Ο διάσημος Σέρβος σκηνοθέτης Εμίρ Κουστουρίτσα μιλά για την ταινία με θέμα τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου: "Ο άνθρωπος του Θεού".
(Λουκ. ιε´ 11-32)
Ἡ ἀπερινόητη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο φαίνεται ἀπὸ τὴν μεγάλη Του ὑπομονή, τὴ μεγάλη συγχωρητικότητά Του καὶ τὴ μεγάλη χαρά Του. Τέτοια ἀγάπη στὴ γῆ μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μόνο μὲ τὴ μητρική. Ποιός ἔχει μεγαλύτερη ὑπομονὴ πρὸς κάθε πλάσμα στὴ γῆ, ἀπ’ ὅση ἔχει μία μητέρα γιὰ τὸ παιδί της; Ποιός ἔχει μεγαλύτερη συγχωρητικότητα ἀπὸ τὴ μητέρα; Ποιός κλαίει ἀπὸ χαρά, ὅταν βλέπει τὸν μετανιωμένο ἁμαρτωλό, ὅσο μία μητέρα ποὺ βλέπει τὴ βελτίωση τοῦ παιδιοῦ της;
Ἀπὸ τότε ποὺ δημιουργήθηκε ὁ κόσμος, ἡ μητρικὴ ἀγάπη ξεπεράστηκε μόνο ἀπὸ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, μὲ τὴν ἀγάπη Του γιὰ τοὺς ἀνθρώπους. Ἡ ὑπομονή Του τὸν ὁδήγησε στὰ φοβερὰ πάθη Του στὸ σταυρό. Ἡ συγχωρητικότητά Του πήγαζε ἀπὸ τὴν καρδιὰ καὶ τὰ χείλη Του, ἀκόμα κι ὅταν βρισκόταν στὸ σταυρό. Ἡ χαρά Του γι’ αὐτοὺς ποὺ μετανοοῦσαν, ἁπάλυνε τοὺς πόνους τῆς στοργικῆς ψυχῆς Του. Μόνο ἡ θεία ἀγάπη ξεπερνάει τὴ μητρική. Μόνο ὁ Θεὸς μᾶς ἀγαπᾶ περισσότερο ἀπὸ τὴν ἴδια τὴ μάνα μας. Μόνο Ἐκεῖνος μᾶς συγχωρεῖ πιὸ εὔκολα ἀπὸ ἐκείνη. Μόνο ὁ Θεὸς χαίρεται περισσότερο ἀπὸ τὴ μητέρα μας, ὅταν ἐμεῖς βελτιωνόμαστε.
Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ὑπομονὴ μαζί μας, ὅταν ἁμαρτάνουμε, δὲν μᾶς ἀγαπᾶ. Οὔτε μᾶς ἀγαπᾶ αὐτὸς ποὺ δὲν μᾶς συγχωρεῖ, ὅταν μετανοοῦμε γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Καὶ λιγότερο ἀπ’ ὅλους μᾶς ἀγαπᾶ ἐκεῖνος ποὺ δὲν χαίρεται, ὅταν βελτιωνόμαστε. Ἡ ὑπομονή, ἡ συγχωρητικότητα κι ἡ χαρὰ εἶναι τὰ τρία μέγιστα χαρακτηριστικὰ τῆς θείας ἀγάπης. Εἶναι χαρακτηριστικὰ τῆς ὁλοκληρωτικῆς, τῆς πραγματικῆς ἀγάπης – ἂν ὑπάρχει πραγματικὴ ἀγάπη ἔξω ἀπὸ τὴ θεϊκή. Χωρὶς τὰ τρία αὐτὰ χαρακτηριστικά, ἡ ἀγάπη δὲν εἶναι ἀγάπη. Ἂν δώσεις τὸ ὄνομα «ἀγάπη» σὲ ὁτιδήποτε ἄλλο, εἶναι σὰ νά ᾽δινες τὸ ὄνομα «πρόβατο» σὲ μία κατσίκα ἢ σ’ ἕνα γουρούνι.
Στὴν παραβολὴ τοῦ Ἀσώτου Υἱοῦ, ὁ Κύριος Ἰησοῦς μᾶς παρουσιάζει τὴν εἰκόνα τῆς πραγματικῆς, τῆς θεϊκῆς ἀγάπης. Ἡ εἰκόνα αὐτὴ εἶναι ἱστορημένη μὲ τόσο ζωηρὰ καὶ καθαρὰ χρώματα, ὥστε μπροστὰ στὰ μάτια μας μοιάζει ζωντανή, ὅπως φαίνεται ὁ κόσμος μας μετὰ τὸ σκοτάδι, ὅταν ...
Όταν ο Πνευματικός Παπα - Γαβριήλ είχε γυρίσει από τον κόσμο, στη Σκήτη αυτή, είχε βαρεία αρρωστήσει για θάνατο ο Μοναχός Κύριλλος Κουμιώτης από την Καλύβα «Ζωοδόχου Πηγής» και επειδή πλησίαζε η ώρα της έκδημίας του, κάλεσε τον πνευματικό του να εξομολογηθεί το 1965 έτος.
Ο Πνευματικός του Παπα - Έφραίμ προσπάθησε να βοηθήσει τον πάσχοντα για να εξομολογηθεί, αλλά ο ασθενής έλεγε, πώς στον αριστερό ωμό του είναι κολλημένο ένα χαρτί που γράφει, αλλά τι γράφει δεν μπορούσε να ειπεί.
Η ζήλεια μπορεί να προέρχεται ακόμη και από την αγάπη, όμως είναι ένα πολύ εγωϊστικό συναίσθημα. Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του. Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν. Γι’ αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται η σχέση της με τον Θεό.
Άλλη μορφή σχέσεώς μας με τούς ανθρώπους, η οποία διαταράσσει την ειρήνη και την ενότητα, είναι η ζήλεια με όλες τις έννοιες.
Ζηλεύω κάποιον από αγάπη, τον θεωρώ δικό μου και ενώνομαι αναπόσπαστα μαζί του. Η ένωση αυτή δεν...
«Οι άνθρωποι σε ακούν εάν όσα τους λες, συμφωνούν με το δικό τους το μυαλό· εάν όμως δεν συμφωνούν, δεν σε ακούν».
«Έρχονται εδώ διάφοροι, αλλά όλους δεν μπορώ να τους αναπαύσω.
Ποτέ μη ζηλέψετε πλούτη και φαντασίες..
Πάντα να ζήτε σεμνά και ταπεινά, δίχως εγωισμό.
Πάντα να φροντίζετε να αγαπάτε τους γέρους, τα ορφανά, τους αρρώστους.
Να συναναστρέφεστε με...
«Όταν κάποιος πλανεθεί, επειδή έχει πιστέψει απόλυτα στο λογισμό του, για να συνέλθει, δεν υπάρχει καμιά αυτόματη και θαυματουργική λύση. Για να θεραπευτεί πρέπει να κάνει τα εξής:
Πρώτο, το οποίο είναι η βάση και το κυριότερο, να συναισθανθεί πραγματικά την ελεεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει.
Αφού πρώτα συναισθανθεί, το δεύτερο είναι να ...
Να το εξομολογηθώ, σήμερα δάκρυσα παρακολουθώντας την σειρά που είναι αφιερωμένη στον Άγιο Παΐσιο για τέσσερις λόγους.
Νίκος Ταμουρίδης
Το έχουν παρακάνει οι εξ ανατολών γείτονές μας, με την καθημερινή επιθετική ρητορική, με τις απίστευτες απαιτήσεις τους, τις ύπουλες μεθοδεύσεις τους, την συνεχή απειλή χρήσης βίας, τις παραβάσεις και παραβιάσεις των χωρικών μας υδάτων και του εθνικού μας εναερίου χώρου!
Τούρκοι προσέξτε!
Σταματήστε να κοιτάτε εχθρικά δυτικά προς την άγια πατρίδα μας. Η Ελλάδα δεν είναι μια τυχαία χώρα. Έχει ιστορία και πολιτισμό χιλιάδων ετών και εσείς έχετε ευεργετηθεί από αυτόν τον πολιτισμό μας. Η Ελλάδα είναι πατρίδα των θεών, των ηρώων, των σοφών, είναι η κοιτίδα του σύγχρονου πολιτισμού, το λίκνο της Δημοκρατίας. Είναι η μητέρα των ιδεών και των επιστημών.
Οι Έλληνες διαχρονικά έδωσαν στον κόσμο το φως του πνεύματος, τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας και όλες σχεδόν τις επιστήμες, την φιλοσοφία, την ιατρική, τα μαθηματικά, τη μουσική, την ρητορική, την αρχιτεκτονική, την φυσική, τη χημεία, την αστρονομία κλπ. Οι Έλληνες δόμησαν την πολιτική και την στρατηγική, επινόησαν την διαλεκτική, εφεύραν το θέατρο και γενικά δίδαξαν τον ανθρώπινο τρόπο ζωής.
Σεβαστείτε λοιπόν την Ελλάδα, την «μητέρα όλου του κόσμου» και ελάτε κοντά μας ειρηνικά και φιλικά. Μην πετάτε στα σκουπίδια την φράση του δικού σας Κεμάλ «Ειρήνη στη χώρα, ειρήνη στον κόσμο». Θα τιμωρηθείτε σκληρά!
Τούρκοι προσέξτε!
Η χώρα σας, η Τουρκία οφείλει άμεσα:
-Να ξεχάσει κάθε ιδέα διεκδίκησης στο Αιγαίο και στην Ανατ. Μεσόγειο και να σεβαστεί τις διεθνείς συνθήκες για το δίκαιο της θάλασσας και τον εναέριο χώρο.
-Να άρει την απαράδεκτη διεθνώς αφορμή πολέμου (casus belli) για την αύξηση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια.
-Να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, που αποτελεί και κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αποσύρει άμεσα τα στρατεύματά της από την Κύπρο και να αποδεχτεί μια δίκαιη, σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, λύση του κυπριακού ζητήματος.
-Να εγκαταλείψει τα ύπουλα παιχνίδια στη Θράκη, όπου χριστιανοί και μουσουλμάνοι Έλληνες ζουν ειρηνικά.
-Να αναγνωρίσει άμεσα την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου, να ανοίξει τη θεολογική σχολή της Χάλκης και να αποδώσει όλα όσα παρανόμως απέσπασε από την ελληνική ομογένεια.
-Να αποδώσει την Αγία Σοφία στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ως Ιερό Ναό-σύμβολο της Ανατολικής ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας.
-Να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες που έχει διαπράξει, καθώς και τα δικαιώματα των εθνικών, θρησκευτικών και λοιπών μειονοτήτων που ζουν στην επικράτειά της.
Τούρκοι προσέξτε!
Δεν μας φοβίζετε! Εξοπλιστείτε με ότι θέλετε.
Κάντε αεροπλανοφόρα, αγοράστε όσα καράβια θέλετε. Εμάς δεν μας φοβίζετε. Γιατί έχουμε νέους Κανάρηδες, Μιαούληδες, Παπανικολήδες, νέους μπουρλοτιέρηδες που τις ναυαρχίδες και τα καράβια σας τα βάζουν φωτιά και τα βουλιάζουν!
Αγοράστε, φτιάξτε άρματα, όπλα, πυροβόλα, drones. Εμάς δεν μας φοβίζετε. Γιατί ο Στρατός μας έχει νέους Κολοκοτρώνηδες, Καραϊσκάκηδες και Νικηταράδες!
Προμηθευτείτε όσα αεροπλάνα θέλετε. Δεν μας φοβίζετε. Γιατί εμείς έχουμε τα παιδιά του Ίκαρου, τους καλύτερους πιλότους του κόσμου, τους ατρόμητους αετούς, βιγλάτορες του Αιγαίου και της Κύπρου!
Τούρκοι δεν σας φοβόμαστε!
Κι ας εξοπλίζεστε. Κι ας απειλείτε. Κι ας είστε πολλαπλάσιοι από εμάς.
Γιατί οι μικροί αριθμοί ποτέ δεν τρόμαξαν τη χώρα μας. Γιατί πάνω απ' όλα των συνόρων μας οι βιγλάτορες στηρίζονται στην ευψυχία τους!
Γιατί οι οθωμανικές απειλές ποτέ δεν μας πτόησαν. Γιατί έχουμε δυο ανίκητα πυρηνικά όπλα στο οπλοστάσιό μας. Την αγάπη σ' αυτό που λέμε Πατρίδα-Ελλάδα και την πίστη σ' αυτό που καλούμε Ορθοδοξία!
Γιατί ότι και να κάνετε στην Πατρίδα μας πόδι δεν θα πατήσετε. Και στην Πόλη, στην Αγια-Σοφιά θα ξαναχτυπήσουν οι καμπάνες!
*O Νικόλαος Ταμουρίδης είναι Αντιστράτηγος (ε.α), Επίτιμος Α’ Υπαρχηγός ΓΕΣ
https://www.pronews.gr/opinion-makers/1056937_toyrkoi-prosexte
Ένας άνθρωπος βάδιζε στο δάσος. Ήθελε να διαλέξει ένα καλό δέντρο, απ’ όπου θα έβγαζε δοκάρια για τη σκεπή του σπιτιού του. Εκεί είδε δύο δέντρα, το ένα δίπλα στο άλλο. Το ένα ήταν ίσιο, λείο και ψηλό, αλλά το εσωτερικό του, ο πυρήνας του, ήταν σάπιο. Το άλλο είχε ανώμαλη επιφάνεια κι ο κορμός του έδειχνε άσχημος. Το εσωτερικό του όμως ήταν γερό. Ο άνθρωπος αναστέναξε και είπε: «Σε τι μπορεί να μου χρησιμέψει το ψηλό και ίσιο αυτό δέντρο, αφού το μέσα του είναι σάπιο κι ακατάλληλο για δοκάρια; Το άλλο μοιάζει ανώμαλο, άσχημο, αλλά τουλάχιστο το μέσα του είναι γερό. Έτσι, αν καταβάλω λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια, μπορώ να το διαμορφώσω και να το χρησιμοποιήσω για δοκάρια στο σπίτι μου». Και χωρίς να το σκεφτεί περισσότερο, διάλεξε το δέντρο εκείνο, το γερό. Το ίδιο θα κάνει κι ο Θεός για να ξεχωρίσει δύο ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στο ναό Του. Δε θα διαλέξει εκείνον που φαίνεται επιφανειακά δίκαιος, αλλά τον άλλον, εκείνον που η καρδιά του είναι γεμάτη με την αληθινή δικαιοσύνη του Θεού.
Οι υπερήφανοι έχουν τα μάτια τους διαρκώς υψωμένα προς το Θεό. Οι καρδιές τους όμως είναι κολλημένες στη γη. Αυτοί δεν ευαρεστούν στο Θεό. Ευάρεστοι στο Θεό είναι οι ταπεινοί άνθρωποι, οι πράοι, που έχουν τα μάτια τους χαμηλωμένα στη γη, μα οι καρδιές τους είναι γεμάτες ουρανό. Ο Δημιουργός προτιμά τους ανθρώπους που ομολογούν στο Θεό τις αμαρτίες τους, όχι τα καλά τους έργα.
Ο Θεός είναι γιατρός. Πλησιάζει στο κρεβάτι όπου κείτεται ο καθένας μας και ρωτάει: «Που πονάς;» Ο άνθρωπος που αξιοποιεί την παρουσία του γιατρού κοντά του και του φανερώνει όλους τους πόνους και...
Κάποτε, καθώς περνούσε έξω από ένα σπίτι, είδε από τ’ ανοιχτό παράθυρο το νοικοκύρη να κάθεται στο τραπέζι και να τρώει με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Φαίνονταν πολύ φτωχοί.
Παρατήρησε όμως, ότι δίπλα σε καθένα από τα μέλη της οικογένειας παραστεκόταν κι από ένας ωραίος και λαμπροφορεμένος νέος.
-Άλλο και τούτο! μονολόγησε παραξενεμένος ο όσιος. Οι καθισμένοι είναι φτωχοί. Τι λέω φτωχοί; Πάμφτωχοι. Και οι όρθιοι, οι διακονητές τους, είναι....
