September 28, 2019 Ο Χρυσός Κανόνας, Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως, Αγίου Λουκά Κριμαίας

Κυριακή Β’ Λουκά
Η τέλεια αγάπη – ο «χρυσός κανόνας» (Λουκ. στ´ 31-36)

Ο Χρυσός Κανόνας: «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως»
Αγίου Λουκά Κριμαίας

«Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως, και ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι. και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ οι αμαρτωλοί το αυτό ποιοϋσι. Και εάν δανείζητε παρ’ ων ελπίζετε απολαβείν, ποία υμίν χάρις εστί; και γαρ αμαρτωλοί αμαρτωλοίς δανείζουσιν ίνα απολάβωσι τα ίσα. πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου, ότι αυτός χρηστός εστίν επί τους αχάριστους και πονηρούς, γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί» (Λκ. 6, 31, 36).

Τόσο απλά λόγια! Είναι τόσο απλά και τόσο φυσικά ώστε ο άνθρωπος, όταν πρώτη φορά ακούει ότι πρέπει να φέρεται στους άλλους έτσι όπως ήθελε οι άλλοι να φέρονται σ’ αυτόν, αισθάνεται αμηχανία. Κύριε! Πώς μόνος μου δεν το σκέφτηκα! Όλα τα σπουδαία και μεγάλα πράγματα είναι απλά και όλη η διδασκαλία του Χριστού είναι καταπληκτικά απλή. Απευθυνόταν στους ανθρώπους με απλή καρδιά. Την δέχτηκαν οι απλοί αλιείς από την Γαλιλαία και έγιναν φώς για όλο τον κόσμο.

Τον Χριστό ζητούσαν και μετά Τον ακολούθησαν κυρίως απλοί άνθρωποι γιατί ο λόγος Του είναι απλός και εύκολα αγγίζει την καρδιά του ανθρώπου. Όλη η διδασκαλία Του είναι κατανοητή και όμως πόσο μακριά άπ’ αυτή είναι η δική μας πραγματικότητα!

Σπάνιο πράγμα να φερόμαστε στους ανθρώπους όπως θα θέλαμε να μας φέρονται αυτοί. Περιμένουμε από τους άλλους να μας σέβονται αλλά οι ίδιοι τους ταπεινώνουμε, θέλουμε να μας βοηθάνε, όταν υπάρχει ανάγκη, αλλά οι ίδιοι ποτέ δεν σκεφτόμαστε πώς να βοηθήσουμε τον πλησίον.

Τι σημαίνει αυτό; Γιατί είναι έτσι τα πράγματα; Γιατί δεν φερόμαστε στους ανθρώπους όπως θέλουμε να μας φέρονται αυτοί;

Δεν συμπεριφερόμαστε έτσι με όλους τους ανθρώπους. Στους πιο στενούς συγγενείς μας, στους ανθρώπους που αγαπάμε, στην γυναίκα μας, στα παιδιά μας, στον πατέρα και την μητέρα μας, φερόμαστε έτσι όπως το λέει ο Χριστός στις εντολές του, τους αγαπάμε σαν τον εαυτό μας και δεν τους κάνουμε αυτά που θα ήταν δυσάρεστα για μας αν μας τα κάνανε οι άλλοι. Ποιά μητέρα, η οποία με όλη την καρδιά της αγαπάει το παιδί της, δεν προσφέρει σ’ αυτό όλη την αγάπη και την τρυφερότητα που έχει, ακόμα και την ζωή της; Έτσι ακολουθεί το νόμο του Χριστού. Σ’ αυτούς όμως που ονομάζουμε πλησίον αλλά στην πραγματικότητα τους θεωρούμε ξένους δεν φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Τι μας εμποδίζει να τους φερόμαστε έτσι όπως φερόμαστε σ’ αυτούς που αγαπάμε; Ο εγωισμός και η φιλαυτία μας, γιατί μόνο τον εαυτό μας αγαπάμε. Γι’ αυτό είμαστε καλοί με τους συγγενείς μας, επειδή τους αγαπάμε, και ψυχροί με τους άλλους, γιατί δεν τους αγαπάμε. Τον εαυτό μας φροντίζουμε και τον αγαπάμε και τους ανθρώπους γύρω μας δεν τους αγαπάμε, συχνά τους πικραίνουμε και τους προσβάλλουμε. Και αυτό που ζητά από μας ο Κύριος είναι τόσο φυσικό, τόσο καθαρό και τόσο ιερό «Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως». Και στη συνέχεια λέει” «Και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί;… πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείτε και δανείζετε μηδέν απελπίζοντες, και έσται ο μισθός υμών πολύς, και έσεσθε υιοί υψίστου».

Δύσκολο πράγμα ζητάει από μας ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Θέλει να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Μήπως αυτό είναι εύκολο; Όχι, αλλά πάρα πολύ δύσκολο. Να αγαπάνε τους εχθρούς τους μαθαίνουν αυτοί που έχουν καθαρή καρδιά, που με όλη την καρδιά τους αγαπάνε τον Θεό και τηρούν τις εντολές του, αυτοί που μέσα τους κατοικεί το Άγιο Πνεύμα, το πνεύμα της ταπείνωσης, αυτοί που όλο το είναι τους διαποτίζεται από αγάπη.

Αυτοί που έμαθαν να αγαπάνε τους εχθρούς και τους ανθρώπους που τους μισούσαν, νικούσαν με αγάπη τους αντιπάλους τους. Με τη δική τους αγάπη μάζευαν πάνω στο κεφάλι των εχθρών τους αναμμένα κάρβουνα, έκαναν την καρδιά τους να καίει και μ’ αυτό τον τρόπο από εχθρούς τους κάνανε φίλους.

Ο Κύριος λέει να μην περιμένουμε ανταπόδοση για το καλό που κάνουμε στους άλλους και μας υπόσχεται μεγάλη ανταμοιβή, μας υπόσχεται αιώνια χαρά και αγαλλίαση και λέει ότι θα γίνουμε υιοί του Υψίστου. «Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί»… «Ότι αυτός χρηστός εστιν επί τους αχαρίστους και πονηρούς». Στέλνει βροχή σε όλους τους ανθρώπους, και καλούς και μη, και τον ήλιο διατάζει να φωτίζει όλο τον κόσμο.

Πού βρίσκεται η ρίζα της ευσπλαχνίας; Η ρίζα της ευσπλαχνίας είναι η συμπόνοια. Η συμπόνοια είναι το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της αγάπης. Εκεί όπου υπάρχει η αγάπη υπάρχει και η συμπόνοια, γιατί δεν μπορεί να αγαπάει κανείς και να μην συμπάσχει. Δεν μπορεί να μην βοηθάει αυτούς που έχουν ανάγκη. Και το κάνει χωρίς να περιμένει τίποτα, καμία ανταπόδοση.

Από την καθαρή αγάπη πηγάζει η ευσπλαχνία, αυτή μας κάνει να πραγματώνουμε αυτές τις εντολές του Χριστού, να δανείζουμε σ’ αυτούς που δεν περιμένουμε να πάρουμε πίσω και να κάνουμε άλλα διάφορα έργα. Αυτόν που έτσι ενεργεί περιμένει μεγάλη χαρά, αυτός θα κληθεί υιός του Υψίστου.

Ξέρετε τι λέει ο Κύριος Ιησούς Χριστός για την Φοβερά του Κρίση, γιατί θα...

Κυριακή Β’ Λουκά: Η εντολή του Χριστού για την αγάπη

Μητρο

πολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom

~ Πολλές φορὲς ὁ Χριστὸς μᾶς μιλάει στὸ Εὐαγγέλιο Του γιὰ τὴν νέα ἐντολὴ ποὺ μᾶς ἔδωσε.

Τί καινούργιο ὑπάρχει σὲ τούτη τὴν ἐντολὴ τῆς ἀγάπης; Εἶναι ἡ ἁγνότητα καὶ ἡ σπουδαιότητα της. Δὲν εἶναι καινούργιο ὅτι οἱ ἄνθρωποι ἀγαποῦν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον· οἱ ἄνθρωποι πάντοτε ἀγαποῦσαν κάποιους ἄλλους ἀνθρώπους. Αὐτὸ ποὺ εἶναι καινούργιο σ’ αὐτή τὴν ἐντολὴ εἶναι ν’ ἀποκτήσουμε μιὰ καρδιὰ μὲ τὸν Οὐράνιο Πατέρα μας, νὰ συμμετέχουμε στὴν ἀγάπη Του. Αὐτὸ σημαίνει νὰ ἀγαπᾶμε μὲ τὸν ἴδιο τρόπο ποὺ ἀγαπᾶ κι’ Ἐκεῖνος, – ποὺ δὲν ξεχωρίζει τὸ καλὸ ἀπὸ τὸ κακό, ποὺ δὲν ξεχωρίζει ἐκείνους ποὺ εἶναι εὐγνώμονες καὶ ἐκείνους ποὺ εἶναι ἀχάριστοι, νὰ μὴν ἀναφέρω ἐκείνους ποὺ ἴσως γοητεύουν κάποιον. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπέραντη καὶ βαθιὰ καὶ ἀγκαλιάζει τὰ πάντα· αὐτὸ ποὺ διαφέρει σ’ αὐτή τὴν ἀγάπη εἶναι μιὰ ἐσωτερικὴ ποιότητα: ὁ Θεός μπορεῖ νὰ χαίρεται καὶ μπορεῖ νὰ πληρώσει τὸ τίμημα τῆς ἀγάπης Του ἐπάνω στὸν Σταυρό.

Καὶ καλούμαστε νὰ κάνουμε τὸ ἴδιο· καλούμαστε νὰ ἀγαπᾶμε χωρὶς διάκριση – οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν ζοῦν σύμφωνα μὲ τὸ Εὐαγγέλιο θὰ ἔλεγαν ὅτι φερόμαστε ἀδιάκριτα, ἀνόητα, τρελά – καλούμαστε νὰ ἀγαπήσουμε ὁλόψυχα ἐκείνους ποὺ ἔχουν δίκιο καὶ ἐκείνους ποὺ ἔχουν ἄδικο. Ἡ διαφορὰ ἔγκειται στὸ γεγονὸς ὅτι ἴσως χαιρόμαστε μὲ τοὺς πρώτους καὶ πληγώνεται ἡ καρδιά μας μὲ τοὺς δεύτερους, ἀλλὰ ἡ ἀγάπη μας δὲν πρέπει νὰ παραπαίει. Ὅλοι γνωρίζουμε πὼς μποροῦμε νὰ ἀγαπᾶμε λίγο αὐτοὺς ποὺ ἀγαπᾶμε φυσικά, καὶ ἀναρωτιόμαστε πῶς μποροῦμε ἀπὸ τὴν μικρὴ ἀγάπη ποὺ ἔχουμε πρὸς τοὺς λίγους, νὰ καλλιεργήσουμε μιὰ ἀγάπη μεγαλύτερη, καὶ ἀγαπώντας ἐκείνους ποὺ εἶναι ἀξιαγάπητοι, νὰ ξεκινήσουμε νὰ ἀγαπᾶμε ἐκείνους ποὺ δὲν εἶναι.

Τὸ πρῶτο βῆμα ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε εἶναι νὰ ...

Γνωρίζεις το συμφέρον της ψυχής σου;

Αββάς Ισαάκ ο Σύρος

Χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας, διότι τὰ πάθη ἔχουν μεγάλη δύναμη. Μὲ τὴ χάρη ὅμως τοῦ Θεοῦ θὰ νικήσει ὁ γενναῖος ἀθλητὴς ποὺ ἀγωνίζεται μ᾿ ὅλες τὶς δυνάμεις του.

Ὁ σωματικὸς κόπος καὶ ἡ μελέτη τῶν θείων Γραφῶν φυλᾶνε τὴν καθαρότητα τοῦ νοῦ. Ἀκόμη χρειάζεται καὶ πολλὴ προσευχή, ὥστε νὰ ἐπισκιάσῃ τὸν ἀγωνιστὴ ἡ Θεία Χάρη. Γιὰ ν᾿ ἀποκτήσῃ κανεὶς τὴ Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χρειάζεται μεγάλος πνευματικὸς ἀγώνας, διότι εὔκολα παρασύρεται ὁ ἄνθρωπος στὸ κακὸ καὶ χάνει σὲ μιὰ στιγμὴ αὐτὸ ποὺ ἀπέκτησε ὕστερα ἀπὸ μεγάλους ἀγῶνες..

Στὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου ὑπάρχει τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό. Ἀπὸ τὸν ἀγῶνα τὸ δικό μας θὰ ἐξαρτηθεῖ πιὸ ἀπὸ τὰ δύο θὰ ἐπικρατήσει. Ἂν ἀφήσουμε τὸν ἑαυτό μας ἐλεύθερο, χωρὶς νὰ τὸν βιάσουμε, θὰ ἐπικρατήσει τὸ κακό. Ἀντίθετα ὅταν ἀγωνισθοῦμε, θὰ νικήσει τὸ καλὸ καὶ ἡ ἀρετή.

Ὁ ἀγώνας αὐτὸς εἶναι σκληρός. Θὰ πέσεις καὶ θὰ ξανασηκωθεῖς καὶ πάλι θὰ πέσεις καὶ πάλι θὰ σηκωθεῖς. Εἶναι ἀγώνας ἰσόβιος. Διότι ὁ σατανᾶς δὲν μᾶς ἀφήνει ἀνενόχλητους οὔτε μία στιγμή. Μία στιγμὴ ἀμελείας περιμένει, γιὰ νὰ τὴν ἐκμεταλλευθῇ καὶ νὰ κάνει ζημιὰ στὴν ψυχή μας.

Ὅπως εἴπαμε καὶ πιὸ πάνω, στὸν πνευματικὸ ἀγῶνα χρειάζεται ταπείνωση. Διότι μόνο τὴν προσευχὴ τῶν ταπεινῶν ἀκούει ὁ Κύριος. Ἡ προσεύχὴ τοῦ ταπεινοῦ “εἰσέρχεται εἰς τὰ ὦτα τοῦ Κυρίου. Οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Κυρίου εἰσὶν ἐπὶ τοὺς ταπεινοὺς κατὰ τὴν καρδίαν”. Μὲ ταπεινὸ φρόνημα φώναξε δυνατὰ πρὸς τὸν Κύριο καὶ πές Του: “Κύριε ὁ Θεός μου, Σύ, ἐὰν θέλῃς, μπορεῖς νὰ φωτίσῃς τὸ σκότος τῆς ψυχῆς μου”.

Ὅταν ἡ ψυχὴ θερμανθεῖ ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό, τὰ πάντα τὰ θεωρεῖ σκουπίδια καὶ τιποτένια. Νύχτα καὶ μέρα δὲν σκέφτεται τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Ἡ ἐπαφὴ τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ εἶναι πιὸ γλυκειὰ κι ἀπὸ τὸ πιὸ ὡραῖο καὶ εὔγευστο φαγητό. Ὅταν ἡ ψυχὴ ἑνωθεῖ μὲ τὸν Θεό, τότε ἔρχονται καὶ τὰ δάκρυα τῆς πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως. Καὶ τὰ δάκρυα αὐτὰ σὲ συνοδεύουν εἴτε τρῶς, εἴτε πίνεις, εἴτε μελετᾶς, εἴτε πρσεύχεσαι, σὰν καρπὸς τοῦ ἀγῶνα τῆς ψυχῆς. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἀμοιβὴ ποὺ δίνει ὁ Θεὸς στοὺς ἐργάτες τῶν ἐντολῶν Του, ποὺ σὰν σκοπὸ τῆς ζωῆς τους ἔβαλαν τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς τους.

Ὅταν λοιπὸν σ᾿ ἐπισκεφθοῦν τὰ δάκρυα αὐτά, πάρε θάῤῥος καὶ προχώρα μὲ μεγαλύτερη δύναμη, γιὰ νὰ περάσῃς τὴ θάλασσα τῶν παθῶν. Ἀλλὰ πρόσεξε μήπως χάσεις τὸν πνευματικὸ θησαυρὸ τοῦ ἀγῶνα σου εἴτε ἀπὸ ἐγωϊσμὸ εἴτε ἀπὸ ἀμέλεια.

Ἂν δὲν ἔχεις κοπιάσει στὰ καλὰ ἔργα δὲν πρέπει νὰ μιλᾶς γιὰ τὶς ἀρετές. Διότι κάθε ἀρετὴ ποὺ γίνεται χωρὶς κόπο, λογίζεται σὰν “ἔκτρωμα” μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ Θεοῦ. Οἱ στεναγμοὶ τῆς καρδιᾶς σου, οἱ προσευχὲς καὶ οἱ ἀγρυπνίες θὰ σὲ βοηθήσουν ν᾿ ἀποκτήσεις ἀρετή. Ὅσο ὅμως κι ἂν φωνάζεις μὲ προσευχὲς πρὸς τὸν Κύριο, δὲν σὲ ἀκούει, ἂν δὲν συνοδεύονται ἀπὸ ταπεινοφροσύνη. Ἡ ἐργασία τῶν ἐντολῶν καὶ πρὸ παντὸς ἡ ταπεινοφροσύνη κάνουν τὸν ἄνθρωπο θεὸ ἐπὶ τῆς γῆς. Ἡ πίστη καὶ ἡ ἐλεημοσύνη τὸν φέρνουν πιὸ γρήγορα στὴν καθαρότητα.

Ὅσοι ἔχουν θερμὴ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ ἑλκύονται ἀπὸ τὰ μέλλοντα ἀγαθά. Ὅσοι θερμαίνονται μὲ τὴν ἐλπίδα τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν ἀπαλλάσσονται ἀπὸ τὰ κοσμικὰ πράγματα. Ἀλλὰ γιὰ νὰ φτάσῃ κανεὶς σ᾿ αὐτὴ τὴν ὑψηλὴ κατάσταση χρειάζεται μεγάλος ἀγώνας. Καὶ θὰ πρέπει ν᾿ ἀρχίσῃ κανεὶς ἀπὸ τὰ ἁπλᾶ καὶ εὔκολα γιὰ νὰ φτάσῃ στὰ δύσκολα. Θὰ πατήσει κανεὶς πρῶτα τὰ πρῶτο σκαλοπάτι τῆς ἀρετῆς, μετὰ τὸ δεύτερο κι ἔτσι σιγὰ-σιγὰ θὰ προοδεύσει στὴν πνευματικὴ ζωή.

Μ᾿ ἕνα ἅλμα δὲν φτάνει κανεὶς στὰ ὕψη. Ἂς μάθουμε νὰ ἐφαρμόζουμε πρῶτα τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, καὶ ὕστερα ἀπὸ ἀγῶνες πολλοὺς καὶ μεγάλους θὰ μᾶς στείλει ὁ Θεὸς τὴ χάρη Του.

Εἶναι εὐτυχισμένοι ἐκεῖνοι ποὺ ἀποφάσισαν νὰ βαδίσουν τὸν δρόμο τῶν θλίψεων γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν γύρισαν πίσω. Αὐτοὶ θὰ φτάσουν γρήγορα στὸ λιμάνι τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Μετὰ ἀπὸ τὸν κόπο καὶ τὶς ταλαιπωρίες θ᾿ ἀπολαύσουν ἀνάπαυση καὶ ξεκούραση. Καὶ θὰ εὐφραίνονται αἰώνια μὲ τὴν ἀπόλαυση τῶν μελλόντων ἀγαθῶν.

Ὅσοι τρέχουν στὸν δύσκολο δρόμο τῆς ἀρετῆς δὲν γυρίζουν πίσω οὔτε σκέφτονται τὶς δυσκολίες ποὺ θὰ συναντήσουν, ἀλλὰ μ᾿ ἐνθουσιασμὸ προχωροῦν στὸν στενὸ καὶ τραχὺ δρόμο, εὐχαριστώντας τὸν Θεὸ ποὺ τοὺς ἀξίωσε νὰ τὸν περάσουν. Ὅσοι ὅμως φοβοῦνται καὶ προχωροῦν μὲ δειλία καὶ φόβο, αὐτοὶ ποτὲ δὲν θὰ φτάσουν στὸ τέρμα, καὶ δὲν θὰ πάρουν τὸ στεφάνι τῆς νίκης, ποὺ χαρίζει ὁ Κύριος στοὺς ἀγωνιστὲς τῆς πίστεως.

Ὁ ὀκνηρὸς δὲν βάζει ποτὲ ἀρχὴ μετανοίας καὶ συνεχῶς ἀναβάλλει. Κι ἔτσι φτάνει στὴν ὥρα τοῦ θανάτου του ἀπροετοίμαστος. Ἂν θέλῃς νὰ προκόψῃς στὴν ἀρετή, μὴν ὑπολογίζῃς τὶς ἀπαιτήσεις τοῦ σώματος, διότι τὸ σῶμα εἶναι ἐχθρὸς τῆς ψυχῆς. Ἔχε τὴν ἐλπίδα σου στὸν Θεὸ καὶ μὲ ταπεινοφροσύνη προχώρα στὸν δρόμο τῆς ἀρετῆς. Γνώριζε ὅτι χωρὶς τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ θὰ εἶσαι φτωχὸς καὶ γυμνός, στερημένος ἀπὸ κάθε πνευματικὸ ἀγαθό. Μὴ σὲ πιάνῃ δειλία καὶ φόβος στὸν ἀγῶνα. Ὁ γεωργὸς ποὺ περιμένει νὰ σταματήσουν οἱ ἄνεμοι γιὰ νὰ...

Κόντρα στις πιθανότητες: Επί 117 ημέρες εγκεφαλικά νεκρή γυναίκα έφερε στον κόσμο υγιέστατο μωρό

Όταν ένα ελικόπτερο μετέφερε μια νεαρή γυναίκα στο νοσοκομείο, σε κρίσιμη κατάσταση αφού είχε υποστεί βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο, τον περασμένο Απρίλιο, οι πιθανότητες επιβίωσής της ήταν μηδαμινές. Όπως και του εμβρύου που κυοφορούσε για 15 εβδομάδες.


Ενάντια σε όλες τις προβλέψεις, στις 15 Αυγούστου, στο νοσοκομείο του Μπρνο γεννήθηκε με καισαρική ένα υγιέστατο κοριτσάκι, η Ελίσκα, βάρους 2,13 κιλών, αν και η μητέρα του ήταν εγκεφαλικά νεκρή.

Σύμφωνα με το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Μπρνο, οι 117 ημέρες που κατάφεραν να κρατήσουν στη ζωή το μωρό μέσα στη μήτρα πιστεύεται ότι συνιστά νέο ρεκόρ: πρόκειται για την πλέον μακροχρόνια τεχνητά υποστηριζόμενη εγκυμοσύνη ενώ η μητέρα είναι εγκεφαλικά νεκρή.

Η 27χρονη γυναίκα, τα στοιχεία της οποίας δεν ανακοινώθηκαν, διαπιστώθηκε ότι ήταν εγκεφαλικά νεκρή λίγο μετά τη μεταφορά της στο νοσοκομείο.

Αμέσως οι γιατροί ξεκίνησαν έναν αγώνα για να σώσουν το έμβρυο. Την έβαλαν σε μηχανική υποστήριξη και ένας φυσικοθεραπευτής κινούσε ανά διαστήματα τα πόδια της, μιμούμενος το βάδισμα, ώστε να βοηθήσει και με αυτόν τον τρόπο την ανάπτυξη του μωρού.


Οι νοσηλεύτριες μιλούσαν στο έμβρυο και...

Το Συναξάριο της Αγίας Ακυλίνας εκ Ζαγκλιβερίου (27 Σεπτεμβρίου)

του Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου

Νεομάρτυς Ἀκυλίνα ἐκ Ζαγκλιβερίου 1764 μ.Χ.

Ἑορτάζεται τήν 27^ην Σεπτεμβρίου εἰς τόν φερώνυμον Ναόν εἰς Ζαγκλιβέριον, ὅπου καί τά Ἱερά Λείψανά της.

Αὐτή ἡ Ἁγία καί παρθενομάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἀκυλίνα ἦταν ἀπό τά μέρη τῆς Θεσσαλονίκης ἀπό ἕνα χωριό πού ὀνομάζεται Ζαγκλιβέρι καί βρίσκεται στήν ἐπισκοπή τοῦ Ἁγίου Ἀρδαμερίου, γεννήθηκε δέ ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς. Τό δέ Μαρτύριό της συνέβη μετά ἀπό τήν ἑξῆς περίσταση.

Μία τῶν ἡμερῶν ὁ πατέρας τῆς Ἁγίας ἔτυχε νά μαλώσει μέ ἕναν Τοῦρκο γείτονά του (ἐπειδή στό χωριό ἐκεῖνο κατοικοῦν καί χριστιανοί καί Τοῦρκοι) καί κτυπῶντας τον, μέ τήν παρέμβαση τοῦ διαβόλου, τόν φόνευσε.

Γι’ αὐτό τόν ἔπιασαν οἱ ἐξουσιαστές τοῦ τόπου καί τόν πῆγαν στόν πασσᾶ τῆς Θεσσαλονίκης, γιά νά τόν θανατώσει. Αὐτός ὅμως, ἐπειδή φοβήθηκε τόν θάνατο καί θέλοντας νά γλυτώσει, ἀλλοίμονο!, τόν θάνατο, τούρκεψε καί δέν τόν θανάτωσαν. Ἦταν ἀκόμη τότε ἡ Ἁγία Ἀκυλίνα βρέφος κάτω ἀπό τό στῆθος τῆς μητέρας της.

Ἀφοῦ δέ πέρασε ἀρκετός καιρός, οἱ Τοῦρκοι ἔλεγαν στόν πατέρα νά τουρκέψει καί τήν θυγατέρα του. Καί αὐτός ἀποκρινόταν σ’ αὐτούς: «Μή σᾶς μέλει γιά τήν θυγατέρα μου. Αὐτή εἶναι στό δικό μου χέρι καί ὅποτε θέλω τήν τουρκεύω».

Ἡ μητέρα ὅμως τῆς Ἁγίας, καθώς παρέμεινε στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ, δέν παρέλειπε καθημερινά νά διδάσκει στήν κόρη της νά στέκεται σταθερά στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό.

Καί ὅταν ἔφτασε ἡ κόρη σέ ἡλικία δεκαοκτώ ἐτῶν, πάλι οἱ Τοῦρκοι τοῦ ἔλεγαν τά ἴδια. Τότε ὁ πατέρας της φωνάζει τήν Ἀκυλίνα καί τῆς λεει:

«Νά, παιδί μου, οἱ ἄλλοι Τοῦρκοι μοῦ λένε καθημερινά νά τουρκέψεις. Γι’ αὐτό ἀργά ἤ γρήγορα θά τουρκέψεις μόνο κάνε το μιά ἡμέρα πιό πρωτύτερα, γιά νά μήν ἐνοχλοῦν καθημερινά καί ἐμένα οἱ Τοῦρκοι».

Ἡ Ἁγία ὅμως φλεγόμενη ἀπό τόν διάπυρο ἔρωτα τοῦ Χριστοῦ μέ μεγάλη γενναιότητα τοῦ ἀποκρίθηκε :

«Μήπως εἶμαι ἐγώ ὀλιγόπιστη σάν καί ἐσένα, νά ἀρνηθῶ τόν ποιητή καί πλάστη μου, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος ὑπέμεινε γιά μᾶς σταυρό καί θάνατο; Ἄς μή μοῦ συμβεῖ τοῦτο ποτέ. Ἐγώ εἶμαι ἕτοιμη νά ὑπομείνω κάθε βασανιστήριο, ἀκόμη καί θάνατο γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μου».

Ὤ λόγια ἀξιοθαύμαστα, ὄχι θυγατέρας ἑνός τρισάθλιου πατέρα, ἀλλά θυγατέρας ἀληθινά τοῦ ἐπουράνιου βασιλιᾶ Χριστοῦ!

Τότε ὁ πατέρας της βλέποντας τό ἀμετάθετο τῆς γνώμης της, πῆγε στούς Τούρκους καί τούς λέει:

«Ἐγώ μέν δέν κατάφερα νά μεταπείσω τήν θυγατέρα μου νά τουρκέψει. Ἐσεῖς ὅ,τι θέλετε κάνετε σ’ αὐτήν». Μόλις τό ἄκουσαν αὐτό ἐκεῖνοι, ταράχθηκαν καί ...

«Tρεις εχθροί πολεμούν το ανθρώπινο γένος οι δαίμονες, η ίδια η φύση μας και η συνήθεια»

Γέροντας Ιωσήφ Ησυχαστής († 1959)

Να, έμαθες ότι είσαι πηλός, πτωχός και γυμνός. Τώρα ζήτησε απ’ αυτόν που μπορεί να αναπλάσει τη φύση να σε πλουτίσει. Και, αν σου δώσει πολύ ή λίγο, αναγνώρισε τον ευεργέτη σου. Και μη σφετερισθείς τα ξένα ως δικά σου. Με πόνο και δάκρυα θα λάβεις τη χάρη. Και πάλι με δάκρυα χαράς και ευχαριστίας, με φόβο Θεού θα την κρατήσεις. Με θέρμη και ζήλο ελκύεται· με ψυχρότητα και αμέλεια χάνεται.

Δεν σου ζητεί περισσότερο ο Χριστός για να σου δώσει τα άγιά Του χαρίσματα· μόνο να αναγνωρίζεις ότι, ό,τι καλό και αν έχεις, είναι δικό Του. Και να συμπαθείς αυτόν που δεν έχει. Να μην τον κρίνεις ότι δεν έχει· ότι είναι αμαρτωλός, φαύλος, πονηρός, φλύαρος, κλέπτης, πόρνος και ψεύτης. Εάν αποκτήσεις αυτή την επίγνωση, δεν μπορείς ποτέ να κρίνεις κανένα, έστω και αν τον βλέπεις να αμαρτάνει θανάσιμα• γιατί αμέσως θα λες·

«Δεν έχει, Χριστέ μου, τη χάρη σου, γι’ αυτό αμαρτάνει. Αν φύγεις και από μένα θα πράξω χειρότερα. Αν στέκω, στέκω, γιατί Συ με βαστάζεις. Τόσο βλέπει ο αδελφός, τόσο κάνει. Είναι τυφλός. Πώς τον θέλεις να βλέπει χωρίς μάτια; Είναι πτωχός. Πώς γυρεύεις να είναι πλούσιος; Δος του πλούτο να έχει. Δος του μάτια να βλέπει».

Εάν ζήτησεις το δίκαιο για οποιοδήποτε πράγμα, που θα σε αδικήσει, ατιμάσει, βρίσει, κτυπήσει, διώξει ή τη ζωή σου επιβουλευθεί ο πλησίον σου, και πάλι εσύ είσαι άδικος, εάν τον θεωρήσεις αίτιο ή τον κατηγορήσεις με εμπάθεια. Γιατί ζητείς απ’ αυτόν αυτό που δεν του το έδωσε ο Θεός. Εάν εννοήσεις καλά αυτό που σου λέω, όλους θα τους θεωρείς ανεύθυνους, για οποιοδήποτε σφάλμα, και μόνον εσύ θα είσαι για όλα υπεύθυνος.

Γιατί τρεις εχθροί πολεμούν το ανθρώπινο γένος• οι δαίμονες, η ίδια η φύση μας και η συνήθεια. Εκτός απ’ αυτά άλλος πόλεμος δεν υπάρχει.

Αν λοιπόν αφαιρέσεις τον δαίμονα, που τυραννεί όλη την ανθρωπότητα, τότε θα είμαστε όλοι καλοί. Να σε ποιόν πρέπει να δώσεις το άδικο. Αυτόν να μισήσεις, να κατακρίνεις και μέχρι τέλους να τον έχεις εχθρό.

Ο άλλος εχθρός είπαμε ότι είναι η φύση, που, από τη στιγμή που ο άνθρωπος καταλάβει τον κόσμο, αυτή αντιτάσσεται στο νόμο του πνεύματος, και ζητεί ό,τι είναι για την απώλεια της ψυχής. Να και ο άλλος εχθρός, που είναι άξιος μίσους εφ’ όρου ζωής. Αυτόν πρέπει να κατακρίνεις, να κατηγορείς.

Έχουμε και τον τρίτο εχθρό, τη συνήθεια· συνηθίζοντας να πράττουμε κάθε είδος κακίας γίνεται σε μας έξη και γίνεται δεύτερη φύση και κατέχει ως νόμο την αμαρτία. Και απαιτείται αντίστοιχος αγώνας για να λάβουμε θείαν αλλοίωση και απαλλαγή. Να λοιπόν, και ο τρίτος εχθρός, που είναι άξιος μίσους τελείου.

Εάν θέλεις λοιπόν ο πλησίον σου να είναι σε όλα καλός, όπως σου αρέσει, αφαίρεσέ του τους τρεις αυτούς εχθρούς με τη χάρη που έχεις. Αυτό είναι το δίκαιο, αν ζητάς να το βρεις: Να κάνεις ευχή στο Θεό να τον απαλλάξει από αυτούς τους εχθρούς. Και τότε θα είσαστε σύμφωνοι.

Αν δε και ζητήσεις διαφορετικά να βρεις το δίκαιο, θα είσαι πάντοτε άδικος, και επομένως η χάρη είναι ανάγκη να πηγαίνει – να έρχεται, μέχρις ότου βρει ανάπαυση στη ψυχή σου. Διότι, τόση χάρη δικαιούται να έχει ο άνθρωπος, όσο...

Στο κελάκι του Αγίου Πορφυρίου στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Μήλεσι η ανιψιά του Αγίου  Πορφυρίου Γερόντισσα Φεβρωνία μιλά για πρώτη φορά για τον διορατικό Γέροντα στο Πρακτορείο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και τον Δημήτρη Στρουμπάκο.

Η Ιερά Μονή του Αγίου Πορφυρίου ιδρύθηκε από τον ίδιο τον άγιο,βρίσκεται στο Μήλεσι Αττικής, γεωγραφικά μεταξύ του Ωρωπού και της Μαλακάσας βόρεια της Αθήνας.

Με το που θα πατήσει το πόδι του ο επισκέπτης στο χώρο αντιλαμβάνεται την... ιερότητα του χώρου και απολαμβάνει την απόλυτη ηρεμία. Εντυπωσιάζεται με τον επιβλητικό Ιερό Ναό και με τον κατάφυτο περιβάλλοντα χώρο.

Πλήθος κόσμου σπεύδει στο Ησυχαστήριο που τιμά τη μνήμη του Οσίου Πορφυρίου στις 2 Δεκεμβρίου, ημέρα της κοίμησής του, καθώς το μέρος αποτέλεσε προσκύνημα χάρη στον ίδιο τον γέροντα.

Δείτε το Βίντεο:

Δημοσιογραφική κάλυψη: Δημήτρης Στρουμπάκος

Εικονολήπτης: Μανώλης Δημελάς

Μοντάζ: Κώστας Κουράκος

https://www.iellada.gr/thriskeia/i-anipsia-toy-agioy-porfyrioy-gerontissa-fevronia-mila-gia-proti-fora-gia-ton-dioratiko

Γέρων Νίκων - Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο με αποδείξεις

Πετάτε το νερό όταν σουρώνετε μακαρόνια; Μέγα λάθος! Δείτε που μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε

Οι περισσότεροι, όταν σουρώνουν τα μακαρόνια, το νερό αφήνουν να πάει χαμένο. Υπάρχουν όμως πολλοί τρόποι να αξιοποιηθεί…

Το νεράκι αυτό, χάρη στην περιεκτικότητά του σε άμυλο, μπορεί να αποτελέσει πραγματικό «χρυσό» για τη μαγειρική και όχι μόνο! Να που μπορείς να το χρησιμοποιήσεις:

1. Για να «δέσεις» σάλτσες και ριζότο
Πρόσθεσε λίγο από αυτό το νεράκι για να κάνεις τις σάλτσες και τα ριζότι σου απίστευτα κρεμώδη και γυαλιστερά.

2. Για να ποτίσεις τα λουλούδια

Άφησέ το να κρυώσει τελείως και πότισε με αυτό τα λουλούδια σου. Τα φυτά σίγουρα θα το εκτιμήσουν χάρη στο ορυκτό του περιεχομένο.

3. Για να μαλακώσεις όσπρια
Μουλιάστε τα όσπρια σε αυτό το νεράκι για ...

ΑΠΟ ΑΡΝΗΤΗΣ ΕΓΙΝΕ ΜΟΝΑΧΟΣ.

Την ιστορία που θα διαβάσετε εδώ μας την διηγήθηκε κάποιος, το όνομα του οποίου θα σας το αποκαλύψουμε στο τέλος.

Ήμουν φοιτητής της Νομικής και επισκέφθηκα τον Άγιο Παΐσιο στις 22 Αυγούστου του 1988, μαζί με τον συμφοιτητή μου Γρηγόρη. Πήγαινα για πρώτη φορά στο Άγιον 'Όρος, μετά από προτροπές γνωστών μου, διότι ζούσα μακριά από την Εκκλησία.

Κατά τις 4 το απόγευμα φθάσαμε στην Παναγούδα. Βρήκαμε γύρω στα τριάντα πέντε άτομα να περιμένουν. Χτυπούσαν επίμονα το καμπανάκι, αλλά ο Γέροντας δεν εμφανιζόταν. Πήγαμε από την πίσω πόρτα, αλλά την βρήκαμε κλειστή. Τότε, δεν ξέρω τι συνέβη μέσα μου, και για πρώτη φορά μετά από δώδεκα χρόνια ανύπαρκτης μυστηριακής ζωής, γονάτισα και προσευχήθηκα: «Θεέ μου, αν υπάρχεις πραγματικά, κάνε να έρθη ο Γέροντας να μας μιλήσει για σένα».

      Δεν πέρασαν πέντε λεπτά και ο Γέροντας, περπατώντας αργά, αλλά μ' ένα ήσυχο βλέμμα και ένα γλυκό χαμόγελο μας πλησίασε, ερχόμενος από το δάσος.

- Ο Γέρων Παΐσιος; τον ρώτησα συγκινημένος.

- Τι τον θέλεις;

- Να του δώσω αυτές τις κάλτσες και να πάρω την ευλογία του.

- Σκύψε να σε ευλογήσω.

Ύστερα, μας έβαλε στην αυλή του Κελλιού του και καθίσαμε στα κούτσουρα. Μιλούσε για τον Θεό και το τι γίνεται στον κόσμο, σαν να είχε ακούσει το τελευταίο δελτίο ειδήσεων, προσφέροντάς μας κάθε λίγο και λιγάκι λουκούμια. Μετά από συνομιλία μίας ώρας γυρίζει και μου λέει:

- Θέλεις να γίνεις υποτακτικός μου;

- Όχι, πάτερ, δεν κάνω εγώ γι' αυτά. Αγαπώ τον κόσμο. Δυστυχώς εγώ ήμουν τόσο μακριά από τα πνευματικά εκείνη την εποχή, που δεν μπορούσα να αντιληφθώ το μεγαλείο της προτάσεως.

Στην συνέχεια μας άφησε και πήγε να...

ΠΡΟΣΕΥΧΟΥ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΣΕ ΒΛΑΠΤΕΙ!

  Όσο φέρνουμε στον νου μας τα κακά που τυχόν μας προξένησαν οι αδελφοί μας, έλεγε ο Αββάς Ζωσιμάς, τόσο απομακρυνόμαστε από τον Θεό.  Όταν τα λησμονούμε παρευθύς, οι πειρασμοί δεν τολμούν να μας πειράξουν. Και διηγιόταν στους μαθητάς του την παρακάτω ιστορία:

     Κοντά σ' ένα Κοινόβιο είχε στήσει την καλύβη του ένας Γέροντας που όλοι γύρω οι αδελφοί τον υπεραγαπούσαν. Εκεί κοντά έμενε και κάποιος άλλος ερημίτης. Κάποτε ο Γέροντας έλειψε για λίγες ημέρες και ο γείτονας του μπήκε στην καλύβη του και του πήρε τα βιβλία του και τ' άλλα μικροπράγματα. Όταν γύρισε εκείνος και βρήκε την καλύβη του άδεια, πήγε να πει στον γείτονα του τι έπαθε. Προβάλλοντας στην πόρτα, είδε τα πράγματά του στην μέση του κελλιού.
     Ο αγαθός Γέροντας, μη θέλοντας να ντροπιάσει τον κλέπτη, απομακρύνθηκε με κάποια πρόφαση, για να του δώσει καιρό να τα κρύψει. Όταν γύρισε άρχισε να κουβεντιάζει μαζί του πράγματα εντελώς άσχετα με την κλοπή.

Οι γνωστοί του, που άκουσαν για το πάθημά του φρόντισαν και βρήκαν τον κλέπτη και τον έβαλαν στην φυλακή. Όταν έμαθε ο Γέροντας πως ο γείτονας του βρισκόταν στην φυλακή, χωρίς να ξέρει το γιατί, πήγε στον Ηγούμενό του και τον παρακάλεσε να του δώσει δύο ψωμιά και λίγα αυγά. Εκείνος του τα έδωσε πρόθυμα, νομίζοντας πως κάποιον φιλοξενούσε. Ο καλός Γέροντας, όμως, έβαλε τα τρόφιμα σ' ένα καλάθι, κατέβηκε στην πόλη και πήγε στην φυλακή. Μόλις τον είδε ο γείτονας του, έπεσε στα...

Πώς να γίνετε μια μαμά που δεν φωνάζει

Δεν το θέλουμε, όμως κάποιες φορές η υπομονή μας εξαντλείται γρήγορα και χάνουμε την ψυχραιμία μας με τα παιδιά. Τότε αντιδράμε άσχημα και τους φωνάζουμε. Πάντα, όμως, (μα πάντα!) το μετανιώνουμε αμέσως μετά. Η πίεση της καθημερινότητας - το στρες από τις υποχρεώσεις και την κούραση - μας κυριεύει, με αποτέλεσμα να χάνουμε τον έλεγχο. Είναι φυσιολογικό και όλες οι μαμάδες βρίσκονται κάπου κάπου σ' αυτήν τη δυσάρεστη θέση. Υπάρχει όμως τρόπος να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας και να επιβληθούμε στον εαυτό μας όταν η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο, αρκεί να έχουμε στο μυαλό μας τα παρακάτω.

Λίγο πριν την έκρηξη…

…συνήθως νιώθουμε ότι μας πατάνε ένα αόρατο κουμπί, το οποίο είναι και η αιτία για τις φωνές μας. Είναι ουσιαστικά ο λόγος που το παιδί μας κάνει έξω φρενών. Οφείλουμε, λοιπόν, πρώτα να κατανοήσουμε τι είναι αυτό που μας εκνευρίζει. Μπορεί για παράδειγμα, αυτό που μας τρελαίνει να είναι ότι το παιδί μας αντιμιλάει ή μας αγνοεί όταν του εξηγούμε κάτι. Η γνώση αυτή μας βοηθά να αναγνωρίσουμε ότι φτάνουμε στα όριά μας.

Προκειμένου να αποφύγουμε την έκρηξη, καλό είναι να πάρουμε βαθιές ανάσες και να μετρήσουμε ως το 10 από μέσα μας. Αυτή η τακτική μας δίνει μια (μικρή) παύση, την οποία χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Όταν αντιδράμε εν βρασμώ χάνουμε το δίκιο μας και το παιδί δεν θα καταλάβει ποτέ τι έκανε λάθος και πώς να το διορθώσει. Το μόνο που βλέπει είναι ένα κόκκινο πρόσωπο, έτοιμο να εκραγεί. Και καμιά μας δεν θέλει να ξεσπάει τα νεύρα της στο παιδί της.

Γι’ αυτό, όποιος και αν είναι ο λόγος που το παιδί μας βγάζει έξω από τα ρούχα μας, υπάρχουν πρακτικοί τρόποι για να διαχειριστούμε την κατάσταση χωρίς να φωνάξουμε:

Όταν μας αγνοούν

Συμβαίνει πολύ συχνά όταν μιλάμε στο παιδί, εκείνο απλώς να χαζεύει χωρίς να έχει ακούσει λέξη από αυτά που του έχουμε πει. Και αυτό είναι κάτι που εκνευρίζει αν όχι όλους, τους περισσότερους γονείς. Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά, προσπαθούν να ανεξαρτητοποιηθούν, οπότε πολλές φορές θα κάνουν πως δεν άκουσαν τις παρατηρήσεις μας. Είναι φυσιολογική συμπεριφορά και είναι στο χέρι μας να πείσουμε ένα παιδί να είναι πιο συνεργάσιμο-και σίγουρα οι φωνές δεν είναι ο σωστός τρόπος.

Η μαγική φράση «μπορώ να έχω την προσοχή σου;» μπορεί πραγματικά να βοηθήσει. Είναι, όμως, σημαντικό να κατεβούμε στο ύψος του παιδιού και να το κοιτάξουμε στα μάτια πριν την πούμε. Αυτόματα το παιδί δεν μπορεί να «ξεφύγει» και να κάνει πως δεν μας άκουσε. Εμείς από την άλλη, του δείχνουμε ότι αυτό που έχουμε να του πούμε είναι σημαντικό. Η δική μας συμπεριφορά είναι αυτή που θα δώσει τη σωστή κατεύθυνση. Όταν το παιδί δεν φοβάται ότι θα του φωνάξουμε, είναι πολύ πιο πρόθυμο να μας ακούσει.

Όταν έχουν εκρήξεις θυμού

Άλλοτε παράλογα και εντελώς ξαφνικά και άλλοτε πολύ συγκεκριμένα (και δυστυχώς τα περιμένουμε!) τα ξεσπάσματα των παιδιών είναι ένα συχνό φαινόμενο που όλοι μας έχουμε ζήσει. Και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ένα παιδί σε κατάσταση αμόκ μπορεί πολύ εύκολα να μας οδηγήσει στην… τρέλα.

Αντί λοιπόν να φωνάξετε, πηγαίνετε σένα άλλο δωμάτιο μέχρι να ηρεμήσει κάπως η κατάσταση, έχοντας πάντα στον νου σας το παιδί. Με αυτόν τον τρόπο θα ηρεμήσετε προσωρινά και θα αποτρέψετε τον εαυτό σας από το να πει πράγματα που αργότερα ίσως να μετανιώσει. Μόλις χαλιναγωγήσετε τον θυμό σας, επιστρέψτε στο δωμάτιο αγκαλιάστε το μικρό σας και μιλώντας ψιθυριστά προσπαθήστε να καλμάρετε και εκείνο και εσάς. Να θυμάστε ότι τα μικρά παιδιά δεν έχουν μάθει ακόμα να ελέγχουν τα συναισθήματά τους…

Όταν κάνουν αταξίες

Ας είμαστε ρεαλίστριες - ποιο παιδί δεν κάνει αταξίες! Καθώς μεγαλώνουν, εκτός από το να εξερευνούν τον κόσμο γύρω τους, εξερευνούν και ...

Δέος! Άνθισε το ακάνθινο στεφάνι του Εσταυρωμένου στον Ιερό Ναό Ταξιαρχών της Άρτας - Δείτε ΕΙΚΟΝΕΣ

Έκπληξη και δέος προκαλεί το γεγονός πως άνθισε το ακάνθινο στεφάνι που τοποθετήθηκε το βράδυ της Μ. Πέμπτης 2019 στην εικόνα του Εσταυρωμένου.

Έκπληξη προκαλεί η εικόνα του Εσταυρωμένου στον Ι.Ν Ταξιαρχών της Άρτας καθώς άνθισε το ακάνθινο στεφάνι που τοποθετήθηκε το βράδυ της Μ. Πέμπτης 2019. Μετά από 5 μήνες στο ξερό στεφάνι εμφανίστηκαν πράσινα φύλλα και λουλουδάκια.

Προς το παρόν δεν υπάρχει σχόλιο από πλευράς Μητρόπολης, δεν είναι γνωστό αν έχει ενημερωθεί ο κ. Καλλίνικος ο οποίος απουσιάζει στο Ισραήλ. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν το πρωί της Πέμπτης οπότε και ...

Οι Αλβανικές αρχές τρομοκρατούν τους Βορειοηπειρώτες: «Εμπόδια» στα μνημόσυνα Κατσίφα και τις εκδηλώσεις μνήμης στην Σύνοδο του ΟΑΣΕ- Έγγραφο, Βίντεο

Σύμφωνα με την Κίνηση για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου, οι Αλβανία, καταπατά συνεχώς τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών, σε μία προσπάθεια εκφοβισμού.

Την Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου η Κίνηση για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου στο πλαίσιο της συμμετοχής της στην Σύνοδο του ΟΑΣΕ 2019 στην Βαρσοβία, πήρε μέρος στην 6η Εργασιακή Συνεδρία με θέμα: «Θεμελιώδεις Ελευθερίες – Δικαίωμα του συνέρχεσθε και συνεταιρίζεσθε».

Ο πρόεδρος της Κίνησης κ. Δημήτριος Περδίκης στην παρέμβαση του ανέφερε ότι:
«Τα τελευταία πέντε χρόνια το αλβανικό κράτος χρησιμοποιεί διάφορες μεθοδεύσεις με τις οποίες ασκεί ψυχολογική τρομοκρατία σε μέλη της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας τα οποία δραστηριοποιούνται για τα ανθρώπινα δικαιώματα της κοινότητας τους.

Συνήθως τα άτομα αυτά, κρατούνται από την αλβανική αστυνομία επί ώρες στα σύνορα Ελλάδας – Αλβανίας, χωρίς να τους δίνονται οι απαραίτητες εξηγήσεις, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η διέλευση τους».

Στην συνέχεια σημείωσε:

«Ειδικά όμως τον τελευταίο χρόνο, μετά την άδικη και αδικαιολόγητη δολοφονία του Έλληνα της Βορείου Ηπείρου Κωνσταντίνου Κατσίφα στο χωριό Βουλιαράτες στις 28 Οκτωβρίου 2018, τα φαινόμενα αυτά έχουν πολλαπλασιαστεί.

Στις 8 Δεκεμβρίου 2018 οι αλβανικές αρχές απαγόρευσαν σε περίπου 200 Έλληνες πολίτες, ακόμα και σε άτομα που είναι παράλληλα και πολίτες της Αλβανίας, να εισέλθουν στην αλβανική επικράτεια, για να μην παραβρεθούν στο σαρανταήμερο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Κατσίφα.

Το μέλος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας Σταύρος Γκίνος, βρέθηκε  στα κρατητήρια των Αγίων Σαράντα για επτά ώρες για να δεχθεί διάφορες ερωτήσεις. Την ίδια ημέρα όμως οδηγήθηκε και στα κρατητήρια του Αργυροκάστρου με αποτέλεσμα να κρατηθεί άλλες οκτώ ώρες για να δεχθεί τις ίδιες ερωτήσεις.

Ανάλογη ταλαιπωρία δέχθηκαν εκείνη την ημέρα και πολλοί άλλοι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι κρατήθηκαν επί ώρες αδικαιολόγητα από την αλβανική αστυνομία για να μην μεταβούν στο μνημόσυνο του συμπατριώτη τους.

Παράλληλα η αλβανική αστυνομία έστησε μπλόκα κοντά στο χωριό Βουλιαράτες ελέγχοντας όλους όσους θα μετέβαιναν εκεί για να προσευχηθούν για τον αδικοχαμένο νέο. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις Ελλήνων μειονοτικών, οι οποίοι, ύστερα από απειλές αλβανών αστυνομικών τις προηγούμενες ημέρες, δεν επιχείρησαν να μεταβούν στους Βουλιαράτες.

Η αλβανική αστυνομία επανέλαβε τις ίδιες τακτικές και στις 11 Μαΐου 2019, απαγορεύοντας σε δεκάδες Έλληνες πολίτες να παραβρεθούν στο εξάμηνο μνημόσυνο του Κωνσταντίνου Κατσίφα.

Πουθενά σε δημοκρατική χώρα δεν...

Προτείνουν τη μετονομασία της Κριμαίας στο αρχαιοελληνικό «Ταυρίδα»

Την μετονομασία της Κριμαίας σε «Δημοκρατία Κριμαίας – Ταυρίδας» αντιμετωπίζει θετικά η τοπική κυβέρνηση, σύμφωνα με δηλώσεις του αναπληρωτή πρωθυπουργού Γκεόργκι Μουράντοφ, ο οποίος είναι και μόνιμος αντιπρόσωπος στην Προεδρία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην εφημερίδα «Rossiyskaya Gazeta».

Ταυρίδα ή Χερσόνησος Ταυρική ήταν το όνομα της Κριμαίας κατά την περίοδο της κλασικής αρχαιότητας, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τις ρωσικές αρχές μετά την ένταξή της στη Ρωσία το 1783. Η χερσόνησος ονομαζόταν έτσι μέχρι τη δεκαετία του 1920 και μετά μετονομάστηκε σε Αυτόνομη Σοβιετική Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Κριμαίας.

Η σύγχρονη ονομασία «Κριμαία» χρησιμοποιείται ευρέως μετά τον 13ο αιώνα και προέρχεται πιθανότατα από το όνομα της πόλης Κιρύμ, η οποία, μετά τη Μογγολική εισβολή στη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, έγινε η κατοικία του κυβερνήτη της Χρυσής Ορδής.

Η πρόταση για συμπερίληψη της αρχαίας ονομασίας της Χερσονήσου, ανήκει στον επικεφαλής της Περιφερειακής Εθνικο-πολιτιστικής «Αυτονομίας των Ελλήνων της Δημοκρατίας της Κριμαίας “Ταυρίδα”» Ιβάν Σόνους.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Κριμαίας χαρακτήρισε «σημαντική πρωτοβουλία» την πρόταση των Ελλήνων της χερσονήσου, προτείνοντας να ...