Όσοι είμεθα μαζί στις τελευταίες ομιλίες θα πρόσεξαν ότι κάναμε μια προσπάθεια να υπενθυμήσουμε λεπτομέρειες που διαφεύγουν σε πολλούς ανθρώπους. Και παρ’ ότι λέγονται Χριστιανοί, δεν είναι Χριστιανοί. Απόψε το βράδυ ήθελα να υπενθυμήσω, πάλι, και στους λεγομένους Χριστιανούς, αλλά και σε μερικούς που είναι όψιμοι στον Χριστιανισμό να προσέξουν ένα σοβαρό θέμα το οποίο, τολμώ να πω, δεν έχουν προσέξει ούτε οι θρησκευόμενοι.
Η Εκκλησία κάθε βράδυ κλίνει με μια ωραία προσευχή. «εν μετανοία και εξομολογήσει παράλαβε». Έτσι δέεται ο ιερεύς για την εκκλησία και ο άνθρωπος ο οποίος δεν είναι εις θέση ανά πάσαν στιγμήν να σταθή εις κρίση δεν μπορεί να πη ότι θρησκεύει απόλυτα. Θέτω το ερώτημα στον εαυτό μου πρώτον και έπειτα σε εσάς. Αν αυτή την στιγμή πει ο Κύριος STOP, μέχρι εδώ, ελάτε για λογαριασμό. Ερωτώ αυτούς που θρησκεύουν, δεν λέγω τους άλλους που δεν...
ξεκίνησαν ακόμη ή που παρακολουθούν από μακρυά το γεγονός. Είναι εις θέση να σταθούν ενώπιον του φοβερού βήματος, που θα κρίνει απροσωπόληπτα, που θα κρίνει χωρίς συναισθήματα και χωρίς ψευδομαρτυρίες; Είμεθα εις θέση να σταθούμε; Θα πούμε οι περισσότεροι από ταπεινολογία, όχι, και οι υπόλοιποι από ταπείνωση, όχι.
Ποιος είναι αυτός που μπορεί να σταθεί, και γιατί δεν μπορούμε να σταθούμε; Είμεθα αμαρτωλοί, θα δοθή η απάντησις, και τι κάνεις έναντι της αμαρτίας; Και πονοκέφαλο έχεις αλλά παίρνεις ασπιρίνη, και πυρετό κάνεις και παίρνεις αντιβιοτικά, και ασθενής είσαι και πηγαίνεις στο νοσοκομείο. Αναφορικώς, όμως, με την αμαρτία, τι κάνεις; Ποιο είναι το φάρμακο της αμαρτίας; Έπαθες μια ζημιά από ένα φαγητό, ξανά το τρως; Όχι. Ημάρτησες άπαξ, γιατί ξανααμαρτάνεις; Πού είναι η λογική, η απλή λογική; Άσε την Θεολογία στην άκρη, πού είναι η απλή λογική; Θέλω, λοιπόν, απόψε το βράδυ να μιλήσω για αυτό το θέμα.
Ποιος νομίζει ότι είναι εις θέση απόψε να κριθή; Δεν νομίζω να μπορή κανένας να μου παρουσίαση συμβόλαιο από τον Χριστόν ότι αυτός έχει περιθώριο να μετανοήση, ότι έχει περιθώριο να ζήση και να τακτοποίηση τα θέματά του, εφόσον αναβάλει σήμερον και δεν ενδιαφέρεται. δεν νομίζω να έχη κανείς να μου επιδείξη, να μου πη. Κύριε εγώ έχω 20 χρόνια μπροστά μου. Δεν ξέρω τι του λέει ο διάβολος στο κεφάλι. Ο Χριστός τι του λέει. τον ρώτησες τον Χριστό; Ο Χριστός δεν υπόσχεται ζωή εδώ, εκεί υπόσχεται. Υπάρχει ψευδαίσθηση σε πολλούς ανθρώπους ότι έχουν καιρόν. Αυτό είναι ένα μεγάλο τέχνασμα του σατανά, του εμπείρου αυτού προσώπου των 8.000 ετών ο οποίος γνωρίζει να κλέβη το παρόν και να υπόσχεται το μέλλον. Να κλέβη το σήμερον και να υπόσχεται την αύριον, και όταν η αύριον γίνη σήμερον, να του την κλέβη και αυτήν και να του υπόσχεται την πάρα κάτω.
Αναφέρεται εις το Γεροντικόν, ότι κάποτε πήγε ένας σατανάς και ηπείλησε έναν μοναχόν και του είπε. πού θα μου πας, δεν σ’ έβαλα στο χέρι μέχρι τώρα, αλλά στα 40 χρόνια που θα ζήσης ακόμα, θα σε βάλω, δεν θα μου γλυτώσης, και έφυγε.
Ο μοναχός επήρε στο νου του τα 40 χρόνια. 40 χρόνια ακόμη, τότε έχω περιθώριο. Έχω 40 χρόνια, είναι αρκετά, δεν πάω μέχρι το χωριό να ιδώ, υπάρχει κανένας από τους δικούς μου; Και έρχομαι; 40 χρόνια ακόμη, πόσο θα κάμω, 5 μέρες, 10 μέρες. Έχω 40 εδώ και 40 ακόμη 80, δεν χάθηκε ο κόσμος για 5-10 μέρες. Ας πάω να δω, μήπως υπάρχει η μητέρα μου, υπάρχει κανένας από τους συγγενείς μου, άνθρωποι του Θεού και αυτοί, να τους πω και δυο λόγια, άλλωστε. Δικαιολογία όμορφη του σατανά, να τον βγάλει από τον τόπον του, βέβαιος ότι θα τον βγάλει και από τον τρόπον του. και δεν έβλεπε πότε να ξημερώση ο γέροντας. Το πρωί επήρε το σακουλάκι του και το ραβδί του και άρχισε να κατηφορίζη. Ο Θεός τον λυπήθηκε και τον έστειλε έναν άγγελο μπροστά και τον λέγει. «για πού με το καλό;». «Να, πηγαίνω κάτω». «Γύρισε πίσω, σε λυπήθηκε ο Θεός και μ’ έστειλε να σου πω ότι σ’ εξηπάτησε ο σατανάς». Ήρθε στον εαυτό του αυτός και επέστρεψε κλαίγοντας για το πάθημα. και την τρίτην ημέραν απέθανε. Τα 40 χρόνια του σατανά ήσαν 3 ημέρες στου Θεού τον λογαριασμό.
