Συγκλονιστικό : Τα χέρια που αγαπούν…

 

Ο κυρ Στέλιος πάντα ήταν αυτό που λέμε ο κλασικός άντρας παλιάς κοπής.

Ίσως πιο λαϊκά κάποιος θα τον έλεγε βαρύμαγκα. Όχι από τους δήθεν με τα πολλά λόγια και τις λίγες πράξεις.

Αντιθέτως πολύ δεν μιλούσε, αλλά όταν μιλούσε θα τα έλεγε για τα καλά.

Μεγαλωμένος στην φτώχια και στα βάσανα, είχε καταφέρει να βγάλει μόνο ένα Δημοτικό και αυτό με το ζόρι, ότι κατάφερε στη ζωή του ήταν με τα χέρια του.

Σιδεράς και μάλιστα από τους καλύτερους. Χρόνια στην πιάτσα. Τα χέρια του πρόδιδαν εξάλλου τους κόπους της δουλειάς. Τραχιά και σκληρά γεμάτα σημάδια. Αλλά έτσι επιβίωσε.

Παντρεύτηκε την Αλέκα σχετικά μεγάλος για τα...

Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος ο Σιναϊτης και η «Κλίμακα Θείας Ανόδου»

 Άγιος Ιωάννης συγγραφέας της Κλίμακος – Εορτάζει στις 30 Μαρτίου

Την Δ΄ Κυριακή των Νηστειών, μνήμην ποιούμεθα του αγίου Ιωάννη, συγγραφέως της θεολογικότατης «Κλίμακος». O άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, γνωστός και ως Σιναΐτης, γεννήθηκε ίσως στα τέλη του 6ου και κοιμήθηκε αρχές του 7ου αιώνα στην Αίγυπτο, απ’ όπου 16 μόλις ετών οδηγήθηκε από κλίση Θεού στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης του Σινά για να μονάσει, στο οποίο και διετέλεσε, γέροντας πλέον, ηγούμενος για τέσσερα χρόνια. Υπήρξε πολύ μορφωμένος και σ’ αυτό βοήθησε επιπλέον η σχολαστικότητα και ο ζήλος με τα οποία «κατέτρωγε» την Αγία Γραφή και τα Πατερικά έργα, αποδιώχνοντας με τον τρόπο αυτόν την αμαρτωλή νωχέλεια και καλλιεργώντας την θεοδώρητη «εγρήγορση» σ’ όλο του το βίο.

Έμεινε στην ιστορία ως συγγραφέας του ψυχοφελέστατου έργου της επουράνιας «Κλίμακας», στην οποία περιγράφει με πνευματικό και εμπειρικό τρόπο την εντρύφηση στις αρετές ως υποβοηθητικές πρακτικές βαθμίδες κατά την πορεία από την διαρκή ψυχοσωματική άσκηση στον φωτισμό του νου (του ανοίγματος δηλονότι της ψυχής στην άκτιστη χάρη του Θεού) και εν τέλει στην θέωση ως σκοπό του χριστιανικού αγώνα και ένωση με το Θεό, απ’ αυτήν ήδη τη ζωή. Παρέμεινε δε ταπεινός σε όλη την αγία ζωή του, όσο κι αν η πύρινη προσευχή και τα θαύματά του έγιναν γνωστά σε πολλούς, ενόσω εκείνος μόναζε ζώντας ζωή ερημίτη, αρχής γενομένης από 35 ετών, στην μοναχική τοποθεσία Θολάς, που απείχε 2 ώρες πορεία από την ξακουστή Μονή, σε διαμορφωμένο σπήλαιο βράχου, αφού πρώτα συγκατένευσε προς τούτο και ο μακαριστός γέροντάς του Μαρτύριος.

Είχαν προηγηθεί θεία σημεία, τουτέστι προορατικές αποκαλύψεις από άλλους αγίους ασκητές, ότι ο φιλακόλουθος «παιδαριογέροντας» Ιωάννης επρόκειτο να διαπρέψει στην αγιότητα και να τελέσει στο μέλλον ηγούμενος του Σινά. Άλλωστε από εφηβικής ηλικίας ο Ιωάννης έκαμε πλήρη υπακοή στις μοναχικές οδηγίες, αρνούμενος το «ίδιον θέλημα», που ...

Η ομορφιά που χαρίζει στην ψυχή η καλλιέργεια ενός κήπου

π. Κ. Ν. Καλλιανός

(Προσωπικές διαπιστώσεις)

  Ἄν καὶ σὲ ἄλλο κείμενό μου ἀναφερόμουν στὴν ὀμορφιὰ ποὺ χαρίζει στὴν ψυχὴ ἡ καλλιέργεια ἑνὸς κήπου, ἐδῶ θὰ προσπαθήσω, μὲ ὅσο γίνεται λιτὸ τρόπο, νὰ ἐκφράσω τὰ βιώματά μου. Βιώματα, ποὺ ἐξάπαντος ἀποτελοῦν καὶ εἶναι ἀποτέλεσματα μιᾶς μακρᾶς ἐνασχόλησής μου μὲ τὴ καλλιέργεια τῆς γῆς. Γιατὶ στὸ περιθώριο τῶν ποιμαντικῶν καθηκόντων τὸ διακόνημα αὐτὸ τῆς καλλιέργειας τοῦ κήπου γίνεται αὐτόματα γιὰ τὸν ποιμένα ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ τὸ διακονήσει, ἕνα ἄλλο σχολεῖο, ὅπου μαθητεύει: τὶ ἄλλο ἀπὸ τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, καθὼς παρατηρεῖ μὲ ὑπομονὴ καὶ καρτερία, ἐργασία καὶ κόπο νὰ μεταποιεῖται τὸ χέρσο ἔδαφος σὲ μιὰ σιωπηλὴ κοινωνία φυτῶν ποὺ μέρα τὴ μέρα, στιγμὴ τὴ στιγμὴ αὐξάνονται, ἀνθοφοροῦν, καρποφοροῦν, ἀλλὰ καὶ φθίνουν, χλομιάζουν, μαραίνονται καὶ στὸ τέλος ξηραίνονται. Ἕνα μεγαλεῖο εἶναι ἡ ὅλη αὐτὴ διαδικασία ποὺ δὲν περιγράφεται μὲ λόγια, ὡστόσο ὁμολογεῖται, γιατὶ καταννοεῖ ὁ κάθε πιστός -πόσο μᾶλλον ὁ ποιμένας- τὸ χέρι τοῦ Δημιουργοῦ νὰ στεφανώνει τὶς πράξεις αὐτὲς καὶ ἀσχολίες του. Ὅντως, «ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα Σου, Κύριε…» (Ψαλμ. 103, 24).

Ὡστόσο, δὲν θὰ πρέπει νὰ λησμονηθεῖ καὶ ἡ ἄλλη παράμετρος τῆς κηπουρικῆς ἐνασχόλησης. Αὐτῆς δηλαδὴ ποὺ σχετίζεται μὲ τὴν θεραπεία τῆς ψυχῆς, τὴν...

Σιατίστης Παύλος: "Η πατρίδα μας πληρώνει τις αμαρτίες μας"

 

«...Αυτό που χαρακτηρίζει το χριστιανό, είπε, είναι η αγάπη και η συγγνώμη. Δεν μπορείς να αγαπάς αν δεν συγχωρείς. Και δεν αγαπάς ούτε το Θεό ούτε τους ανθρώπους παρά το δικό σου θέλημα. Και η συγγνώμη βγαίνει χωρίς δυσκολία απ' την καρδιά που αγαπά το Θεό και επειδή αγαπά το Θεό αγαπά και τον αδελφό του.
Έτσι μπαίνουμε σε ένα στάδιο πνευματικού αγώνα και καλούμεθα να ετοιμάσουμε τον εαυτό μας, να τον συμμαζέψουμε. Και η Εκκλησία μας, μαζί με αυτά, μας καλεί να εξετάσουμε τον εαυτό μας και να προετοιμαστούμε.
Αγάπη - Συγγνώμη - Εξομολόγηση είναι τα βασικά δεδομένα αυτής της περιόδου. Χωρίς αυτά, όχι σαράντα, ογδόντα μέρες να νηστέψουμε μας είναι άχρηστες. Είναι πολύ σημαντικό, να το καταλάβουμε αυτό.

Όσες μέρες και να νηστέψω χωρίς συγγνώμη και αγάπη, είναι άχρηστες. Δεν με ωφελούν σε τίποτα και ίσως με βλάπτουν. Γιατί καλλιεργούν την υποκρισία μου.

Φαίνομαι στους άλλους ότι νηστεύω, αλλά εγώ γράφω στα...

Δώδεκα ευζωνάκια - Dodeka Evzonakia - Γιώργος Νταλάρας

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Γιάννης Μαρκόπουλος

ΚΥΡΙΑΚΗ Α´ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ): Η νίκη της Εκκλησίας όχι εναντίον προσώπων αλλά εναντίον του ψεύδους

«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνά­πλεως πεφανέρωται σήμερον· φαιδρό­της δογμάτων γάρ τῶν ἀληθεστάτων, ἀστράπτει καί λάμπει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ».

Μέ θριαμβευτικούς τόνους πανηγυρίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, ἀδελ­φοί μου, τή νίκη τῆς ἀμωμήτου πίστεώς της ἔναντι τῶν αἱρετικῶν· μέ χαρά καί ἀγαλλίαση πνευ­μα­τική ἑορτάζει τόν θρίμαβο τῆς ἀνα­στηλώσεως τῶν εἰκόνων καί τήν κα­ται­­σχύνη ὅλων ἐκείνων πού ἀμφισβή­τη­σαν τήν τιμη­τική προσκύνησή τους καί μέ­σω αὐτῆς τήν ἀπόδοση τῶν νενομισμέ­νων τιμῶν στούς προφῆτες, στούς μάρ­τυρες, στούς ἀσκητές, στούς πατέ­ρες καί δι­δα­σκάλους τῆς Ἐκκλησίας καί προπάν­των στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί στόν δι’ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντα Θεόν Λόγον, τίς ἱε­ρές μορφές τῶν ὁποίων ἀπεικονίζει ὁ χρωστήρας τῶν ἁγιογράφων στίς εἰκόνες.

Ὁ θρίαμβος τῆς ἀναστηλώσεως τῶν εἰ­κόνων, τόν ὁποῖο ἀναμιμνησκό­μεθα σή­με­ρα κατά τήν πρώτη Κυριακή τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρα­κοστῆς, κατά τήν Κυ­ριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα ἱστορικό γεγονός πού συνέβη κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ἀλλά δη­λώ­νει τόν διαρκῆ καί διαχρονικό θρίαμβο τῆς ἀληθοῦς πί­στεως τήν ὁποία κη­ρύττει καί ...