Σχολικά βιβλία - Τα παιδιά μας μετατρέπονται σε νέους γενίτσαρους



Σχολικά βιβλία - Τα παιδιά μας μετατρέπονται σε νέους γενίτσαρους

Με σεβασμό Κουσίδου Πελαγία, Δράκα 

Τα παιδιά μας μετατρέπονται σε νέους γενίτσαρους. Θα θέλαμε σαν γονείς παιδιών του δημοτικού να εκφράσουμε την αγωνία μας....
για τη συστηματική προπαγάνδα ανθελληνισμού, αφελληνισμού και άκρατου αντιχριστιανικού πνεύματος, που γίνεται με σκοπό το βιασμό του νου των παιδιών μας και τη μετατροπή τους σε νέους γενίτσαρους. Σας δίνουμε παρακάτω μια εικόνα μικρού μόνο τμή­ματος της κατάστασης που επικρατεί. Αρχίζοντας με τη Γλώσσα της Ε' τάξης (σελ. 23) βλέπουμε τον άγιο Ιωσήφ χωρίς φωτοστέφανο να αγκα­λιάζει την Παναγία, χωρίς φωτοστέ­φανο και αυτή. Επίσης βλέπουμε τον Χριστό σαν ένα απλό μωρό χωρίς φωτοστέφανο. Όλο το βιβλίο έχει δυο φωτογραφίες για τα Χριστούγεννα. Συ­νεχίζοντας βλέπουμε ότι όλο το κεφά­λαιο για τα Χριστούγεννα αναφέρεται στη μάγισσα Φρικαντέλα (σελ. 26). Βά­ζουν ένα παιδί μετανάστη (σελ. 24) να θέτει σε αμφιβολία για το αν υπάρχουν άγγελοι, και αυτοί μόνο για τους χορτάτους. Ακόμη (σελ. 29) βλέπουμε τα Θε­οφάνια να είναι ένας απλός αγώνας ...
κολύμβησης. Βάζουν τα παιδιά να φαντάζονται ότι είναι δέντρα (σελ. 31) όχι πάντως νοήμονα όντα. Πλύση εγκε­φάλου επίσης γίνεται (σελ. 11 και 12) ειδικά για τούς εξωγήινους. Στο Ανθολόγιο της Γλώσσας Ε' (σελ. 154) ό Τα Κι Κο ό Κινέζος αναρωτιέται: « .. Τα μάτια του γιατρού ήταν γλυκά και τα μάτια του Χριστού ήταν γλυκά». Τί ωραία βλασφημία! Παρουσιάζουν επίσης το βάψιμο των αυγών σαν παλιό ειδωλολατρικό έθιμο πού πήραμε και ότι ό Χριστός απλώς σήκωσε την πλάκα και βγήκε (σελ. 174, 175, 177). Ό Αι-Βασίλης κάνει μπουγάδα με τα σώβρακά του (Δ' τάξη Γλώσσα σελ. 52). Τα παιδιά μαθαίνουν να γράφουν Χαίκου (Γ' τάξη, Γλώσσα σελ. 68) πού είναι επηρεασμένα από το Βουδισμό Ζεν, αλλά όχι Όμηρο κ.τλ. Ελληνικά. Διαβάζουμε (Γλώσσα, Β' δημοτικού σελ. 79) για το ημερολόγιο της Έβραιοπούλας Ροζίνας, για το 1940 αλλά όχι κάποιου Έλληνα ήρωα π.χ. Κώστα Περρίκου. Από τη Γλώσσα Α' Δημοτικού μαθαί­νουν τα παιδιά: πώς να μπαίνουν σε ξένα σπίτια να κρυφακούν, να κρυφοκοιτάζουν τη νύκτα (σελ. 32, 34, 36, 38) όλα εικονογραφημένα. Στη Μελέτη Περιβάλλοντος Δ' τάξης (σελ. 17,18) νιώθουμε περήφανοι πού μιλάμε τα Τουρκικά. Το Τουρκάκι Έκρέμ δοξάζει τον Αλλάχ με ανύπαρκτο Χριστό. Στα Μαθηματικά Γ' τάξης (σελ. 85) υπάρχουν μάγισσες, σεΐχηδες και γενικά όλα τα ξενόγλωσσα ονόματα και κυρίως αγοριών. Κάνουν συνεχώς διαφήμιση (Μαθηματικά Γ' σελ. 102) στο Ταγκράμ, αλλά όχι στο αρχαιότερο Γεωμετρικό παιχνίδι το ≪Λούκουλος≫ του Αρχιμήδη. Στα Θρησκευτικά Δ' (σελ. 98, μάς κάνουν πλύση εγκεφάλου με τούς μετανάστες, παρουσιάζοντας τούς Έλληνες σαν ρατσιστές. Στα Θρησκευτικά Ε'(σελ. 92) αναφέρουν σαν αιρετικό τον Ρωμανό το Μελωδό, ότι αντλούσε τα θέματά του από τα απόκρυφα Ευαγγέλια. Πηγαίνοντας στην Ιστορία (Δ' τάξη σελ. 79) αφαιρούν τις αποικίες της αρχαίας Ελλάδας από όλο το μεσογειακό χώρο και την δείχνουν σαν ψείρα. Καλλιεργούν αισθήματα ηττοπάθειας των Ελλήνων (Ε' τάξη σελ. 11) ειδικά απέναντι στους Ρωμαίους, χωρίς να μάς πουν ότι πολυπληθέστεροι Ρωμαίοι μαζί με Έλληνες προδότες πολέμησαν εναντίον λίγων Ελλήνων. Το διάταγμα της ανεξιθρησκίας του Μ. Κωνσταντίνου το δουλεύουν όπως θέλουν σαν τάχα να μην ισχύει στην Ελλάδα (''στ. Ε' σελ. 22). Ρωτούν πονηρά τα παιδιά να αναρωτηθούν γιατί ό Μ. Κωνσταντίνος άφησε τούς παλαι­ούς ναούς δίπλα στις Χριστιανικούς (σελ. 27, Ίστορ. Ε'). Γιατί άραγε; Στην άλωση της Κωνσταντινούπο­λης Βιβλίο Εργασιών Ιστορίας Ε' (σελ. 46), ρωτούν και ζητούν τα παιδιά να γράψουν τί τα εντυπωσίασε στον Μωάμεθ τον Πορθητή. (Βάζοντας δεύτερο στη λίστα τον Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο). Δίνουν ψευδή στοιχεία με μικρό Τουρκικό στρατό στην άλωση, Ιστορία Ε'(σελ. 107) (άλλου γράφουν πάνω από 60.000, αλλού 100.000). Ιστορικά εμείς ξέρουμε ότι το νούμερο ήταν πολύ μεγαλύτερο. Γράφουν (Ιστορία Ε' σελ. 106) ότι την άμυνα της Κωνσταντινούπολης την ανέθεσε ό Πα­λαιολόγος στον Ιουστινιάνη λες και αυτός ήταν απλός παρατηρητής, τονίζοντας το με­γαλείο του Ιουστινιάνη και του Μωάμεθ. Αυτά τα βιβλία είναι όλα σαβούρες. Σε τί vα πρωτοαναφερθεί κανείς; Και αυτά είναι μόνο λίγα.