Ποτάμι τρέχει ο λαός
στους στολισμένους δρόμους
στα μάτια τους οργή και φως
ανάπηροι στους ώμους
Πήραμε τ΄Αργυρόκαστρο
και πάμε και πάμε παραπέρα,
τύραννοι δε γλυτώνετε,
αέρα,αέρα αέρααα,αέρααα.
Η μάνα κλαίει στη γωνιά
κι η κόρη στο μπαλκόνι
το δίκιο για τη λευτεριά
σαν πέλαγο φουντώνει.
Πήραμε τ'Αργυρόκαστρο
κλπ.......
