Είμαστε πια οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι του πλανήτη!!!

Η συνταγή, το μυστικό για την μεγαλύτερη ευτυχία είναι κάτι που όλοι μας το αναζητάμε λίγο-πολύ!

Το θέμα είναι σε ποια κατεύθυνση το ψάχνουμε!

Θυμάσαι που, πριν περίπου 2 εβδομάδες, μου είπες ότι διαγνώστηκες με καρκίνο; Πόσο πόνεσες... Πόσο πόνεσαν οι δικοί σου... Θα'θελα να μπορούσα να φιλήσω τα χέρια σου, πονεμένε μου φίλε, να σε κοιτάξω στα μάτια και να σου πω: "είσαι ήρωας". Όχι μόνο γιατί αντέχεις και αγωνίζεσαι και προσεύχεσαι. Όχι μόνο γι'αυτό. Αλλά και για το ότι είσαι ένας αναζητητής αληθινός της ευτυχίας.

Αυτά είναι τρελά πράγματα. Να βλέπεις πως το σώμα σου φθίνει, μα η ψυχή σου να'ναι τόσο αγωνιστική! Απίστευτα πράγματα... Κι έρχεται και η Ανάσταση για να μας αποτρελάνει όλους! Εκεί που όλα μυρίζουν θάνατο, σήψη, στεναχώριες και κλάματα, έρχεται εκείνο το μοναδικό ΦΩΣ να μας α π ο γ ε ι ώ σ ε ι!!! Έρχεται εκείνο το ολόγλυκο πρόσωπο του Χριστού μας με τέτοια δύναμη απ'τα έγκατα του Άδη που σπάει σαρωτικά τις αλυσίδες του πόνου!

'Ερχεται! Με τέτοια δύναμη και φως που ...

"Μη η φοβέρα των κρατούντων να σας τρομάζει που προσποιούνται ότι σας νοιάζονται" Μέγας Βασίλειος

 

Δεν ξαφνιάζουν οι γεωργικοί κόποι τους γεωργούς, ούτε είναι απροσδόκητη η θαλασσινή φουρτούνα για τους ναύτες, όπως και ο ιδρώτας δεν παραξενεύει τους εργάτες κατά το καλοκαίρι‡ έτσι δεν είναι εκτός προγράμματος και η θλίψη της παρούσας ζωής, για εκείνους που διάλεξαν τη ζωή της ευσεβείας.

Αλλά στο καθένα επάγγελμα από αυτά που αναφέρθηκαν έχει συνταιριαχθεί ανάλογος κόπος που μας είναι γνωστός‡ αυτοί δε που μετέχουν στο επάγγελμα, τον αναδέχονται τον πόνο αυτό, όχι βέβαια γιατί τους αρέσει να κοπιάζουν, αλλά διότι περιμένουν να απολαύσουν τα αγαθά που εκείνα - τα επαγγέλματα - αποδίδουν. Διότι οι ελπίδες που συγκρατούν και συναρμόζουν ολόκληρο τον βίο των ανθρώπων γλυκαίνουν και παρηγορούν τη δυσκολία που έχει το καθένα επάγγελμα.

Και άλλοι μεν από αυτούς που κοπιάζουν για τους καρπούς της γης ή για ...

Το πως σκεφτόμαστε για τον άλλο διαμορφώνει και την σχέση μας μαζί του!

Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ον κοινωνικό. Από την παιδική ηλικία έως την ενήλικη ζωή και τα γηρατειά, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να συνυπάρχει με άλλους, να ανταλλάσσει απόψεις, γνώμες, εμπειρίες, να μοιράζεται καταστάσεις, να δίνει και να παίρνει.

Από τα πιο απλά ερεθίσματα ως και τα πλέον κοινωνικά, ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το περιβάλλον με διαπροσωπικούς όρους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις που δημιουργούμε θα πρέπι να είναι ρηχές και αγκιστρωμένες σε τύπους και σχήματα.

Δυστυχώς δεν αναπτύσσουμε βαθιές προσωπικές σχέσεις με τους άλλους. Προτιμούμε να ξέρουμε πολλούς, αλλά λίγο. Προτιμούμε να έχουμε ένα ευρύ κοινωνικό περίγυρο, από το να έχουμε καλούς και πιστούς φίλους. Όχι ότι θα πρέπει να είμαστε αντικοινωνικοί και «κουμπωμένοι» απέναντι σε αγνώστους αλλά να μην φτάνουμε στο άλλο άκρο, δηλαδή στην αγωνιώδη επιθυμία καινούργιων γνωριμιών. Βεβαία αυτό συμβαίνει, γιατί; Διότι νομίζουμε ότι οι πολλές γνωριμίες, οι καινούργιες γνωριμίες θα μας...

Το στόμα έλεγε την προσευχή και ο νους μετρούσε τόκους, συμβόλαια,χωράφια..

19 Ιου 2012

Χωρίς Σχόλια

     

            Γιατί έρχονται πολλοί στην εκκλησία, επαναλαμβάνουν μηχανικά ψαλμούς και ευχές, και φεύγουν, δίχως να ξέρουν τι είπαν. Τα χείλη κινούνται, αλλά τ' αυτιά δεν ακούνε. Εσύ δεν ακούς την προσευχή σου, και θέλεις να σε εισακούσει ο Θεός; Γονάτισα, λες· αλλά ο νους σου πετούσε μακριά. Το σώμα σου ήταν μέσα στην εκκλησία και η ψυχή σου έξω. Το στόμα έλεγε την προσευχή και ο νους μετρούσε τόκους, συμβόλαια, συναλλαγές, χωράφια, κτήματα, συναναστροφές με φίλους. Κι όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ο διάβολος είναι πονηρός· ξέρει πως την ώρα της προσευχής κερδίζουμε πολλά, γι' αυτό τότε επιτίθεται με μεγαλύτερη σφοδρότητα. Άλλες φορές είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, και τίποτα δεν σκεφτόμαστε· ήρθαμε όμως στην εκκλησία να προσευχηθούμε, και ο διάβολος μας έβαλε ένα σωρό λογισμούς, ώστε καθόλου να μην ωφεληθούμε.

            Αν, αλήθεια, ...

Η κόρη του Χότζα. Μία Πραγματική ιστορία με κρυπτοχριστιανούς.

(Η ιστορία δημοσιεύεται για πρώτη φορά στο διαδίκτυο).

Όλη τη μέρα γύριζε ανάμεσα στα δεμένα καράβια. Κατέβαινε στο λιμάνι κι έφευγε το μεσημέρι. Πάλι τ’ απόγιομα για να αποτραβηχτεί το δειλινό. Την άλλη μέρα πάλι το ίδιο. Μόνο σαν είχε κάποια δουλειά ή τις ώρες που ήταν στο τζαμί έλειπε απ’ την προκυμαία. Τον υπόλοιπο καιρό ήταν συνεπής στο δρομολόγιό του.

«Τι θέλεις χότζα  στο λιμάνι;» Τον ρώτησε κάποιος.

«Μιλώ με τα καράβια», αποκρίθηκε. «Φέρνουν μηνύματα απ’ όλο τον ντουνιά».

Ήταν και μέρες που δεν φαινότανε καθόλου. Τότε όλοι καταλάβαιναν. Ο χότζας είναι άρρωστος. Κάτι έλειπε απ’ το λιμάνι της Τραπεζούντας.

Οι κινήσεις του κάθε φορά ήταν οι ίδιες. Είχαν μια στερεότυπη επανάληψη. Στην αρχή κοιτούσε από μακριά όλα τα πλοία. Λες κι ήθελε να τα χωρέσει όλα η ματιά του. Ύστερα,...

Ο ΣΙΣΑΝΙΟΥ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ (ΚΟΜΠΟΣ), 1920-2005

Υπὸ ἀρχιμανδρίτου Ἐφραὶμ Γ. Τριανταφυλλοπούλου, Πρωτοσυγκέλλου
Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σισανίου καὶ Σιατίστης
 

Στὶς 17 Δεκεμβρίου 2005, τὸ πρωί, καὶ ὥρα ἐννέα παρὰ τέταρτο περίπου, ἄφησε τὴν τελευταία του πνοὴ στὴν ΜΕΘ τοῦ Μποδοσάκειου Νοσοκομείου Πτολεμαΐδος, ὁ μακαριστὸς Μητροπολίτης Σισανίου καὶ Σιατίστης, ὁ ἐξ’ Ἄργους τῆς Πελοποννήσου καταγόμενος, κυρὸς Ἀντώνιος Κόμπος, πλήρης ἡμερῶν, ἀλλὰ καὶ πνευματικῶν ἐμπειριῶν, δεδοκιμασμένων τελικά καὶ στὸ καμίνι τῆς σύντομης, ἀλλὰ βαρύτατης ἀσθένειάς του. Κοντά του, τὴν ὥρα τῆς κοίμησής του, βρισκόταν ἱερομόναχος τῆς Μητροπόλεώς μας , σύμφωνα μὲ τὴ μαρτυρία τοῦ ὁποίου, πολὺ λίγο προτοῦ ἐκπνεύσει ὁ μακαριστὸς εὑρισκόμενος ἤδη σὲ κῶμα μερικὲς ἡμέρες, ὅλες οἱ ἐνδείξεις τῶν μηχανημάτων στὴν Ἐντατικὴ ἦρθαν σὲ ἀπόλυτη ἰσορροπία, ὡσὰν νὰ ἐπρόκειτο γιὰ ἄνθρωπο ὑγιῆ. Ἡ ἐντατικολόγος ξαφνιάστηκε. Ἀμέσως μετὰ ἐπῆλθε τὸ τέλος, ἀποδεικνυόμενο καὶ μηχανικῶς. Ἴσως ἡ παρουσία τοῦ Κυρίου νὰ ὑποδηλώθηκε μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο.

Ἄφησε μαρτυρία ἀγαθοῦ, προσευχομένου, ὑπομονετικοῦ, ἁγιασμένου ποιμένος, στὸν πνευματικὸ κόσμο τῆς χώρας καὶ ὄχι μόνο. Ἐκ τῶν πολλῶν πνευματικῶν του χαρισμάτων μὲ τὰ ὁποῖα τὸν εἶχε στολίσει ὁ Θεός, ἀναφέρουμε τὸν ἄμεμπτο βίο, τὴν πολλὴ προσευχή, τὸ διορατικὸ καὶ...

"Σίδερα, τζάμια και πάγος!"

του Φώτη Κόντογλου

Οἱ πόρτες, τὰ τζάμια κ᾿ οἱ τοῖχοι εἶνε γεμᾶτοι ἀπὸ γυμνὲς γυναῖκες ζωγραφισμένες. Ἕνα κορμὶ ἔδωσε ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο, καὶ μ᾿ αὐτὸ τρώγεται μέρα-νύχτα. Τὸ γυρίζει ἀπὸ δῶ, τὸ γυρίζει ἀπὸ κεῖ, τὸ μισογυμνώνει, τὸ ξεγυμνώνει ὁλότελα, ξανὰ τὸ μισοντύνει, κ᾿ ἔτσι βασανίζεται, δὲν ξέρει τί νὰ τὸ κάνῃ. Ἔ, κακορρίζικε ἄνθρωπε, τὸ ξεγύμνωσες, τὸ γύρισες ἀπὸ δῶ κι᾿ ἀπὸ κεῖ. Κ᾿ ἔπειτα, τί ἔκανες τάχα; Τὸ βρώμισες, τὸ μόλεψες, τὸ κουρέλιασες, τὸ ρεζίλεψες, κι᾿ ἀκόμα δὲν ἡσύχασες! Θεάματα, πυροτεχνήματα, ταινίες, σαρκολατρεία, ἐξαχρείωση, ζωὴ δίχως καμμιὰ οὐσία. Δὲν πᾶς ν᾿ ἀπογευτῆς λίγη ἀληθινὴ ζωή. Παρὰ κλείνεσαι μέσα στὰ σκοτεινὰ μπουντρούμια καὶ πασκίζεις νὰ ψευτοζήσῃς μὲ τοὺς ἴσκιους, μὲ τὶς φωτογραφίες! Τί καταδίκη ἔπαθες! Τί κατάντημα, καὶ δὲν τὸ κατάλαβες! «Ἄνθρωπος, ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκεν. Κατελογίσθη [τὸ ὀρθό: «παρεσυνεβλήθη»] τοῖς κτήνεσιν τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖς». «Ὁ ἄνθρωπος, ἐνῷ πλάστηκε τιμημένος δὲν τὸ κατάλαβε. Λογαριάσθηκε [ὀρθότερο: ἀνακατεύτηκε] μαζὶ μὲ τὰ ζῷα τὰ ἄλογα.

Κυττάζω τὰ διάφορα χτίρια ποὺ στέκουνται σὰν ...

Γιαυτό κλαίω κι εγώ..."

Ο αββάς Ισαάκ και ο αββάς Αβραάμ ήσαν ομού οικούντες. Και εισελθών ο αββάς Αβραάμ, εύρε τον αββάν Ισαάκ κλαίοντα και λέγει αυτώ· Τι κλαίεις; Και είπεν ο γέρων· Και διατί μη κλαύσωμεν; Εκοιμήθησαν οι πατέρες ημών...

Η συνήθεια του να αμαρτάνεις φέρνει θάνατο

Απέναντι στην αμαρτία οφείλουμε να είμαστε ανένδοτοι, γιατί και μία φορά να υποκλέψει τη συγκατάθεσή μας, καθίσταται αληθινός κύριός μας. Πρόσφορο παράδειγμα που υποδεικνύει τον ύπουλο και τυραννικό χαρακτήρα της αμαρτίας είναι ο τρόπος της Σεμιράμιδος , με τον οποίο υφάρπαξε τη βασιλεία και έγινε αυτοκράτειρα. Η Σεμιράμις κατόρθωσε με παντός είδους θωπείες να πείσει τον σύζυγό της Νίνο, βασιλιά της Ασσυρίας να παραιτηθεί για μία ημέρα από το αξίωμά του και...

Ψυχολόγους θέλουμε, ἱερεῖς καὶ πνευματικοὺς δὲν θέλουμε!

 

Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης

Εἰς τὸ «Ἄνθρωπος ἣν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελώνα»
(Ματθ. κα´ 33-42, Εὐαγγέλιον ΙΒ´ Κυριακῆς τοῦ Ματθαίου).
Ὁ Οἰκοδεσπότης τῆς Παραβολῆς εἶχε φυτεύσει ἀμπελώνα, τὸν εἶχε περιφράξει, εἶχε ἀναθέσει τὴν καλλιέργειά του σὲ γεωργοὺς καί, ὅταν ἦλθε ὁ καιρὸς τῆς συγκομιδῆς, ἔστειλε ἀνθρώπους του γιὰ νὰ συλλέξουν τὸν καρπό.

Ὁ ἀμπελὼν εἶναι ἡ ἀνθρωπότης καὶ ὁ Οἰκοδεσπότης εἶναι ὁ ἅγιος Θεός. Ἀπὸ τὴν ἀνθρωπότητα ὁ Κύριος περίμενε καρπούς. Ἔστελνε κατὰ καιροὺς τοὺς ἀπεσταλμένους Του νὰ ζητήσουν τοὺς καρποὺς ἀπὸ τὴν ἀνθρωπότητα, ἀλλὰ αὐτοὶ ποὺ εἶχαν σφετερισθῆ τὸν ἀμπελώνα, οἱ κακοὶ ἄρχοντες τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τῶν διαφόρων λαῶν ποὺ μέχρι σήμερα ἐξουσιάζουν τοὺς ἀνθρώπους, αὐτοὶ νόμιζαν καὶ νομίζουν ὅτι ὁ ἀμπελὼν εἶναι δικός τους. Θέλουν νὰ σφετερισθοῦν τὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ τοῦ ἀμπελῶνος, αὐτοῦ τοῦ κόσμου, καὶ νὰ τὰ χρησιμοποιήσουν ἰδιοτελῶς ὄχι γιὰ τὸ καλό της ἀνθρωπότητος, ὅπως ἤθελε ὁ Ἰδιοκτήτης του.
Βέβαια ἡ Παραβολὴ ἀναφέρεται ἄμεσα στοὺς ἄρχοντες τοῦ Ἰσραὴλ ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνον ἀπέρριψαν τοὺς Προφῆτας, τοὺς ἀπεσταλμένους τοῦ Θεοῦ, ποὺ ζητοῦσαν τοὺς καρποὺς τοῦ ἀμπελῶνος, ἀλλὰ ...

Ὁ Χριστὸς προσκαλεῖ τὴν ἁμαρτωλὴ ψυχή

Ἅγιος Τύχων Ζαγκόρσκ

Γιατὶ μὲ ἐγκατέλειψες, ἄνθρωπε; 

Γιατὶ ἀποστράφηκες ἀπὸ τὸν ἀγαπήσαντά σε; 

Γιατὶ πάλιν ἑνώθηκες μὲ τὸν ἐχθρό μου;

Θυμήσου πώς κατέβηκα γιά σένα ἀπὸ τοὺς οὐρανούς. Θυμήσου πώς ἔγινα γιά σένα σάρκα. 

Θυμήσου πώς γεννήθηκα γιά σένα ἀπὸ τὴν Παρθένο. Θυμήσου πώς ἔγινα γιά σένα βρέφος. 

Θυμήσου πώς ταπεινώθηκα γιά σένα. 

Θυμήσου πώς...

Κύριε γνώρισέ μου αυτόν τον άγνωστο – Μον. Ιωσήφ Γρηγοριάτη

 

 

 “Κύριε γνώρισέ μου αὐτὸν τὸν ἄγνωστο. Ξέρω τὸ ὄνομά μου, τὴν ἡλικία μου, τὸ βάρος μου, τὸ χρῶμα τῶν μαλλιῶν μου, ὅμως τὸν ἑαυτό μου δὲν τὸν γνωρίζω. Αὐτὸς σὲ μένα τὸν ἴδιο, παραμένει κρυμμένος καὶ ἄγνωστος. Ἐσὺ ὅμως Χριστέ μου, ποὺ «ἐξετάζεις νεφροὺς καὶ καρδιὲς» τὸν γνωρίζεις. Ἐσὺ γνωρίζεις κάθε ἄνθρωπο ἐρχόμενο εἰς τὸν κόσμο, «ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ». Ἐσὺ κρατᾶς στὰ πλαστουργικά σου χέρια τὴν φωτογραφία τοῦ μυστικοῦ καὶ ἀγνώστου ἑαυτοῦ μου, σὲ ὅλες τὶς λεπτομέρειες.Τί δὲν θὰ ἔδινα νὰ ...

Μην επαναλαμβάνεσαι "βαριέται" ο Θεός...

                                                                παπα-Λίβυος

Ο Θεός μας έπλασε μοναδικούς και ανεπανάληπτους. Μα εμείς θελήσαμε να μοιάσουμε σε άλλους. Γονείς, δασκάλους, φίλους, γεροντάδες και «αγίους».

Λέει ο Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ, ότι στον Θεό δεν αρέσει να επαναλαμβάνεται. Ο Θεός είναι Πρόσωπο και...

Κύριε, γνώρισέ μου αυτόν τον άγνωστο

Μον. Ιωσήφ Γρηγοριάτη

            “Κύριε γνώρισέ μου αὐτὸν τὸν ἄγνωστο. Ξέρω τὸ ὄνομά μου, τὴν ἡλικία μου, τὸ βάρος μου, τὸ χρῶμα τῶν μαλλιῶν μου, ὅμως τὸν ἑαυτό μου δὲν τὸν γνωρίζω. Αὐτὸς σὲ μένα τὸν ἴδιο, παραμένει κρυμμένος καὶ ἄγνωστος. Ἐσὺ ὅμως Χριστέ μου, ποὺ «ἐξετάζεις νεφροὺς καὶ καρδιὲς» τὸν γνωρίζεις. Ἐσὺ γνωρίζεις κάθε...

Σε κάποιον μοναχικό για την ταραχή της ψυχής.

Όλα τα έχεις, μόνο γαλήνη δεν έχεις. Όλα θα τα έδινες για τη γαλήνη, αλλά η γαλήνη, δεν έρχεται. Ήδη από την εποχή του πολέμου ταραχή βασιλεύει στην ψυχή σου. Διαρκώς σκέφτεσαι: «Πυροβόλησα στη μάχη, ίσως σκότωσα κάποιον . Ίσως η μάνα κάποιου να θλίβεται για την απώλεια του γιού της και μαζί η γυναίκα του, τα παιδιά του, τα αδέλφια του και οι άλλοι συγγενείς του. Ίσως καταριούνται τον δολοφόνο του και...

Αγίου Nεκταρίου – Το κύριο έργο του ανθρώπου

 

           Tο κύριο έργο του ανθρώπου είναι η προσευχή. O άνθρωπος πλάστηκε για να υμνεί το Θεό. Aυτό είναι το έργο που του αρμόζει. Aυτό μόνο εξηγεί την πνευματική του υπόσταση. Aυτό μόνο δικαιώνει την εξέχουσα θέση του μέσα στη δημιουργία. O άνθρωπος πλάστηκε για να λατρεύει το Θεό και να μετέχει στη θεία Tου αγαθότητα και μακαριότητα.

            Ως εικόνα του Θεού που είναι, λαχταράει για το Θεό και...

Γιατί, παραλύεις συνεχώς το σώμα σου με την τρυφή και το εξασθενείς;

 

Θέλεις να αναφέρω και να παρουσιάσω αυτούς που ζουν μέσα στην τρυφή; Ανατρέχοντας από τις ημέρες μας ας έλθουμε στους παλαιούς χρόνους. Ο πλούσιος ο οποίος καίγεται στην κάμινο, οι Ιουδαίοι που ζουν για την κοιλιά τους, των οποίων ο θεός είναι η κοιλιά, εκείνοι που ζούσαν στην έρημο και επιζητούσαν διαρκώς την άνεσι, γιατί καταστράφηκαν; Όπως ακριβώς και ...

Γιατί ο Θεός επιτρέπει οι "ελέω Θεού" άρχοντές μας, να είναι συχνά ΑΝΑΞΙΟΙ;

Γιατί ο Θεός επιτρέπει οι "ελέω Θεού" άρχοντές μας, να είναι συχνά ΑΝΑΞΙΟΙ;

TOY EN ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΣΙΝΑΪΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ 

Γιατί ο Θεός επιτρέπει οι "ελέω Θεού" άρχοντές μας, να είναι συχνά ΑΝΑΞΙΟΙ; Και αν είναι "ελέω Θεού", και "τεταγμένοι από τον Θεό" κατά την Αγία Γραφή, πώς γίνεται να είναι συχνά ανάξιοι; Ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναϊτης, μας εξηγεί...

Έβαλε στο μυαλό του... να βγάλει όλους τους αμαρτωλούς από την κόλαση!

Κάποτε ένας αδελφός, όταν βρισκόμασταν στην Ν. Σκήτη, περιέπεσε σ' ένα αμφίβολο λογισμό: «Προσευχόμαστε, αγρυπνούμε ..., ωραία αυτά. Όμως κατ' αυτόν τον τρόπο βοηθούμε και τους άλλους ή μόνον τον εαυτό μας;». Ενώ ετοιμαζόταν να εξομολογηθεί αυτόν τον λογισμό στον Γέροντα, τον πρόλαβε ο δεύτερος και με πρόσωπο που φαινόταν βαθιά συγκινημένο, λέγει στον αδελφό. Απόψε παιδί μου, ο Θεός μου έδειξε το έξης φοβερό θέαμα: Ενώ προσευχόμουν, για μια στιγμή μου φάνηκε ότι βρισκόμουν σε μια πολύ μεγάλη τράπεζα.

Στεκόμουν μπροστά σε μια πόρτα που...

H ΑΓΙΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ

Συγκινήθηκα  πολύ, όταν χθές μιλώντας με μία  νέα κοπέλα που είπε :

-Πάτερ , κάθε χρόνο που...