Κυριακή ΙΕ’ Λουκά: Η μετάνοια του Ζακχαίου (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)




 (Λουκ. ιθ’ 1-10)

Όποιος θέλει να δει το Χριστό, πρέπει να σκαρφαλώσει πνευματικά, να υπερβεί τη φύση, γιατί ο Χριστός είναι ανώτερος απ’ αυτήν. Είναι πιο εύκολο να δεις ένα βουνό όταν είσαι πάνω σ’ ένα λόφο, παρά όταν βρίσκεσαι σε μια κοιλάδα. Ο Ζακχαίος ήταν κοντόσωμος άνθρωπος. Επειδή ήθελε πολύ να δει το Χριστό όμως, σκαρφάλωσε σ’ ένα ψηλό δέντρο. Εκείνος που θέλει να πλησιάσει το Χριστό πρέπει να εξαγνιστεί, γιατί θα συναντήσει τον Άγιο των αγίων, τον Ιερό των ιερών. Ο Ζακχαίος είχε μολυνθεί από τη φιλοχρηματία και την ασπλαχνία. Έτσι όταν αποφάσισε να συναντήσει το Χριστό, έσπευσε να εξαγνιστεί με μετάνοια και με έργα ελέουςΜετάνοια είναι η απομάκρυνση απ’ όλους τους παλιούς δρόμους που πατούν τα πόδια των ανθρώπων, αυτούς που ακολουθούν οι σκέψεις κι οι επιθυμίες τους, και η επιστροφή σ’ έναν καινούργιο δρόμο: στο μονοπάτι του Χριστού. Πώς όμως μπορεί να μετανοήσει ένας αμαρτωλός αν η καρδιά του δε συναντήσει το Χριστό και δεν αναγνωρίσει την αμαρτωλότητά του; Προτού ο κοντόσωμος Ζακχαίος δει τον Κύριο με τα σωματικά μάτια του, τον συνάντησε εσωτερικά, με την καρδιά του, και μετανόησε για όλες τις πράξεις του.

Μετάνοια είναι ο πόνος της αυταπάτης, όπου είχε παρασυρθεί για πολύ καιρό ο αμαρτωλός, για πάρα πολύ καιρό, ωσότου νιώσει τον πόνο αυτόν. Από μόνος του όμως ο πόνος αυτός οδηγεί στην απελπισία, στον αυτοαφανισμό, αν δε συνοδευτεί από το φόβο του ΘεούΜόνο τότε ο πόνος της αυταπάτης γίνεται θεραπευτικός κι όχι καταστροφικός. Ο ιερός Αυγουστίνος πρώτα ένιωσε τον πόνο της αυταπάτης, που ...

Πως μπορώ να δω αν έχω ταπείνωση;

 



Περὶ ταπεινώσεως


Ὅποιος ἔχει τήν ταπείνωση μιμεῖται τόν ἴδιο τόν Χριστό. Οὐδέποτε παρεκτρέπεται, οὔτε κατακρίνει, οὔτε ὑπερηφανεύεται. Τίς ἐξουσίες ποτέ δέν τίς ἐπιθυμεῖ. Ἀποφεύγει τίς τιμές τῶν ἀνθρώπων. Δέν φιλονικεῖ γιά κανένα πράγμα τοῦ κόσμου τούτου!


Δέν ἔχει παρρησία, ὅταν ὁμιλῆ, καί δέχεται πάντοτε τίς συμβουλές τῶν ἄλλων. Ἀποφεύγει τά ὡραῖα ἐνδύματα, καί ἡ ἐξωτερική του ἐμφάνιση εἶναι ἁπλή καί ταπεινή.


Ὁ ἄνθρωπος, πού ὑπομένει ἀγόγγυστα ταπεινώσεις καί ἐξουδενώσεις, πάρα πολύ ὠφελεῖται. Γιά τοῦτο, ὄχι νά λυπῆσαι, ἀλλά ἀπεναντίας νά χαίρεσαι γι’ αὐτά, πού ὑποφέρεις. Κερδίζεις ἔτσι τήν πολύτιμη ταπείνωση, μέ τήν ὁποία σώζεσαι.


«Ἐταπεινώθην καί ἔσωσέ με (ὁ Κύριος)» (Ψαλμ. Ριδ΄ 6). Αὐτή τή ρήση πρέπει νά τήν ἔχωμεν πάντοτε κατά νοῦν.


Δέν ὠφελεῖ νά λυπῆσαι, ὅταν σέ κατηγοροῦν. Ἡ λύπη στίς περιπτώσεις αὐτές σημαίνει ὅτι ἔχεις κενοδοξία. Ἐκεῖνος, πού θέλει νά σωθῆ, ὠφείλει νά ...

«Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφά ελληνικά, με δάνεια από τη μητέρα των γλωσσών, τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ»!

 



«Οι δικές μας γλώσσες είναι σήμερα ένα είδος ημιελληνικών!»

Όχι, δεν το είπε ο συμπαθής Πορτοκάλος στην ξεκαρδιστική ταινία «γάμος αλά ελληνικά».

Το είπε ο κορυφαίος ισπανός ακαδημαϊκός Φρανθίσκο Ρ. Αδράδος. Ο Francisco Rodriguez Adrados (1922-2020) ήταν Ισπανός ελληνιστής, γλωσσολόγος, μεταφραστής και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Εργάστηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του στο Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε της Μαδρίτης. Διετέλεσε μέλος της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας, της Βασιλικής Ακαδημίας της Ιστορίας

«Η ελληνική και η κινεζική είναι οι μοναδικές ομιλούσες γλώσσες ακόμη και σήμερα, των οποίων η ύπαρξη είναι γνωστή εδώ και 3.500 χρόνια. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, αν κρίνουμε από την επίδραση που άσκησαν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, η ελληνική είναι η πρώτη γλώσσα του κόσμου».

Η διαπίστωση ανήκει στον καθηγητή, το βιβλίο του οποίου «Ιστορία της ελληνικής γλώσσας» των εκδόσεων Παπαδήμα παρουσιάστηκε πριν από λίγα χρόνια σε εκδήλωση στην ΕΣΗΕΑ.

Μέλος της Ισπανικής Βασιλικής Ακαδημίας με...

Άγιος Λουκάς Κριμαίας: «Να πλέετε κόντρα στο ρεύμα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό»




 ..Για πολύ καιρό και με μεγάλη επιμονή έπλεα κόντρα στο ρεύμα και σε σας τα παιδιά μου κληροδοτώ να πλέετε κόντρα στο ρεύμα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. 

Να αποστρέφετε το βλέμμα σας και την καρδιά σας από εκείνη τη μεγάλη πλειοψηφία της ανθρωπότητας, που επιδιώκει όχι τους υψηλούς στόχους, αλλά εκείνους που είναι πιο εύκολο να επιτευχθούν. Να μην προσχωρήσετε σ’ αυτή τη μεγάλη πλειοψηφία που ζει όχι με το δικό της νου, αλλά με το νου των ηγετών και χτίζει τη ζωή της, όχι με τις ιερές εντολές του Χριστού, αλλά με τις υποδείξεις εκείνων που έχουν την εξουσία να καθοδηγούν τους ανθρώπους μόνον εκεί, όπου κατά τη γνώμη τους πρέπει να...

Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ: Η σιωπή του Θεού, η πιο ευγενική απάντησή Του




 Συχνά ο Θεός δεν απαντά στις προσευχές μας. Σιωπά. Πολλοί εκλαμβάνουν τη σιωπή Του ως ένδειξη τού ότι ο Θεός “δεν υπάρχει”, “πέθανε”.

Αν όμως σκεφτόμαστε σε ποια θέση φέρνουμε το Θεό με τα πάθη μας, τότε θα βλέπαμε ότι Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή, παρά μόνο να σιωπήσει. Ζητάμε από Αυτόν να υποστηρίξει στις αδικίες μας. Δεν μας ενοχοποιεί φανερά.

Μας αφήνει να πορευτούμε στους πονηρούς δρόμους μας και να θερίσουμε τους καρπούς των προσωπικών μας αμαρτιών.

Αν όμως στραφούμε προς Αυτόν με...

Οι λογισμοί του ερημίτου



Οι λεγόμενοι «αόρατοι ερημίτες» του Άθωνα - ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Ο ερημίτης Γεώργιος Μαχούριν διηγήθηκε:

«Από καιρό βασανιζόμουν με επίμονους λογισμούς και αναρωτιόμουν αν θα ήταν προτιμότερο ν’αφήσω το μοναστήρι μου και να πάω σε κανένα άλλο πιο απομονωμένο. Εδώ έρχονται και με βλέπουν πολλοί επισκέπτες. Παίρνω και πολλά γράμματα. Ντρέπομαι να διώχνω τους ανθρώπους και πρέπει ν’απαντώ στα γράμματα, που μερικά απ’αυτά είναι σημαντικά. Αυτή η οδυνηρή αβεβαιότης διαρκούσε δυο χρόνια! Δεν έκανα όμως λόγο γι’αυτήν σε κανέναν. Περιωρίζομουν μόνο να φέρνω διαδοχικά στο μυαλό μου όλα τα μέρη, όπου θα μπορούσα ν’αποτραβηχτώ.

»Μια μέρα, ο υποτακτικός μου με ειδοποίησε πως ένας προσκυνητής ερχόταν από την έρημο του Σάρωφ και μου έφερνε εκ μέρους του στάρετς Σεραφείμ χαιρετισμό και ευλογία, καθώς και ένα μήνυμα που ήταν επιφορτισμένος να μου διαβιβάση. Τον έβαλα μέσα και μου είπε τα εξής:

-Ο στάρετς Σεραφείμ σου παραγγέλλει πως είναι ντροπή μετά από τόσα χρόνια που...

Εἶναι πέντε οἱ αἰτίες γιὰ τὶς ὁποῖες παραχωρεῖ ὁ Θεὸς τὴ δυνατότητα στὸν διάβολο νὰ πολεμᾶ τοὺς ἀνθρώπους:

 



Πρώτη αἰτία, εἶναι γιὰ νὰ μάθουμε νὰ διακρίνουμε τὴν ἀρετὴν ἀπὸ τὴν κακίαν μέσα ἀπὸ τὴν ἐμπειρία αὐτοῦ τοῦ πολέμου.

Δεύτερη αἰτία, εἶναι γιὰ νὰ «ἐξαναγκαστοῦμε» τρόπον τινά, νὰ προσκολληθοῦμε μὲ βεβαιότητα καὶ ἀκλόνητα στὴν ἀρετή.


Τρίτη αἰτία, γιὰ νὰ μὴν ὑπερηφανευόμαστε ὅταν προκόπτουμε στὴν ἀρετή, ἀλλὰ νὰ συνειδητοποιήσουμε ἐκ τῆς ἐμπειρίας τοῦ πνευματικοῦ αὐτοῦ ἀγώνα ὅτι...

Ποια είναι η αιτία των χωρισμών; – Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης Παύλος

 



Η αιτία των χωρισμών είναι η δική μας ανικανότητα να αγαπήσουμε. Ο εγωιστής άνθρωπος δεν μπορεί να αγαπήσει.

Ο εγωισμός είναι αναπηρία!

Η αγάπη σημαίνει «βγαίνω από...

π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης: "Ὁ Μέγας Ἀντώνιος μπροστάρης στούς ἀγῶνες τοῦ πιστοῦ λαοῦ"

 


Ἐκπομπή μέ τόν π. Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη 
[Κυριακή, 15 Ἰανουαρίου 2023]
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr/2023/01/blog-post_90.html

Τα δύο είδη της ταπεινοφροσύνης Άγιος Διάδοχος




 Η ταπεινοφροσύνη είναι κάτι που δύσκολα αποκτιέται· γιατί όσο μεγάλη είναι, τόσο με πολλούς αγώνες κατορθώνεται. Ωστόσο σε εκείνους που μετέχουν στην αγία γνώση, έρχεται με δύο τρόπους. Όταν δηλαδή ο αγωνιστής της ευσέβειας βρίσκεται σε μια μέση κατάσταση πνευματικής πείρας, έχει κάπως ταπεινότερο φρόνημα είτε λόγω σωματικής αρρώστιας, είτε εξαιτίας εκείνων που χωρίς αφορμή πολεμούν όσους αγωνίζονται για την αρετή, είτε εξαιτίας των κακών λογισμών. Όταν όμως ο νους, με έντονη αίσθηση και πληρότητα, καταφωτιστεί από την αγία χάρη, τότε η ψυχή έχει την ταπεινοφροσύνη σαν φυσική της ιδιότητα. Γιατί, καθώς τρέφεται άφθονα από τη θεία χάρη, δεν μπορεί πια να υπερηφανεύεται και να φουσκώνει ζητώντας τιμές, ακόμη και αν ...

Όταν ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος παρακάλεσε το Θεό να του αποκαλύψει τι και ποιος είναι ο Άγιος Βασίλειος




 Τον καιρό εκείνο, ο Όσιος Εφραίμ ο Σύρος (εκ Συρίας) βρίσκονταν στην έρημο και ησύχαζε. Σαν άκουσε για τα θαύματα του Αγίου Βασιλείου, παρακάλεσε το Θεό να του αποκαλύψει τι και ποιος είναι ο Βασίλειος.

Είδε τότε στήλη πυρός, η οποία υψωνόταν μέχρι του ουρανού και άκουσε φωνή που έλεγε:
“Εφραίμ, Εφραίμ, καθώς την πύρινη ταύτη στήλη, τοιούτος είναι ο Μέγας Βασίλειος”!!!

Τότε χωρίς καθόλου να αμελήσει, παρέλαβε μαζί του διερμηνέα που γνώριζε την Ελληνική και τη Συριακή γλώσσα και πήγε στην Καισαρεία.

Ήταν τότε η εορτή των Φώτων και μπαίνοντας στην Εκκλησία ο Όσιος Εφραίμ, είδε τον Άγιο Βασίλειο ενδεδυμένο λαμπρά και...

Ο γέροντας Ευμένιος και ο γύφτος με το Ντάτσουν




  Μιά μέρα ήλθε μπροστά στο κελί του Γέροντα Ευμενίου, ένας γύφτος με ένα Ντάτσουν γεμάτο καρπούζια, μαζί με τα τρία-τέσσερα παιδόπουλά του. Του λέει: «Παπά, θέλεις καρπούζια»;

Ο Γέροντας αναπαυόταν κάτω από το δένδρο, ήταν μεσημέρι προς απόγευμα και του απαντάει; «Θέλω, θέλω».
«Πόσα θέλεις;».
«Βγάλε εσύ και θα σου πω».

 Άρχισε να βγάζει ο άνθρωπος καρπούζια, τα έδινε στα παιδιά του, τα έπαιρνε ο Γέροντας και τα έβαζε στην αποθήκη. Έδινε ο άνθρωπος, έπαιρνε ο Γέροντας, και συγχρόνως εχαμογελούσε!! Απορούσε και ο γύφτος, αλλά τί να κάνε, επουλούσε... Έχασε το μέτρημα ο άνθρωπος. 
Λέει ο Γέροντας: «Πάμε να τα μετρήσουμε». Βουνό μέσα στην αποθήκη τα καρπούζια, που να μετρηθούν! 
Του λέει ο Γέροντας, «Πόσο κάνουν;». 
Τα ζυγιάζει ο γύφτος με το μάτι και λέει τόσα… 
Του λέει ο Γέροντας «Καλά, καθήστε να φάτε κάτι». 
Τους βάζει φαγητό, χαρά ο άνθρωπος, χαρά τα παιδόπουλα. Πήγαινε ο Γέροντας, τους έφερνε νερά, ψωμί, κρασί, τυροπιττάκια, ό,τι είχε. Χαρά. Όλοι γέλαγαν!
Πέρασε η ώρα, του έδωσε τα χρήματα όσα του είχε ζητήσει και ...