12). Δηλονότι, αν θέλεις να σε συγχωρούν οι άλλοι, συγχώρησε τους άλλους πρώτος εσύ. Αμήν.
  

πηγή www.oode.gr
http://ahdoni.blogspot.gr/2013/06/blog-post_5.html

Μπορώ να κατανοώ τον άλλον πραγματικά μόνο όταν τον αγαπώ


Να εισέρχεσαι στο βαθύτερο του άλλου. Να βλέπεις πίσω από τα λόγια του τις σκέψεις του, πίσω από τις πράξεις του την πάλη με τα πάθη του.
-----------------------
Οι περισσότεροι πίσω από μια απρεπή συμπεριφορά θα δούνε έναν αλήτη, έναν άξεστο, έναν αγενή άνθρωπο. Και αυτό είναι λάθος. Πίσω από την συμπεριφορά θα πρέπει να δω τον πόνο του, την αγωνία του, την αδυναμία του, το πρόβλημά του, την απουσία της ειρήνης του. Εάν μείνω στην συμπεριφορά του γίνομαι χειρότερος απ’αυτόν.
-----------------------
Για να καταλάβουμε τον άλλον θα πρέπει να αποκτήσουμε άλλα μάτια, άλλο νου, άλλη καρδιά, άλλη αίσθηση των γεγονότων. Πίσω από την απρεπή συμπεριφορά καλούμαι να δω το πάθος του ανθρώπου, να δω τον αγώνα των δαιμόνων που θέλουν την ρήξη. Εάν δεν τα δω αυτά, τότε και εγώ γίνομαι μαριονέτα της εμπάθειας και της μικρότητας.
-----------------------
Για να δω τον άλλον στο βάθος του χρειάζεται ταπείνωση. Για να αντιλαμβάνομαι και να κατανοώ τον άλλον χρειάζεται οφθαλμός πνευματικός, καρδιά που έχει ησυχία, νους φωτισμένος. Τότε εισέρχομαι στα βαθύτερα του άλλου και μπορώ να τον βοηθήσω γιατί πλέον τον αγαπώ. Τον αγαπώ, γι’αυτό και τον κατανοώ. Αποδέχομαι ακόμα και το χαστούκι που θα μου δώσει, γιατί βλέπω πίσω από το χαστούκι τον πόθο του να βρει μια αγκαλιά.
-----------------------
Η ταπείνωση γεννά την αγάπη μέσα στην καρδιά μας. Και η αγάπη μας παρουσιάζει την αλήθεια για τον άλλον.
-----------------------
Πολλές φορές μένουμε στην επιφάνεια των πράξεων και κρίνουμε επιπόλαια διότι κρίνουμε τους άλλους απ’αυτά που βλέπουμε να κάνουνε και να λένε. Η απάτη αυτή καταστρέφει τις σχέσεις μας, αποδομεί κάθε ...

Η ψηλότερη λίμνη της Ελλάδας με την... εξωγήινη ομορφιά (photos)

Η ψηλότερη λίμνη της Ελλάδας με την... εξωγήινη ομορφιά (photos)
Είναι η μεγαλύτερη αλπική λίμνη της Ελλάδας, σε υψόμετρο 2.350 μέτρων και αποτελεί σημείο αναφοράς παγκοσμίως λόγω της απίθανης ομορφιάς της... 
Η αλπική λίμνη Γκιστόβα βρίσκεται στον Γράμμο στα σύνορα με την Αλβανία και αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς λάτρεις της φύσης και της ορειβασίας. 
Κρατά νερό καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, ενώ το χειμώνα, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες είναι παγωμένη. 
Ο μύθος θέλει τη λίμνη αυτή να έχει δημιουργηθεί από... δάκρυα ενός καλόκαρδου δράκου, τον οποίο εκδίωξαν από το χωριό οι κάτοικοί του και τον έστειλαν στο συγκεκριμένο σημείο... 
Δείτε τις φωτογραφίες... 
ΓΚΑΛΕΡΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ
  • Η ψηλότερη λίμνη της Ελλάδας με την... εξωγήινη ομορφιά (photos)
  • Η ψηλότερη λίμνη της Ελλάδας με την... εξωγήινη ομορφιά (photos)
  • Η ψηλότερη λίμνη της Ελλάδας με την... εξωγήινη ομορφιά (photos)
  • Η ψηλότερη λίμνη της Ελλάδας με την... εξωγήινη ομορφιά (photos)
  • Η ψηλότερη λίμνη της Ελλάδας με την... εξωγήινη ομορφιά (photos)


http://www.dokari.gr/stiles/dokari-plus/49963-i-psiloteri-limni-tis-elladas-me-tin-exogiini-omorfia-photos 

Η Ανάσταση των Χριστουγέννων και η άσκηση ελπίδας για τους Χριστιανούς στο Ιράκ μετά την κατάρρευση του χαλιφάτου και το τέλος του ISIS

Στα χωριά τους στην κοιλάδα της Νινευή, οι χριστιανοί του Ιράκ γιορτάζουν τα πρώτα τους Χριστούγεννα μετά την απελευθέρωση της περιοχής από το Ισλαμικό Κράτος (ISIS).
Στην μικρή πόλη του Qaraqosh (γνωστή και ως Baghdida), δεν θα βοσκούν κοπάδια προβάτων ή αγελάδες, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, την ιερή νύχτα της γέννησης του Χριστού παρά θα ακούγεται μόνο ο ήχος των χριστιανών που ψέλνουν στη Θεία Λειτουργία τα μεσάνυχτα στις καμένες εκκλησίες τους.
Τα Χριστούγεννα στο Qaraqosh δεν είναι μόνο μια γιορτή της γέννησης του Χριστού, αλλά μια άσκηση ελπίδας για τον Χριστιανισμό στην ανάσταση του Ιράκ μετά το ISIS.
Περισσότεροι από 150.000 Χριστιανοί εκδιώχθηκαν από τις πατρίδες τους κατά την εκστρατεία γενοκτονίας του ISIS. Μόνο 250.000 χριστιανοί εκτιμάται ότι θα παραμείνουν στο Ιράκ. Τον Δεκέμβριο αυτό, το ένα τρίτο του εκτοπισθέντος χριστιανικού πληθυσμού επέστρεψε στα... σπίτια του, σύμφωνα με τα αριθμητικά στοιχεία της Επιτροπής Ανασυγκρότησης της Νινευή.

Οι χριστιανοί ανοικοδομούν τα σπίτια τους, αλλά ο ρυθμός είναι αργός. Η πόλη δεν έχει πόσιμο νερό και οι οικογένειες βασίζονται σε γεννήτριες για να τροφοδοτούν με ρεύμα τα σπίτια τους. Το μέσο κόστος για την ανακατασκευή ενός κατεστραμμένου σπιτιού είναι $ 60.000. Η ελάχιστη εκτίμηση για επισκευές σε μια κατεστραμμένη κατοικία είναι περίπου 5.000 δολάρια κ ιαυτό είναι πολύ υψηλό κόστος για τους Χριστιανούς επιζώντες της εκστρατείας γενοκτονίας του Ισλαμικού Κράτους. Οι αποταμιεύσεις τους είτε χάθηκαν είτε δαπανήθηκαν κατά την εκτόπισή τους.
Παρόλα αυτά οι Χριστιανοί παίρνουν «βήμα-βήμα» πίσω την κανονική τους ζωή. Ανακατασκεύασαν και άνοιξαν εκ νέου την καθολική εκκλησία των Χαλδαίων, τον Άγιο Γεώργιο, ο οποίος υπέστη σοβαρές ζημιές από το ISIS, εγκαίρως για τα Χριστούγεννα.
Ωστόσο σύμφωνα με τις εκτιμήσεις χρειάζονται 60 εκατομμύρια δολάρια για την ανακατασκευή ή την επισκευή των 13.000 κατοικιών στην περιοχή της Νινευή που υπέστησαν βλάβες ή καταστράφηκαν από το ISIS. Η αποκατάσταση αυτών των σπιτιών θα ανοίξει το δρόμο για την επιστροφή των 90.000 εκτοπισμένων χριστιανών που ζουν στο Erbil. Μέχρι στιγμής, έχουν βρεθεί μόνο 1,2 εκατομμύρια δολάρια για τα σπίτια…..
Επειδή η ανακατασκευή μιας βιώσιμης κατοικίας είναι η πρώτη προτεραιότητα, ενώ η επισκευή των περισσότερων εκκλησιών έπρεπε να περιμένει. Οι άνθρωποι θα γιορτάσουν αυτά τα Χριστούγεννα στις καμένες εκκλησίες, οι οποίες δεν έχουν ούτε τζάμια, ούτε ηλεκτρική ενέργεια ούτε θερμότητα για να...

Γέροντα, πώς θα μπορέσουμε να ζήσουμε το γεγονός της Γεννήσεως, ότι δηλαδή ο Χριστός «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου»;

«Ο Χριστός με τη μεγάλη Του αγάπη και με την μεγάλη Του αγαλλίαση που σκορπάει στις ψυχές των πιστών με όλες τις άγιες γιορτές Του, μας ανασταίνει αληθινά αφού μας ανεβάζει ψηλά πνευματικά.
Αρκεί να συμμετέχουμε και να έχουμε όρεξη πνευματική να τις πανηγυρίζουμε πνευματικά. τότε τις γλεντάμε πνευματικά και μεθάμε πνευματικά από το παραδεισένιο κρασί που μας φέρνουν οι Άγιοι και μας κερνούν.
Τις γιορτές για να τις ζήσουμε, πρέπει να έχουμε τον νου μας στις άγιες ημέρες και όχι στις δουλειές που έχουμε να κάνουμε για τις άγιες ημέρες. Να σκεφτόμαστε τα γεγονότα της κάθε αγίας ημέρας και να λέμε την ευχή δοξολογώντας τον Θεό. Έτσι θα γιορτάζουμε με πολύ ευλάβεια κάθε γιορτή.
Να μελετάει και να ζει τα θεία γεγονότα συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής, φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί.
Έπειτα στις Ακολουθίες ο νους να είναι στα γεγονότα που γιορτάζουμε και με ευλάβεια να παρακολουθούμε τα τροπάρια που ψέλνονται. Όταν ο νους είναι στα θεία νοήματα, ζει τα γεγονότα ο άνθρωπος, και έτσι αλλοιώνεται.

-Γέροντα, μετά την Αγρυπνία των Χριστουγέννων δεν κοιμόμαστε;
-Χριστούγεννα και να κοιμηθούμε! Η μητέρα μου έλεγε: «Απόψε μόνον οι Εβραίοι κοιμούνται». Βλέπεις, την νύχτα που γεννήθηκε ο Χριστός οι άρχοντες κοιμόνταν βαθιά, και οι ποιμένες «αγραυλούσαν». Φύλαγαν τα πρόβατα την νύχτα παίζοντας την φλογέρα. Κατάλαβες; Οι ποιμένες πού αγρυπνούσαν είδαν τον Χριστό.
–Πώς ήταν Γέροντα, το σπήλαιο;
-Ήταν μία σπηλιά μέσα σε έναν βράχο και είχε μία φάτνη. τίποτε άλλο δεν είχε. Εκεί πήγαινε κανένας φτωχός και άφηνε τα ζώα του. Η Παναγία με τον Ιωσήφ, επειδή όλα τα χάνια ήταν γεμάτα και...

Χριστούγεννα στην φυλακή – Καταπληκτικό Διήγημα!

Σχετική εικόνα
*Μην ξεχνάμε όλους αυτούς που αυτές τις άγιες μέρες τις περνάνε στην φυλακή. Μια προσευχή για όλους αυτούς είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε…
~ Όχι. Τα Χριστούγεννα εκείνα δεν ήταν τα χειρότερά του. Ο Κωστάκης είχε ζήσει πολλά και πολύ δυσκολότερα Χριστούγεννα, πριν την είσοδό του στο «κολλέγιο», όπως ονομάζεται η φυλακή στη γλώσσα των κρατουμένων.
Ενώ η πολιτεία την ονομάζει σωφρονιστικό κατάστημα, για να απαλύνει λίγο λες τον κοινωνικό στιγματισμό όσων εγκλείονται σε αυτές. Μα, μήπως και έξω από το «κολλέγιο» δεν είναι ο κόσμος γεμάτος φυλακές;
Σαν αυτές, που πολλές φορές οι ίδιοι οι άνθρωποι χτίζουν, μη αντέχοντας κείνη την ελευθερία, που ονόμασε ο Φιόντορ στον Μέγα Ιεροεξεταστή βάσανο και φριχτή. Και είναι προθυμότατοι να την καταθέσουν, γιατί την φοβούνται και την σκιάζονται και την θεωρούν αφόρητη.
Δεν θα μπορούσε, άλλωστε, με κάποιο μέτρο να μετρηθεί η ελευθερία του ανθρώπου. Μονάχα ίσως ο ίδιος και σίγουρα ο Θεός γνωρίζουν πόσο ελεύθερη είναι του ανθρώπου η καρδιά.
Ο Κωστάκης εκείνη την χρονιά, ενώ έκλεινε ήδη την πέμπτη μέσα στην φυλακή, ένοιωθε ελεύθερος. Ένοιωθε χαρούμενος.
Και μόνο η σύγκριση με τα παλιά τα χρόνια τον ανακούφιζε. Θυμόταν τα Χριστούγεννα στο σπίτι. Μαύρα Χριστούγεννα.
Με δώρα ακριβά, ψευδαίσθηση εκπλήρωσης γονεϊκών καθηκόντων, αλλά με πλήρη απουσία αγάπης. Με καβγάδες και θυμούς.
Το χειρότερο όλων με μοναξιά αφόρητη. Τί; Οικογενειακή γιορτή τα Χριστούγεννα; Ούτε καν. Κάτι ρεβεγιόν σε νυχτερινά κέντρα με μουσική στη διαπασών και επικοινωνία στο μηδέν. Σε ένα τέτοιο ρεβεγιόν έγινε το μοιραίο.
Ένας εργαζόμενος κάλεσε τον Κωστάκη να τον...

Η ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ΑΓΙΟΥ ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ





... Τον πρώτο καιρό µετά τη δωρεά του Αγίου Πνεύµατος σκέφθηκα : Ο
Κύριος µου συγχώρεσε τις αµαρτίες µου , το µαρτυρεί µέσα µου η χάρη.
Τι µου χρειάζεται , λοιπόν , περισσότερο ; ∆εν πρέπει όµως να
σκεφτόµαστε έτσι . Παρότι µας συγχωρούνται τα αµαρτήµατα , εν
τούτοις πρέπει να τα θυµόµαστε όλη τη ζωή µας και να θλιβόµαστε γι ‘
αυτά , για να διατηρούµε τη συντριβή της καρδιάς . Εγώ δεν το ήξερα
αυτό και έπαψα να έχω συντριβή και υπέφερα πολλά από τους δαίµονες .
Και απορούσα , τι συµβαίνει µ ‘ εµένα ; Η ψυχή µου γνωρίζει τον Κύριο
και την αγάπη Του . Τότε πώς µου έρχονται κακοί λογισµοί ; Αλλά ο
Κύριος µε σπλαχνίστηκε και µε δίδαξε ο Ίδιος πώς πρέπει να ταπεινωθώ :
«Κράτα το νου σου στον Άδη και µην απελπίζεσαι».

Μ ‘ αυτό τον τρόπο νικόνται οι εχθροί . Όταν όµως ο νους µου λησµονεί
τη φωτιά του Άδη , τότε οι λογισµοί ξαναποκτούν δύναµη . ...

... Πρέπει να υποµείνεις πολλούς κόπους και να χύσης πολλά δάκρυα ,
για να διατηρήσεις το πνεύµα ταπεινωµένο κατά Χριστόν . Χωρίς αυτό
σβήνει το φως της ζωής στην ψυχή και αυτή πεθαίνει .
Μπορείς σε σύντοµο χρονικό διάστηµα να αποξηράνεις το σώµα µε τη
νηστεία . Να ταπεινώσεις όµως την ψυχή , έτσι που να µένει συνεχώς
ταπεινή , αυτό ούτε εύκολο είναι ούτε γίνεται σύντοµα . Η Μαρία η
Αιγύπτια επάλαιβε δεκαεπτά έτη µε τα πάθη , σαν να ήταν άγρια θηρία,
και µόνο τότε βρήκε ανάπαυση . Κι όµως το σώµα της µαράθηκε σε λίγο
χρόνο , γιατί στην έρηµο δεν υπάρχει πολλή τροφή . ...

... Έλκεται η ψυχή µου να δει τον Κύριο και διψά µε ταπείνωση γι ‘
Αυτόν , γιατί είναι ανάξια για τέτοιο µεγάλο αγαθό .
Η υπερηφάνεια εµποδίζει την ψυχή να µπει στο δρόµο της πίστεως . Στον
άπιστο δίνω αυτή τη συµβουλή . Ας πει : «Κύριε , αν υπάρχεις , φώτισέ
µε και θα Σε υπηρετήσω µ ‘ όλη την ψυχή µου». Και ο Κύριος
εξάπαντος θα φωτίσει µια τέτοια ταπεινή σκέψη και προθυµία για την
υπηρεσία του Θεού . ∆εν πρέπει όµως να λέγει : «Αν υπάρχεις, τότε
παίδεψέ µε» , γιατί αν έρθει η τιµωρία , είναι δυνατό να µη βρεις τη
δύναµη να ευχαριστήσεις τον Θεό και να µετανοήσεις . ...

... Ο κενόδοξος ή φοβάται τους δαίµονες ή γίνεται όµοιος µ ‘ αυτούς .
∆εν πρέπει όµως να φοβόµαστε την κενοδοξία και την υπερηφάνεια ,
γιατί προκαλούν την απώλεια της χάρης . ...
... Ο Κύριος µας αγαπά πολύ . Κι όµως εµείς πέφτοµε σ ‘ αµαρτίες , γιατί
δεν έχοµε ταπείνωση . Για να διαφυλάξεις την ταπείνωση , πρέπει να
νεκρώσεις τη σάρκα και ...

Όποιος περιφρονεί τον κόσμο, είναι πάντα χαρούμενος


Ταπείνωσε τον εαυτό σου και θα δεις τη δόξα του Θεού μέσα σου

Γέρων Θαδδαίος

Για τις καταστάσεις της ψυχής

Για να φυλαχθεί η ηρεμία της ψυχής, πρέπει να απομακρύνουμε την οκνηρία, πρέπει να φροντίζουμε να έχουμε χαρούμενο πνεύμα και όχι θλιμμένο, πρέπει να μην κατακρίνουμε και με σιωπή να φυλάσσουμε την ηρεμία της ψυχής. Όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, τότε λαμβάνει τη Θεία αποκάλυψη.

Ο θλιμμένος μοναχός δεν σηκώνει τον νου προς τη θε-ωρία και ποτέ δεν μπορεί να κάνει καθαρή προσευχή.
Όποιος νίκησε τα πάθη, νίκησε και τη θλίψη, ενώ όποιος έχει νικηθεί από τα πάθη, δεν μπορεί να αποφύγει τα δεσμά της θλίψης. Όποιος αγαπά τον κόσμο, του είναι αδύνατο να μη θλίβεται, ενώ όποιος περιφρονεί τον κόσμο, είναι πάντα χαρούμενος.
Όποιος είναι απασχολημένος με το να...

Ο Αρης Σερβετάλης απ' το «Είσαι το ταίρι μου» και η άγνωστη στροφή του στον Θεό για να σωθεί

 Ο Αρης Σερβετάλης απ' το «Είσαι το ταίρι μου» και η άγνωστη στροφή του στον Θεό για να σωθεί
Θυμάστε τον Αρη Σερβετάλη που έκανε τεράστια επιτυχία στην ελληνική τηλεόραση με τη συμμετοχή του στη σειρά «Είσαι το ταίρι μου»; 
Ο ίδιος είχε χαθεί από την επικαιρότητα αμέσως μετά από τη μεγάλη εκείνη επιτυχία και ελάχιστοι γνώριζαν τους λόγους, αλλά και το τι έκανε εκείνο το διάστημα. Ο ίδιος, εξομολογήθηκε για πρώτη φορά, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Down Town, πως ζήτησε τη βοήθεια του Θεού για να σωθεί, αφού είχε πιάσει πάτο.
Αναλυτικά όσα είπε ο Αρης Σερβετάλης.
Είναι αλήθεια ότι είσαι πολύ θρήσκος;
«Πιστεύω. Κοίταξε, πηγαίνω στην εκκλησία σχεδόν κάθε Κυριακή, όταν μπορώ τουλάχιστον. Δεν είναι θέμα θρησκείας ή θρησκοληψίας, είναι θέμα πίστης. Και για να γίνει αυτό, πρέπει να μηδενιστείς και να φτάσεις στον πάτο για να ξανασηκωθείς».
Η σχέση σου με την πίστη ξεκινάει από παιδί;
«Δεν θα το έλεγα. Αυτό προέκυψε στην πορεία, έπειτα από μια σειρά καταστάσεων που έζησα και είδα τα πράγματα αλλιώς. Μικρός δεν πίστευα σε τίποτα. Ήμουν μηδενιστής».
Πότε έγινε η στροφή στον Θεό;
«Μετά το «Είσαι το ταίρι μου». Δεν είχε σχέση με το σήριαλ, είχε σχέση με εμένα. Είχα φτάσει στον πάτο».
Τι έγινε; Ποιος ήταν τότε ο...

Βόρεια Γαλλία: Ένα ζωντανό παράδειγμα Ελληνισμού



Η ελληνική κοινότητα της Βορείου Γαλλίας με έδρα την Λίλ
αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα πως ο ελληνισμός δεν παύει ποτέ να μεταλαμπαδεύει την παράδοση από γενιά σε γενιά με σεβασμό και υπερηφάνεια.


Η Ελληνική Κοινότητα της Βορείου Γαλλίας ιδρύθηκε το 1987 και έχει σαν στόχους:
1) Να συγκεντρώσει τους Έλληνες και τους ελληνικής καταγωγής κάτοικους της βόρειου Γαλλίας.
2) Τη δημιουργία δεσμών με τον γαλλικό και τους άλλους λαούς της περιοχής που επιθυμούν να ανακαλύψουν την Ελλάδα, τον ελληνικό πολιτισμό και τις παραδόσεις.
3) Την οργάνωση ή τη συμμετοχή:

Μαθήματα ελληνικής γλώσσας που...

Μη λες: «Οι άλλοι φταίνε για το δικό μου πέσιμο»


ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ, ΑΛΛΟΙ ΦΤΑΙΝΕ – ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

~ Κάποτε νεαρός δόκιμος δοκιμάζεται σφόδρα από πειρασμούς πορνείας.

Τρέχει στον πνευματικό του.

-Τίμιε πάτερ, φλόγες κολάσεως στο κορμί μου! Βασανίζομαι από πορνικούς διαλογισμούς.

Ο γέροντας δίνει πολλά φάρμακα: νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, μελέτη, εργασία.

Ο νέος πριν φύγει παρακαλεί τον πνευματικό του:

-Να προσεύχεσαι, πάτερ, για ν’ ανακουφιστώ λίγο από το φοβερό αυτό πόλεμο.

Ο γέροντας νηστεύει, αγρυπνά, προσεύχεται θερμά για το παιδί του, βάζει και άλλους να προσεύχονται παράλληλα. Κατά την εβδομάδα ρωτά το νεαρό.

-Πώς πάει ο πόλεμος , παιδί μου;

-Τίποτε! Ίδια κατάσταση! Αν ξέρατε τι συλλογίζομαι κάθε βράδυ, θα με πετάγατε με κλωτσιές έξω από το μοναστήρι!

Ο γέροντας παραξενεύεται. Το βράδυ ρωτά τον Θεό:

-Γιατί, Κύριέ μου, δεν ...

Μόνο οι Γερμανοί θα μπορούσαν να το κάνουν: Ελεύθερος επαγγελματίας όποιος... ζητιανεύει


-->
Της Μαρίας Δεναξά
Να κόβει αποδείξεις και να δηλώνει το ποσό της επαιτείας στην εφορία υποχρεώνουν τους ζητιάνους οι αρχές στη Γερμανία.
Ένας μακροχρόνια άνεργος στο Ντόρτμουντ, που ζητιάνευε στην είσοδο σούπερ μάρκετ για να ζήσει εκείνος και η σύζυγος του, είδε το πενιχρό επίδομα αλληλεγγύης να του μειώνεται κατά 300 ευρώ, επειδή οι αρχές τον εντόπισαν να ζητιανεύει χωρίς να κόβει αποδείξεις.
Μάλιστα θεωρούν ότι φοροδιαφεύγει γιατί δεν...

Η ψυχανάλυση αντικαθιστά την Εξομολόγηση;

Η ψυχανάλυση αντικαθιστά την Εξομολόγηση;
Ο άνθρωπος μπερδεύει «το φάντη με το ρετσινόλαδο»!
Η ψυχανάλυση, καρπός της ψυχιατρικής, είναι έργο ανθρώπινο, ατελέστατο, όπως όλα τ’ ανθρώπινα κατασκευάσματα.
Η ψυχανάλυση, κύριο έργο του Φρόυντ, του θεμελιωτή της Ψυχαναλύσεως, ερευνά «ψυχονευρωτικές» καταστάσεις, εξετάζει άτομα με ψυχολογικά προβλήματα.
Η εξομολόγηση είναι ουρανόσταλτο μυστήριο, δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο και χαρίζει «δωρεάν», «άκοπα», «αστραπιαία» ό,τι πιο πολύτιμο αναζητά ο άνθρωπος : χαρά και ψυχική γαλήνη!
Ο ίδιος ο Φρόυντ γράφει στους στοχασμούς του: «Πιστεύω πως η ψυχανάλυση είναι το τρίτο από τα δυσχερέστατα εκείνα επαγγέλματα , όπου είναι κανείς από πριν βέβαιος ότι θα αποτύχει». Το ιταλικό περιοδικό «Κινγκ», προλογίζοντας μια μεγάλη έρευνα για την ψυχιατρική ,γράφει: « Σήμερα η ψυχανάλυση δεν αποτελεί όργανο θεραπείας , γνώσεως , απελευθερώσεως του ανθρώπου, αλλά ένα νέο ναρκωτικό που...

Οι... συμφορές του δανεισμού κατά τον Πλούταρχο

Οι... συμφορές του δανεισμού κατά τον Πλούταρχο
«Ο δανεισμός είναι πράξη υπέρτατης αφροσύνης και μαλθακότητας»! Το είπε ο Πλούταρχος τον 1ο μ.Χ. αιώνα και να που έφθασε η στιγμή να εκτιμηθούν οι λόγοι του.«Εχεις; Μη δανείζεσαι γιατί δεν σου λείπουν. Δεν έχεις; Μη δανείζεσαι γιατί δεν θα ξεπληρώσεις το χρέος σου», προβλέπει ο μεγάλος συγγραφέας της αρχαιότητας και ας βγει κάποιος να αντιπαραθέσει, ότι δεν έχει δίκιο...
Δυσάρεστα επίκαιρο είναι το έργο του «Περί του μη δειν δανείζεσθαι» (από ταΗθικά), που κυκλοφόρησε σε νέα έκδοση από τη «Νεφέλη» με τον τίτλο «Οι συμφορές του δανεισμού». Γιατί πράγματι, τις συμφορές που συσσωρεύονται στον άνθρωπο, ο οποίος καταφεύγει στο δανεισμό απαριθμεί με τρόπο καυστικό, αυστηρό και καίριο ο Πλούταρχος σ΄αυτό το μικρό κείμενο, που δεν μπορεί να διαβαστεί σήμερα απλώς «εγκυκλοπαιδικά», αφού οι παραλληλίες με τα σύγχρονα τεκταινόμενα παραφυλούν σε κάθε στίχο.
«Οι οφειλέτες είναι δούλοι όλων των δανειστών τους. Είναι δούλοι δούλων αναιδών και βάρβαρων και βάναυσων». Και οι δανειστές «Μετατρέπουν την αγορά σε κολαστήριο για τους δύσμοιρους οφειλέτες, σαν όρνεα τους κατακρεουργούν και τους κατασπαράζουν βυθίζοντας το ράμφος στα σωθικά τους»... λέει κατηγορηματικά ο Χαιρωνίτης ρήτορας. Και επιχειρηματολογεί. Και φέρνει παραδείγματα από...

Στα μπουζούκια!

Στα μπουζούκια!
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Στο νέο βιβλίο του Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριου (Αντωνόπουλου) «Αγίων Όρος» αναφέρεται η περίπτωση ενός γιατρού που ρώτησε τον π. Παΐσιο:
  - «Γέροντα, υπάρχουν άρρωστοι που δεν ξέρω τι να τους κάνω.  Να τους στείλω στον παπά ή στο γιατρό»  Και μου απάντησε:
- «Θα δεις εσύ, δεν είναι όλοι για τον παπά ούτε όλοι για το γιατρό.  Άλλον θα τον στείλεις στο γιατρό, άλλον στον παπά και άλλον στα … μπουζούκια!». 
- «Στα μπουζούκια, γέροντα;». 
- «Ναι, βρε παιδί μου, αν δεν...