Κυριακή Εʼ Ματθαίου: Η θεραπεία του δαιμονισμένου (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 (Ματθ. η’ 28-34, θ’ 1)

Οι άνθρωποι είναι άδικοι με το Θεό, γι’ αυτό και εξοργίζονται μαζί Του. Ποιός έχει το δικαίωμα όμως να εξοργιστεί εναντίον οποιουδήποτε και μάλιστα εναντίον του Θεού;

Οι άθεοι κλείνουν το στόμα τους και σκέφτονται: «Ας μην αναφέρουμε το όνομα του Θεού, ώστε να εξαφανιστεί απ’ αυτόν τον κόσμο». Ανόητοι άνθρω­ποι! Τα στόματά σας είναι μια μικρή μειονότητα στο εύρος του κόσμου. Έχετε δει η ακούσει πώς δίνει φωνή στο ποτάμι ένα φράγμα; Αν δεν ήταν το φράγμα, το ποτάμι δε θ’ ακουγόταν, θα ήταν μουγγό. Το φράγμα όμως άνοιξε το λαρύγγι του και κάθε μικρή σταγόνα απέκτησε γλώσσα.

Το δικό σας φράγμα θα κάνει το ίδιο: θ’ ανοίξει το λαρύγγι των άλαλων και θα διδάξει τους βωβούς να μιλήσουν. Αν τα χείλη σας πάψουν να ομολογούν το όνομα του Θεού, η καρδιά σας θα γεμίσει με φόβο όταν ακούσετε να τον ομολογούν οι άσοφοι και οι βουβοί. Αλήθεια σας λέω: Αν εσείς σιωπήσετε, οι λίθοι κεκράξονται. Ακόμα κι αν δε μιλήσει κανένας άνθρω­πος στη γη, θ’ αποκτήσει φωνή το χορτάρι. Ακόμα κι αν αποκηρύξουν το όνομα του Θεού όλοι οι άνθρωποι, αυτό θα γραφτεί στο ουράνιο τόξο, στον ουρανό, θα χαραχτεί με φωτιά σε κάθε χόρτο, σε κάθε κόκκο άμμου. Τότε η άμμος θα μετατραπεί σε άνθρωπο κι ο άνθρωπος σε άμμο.

«Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλει το στερέωμα, ημέρα τη ημέρα ερεύγεται ρήμα, και νυξ νυκτί αναγγέλλει γνώσιν» (Ψαλμ. ιη’ 2, 3). Αυτά μας απαγγέλει ο ιερός Ψαλμωδός και προφήτης. Κι εσείς τί λέτε; Κρατάτε μια περιφρονητική σιγή για το Θεό. Γι’ αυτό λοιπόν θα δώσουν φωνή οι πέτρες. Κι όταν μιλήσουν οι πέτρες θα θελήσεις να μιλήσεις κι εσύ, μα δε θα μπορέσεις. Θα σου αφαιρεθεί ο λόγος και θα δοθεί στις πέτρες. Και τότε οι πέτρες θα μετατραπούν σε ανθρώπους κι οι άνθρωποι σε πέτρες.

Στους παλιότερους καιρούς άνθρωποι με σκληρό στόμα έτυχε να...

Ένας δολοφόνος γυναικολόγος γιατρός εξομολογείται...

 Ένας δολοφόνος γυναικολόγος γιατρός εξομολογείται...

Τo κείμενο, το οποίο εν συνεχεία αναδημοσιεύουμε, είναι άκρως αποκαλυπτικό για την τόλμη, την ειλικρίνεια και την αμεσότητά του. Τα όσα αναφέρονται σε αυτό για την τραγική κατάσταση στην γείτονα χώρα της Σερβίας, αντικατοπτρίζουν δυστυχώς και την ζοφερή πραγματικότητα της πατρίδας μας, καθώς και ολόκληρου του πλανήτη.
Τα νούμερα των εκτρώσεων είναι απελπιστικά μεγάλα. Σε κανέναν πόλεμο δεν σκοτώθηκαν τόσα παιδιά όσα στις μήτρες των μανάδων.
Είναι παρήγορη η ύπαρξη αφυπνιστικών φωνών κατά των εκτρώσεων, όπως η παρούσα από την Σερβία. Εύχομαι αυτές να πολλαπλασιαστούν, να διεγείρουν συνειδήσεις, να οδηγήσουν σε μετάνοια και να παύσει επιτέλους αυτό το συνεχιζόμενο Ολοκαύτωμα των Εκτρώσεων!
Ο ιατρός Στόγιαν Αδάσεβιτς είναι ο μοναδικός γυναικολόγος στην Σερβία, ο οποίος δημοσίως ομολόγησε ότι η έκτρωση είναι φόνος, παιδοκτονία, όπου ευθύνονται τόσο ο ιατρός, όσο και η μητέρα.
Μόλις κυκλοφόρησε (εις τα σερβικά) το βιβλίο του: « Η αγιότης της ζωής», το οποίο είναι μία συλλογή των άρθρων του περί της ενδομητρίου παιδοκτονίας.
Παραθέτουμε ένα μέρος αυτής της πολυτίμου μαρτυρίας, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Σερβικής Εκκλησίας «Ορθοδοξία»:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια ήταν η στιγμή, που καταλάβατε ότι εκτελώντας την έκτρωση, φονεύετε το ανθρώπινο ον;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είμαι γιατρός, γνωρίζω τις πράξεις μου, είμαι ένοχος για όλες τις φρικαλεότητες που έκανα εργαζόμενος ως γυναικολόγος και είμαι υποχρεωμένος να μαρτυρήσω, να αφυπνίσω, να προειδοποιήσω ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης ουσιαστικώς είναι φόνος του αγέννητου ανυπεράσπιστου παιδιού. Μέσα στις οριζομένες υποχρεώσεις της εργασίας μου ήταν και οι νόμιμες εκτρώσεις. Τότε δεν γνώριζα ότι πράττω φόνο, τώρα, όμως, υποστηρίζω και γνωρίζω ότι η αμαρτία μου ενώπιον του Θεού είναι μεγάλη.

Στο πανεπιστήμιο διδάχτηκα ότι το παιδί είναι ζωντανό, μόλις γεννηθεί με το πρώτο του κλάμα. Πριν από το κλάμα υπάρχει μόνο σαν ένα από τα όργανα της μητέρας του: δηλαδή όπως ένα δόντι, ένας νεφρός, ή όπως η σκωληκοειδής απόφυση. Εκανα από 48.000 έως 62.000 εκτρώσεις! Είναι σαν να έχω εξαφανίσει μια ολόκληρη πόλη. Το Βελιγράδι έχει τόσα νοσοκομεία και αρκετές ιδιωτικές κλινικές, όπου γίνονται τόσες εκτρώσεις! Στα τέλη της δεκαετίας του 80 εμφανίστηκε το υπερηχογράφημα με την διαγνωστική του δυνατότητα και μου έφερε πολλές εκπλήξεις. Είδα το έμβρυο, τους χτύπους της καρδιάς του, τις κινήσεις, το άνοιγμα του στόματός του.

Στα μεγαλύτερα έμβρυα παρατήρησα το «πιπίλισμα» του αντίχειρος. Το έμβρυο σκεφτόταν και αισθανόταν, διότι αντιδρούσε στους βαθείς διαπεραστικούς ήχους επιταχύνοντας τις κινήσεις του. Και ύστερα από 4-5 λεπτά, όσον διαρκεί η έκτρωση, το έμβρυον, αυτό το ίδιο ανθρώπινο ον, βρίσκεται πλέον τεμαχισμένο μεταξύ των εργαλείων στο τραπέζι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πότε παύσατε να κάνετε εκτρώσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό που θα σας διηγηθώ τώρα, είναι οχληρό και πάρα πολύ επίπονο, αλλά δεν πρέπει να ωραιοποιούμε κάτι, το οποίον από μόνο του είναι φρικτό. Προς θλίψη και δυστυχία μου το 1988 έκανα έκτρωση σε μία προχωρημένη εγκυμοσύνη των 4, 5 μηνών. Κατά την διάρκεια αυτής της εγχειρήσεως, της οποίας τις λεπτομέριες δεν μπορώ να περιγράψω χωρίς ταραχή, με φρίκη ανακάλυψα τον φονιά εντός μου. Μια εγχείρηση, η οποία έπρεπε να είναι μια πράξη ρουτίνας, μετατράπηκε σε ένα πραγματικό εφιάλτη.

Με την πρώτη κίνηση του θλάστου έβγαλα το χεράκι και το έριξα επάνω εις το τραπέζι των εργαλείων. Όμως το νεύρον του χεριού έπεσεν εις την άκρην της κομπρέσσας βρεγμένης με ιώδιο. Το ιώδιο ερέθισε το νεύρο και το μικρούλικο χεράκι άρχισε να συσπάται. Με την επόμενη κίνηση έβγαλα το πόδι. Και συνέβη το ίδιο – τώρα έτρεμε και εσυσπάτο το πόδι. Κάτι παρόμοιο δεν μου είχε συμβεί ποτέ πριν.

Ύστερα προσπάθησα με τον θλάστη να συλλάβω και την καρδιά, η οποία ακόμη χτυπούσε και υπό τον θλάστη έκανε σπασμούς ολοένα και αργότερους…  και επιτέλους έπαυσε.
Τοτε συνειδητοποίησα ότι έπραξα φόνο, ότι θανάτωσα άνθρωπο.

Η γυναίκα αιμορραγούσε πολύ, η ζωή της κινδύνευε. Προσευχήθηκα:
«Κύριε, βοήθησέ με να σώσω αυτή την γυναίκα και τιμώρησε εμένα!».
Έκτοτε ποτέ μου δεν επανέλαβα όμοια πράξη. Έτυχε η νέα μου γνώση να συμπίπτει με την άποψη της Εκκλησίας – ότι το έμβρυο είναι ζωντανό ήδη από την σύλληψη του, δηλαδή από την στιγμή της γονιμοποιήσεως του ωαρίου. Η ενδομήτριος παιδοκτονία είναι πολύ μεγαλύτερη και βαρύτερη αμαρτία από τον απλό φόνο, επειδή το έμβρυο εντός της μήτρας είναι αδύναμο να αμυνθεί, ενώ δεν φταίει σε τίποτα· μόνον εκείνο είναι χωρίς προσωπικό πταίσμα σε όλο το ανθρώπινο γένος, διότι δεν εγεννήθη καν.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Για το πως θα χρησιμοποιηθούν τα έμβρυα, τα εκτρωθέντα κατά την διακοπή της εγκυμοσύνης – τόσον την φυσική όσον και την τεχνητώς προκαλούμενη – δεν χρειάζεται η άδεια της μητέρας του εμβρύου. Ποια είναι η τύχη αυτών των τεμαχισμένων μικροσκοπικών σωμάτων;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σπανίως διερωτάται κανείς τι συμβαίνει με αυτά τα έμβρυα στα νοσοσκομεία μας. Στην χώρα μας κανείς δεν ανακοινώνει και δεν δημοσιεύει πληροφορίες αυτού του είδους. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις για την επιστημονικο-ερευνητική εργασίαν και για την χρήση αυτών των εμβρύων στην φαρμακευτική βιομηχανία, διότι τούτο είναι εξαιρετικά δαπανηρό. Και προς το παρόν, όσον γνωρίζω, δεν υπάρχουν καν οι συνθήκες για την εμπορευματοποίηση.

Σε μας αυτά τα έμβρυα αντιμετωπίζονται ως ιατρικά απόβλητα. Εναποτίθενται σε μαύρους σάκκους, μαζί με τα λοιπά όργανα τα απομείναντα από διάφορες εγχειρήσεις στους ενήλικες ασθενείς και καίγονται όλα
ως απόβλητα.

Ως κοινωνία είμαστε υποχρεωμένοι να προστατεύσουμε το παιδί ιατρικώς, ηθικώς, δικαστικώς και νομικώς, διότι πρέπει να έχει όλα τα δικαιώματα, τα οποία έχει ένας ενήλικας. Τούτο είναι το καθήκον μας προς όλα τα μέλη της κοινωνίας μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχει η ακριβής στατιστική πληροφορία περί του αριθμού των διαπραττομένων εκτρώσεων εις την Σερβίαν;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι αδύνατον να υπάρχει ένα τέτοιο είδος στατιστικής και όλες οι σχετικές πληροφορίες είναι ψευδείς. Η μία στατιστική μας ενημερώνει ότι έχουμε 120.000 εκτρώσεις το χρόνο, η άλλη στατιστική μας ενημερώνει ότι αυτός ο αριθμός είναι πολλαπλάσιος – 420.000 εκτρώσεις τον χρόνον. Εγὼ θεωρώ ότι σε ένα γεννημένο παιδί αντιστοιχούν 25 εκτρώσεις.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι άποψη έχετε για το ζήτημα της αντισύλληψης;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η αντισύλληψη σημαίνει το πράττειν εναντίον της συλλήψεως. Την ταξινομώ σε τρία είδη: Το πρώτον είδος είναι η εγκράτεια και είναι επιτετραμμένον· το δεύτερο είδος είναι η ικανοποίηση της ορμής άνευ εκσπερματώσεως και δεν είναι επιτετραμμένον· το τρίτον είδος είναι σατανικό και δίνει την δυνατότητα της εφαρμογής μιας ολόκληρης σειράς στη ουσία εκτρωτικών μέσων, τα οποία ονομάζουν αντισυλληπτικά: το σπιράλ, το «χάπι» κ.τ.λ.

Τι είναι το «σπιράλ»; Είναι ένα μηχανικό στοιχείο, το οποίο εισάγεται στην μήτρα, για να προκαλέσει την στείρωση. Το κάθε «σπιράλ» είναι εκτρωτικό. Τα πρώϊμα τέστ εγκυμοσύνης αποδεικνύουν ότι οι γυναίκες που έχουν  το «σπιράλ», εγκυμονούν περισσότερες φορές τον χρόνο. Το «σπιράλ» μόνο εμποδίζει το έμβρυον να εμφυτευθεί στην μήτρα και εκείνο συνεπώς αποθνήσκει στην ηλικία της μιας εβδομάδος. Το ίδιον πράγμα έχουμε και με τα «χάπια». Κι αυτά εμποδίζουν την ωρίμανση του ωαρίου, αλλοιώνουν τον βλεννογόνον χιτώνα της μήτρας, ώστε να μη γίνει δεκτική για το έμβρυο.

Υπάρχουν πολλές απληροφόρητες γυναίκες, οι οποίες αφελώς υιοθετούν την κοινή ανεύθυνη στάση απέναντι στο ζήτημα αυτό. Βλέπετε στα μέσα ενημέρωσης, τα γυναικεία περιοδικά, τις εκπομπές, ακούσατε κάπου ή ποτέ κανέναν λόγο εναντίον των εκτρώσεων, των αντισυλληπτικών και της εξωσωματικής γονιμοποιήσεως;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι είναι εξωσωματική γονιμοποίηση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το έχω κάνει και αυτό. Υποστηρίζω ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι κακό. Γονιμοποιούνται περισσότερα ωάρια, ενίοτε 10, 20 και παραπάνω, γίνεται διαφοροποίηση και θανατώνεται κάθε περισσευούμενο έμβρυο, για να διευκολυνθεί η επιβίωση το πολύ τριών εμβρύων. Εάν ληφθούν περισσότερα από τα τρία, τότε είναι ανάγκη να μειώσουμε τον αριθμόν τους, διότι η μήτρα δεν θα μπορούσε να αντέξει την κυοφορία.

Μετάφραση από τα σερβικά: Μιλίτσα Βεσκωφ
(*) Εφημερ. «Ορθόδοξος Τυπος», αριθ. 1579/7.1.2005, σελ. 3.

Πρόσφατα μεταφέρθηκε το κείμενο από την καθαρεύουσα στην δημοτική ελληνική.

ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΣΟΚΑΡΕΙ! Το χεράκι ενός μωρού που σφίγγει το χέρι του γιατρού!
http://anthologioxr.blogspot.com/2015/10/blog-post_55.html?spref=pi

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Γιὰ τὴν σύλληψη καὶ κράτηση τοῦ ἐκλεκτοῦ ἰατροῦ καὶ ἐπιστήμονα κ. Ἐλπιδηφόρου Σωτηριάδη

 Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου, 21.07.2021

Μὲ τὸ παρόν, ὡς Ἱερὰ Μητρόπολις Μόρφου ἐκφράζουμε ἀφενὸς τὴ λύπη μας γιὰ τὴν πρόσφατη ἄδικη σύλληψη καὶ κράτηση τοῦ ἐκλεκτοῦ ἰατροῦ καὶ ἐπιστήμονα κ. Ἐλπιδηφόρου Σωτηριάδη μετὰ τὴν τεκμηριωμένη ὡραία του ὁμιλία στὸ συλλαλητήριο (18.07.2021) κατὰ τῶν κυβερνητικῶν μέτρων πρὸς ἀντιμετώπιση τοῦ... κορωνοϊοῦ, καὶ ἀφετέρου τὴ στήριξή μας σ' αὐτὸν καὶ τὴν πολυμελῆ του οἰκογένεια.

Εἴμαστε σὲ θέση νὰ γνωρίζουμε πολὺ καλὰ τὴν ἐπιστημονικὴ κατάρτιση τοῦ καθηγητῆ τῆς Ἰατρικῆς κ. Ἐλπιδηφόρου, καθὼς καὶ τὸ πολυσχιδὲς ἰατρικό του ἔργο μέσα ἀπὸ τὶς μαρτυρίες ἑκατοντάδων ἀνθρώπων, μάλιστα κατὰ τὴν περίοδο τῆς τρέχουσας λοιμικῆς νόσου, ποὺ ἔχουν προσβληθεῖ ἀπὸ τὸν COVID-19, καὶ ἔχουν βοηθηθεί ἀφιλοκερδως ἀπό τὸν ἐν λόγῳ ἰατρὸ νὰ...

Να γίνουμε σαν τις μέλισσες που έλεγε ο Άγιος Παΐσιος και όχι σαν τις μύγες. Να βλέπουμε μόνο το καλό γύρω μας.

 Να γίνουμε σαν τις μέλισσες που έλεγε ο Άγιος Παΐσιος και όχι σαν τις μύγες....

* "Μία πόρτα που δεν ανοίγει ποτέ μην επιχειρήσετε να την σπάσετε..." |Γέρων Ιωσήφ Βατοπεδινός

 "Αφήνετε την ζωή σας στα χέρια του Θεού. 

Ποτέ μην πιέζετε τα πράγματα. 

Μία πόρτα που δεν ανοίγει ποτέ μην επιχειρήσετε να...

" ... Όλοι μιλούσαν για Θεό, αλλά Θεό δεν είδα, ενώ όταν πήγα στο Άγιο Όρος, κανείς δεν μιλούσε για Θεό και όλα έδειχναν τον Θεό..." |Άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ

 Ένα βράδυ, μετά από μία διασκέδαση, ανέβαινα στο σπίτι μου με σκυμμένο το κεφάλι και αργό βήμα. 

Έλεγα πως αυτή η ζωή είναι βάναυση, είναι ανιαρή. 

Τότε σκέφτηκα να γίνω μοναχός, όμως πού και πώς δεν είχα ιδέα. 

Ήμουν Ρώσος εμιγκρέ-πρόσφυγας στη Γαλλία.

 Εκεί υπήρχαν πολλοί Ρώσοι, οι οποίοι ίδρυσαν το...

Αγίας Μαρκέλλας της Χιοπολίτιδος , Παράκληση

Αγίας Μαρκέλλας της Χιοπολίτιδος , Παράκληση

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΚΕΛΛΑΣ ΤΗΣ ΧΙΟΠΟΛΙΤΙΔΟΣ

 Ἱερεὺς.

Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε, νύν, καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Λαὸς

Ἀμήν. Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ Σου, ἐπάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Σου. Καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου Σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν Σου πᾶς ζῶν. Ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου· ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου. Ἐκάθισέν με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος· καὶ ἠκηδίασεν ἐπ’ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου, ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων καὶ ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις Σου, ἐν ποιήμασιν τῶν χειρῶν Σου ἐμελέτων. Διεπέτασα πρὸς Σέ τὰς χεῖράς μου· ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός Σοι. Ταχὺ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τὸ πνεῦμά μου. Μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν Σου ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. Ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωῒ τὸ ἔλεός Σου, ὅτι ἐπὶ Σοὶ ἤλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι, ὅτι πρὸς Σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου. Ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρὸς σὲ κατέφυγον· δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά Σου, ὅτι Σὺ εἶ ὁ Θεός μου. Τὸ πνεῦμά Σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός Σου, Κύριε, ζήσεις με. Ἐν τῇ δικαιοσύνῃ Σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου. Καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου, καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου· ὅτι ἐγώ δοῦλός Σού εἰμι.

Λαὸς

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στίχ, α'. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στίχ, β'. Πάντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Στίχ, γ'. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν.

Θεὸς Κύριος, καὶ ἐπέφανεν ἡμῖν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.

Οι εν δεινοίς και περιστάσεσι δεύτε τη της Μαρκέλλης θαυμαστή αντιλήψει πάντες καταφύγωμεν κραυγάζοντες. Αθληφόρε λύτρωσαι τους προστρέχοντας πίστει τη θεία προστασία Σου και γαρ Χριστώ παρρησία τη πορφυρά Σου και μαρτυρική, λαμπρά Εσθήτι, Παρθενομάρτυς παρίστασαι.

Το απολυτυκίον του Αγίου Νικηφόρου του Χίου

(υμνογράφου της Αγίας)

Καρδαμύλων το κλέος και Ρεστών τον Διδάσκαλον, της Νέας Μονής τε ιερόν καθηγούμενον. Νικηφόρον υμνήσωμεν πιστοί, ως νίκην εργασάμενον λαμπράν, κατά δαιμόνων τοις θαύμασι, και αγγέλους κατευφράναντα, και οσίων τα τάγματα. Δόξα τω Σε δοξάσαντι Χριστώ. Δόξα τω Σε αναδείξαντι Μακαρίου του Κορίνθου μιμητήν μεθ’ού εν Χίω συμψύχως εβίωσας.

Δόξα Του Κυρίου τοις νόμοις (ίδε είς το τέλος)

Και νύν  Ού σιωπήσωμεν

Ψαλμός Ν΄ (50)

Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα Έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου, εξάλειψον το ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου έστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον Σου εποίησα, όπως αν δικαιωθείς εν τοις λόγοις Σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαί Σε. Ιδοί γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ι δού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα κσι τα κρύφις της σοφίας Σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινομένα. Απόστρεψον το πρόσωπόν Σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνησον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου Σου, και το πνεύμα Σου το άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στηριξόν με . Διδάξω ανόμους τας οδούς Σου, και ασεβείς επί Σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην Σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί τηνα αινεσίν Σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινομένην ο Θεός ούκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε , εν τη ευδοκίαν Σου την Σιώ, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν Σου μόσχους.

Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρᾶν διοδεύσας

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σωτήρα δυσώπει πάντων Θεόν, Μαρκέλλα απαύστως, και αξάγαγε συμφορών, τους πίστει προσελθόντας και ευλαβεία πάση, υπό την σκέπην Σου μάρτυς Κυρίου πανένδοξε.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Όλος υπάρχω τη εμμονή προσβλέπειν εν βίω, παρερχόμενα και θνητά, τον νούν ανόρθωσον μου τα άνω βλέπειν μάρτυς, εν όρει τω Αγίω ώ κατεσκήνωσας.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιατρεύεις απάντων πάθη πολλά, θεράπευσον όθεν, συν τω σώματι, την ψυχήν, των Σε φωνούντων πόθω, Μαρκέλλα Καλλιμάρτυς επιστασία, Σου.

Θεοτοκίον

Χαίρε απάντων μόνη ελπίς, διάσωσον πάντας, τους εν πίστει και ακλινεί, προσφεύγοντας ελπίδι, Παρθένε Θεοτόκε, τή Ευσπλαχνία Σου.

'Ωδή γ'. Ουρανίας άψΐδος

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σώσον μάρτυς Κυρίου, τους ανυμνούντας Σε, έν αληθεία και πόθω Μαρκέλλα πάνσεμνε, ως αν σωθέντες πρεσβεία Σου, προσβολών του όφεως, Χριστόν δοξάζομεν.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Όλην σχούσα καρδίαν, ταις νοηταίς λάμψεσιν, και θεωρίας εκείθεν, Μαρκέλλα Καλλίνικε, έκλινας την κάραν Σου, τω Σώ πατρί τώ βαναύσω, απελθούσα χαράν πρός την ουράνιον.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Λιμένα Σε θείον ως αληθώς έδειξε, εν τή νήσω της Χίου, Χριστός ο Κύριος, όθεν καταφεύγομεν τώ Ναώ εν Μαρκέλλα λαμβάνοντες εκείθεν γαλήνη αστασίαστον.

Θεοτοκίον

Υπεραγία Παρθένε Θεοτόκε Ανύμφευτε, την παναθλίαν ψυχήν μου, Αγνή επίσκεψαι, και καθαράν αυτήν δείξον, μετανοίας δάκρυσιν, αυτήν ευπρεπίζουσα.

Διάσωσον εκ πάσης εναντίας περιστάσεως αθληφόρε, τους εν πίστει τη παρρησία Σου προσφεύγοντας, και Σε φωνούντας καλλιμάρτυς Μαρκέλλα.

Επίβλεψον...

Αίτησις και το Κάθισμα

Ήχος β’. Πρεσβεία θερμή

Πηγή θαυμαστή ιάσεων γέγονεν, Μαρκέλλα σεμνή η πέτρα ή Σε εδέξατο, ιάται γαρ τους άπαντας το εκ ταύτης χεόμενον ύδωρ και χριομένους ευλαβώς, είς δόξαν Χριστού του Νυμφίου Σου.

Ωδή δ'. Εισακήκοα Κύριε

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Γεγηθότες βοώμεν Σοι, Μαρκέλλα εκλύτρωσαι, του δολίου δράκοντος, και διατήρει ασινείς τους υμνούντας Σε.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Γέγονας Νύμφη τώ Κυρίω ωραία, ώ Μαρκέλλα πανέντιμε, τή στολή του αίματος περιβεβλημένη, και την της Παρθενίας , λαμπάδα βαστάζουσα.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Όθεν τους προστρέχοντας πανταχόθεν, τώ αγίω Ναώ Σου, αφύπνισον εξ ύπνου αγνωσίας, πρός εργασίαν τών εντολών του Δεσπότου Σου.

Θεοτοκίον

Ρωσιν δίδου Πανάμωμε, έν τή ψυχή και τώ Σώματι, και κακών τα σκιρτήματα, αφάνισον και τούτων, την ομίχλην διάλυσον.

Ωδή ε’ Φώτισον ημάς..

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τιμία Σου κεφαλή είς θάλασσαν ριφθείσα, αγιάζει τα ύδατα, και γαρ χειρί πατρώ ετμήθης διά τον κτίστιν Σου.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σκέπε ωύν ημάς ώ Μαρκέλλα Θεοδόξαστε, ίνα Σου τα θαύματα αεί, κηρύττομεν λυτρούμενοι, πάσης θλίψεως.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σωτήρα Χριστόν κόσμου παντός αγαπήσασα, τούτω επομένη καλούντος, ήρας τον Σταυρόν, Παρθενομάρτυς Μαρκέλλα της αθλήσεως.

Θεοτοκίον

Ήθλησας Σεμνή του Θεού Μητέρα Θεόνυμφον, καλούσα και λέγουσα θερμώς, Θεοτόκε καιρός, βοηθείας βοήθει μοι.

Ωδή στ’ Την δέησιν, εκχεώ..

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Τρωθείς του εχθρού βέλει μάρτυς, την τρωθείσαν χειρός πατρώας τόξω, Σε ικετεύω την Θεόφρονα Μαρκέλλαν, τα τραύματα μου θεράπευσον, και ασθενείας τής ψυχής, τή χειρί Σου είς τέλος αφάνισον.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ωράισμα και κλέος της Χίου, ανεδείχθης και σέμνωμα θείον, των πρός την σήν δ’ αφορώντων πρεσβείαν, όντως καταφύγιον και προστασία αρραγής, εκ μέσου ημών ποιούσα τα σκάνδαλα.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ιατρείον νοσημάτων εφάνη, ο ναός Σου άμισθον τοίς πάσι, και δεινών και κακώσεων πλείστων, ενταύθα την λύσιν λαμβάνομεν, αθληφόρε Κυρίου Νύμφη Χριστού, οι προστρέχοντες ενταύθα εκ πίστεως.

Θεοτοκίον

Γενόμενον εν πολλοίς πειρατηρίοις, Θεοτόκε ανύμφευτε Μήτερ, σώσον με Κόρη τή σή συμπαθεία σύν Μαρκέλλης πρεσβείαις ήν κέκτηται, Χίος ώς κλέος αληθώς, και θείον θησαύρισμα Χάριτος.

Διάσωσον εκ πάσης εναντίας περιστάσεως, αθληφόρε, τους εν πίστει τή παρρησία Σου προσφεύγοντας, και Σε φωνούντας, Καλλιμάρτυς Μαρκέλλα.

’Αχραντε, η διά λόγου τον Λόγον....

Αίτησις και Κοντάκιον, ήχος β

Προστασία των χριστιανών

Ιατρείον νοσημάτων νύν γέγονεν, και των κλονουμένων Μαρκέλλα το έρεισμα, η σή πέτρα η σεπτή και αγία Σου σορός, αλλά πάντοτε ακλίνως τους προστρέχοντας αυτή, ατρώτουςτώ ύδατι φύλαττε, εκ κινδύνων και κακών ολεθρίων, εποπτεύουσα εξ ουρανού, Καλλιμάρτυς συμπαθώς αυτούς.

Προκείμενον

Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς Αγίοις Αυτού

Στιχ. Τοις αγίοις τοίς εν τή γή....

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΕΚ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ

Είπεν ο Κύριος τοις εαυτού Μαθηταίς. προσέχετε από των ανθρώπων. επιβαλούσι γαρ εφ’ υμάς τας χείρας αυτών και διώξουσι, παραδιδόντες εις συναγωγάς και φυλακάς, αγομένους επί βασιλείς και ηγεμόνας ένεκεν του ονόματός μου. αποβήσεται δε υμίν εις μαρτύριον. Θέσθε ούν εις τας καρδίας υμών μη προμελετάν απολογηθήναι. εγώ γαρ δώσω ημίν στόμα και σοφίαν, η ου δυνήσονται αντειπείν ουδέ αντιστήναι πάντες οι αντικείμενοι υμίν. Παραδοθήσεσθε δε και υπό γονέων και συγγενών και φίλων και φίλων και αδελφών, και θανατώσουσι εξ υμών, και έσεσθε μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου. και θριξ εκ της κεφαλής υμών ου μη απόληται. εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς υμών.

Δόξα. Ταις των Αθλοφόρων....

Και νύν. Ταις της Θεοτόκου....

Προσόμοιον. Ήχος πλ. β’. Όλην αποθέμενοι.

Στίχ. Ελέησόν με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου....

Νύμφη καλλιπάρθενε τού άνω δόξης Νυμφώνος, Μαρκέλλα Καλλίνικε, βέλει πρώτον τέτρωσαι, δια τον Κτίστιν Σου, νοερώς βλέπουσα τον εν Σοι Νυμφίον, αγιάζεις τή πληγή Σεμνή θαλάσσης ύδατα ταις μαρμαρυγαίς του Σού αίματος, συν τώ βέλει τρέχουσα και διωκομένη και φεύγουσα, ξίφει του πατρός Σου. Μή άλλως δυναμένη δε φυγείν, κατακαλύπτει ο βράχος Σε, και την χαράν τέτμησαι.

Σώσον ο Θεός τον λαόν σου....

Ωδή ζ’. Οι εκ της Ιουδαίας.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Αλγηδόνων παντοίων, και δεινών ολεθρίων και πάσης θλίψεως, και φθόνου των δαιμόνων, και μίσους των ανθρώπων, Μαρκέλλα διάσωζε, τους προστρέχοντας αεί, τή πέτρα τή σχισθείση.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Νομημάτων ποικίλων, χαλεπών και κινδύνων, μάρτυς Καλλίνικε, τους πόθω προσιόντας, τω ύδατι Σου ρύσαι, και παντός διαφύλαττε, εν πάση ώρα κακού, τους πίστει Σε τιμώντας.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Αγιάσματος Θείου, καιμπηγής τών ιάσεων η σορός Σου γέγονεν, Μαρκέλλα πρόξενος, τή νήσω εν τή Χίω, ήτις αεί καταφεύγει, Σοι Μάρτυς πολύαθλε, ένθα σώμα το σεπτόν, η πέτρα καλύπτει Σού.

Θεοτοκίον

Πασών τιμιωτέρα υπάρχεις, Σεραφείμ, Χερουβείμ τε και άνω τάξεων, μαρτύρων και Οσίων, και πάντων των Αγίων, προφητών Αποστόλων δε, Ιεραρχών Πατριαρχών, Χριστού Θεού Μήτερ.

Ωδή η’. Τον Βασιλέα.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Σκέπε ουρανόθεν τους ακλίνως, εν εκάστη ώρα προστρέχοντας τώ σεπτώ Σου ναώ, ένθα ενήθλησας, και εν πέτρα τή σχισθείση.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ουρανόθεν εφαπλούσα την προστασίαν Σου ύδατος δωρούμενη, είς τέλος με θεράπευσον βοώ Σοι.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Ίασαι Νύμφη Κυρίου την πανάθλιαν ψυχήν μου, σύν τώ σώματι, Ναόν αυτήν ποιούσα, Χριστού του Θεού του Νυμφίου Σου.

Ρούν παντοίων δυσχερειών και στενώσεων, και θλίψεων αποξήρανον Παρθένε, δυνάμει των θείων πρεσβειών Σου.

 Ωδή θ’. Κυρίως Θεοτόκον.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Απάντων των κινδύνων, εχθρών ες αοράτων και των εν σώματι παντοίων κακώσεων, εκλύτρωσαι μάρτυς, τους εις Σε καταφεύγοντας.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Κλίνον Σου το γόνυ, τώ θρόνω της Τριάδος, και των κακών με απάντων διάσωσον, ώς σχούσα παρρησίαν, Μαρκέλλα Θείω βήματι.

Αγία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Άνωθεν αγγέλους, αιώσι συγχορεύεις, και τών εκείθεν τερπνών συμμετέχουσα, έπιδε έξ ουρανών, Μαρκέλλα τους τιμώντας Σε.

Θεοτοκίον

Μακάριος Κορίνθου, σύν τώ Νικηφόρω, ήλθον πρό τής πέτρας, η εκάλυψε Σε, ύστερον δε ήλθεν Νεκτάριος ο Θείος, μεθ’ ών και της Πανάγνου, σκέπε ημάς Μαρκέλλα.

Πηγή:xristiano

shttp:http://akolouthies-agion.blogspot.gr/2012/09/blog-post_26.html//akolouthies-agion.blogspot.gr/2012/09/blog-post_26.html

http://akolouthies-agion.blogspot.gr/2012/09/blog-post_26.html

Τα ψυχιατρεία θα ήταν άδεια, αν...

 Ο κόσμος έχασε το νόημα τής ζωής και πρέπει να το βρει. Η απιστία κάνει μεγάλη ζημιά. Όλα από εκεί ξεκινούν.

 * Το κακό ξαπλώθηκε και παντού είναι μαυρίλα… Θα έρθει όμως και ο καλός καιρός. Γι’ αυτό χρειάζεται να γίνεται η σπορά.

 * Οι άνθρωποι σήμερα χαίρονται υλικά… Άμα ζήσουν όμως την παραδεισένια ζωή, όλα αυτά τα βλέπουν σκύβαλα.

 * … Με την πίστη στο Θεό όλα τα προβλήματά σας θα λύνονται. Χωρίς πίστη όλο δυσκολίες θα παρουσιάζονται και πολλοί θα οδηγούνται στην αυτοκτονία.

 * … Μετά από ένα διάστημα δεν θα βρίσκεται άπιστος άνθρωπος. Τώρα πρέπει να εργασθεί κανείς. Περνάμε τα χειρότερα χρόνια. Πολλοί Άγιοι θα ήθελαν να ζούσαν στην εποχή μας, γιατί θα τους δίνονταν η ευκαιρία να αγωνιστούν πολύ… Εμείς δυστυχώς μένουμε έτσι.

 * Όσοι πήγαν στην αίρεση από άγνοια θα δώσει ο Θεός να γυρίσουν. Όσοι όμως την ασπάστηκαν από εγωισμό, δεν πρόκειται να γυρίσουν.

 * … Να ζείτε απλά, σαν το παιδί στα χέρια του πατέρα του. Η εμπιστοσύνη στο Θεό είναι μια συνεχής προσευχή με θετικά αποτελέσματα. Η απελπισία είναι του διαβόλου.

 * … Η καρδιά καθαρίζει με αναστεναγμό, με φιλότιμο. Να βάλουμε την ψυχή στο δρόμο των δακρύων.

 * … Δεν μας τις φέρνει σε χαρτοσακούλες τις αρετές ο Θεός. Μας δίνει μόνο τις ανάλογες ευκαιρίες. Αν δεν τις εκμεταλλευτούμε και κατακρίνουμε τον πλησίον, έχουμε κατακριθεί δύο φορές. Και διότι κατακρίναμε και διότι δεν μετανοήσαμε γι’ αυτό.

 * … Η αυτοπεποίθηση είναι μέγα εμπόδιο στη θεία Χάρη. Μην πιστεύετε ποτέ στο λογισμό σας… Ο Θεός υποχρεώνεται να μας βοηθήσει, όταν εμείς του αναθέτουμε τα πάντα. Όποιος έχει καλούς λογισμούς, έχει πνευματική υγεία…

* … Σήμερα γέμισε ο κόσμος ασφάλειες. Όπου να πας βρίσκεις ασφάλειες. Οι άνθρωποι τρέχουν και ασφαλίζονται. Όμως όσο πιο πολλές ασφάλειες υπάρχουν, τόσο πιο πολλή ανασφάλεια αισθάνεται ο κόσμος. Γι’ αυτό τώρα τρέχουν οι άνθρωποι στην Εκκλησία και ο διάβολος τους βάζει τρικλοποδιές για να τους εμποδίσει.

 * … Ο καλός Θεός πρώτα εξετάζει τη χωρητικότητα της καρδιάς και μετά στέλνει ανάλογα και την αγάπη Του. Όλα αυτά μπορεί να τα πετύχει ο άνθρωπος, μετά από τον κατά δύναμιν αγώνα, εφ’ όσον κατορθώσει να γνωρίσει το άτομό το». Όταν γνωρίσει το άτομό του, τότε του γίνεται η διάσπαση του ατόμου του και εκτοξεύεται στο πνευματικό διάστημα. Διότι όταν γνωρίσει το άτομό του, θέλει δεν θέλει θα ταπεινωθεί και όταν ταπεινωθεί, υποχρεωτικώς θα έλθει η Χάρις του Θεού στο πλάσμα Του. Τότε ο άνθρωπος θα φωτίζει χωρίς να θέλει και χωρίς να το νιώθει και έτσι θα δοξάζεται ο Θεός.

* … Ο νους του ανθρώπου πρέπει να απασχολείται με την ευχή και να μην τρέχει στα μάταια.

 * … Η προσευχή σου για τον άρρωστο θα βοηθήσει μόνον όταν εκείνος πρόκειται να γίνει καλύτερος.

 * …Ακούστε. Τα ψυχιατρεία θα ήταν άδεια, αν οι Χριστιανοί εξομολογούντο ορθόδοξα, καθαρά, με ειλικρίνεια, ταπείνωση και υπακοή, σε διακριτικό Πνευματικό, ας είναι και λίγο αυστηρός. Και μετά να κοινωνούν αξίως. Τότε κανείς δεν θα είχε άγχος, προβλήματα και μεγάλους πειρασμούς. Πρέπει να ξέρετε, ότι, όλα ξεκινούν από τον εγωισμό, την ανυπακοή και τους κακούς λογισμούς. Η υπακοή είναι Ζωή, Η παρακοή είναι θάνατος.

Γερ.Παΐσιος

http://leimwnas.blogspot.com/2021/07/blog-post_18.html

Aν θέλεις να ταπεινωθούν οι διάβολοι που σε θλίβουν, ταπεινώσου… (Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης)

 Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

Δύο χάριτας αποκτά κανείς, όταν αγωνίζεται κατά Θεόν.

Μία είναι η παράκλησις του Αγίου Πνεύματος, που γεμίζει την ψυχήν χαράς, ειρήνης, αγαλλιάσεως κ.λπ. η δε άλλη χάρις είναι η λεγομένη πείρα των πειρασμών.

Αυτή η χάρις της πείρας είναι ανεξίτηλος από την ψυχήν, δηλαδή δεν φεύγει από τον άνθρωπον, διότι είναι ηνωμένη με την καρδίαν, που εδέχθη την πείραν των πειρασμών, ενώ η πρώτη, της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, πότε έρχεται και πότε φεύγει. Εν καιρώ πειρασμών η δευτέρα χάρις, η πείρα, είναι πιο ωφέλιμος, διότι φωτίζει την ψυχήν, πώς να...

Από τον βίο του αββά Σισώη. Από το Γεροντικό

 Ένας κοσμικός, έχοντας μαζί του και τον γιο του, πήγαινε κάποτε στον αββά Σισώη, στο όρος του αββά Αντωνίου. Κατά τη διαδρομή συνέβη να πεθάνει ο γιός του, αυτός όμως δεν ταράχτηκε, αλλά τον πήρε με πίστη στον γέροντα και έπεσε στα πόδια του μαζί με τον γιο του, σαν να έκαναν μετάνοια, για να πάρουν την ευλογία του γέροντα. Ύστερα σηκώθηκε ο πατέρας, άφησε το παιδί στα πόδια του γέροντα και βγήκε έξω.

Ο γέροντας, νομίζοντας πως το παιδί του βάζει μετάνοια, του είπε: «Σήκω και πήγαινε έξω», γιατί δεν ήξερε ότι ήταν νεκρό. Και αμέσως το παιδί σηκώθηκε και βγήκε έξω.

Ο πατέρας του, μόλις το είδε, τα έχασε. Μπήκε αμέσως, προσκύνησε τον γέροντα και ...

Ὁ Γέροντας Εὐθύμιος, ἀπὸ τὴν Καψάλα τοῦ Ἁγ. Ὄρους, ἀπαντάει στὸ ἀγωνιῶδες ἐρώτημα : "Τί θὰ γίνῃ μὲ τὸ ὑποχρεωτικὸ ἐμβόλιο ;".

 Σεβαστή Γερόντισσα, εὐλογεῖτε.

 

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σας πρό καιροῦ, καί ζητῶ νά μέ συγχωρέσετε πού καθυστέρησα νά σᾶς ἀπαντήσω, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου. Δυσκολεύομαι, πράγματι, νά ἀπαντῶ στά γράμματα, ἀλλά, ἐπειδή εἶδα τήν ἀνησυχία σας γιά ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας καί τήν καλή σας διάθεση νά ἐνεργῆτε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἀπαντῶ.

Δέν σᾶς γνωρίζω, καί εἶναι δύσκολο νά μέ συναντήσετε, ὅπως ἐπιθυμεῖτε. Στήν ἐρώτησή σας, ἄν μπορῆτε τήν ἀπάντησή μου νά τήν κοινοποιήσετε καί σέ ἄλλους, δέν ἔχω ἀντίρρηση. Ἄλλωστε, οἱ ἀπόψεις μου γιά τόν κορωνοϊό καί τό ἐμβόλιο εἶναι γνωστές (διαβάστε ἐδῶ τήν περσινή ἐπιστολή τοῦ γέροντος), καί αὐτά περίπου λέγω καί στούς προσκυνητές, ὅταν μέ ἐρωτοῦν.

Καθημερινῶς, «ὡς κύματα θαλάσσης κυμαινομένης» καταφθάνουν προσκυνητές στό Ἅγιον Ὄρος, καί...

Ο υπερήφανος υπόσχεται αβασάνιστα, από εγωισμό. Ο ταπεινός λέει: “Θα προσπαθήσω…”»!!

 

      

  «Όταν πρόκειται να πας κάπου, κόρη μου, να προσεύχεσαι πολύ, πριν. Πριν το φαγητό επίσης, πρέπει να προσευχόμασθε. Να ευχαριστούμε αδιάκοπα τον Θεόν που έχουμε την υγεία μας. Δώρο δικό Του είναι.          

        Πρέπει να είμασθε ταπεινόφρονες. Να...