(Ματθ. κε’ 14-30)
Μακρόθυμος είναι εκείνος που περιμένει το τέλος του πειρασμού και παίρνει τον έπαινο για την καρτερία του.
Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα
Οι μετάνοιες είναι η τελειότερη άσκηση που εφευρέθηκε ποτέ, διότι γυμνάζει ψυχή και σώμα.
Δεν νοείται να βρισκόμαστε εν μετανοία και να μην κάνουμε μετάνοιες, εκτός και αν έχουμε πρόβλημα υγείας. Αλλά και οι μετάνοιες χωρίς μετάνοια, είναι άκυρες. Οι εδαφιαίες μετάνοιες, συμβάλλουν στον αγιασμό του σώματος και στην...
-Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι, ενώ τα έχουν όλα, νιώθουν άγχος και στενοχώρια;
-Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να έχη μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να ξέρετε ότι του λείπει ο Θεός.
Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονή τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια.
Ο άνθρωπος, όταν έχη ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτεται τί του δίνει ο Θεός κάθε...
Ἡ βυζαντινή μουσική, ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο ἀναίμακτα. Ἕνα σπουδαῖο θεραπευτικό μέσο γιά τήν ταλαίπωρη ψυχή τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου, τοῦ ἐμπαθοῦς, εἶναι πράγματι ἡ Βυζαντινή μουσική. Διά τοῦτο δίδασκε ὁ σοφός ἰατρός τῆς ψυχῆς-Γέρων: «Ἡ βυζαντινή μουσική εἶναι πάρα πολύ ὠφέλιμη.
Κανένας χριστιανός δέν πρέπει νά ὑπάρχει χωρίς νά ξέρει βυζαντινή μουσική. Πρέπει ὅλοι νά μάθομε. Ἔχει ἄμεση σχέση μέ τήν ψυχή.
Ἡ μουσική ἁγιάζει τόν ἄνθρωπο ἀναίμακτα. Χωρίς κόπο, ἀγαλλόμενος, γίνεσαι ἅγιος». Εἰδικά γιά...
Ὁ προικισμένος μὲ ἐγκράτεια καὶ ἀρετή, ἐργατικότητα καὶ φιλοκαλία, φιλοξενία, φιλανθρωπία καὶ εὐσπλαγχνία, μὲ προφητικὴ ἱκανότητα καὶ γνώση τῶν ἐνεστώτων, μὲ ἀσκητικότητα καὶ ταπεινοφροσύνη Ὅσιος Λουκᾶς ὁ Στειριώτης (896-953), ὑπῆρξε ἱδρυτὴς τῆς ὁμώνυμης βυζαντινῆς Μονῆς στὸ Στείριο Βοιωτίας, 32 χιλιόμετρα ἀπὸ τὴν Λιβαδειά (μέσω Διστόμου πρὸς Ἀράχωβα). Πρόκειται γιὰ ἕναν ἀπὸ τοὺς σπουδαίους ἀναμορφωτὲς τοῦ ἑλλαδικοῦ μοναχισμοῦ κατὰ τὸν 10ον αἰώνα (Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης, Νίκων ὁ Μετανοεῖτε, Μελέτιος ὁ νέος, Κλήμης τοῦ Σαγματᾶ, καὶ ἄλλοι). Ἔχοντας παιδιόθεν κλήση πρὸς τὸν μοναχικὸ βίο ὁ Λουκᾶς ἀπὸ 14 ἐτῶν ἄφησε τοὺς γονεῖς του, ποὺ κατάγονταν ἀπὸ τὴν Αἴγινα, καὶ κατέφυγε σὲ ἀπομονωμένους τόπους γιὰ νὰ ζήσει ἤρεμη πνευματική ζωή. Διαδοχικά· στὰ Γιαννημάκια ἕως τὸ 917, στὸ Ζεμενὸ Κορινθίας καὶ στὴν Πάτρα (917-927), πάλι στὰ Γιαννημάκια (ἢ Γιαννιμάτζι, 927-932), στὸ Καλάμιο (939-942), στὸ Ἀμπελάκι ὄρους Ζάλτσας (942-945) καὶ ἀπὸ τὸ 945 ὥς τὴν ἡμέρα τῆς ὁσιακῆς κοιμήσεώς του (953) στὸ μέρος ὅπου ἵδρυσε τὴν Μονή.
Κατὰ τὸν Εὐστράτιο Γ. Στίκα, ὁ Ὅσιος Λουκᾶς μετὰ τὸ 14ο ἔτος ἐκάρη μοναχὸς στὴν Μονὴ τῆς Παντανάσσης Ἀθηνῶν -δηλαδὴ τὸ Μοναστηράκι- τὸ 910· ὑπακούοντας σὲ παράκληση τῆς μητέρας του καὶ ἐντολὴ τοῦ ἡγουμένου ἐπέστρεψε στὴν οἰκογένειά του και ἀφοῦ ἔπεισε τὴν μητέρα του, πῆγε καὶ ἔζησε στὸ ὄρος Ἰωαννίτζη Φωκίδος (910-917), ὕστερα κοντὰ σὲ στυλίτη στὸ Ζεμενὸ Κορινθίας (917-927), καὶ πάλι στὸ Ἰωαννίτζη (927-939), κατόπιν στὸ Καλάμιο δυτικὰ τῆς Ἀντικύρας στὸν Κορινθιακὸ κόλπο (939-942), μετὰ στὸ νησάκι Ἀμπελώνα (942-945) καὶ τέλος ἀπὸ τὸ 945 ὥς τὴν κοίμησή του (953) στὸ Στείριο.
Ἔχοντας μόνιμο συνοδὸ τὴν φήμη του ὡς αὐστηροῦ καὶ ἁγίου μοναχοῦ, προσείλκυσε ἐνωρὶς ὄχι μόνον ἄλλους ἀσκητές, ἀλλὰ και ἁπλοὺς χριστιανούς, ὅπως καὶ...
Αὐτὴ εἶναι ἡ καθαρὴ καὶ γνήσια ὁμολογία τῆς πίστεως ἡμῶν τῶν Χριστιανῶν· αὐτὴ εἶναι ἡ θεόσοφη μυσταγωγία τῆς ἄχραντης καὶ ἀληθινῆς θρησκείας μας καὶ τῶν σεπτῶν μυστηρίων της· ἔχοντας φρόνημα, πίστι καὶ διαγωγὴ σύμφωνα μὲ αὐτὴν τὴν ὁμολογία ἕως τὴν δύσι τοῦ βίου, βαδίζομε γρήγορα πρὸς τὴν ἀνατολὴ τοῦ νοητοῦ ἡλίου, γιὰ ν’ ἀπολαύσωμε δυνατώτερα καὶ τελειότερα τὴν ἀπὸ ἐκεῖ ἐρχόμενη ἀνέσπερη αὐγὴ καὶ λαμπρότητα.
Αὐτὴν ταιριάζει ν’ ἀποδέχεται καὶ νὰ τιμᾶ καὶ ἡ θεοφρούρητη σύνεσίς σας, ποὺ ἤδη ἀτενίζει πρὸς τὴν ἰδική μας θρησκευτικὴ κληρονομιά, μὲ εἰλικρινῆ διάθεσι, εὐθύτητα γνώσεως καὶ ἀδίστακτη πίστι, καὶ νὰ...
«Ο μέγας Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας Φώτιος (9ος αι.), ο ομολογητής της πίστεως και ισαπόστολος, έζησε στους χρόνους των βασιλέων Μιχαήλ υιού Θεοφίλου, Βασιλείου του Μακεδόνα και Λέοντος του υιού αυτού. Επίγεια πατρίδα του ήταν η βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη, με καταγωγή από ευσεβή και επιφανή οικογένεια, ενώ ουράνια η άνω Ιερουσαλήμ. Πριν από την είσοδό του στην ιερωσύνη διέπρεψε σε μεγάλα αξιώματα, όντας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Μαγναύρας, και ζώντας πάντοτε ενάρετη και θεοφιλή ζωή ανέλαβε έπειτα ως Πατριάρχης και την καθοδήγηση της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλως. Τούτο δε έγινε ως εξής: Όταν ο άγιος Ιγνάτιος καταβιβάστηκε από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο διά της βίας του αυτοκράτορα, ο θρόνος που έμεινε κενός έπρεπε να πληρωθεί, οπότε ο βασιλιάς στράφηκε προς αυτόν και τον εξανάγκασε να διαδεχτεί κανονικά τον ιερό Ιγνάτιο. Εκάρη λοιπόν μοναχός πρώτα και διήλθε έπειτα «αθρόον» όλες τις βαθμίδες της ιερωσύνης.
Αγωνίστηκε ως Πατριάρχης πολύ υπέρ της ορθοδόξου πίστεως κατά των Μανιχαίων και των Εικονομάχων και ...
Ὁ Μέγας Φώτιος Γεννήθηκε περὶ τὸ 810 μ.Χ. στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ εὐσεβὴ καὶ ἐπιφανὴ οἰκογένεια, ποὺ ἀγωνίσθηκε γιὰ τὴν τιμὴ καὶ προσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνων. Οἱ γονεῖς του ὀνομάζονταν Σέργιος καὶ Εἰρήνη καὶ καταδιώχθηκαν ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Θεοφίλου
Ὁ ἱερὸς Φώτιος διέπρεψε πρῶτα στὰ ἀνώτατα πολιτικὰ ἀξιώματα. Ὅταν μὲ ἐντολὴ τοῦ αὐτοκράτορα ἀπομακρύνθηκε βιαίως ἀπὸ τὸν πατριαρχικὸ θρόνο ὁ Πατριάρχης Ἰγνάτιος, ἀνῆλθε σὲ αὐτόν, τὸ ἔτος 858 μ.Χ., ὁ ἱερὸς Φώτιος, ὁ ὁποῖος διακρινόταν γιὰ...
Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης“Η ταπείνωση έχει μεγάλη δύναμη και διαλύει τον διάβολο. Είναι το πιο δυνατό σoκ για τον διάβολο.Όπου υπάρχει ταπείνωση, δεν έχει θέση ο διάβολος. Και όπου δεν υπάρχει διάβολος, επόμενο είναι να μην υπάρχουν πειρασμοί.
Μια φορά ένας ασκητής ζόρισε ένα ταγκαλάκι να πή το “Άγιος ο Θεός…” Είπε το ταγκαλάκι “Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος”, “ελέησον ημάς” δεν ...
Προβλέπεται και θρησκευτικός γάμος για τους ομοφυλόφιλους
Γεώργιος Ἀποστολάκης, Ἀρεοπαγίτης, βουλευτής Επικρατείας της ΝΙΚΗΣ
Τα τρία ψέματα Μητσοτάκη. Εισάγεται από την πίσω πόρτα ο «Γονέας 1» και «Γονέας 2». Αντισυνταγματικός ο νόμος. Θα τον προσβάλλουμε στη Βουλή. Η Ε.Ε. ετοιμάζει την πολυσυντροφικότητα και την πολυγονεικότητα. Τροφοδοτείται η εμπορευματοποίηση της νοικιασμένης μήτρας. Η ΝΙΚΗ καλεί τους βουλευτές της ΝΔ και των άλλων κομμάτων που είναι αντίθετοι να έλθουν στην ολομέλεια και να καταψηφίσουν.
Ομιλία του Γεώργιου Αποστολάκη, βουλευτή Επικρατείας της ΝΙΚΗΣ, στην κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για το νομοσχέδιο του Υπουργού Επικρατείας, κ. Χρήστου - Γεωργίου Σκέρτσου «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις» (5.2.2024).
https://aktines.blogspot.com/2024/02/blog-post_25.html
Ένα απλό πραγματικό γεγονός απο ένα διάλογο κάποιων παιδιών με έναν γέροντα που τους ρώτησε:
Από: «Αφήστε με να ζήσω!» και Sarah Terzo – Substack.
Η συγγραφέας Dawn Kellum μετά την άμβλωση της έκανε έναν ειλικρινή απολογισμό της πράξης της στο βιβλίο της με τίτλο « Η άμβλωσή μου και αυτά που δεν μου είπε κανένας», (My Abortion and What NOBODY Told Me). Το βιβλίο υπάρχει δωρεάν στο Kindle και μπορείτε να το διαβάσετε μέσω της εφαρμογής Kindle, από οποιοδήποτε smartphone ή συσκευή.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΠΕΝΘΕΙ
Η Kellum απευθυνόμενη στις γυναίκες που σκέπτονται την άμβλωση, τους εξιστορεί τί πιθανότατα θα συμβεί μετά την άμβλωσή τους. Τους λέει:
Θα χρειαστείς βοήθεια μετά την έκτρωση γιατί θα σε επηρεάσει με όποιους τρόπους μπορείς να φανταστείς.
Θα μετανιώνεις για την απόφασή σου για όσο ζεις.
Θα σου λείπει το παιδί που έχασες για όλη την υπόλοιπη ζωή σου.
Θα είναι πολύ δύσκολο να ...
Ἡ Ἑστία Πατερικῶν Μελετῶν διοργανώνει ἀνοιχτή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στήν Ἀθήνα, στήν Πλατεία Συντάγματος, τήν Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2024 καί ὥρα 15.00 μ.μ. γιά τό νομοσχέδιο τῆς θεσμοθέτησης «γάμου» καί υἱοθεσίας ἀπό ὁμοφυλόφιλους, τήν κατάργηση τῆς μητρότητας καί τῆς πατρότητας, τήν ἀλλοίωση τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας.
Καλοῦμε τούς συμπολίτες μας νά παλέψουμε μαζί γιά τήν ἀποτροπή τῆς σοδομοποίησης τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Εἶναι ἠθικό χρέος ὅλων νά ἀντισταθοῦμε ἀπό ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον γιά ...
1. Η αποκτηθείσα εμπειρία από την προενταξιακή διαδικασία (από το 1958) και την μετέπειτα ένταξή μας στην Ενωμένη Ευρώπη, οδήγησε σε κάποιες αξιωματικές αρχές, ως σταθερές της πορείας μας μέσα σ’ αυτήν. Η πρώτη αρχή είναι, ότι το πρόβλημα δεν είναι η Ευρώπη, όπως δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα κάθε αναγκαστικός αναπροσανατολισμός της εθνικής μας πολιτικής σ’ όλη την ιστορική μας διάρκεια. Το πρόβλημα είμαστε εμείς, η δική μας δηλαδή παρουσία μέσα στην Ευρώπη. Η δεύτερη αρχή είναι, ότι το πρόβλημα της Ευρώπης δεν είναι πρώτιστα πολιτικό ή οικονομικό, αλλά πνευματικό και πολιτιστικό. Διότι το αμείλικτο ερώτημα είναι, ποιον άνθρωπο και ποια κοινωνία μπορεί να παραγάγει η Ενωμένη Ευρώπη, και τελικά ποιον πολιτισμό. Είναι πράγματι γεγονός, ότι μέσα στην νέα μεγάλη μας Πατρίδα κρίνεται η ταυτότητά μας, αλλά και η ιστορική μας συνέχεια και συνεπώς η ιστορική (με ό,τι σημαίνει αυτό) επιβίωσή μας. Η αποτίμηση όμως της Ευρώπης, ως μητέρας του Δυτικού Κόσμου, είναι θέμα προοπτικής. Υπάρχουν δύο προοπτικές: η ελληνορθόδοξη και η ουνιτίζουσα των ευρωπαϊστών μας.
Ἤδη ἀπὸ τὸν προηγούμενο ὑπουργό ψηφιακῆς διακυβέρνησης Κ. Πιερακάκη, εἶχε προαναγγελθεῖ ὁ προσωπικός ἀριθμός τοῦ πολίτη, ὁ ὁποῖος «θὰ λύσει ὅλα τά προβλήματα τῆς γραφειοκρατίας». Ὁ σημερινός ὑπουργός Δ. Παπαστεργίου ἀνακοίνωσε ὅτι μέχρι τὸ τέλος τοῦ 2023 θὰ δοθεῖ αὐτὸς ὁ ἀριθμός.
Τὸ κύριο ἐπιχείρημα πού ἀκοῦμε γιὰ τὴν εἰσαγωγή τοῦ ἑνός καὶ μοναδικοῦ προσωπικοῦ ἀριθμοῦ εἶναι αὐτὸ τῆς ἐξυπηρέτησης καὶ τῆς πάταξης τῆς γραφειοκρατίας. Δηλαδή γιὰ νὰ μὴν θυμᾶται ὁ πολίτης 4-5 ἀριθμούς (ταυτὸτητας, ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, ἀρ. Δημοτολογίου) νὰ ἔχει νὰ θυμᾶται 1 ἀριθμό. Εἶναι ἕνα πτωχό ἐπιχείρημα πού δὲν δικαιολογεῖ τὴν ἀνάγκη ἐφαρμογῆς τοῦ μέτρου. Προτοῦ ἀποκτήσουμε κινητά μὲ ἀποθηκευμένες ἐπαφές, ὁ μέσος ἄνθρωπος γνώριζε ἀπ’ ἔξω τουλάχιστον 50 ἄν ὄχι 100 τηλεφωνικούς ἀριθμούς. Ὁ δὲ μέσος Κινέζος ἀπομνημονεύει τουλάχιστον 3,000 χαρακτῆρες τῆς Κινέζικης γραφῆς.
Ἄνθρωπος σὲ ἐπίπεδο ζώου.
Τὸ νὰ λαμβάνω ἕναν προσωπικό ἀριθμό διά βίου, ἀπὸ τὴν ὥρα πού θὰ γεννηθῶ μὲχρι νὰ πεθάνω, ἐξ ἀρχῆς δὲν μοῦ ἀκούγεται καλό. Εἰδικότερα μάλιστα ὅταν αὐτὸς θὰ εἶναι ὁ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ἀριθμός πού θὰ μὲ καθορίζει σάν πρόσωπο καὶ θὰ μὲ ἀκολουθεῖ ὅλη μου τὴν ζωή. Παλιά σφραγίζανε τά μοσχάρια καὶ τά ζῶα μὲ ἕνα πυρωμὲνο σίδερο-σφραγίδα, καίγανε τὸ δέρμα τους δηλαδή, σήμερα τούς τρυπᾶνε τὸ αὐτί μὲ ἕνα σκουλαρίκι σήμανσης πού ἔχει εἴτε Bar Code, QR Code ἤ ἕνα RFID tag. Ἄρα κατ’ ἀρχάς δὲν θέλω νὰ ἔχω ἴδια ἀντιμετώπιση μὲ ἕνα ζῶο.
Ἄνθρωπος σὲ ἐπίπεδο σειριακοῦ ἀριθμοῦ – τῆς ὁποιασδήποτε μηχανῆς
Ἄν τὸ πᾶμε ἕνα βῆμα πιό μετά σὲ ἐπίπεδο serial number (σειριακοῦ ἀριθμοῦ) πού ἔχουν ὅλες οἱ συσκευές, τά μηχανήματα κλπ δὲν θέλω νὰ ἔχω ἴδια ἀντιμετώπιση μὲ ἕνα μηχάνημα.
Τὸ ἐπίπεδο συσκευῆς συνδεδεμένης στὸ διαδίκτυο.
Ἄν τὸ πᾶμε ἀκόμα ἕνα βῆμα πιό μετά σὲ ἐπίπεδο MacAdress, δὲν θέλω νὰ ἔχω ἴδια ἀντιμετώπιση μὲ μία συσκευή πού συνδέεται στο διαδίκτυο.
“Μία διεύθυνση Media Access Control - ἐλέγχου προσπέλασης στὸ μέσο (διεύθυνση MAC), πού καλεῖται ἐπίσης καὶ φυσική διεύθυνση ἤ διεύθυνση ὑλικοῦ, εἶναι μία μοναδική ταυτότητα πού ἀποδίδεται στίς διασυνδέσεις δικτύου (network interfaces) γιὰ τὴν ἐπικοινωνία στὸ φυσικό τμῆμα τοῦ δικτύου”. Κάθε συσκευή, δηλαδή, πού συνδὲεται στὸ διαδίκτυο ἐνσύρματα ἤ ἀσύρματα, πρέπει νὰ ἔχει ἕνα μοναδικό ἀριθμό ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ πού νὰ τὸ χαρακτηρίζει … παγκοσμίως. Εἴτε εἶναι ὑπολογιστής, laptop, ταμπλέτα, κινητὸ ἤ ἁπλά «πράγμα» ἄν δοῦμε καὶ τὸ ΙοΤ, τὸ “Internet of Things” – τὸ διαδίκτυο τῶν πραγμάτων (ἀπὸ ποτήρια, ψυγεῖα μὲχρι αὐτοκίνητα).
ΟΛΗ ἡ εἰκόνα, ὁλοκληρωτισμός -Big Brother.
Κοιτώντας ἀπὸ ψηλά καὶ βλέποντας ὅλη τὴν εἰκόνα, ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο κάποιοι σοφίστηκαν τὴν δημιουργία τοῦ Προσωπικοῦ Ἀριθμοῦ, ἑνός μοναδικοῦ ἀριθμοῦ πού θὰ σὲ χαρακτηρίζει σάν ἄτομο (ἤ «πράγμα») παγκοσμίως εἶναι γιὰ νὰ γίνεις ἕνα μὲλος μίας παγκόσμιας οἰκογένειας εἴτε σὲ συνδέουν στὸ Internet (βλέπε Μετανθρωπισμό, Χαράρι κλπ εἴτε ὄχι, μὲ τὀ ὁποῖο θὰ «ἀναγνωρίζεσαι», θὰ «ταυτοποιεῖσαι», θὰ παρακολουθεῖσαι καὶ θὰ προσδιορίζεσαι σάν πολίτης μὲ ἀριθμό λίγων ἤ πολλῶν δικαιωμάτων τὰ ὁποῖα θὰ ἐπαναπροσδιορίζονται ἐπί καθημερινῆς βάσης ἀνάλογα μὲ τὸ πόσο ἀρεστός εἶσαι στὴν πολιτεία, ὅπως συμβαίνει σήμερα στήν Κίνα.
Συνδυαζόμενο μὲ τὸ ψηφιακό εὐρώ – ἤ τὸ ψηφιακό νόμισμα ἐν γένει παγκοσμίως – τὴν ἠλεκτρονική ταυτότητα/κάρτα τοῦ πολίτη πού σύντομα θὰ συμπεριλαμβάνεται ὡς ἐμφύτευμα στὸ σῶμα μας, χτίζει τὸ τέλειο ἀπολυταρχικό σύστημα πού ὅμοιό του δὲν θὰ ἔχει ὑπάρξει στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας.
Ὁ Προσωπικός Ἀριθμός δὲν εἶναι οὔτε γιὰ ἐξυπηρέτηση οὔτε γιὰ τὸ καλό μας. Εἶναι καιρός νὰ μπεῖ ἐπί τέλους ἕνα φρένο στὴν κατρακύλα τῆς ψηφιακῆς σκλαβιᾶς πού ἑτοιμάζεται. Στὸ τέλος βέβαια σάν ἐπιχείρημα μπαίνει ὅτι ὁ ΠΑ θὰ ξεκλειδώνει τὴν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση καὶ τίς συνδεδεμένες βάσεις δεδομένων. Ὅμως, δὲν θέλουμε συνδεδεμένες βάσεις δεδομένων οὔτε νὰ ἐκτεθοῦμε στοὺς κινδύνους πού ἐγκυμονοῦν.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ νὰ ἐκδοθεῖ ἕνας τέτοιος ἀριθμός.
Δὲν ἀρνούμαστε ἁπλά τὴν παραλαβή του, ἀρνούμαστε τὴν ἔκδοσή του – ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΝ ΝΑ ΕΚΔΟΘΕΙ, δὲν ὑπάρχει λόγος, οὔτε βεβαίως πρακτικός πού νὰ βελτιώνει τὴ ζωή μας, ἀντιθέτως προωθεῖ ἀκόμα περισσότερο τὴν ἰδέα τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ, τοῦ Global Governance στὸν ὁποῖο πρωτοαναφέρθηκε ὁ πρώην πρωθυπουργός κος Γεώργιος Παπανδρέου.
Ο Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης γεννήθηκε στην Αίγυπτο περί το 360 μ.Χ. από γονείς θεοφιλείς, και ήταν συγγενής των Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Θεοφίλου (385 – 412 μ.Χ.) και Κυρίλλου Α’ (412 – 444 μ.Χ.). Σε νεαρή ηλικία έλαβε μεγάλη και θαυμαστή θεολογική και φιλοσοφική γνώση. Στην αρχή εργάσθηκε ως διδάσκαλος και κατηχητής της εκκλησίας της Αλεξάνδρειας. Επιζητώντας όμως την ησυχία για να δύναται να ασχοληθεί με το έργο της ζωής του, τη μελέτη των Αγίων Γραφών, αποσύρθηκε σε κάποιο μοναστήρι στο όρος Πηλούσιο, γι’ αυτό έλαβε και το όνομα Πηλουσιώτης. Αργότερα δέχεται την πρόταση να γίνει ιερέας και στη συνέχεια εκλέγεται πανηγυρικά ηγούμενος στο μοναστήρι του.
Λόγω της τεράστιας θεολογικής του κατάρτισης, απέκτησε μεγάλο κύρος και φήμη, ώστε να θεωρείται μοναδικός στις ερμηνείες περίπλοκων γραφικών χωρίων. Κατά την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο που συνήλθε στην Έφεσο το έτος 431 μ.Χ. επί αυτοκράτορος Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού (408 – 450 μ.Χ.), ο Άγιος αναφαίνεται με μεγάλη υπόληψη και σπουδαίο κύρος στην Εκκλησία. Έλεγχε με παρρησία τους αμαρτάνοντες, φώτιζε τους πάντες με...
