ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ, ΑΓ. ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

Αὐτοί πού καλά γνωρίζουν νά ἀγωνίζονται γιά ἕνα βραβεῖο κατά τούς ἀθλητικούς ἀγῶνες, εὐχαριστιοῦνται ἀπό τά χειροκροτήματα τῶν θεατῶν καί μέ τῶν ἐπάθλων τήν ἐλπίδα ἔντονα παρακινοῦνται πρός τήν νίκη, πού ἁρμόζει σ᾽ αὐτά. Ἀσφαλῶς ὅμως καί ὅσοι ἔχουν σφοδρή ἐπιθυμία νά ἐπιτύχουν τά θεῖα χαρίσματα καί διψοῦν νά γίνουν μέτοχοι τῆς ἐλπίδας πού ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιά τούς ἁγίους, ἀφενός ἀναλαμβάνουν μετά χαρᾶς τούς ἀγῶνες χάριν τῆς εὐσέβειας πρός τόν Χριστό.

Ἀφετέρου τήν τιμημένη καί ἔνδοξη ζωή κατορθώνουν ὄχι μέ τό νά προτιμοῦν τήν τεμπελιά, πού εἶναι στερημένη ἀπό μισθό, οὔτε βέβαια ἀγαπώντας τήν ἄνανδρη δειλία, ἀλλά πιό πολύ κινούμενοι μέ ἀνδρεία ἐναντίον κάθε πειρασμοῦ καί συνεπῶς μέ τό νά κρίνουν σχεδόν ὡς ἀνάξεις λόγου τίς ἐπιθέσεις πού προέρχονται ἀπό τούς διωγμούς. Ἔτσι θεωροῦν πλοῦτο τό νά...

Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού

Εορτάζει στις 6 Αυγούστου εκάστου έτους.
Κατά τη διήγηση των Ευαγγελιστών, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στό όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. 
Όπως σημειώνει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους και υπερέχοντας. 
O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος, επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος έπιεν».

Οι τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα φορέματα Του ήταν λευκά σαν το φως. Τον περιστοίχιζαν δε και συνομιλούσαν μαζί Του δυο άνδρες, ο Μωϋσής και ο Ηλίας.

Γράφει χαρακτηριστικά ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Έφερε δε εις...

Περί ψυχικών νόσων († Αρχιμ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος)

  

– Γέροντα, εἶναι γνωστὸ πὼς ἕνα ποσοστὸ ψυχιά­τρων θεωρεῖ ὼς αἴτιο μερικῶν ψυχασθενειῶν τὴν έγκράτεια κατὰ τὴ νεανικὴ ήλικία. Τὶ μποροῦμε νὰ τοὺς ἀπαντήσουμε;

– Ή τοποθέτησή τους εἶναι λανθασμένη καὶ ἡ ἐξήγηση γι’ αὐτό πολὺ ἁπλή. Ὅσοι ἐπισκέπτονται τὸν ψυχίατρο εἶναι ἀσθενεῖς. Δὲν πάει κανεὶς στὸ γιατρὸ στὰ καλὰ καθούμενα, δηλαδὴ ὑγιής. ’Ἐπειδὴ τώρα ἕνα πο­σοστό τῶν ἀσθενῶν αὐτῶν δὲν ἔχει σαρκικὲς σχέσεις, βγάζουν τὸ συμπέρασμα ἐν συνδυασμῶ καὶ μὲ τὶς φρο­ϋδικές θεωρίες ὅτι ἡ αἰτία τῶν νευροψυχικῶν διαταρα­χών εἶναι ἡ ἐγκράτεια. Ἐγὼ ὅμως γνωρίζω δεκάδες νέων οἱ ὁποῖοι εἶναι ἐγκρατεῖς καὶ φυσικὰ ἔχουν θαυμάσια ψυχικὴ ὑγεία.

– Τί μποροῦμε νὰ ποῦμε γιὰ τὴν ψυχανάλυσι;

– Ή ψυχανάλυσι ξεκίνησε μὲ τὸν Φρόϋντ, ὁ ὁποῖος ὑποστήριζε ὅτι οἱ ψυχικὲς διαταραχὲς εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς καταπιέσεως τῆς σεξουαλικῆς ὁρμῆς, τοῦ γενετησί­ου ἐνστίκτου τοῦ ἀνθρώπου. Κατὰ τὴν ψυχανάλυσι μὲ κατάλληλες ἐρωτήσεις καὶ ὕπνωσι προσπαθοῦν νὰ βοη­θήσουν τὸν πάσχοντα νὰ ἀνασύρη ἀπό τὸ ὑποσυνείδητό του παλαιὲς ψυχοτραυματικὲς ἐμπειρίες καὶ εκεὶ νὰ ἀνακαλύψη τὴν ἀφετηρία τῆς ἐνοχῆς του, πού βέβαια κατ’ αὐτοὺς ἔχει σχέσι μὲ τὴ μὴ ἱκανοποίησι τῆς γενε­τησίου ὁρμῆς.

‘Ἡ ἐποχή μας ὅμως, ἐποχή δυστυχῶς πλήρους ἀποχαλινώσεως, διέψευσε παταγωδῶς τὸν Φρόϋντ, διότι σύμφωνα μὲ τὴ θεωρία του, ὲφ’ ὅσον σήμερα δὲν ὑπάρχει καταπίεσι τοῦ σεξουαλικοῦ ἐνστίκτου, ἀλλὰ πλήρης ἀπελευθέρωσή του καὶ ἱκανοποίησὶ του, θὰ έ­πρεπε νὰ εἶχαν μειωθῆ οἱ ψυχοπάθειες· συμβαίνει ὅμως τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο: ὁ ἀριθμός δηλ. τῶν ψυχοπαθών, σύμφωνα μὲ τὶς πληροφορίες πού καταφθάνουν τὰ τελευταῖα ἔτη, ἔχει αὐξηθῆ!

 

– Δηλαδή δὲν θὰ συνιστούσατε σὲ κάποιον νὰ καταφύγη σὲ ψυχανάλυσι;

– Είναι χαμένος χρόνος καὶ σπατάλη χρημάτων, παιδὶ μου! Ἡ κλασσικὴ Ἰατρική, ἡ ὁποία ἐφαρμόζει μιὰ θεωρία μόνο ἂν αὐτὴ ἔχει νὰ ἐπιδείξη ἀναντίρρητα θεραπευτικὰ ἀποτελέσματα, δὲν χρησιμοποιεῖ τὴν ψυχανάλυσι ὡς θεραπευτικὸ μέσο, διότι μέχρι σήμερα ἡ τελευταία αὐτὴ δὲν ...

Το θαύμα στο όρος Θαβώρ την ημέρα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος..

Σε κάθε δεσποτική και θεομητορική εορτή έχουμε μεγάλη χαρά οπουδήποτε κι αν γιορτάζουμε.Αλλά στους Άγιους Τόπους πολλαπλασιάζονται. 

Εκεί αισθάνεσαι σαν να πετάς στα σύννεφα.Μερικές φορές δε ξέρεις τι σου συμβαίνει,εάν βρίσκεσαι στη γη ή στον ουρανό.Κι αυτό δε συμβαίνει μόνο σε μένα αλλά σε όλους όσους συμμετέχουν σ¨αυτές τις γιορτές.Μαζί με την αφή του Αγίου Φωτός μια από τις μεγαλύτερες γιορτές είναι η Μεταμόρφωση του Σωτήρος 

Εκεί στο Όρος Θαβώρ στις 6/19 Αυγούστου,εμφανίζεται μια αόρατη θαυμαστή πλευρά αυτής της γιορτής όπου σε μια οποιαδήποτε εκκλησία του κόσμου δε μπορείς να δεις εκτός αν στο αποκαλύψει ο Θεός σε προσωπικό επίπεδο. 

Εκεί τη νύχτα τις 5/18 προς 6/19 Αυγούστου κατά τη Θ.Λειτουργία μπροστά σε χιλιάδες πιστούς και άπιστους κατεβαίνει πάνω από...

Εξομολόγηση στον Γέροντα Ιάκωβο Τσαλίκη

 Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης

Ήταν Μεγάλη Σαρακοστή – διηγείται η Σωτηρία Σαλταγιάννη – και είχα πάει για εξομολόγηση στον Όσιο Δαυΐδ. Όταν έφτασα στο Μοναστήρι, με καλωσόρισαν οι άλλοι μοναχοί και εγώ τους ζήτησα να εξομολογηθώ στον Πνευματικό μου π. Ιάκωβο. Και εκείνοι με λύπη μου απάντησαν ότι δεν θα μπορέση να με δεχθή, γιατί ήταν πολύ άρρωστος.

Εγώ, αν και στενοχωρήθηκα, τους είπα, “δεν πειράζει”, πείτε του όμως ότι είναι η Σωτηρία από Χαλκίδα.

Όταν πήγαν στο δωμάτιό του και του το είπαν, εκείνος απάντησε: «Πες της να με περιμένη έξω από το εκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους».

Και όπως περίμενα, τον είδα με μία άγια μορφή να ...

Οι Άγιοι Επτά Παίδες εν Εφέσω: Προστάτες όσων έχουν προβλήματα αϋπνίας

Στην καρδιά του Πάσχα του καλοκαιριού, δεσπόζουν σπουδαίες εορτές. Μεγάλη και ίσως όμως όχι τόσο γνωστή όσο θα έπρεπε, είναι η σημερινή γιορτή (4 Αυγούστου) όπου εορτάζουμε τη μνήμη των Αγίων Επτά Παίδων των εν Εφέσω, που έδειξαν με θαυμαστό τρόπο την ύπαρξη της ζωής μετά τον θάνατο.

Όταν ξέσπασαν οι διωγμοί κατά των Χριστιανών, οι επτά παίδες μοίρασαν την

Η προσωπική μας Μεταμόρφωση

Το πρόσωπο του ιδρυτού της Εκκλησίας μας Ιησού Χριστού αποκαλύπτεται και πάλι στη ζωή μας, με την αυριανή μεγάλη Δεσποτική εορτή της Μεταμορφώσεως, η οποία μας περιγράφει τη στιγμή εκείνη στο Όρος Θαβώρ τον Κύριο να αποκαλύπτει τη Θεϊκή Του φύση και ουσία στους τρεις Αποστόλους, Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη.

Η εισβολή του Άχρονου μέσα στο χρόνο είχε συμβεί μερικά χρόνια πριν, τη στιγμή της Γεννήσεως και ήταν ιστορικό γεγονός.

Η αποκάλυψη του Άχρονου όμως, μέσα στο χρόνο γίνεται τη στιγμή της Μεταμορφώσεως και είναι ένα εσχατολογικό γεγονός.

Για μας τους Ορθοδόξους στο υπέρλαμπρο φως της Μεταμορφώσεως αποκαλύπτεται η εσχατολογική μας προοπτική, η σωτηρία της θολωμένης από την αμαρτία εικόνας μας, η μεταμόρφωσή μας στον πνευματικό κόσμο της Βασιλείας του Θεού. Αρκεί βέβαια η μεταμορφωση να είναι ουσιαστική και ...

Άγιος Παΐσιος: «Να προσεύχεσθε να αναδείξει ο Θεός πνευματικούς ανθρώπους, Μακκαβαίους, γιατί υπάρχει μεγάλη ανάγκη»

 

Μήπως υπάρχει τόπος χωρίς πόλεμο; Τι θα πη “εδώ” και “εκεί”; Και εκεί που τώρα έχουν πόλεμο αδελφοί μας είναι. Από τον Αδάμ και την Εύα δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι;

Μοιράστηκε όμως η οικογένειά μας, άλλοι είναι εδώ, άλλοι εκεί. Με τους Ορθοδόξους είμαστε αδελφοί και κατά σάρκα και κατά πνεύμα, ενώ με τους άλλους είμαστε αδελφοί μόνον κατά σάρκα. Επομένως, για έναν λόγο παραπάν, πρέπει να προσευχόμαστε με περισσότερο πόνο γι’ αυτούς, γιατί αυτοί είναι πιο ταλαίπωροι.

-Γέροντα, αυτό το διάστημα που τα πράγματα είναι δύσκολα για την Ελλάδα, κάνω πολύ κομποσχοίνι, αλλά σκέφτομαι και ότι η σωτηρία της Ελλάδας δεν κρέμεται από το κομποσχοίνι μου.

-Δεν είναι ότι η σωτηρία της Ελλάδας κρεμάστηκε από το κομποσχοίνι σου, αλλά το να σκέφτεσαι συνέχεια την δυσκολία που περνάει η Ελλάδα σημαίνει ότι πονάς την πατρίδα και ζητάς την επέμβαση του Θεού, ο Οποίος είναι ο μόνος που….

Σήμερα τιμάται η ανακομιδή του Λειψάνου του Αγίου Στέφανου

Την ανακομιδή του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου, τιμά η Εκκλησία σήμερα 2 Αυγούστου.

Η ανακομιδή του ιερού λειψάνου του Αγίου Στέφανου συνέβη στα χρόνια που οι μεγάλοι διωγμοί των πρώτων χριστιανών είχαν κοπάσει και αυτοκράτωρ ήταν ο Μέγας Κωνσταντίνος.

Τότε, ο Άγιος Στέφανος (βλέπε 27 Δεκεμβρίου) φανερώθηκε τρεις φορές σε κάποιον ευσεβή γέροντα ιερέα, το Λουκιανό, και του αποκάλυψε τον τόπο, όπου ήταν κρυμμένο το λείψανο του. Αυτός αμέσως το ανέφερε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ιωάννη, που με τη σειρά του πήγε στον υποδεικνυόμενο τόπο και πράγματι βρήκε το Ιερό λείψανο του Αγίου Στεφάνου.

Κατά την εύρεση έγινε μεγάλος σεισμός, και ...

Ἡ ἀθυμία (κατάθλιψη) καὶ ἡ θεραπεία της

  

Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου, Ἱεροκήρυκος Ἱ. Μ. Πατρῶν- Δρος Θεολογίας

Ἕνα βασικὸ πρόβλημα, τὸ ὁποῖο ταλανίζει τὸν σημερινὸ πολυπράγμονα καὶ ἀνερμάτιστο ἄνθρωπο εἶναι ἡ κατάσταση τῆς ἀθυμίας, τὴν ὁποία προσπαθεῖ νὰ ἀντιμετωπίση, καταφεύγοντας σὲ ψυχιάτρους καὶ χρησιμοποιώντας διάφορες θεραπευτικὲς μεθόδους ἢ ἀντικαταθλιπτικὰ καὶ ἄλλου εἴδους σκευάσματα.

Εἶναι, ὅμως, αὐτὴ ἡ λυτρωτικὴ λύση τοῦ προβλήματος ἢ εἶναι ἁπλῶς μία πρόσκαιρη ἀνακούφιση, ἀφοῦ, ὅπως πολλὲς φορὲς συμβαίνει, τὸ πρόβλημα ἐπανέρχεται καὶ μάλιστα μὲ δριμύτητα, παραμένοντας ἀθεράπευτο;

Ἐξ ἀρχῆς πρέπει νὰ ὑπογραμμίσουμε ὅτι δὲν ἠμποροῦμε νὰ φθάσουμε στὴν ὁλοκληρωτικὴ θεραπεία ἑνὸς προβλήματος, ἂν δὲν ἐντοπίσουμε τὴν...

Η Νηστεία του Δεκαπενταυγούστου και οι Παρακλήσεις προς την Υπεραγία Θεοτόκο

 «Πρεσβεία θερμή, καί τεῖχος ἀπροσμάχητον· ἐλέους πηγή, τοῦ κόσμου καταφύγιον· ἐκτενῶς βοῶμεν σοί, Θεοτόκε Δέσποινα, προφθασον· καί ἐκ κινδύνων λύτρωσαι ἠμᾶς· ἡ μόνη ταχέως προστατεύουσα…»

Καλή και ευλογημένη να είναι όλη αυτή η περίοδος και να έχουμε όλοι τις μεσιτείες της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Από 1 Αυγούστου μέχρι και 14 Αυγούστου, νηστεύουμε προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Η νηστεία είναι αυστηρή. Ψάρι τρώμε μόνο στην εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας (6 Αυγούστου). Άν η 15η Αυγούστου συμπέσει Τετάρτη ή Παρασκευή τότε γίνεται κατάλυση μόνον ιχθύος.

Η νηστεία είναι εντολή του Θεού. Η πρώτη. Η πιο παλιά από όλες. Την έδωκε στον Αδάμ μέσα στον παράδεισο.

Το νόημα της νηστείας ήταν: με το όπλο της νηστείας να ...

Με αυτό το όπλο, οι πραγματικά ελεύθεροι νίκησαν όχι μόνο τον φόβο, αλλά και τον θάνατο

 Στην παραβολή του Μεγάλου Ιεροεξεταστή από το μυθιστόρημα «Οι αδελφοί Καραμάζοφ» του Ντοστογιέφσκι, ο Ιησούς κατηγορείται ότι έδωσε στους ανθρώπους ελευθερία - εσωτερική ελευθερία, που δίνεται από την πίστη. Όμως ο άνθρωπος είναι πρόθυμος να εγκαταλείψει αυτό το δώρο, το πολυτιμότερο, με αντάλλαγμα «ειρήνη», «ασφάλεια» και πρόσβαση στον «άρτον και θεάματα».

Ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής είναι άθεος, αλλά διπλά άθεος: δεν πιστεύει ούτε στον Θεό ούτε στον άνθρωπο, γιατί, όπως λέει ο Νικολάι Μπερντιάεφ στο βιβλίο του «Η Φιλοσοφία του Ντοστογιέφσκι»:

«Ο Μέγας Ιεροεξεταστής δεν πιστεύει στον Θεό, αλλά ούτε στον άνθρωπο. Αυτές είναι οι δύο όψεις μιας πίστης. Χάνοντας την πίστη στον Θεό, δεν μπορεί κανείς πλέον να πιστέψει στον άνθρωπο. Χάνοντας την πίστη του, ο Μέγας Ιεροεξεταστής κατάλαβε ότι οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να αντέξουν το βάρος της ελευθερίας που αποκάλυψε ο Χριστός». Έτσι, ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής πιστεύει ότι ο άνθρωπος είναι δύστροπος, διπρόσωπος και μοχθηρός, γι' αυτό δεν χρειάζεται ελευθερία, αλλά έναν «φωτισμένο» τύραννο, μια ηγεσία που ξέρει καλύτερα από αυτόν ποιες είναι οι ανάγκες του, πώς πρέπει να σκέφτεται και να ζει, και από που μπορεί να εξασφαλίσει επαρκώς την ικανοποίηση των αναγκών του.

Μόνο με αυτόν τον τρόπο, εμπιστευόμενος τον εαυτό του ολοκληρωτικά στα χέρια μιας τέτοιας εξουσίας, από φόβο μήπως χάσει την "ασφάλεια", το "ψωμί" ή το "θέαμα", ο άνθρωπος γίνεται μαριονέτα, χάνει την...

Όταν "ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΙΣ" Τον Θεό...

Μὲ τὰ λόγια αὐτὰ ἄρχισε ὁ γέροντας Πνευ­ματικὸς νὰ διηγεῖται στὸ πνευματικοπαίδι του μιὰ προσωπική του ἐμπειρία ἀπὸ κάποιον θεοφοβούμενο ἄνθρωπο παλαιὰ στὴ Μυτιλήνη.

–Ποὺ λές, Μιχάλη τὸν λέγανε. Τὸν ἤξερα ἐγὼ προσωπικά. Στὴ Μυτιλήνη ζοῦ­σε, σ’ ἕνα κεφαλοχώρι. Ἄνθρωπος τί­­μιος, ἐργάτης, μὲ φόβο Θεοῦ πάνω του. Οἰκοδόμος ἦταν. Μεροδούλι – μεροφάι. Ὅλη τὴ μέρα στὴ δουλειά, καὶ τὸ βρά­δυ στὸ σπίτι, στὴν οἰκογένειά του. Εἶ­χε γυναίκα καὶ ὀχτὼ παιδιά. Οὔτε ἕνα, οὔτε δύο. Ὀχτὼ τοῦ Θεοῦ τὰ εἶχε. Ἡ γυναίκα του δὲν ἐργαζόταν. Καὶ νά ’θελε, ποῦ νὰ εὐκαιρήσει μὲ ὀχτὼ παιδιά; Ἕνα ἡμερομίσθιο, καὶ μ’ αὐτό, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τά ’βγαζαν πέρα. Δὲν τοὺς ἄφηνε ὁ Θεός.

. Δὲν τοὺς ἄφηνε ὁ Θεός, γιατὶ ἐκεῖνοι δὲν Τὸν ἄφηναν. Κατάλαβες; Ἦταν θεοσεβούμενη οἰκογένεια ἡ οἰκογένεια τοῦ κυρ-Μιχάλη, παιδί μου. Ἀπὸ τὴν ἐκ­κλη­σία δὲν ἔλειπαν Κυριακές, γιορτές, καὶ στὴ ζωή τους πολὺ προσεκτικοί. Καὶ μὲ ἐλεημοσύνες ἐπιπλέον, ὅσο μπο­ροῦ­σαν. Τί νὰ μποροῦσαν δηλαδή; ἀπ’ τὸ ὑ­στέρημά τους οἱ ἄνθρωποι… Κυλοῦσε ἡ ζωή τους ἥσυχα, κι αὐτοὶ δόξαζαν τὸν Θεό.

. Κάποτε ὅμως ἦρθαν μέρες δύσκολες. Ἀναδουλειὲς στὸ νησί. Ἄρχισε νὰ στενεύεται ὁ κυρ-Μιχάλης. Πῶς νὰ τὰ καταφέρνει δέκα στόματα νὰ τρέφει καθημερινά; Κι ἡ καημένη ἡ γυναίκα ἀπὸ τὴν ἄλλη πιὸ πολὺ δυσκολευόταν. Ξέρεις τί ’ναι νὰ ξημερώνει, καὶ νὰ μὴν ξέρει ἡ μάνα ἂν θὰ βρεῖ νὰ ταΐσει τὰ μικρά της; Μαρτύριο σωστὸ γιὰ τὴ μητρικὴ καρδιά.



Καὶ ἔφτασε κι ἡ μέρα ποὺ δὲν εἶχε τίποτε στὸ σπίτι νὰ δώσει στὰ παιδιά. Ἀδειανὰ ὅλα τὰ ράφια. Κοίταξε χλωμή, πανιασμένη τὸν ἄντρα της:
–Ἂν σήμερα δὲν φέρεις κάτι στὸ σπίτι, τοῦ ’κανε, νὰ ξέρεις, τὰ παιδιὰ θὰ μείνουν νηστικά. Οὔτε ψίχουλο δὲν ὑπάρ­χει.
Ἔφυγε ὁ Μιχάλης γιὰ τὴν πιάτσα, μπὰς καὶ βρεῖ τίποτε. Στὸ δρόμο περ­νοῦσε ἔξω ἀπ’ τὸν κοιμητηριακὸ Ναὸ τοῦ χωριοῦ. Κοντοστάθηκε μιὰ στιγμὴ κι ἀ­μέ­σως τὸ ἀποφάσισε. Ἄλλαξε τὸ πρό­γραμμά του.

–Δὲν θὰ πάω στὴν πλατεία. Θὰ μπῶ ἐδῶ.
. Μπῆκε στὴν ἐκκλησιά. Ἔκανε τὸ σταυ­­ρό του. Ἄναψε τὸ κερὶ καὶ κατευθύν­θηκε μπροστὰ στὸ τέμπλο. Ἔπεσε στὰ γόνατα, σήκωσε τὰ χέρια του καὶ παρακαλέθηκε:
–Ὀχτὼ τὰ ἔχω, Χριστέ μου. Δικά Σου εἶναι, Ἐσὺ μοῦ τά ’δωσες. Ἐσὺ ποὺ μοῦ τά ’δωσες, φρόντισε νὰ τὰ θρέψεις. Δὲν ἔχουν τίποτε γιὰ σήμερα νὰ φᾶνε.
Ἔμεινε λίγη ὥρα ἔτσι γονατισμένος καὶ τέλος ξαναμίλησε:
–Ἐγὼ δὲν φεύγω ἀπὸ ᾿δῶ, Χριστέ μου, ἂν δὲν μοῦ φέρεις νὰ ταΐσω τὰ παιδιά μου, ποὺ δὲν εἶναι δικά μου· δικά Σου εἶναι.
. Εἶπε, καὶ κατευθύνθηκε στὸ ἀναλόγιο. Πῆρε τὸ Ψαλτήρι κι ἄρχισε νὰ διαβάζει.

. Δὲν θά ’χε περάσει μισὴ ὥρα, κι ἀπ­έ­ξω ἀκούστηκαν συνομιλίες. Στὴν ἀρ­χὴ δὲν ἔδωσε σημασία. Μετὰ διέκρινε τὴ φω­νὴ τοῦ παπᾶ τους. Μιλοῦσε μὲ κά­ποιον ἄγνωστο. Ἔπιασε μιὰ λέξη, ἂν ἄ­κουγε καλά…
–Ἕναν οἰκοδόμο πρέπει νὰ βρεῖς…
Πετάχτηκε ἔξω.
–Παπα-Γιάννη, τὴν εὐχή σου.
–Νά τος! φώναξε ὁ παπάς. Τὸν ξέρεις τὸν Μιχάλη;
Κι ἀμέσως πρὸς τὸν Μιχάλη:
–Μιχάλη, τὸν γνωρίζεις τὸν κύριο;
–Ὄχι, ἀπάντησε ἐκεῖνος.
–Εἶναι τοῦ Γρηγόρη τοῦ…, μακαρίτης τώρα, ἀπ’ τὸν ἀπάνω μαχαλά. Μᾶς ἦρθε χθὲς ἀπ’ τὴν Ἀμερική, χρόνια τώρα ἐκεῖ, δυὸ δεκαετίες κοντά. Τὸν θυμᾶσαι;
–Ἅμα λές, παπά μου, δυὸ δεκαετίες, ἐγὼ ἀκόμα δὲν ἤμουν ἐδῶ. Μετὰ ἐγκα­ταστάθηκα στὸ χωριό. Τὸν πατέρα του τὸν μακαρίτη τὸν ἔχω ἀκουστά.
–Κύριε Μιχάλη, εἶστε οἰκοδόμος;
–Ναί, παιδί μου.
–Ἐνδιαφέρομαι νὰ...

* Γιατί με αφήνεις και τυραννιέμαι;

Μπήκα πριν λίγα χρόνια στο νοσοκομείο Καβάλας για αφαίρεση χολής.

Δίκλινος ο θάλαμος, δίπλα μου ο Παναγιώτης από τη Θάσο
ένας άνδρας γύρω στα σαράντα σοβαρός και ολιγομίλητος στην αρχή.

Το απόγευμα στην επίσκεψη των ιατρών
παρατηρώ τα πόδια του γεμάτα λακούβες, εμφανώς παραμορφωμένα.

Ακούω τον διάλογο:

-Πως τα κατάφερες;

-Όχι εγώ ... ο Χριστός.

Αργότερα αφού γνωριστήκαμε μου λέει:

"Από μαθητής γυμνασίου μπήκα στις ουσίες.

Στην δευτέρα λυκείου έπαιρνα ήδη ηρωϊνη.

Δεν έβρισκα κανένα λόγο για να ζω.

Έβριζα συνέχεια τον Θεό
γιατί με έφερε σ' αυτόν τον κόσμο.

Για είκοσι περίπου χρόνια η ζωή μου δεν...