Γέρων Κλεόπας Ηλιέ: Λόγος περί εξομολογήσεως

 

Ο όσιος Παΐσιος ο Μέγας λέγει ότι: «Η εξομολόγησις των λογισμών στον Πνευματικό είναι το θεμέλιο της πνευματικής ζωής και η ελπίς της σωτηρίας για όλους τους πιστούς»

Πατέρες και αδελφοί,

Ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά καθήκοντα των μοναχών αλλά και των λαϊκών χριστιανών, είναι η εξομολόγησις των αμαρτιών. Γι αυτό, όσα πρόκειται να είπω παρακάτω, θα έχουν σχέσι με αυτό το Μυστήριο.

Κατ’ αρχάς πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι όλοι οι άνθρωποι είμεθα αμαρτωλοί ενώπιον του Θεού, άλλοι περισσότερο και άλλοι ολιγώτερο.

Αυτό μας το λέγει και η Αγία Γραφή ως εξής: «Τίς γάρ ων βροτός, ότι έσται άμεμπτος, ή ως εσόμενος δίκαιος γεννητός γυναικός;» (Ιώβ 15, 14), ενώ ο Ευαγγελιστής Ιωάννης λέγει στην πρώτη του επιστολή στίχο 8 και 9 «Εάν είπωμεν ότι...

«Σύγχρονοι νέοι και ιδανικά»

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ [:Λουκά 18,18-27]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου σχετικά με την ευαγγελική περικοπή της Κυριακής ΙΓ΄ Λουκά με θέμα: «Σύγχρονοι νέοι και ιδανικά»
[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-11-1994]

Η παρουσία του πλουσίου νεανίσκου, αγαπητοί μου, που ζητά από τον Κύριον τι να πράξει για να κερδίσει την αιώνιον ζωήν, όντως μας συγκινεί. Ενώ το ερώτημα είναι ένα τεράστιον θέμα, «τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;», η απάντησις του Κυρίου μοιάζει ότι είναι πολύ πεζή. Τι του είπε; «Τήρησε τις εντολές». Πολύ απλά. «Τήρησε τις εντολές». Και ο νεανίσκος ίσως νόμισε περί μεγάλων και εκτάκτων και αγνώστων εντολών. Γι΄αυτό ερωτά: «Ποιες είναι αυτές;». Και ο Κύριος τού απαριθμεί εντολές από τον δεκάλογον, πολύ γνωστές.

Έτσι, πολλοί σύγχρονοί μας, περιφρονούν, αγαπητοί μου, τις δέκα εντολές σαν πολύ γνωστές. Είναι ένα ίδιον του ανθρώπου να θέλει κάτι το γνωστό να το περιφρονεί. Πάντοτε. Ομιλητής είναι; Εντολές είναι; Λειτουργία είναι; Αισθάνεται την ανάγκη να απωθήσει, να περιφρονήσει. Γιατί; «Ε, τα ξέρομε αυτά, είναι γνωστά». Δεν υπάρχει μέσα στον άνθρωπο εκείνη η διαρκής, γιατί εκεί μέσα είναι όλη η δουλειά, η διαρκής ανανέωσις, που να ...

 Άγιος Πορφύριος: Έτσι ν’ αντιμετωπίζεται τις ασθένειες. Να έχουμε εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού. Εμείς δηλαδή περιφρονούμε την ασθένεια δεν την σκεπτόμαστε, σκεπτόμαστε τον Χριστό απλά, ανεπαίσθητα, ανιδιοτελώς κι ο Θεός κάνει το θαύμα του προς το συμφέρον της ψυχής μας…

Να έχουμε εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού

Να αφηνόμαστε με εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού. Όταν παραδοθούμε στον Χριστό ειρηνεύει ο πνευματικός μας οργανισμός με αποτέλεσμα τη φυσιολογική λειτουργία όλων των οργάνων και των αδένων.

 

Όλα επηρεάζονται όταν στην ψυχή μας υπάρχουν μπερδέματα, επιδρούν στο σώμα και η υγεία δεν πηγαίνει καλά. Το τέλειο είναι να μην ...

Κυριακή ΙΓ’ Λουκά: Περί του επερωτήσαντος τον Ιησούν (Θεοφύλακτος Αρχιεπίσκοπος Βουλγαρίας)

 (Λουκ. ιη, 18 – 27)

Κεφάλαιον ΙΗ΄

«Τὸν ρώτησε κάποιος ἀπὸ τοῦς ἄρχοντες· Δάσκαλε ἀγαθέ, μὲ τί πράξεις θὰ κληρονομήσω τὴν αἰώνια ζωή; Κι ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε: Δὲν εἶναι κανένας ἀγαθὸς παρὰ μόνο ὁ Θεός. Τίς ἐντολὲς τὶς γνωρίζεις. Μὴ μοιχέψης, μή φονεύσης, μήν κλέψης, μήν ψευδομαρτυρήσης. Νὰ τιμᾶς τὸν πατέρα καὶ τή μητέρα σου. Κι ἐκείνος εἶπε· αὐτὰ τὰ φύλαξα ἀπὸ τὴ νεότητά μου. Ὅταν τ’ ἄκουσε ὁ Ἰησοῦς τοῦ ἀπάντησε· Ἕνα σοῦ ἀπομένει μονάχα· πούλησε ὅσα ἔχεις καὶ μοίρασέ τα στοὺς φτωχοὺς· ἔτσι θ’ ἀποχτήσης θησαυρὸ στὸν οὐρανό. Κί ἔλα, ἀκολούθησέ με. Ἐκεῖνος ὕστερ’ ἀπ’αὐτὸ ἔπεσε σὲ λύπη, γιατὶ ἦταν πολύ πλούσιος». Μερικοὶ ἔχουν τή γνώμη ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἦταν πανοῦργος καὶ τάχα ζητοῦσε νὰ παγιδέψη μὲ τοὺς λόγους του τὸν Ἰησοῦ. Δὲ φαίνεται νὰ εἶναι αὐτό· μᾶλλον ἦταν φιλάργυρος.

Γιατὶ κι ὁ Χριστὸς μ’ αὐτὸ τὸ νόημα τὸν κατηγόρησε. Γιατὶ ὁ Μᾶρκος λέει, ὅτι ἔτρεξε καὶ γονατιστὸς παρακαλοῦσε τὸν Ἰησοῦ κι ὅ,τι ὁ Ἰησοῦς βλέποντάς τον ἔνιωσε συμπάθεια γι’ αὐτόν. Ἀγαποῦσε ὅμως τὰ χρήματα. Πλησιάζει λοιπὸν τὸν Ἰησοῦ ἐπιθυμῶντας νὰ μάθη γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, καὶ τοῦτο σὰν...

ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ

 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ

 

ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο άγιος Πορφύριος, εξόχως φωτισμένη και αγαπημένη μορφή της εποχής μας, μιλάει πολλές φορές και για τη σχέση Θεού και ανθρώπου. Τη σχέση που ο Θεός δημιουργεί με τον άνθρωπο, αλλά και τη σχέση που ο άνθρωπος δημιουργεί με τον Θεό. Λέει:

«Τον Χριστό να τον αισθανόμαστε φίλο μας. Είναι ο φίλος μας. Το βεβαιώνει ο ίδιος: «Υμείς φίλοι μου εστέ». Σαν φίλο να τον ατενίζουμε και να τον πλησιάζουμε. Πέφτουμε; Αμαρτάνουμε; Με οικειότητα, αγάπη κι εμπιστοσύνη να τρέχουμε κοντά του. Όχι με φόβο ότι θα μας τιμωρήσει, αλλά με θάρρος, που θα μας δίδει η αίσθηση του φίλου. Να του πούμε: «Κύριε, το έκανα, έπεσα, συγχώρεσέ με». Αλλά συγχρόνως να αισθανόμαστε ότι μας αγαπάει, ότι μας δέχεται τρυφερά, με αγάπη και μας συγχωρεί. Όταν πιστεύουμε πως μας αγαπάει και τον αγαπάμε, δεν αισθανόμαστε ξένοι και χωρισμένοι απ’ αυτόν, ούτε όταν αμαρτάνουμε. Όπως και να φερθούμε, ξέρουμε ότι μας αγαπάει… Είναι μία σχέση ανώτερη, μοναδική, η σχέση της ψυχής με τον Θεό, που δεν τη διασπά τίποτα...

»Το Ευαγγέλιο λέει με συμβολικές λέξεις για τον άδικο, ότι θα βρεθεί εκεί όπου υπάρχει «ο τριγμός και ο βρυγμός των οδόντων», διότι μακράν του Θεού έτσι είναι… Αυτές οι λέξεις δημιουργούν το φόβο της κολάσεως. Όλα έχουν τη σημασία τους, το χρόνο και την περίστασή τους. Η έννοια του φόβου είναι καλή για τα πρώτα στάδια. Ο άνθρωπος ο αρχάριος, που δεν έχει ακόμη λεπτυνθεί, συγκρατείται από το κακό με το φόβο. Αλλ’ αυτό είναι ένα στάδιο, ένας χαμηλός βαθμός σχέσεως με το θείον. Το πάμε στη συναλλαγή, προκειμένου να κερδίσουμε τον Παράδεισο ή να γλυτώσουμε την κόλαση. Αυτό δείχνει κάποια ιδιοτέλεια, κάποιο συμφέρον. Εμένα δεν μου αρέσει αυτός ο τρόπος. Όταν ο άνθρωπος προχωρήσει και μπει στην αγάπη του Θεού, τί του χρειάζεται ο φόβος; Το να γίνει καλός κάποιος από φόβο στον Θεό κι όχι από αγάπη, δεν έχει τόση αξία.

»Προχωρώντας το Ευαγγέλιο, μας δίνει να καταλάβουμε πως ο Χριστός είναι η χαρά, η αλήθεια, πως ο Χριστός είναι ο Παράδεισος. Πώς το λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης; «Φόβος ουκ έστιν εν τη αγάπη, αλλ΄ η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον, ότι ο φόβος κόλασιν έχει. Ο δε φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη». Προσπαθώντας διά του φόβου, μπαίνουμε σιγά σιγά στην αγάπη του Θεού. Πάει τότε η κόλαση, πάει ο φόβος, πάει ο θάνατος. Ενδιαφερόμαστε μόνο για την αγάπη του Θεού. Κάνουμε το παν γι’ αυτή την αγάπη. Ό,τι ο γαμπρός για τη νύφη» (Αγ. Πορφυρίου, Βίος και Λόγοι, σ. 232-235).

Ας δώσει ο άγιος να διαπεράσουμε όλοι μας από τον φόβο στην αγάπη του Θεού!

Καλό Σαρανταήμερο!

 

«Αντιύλη». Ι. Ν. Αγ. Βασιλείου, Πρέβεζα. Τηλ. 26820 23075/25861/6980 898 504

E-mail: antiyli.gr@gmail.com 

Κυριακή ΙΓ’ Λουκά: Περί του ευσεβούς νέου († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

 Τον πλούσιο νέο, όπως ακούσαμε σήμερα στο ιερό Ευαγγέλιο, τον απασχολούσε πολύ το πρόβλημα της σωτηρίας του, το πώς θα κληρονομήσει την αιώνιο ζωή. Γι’ αυτό ερώτησε τον Χριστό τι να κάνει. Πώς να σωθεί.

Γνώριζε τις εντολές διότι ήταν ευσεβής νέος. Γνώριζε τον νόμο του Θεού. Μη κλέψεις, μη μοιχεύσεις, μη ψευδομαρτυρήσεις κλπ. «Αυτά τα έχω τηρήσει εκ νεότητός μου», έλεγε. Και θα περίμενε αυτός ο νέος να του πει ο Κύριος, ότι εφόσον τα τήρησες, κέρδισες την Βασιλεία των ουρανών.

Δεν του είπε όμως κάτι τέτοιο ενθουσιαστικό, αλλά του είπε...

Είναι το παιδί σας έτοιμο για Smartphone; (Defend Young Minds)

 10 Ερωτήματα προς τους γονείς που σκέπτονται να πάρουν smartphone στα παιδιά τους

Σχόλιο «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά»: Είναι το παιδί σας ώριμο για smartphone; Το smartphone δεν είναι απλά μια συσκευή τηλεφωνικής επικοινωνίας, αλλά εργαλείο πολλαπλών χρήσεων. Χρησιμοποιείται για καταγραφή και μετάδοση ήχου, εικόνων, μηνυμάτων, για πρόσβαση στο ίντερνετ, σε οικονομικές συναλλαγές, διεισδύει στον προσωπικό χώρο, παρακολουθεί και καταγράφει μετακινήσεις, βιομετρικά στοιχεία …κλπ. Η απόφαση του γονέα να δώσει στο παιδί του smartphone εξαρτάται από την ωριμότητα και τη συνεργασία του παιδιού με τον γονέα του.

10 ερωτήσεις  προβληματισμού προς τους γονείς που επιθυμούν να πάρουν smartphone στα παιδιά τους.

1. Χρειάζεται πράγματι το παιδί σας κινητό τηλέφωνο smartphone για να επικοινωνεί μαζί σας ή για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης;

Εάν το παιδί σας βρεθεί σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης, δεν θα υπάρξει ένας ενήλικας ή ένας έφηβος κοντά του με τηλέφωνο ο οποίος θα μπορούσε να τον βοηθήσει;  Μήπως θα μπορούσε να εξυπηρετήσει εξίσου καλά και ένα απλό τηλέφωνο;

2. Σέβεται το παιδί σας ήδη τους κανόνες σας όσον αφορά τον χρόνο και τα όρια χρήσης σε άλλες δραστηριότητες, όπως βιντεοπαιχνίδια και ψηφιακή ψυχαγωγία; Εάν το παιδί σας δεν το κάνει όπου ήδη έχει εκτεθεί και δεν τηρεί τους κανόνες σας, μήπως δεν είναι έτοιμο για μεγαλύτερη ευθύνη;

3. Έχετε μιλήσει με το παιδί σας για τους κινδύνους της πορνογραφίας;

4. Γνωρίζει το παιδί σας ποια είδη πληροφοριών είναι ασφαλή για να τις μοιραστεί με τους άλλους στο διαδίκτυο;

5. Έχετε εφαρμογές «φίλτρου» για ιστοσελίδες (π.χ Canopy) ή γονεϊκού ελέγχου (π.χ Bark) για την προστασία των παιδιών σας στις ψηφιακές συσκευές σας στο σπίτι;

6. Έχετε κανόνες για το ποιες εφαρμογές μπορεί να κατεβάσει; Καταλαβαίνετε εσείς και το παιδί ότι οι περισσότερες εφαρμογές οδηγούν στο διαδίκτυο και ότι το ακατάλληλο περιεχόμενο δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να αποκλειστεί από τις εφαρμογές;

7. Έχετε λάβει υπόψη τόσο τα οφέλη όσο και τα μειονεκτήματα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης; Καθοδηγείτε το παιδί σας στη χρήση των κοινωνικών μέσων και το βοηθάτε να αποφύγει τους κινδύνους και τις επιπτώσεις στην ψυχική του υγεία;

8. Καταλαβαίνει το παιδί σας τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της αποστολής άσεμνων μηνυμάτων ή της αποστολής γυμνών φωτογραφιών; Γνωρίζετε ότι τα παιδιά γενικά μοιράζονται φωτογραφίες γυμνών ατόμων μέσω εφαρμογών που...

"Δεν πρέπει να βιάζεις τον άλλο. Θα έλθει η ώρα του, θα έλθει η στιγμή, αρκεί να προσεύχεσαι γι’ αυτόν..." |ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ

 Είναι ένα είδος προβολής του εαυτού μας να επιμένουμε να γίνουν οι άλλοι καλοί. 

Στην πραγματικότητα, θέλομε εμείς να γίνομε καλοί κι επειδή δεν μπορούμε, το απαιτούμε απ’ τους άλλους κι επιμένομε σ’ αυτό. 

Κι ενώ όλα διορθώνονται με την προσευχή, εμείς πολλές φορές στενοχωρούμεθα κι αγανακτούμε και κατακρίνουμε.

Πολλές φορές με την αγωνία μας και τους φόβους μας και την άσχημη ψυχική μας κατάσταση, χωρίς να...

26 Νοεμβρίου - Ο Όσιος Στυλιανός ο Παφλαγόνας

Στυλιανός – O Άγιος της αγκαλιάς που χαρίζει και “στεργιώνει” τα παιδιά!

Ο Άγιος Στυλιανός, τη μνήμη του οποίου τιμά η Εκκλησία στις 26 Νοεμβρίου έκαστους έτους, εικονογραφείται με ένα νήπιο σπαργανωμένο στην αγκαλιά του, γεγονός που συμβολίζει ότι είναι ο προστάτης των νηπίων.

Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία της Μικράς Ασίας , μεταξύ του 400 και 500 μ.Χ. Ήταν ευλογημένος από την κοιλιά της μητέρας του ακόμη. «Ούτος εκ μήτρας αγιασθείς, γέγονε του Αγίου Πνεύματος οικητήριον», αναφέρει χαρακτηριστικά το Συναξάρι του. Όσο μεγάλωνε, τόσο με την Χάριν του Θεού γινόταν κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος.

Ο Άγιος Στυλιανός από την παιδική του ηλικία έδειξε τα σπάνια προτερήματα της αγιασμένης ζωής του. Αν και ήταν και αυτός παιδί και νέος και έφηβος, μολονότι είχε κι εκείνος σάρκα, εν τούτοις δεν άφησε τις επιθυμίες να μολύνουν το πνεύμα και την ψυχή του. Φιλοσόφησε με την αληθινή σοφία του Θεού και είδε πόσο πρόσκαιρος και τιποτένιος είναι ο υλικός τούτος κόσμος.

Ζει αγιασμένη μοναχική ζωή

Αφού, λοιπόν, με τις ευεργεσίες του, ανέβασε ο μακάριος Στυλιανός το γήινο θησαυρό του στους ουρανούς, και τον ασφάλισε, πήγε σε ένα μοναστήρι και ντύθηκε το μοναχικό σχήμα. Από τη στιγμή εκείνη καμιά γήινη σκέψη, καμιά υλική παρένθεση δεν μπορεί να τον απομακρύνει από την πίστη του και την προσευχή του.

Πολέμησε σκληρά εναντίον των τριών εχθρών, της σάρκας, του κόσμου και του διαβόλου. Για να καταβάλει τον καθένα από αυτούς χρειάσθηκε πόλεμος πολυχρόνιος, σκληρός και ανύστακτος. Στις τρεις αυτές λέξεις κρύβονται ηρωισμοί και παλαίσματα υπεράνθρωπα.

Έτσι ο Άγιος Στυλιανός αποδεικνύεται λαμπρό αστέρι της ασκητικής ζωής. Γίνεται παράδειγμα σε νεότερους και ...