Κυριακή ΙΓ’ Ματθαίου: Η Παραβολή τού αμπελώνος († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

 




Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς, καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο, μετὰ ἀπὸ μιὰ σειρὰ ἀπὸ εὐχάριστα ἀναγνώσματα, εἶναι, νὰ τὸ πῶ ἔτσι, τρομαχτικό: εἶναι ἡ ἱστορία τῶν ἐργατῶν τοῦ ἀμπελῶνος ποὺ γίνονται προδότες. Καὶ πράγματι τούτη ἡ παραβολὴ ἀντικατοπτρίζει ὅλη τὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ἀλλὰ στὸ πλαίσιο ὅλων τῶν κειμένων ποὺ προηγήθηκαν, μᾶς μιλάει ἐπίσης γιὰ τὴν τρομερὴ, μὲ ὅλη τὴ σημασία τοῦ ὅρου, ἀγνωμοσύνη τῆς ἀνθρωπότητας πρὸς τὸν Θεό. Ἀπέναντι στὴν ἀγάπη Του, τὰ θαύματα Του, σὲ ὅλα ὅσα ἔκανε γιὰ ἐμᾶς, παραμένουμε ἀσυγκίνητοι καὶ ἐγωκεντρικοί· σκεφτόμαστε τὸν ἑαυτό μας, δὲν σκεφτόμαστε τὸν πλησίον μας, ἀκόμα λιγότερο σκεφτόμαστε τὸν Θεό· ἀχαριστία, ἀγάπη πρὸς τὸν ἑαυτό μας,ἐγωκεντρισμός, συγκέντρωση σὲ αὐτὸ ποὺ θέλουμε, ποὺ μᾶς γοητεύει, σ’ ὅ,τι μᾶς φαίνεται ἀπαραίτητο. Τὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μᾶς λέει ὅτι ὁ Θεὸς δημιούργησε ἕναν ὄμορφο, ὑπέροχο κόσμο, τὸν περιέβαλλε μὲ τὴν δύναμη καὶ τὴν πρόνοια Του, προετοίμασε τὰ πάντα ὥστε νὰ γίνουν τόπος τῆς Βασιλείας Του, τοῦ Βασιλείου τῆς ἀμοιβαίας ἀγάπης, τῆς χαρᾶς. Ἀλλὰ γνωρίζουμε τὶ κάναμε σ’ αὐτὸν τὸν κόσμο· φτιάξαμε ἕναν κόσμο ὅπου οἱ ἄνθρωποι φοβοῦνται νὰ ζήσουν, ὅπου...

2 Σεπτεμβρίου - Άγιος Μάμας


Ο παιδομάρτυς άγιος Μάμας († 2 Σεπτεμβρίου): Ο θαυμαστός βίος του


Αποτέλεσμα εικόνας για αγιος μαμας θαυματα
Ο άγιος Μάμας είναι ένας από τους παιδομάρτυρες- τα παιδιά δηλαδή που αγάπησαν πολύ το Χριστό και έδωσαν και τη ζωή τους για Αυτόν!
Οἱ γονεῖς τοῦ Θεοδοτὸς καὶ Ρουφίνα ζοῦσαν στὴ Γάγγρα τῆς Παφλαγονίας καὶ ἤσαν χριστιανοὶ μὲ μεγάλη κοινωνικὴ θέση. Τὴν ἐποχὴ αὐτὴ ὁ αὐτοκράτορας Αὐρηλιανὸς κίνησε σκληρὸ διωγμὸ ἐνάντια στοὺς χριστιανοὺς (270-275 μ.Χ.). Μεταξὺ τῶν πρώτων συνελήφθη ὁ Θεοδοτὸς κι ἀφοῦ ἀνακρίθηκε κι ὁμολόγησε τὸν Χριστό, ρίχτηκε στὶς φυλακὲς τῆς Καισαρείας.
Ἡ σύζυγός του, ἡ ἐνάρετη Ρουφίνα, σὰν ἔμαθε τὴ φυλάκιση τοῦ συντρόφου της, ἂν καὶ ἦταν ἑτοιμόγεννη, ἔτρεξε νὰ τὸν συναντήσει. Ἐκεῖ μὲ παρρησία ὁμολόγησε καὶ αὐτὴ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ποὺ φλόγιζε τὴν καρδία της, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ κλεισθεῖ στὴ φυλακή. Δύο ἀδελφὲς ψυχές, εὐγενικὲς κι ἀγαπημένες, ἑνωμένες στὴ χαρὰ καὶ στὸν πόνο. Μία νύχτα ἡ Ρουφίνα ἐκεῖ στὴ σκοτεινὴ κι ὑγρὴ φυλακή, ἔφερε στὸν κόσμο τὸ παιδάκι της. Ἡ καρδιὰ τῆς σκίρτησε ἀπὸ χαρά. Ὅταν πῆρε τὸ παιδάκι της νὰ τὸ δείξει στὸν σύζυγό της, τὸν καλὸ Θεοδοτό, τὸν βρῆκε νεκρό. Τὰ μαρτύρια τὰ πολλὰ ποὺ δοκίμασε γιὰ τὴν πίστη καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, τὸν ὁδήγησαν πρόωρα στὸν θάνατο. Ἡ πονεμένη μάνα μὲ συντριβὴ ψυχῆς ἔβαλε τὸ παιδὶ στὴν ἀγκαλιά του, γονάτισε δίπλα του κι ἔκαμε μὲ δάκρυα τὴν προσευχή της. Ὕστερα ἔγειρε δίπλα του γιὰ νὰ μὴ σηκωθεῖ ποτές. Τὴν ἴδια νύχτα παρέδωσε κι αὐτὴ τὸ πνεῦμα. Ἡ ψυχὴ τῆς πέταξε κοντὰ στὸν Χριστό, ποὺ ἀγάπησε μὲ τὴν καρδιά της. Τὰ βάσανα καὶ οἱ ταλαιπωρίες τῆς φυλακῆς τὴν ὁδήγησαν τόσο γρήγορα στὸν οὐρανό, κοντὰ στὸν μάρτυρα σύζυγό της. Καὶ τὸ παιδί της; Ὀρφανό, πεντάρφανο μένει τώρα! Τί ἄραγε θὰ γίνει;
Μία εὐσεβὴς γυναίκα, ἡ Ἀμμία Ματρώνα ὁδηγημένη ἀπὸ ἕνα ἄγγελο πηγαίνει στὴ φυλακή. Παίρνει τὰ λείψανα τῶν μαρτύρων γονιῶν καὶ τὰ ἐνταφιάζει μὲ σεβασμό. Ὕστερα παίρνει στὸ σπίτι καὶ τὸ παιδὶ κι ἀναλαμβάνει μὲ προθυμία καὶ στοργὴ τὴν ἀνατροφή του. Ἀπὸ τὰ πρῶτα ψελλίσματά του «μάμα-μάμα» τοῦ ἔδωκε τὸ ὄνομα Μάμας. Κοντὰ στὴν καινούργια μανούλα τοῦ τὸ παιδὶ μεγάλωσε μὲ τῆς πίστης τ’ ἅγιο «κι ἄφθαρτο μάννα». Καὶ τὸ τίμησε. Ὄχι μόνο ὁ ἴδιος ἀπὸ παιδὶ ἀγωνιζόταν νὰ ζεῖ τὴ χριστιανικὴ ζωή, ἀλλὰ καὶ φρόντιζε τὰ ὅσα μάνθανε, νὰ…τὰ διδάσκει καὶ στὰ παιδιὰ τῆς ἡλικίας του. Ὑπεράξιο παιδὶ ἀξίων γονιῶν, μὰ κι ὑπέροχης θετῆς μητέρας του.
Ἡ διαγωγὴ αὐτὴ καὶ ὁ ζῆλος τοῦ μικροῦ ἱεραποστόλου δὲν ἄργησαν νὰ γίνουν γνωστά. Κάποια μέρα μερικοὶ ἐχθροί της πίστεως τὸν ἐπίασαν καὶ τὸν ὁδήγησαν μπροστὰ στὸν σκληρὸ ἡγεμόνα Δημοκριτο. Ἐκεῖνος, σὰν εἶδε τὸ παιδί, προσπάθησε μὲ κολακεῖες στὴν ἀρχὴ κι ἀπειλὲς ἀργότερα νὰ τὸν μεταπείσει ἀπὸ τὶς ἀρχὲς καὶ τὴν πίστη του. Μὰ δὲν μπόρεσε. Ὅλες του οἱ προσπάθειες πῆγαν χαμένες. Τότες ἄρχισαν τὰ βασανιστήρια. Τὸ ξύλο, τὸ πλήγωμα τοῦ κορμιοῦ μὲ σιδερένια νύχια, τὸ κάψιμο τῶν πληγῶν μὲ ἀναμμένες λαμπάδες καὶ τέλος τὸ ρίξιμο στὴ θάλασσα μὲ μία σιδερένια σφαίρα δεμένη στὸν λαιμό.
Οἱ βάρβαρες πράξεις τοῦ χριστομάχου πῆγαν ἄδικα. Ἡ σφαίρα κόπηκε καὶ τὸ παιδὶ μὲ τὴ βοήθεια ἑνὸς Ἀγγέλου βγῆκε στὴ στεριὰ κι ἀνέβηκε σ’ ἕνα βουνὰ τῆς Καισαρείας. «Ἄλλαι μὲν βουλαὶ ἀνθρώπων, ἄλλα δὲ Θεὸς κελεύει». Στὸ μέρος αὐτὸ ὁ πιστὸς κι ἡρωικὸς Μάμας ἔζησε μέχρι τὰ δεκαπέντε του χρόνια μὲ συντροφιὰ τὰ λιοντάρια καὶ τ’ ἄλλα ἄγρια ζῶα. Τὰ ἐξημέρωσε καὶ τὰ ἐβοσκοῦσε καὶ τ’ ἄρμεγε γιὰ νὰ τρέφεται, μὰ καὶ νὰ φιλοξενεῖ κι ἐκείνους ποὺ τὸν ἐπισκέπτονταν, γιὰ ν’ ἀκούσουν τὰ λόγια του καὶ νὰ διδαχθοῦν. Λένε ότι οι ελαφίνες έτρεχαν να του δώσουν το γάλα τους!
Δὲν πέρασε ὅμως πολὺς καιρὸς κι ἡ παρουσία τοῦ φλογεροῦ κι ἀληθινὰ πιστοῦ ἐφήβου ἔγινε καὶ ...

Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ: Το άφθαρτο σκήνωμα συγκλονίζει 483 χρόνια από την οσιακή Κοίμηση του! (Βίντεο)

Αποτέλεσμα εικόνας για Άγιος Αλέξανδρος Σβιρ

Η Εκκλησία τιμά στις 30 Αυγούστου τη μνήμη του Αγίου Αλεξάνδρου Σβιρ και το άφθαρτο σώμα του συγκλονίζει τους πιστούς 483 χρόνια από την οσιακή Κοίμηση Του.
Η μακρινή καταγωγή του Αγίου ήταν Φινλανδική, αλλά γεννήθηκε ως καρπός προσευχής των ευλαβών και πολυτέκνων γονέων του στο χωριό Μαντέρα της Βορειοδυτικής Ρωσίας και βαπτίσθηκε με το όνομα Αμώς, επειδή γεννήθηκε στη Μνήμη του Αγίου Προφήτη (15 Ιουνίου).
Από μικρός ήταν εγκρατής, απλός και φιλόπτωχος, τρεφόμενος μόνο με ψωμί και προσευχόμενος με αγρυπνίες. Κοντά στον ποταμό Σβίρ άκουσε μία φωνή: «Πήγαινε στη Μονή Βαλαάμ να αγωνισθής και αργότερα θα επιστρέψεις εδώ και θα κτίσεις Μοναστήρι και πολλοί θα σωθούν από σένα».
Το ιερό λείψανο του ταπεινού Αγίου Αλεξάνδρου έμεινε άφθαρτο, μυροβλύζον και πηγή θαυμάτων, μέχρις ότου επικράτησε ο άθεος Κομμουνισμός στη Ρωσία.
Τότε το «απήγαγαν» και το έκλεισαν στο «επιστημονικό εργαστήριο» της Ακαδημίας Πολέμου Πετρουπόλεως, για...

Γιατί πολεμάς τον Χριστό ενώ δεν πιστεύεις ότι υπάρχει;

 

Δεν αντεξα στο πειρασμο και του το εκλεψα....

 Ενας νεαρος συναντα εναν ηλικιωμενο.

-Με θυμαστε ?


-Οχι.


-Υπηρξα μαθητης σας.


-Τι κανεις ? με τι ασχολεισαι ?


-Εγινα και εγω καθηγητης. Εσεις με ειχατε εμνευσει και ηθελα να σας μοιασω.



Περιεργος ο ηλικιωμενος ρωτα να μαθει τι εκανε και τον ενεπνευσε σε τετοιο βαθμο. Και τοτε ο νεαρος του διηγηθηκε αυτη την ιστορια.


- Καποια μερα στη ταξη ενας συμμαθητης μου εφερε και μου εδειχνε ενα πανεμορφο ρολοι που ειχε. Δεν αντεξα στο πειρασμο και του το εκλεψα. Οταν καταλαβε πως το ρολοι ελειπε ενημερωσε εσας που εκεινη την στιγμη διδασκατε. Εσεις αμεσα απευθυνθηκατε στη ταξη και ειπατε ..


...το ρολοι καποιου συμμαθητη σας εκλάπη οποιος το εκλεψε να το επιστρεψει αμεσως...


Ντραπηκα τοσο πολυ που δε τολμησα να αποκαλυφθω. Επειτα εσεις μας ειπατε να σταθουμε ολοι ορθιοι για να...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑΣ




 Η Φανουρόπιτα, είναι μια νηστίσιμη πίτα που φτιάχνεται στην μνήμη του Αγίου Φανουρίου και προσφέρεται στους πιστούς ως ευλογία.


Σίγουρα είναι ένα έθιμο που ξεκίνησε από μια ευλαβική χειρονομία των πιστών (κυρίως από το γυναικείο φύλλο και το όνομα του έχει συνδεθεί με την εύρεση απολεσθέντων αντικειμένων αλλά και προσώπων) και δεν νομίζουμε ότι υποκρύπτει κάτι το αντικανονικό ή το άσχημο. Άλλωστε αν επρόκειτο για κάτι το οποίο αλλοίωνε την λατρευτική τάξη και ήταν αντίθετο με την εκκλησιαστική μας παράδοση, η εκκλησία είχε τον χρόνο και τον τρόπο να το διορθώσει και να το αποτρέψει.

Η παράδοση λέει ότι η Μητέρα του Αγίου Φανουρίου ήταν αμαρτωλή. Ήταν σκληρή, άπονη και αυστηρή με τους φτωχούς και τους συμπεριφερόταν πολύ σκληρά και απάνθρωπα. Μάλιστα για τον αμετανόητο χαρακτήρα της πήγε στην κόλαση. Προσπάθησε να τη σώσει ο γιος της, αλλά η κακία της δεν τον άφησε.

Αυτός λοιπόν είναι ο λόγος που οι νοικοκυρές φτιάχνουν την ημέρα αυτή γλυκές πίτες (Φανουρόπιτες) και αφού τις πάνε στην εκκλησία και ευλογηθούν τις μοιράζουν στη γειτονιά, με τη σύσταση να κάνουμε το Σταυρό μας και να ευχηθούμε να συγχωρεθεί η μάνα του Αγίου «Θεός σχωρεσ’ τη μάνα του Αγίου Φανουρίου». Την Φανουρόπιτα δεν...

Αυτό σημαίνει δεν ζεις Χριστό..






 Μπορεί να πηγαίνεις τακτικά εκκλησία, να διαβάζεις Θεολογικά βιβλία, να έχεις εικόνες αγίων στο σπίτι σου, κομποσχοίνια στα χέρια σου, να δίνεις ελεημοσύνη, να ακούς ομιλίες θεολογικές, να ταπεινολογείς και να μιλάς πνευματικά.

Όμως να είσαι θυμωμένος με τους άλλους. Στις δυσκολίες να μεμψιμοιρείς.

Να μην ικανοποίησαι με τα λεφτά που έχεις, με τις ανέσεις που έχεις, να νοιώθεις καταπιεσμένος, ανήσυχος, ανικανοποίητος με όλα και όλους, να βρίσκεσαι συνέχεια σε ...