Κυριακή Δ΄ Ματθαίου: Η μεγάλη πίστη του εκατόνταρχου (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
(Ματθ. η’ 5-13)
Όταν ο άνθρωπος δεν έχει μεγάλη ταπείνωση, πραότητα, υποταγή και υπακοή στο Θεό, πώς μπορεί να σωθεί; Πώς θα μπορούσε να σωθεί ένας άπιστος κι αμαρτωλός άνθρωπος, όταν κι ο δίκαιος «μόλις σώζεται» (Α’ Πέτρ. δ’ 18); Το νερό δε μαζεύεται στα ψηλά κι απόκρημνα βουνά, αλλά σε χαμηλά, επίπεδα και βαθιά μέρη. Το έλεος του Θεού δεν κατοικεί στους υπερήφανους, που κομπάζουν και αντιτίθενται στο Θεό, αλλά στους ταπεινούς και τους πράους, που η καρδιά τους είναι ταπεινωμένη κι ειρηνική, που είναι υποταγμένοι στο μεγαλείο του Θεού κι υπάκουοι στο θέλημά Του.
Όταν κάποια αρρώστια προσβάλλει ένα κλήμα που έχει φυτέψει ο οικοδεσπότης και το φροντίζει προσεκτικά για χρόνο πολύ, το κόβει και το καίει και στη θέση του φυτεύει ένα αγριόκλημα. Όταν οι γιοι ξεχνούν την αγάπη του πατέρα τους κι επαναστατούν εναντίον του, τί θα τους κάνει; Θ’ απομακρύνει τα παιδιά από το σπίτι του και στη θέση τους θα προσλάβει μισθωτούς.
Όπως συμβαίνει στη φύση, έτσι γίνεται και με τους ανθρώπους. Λένε οι άπιστοι: Έτσι γίνεται σύμφωνα με τους νόμους της φύσης και τους νόμους των ανθρώπων. Οι πιστοί όμως δε μιλάνε έτσι. Εκείνοι τραβούν το...
Κυπριακό: Τέσσερα αδέλφια αντίκρισαν τα οστά του αγνοούμενου αδελφού τους- Το σκηνικό ματώνει την ψυχή
Σε ένα τραπέζι στο Ανθρωπολογικό Εργαστήριο της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων (ΔΕΑ) τέσσερα αδέλφια, ο Χάρης, ο Σίμος, η Ελένη και η Ευδοκία, αντίκρισαν χθες τα οστά του αγνοούμενου από τις 30 Ιουλίου 1964 αδελφού τους, Αντώνη Συμεωνίδη, ο οποίος σε ηλικία 18 χρονών είχε απαχθεί στην Λευκωσία από Τούρκους.
Δίπλα στα οστά τα αδέλφια απέθεσαν βασιλικό και γιασεμί από τον κήπο του πατρικού σπιτιού, που βρίσκεται στο χωριό Λιθροδόντας. Εκεί, την Κυριακή θα ψαλεί η νεκρώσιμη ακολουθία και θα γίνει η ταφή.
«Το σκηνικό ματώνει την ψυχή. Η μια αδελφή με τρεμάμενο χέρι...
Το Μεγαλείο της Πίστεως - Συγκλονιστική Αληθινή Ιστορία
Ήταν καλοκαίρι του 1974. Τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλουν στην Κύπρο. Και σκορπούν το θάνατο.
Στη Μόρφου συμβαίνει ένα συνταρακτικό γεγονός. Τούρκοι στρατιώτες συλλαμβάνουν 15 Ελληνες. Τους φέρνουν στην αυλή του σπιτιού ενός ελληνοκύπριου δάσκαλου, και ετοιμάζονται να τους εκτελέσουν.
Ετοιμάζουν τα όπλα.
Στήνουν τους αιχμαλώτους (άνδρες, γυναίκες, μικρά παιδιά) στον τοίχο. Θρήνος, κλαυθμός, οδυρμός. Τραγικές στιγμές για τους μελλοθάνατους. Περιμένουν μέσα σε κλίμα φόβου και αγωνίας τον Τούρκο αξιωματικό να έλθει και να διατάξει «πυρ».
Στρέφουν τότε το νου τους και ...
«Παπαδιαμάντη, να διαβάζεις… Παπαδιαμάντη!»
Κάποτε, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, καθώς περιδιάβαινε την Αθήνα, βρέθηκε μπροστά σ’ ένα Εκκλησάκι.
Στην πόρτα της Εκκλησίας καθόταν ένας ηλικιωμένος Ιερέας και «τραβούσε» το κομποσχοίνι του. Είχε καλή μορφή και ο Παπαδιαμάντης, που τον απασχολούσε κάποιο πρόβλημα, θέλησε να εξομολογηθή. Ο Ιερέας τον άκουσε γιά αρκετή ώρα, χωρίς να τον διακόψει, και στο τέλος του είπε:
«Άκουσε, παιδί μου. Φαίνεσαι ανήσυχος άνθρωπος. Πρέπει να ηρεμήσεις, να γαληνέψεις. Θα σε βοηθήσει πολύ ο ...
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ [20 Ιουλίου]
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ: Στις 20 Ιουλίου, η Εκκλησία μας τιμά την μνήμη του Προφήτη Ηλία, που έζησε και έδρασε το 90-100 π.Χ. Υπήρξε ιδιαίτερα δραστήριος και δυναμικός αντιπρόσωπος του Θεού και λόγω του τρόπου ζωής του όλες οι εκκλησίες που είναι αφιερωμένες σε αυτόν βρίσκονται σε κορυφές βουνών και λόφων.
Ο Ηλίας ο Θεσβίτης ήταν Ισραηλίτης προφήτης του Θεού, γιος του Σωβάκ και καταγόταν από το χωριό Θέσβη της Γαλαάδ. Το όνομα του αποτελεί ελληνική μεταφορά του αντίστοιχου εβραϊκού ονόματος Ελιγιαχού (אליהו), το οποίο σημαίνει «Ο Θεός μου είναι ο Ιεχωβά», ενώ αναφορές στον προφήτη Ηλία εμπεριέχονται και στο Κοράνι.
Σε πολλές περιοχές, ιδιαίτερα στη Θράκη και τη Μακεδονία, ο προφήτης Ηλίας θεωρούνταν κύριος της βροχής, των βροντών και των κεραυνών, ενώ το όνομα του συνδέθηκε με τον καυτό καλοκαιρινό Ηλιο αλλά και τις καλοκαιρινές μπόρες, λόγω της ιδιότητας του προφήτη Ηλία ως ρυθμιστή των καιρικών συνθηκών, σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη.
Τα θαύματα του προφήτη που αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι πολλά και συνδέονται με την ιδιότητα του ως ρυθμιστή των καιρικών συνθηκών, αφού είναι αυτός που κατέβασε τρεις φορές φωτιά από τον ουρανό, εμπόδισε τη βροχή και δεν έβρεξε για τρεισήμισι χρόνια, ανέστησε τον νεκρό γιο της Σεραφθίας χήρας και έκαψε τους εκατό ανθρώπους που έστειλε ο βασιλιάς Οχοζίας. Επίσης είδε το Θεό στο όρος Χωρήβ και ...
Μέ τήν ταπεινοφροσύνη ἀτονοῦν τά σαρκικά πάθη, ἐνῶ μέ τήν ὑπερηφάνεια παραχωρεῖ ὁ Θεός καί πέφτει κανείς στήν πορνεία.
Μέ τήν ταπεινοφροσύνη ἀτονοῦν τά σαρκικά πάθη, ἐνῶ μέ τήν ὑπερηφάνεια παραχωρεῖ ὁ Θεός καί πέφτει κανείς στήν πορνεία. Ἡ ταπεινοφροσύνη στολίζει τήν ψυχή μέ τήν ἁγνότητα. Ὁ ἐγωϊσμός δημιουργεῖ ἀκαταστασία καί...
"Μαμά, μαμά, γιατί πέθανες; Εἶμαι ἀκόμη μικρός, πῶς θά ζήσω χωρίς ἐσένα;"
Ἐπιστροφή ἀπό τήν ἄλλη ζωή – Μαρτυρία
Διηγεῖται ἡ Οὐστγιούζινα Κλαύδιγια Νικίτισνα
"Ἤμουν ἄθεη καί ἔβριζα πολύ καί φοβερά τό Θεό.
Ζοῦσα μέσα στή ντροπή καί τήν πορνεία καί ἤμουν νεκρή στή γῆ.
Ὅμως ὁ ἐλεήμων Θεός δέν ἄφησε νά χαθῶ, ἀλλά μέ ὁδήγησε στή μετάνοια.
Στά 1961 ἀρρώστησα ἀπό καρκίνο καί ἤμουν ἄρρωστη τρία χρόνια.
Δέν ἔμενα ξαπλωμένη, παρά ἐργαζόμουνα καί ἔκανα θεραπεία σέ γιατρούς, ἐλπίζοντας νά βρῶ θεραπεία. Τούς τελευταίους ἕξη μῆνες εἶχα τελείως ἀδυνατίσει, τόσο πού οὔτε νερό δέν μποροῦσα νά πιῶ.
Μόλις τό ἔπινα, ἀμέσως τό ἔκανα ἐμετό.
Τότε μέ πῆγαν στό νοσοκομεῖο καί ἐπειδή ἤμουν πολύ ἐνεργητική κάλεσαν ἕνα καθηγητή ἀπό τή Μόσχα καί ἀποφάσισαν νά μέ χειρουργήσουν.
Μόλις μου ἄνοιξαν τήν κοιλιά, ἀμέσως πέθανα.
Ἡ ψυχή μου βγῆκε ἀπό τό σῶμα καί στέκονταν ἀνάμεσα σέ δύο γιατρούς καί ἐγώ μέ μεγάλο φόβο καί τρόμο κοίταζα τήν ἀρρώστια μου.
Ὁλόκληρο τό στομάχι μου καί τά ἔντερά μου ἦταν προσβεβλημένα ἀπό καρκίνο.
Στεκόμουνα καί σκεπτόμουνα γιατί εἴμαστε δύο;
Δέν εἶχα ἰδέα ὅτι ὑπάρχει ψυχή.
Οἱ κομμουνιστές μᾶς φούσκωναν καί μᾶς δίδασκαν ὅτι ἡ ψυχή καί ὁ Θεός δέν ὑπάρχουν, ὅτι αὐτό εἶναι μόνο ἐπινόηση τῶν παπάδων γιά νά ξεγελάσουν τό λαό καί νά...τόν κρατοῦν σέ φόβο γιά κάτι πού δέν ὑπάρχει.
Βλέπω τόν ἑαυτό μου πού στέκεται καί τόν βλέπω πάλι πάνω στό χειρουργεῖο.
Μοῦ ἔβγαλαν ἔξω ὅλα τά ἐντόσθια καί ἀναζητοῦσαν τόν δωδεκαδάκτυλο.
Ἀλλά ἐκεῖ ὑπῆρχε μόνον πύον, τά πάντα ἦταν κατεστραμμένα καί χαλασμένα, τίποτε δέν ἦταν ὑγιές. Οἱ γιατροί τότε εἶπαν: «αὐτή δέν ἔχει μέ τί νά ζήσει».
Ὅλα τά ἔβλεπα μέ μεγάλο φόβο καί τρόμο καί πάλι σκεπτόμουνα:
«Πῶς καί ἀπό ποῦ εἴμαστε δύο;.
Στέκομαι καί ταυτόχρονα εἶμαι ξαπλωμένη;
"Οἱ γιατροί τότε ἐπέστρεψαν τά ἐντόσθιά μου ὅπως-ὅπως καί εἶπαν ὅτι τό σῶμα μου πρέπει νά δοθεῖ στούς νέους εἰδικευόμενους γιατρούς γιά διδασκαλία καί τό μετέφεραν στό νεκροστάσιο καί ...
Αγία Μαρίνα η μεγαλομάρτυς: Η πανέφημη νύμφη του Χριστού
ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ: Η ΠΑΝΕΦΗΜΗ ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ, Θεολόγου - Καθηγητού
Οι γυναίκες Μάρτυρες της Εκκλησίας μας δεν υστέρησαν σε ηρωικό φρόνιμα από τους άνδρες. Υπέδειξαν το ίδιο με εκείνους ηρωισμό ή και τους ξεπέρασαν πολλές φορές. Γι’ αυτό και τιμώνται το ίδιο λαμπρά με εκείνους.
Μια από τις μεγαλομάρτυρες γυναίκες είναι και η αγία Μαρίνα. Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας της Μ. Ασίας περί το 255 μ. Χ. από επιφανείς γονείς. Ο πατέρας της ονομαζόταν Αιδέσιος ήταν ο επίσημος ιερέας των ειδώλων της περιοχής. Η μητέρα της πέθανε λίγες μέρες μετά τη γέννα της μονάκριβης κόρης της, την οποία ονόμασαν Μαρίνα. Ο πατέρας της, μη μπορώντας να φροντίσει το βρέφος το παρέδωσε σε μια γυναίκα έξω από την πόλη για να το φροντίζει μέχρι να μεγαλώσει. Η γυναίκα αυτή ήταν κρυφή και ένθερμη Χριστιανή. Η μικρή Μαρίνα άκουγε στο χριστιανικό εκείνο σπίτι να μιλούν για το Χριστό και να τον λατρεύουν με ευλάβεια και σεμνότητα. Άκουγε ιστορίες για τη θαυμαστή ζωή του, για τα θαύματά του, για τη διδασκαλία του, για τη σταύρωσή του, για την ανάστασή του και τη θεία ανάληψή τους στους ουρανούς. Η παιδική και αθώα ψυχή της απομνημόνευε με θαυμαστό τρόπο ό, τι έβλεπε και άκουγε στο ευλογημένο εκείνο σπιτικό. Συγκινούνταν αφάνταστα με το πάθος του Χριστού. Όταν κατάλαβε, ρωτούσε λεπτομέρειες για τη νέα πίστη, η οποία έγινε σύντομα και δική της πίστη.
Βρισκόμαστε στην εποχή που είναι σε πλήρη εξέλιξη οι φοβεροί διωγμοί κατά των Χριστιανών. Το νεαρό και χαριτωμένο κορίτσι άκουγε τις συζητήσεις των ευσεβών εκείνων ανθρώπων και λυπόταν αφάνταστα γι’ αυτό. Δε μπορούσε να καταλάβει ότι μπορεί να κρύβεται τόσο μεγάλο μίσος στην καρδιά του ανθρώπου, που να τον οδηγεί σε αποτρόπαια και απάνθρωπα βασανιστήρια και το θάνατο, όπως αυτά των ειδωλολατρών. Άκουγε επίσης να μιλάνε για τον σπάνιο ηρωισμό των Χριστιανών Μαρτύρων, οι οποίοι δε δείλιαζαν μπροστά στα βασανιστήρια και αρνούνταν να θυσιάσουν στα είδωλα και να απαρνηθούν την πίστη τους στο Χριστό, στο μεγάλο Θεό, που προσκυνούσαν στο ευλογημένο σπίτι που την φιλοξενούσε. Δεν άργησε να καλλιεργηθεί στην άγουρη νεανική της ψυχή ένας μεγάλος θαυμασμός για τους Χριστιανούς Μάρτυρες.
Όταν έγινε δεκαπέντε χρονών άρχισε να...
Για να μην αγανακτούμε…
Όταν κάποιος σας ενοχλεί, η αγανάκτηση είναι αδικαιολόγητη, καθώς γεννιέται από τον εγωισμό. Τότε ο ο εχθρός είναι κοντά σας. Και κερδίζει… Η αγανάκτηση και ο θυμός επιτρέπονται μόνο, όταν στρέφονται εναντίον των κακών λογισμών και επιθυμιών.
(Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Υπάρχει δηλαδή και δικαία, Θεία αγανάκτηση και...
15 Ιουλίου: Εορτή Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης της μητρός αυτού
Η Εορτή Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης της μητρός αυτού είναι 15 Ιουλίου
Η Αγία Ιουλίττα, έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Καταγόταν από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας. Επειδή όμως τότε κυριαρχούσε ο διωγμός κατά των χριστιανών, πήρε το γιο της τον Κήρυκο και πήγε στην Σελεύκεια και στην συνέχεια στην Ταρσό.
Στην Ταρσό συνελήφθη από τον ηγεμόνα ,τον Αλέξανδρο, ο οποίος την υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια μπροστά στο παιδί της. Στην συνέχεια προσπάθησε να φέρει με το μέρος του τον μικρό. Το παιδάκι όμως δεν δεχόταν και μάλιστα αφού επικαλέστηκε το όνομα του Χριστού, έδωσε μία...
Ένα απλό τεστ ταπεινότητας
Πώς να ξεχωρίσεις ένα ταπεινό άτομο από κάποιον που προσπαθεί να είναι ταπεινός; Και πώς να κάνεις αυτήν την διάκριση στον ίδιο τον εαυτό σου;
Εάν θυμώνουμε ή οργιζόμαστε, τότε σίγουρα δεν έχουμε ταπεινότητα.
– Είναι πολύ απλό. Εάν θυμώνουμε ή οργιζόμαστε, αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε διόλου ταπεινότητα. Θέλετε να δείτε αν είστε ταπεινοί; Δείτε αν είστε θυμωμένοι. Ή, εάν κάποιος σάς προσβάλλει, αρχίζετε να «βράζετε» μέσα. Ή, εάν ο άλλος δεν εκπληρώνει το θέλημά σας, ή αν κάτι δεν είναι όπως θα το θέλατε, τότε αναστατώνεστε. Ή αν κάποιος σάς αντιλέγει, διαφωνεί μαζί σας, σάς λέει ότι λέτε ανοησίες, τότε θα αντιδράσετε σε αυτές τις λέξεις. Προφήτη χρειάζεστε να σάς πει ότι έχετε ή δεν έχετε ταπεινότητα;
Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε: «Η ταπεινότητα δεν είναι ζάχαρη». Όταν λέω, «Χριστέ μου, ελέησόν με», πρέπει να είμαστε ταπεινοί, ώστε να με ελεήσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα μού δώσει δύο κιλά ταπεινότητας, αλλά ότι θα πάρει λίγη χάρη από έναν αδελφό που είτε μού μιλά αυστηρά είτε με επιπλήττει είτε με αγνοεί. Και από αυτό θα φανεί αν όντως έχω επιδείξει ταπεινότητα.
Ο Γέροντας Παΐσιος έλεγε: "Η ταπεινότητα δεν είναι ζάχαρη"
Κάποτε, όταν ο Γέροντας Παΐσιος ήταν στο μοναστήρι της Κόνιτσας, καθ΄οδόν προς την εκκλησία για τη Θεία Λειτουργία έπεσε πάνω σε μια αρκούδα. Ο Γέροντας είχε δύο πρόσφορα στα χέρια του. Και είπε: "Θα σου δώσω το ένα πρόσφορο και το δεύτερο θα το πάρω στην εκκλησία". Και έπιασε την αρκούδα από το αυτί και την πήρε μαζί του. Αλλά προτού φτάσουν στο χωριό, έδιωξε την αρκούδα και προσευχήθηκε: "Κύριε, Σε παρακαλώ, δώσε μου ταπεινότητα στην ψυχή μου!" Και στο χωριό όλοι τον αγαπούσαν. Ο ιερέας του χωριού τον θεωρούσε άγιο και τού φέρονταν με μεγάλο σεβασμό. Και έτσι ο Γέροντας ήρθε στην εκκλησία και, όπως πάντα, ανέβηκε στον σολέα, για να...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
