Η αληθινή ελευθερία είναι η διαρκής παραμονή κοντά στον Θεό Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης




 Συνήθως ζητούν την ελευθερία οι άνθρωποι, για να κάνουν «ό,τι θέλουν».

Κάποτε ο Γέροντας συνομιλούσε μ’ ένα φοιτητή που επισκέφθηκε τον Άθωνα και έλεγε πολλά περί ελευθερίας. Όπως πάντα, ο Γέροντας παρακολούθησε με πολλή προσοχή τις σκέψεις και τα συναισθήματα του συμπαθούς, αλλά και αφελούς συνομιλητή του. Βέβαια οι ιδέες του περί ελευθερίας συγκεντρωνόταν από τη μια στην απαίτηση για περισσότερες πολιτικές ελευθερίες κι από την άλλη στη δυνατότητα να ενεργεί κανείς γενικά σύμφωνα με τα κίνητρα και τις επιθυμίες του.

Ο Γέροντας απαντώντας του εξέθεσε τις δικές του απόψεις: «Ποιός δεν θέλει ελευθερία; Όλοι την θέλουν, αλλά πρέπει να ξέρεις πού είναι και πώς να την βρεις. Για να γίνεις ελεύθερος, πρέπει να...

Αγία Ευφημία

 









Η Αγία Ευφημία έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

Γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα από οικογένεια θεοσεβή και ευγενική. Οι γονείς της Ψιλόφρων και Θεοδωριανή φρόντισαν ώστε η Θυγατέρα τους να αναπτύξει κάθε χριστιανική αρετή. Η Ευφημία εξελίχθηκε σε άνθρωπο με σπάνια χαρίσματα και δυνατό χριστιανικό φρόνημα, το οποίο επέδειξε όταν ο ειδωλολάτρης ανθύπατος της Μικράς Ασίας Πρίσκος διέταξε να παρευρεθούν όλοι οι κάτοικοι της Χαλκηδόνας σε γιορτή, την οποία οργάνωνε προς τιμή του θεού των ειδωλολατρών Άρη. Τότε η Ευφημία αποφάσισε μαζί με άλλους χριστιανούς να απέχει από τη γιορτή των ειδωλολατρών και για το λόγο αυτό συνελήφθη και φυλακίσθηκε.

Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της οι εχθροί του Χριστού προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να πείσουν την Αγία να αρνηθεί την πίστη της και να ασπασθεί τα είδωλα. Όταν συνειδητοποίησαν πως...

Βγάλε τον Σταυρό που φοράς του είπε ο γκουρού και από άθεος ροκάς έγινε ιεραπόστολος.

 



Ο πατήρ Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος πρώην άθεος, μέλος ροκ συγκροτήματος και νυν κορυφαίος Ιεραπόστολος Του Χριστού στη Σιέρα Λεόνε εξιστορεί το συγκλονιστικό γεγονός κατά το οποίο ένα μικρό σταυρουδάκι καθήλωσε τις...

Πόσοι είναι οι βαθμοί της κακίας;

 

Όποιος ξέρει αυτόν που κάνει το κακό και τον ανέχεται και τον αποκρύπτει, είναι σαν να του δίνει την άδεια να διαπράττει με μεγαλύτερη θρασύτητα το κακό.




Τα θηρία μολονότι κατά φύση είναι άγρια, πολλές φορές με την φροντίδα του ανθρώπου εξημερώνονται. Ο κακός όμως, μολονότι είναι άνθρωπος και μπορεί να μετατρέπει την αγριότητα των ζώων σε ημερότητα, θα δώσει λόγο. Πόσοι είναι οι βαθμοί της κακίας;

Πόσοι είναι οι βαθμοί της κακίας;

Ο Θεός δεν στεφανώνει εκείνους που απέχουν από την κακία από ανάγκη, αλλά από αγαθή προαίρεση.

Ο Θεός δεν αφήνει να πάθει κάποιο κακό εκείνος, που εγκαταλείπεται από τους ανθρώπους.

Μην δικαιολογείσαι, ότι σε έβρισε κάποιος, ή σε συκοφάντησε, ή σου έκανε πολλά κακά. Όσα περισσότερα κακά αναφέρεις ότι σου προξένησε, τόσο περισσότερο ευεργέτης τελικά σου γίνεται. Γιατί σου έδωσε αφορμή να ξεπλύνεις τα δικά σου αμαρτήματα με την υπομονή και την ανεξικακία.

Η ευχαρίστηση που προέρχεται από την κακία διαρκεί λίγο, ενώ η λύπη που προέρχεται απ’ αυτήν είναι διαρκής. Αντίθετα η χαρά που προέρχεται από την αρετή είναι αιώνια και ο εξ αυτής κόπος προσωρινός. Η κακία τιμωρεί τον εργάτη της και προ της (μέλλουσας) τιμωρίας, δημιουργώντας τον άγχος και φόβο στη συνείδησή του και κάνοντας τα πάντα ύποπτα.

Έχουμε 3 κατηγορίες ως προς το καλό και το κακό. Έχουμε εκείνα που είναι καλά και δεν μπορούν να γίνουν κακά, όπως είναι η σωφροσύνη, η ελεημοσύνη και άλλα παρόμοια. Έχουμε εκείνα, που είναι κακά και δεν μπορούν να γίνουν καλά, όπως είναι η ασέλγεια, η απανθρωπιά, η σκληρότητα. Και έχουμε και εκείνα, που άλλοτε είναι καλά και άλλοτε τα ίδια γίνονται κακά, ανάλογα με την προαίρεση του ανθρώπου, που τα ενεργεί. Ο πλούτος π.χ. άλλοτε χρησιμεύει για πλεονεξία και άλλοτε για ελεημοσύνη, πάντοτε ανάλογα με την διάθεση του ανθρώπου. Η φτώχεια άλλοτε γίνεται αφορμή για βλασφημία και άλλοτε γίνεται αφορμή για ενάρετη ζωή και εγκώμιο.

Πολλές φορές ο άνθρωπος είναι φοβερότερος από το θηρίο. Γιατί το μεν θηρίο, έχει φανερή τη θηριωδία, ενώ ο άνθρωπος κρύβει την κακία του, με το προσωπείο της επιείκειας και γι΄αυτό είναι περισσότερο δύσκολο να προφυλαχθεί κάποιος απ’ αυτόν. Αν όμως επαγρυπνείς, ούτε θηρίο, ούτε άνθρωπος θα σου προξενήσει κάποιο κακό, αλλά θα σε ωφελήσει και πάρα πολύ…

Τα θηρία μολονότι κατά φύση είναι άγρια, πολλές φορές με την φροντίδα του ανθρώπου εξημερώνονται. Ο κακός όμως, μολονότι είναι άνθρωπος και μπορεί να μετατρέπει την αγριότητα των ζώων σε ημερότητα, θα δώσει λόγο. Την δική του κατά φύση πραότητα, την εξωθεί σε παρά φύση αγριότητα…

 

Όπως ακριβώς είναι δυνατόν να δούμε τα κύματα της θάλασσας, τώρα μεν να υψώνονται σε μέγα ύψος, αμέσως όμως μετά πάλι να εξαφανίζονται, κατά τον ίδιο τρόπο βλέπουμε και εκείνους, οι οποίοι παραμελούν την αρετή και ασκούν την κακία, τώρα μεν να υπερηφανεύονται και να έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτόν τους και να συγκινούνται για τα πράγματα της παρούσης ζωής, ωστόσο δια μιας θα ταπεινωθούν και θα φτάσουν στην έσχατη φτώχεια…

Πόσοι είναι οι βαθμοί της κακίας; Οι βαθμοί κακίας είναι 9 και είναι οι εξής: α) Πρώτος βαθμός κακίας είναι το να παραβλέπει κανείς τα ζώα, όταν αυτά υποφέρουν β) Δεύτερος βαθμός κακίας, ανώτερος από τον πρώτον, είναι το να παραμελεί κανείς τους εχθρούς του γ) Τρίτος βαθμός κακίας είναι, το να περιφρονεί κανείς τους αδερφούς, ακόμη και αν του είναι άγνωστοι δ) Τέταρτος βαθμός κακίας είναι, το να παραβλέπει κανείς τους συγγενείς του ε) Πέμπτος βαθμός κακίας είναι, το να καταφρονούμε, όχι μόνο το φθαρτό σώμα, αλλά και την ψυχή στ) Έκτος βαθμός κακίας είναι, όταν παραμελούμε όχι μόνο τους συγγενείς, αλλά και τα παιδιά που διαφθείρονται ζ) Έβδομος βαθμός κακίας είναι, όταν ούτε άλλους βρίσκουμε, για να τους φροντίσουν η) Όγδοος βαθμός κακίας είναι, όταν ενώ θέλουν μόνοι τους να κάνουν αυτό, εμείς τους εμποδίζουμε και τους αποτρέπουμε και θ) Ένατος βαθμός κακίας είναι, όταν όχι μόνο τους εμποδίζουμε, αλλά και τους καταπολεμούμε.

Όποιος δεν βλάπτει τον εαυτόν του, δεν μπορεί να βλαφτεί από τον άλλον.

Το να πράττει κανείς έργα αισχρά, είναι φοβερό! Το να ντρέπεται όταν τα πράττει, είναι φοβερό κατά το ήμισυ! Αλλά το να υπερηφανεύεται κανείς για τα αισχρά του έργα, αυτό είναι υπερβολική αναισθησία.

Πώς είναι δυνατόν και λογικό, οι μεν γίδες και τα πρόβατα καθώς και όλα τα άλογα ζώα, να γνωρίζουν ποια χόρτα είναι κατάλληλα προς διατροφή και ποια επιβλαβή και με μεγάλη προσοχή να απομακρύνονται από τα δεύτερα και να τρέχουν με ορμή στα πρώτα, ενώ ο άνθρωπος, το λογικό ζώο, να αγνοεί τί είναι καλό και τί είναι πονηρό;

Τόσο γρήγορα δεν προσβάλλει και δεν μεταδίδεται μια μεταδοτική αρρώστια σε κάποιον άνθρωπο, όσο γρήγορα μεταδίδεται σε κάποιον η κακία των διεφθαρμένων ανθρώπων. Κανένας λοιπόν να μην έχει φιλία με το κακό.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

https://xristianos.gr/posoi-einai-bathmoi-kakias/


Tου δείχνω το ξύλινο σταυρουδάκι και του λέω: «Αυτό το ξυλαράκι, σε εμποδίζει να έρθεις;»



Πολλοί παραλληλίζουν τις ανατολικές θρησκείες και τις πρακτικές τους με την ορθόδοξη άσκηση και πνευματικότητα. Δεν γνωρίζουν ότι οι πρακτικές αυτές, πέρα από κάποια εξωτερικά γνωρίσματα, όπως η λιτή ζωή και η νηστεία, η αποφυγή κρεοφαγίας και λιπαρών ουσιών κ.ά., δεν έχουν καμιά σχέση με την ορθόδοξη άσκηση.
Είναι άλλο θέμα ο στοχασμός, ο διαλογισμός και γενικά η δια του νου και του συναισθήματος προσπάθεια ένωσης του ανθρώπου με το Θεό. Και άλλο η δια της ορθοδόξου ασκήσεως κάθαρση του ανθρώπου από τα ψεκτά του πάθη και η ενίσχυσή του με τα μυστήρια της Εκκλησίας ώστε να ελκύσει μέσα του τη χάρη του Θεού και να ενωθεί μαζί του. Να επιτύχει τη θέωσή του.
Η ένωση με το Θεό δεν είναι απλώς θέμα δίαιτας, στοχασμού και διαλογισμού και σωματικών ασκήσεων, αλλά εσωτερικής κάθαρσης και ετοιμασίας, για να γίνει ο άνθρωπος κατοικητήριο του μόνου σε απόλυτη έννοια καθαρού Θεού. Ανέφερε συχνά ο γνωστότατος σύγχρονος μας αγιορείτης ασκητής Γέροντας Παϊσιος, ότι πολλοί κατέφευγαν στο ερημητήριό του και τον ρωτούσαν για την τεχνική που εφάρμοζε κατά τη μονολόγιστη ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Δηλαδή για τη στάση που έπαιρνε, για την τεχνική της αναπνοής που εφάρμοζε κ.ά. Και σχολίαζε θυμόσοφα ο καλός Γέροντας, πως δεν ήρθαμε στο Άγιον Όρος για να γίνουμε… πρωταθλητές!
Την υπεροχή της ορθόδοξης άσκησης έναντι της βουδιστικής καταδεικνύει εναργέστατα ο συγγραφέας Γιάννης Κοτζάμπασης στο βιβλίο του «Από το Θιβέτ στο Άγιον Όρος, στο Γέροντα Παϊσιο». Το βιβλίο έχει 208 σελίδες, τέθηκε σε κυκλοφορία το 2006, γνώρισε επτά εκδόσεις ως τώρα και έχει μεταφραστεί στις γλώσσες: Αγγλική, Ρωσική, Ρουμανική. Το βιβλίο περιγράφει τη συγκλονιστική ιστορία ενός νέου 16 ετών, του Γιωργάκη, τον οποίο γνώρισε ο συγγραφέας στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους και από τον Γέροντα Παΐσιο.
Όπως εκμυστηρεύτηκε το παιδί στον συγγραφέα, γεννήθηκε στον...

Όλα στην Εκκλησία σφραγίζονται από τον Τίμιο Σταυρό (Γέροντας Γεώργιος Καψάνης)


Υπάρχει μια προφητεία που λέει ότι ένα από τα συγκλονιστικά γεγονότα του  τέλους του κόσμου θα είναι και η επανένωση του Τιμίου Σταυρού! | Σημεία  Καιρών

 Είναι, αλήθεια ότι ο Σταυρός του Κυρίου σημαδεύ­ει τα πάντα στην Εκκλησία του Χριστού και στην ζωή των Χριστιανών. Δεν υπάρχει κάτι που να γίνε­ται στην αγία μας Εκκλησία είτε στη ζωή την ευσε­βή, το οποίο να μη σφραγίζεται με τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού.

Το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας τελεσιουργείται με την σφραγίδα του Τιμίου Σταυ­ρού. Σταυρικές είναι όλες οι ευλογίες των ιερέων της Εκκλησίας. Το πρώτο μυστήριο της σωτηρίας, το Ά­γιον Βάπτισμα, διά του Τιμίου Σταυρού και αυτό φέρεται εις πέρας. Και στην ζωή μας την καθημε­ρινή, από την ώρα που θα ξυπνήσουμε ως την ώρα που θα κατακλιθούμε, και από την ώρα που θα γεν­νηθούμε ως την ώρα που θα παραδώσουμε την ψυχή μας στον Θεό και άλλοι θα παραδώσουν το φθαρτό σώμα μας στο μνήμα πάλι ο Σταυρός τα σφραγίζει όλα.

Τούτο βέβαια δεν είναι τυχαίο, ούτε γίνεται α­πλώς για να έχουμε κάποια θεία δύναμι η κάποια θεία προστασία η κάποια θεία ευλογία. Βεβαία γίνεται και γι’ αυτό, αλλά εάν δούμε βαθύτερα τα πράγματα, θα δούμε ότι ο Σταυρός είναι αναφαί­ρετος σύντροφος της ζωής του Χριστιανού και της ζωής της Εκκλησίας. Διότι ο Σταυρός είναι η ουσία της Ορθοδόξου πίστεως και της χριστιανικής ζωής. Είτε λέμε ζωή εν Χριστώ είτε λέμε ζωή εν τω Σταυρώ του Χριστού, το ίδιο λέμε. Δεν νοείται το έργο του Χριστού χωρίς τον Σταυρό Του. Δεν νοείται η ζωή του Χριστιανού χωρίς την συμμετοχή του στον Σταυρό του Χριστού. Γι’ αυτό, ό,τι κάνει ο Χριστια­νός και το κάνει με το πνεύμα του Σταυρού του Χριστού, είναι χριστιανικό. Ό,τι κάνει και δεν το κάνει με το πνεύμα του Σταυρού του Χριστού, είναι σαρκικό, είναι εγωιστικό, είναι της φιλαυτίας, είναι αντίθεο, είναι έξω από την Χάρι του Θεού. Άρα δύο τρόποι ζωής υπάρχουν, ο τρόπος ο μη σταυρικός και ο τρόπος ο σταυρικός. Και ο μη σταυρικός είναι ο τρόπος του εγωισμού, είναι ο τρόπος ο κοσμικός, είναι ο τρόπος του ανθρωποκεντρισμού, είναι ο τρό­πος κατά τον οποίο ο άνθρωπος ζη με τον εαυτό του και όχι με τον Θεό και τον αδελφό του. Ενώ ο τρό­πος του Σταυρού του Χριστού είναι ο τρόπος κατά τον οποίο ο άνθρωπος προσπαθεί να νικά το σαρκι­κό φρόνημα, να νικά τον παλαιό άνθρωπο, να νικά τον εγωισμό του και να ζη προσφερόμενος στον Θεό και προσφερόμενος στον αδελφό του.

Εάν ο Σταυρός του Χριστού έχη τόσο μεγάλη δύναμι και ο σταυρικός θάνατος του Χριστού έχη τόση δύναμι, την έχει διότι επάνω στον Σταυρό Του ο Χριστός επανέφερε τον άνθρωπο στην πραγματι­κή του τροχιά και φύσι. Διώρθωσε διά της τελείας υπακοής Του, της μέχρι Σταυρού και θανάτου, την ανυπακοή του Αδάμ, την επανάστασι του Αδάμ, με την...

† Μικρασία 1922. Μιά γενοκτονία ζητά δικαίωση...

 Σήμερα το βράδυ, ξημερώνοντας του Τιμίου Σταυρού...

Μέχρι αύριο το πρωί.
Όλα τα εξωτερικά φώτα των σπιτιών μας αναμμένα.
Έτσι, για τις ψυχές των παππούδων μας...


Την 14η Σεπτεμβριου κάθε χρόνου,
ημέρα Μνήμης της Μικρασιατικής Γενοκτονίας,
κάθε Μικρασιατική οικογένεια να αφήνει αναμμένα τα εξωτερικά φώτα του σπιτιού της 
όλη νύχτα, ως ένδειξη Τιμής και Μνήμης στις ψυχές των αδικοχαμένων Μικρασιατών προγόνων μας!!!
Η φωτιά στη Σμύρνη,
με το παλιό ημερολόγιο που ίσχυε τότε, 
εκδηλώθηκε στις 31 Αυγούστου και η μεγάλη καταστροφή έγινε τη νύχτα προς το ξημέρωμα της 1ης Σεπτεμβρίου. 
Η Βουλή όμως των Ελλήνων όρισε την ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας με το νέο ημερολόγιο, δηλαδή 13 ημέρες αργότερα.
Μιά γενοκτονία ζητά δικαίωση!
Ξεριζωμός, αίμα, πόνος, δάκρυα. 
Οι σφαγές κατά Ελλήνων και Αρμενίων από τους Τούρκους, τον Σεμπτέβρη του ΄22, έκαναν τον Αμερικανό Πρόξενο στην Σμύρνη George Horton να γράψει: «ντρεπόμουν διότι ανήκα στο ανθρώπινο γένος».
Το έθιμο τείνει να καθιερωθεί μετά από πρόταση του Συλλόγου ΡΙΖΕΣ Μικρασιατών Χαλανδρίου και η Ενωση Βουρλιωτών Μ.Ασίας το προτείνει και το στηρίζει ανεπιφύλακτα!
Ελπίζουμε πως θα ακολουθήσει και άλλος κόσμος σε όλη τη χώρα...

 https://amfoterodexios.blogspot.com/

Ἡ Πατριαρχικὴ παγίδα γιὰ τὸν κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα καὶ ἡ θεολογικὴ σφαλιάρα ἀπὸ τὸν π.Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο!

 



Ἔκπληξη προκάλεσε ἡ καταληκτήρια ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κατὰ τὴ Σύναξη τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στὴν Κωνσταντινούπολη ἀπό 1 μέχρι 3 Σεπτεμβρίου 2024.

Ὁ Πατριάρχης θύμισε ὅτι κατὰ τὰ τέλη Μαΐου 2025 θὰ πραγματοποιηθεῖ στὴ Νίκαια τῆς Βιθυνίας ἐπίσημος ἑορτασμὸς γιὰ τὴ συμπλήρωση 1700 ἐτῶν ἀπὸ τὴ σύγκληση ἐκεῖ τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μὲ τὴ συμμετοχὴ τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης Φραγκίσκου.
Ἐκεῖνο ποὺ αἰφνιδίασε ἦταν ἡ κατάληξη τῆς ὁμιλίας τοῦ Πατριάρχου, ὅπου ἐξέφρασε τὴν εὐχὴ ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα... τὸ 2025 «ὑπό τῆς Ἀνατολικῆς καὶ Δυτικῆς Χριστιανοσύνης, νὰ μὴ ἀποτελέσῃ μίαν εὐτυχῆ ἁπλῶς σύμπτωσιν, ἀλλὰ τὴν ἀπαρχὴν τῆς ...

Λόγος εις την ύψωσιν του τιμίου Σταυρού και εις την Αγίαν Ανάστασιν (Άγιος Σωφρόνιος Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων)




 Σταυρού πανήγυρης και ποίος να μην σκιρτήσει; Αναστάσεως διακήρυξις και ποίος χαρούμενα να μην γελάση; Ναι, ανασκίρτησις διά τον Σταυρόν: Διότι όταν αυτός ενεπήχθη εις τον τόπον του Κρανίου έχοντας καρφωμένο επάνω του τον Δεσπότην της κτίσεως, έσχισε το εις βάρος μας χρεωστικόν έγγραφον, το οποίον είχεν υπογράψει ο προπάτωρ μας ο Αδάμ, όταν παρέβη τας εντολές του Θεού. Ούτως ο Σταυρός μας ελευθέρωσε από τα δεσμά της αμαρτίας κάμνοντάς μας να αναπηδούμε με εύθυμα σκιρτήματα σαν μικροί μόσχοι που έχουν λυθεί από κάποια δεσμά. Διότι όπου η αμαρτία πλεόνασε, εκεί περίσσευσε η χάρις του Θεού.

Διά δε την Ανάστασιν γέλως χαράς: Διότι αυτή εξόρισε την φθοράν του θανάτου και εξεδίωξε το ζοφερόν σκότος του Άδου και ανέστησε τους νεκρούς από τους τάφους. Εξήλειψε το δάκρυον από κάθε πρόσωπον, όπως λέγει ο προφήτης, και αντ’ αυτού χάρισε την πραγματικός ατελείωτον χαράν εις κάθε άνθρωπον. Και αληθώς, το δώρημα της Αναστάσεως δεν...

14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ Γιατί γιορτάζουμε την Ύψωση του Τίμιου Σταυρού;

Πίστευε και ερεύνα  
Τι συμβολίζει ο Σταυρός – Από την Παλαιά Διαθήκη μέχρι σήμερα
Κείμενο Dogma Newsdesk 
Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της. Η εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης καθιερώθηκε ίσως από τον ίδιο τον Μέγα Κωνσταντίνο, κατά προτροπή προφανώς της μητέρας του αγίας Ελένης, αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα, γύρω στο 330.

Η τιμή προς τον Τίμιο Σταυρό ανάγεται στους αποστολικούς χρόνους. Οι επιστολές του αποστόλου Παύλου είναι γεμάτες από χωρία στα οποία...