Φίλε άγιε Θωμά έμπνευσε όσους δειλιάζουν (Γέροντας Μωυσής Αγιορείτης)

 

Πίστη και απιστία – Γράφει ο μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Ο απόστολος Θωμάς δεν ήταν τελικά άπιστος. Ήθελε πειστήρια της πίστεώς του, τα οποία τελικά δεν τα έδωσε ο αναστημένος Χριστός.

Η πίστη κατοικεί στις ωραίες καρδιές των ταπεινών και είναι αδιατάρακτη. Έλαβαν την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Το μεγάλο θαύμα της Ορθοδοξίας είναι ότι, ενώ υπάρχουν νοσηρά στοιχεία στους εκκλησιαστικούς ταγούς, διατηρείται ακμαία και αλώβητη. Δημιουργούν με την στάση και τον τρόπο τους προβλήματα και προβληματισμούς σοβαρούς, που ενίοτε σκανδαλίζουν τον λαό. Υπάρχουν όμως και οι αγαθοί, που αναθερμαίνουν την πίστη τους μέσα από όλα αυτά, και μέσα από την φθαρτότητα πηγάζει η αλήθεια και η αγάπη. Μπορεί να υπάρχουν επαγγελματίες κληρικοί, αλλά σίγουρα υπάρχουν αρκετοί λειτουργοί του Υψίστου που την ζωή τους χαρακτηρίζουν η καθαρότητα, η σεμνότητα, η ταπεινότητα και η πραότητα. Ο βίος τους συγκινεί και παρακινεί. Μπορεί κάποιοι να μην κατανοούν μέσα στην Εκκλησία αρκετά. Όμως συχνά η συνήθεια κάνει γνωστά αρκετά πράγματα. Δεν είναι σωστό να πετροβολάμε την Εκκλησία δίχως ποτέ να μην έχουμε εισέλθει εντός της. Η συμμετοχή στον εκκλησιασμό ευλογεί τον άνθρωπο. Όταν θελήσει να ενταχθεί βαθύτερα εντός της, θα αισθανθεί κατάνυξη, γλυκύτητα, παραμυθία και ένωση με όλους.

Οι άγιοι μας βοηθούν να πάμε στον Χριστό. Με τον λόγο τους, τα κείμενά τους και κυρίως το ....

Tα χαρμόσυνα αναστάσιμα βιώματα του μακαριστού γέροντα Πορφυρίου

Δρ. Γεωργίου Παπαζάχου

Αντί άλλης Πασχάλιας ευχής, θα σας μεταφέρω τα χαρμόσυνα αναστάσιμα βιώματα του μακαριστού γέροντα Πορφυρίου, όπως τα έζησα μία Τρίτη Διακαινησίμου στο κελλάκι του. Πήγα να τον δω σαν γιατρός. Μετά την καρδιολογική εξέταση και το συνηθισμένο καρδιογράφημα με παρεκάλεσε να μη φύγω. Κάθισα στο σκαμνάκι κοντά στο κρεβάτι του. Έλαμπε από χαρά το πρόσωπό του. Με ρώτησε:

• Ξέρεις το τροπάριο που λέει «Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν….»;
• Ναι, γέροντα, το ξέρω.
• Πες το.

Άρχισα γρήγορα-γρήγορα, «Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής, της αιωνίου, απαρχήν και σκιρτώντες υμνούμεν τον αίτιον, τον μόνον ευλογητόν των πατέρων Θεόν και υπερένδοξον».

• Το κατάλαβες;
• Ασφαλώς το κατάλαβα. Νόμισα πως με ρωτάει για την ερμηνεία του. Έκανε μία απότομη κίνηση του χεριού του και μου είπε:
• Τίποτε δεν κατάλαβες, βρε Γιωργάκη!

Εσύ το είπες σαν βιαστικός ψάλτης… Άκου τι φοβερά πράγματα λέει αυτό το τροπάριο: Ο Χριστός με την Ανάσταση Του δεν μας πέρασε απέναντι από ένα ποτάμι, από ένα ρήγμα γης, από μία διώρυγα, από μία λίμνη ή από την Ερυθρά θάλασσα. Μας πέρασε απέναντι από ένα χάος, από...

Η θρησκευτική εορτή της Ζωοδόχου Πηγής

Θεομητορική εορτή, η οποία τελείται κάθε χρόνο την Παρασκευή της Διακαινησίμου (13 Απριλίου το 2018). Πρόκειται για μία από τις νεώτερες εορτές της ορθοδόξου χριστιανοσύνης, η οποία καθιερώθηκε τον 19ο αιώνα, ως επέτειος των εγκαινίων του νέου ιερού ναού και του παρεκκλησίου προς τιμήν της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής στο Βαλουκλή ή Μπαλουκλή της Κωνσταντινούπολης. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν ο Ζώης, η Ζωή, ο Ζήσης, ο Ζήσιμος και η Πηγή.

Σύμφωνα με την παράδοση υπήρχε μία θαυματουργή πηγή έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης προς την πύλη της Σηλυβρίας (νυν Μπαλουκλή, από τα ψαράκια που υπήρχαν στην πηγή, μπαλούκ=ψάρι στα τουρκικά). Το 474 ο βυζαντινός αυτοκράτορας Λέων ο Θραξ ανήγειρε προς τιμή της Παναγίας περικαλλή ναό πλησίον της πηγής, το ιαματικό νερό της οποίας είχε θεραπεύσει πολλούς ασθενείς, κυρίως από αποστήματα, δυσουρίες και αιμορραγίες. Θρυλείται ότι μεταξύ των αποθεραπευθέντων ασθενών ήταν και ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός, ο οποίος έπασχε από δυσουρία, και για να τιμήσει την Παναγία έκτισε την εκεί μονή της Ζωοδόχου Πηγής από τα οικοδομικά υλικά που περίσσευσαν από την ανέγερση της Αγίας Σοφίας.

Τα μετέπειτα χρόνια, τα κτίσματα του ναού και ...

Η Πασχάλιος πλάνη του ασκητή

Στη Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών συνοψίζεται η ησυχαστική παρά­δοση της Εκκλησίας. Εραστές του θείου κάλλους, οι ιεροί νηπτικοί εισάγουν τον Χριστιανό στη μυστική και μυστηριακή οδό της θεογνωσίας· σε ένα πνευ­μα­τικό λειμώνα. Ευώδη άνθη αυτού του λειμώνα είναι η άσκηση, η εσω­τε­ρι­κή ησυχία, η μετάνοια, το κατά Θεόν πένθος, η χαρμολύπη, η νήψη, η αδιά­λει­πτη προσευχή, η καθαρή καρδιά και ο φωτισμένος νους. Εδώ σπανί­ζουν οι ηθικές προτροπές και παραινέσεις· προβάλλονται οι πνευματικοί νόμοι και κυριαρχούν οι περιγραφές εμπειρικών χαρισματικών κατα­στά­σε­ων. Ζώντας εντός της Εκκλησίας οι ιεροί νηπτικοί γίνονται κά­τοπτρα ακηλί­δωτα που αντιφεγγίζουν το φως του Χριστού, το φως του Αγίου Βαπτί­σματος. Ωστόσο, δεν αποκρύπτονται και οι πτώσεις των αγωνιστών, η μετάνοιά τους ίσως και η απώλειά τους.

Ανάμεσα στους συγγραφείς των οποίων κείμενα περιέλαβαν στη Φι­λο­­καλία ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και ο άγιος Μακάριος Νοταράς είναι και ο όσιος Κασσιανός ο Ρωμαίος. Ο Κασσιανός μυήθηκε στην ασκη­τική εν Χριστώ ζωή στις περιοχές της Πα­λαιστίνης, της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου και εν συνεχεία μαθήτευσε κοντά στον άγιο Ιωάν­νη το Χρυσό­στομο στην Κωνστα­ντινού­πολη. Στις συγγραφές του διασώζει τη μοναστική πα­ράδοση της Ανατολής, την οποία μετέφερε στη Δύση. Είναι άξιο προ­σοχής, ότι γράφει και διδάσκει κατ’ εντολήν του...

Μαρτυρία του Αγίου Παϊσίου για το ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ – Ο Πανάγιος Τάφος έχει ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΩΣ το ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ

Άγιος Παΐσιος: «Όλα τα Πανάγια Προσκυνήματα και ιδιαιτέρως ο Πανάγιος Τάφος έχουν αδιαλείπτως το Άγιον Φως.»

Ο Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος σχολιάζει τη φερόμενη «αποκάλυψη» από τον σκευοφύλακα του Πανάγιου Τάφου πως ο ίδιος ανάβει με αναπτήρα το Άγιο Φως και ...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ποιος μου βεβαιώνει εμένα ότι ο Χριστός αναστήθηκε;

 Μου το βεβαιώνει η συνείδηση μου πριν απ’ όλα. Κατόπιν ο νους μου και η βούληση μου.

Πρώτον, η συνείδηση μου λέει: τόσα πάθη που υπέστη ο Χριστός για το καλό και τη σωτηρία των ανθρώπων δεν θα μπορούσαν να επιβραβευτούν με τίποτε άλλο παρά με την ανάσταση και την υπερκόσμια δόξα. Τα ανείπωτα πάθη του Δικαίου στεφανώθηκαν με την ανείπωτη δόξα. Αυτό μου δίνει ικανοποίηση και ηρεμία.

Δεύτερον, ο νους μου λέει: χωρίς την λαμπρή αναστάσιμη νίκη όλο το έργο του Υιού του Θεού θα παρέμενε στον τάφο, ολόκληρη η αποστολή Του θα ήταν μάταιη.

Τρίτον, η βούληση μου λέει: η ανάσταση του Χριστού με έσωσε από τους ταλαντευόμενους δισταγμούς ανάμεσα στο...

Ο ΧΟΤΖΑΣ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ ΣΤΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΕ. Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

 Τό Ἅγιο Φῶς ἐμφανίζεται μέ τήν ἐπίκληση Ὀρθοδόξου Ἀρχιερέως (τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ἤ τοῦ ἀναπληρωτοῦ του). Ὁσάκιςἐπεχείρησαν νά τό ζητήσουν ἑτερόδοξοι (αἱρετικοί), Καθολικοί καίἈρμένιοι ἀπέτυχαν. Συγκεκριμένα τό ἔτος 1101μ.Χ., οἱ Λατίνοι τότε πού οἱ Ἅγιοι Τόποι εἶχαν περιέλθει στούς Σταυροφόρους δέν μπόρεσαν νά λάβουν τό Ἅγιο Φῶς, παρά τίς προσευχές καί τίς τελεσθεῖσες λιτανεῖες πού ἔκαμαν ἀπό τό Μεγάλο Σάββατο, μέχρι τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς τοῦ Πάσχα. Τό Ἅγιο Φῶς « ἐμφανίσθηκε»ὅταν ἀπεχώρησαν αὐτοί, στούς ἐναπομείναντες Ἕλληνες, οἱὁποῖοι προσευχήθηκαν μέ πίστη καί ἐγέμισαν ὅλο τό Ναό. Τότε, μέ ἀλλαλαγμούς ἔτρεξαν οἱ Λατῖνοι καί το πῆραν ἀπό τούςἝλληνες, ταπεινωμένοι. Ἕκτοτε, ἡ τελετή τοῦ Ἁγίου Φωτός καίἐπί τῶν Σταυροφόρων ἀκόμη, παρέμεινε ὡς καθαρά Ἑλληνική τελετή (Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου Ἱστορία τῆς ἘκκλησίαςἹεροσολύμων, σελ. 426, 427). 

    Ἐπίσης, ἀργότερα, δέν μποροῦσαν νά λάβουν το Ἅγιο Φῶς καί οἱ Ἀρμένιοι (Μονοφυσῖτες). Τό ἔτος 1579μ.Χ. οἱ Ἀρμένιοιἐδωροδόκησαν τους Τούρκους πού κατεῖχαν τά Ἱεροσόλυμα καί τό Μεγάλο Σάββατο εἰσῆλθε στόν Πανάγιο Τάφο ὁ ἰδικός τους Πατριάρχης νά πάρει τό...

* Το αυγό του Τζέρεμι

Ο "καθυστερημένος" είχε καταλάβει πολύ περισσότερα πράγματα για τη ζωή και την Ανάσταση, απ’ όσα οι "κανονικοί" άνθρωποι…

Συνέβη στην Αμερική· και το 2000 έγινε ταινία με τίτλο «Jeremy’s egg» («Το αυγό του Τζέρεμι»). 
Tις χρονιές 2007, 2008 και 2009, ανέβηκε για ειδικό κοινό –κυρίως εκπαιδευτικών– από το Θέατρο Δίδελφυς, με βάση το κείμενο του αμερικανικού περιοδικού «Focus on the family»/Απρίλιος 1988.
Ίσως κι εμείς κάποτε να είχαμε στην τάξη κάποιον Τζέρεμι και να τον προσπεράσαμε ...

***

O Τζέρεμι Φόρεστερ, ήταν ένα παιδί από αυτά που αποκαλούνται «καθυστερημένα». Αν και ήταν 12 ετών πήγαινε ακόμα στη Β’ Δημοτικού. Αργούσε πολύ να γράψει, αργούσε πολύ να κατανοήσει. Έγραφε και κατανοούσε μ’έναν δικό του τρόπο. Η στάση του σώματος καθώς και ο τρόπος ομιλίας του επίσης παρέπεμπαν σε «καθυστερημένο» παιδί.

Αντί αυτό να προκαλέσει τη συμπάθεια και την αλληλεγγύη των συμμαθητών του, προκαλούσε αντίθετα τη χλεύη και την κοροϊδία. Το «σταύρωναν» το καημένο το παιδάκι· είτε πετώντας του τα πράγματα του· είτε μιμούμενοι ειρωνικά τις κινήσεις και τον τρόπο ομιλίας του.

Και σαν να μην έφθανε αυτό, η ίδια του η δασκάλα, η Ντόρις Μίλλερ, αγανακτούσε μαζί του χωρίς να δείχνει καμιά κατανόηση. Πίεζε μάλιστα τους γονείς του να το πάρουν από το σχολείο.

Οι δύστυχοι γονείς δεν ήξεραν τι να κάνουν. Το κοντινότερο ειδικό σχολείο ήταν σε άλλη πόλη, 50 μίλια μακριά. Τα οικονομικά τους δεν τους επέτρεπαν μια τέτοια μετακίνηση, αλλά το κυριότερο ήταν πως κάτι τέτοιο θα στενοχωρούσε πολύ τον Τζέρεμι, που αγαπούσε το σχολείο που πήγαινε.

Πλησίαζε Πάσχα…

Η δασκάλα κα Μίλλερ, μίλησε στα παιδιά για τη σημασία του. Αναφέρθηκε στα γεγονότα των παθών του Χριστού και την ανάσταση του, όπως καταγράφονται στη Βίβλο, και έφθασε να μιλήσει και για τονσυμβολισμό του πασχαλινού αυγού.
Ζήτησε μάλιστα από τα παιδιά, να φέρουν την άλλη μέρα από ένα πασχαλινό αυγό –από εκείνα τα ψεύτικα– μέσα στο οποίο να έχουν βάλει κάτι που να συμβολίζει τη ζωή και την Ανάσταση.

Την άλλη μέρα πράγματι, τα 19 παιδιά της τάξης, άφησαν πάνω στην έδρα τα 19 αυγά τους. Κι όταν τελείωσε το μάθημα και λίγο πριν σχολάσουν, η δασκάλα ξεκίνησε να ανοίγει ένα - ένα τα αυγά και να σχολιάζει το περιεχόμενο τους.

Στο πρώτο αυγό βρήκε ένα λουλουδάκι…
«Μπράβο, Σού-Έλεν! Το λουλουδάκι αυτό καθώς μας θυμίζει τον ερχομό της άνοιξης και την αναγέννηση της φύσης, συμβολίζει πράγματι τη ζωή και την Ανάσταση».

Στο δεύτερο αυγό βρήκε ένα άγουρο τσαμπί κάποιων ακαθόριστων καρπών… «Μπράβο Έμιλι! Το άγουρο αυτό τσαμπί, μας δείχνει πράγματι τη ζωή των νέων καρπών που πρόκειται ν’αναστηθούν».

Μέσ’από το τρίτο αυγό, ξεπετάχτηκε μιά μικρή λευκή πεταλούδα…
«Μπράβο Πάτρικ!». Η μικρή αυτή πεταλούδα, συμβολίζει τη ζωή και την Ανάσταση καθώς βλέποντας την σκεπτόμαστε πως από κάμπια έγινε πεταλούδα».

Μετά η δασκάλα άνοιξε το επόμενο αυγό, αλλά το βρήκε άδειο… Είδε ότι ήταν του Τζέρεμι. «Ο καθυστερημένος… δεν θα κατάλαβε τι τους είπα και έφερε το αυγό άδειο…» σκέφθηκε μέσα της. Παραμέρισε το αυγό χωρίς να δώσει συνέχεια, και πήρε στα χέρια της το επόμενο. Όμως ενώ ετοιμαζόταν να σχολιάσει το περιεχόμενο, ένα χεράκι είχε υψωθεί μέσα στην αίθουσα… ήταν του Τζέρεμι. Η δασκάλα το είδε, και…