Κυριακή προ των Φώτων (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 



Μάρκ. α 1-8

Δεν υπάρχει αληθινή σοφία χωρίς αγάπη, ούτε και αληθινή αγάπη χωρίς σοφία. Σοφία χωρίς αγάπη είναι όπως η σοφία τού φιδιού, ιδιοτελής και φαρμακερή. Αγάπη χωρίς σοφία είναι μια νεροποντή, την ώρα που η άνυδρη γη αναζητά ένα ψέκασμα νερού. Πόσο αμέτρητη είναι η σοφία τού Θεού! Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί μαζί της, εκτός από τη θεϊκή αγάπη. Η αγάπη κι η σοφία τού Θεού, που αποκαλύφθηκαν στη δημιουργημένη φύση, είναι τα μέγιστα δώρα Του. Ακόμα κι αυτά όμως δεν είναι παρά σκιά, αν συγκριθούν με τη σοφία και την αγάπη που αποκάλυψε ο Θεός μέσω του Κυρίου Ιησού Χριστού, στο έργο τής σωτηρίας τού ανθρώπου. Πόσο μεγίστη είναι η σοφία κι η αγάπη τού Θεού που αποκαλύφθηκαν στην πρώτη Δημιουργία! Αυτή όμως ήταν η σοφία της δημιουργίας κάποιου που δεν υπήρχε, η αγάπη που δίνει σε κάποιον που δεν έχει γεννηθεί ακόμα. Η σοφία που αποκαλύφθηκε στη Νέα Κτίση, είναι η σοφία της θεραπείας κάποιου που είναι σοβαρά άρρωστος. Η αγάπη τής Νέας Κτίσης όμως, είναι η αγάπη τής αυτοθυσίας. Διάβασε μια φορά, δυο φορές και πολλές φορές ακόμα, το ευαγγέλιο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και ...

Σήμερα 1 Ιανουαρίου γιορτάζουν...

 

Η παραποίηση του Μ. Βασιλείου



 



Η ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΠΑΤΡΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ
Εν Πειραιεί 30/12/2012                                                                                     
Τήν 1η Ιανουαρίου μαζί με την Περιτομή του Χριστού εορτάζουμε καί τήν μνήμη του εν αγίοις πατρός ημών Βασιλείου, αρχιεπισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας του Μεγάλου και Ουρανοφάντορος. Ο Μέγας Βασίλειος ήκμασε κατά τούς χρόνους του βασιλέως Ουάλεντος τό 364 μ.Χ., πρός τόν οποίο μέ παρρησία ομολόγησε τήν ορθόδοξη πίστη καί τόν ήλεγξε, επειδή έπεσε στήν κακοδοξία των Αρειανών καί μέ άγριο καί θηριώδη τρόπο κακοποιούσε καί πολεμούσε τίς Εκκλησίες των Ορθοδόξων. Αυτός, λοιπόν, από μέν τόν πατέρα του ήταν Μαυροθαλασσίτης, από δέ τήν μητέρα του ήταν Καππαδόκης, δηλαδή από τήν λεγομένη Καραμανία. Όσον αφορά τούς λόγους καί τήν παιδεία υπερέβαλε όχι μόνο τούς ελλογίμους του καιρού του, αλλά ακόμη καί τούς παλαιούς φιλοσόφους, διότι, αφού ...

Μέγας Βασίλειος, το λιοντάρι του Χριστού

 

ΠΕΘ: Η μη απομάκρυνση Μόσιαλου υποδηλώνει υιοθέτηση των αντιχριστιανικών του ύβρεων




 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ):

Η μη απομάκρυνση Μόσιαλου υποδηλώνει

υιοθέτηση των αντιχριστιανικών του ύβρεων 

Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, απευθύνοντας τις πιο εγκάρδιες ευχές της προς όλους τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, ανά την Ελλάδα και την Οικουμένη, για ένα ευλογημένο Δωδεκαήμερο, βρίσκεται στην ανάγκη να αντιμετωπίσει την συχνά επαναλαμβανόμενη ασεβή επιθετικότητα και τον ρατσισμό, που πολύ συχνά, τον τελευταίο καιρό, εκφράζει ο καθηγητής της Πολιτικής και Διοίκησης της Υγείας κ. Μόσιαλος, εναντίον των θεμελιακών Συμβόλων της χριστιανικής πίστεως, με το πρόσχημα της προστασίας από τη διάδοση του Κορωναϊού.

Τον προηγούμενο χρόνο, ο κ. Μόσιαλος πολεμούσε εναντίον της συμμετοχής των πιστών στο Ιερό Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, υποστηρίζοντας, με ορθολογικά επιχειρήματα, ότι η Θεία Κοινωνία μολύνει τους μετέχοντας πιστούς και ότι θα «έπρεπε να έχει σταματήσει και να αλλάξει ο τρόπος μετάδοσής της». Τις φετινές άγιες ημέρες των Χριστουγέννων ο κ. Μόσιαλος συνεχίζει ακάθεκτος να αποκαλύπτει την αντιχριστιανική του εμπάθεια, με μια καρικατούρα που δήθεν αναπαριστά τη φυγή της Παναγίας και του Ιωσήφ στην Αίγυπτο, με τα αναγραφόμενα μηνύματα να εκφράζουν όχι μόνον την πλήρη θεολογική του άγνοια, αλλά και την εμφανή πρόθεσή του να αμφισβητήσει και να...

Κορίνα Φραγκιαδάκη Μικροβ. Επιμελήτρια με διδακτορικό και 8 μικρά παιδιά, σε αναστολή, ακουστε την

 

Χριστουγεννιάτικοι Ύμνοι

 

Η Αγάπη (Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης)




 Η ψυχή μου διψά τον ζωντανό Θεό. Η ψυχή μου ζητεί να γεμίσει ξανά από τη χάρη του Κυρίου. Πόσο ακατάληπτο είναι το έλεος του Θεού! Έπλασε από το χώμα τον άνθρωπο και του εμφύσησε πνοή ζωής και η ψυχή του ανθρώπου έγινε συγγενής με τον Θεό.

Τόσο αγάπησε ο Κύριος του πλάσμα του, ώστε έδωσε στον άνθρωπο το Άγιο Πνεύμα και γνώρισε ο άνθρωπος τον Κτίστη του και αγαπά τον Κύριό του.

Το Άγιο Πνεύμα είναι αγάπη και γλυκύτητα της ψυχής, του νου και του σώματος. Όταν όμως η ψυχή χάσει τη χάρη ή ελαττωθεί η χάρη, τότε η ψυχή αναζητεί ξανά με δάκρυα το άγιο Πνεύμα και λέει με άσβεστο πόθο: «Διψά η ψυχή μου τον Κύριο και τον αναζητώ με δάκρυα».

Πώς να μη σε αναζητώ, Κύριε; Πρώτος Εσύ με αναζήτησες και μου έδωσες να εντρυφήσω στο Άγιο Πνεύμα Σου. Η καρδιά μου σε αγάπησε και Σε ικετεύω: Δώσε μου να μείνω μέχρι τέλους στην αγάπη Σου, δώσε μου να...

Ημερολόγιο – Αγιολόγιο – Νηστείες 2022 (δωρεάν)




 Ας εφοδιαστούμε και φέτος με ένα ημερολόγιο τσέπης όπου μπορεί να τυπωθεί και να βρίσκεται στο πορτοφόλι μας. Έχει τις διαστάσεις της ταυτότητάς μας. Αναφέρει τους Αγίους κάθε ημέρας για...

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (26 ΔΕΚ. 2021-1 ΙΑΝ. 2022) ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ…




 ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 

15. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (26 ΔΕΚ. 2021-1 ΙΑΝ. 2022) 

ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΕΡΧΕΤΑΙ… 

π. Δημητρίου Μπόκου 

Δεν νοούνται Χριστούγεννα χωρίς Πρωτοχρονιά και άγιο Βασίλειο στη δική μας παράδοση. Στο «Καλήν εσπέραν, άρχοντες» ακολουθεί το «Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά» και ο ερχομός του αγίου Βασιλείου. Ο δικός μας Άη-Βασίλης, άσχετος παντελώς με τη δυτικόφερτη εμπορική καρικατούρα, είναι ο εραστής της σοφίας, η μέλισσα της Εκκλησίας, ο οικουμενικός διδάσκαλος. Δεν ήταν δυνατόν να μην αναφερθεί και στο μοναδικό γεγονός της θείας Γέννησης. 

Διαχωρίζει κατ΄ αρχήν τις δύο γεννήσεις του Χριστού. Και η μεν πρώτη γέννησή του, λέει, «σιωπή τιμάσθω». Ας μην επιτρέψουμε στη σκέψη μας να πολυπραγμονεί γι’ αυτήν. Αυτή δεν έγινε μέσα στον χρόνο, δεν είχε θεατές, δεν...

Η ΑΛΛΑΓΗ

 




Χριστουγεννιάτικες Ιστορίες, αρ. 21

 

 

 

 

 

 

 


π. Δημητρίου Μπόκου

Μπήκε φουριόζα και πριν πει καλημέρα, έβαλε τις φωνές στη μάνα της.

-  Τα έχεις;

Η μεσόκοπη γυναίκα γύρισε ξαφνιασμένη.

-  Τί να έχω, παιδί μου;

-  Μα δεν σου είπα, τα χρειάζομαι απόψε τα λεφτά; Φεύγουμε για το τριήμερο.

-  Φεύγετε; Ποιοι φεύγετε;

-  Η παρέα μου, ρε μάνα! Πάλι θα τα λέμε; Κουβέντες θέλεις τώρα;

Πέταξε την τσάντα της στο κρεβάτι και μπήκε στο μπάνιο να φρεσκαριστεί. Θα έβγαινε πάλι. Θα βρισκόντουσαν όλη η παρέα για το τελικό πρόγραμμα. Έπρεπε, για να κλείσουν δωμάτια, να στείλουν προκαταβολή, να ρυθμίσουν τις λεπτομέρειες. Απόψε θα τελείωναν όλα και αύριο πρωί-πρωί, παραμονή Χριστούγεννα, αναχωρούσαν. Θα ζούσαν ένα αξέχαστο τριήμερο.

Ήταν φοιτήτρια, μα εδώ και χρόνια είχε παρατήσει τις σπουδές της, στο τέταρτο έτος της σχολής της, ενώ κόντευε για το πτυχίο. Και τώρα, σχεδόν εικοσπεντάχρονη, ολόκληρη γυναίκα, γύρισε σπίτι, για να τη φροντίζει η μάνα της.

Στοίβαξε τα πράγματά της, τα βιβλία της, παντού, ακόμα και στην κουζίνα και στον διάδρομο. Γκρίνιαζε μετά για το μικρό διαμέρισμα, που δεν είχαν πού να πατήσουν. Γκρίνιαζε για το φαγητό, που δεν ήταν πάντα της αρεσκείας της. Για τη ντουλάπα της, που δεν την εύρισκε τακτοποιημένη. Για τα ρούχα της, που δεν ήταν πλυμένα, στεγνωμένα και σιδερωμένα στην ώρα τους. Η ίδια δεν ακουμπούσε απολύτως τίποτα. Η μάνα της ήταν, που έπρεπε να τα ’χει όλα στην εντέλεια. Και να τα ακούει κιόλας από πάνω, σαν να ’τανε σκλάβα της.

-  Πάλι θα βγεις; τη ρώτησε η καημένη, καθώς την είδε έτοιμη ξανά για έξω.

-  Μαμά, σταμάτα! Δεν σε αφορά αυτό. Εσύ φρόντισε να έχω απόψε τα λεφτά. Αυτή είναι η δική σου δουλειά!

-  Μα ό,τι είχα και δεν είχα, δεν σου τα ’δωσα την περασμένη βδομάδα;

-  Κι εγώ σου εξήγησα ότι δεν φτάνουν εκείνα και θα χρειαστώ κι άλλα. Και τα χρειάζομαι απόψε. Αύριο πρωί αναχωρώ.

-  Και τί μπορώ να κάμω τώρα εγώ, την τελευταία στιγμή;

-  Μαμά, σου το ’πα απ’ την πρώτη στιγμή, δεν σου το λέω τώρα!

-  Και πού θα εύρισκα τα λεφτά σου, κόρη μου; Πού ήμουνα εγώ τις μέρες αυτές;

Ακούμπησε στον καναπέ εξαντλημένη και αναστατωμένη. Δεν είχε παρά δυο μέρες που βγήκε απ’ το νοσοκομείο. Μια ξαφνική αδιαθεσία είχε εξελιχθεί σε μια μικρή περιπέτεια της υγείας της. Μια ολόκληρη βδομάδα ταλαιπωρήθηκε με εξετάσεις, χωρίς να...