Ἡ λέξη “καρναβάλι” καὶ “καρνάβαλος”, προέρχεται ἀπὸ τὴν ἰταλικὴ λέξη carne = κρέας + vale = χαῖρε, ἔχε γειά. Τελευταία ἡμέρα κρεοφαγίας. Δηλαδὴ ἔχει ταυτόσημη ἔννοια μὲ τὴν ἑλληνικὴ λέξη “ἀποκρεω”, ποὺ σημαίνει ἀπομακρύνομαι ἀπὸ τὸ κρέας καὶ ποὺ ἀφορᾶ στὴν περίοδο πρὶν τὴν ἔναρξη τῆς νηστείας τῆς Μ. Σαρακοστῆς, τῆς προετοιμασίας δηλαδὴ γιὰ τὸ Πάσχα, ποὺ εἶναι καθαρὰ χριστιανικὴ παράδοση. Σὲ αὐτὴ λοιπὸν τὴν πνευματικὴ περίοδο ποὺ καθορίστηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ποὺ ὀνομάζεται “Τριώδιο” ἀναμίχθηκαν δυστυχῶς ἐκδηλώσεις, ἔθιμα, θρησκευτικὲς εἰδωλολατρικὲς τελετές, καὶ δημιούργησαν ἕνα ἑνιαῖο σύνολο, γνωστὸ σήμερα σὰν καρναβάλι. Δὲν ἔχουμε σκοπὸ στὴ στήλη αὐτὴ νὰ παρουσιάσουμε ἀναλυτικὰ τὸ κάθε τί ποὺ συμβαίνει στὸ κάθε καρναβάλι. Θυμίζουμε μόνο τὰ βασικὰ στοιχεῖα ποὺ συνθέτουν τὴν σημερινή του εἰκόνα, καὶ ποὺ εἶναι. α) Λιτάνευση ὁμοιώματος ἀγάλματος πάνω σὲ ἅρμα, ποὺ εἶναι καὶ ὁ κυρίως ὀνομαζόμενος καρνάβαλος, τὸν ὁποῖο συνήθως ἀκολουθοῦν καὶ ἄλλα ἅρματα. Στὸ σημεῖο αὐτὸ παρατηρεῖται καθαρὰ ἡ ἀποκρυφιστικὴ καὶ μάλιστα σατανιστικὴ ἐπιρροὴ στὶς ἀναπαραστάσεις ἀγαλμάτων καὶ στὶς διαφημιστικὲς ἀφίσσες ποὺ δείχνουν π.χ. τὸ κεφάλι ἄνδρα μὲ κέρατα ποὺ συμβολίζουν τὸν Σατανᾶ. β) Μεταμφιέσεις κάθε εἴδους, στὶς ὁποῖες περιλαμβάνονται ἀντιστροφὴ φύλου (ἄνδρες μεταμφιέζονται σὲ γυναῖκες καὶ ἀντίστροφα), προσποίηση ζώων, διακωμώδηση ἱερῶν προσώπων, ἱερῶν στολῶν καὶ συμβόλων. γ) Ὁ ἔξαλλος χορὸς μὲ χτυπήματα τῶν ποδιῶν στὴ γῆ καὶ μὲ...
ἀκανόνιστες κινήσεις μαγικῶν ἐπιδράσεων καὶ σαμανιστικῶν εἰδωλολατρικῶν τελετῶν. δ) Πράξεις ἀκολασίας, βρισιές, πειράγματα, μεθύσι κ.α.
Ἡ συστηματικὴ προβολή, κυρίως μέσα ἀπὸ τὴν τηλεόραση, τῶν διαφόρων καρναβαλιστικῶν ἐκδηλώσεων ποὺ γίνονται ἀνὰ τὸν κόσμο, ἀλλὰ κυρίως τὰ διάφορα προσωπικὰ οἰκονομικὰ συμφέροντα ὁρισμένων, ἀνοίγουν δυστυχῶς τὴν ὄρεξη καὶ σὲ ἐπίδοξους νέους δημιουργοὺς καρναβαλιστικῶν ἐκδηλώσεων νὰ ἡγηθοῦν τέτοιων προσπαθειῶν ἀκόμη καὶ σὲ τόπους ὅπου οὐδέποτε ὑπῆρξαν.
Ἡ παράδοση τοῦ καρναβαλιοῦ εἶναι πολὺ παλαιά. Συνδέεται μὲ τὶς εἰδωλολατρικὲς ἐκδηλώσεις τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων πρὸς τιμὴ τοῦ θεοῦ τοῦ κρασιοῦ, τοῦ Διονύσου, τοῦ λεγομένου καὶ Βάκχου. Αὐτὲς οἱ τελετὲς ποὺ εἶχαν ἔντονο εἰδωλολατρικὸ θρησκευτικὸ χαρακτήρα, ἐπέδρασαν καὶ στὴ Δύση ἀλλὰ καὶ στὴν Ἀνατολή, στοὺς Βυζαντινούς.
Εἶναι γεγονὸς ὅτι στὴν ἐποχὴ μᾶς γίνονται προσπάθειες νὰ παρουσιασθεῖ ὁ Καρναβαλισμὸς μὲ κάποια ἐκσυγχρονισμένη μορφὴ μέσα στὶς ἀστικὲς κοινωνίες. Πολλοὶ μάλιστα, γιὰ νὰ πείσουν τοὺς ἀφελεῖς, ὁμιλοῦν γιὰ “πολιτιστικές” ἐκδηλώσεις ἢ γιὰ “ψυχαγωγία”, ἀναφερόμενοι στὰ παραπάνω ἀκατονόμαστα, τὰ ὁποῖα βέβαια εἶναι μόνον τὸ ξεκίνημα τῶν “καρναβαλιστικών” δηλαδὴ σατανιστικῶν ἐκδηλώσεων. Τὸ τραγικὸ στὴν ὑπόθεση εἶναι ὅτι παρασύρονται καὶ μαθητὲς ἀκόμη τοῦ Δημοτικοῦ καὶ συμμετέχουν στὴν τελετή, γιὰ νὰ μυηθοῦν ἀπὸ μικροὶ στὸ πῶς λατρεύεται ὁ “καρνάβαλος”. Ἡ μεγαλύτερη κραιπάλη καὶ διαφθορὰ ἔρχεται μετὰ ἀπὸ τὸ ὀργιαστικὸ ξεφάντωμα τοῦ καρναβάλου, ὅπου βέβαια πολλὲς φορὲς ἔχουμε “διασκεδάσεις μετὰ πυροβολισμῶν μὲ δυστυχήματα καὶ φόνους”.
Γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανοὺς καὶ τὴν Ἐκκλησία οἱ καρναβαλιστικὲς ἐκδηλώσεις εἶναι ἔθιμο εἰδωλολατρικό, εἶναι συνέχεια τῶν ἀρχαίων εἰδωλολατρικῶν ἐκδηλώσεων. Εἶναι πομπὲς καὶ ἔργα σατανικά. Λατρεία τοῦ Σατανᾶ. Μάλιστα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σὲ παλαιότερη ἐγκύκλιό της καλοῦσε ὅλους τους πιστοὺς νὰ “ἐγκαταλείψουν αὐτὰ τὰ σκοτεινὰ καὶ ὀργιώδη βακχικὰ σκιρτήματα...”.
Σχετικὰ μάλιστα μὲ τὶς μεταμφιέσεις, ὁ ΞΒ’ Κανὼν τῆς ΣΤ’ Οἰκουμ. Συνόδου ἀναφέρει “...μηδένα ἄνδρα γυναικείαν στολὴν ἐνδιδύσκεσθαι, ἢ γυναίκα τὴν ἀνδράσιν ἁρμόδιον. Ἀλλὰ μήτε προσωπεῖα κωμικὰ ἢ σατυρικά, ἢ τραγικὰ ὑποδύσεσθαι”.
Δυστυχῶς, σὲ παρόμοιες εἰδωλολατρικὲς ἐκδηλώσεις, ἔλαβε μαρτυρικὸ θάνατο ὁ Ἀπόστολος Τιμόθεος, ἐπίσκοπος Ἐφέσου, καὶ μαθητὴς τοῦ Ἄπ. Παύλου, ὅταν προσπάθησε νὰ διδάξη καὶ νὰ παρακινήση στὸ σταμάτημα τῶν ἀταξιῶν καὶ ὀργίων.
Καλούμαστε ὁ καθένας προσωπικά, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ συλλογικοὶ φορεῖς, νὰ κρατήσουμε σταθερὰ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοσή μας, ἐναντίον τῶν νέο-εἰδωλολατρικῶν καρναβαλιστικῶν τελετῶν. Νὰ ἐνημερώνουμε ὅσους δὲν γνωρίζουν τὴν ἀλήθεια. Νὰ ἀπέχουμε ἀπὸ παρόμοιες συγκεντρώσεις. Νὰ ὁδηγοῦμε τὰ παιδιὰ μόνο στὸν Χριστὸ καὶ νὰ τὰ φυλάξουμε μακρυὰ ἀπὸ τέτοιες παγίδες, πρὶν τὰ θρηνήσουμε σὰν θύματα.
