Κυριακή Β’ Ματθαίου: Η κλήση των αποστόλων (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 (Ματθ. δ’ 18-23)

Γιατί οι άνθρωποι είναι πάντα τόσο βιαστικοί σήμερα; Για να δουν όσο γίνεται πιο γρήγορα την επιτυχία των προσπαθειών τους. Κι η επιτυχία έρχεται και παρέρχεται, αφήνοντας πίσω της κάποια ίχνη λύπης.

Γιατί οι γιοι των ανθρώπων είναι τόσο βιαστικοί σήμερα; Για να δρέψουν τους καρπούς των αγώνων τους το συντομότερο δυνατό. Κι οι καρποί έρχονται και παρέρχονται, αφήνοντας πίσω τους τα ίχνη κάποιας πικρίας.

Όταν έρχεται ο θάνατος, οι σημερινοί άνθρωποι πεθαίνουν βλέποντας τον εαυτό τους στο παρελθόν. Βλέπουν τις επιτυχίες τους που έχουν ξεχαστεί, τους θερισμένους καρπούς που έχουν σαπίσει. Με το δικό τους θάνατο, χάνονται και τα τελευταία ίχνη των προσπαθειών και των καρπών τους. Εκείνοι που έρχονται μετά απ’ αυτούς σπέρνουν με την ίδια βιασύνη, θερίζουν τους καρπούς, τους τρώνε κι έπειτα φεύγουν γυμνοί και άδειοι απ’ αυτόν τον κόσμο.

Οι άνθρωποι έτσι εξελίσσονται. Δε γίνεται το ίδιο όμως με το Θεό. Οι άνθρωποι παρατηρούν πώς αντιμετωπίζουν τα πράγματα οι ίδιοι και πώς τ’ αντιμετωπίζει ο Θεός και λένε: Οι μύλοι του Θεού αλέθουν αργά, αλλ’ αλέθουν πολύ καλά.

Ο Θεός ίσως αργεί στη μια γενιά, αλλά δεν αργεί σ’ όλο το φάσμα των γενεών. Συχνά σπείρει στη μια γενιά και θερίζει στην άλλη. Έτσι η πρώτη γενιά (τότε που σπέρνει ο Θεός) λέει πως ο Θεός είναι αργός. Η άλλη γενιά, τότε που θερίζει ο Θεός, λέει πως είναι ταχύς. Στις δικές μας, τις ανθρώπινες ενασχολήσεις, κάθε θερισμός δεν είναι πιο γρήγορος από το όργωμα, τη σπορά, το ξεχορτάριασμα και την ανιαρή περίοδο αναμονής της ωρίμανσης του καρπού; Ο Θεός όμως δεν είναι ούτε αργός ούτε γρήγορος. Έχει το ρυθμό Του και...

Aφού πας, αδελφέ μου, στο δάσος, γιατί δεν παρατάς το κινητό, το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση;

 

(π.Ευσεβίου Βίττη)

Ο σημερινός άνθρωπος φοβάται τη μοναξιά, δεν μπορεί να μείνει μόνος. Φοβάται και στις πολυάνθρωπες πόλεις, και στα χωριά και στην εξοχή… ένα περίεργο γεγονός: αφού πας, αδελφέ μου, στο δάσος, γιατί δεν παρατάς το κινητό, το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση; Πήγαινε να αφουγκραστείς τη μοναξιά! Ν’ ακούσεις το θρόισμα των φύλλων, το τραγούδι των πουλιών, το ρυάκι το κελαρυστό, ν’ ακούσεις πώς περνά ο αέρας απ’ τα δένδρα και τα καθαρίζει και τα ανανεώνει και τα κάνει να τραγουδούν στο πέρασμά του, όταν δεν είναι άγριος και τυφωνικός, αλλά είναι αύρα απαλή που εικονίζει τον Θεό.

Φοβάται ο άνθρωπος να μείνει μόνος, διότι δεν υπάρχει ο Χριστός. Ο πιο μεγάλος ερημίτης δεν είναι μόνος. Ρωτούν πολλοί, πώς περνάς χωρίς τηλεόραση; Κι εσείς πώς περνάτε χωρίς μοναξιά; Χωρίς ησυχία; Να δούμε λίγο τη μόνωση, την ησυχία, την ηρεμία, τη σιωπή που είναι ένα μεγάλο μάθημα για να το μάθουμε…

Στον κόσμο δεν μπορούμε να ησυχάσουμε, χωρίς να αρχίσει ένας ποταμός λόγων. Ακόμη και σε χώρους σιωπής, όπως είναι οι Εκκλησίες, δεν ησυχάζουμε… ακούει κανείς ένα μουρμουρητό σαν να...

Aν πεθάνεις, πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις, όταν πεθάνεις!

 

Η ζωή μας είναι μία πορεία. Μία πορεία από τη γη στον ουρανό, που σημαδεύεται όμως από πολλές στάσεις. Ανάλογα με το πώς αξιοποιούμε αυτές τις στάσεις και τί εχέγγυα σωτηρίας έχουμε, επιβιβαζόμαστε ή αποβιβαζόμαστε σε ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο τραίνο.

Το τραίνο της ζωής μας το οποίο από εμάς εξαρτάται εάν οδηγηθεί σε ασφαλή προορισμό.

Βασική προυπόθεση είναι αυτή η πορεία να γίνει με ένα γνήσιο και αυθεντικό τρόπο χωρίς λοξοδρομήσεις, γιατί κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος.

Το ερώτημα βέβαια που προβάλλει είναι το εξής: Ισχύει το: αν πεθάνεις, πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις, όταν πεθάνεις;

Το είχα πρωτοδιαβάσει στο κελλί ενός μοναχού στο Άγιον Όρος και...

Με λάδι και δάκρυ τα παιδιά μας δεν χάνονται ποτέ

 

Ό,τι κι αν έκανε η μάνα για το παιδί της, αυτό πήγαινε στα χαμένα. Όσες προσπάθειες κι αν έκανε να το φέρει στο δρόμο του Θεού, ήτανε άκαρπες. Άσπρο η μάνα, μαύρο ο γιος.

Κι όσο έβλεπε να βγαίνουν από τα χέρια της, με την χάρη του Θεού, παιδιά υπέροχα, έξυπνα, χρήσιμοι άνθρωποι στην Κοινωνία, παιδιά περήφανα που την είχανε δασκάλα και το δικό της το μοναδικό παιδί, πού του αφοσιώθηκε ολότελα σαν έμεινε χήρα, να μην κάνει, να μην θέλει τίποτε, να μην αποφασίζει για κάτι, της ερχότανε τρέλα.

 

Μέρες, εβδομάδες, μήνες έλειπε από το σπίτι.

Η μάνα λοιπόν περίμενε. Πάντα περίμενε μια αλλαγή. Η προσευχή της, το λιβάνι που έκαιγε, το καντηλάκι πού άναβε, ήταν όλα, μα όλα γι’ αυτό το παιδί.

Κάποτε παρουσιάστηκε στο σπίτι, γιατί πήρε την απόφαση να ...

ΠΌΣΟ ΜΕΓΆΛΟΣ ΆΓΙΟΣ ΕΊΣΑΙ ΓΈΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΊΜ.

 ...Έτσι μία ήμερα ήλθε ένα τέτοιο καραβοτσακισμένο πλάσμα· ήλθε μία γυναίκα στο μυστήριο -εγώ βέβαια τη λυπήθηκα τρομερά- και μου παρουσιάζει η καημένη πενήντα εκτρώσεις! Βάλε τώρα το γεγονός αυτό να τίθεται στην κρίσι του πνευματικού· πενήντα φόνοι παιδιών! Φυσικά εφ' όσον ο Θεός την έχει στην ζωή ακόμη, είναι εγγύησις του Θεού ότι την ανέχεται και την περιμένει, οπότε ποιος πνευματικός είναι εκείνος, ο οποίος θα της φερθή κατ' άλλον τρόπον; Την πήρα βέβαια με ...

Πως να γίνεις ευτυχισμένος μέσα σε 2 λεπτά!

 Αν ξύπνησες σήμερα το πρωί και έχεις την υγειά σου, είσαι πιο ευτυχισμένος από 1 εκατομμύριο ανθρώπους που δεν θα ζήσουν μέχρι την επόμενη εβδομάδα.

Αν ποτέ δεν έχεις βιώσει τον πόλεμο, τη φωτιά, ή την πείνα είσαι πιο ευτυχισμένος από 500 εκατομμύρια ανθρώπους σ’ αυτόν τον κόσμο.

Αν μπορείς να πας στην εκκλησία και να ανάψεις ένα κερί, είσαι πιο ευτυχισμένος από τρία δισεκατομμύρια ανθρώπους πάνω σε αυτόν τον κόσμο.

Αν έχεις στο ψυγείο σου τρόφιμα, έχεις κρεββάτι να κοιμηθείς, έχεις μία στέγη να σε σκεπάζει, είσαι πιο πλούσιος από το 75% των ανθρώπων σε αυτόν τον κόσμο.

Αν έχεις χρήματα στην τράπεζα, στο πορτοφόλι και κάποια ψιλά μέσα στο σπίτι, τότε ανήκεις στο 8% ευκατάστατους ανθρώπους σε αυτόν τον κόσμο.

Άμα το ακούς αυτό, είσαι πολύ τυχερός γιατί κάποιος υπολόγισε όλους αυτούς τους αριθμούς για σένα και δεν...

Τα 10 Κορυφαία Φυτά για να Απωθήσετε τα Κουνούπια

 Κουνούπια: Πως να τα απωθήσετε με εύκολο και φυσικό τροπο

Λένε πολλοί πως η ίδια η φύση έχει τις λύσεις και τις απαντήσεις για όλα και όπως φαίνεται… βγαίνουν σωστοί. Ο τρόπος για να απαλλαγείς οριστικά από τα ενοχλητικά κουνούπια είναι να πάρεις απλά τα κατάλληλα φυτά! Οι ζεστές συνθήκες και η υγρασία του καλοκαιριού φέρνουν στον κήπο μας, στις αυλές και στα μπαλκόνια μας κουνούπια. Για να αντιμετωπίσουμε λοιπόν τα τσιμπήματα των κουνουπιών με φυσικό και οικολογικό τρόπο, η φύτευση φυτών είναι μια καλή λύση. Υπάρχουν αρκετά φυτά που διώχνουν τα κουνούπια για να επιλέξουμε, κυρίως αρωματικά, και μας βοηθούν να απομακρύνουμε τους ενοχλητικούς αυτούς επισκέπτες.

Για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, καλό είναι να φυτεύουμε μία ομάδα από τα παρακάτω φυτά που θα διαβάσετε προκειμένου να εξασφαλίσουμε καλύτερη κάλυψη του χώρου και μέγιστη προστασία.

Ευτυχώς, υπάρχουν αρκετά φυτά που ενώ είναι απωθητικά για τα κουνούπια είναι πολύ ευχάριστα στους ανθρώπους, είτε για την ομορφιά τους είτε για το άρωμά τους είτε ακόμα και για τη γεύση τους. Αν πλαισιώσουμε λοιπόν τον κήπο μας με τέτοια φυτά, θα δημιουργήσουμε ένα τείχος προστασίας που θα απομακρύνει τα κουνούπια και θα αφήσει εμάς να ρεμβάζουμε ήσυχοι.

Τα φυτά που θα λειτουργήσουν ως “τείχος προστασίας” για τα κουνούπια

Δυόσμος

Τα περισσότερα έντομα ενοχλούνται από...

Για την αισιοδοξία – Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτσ.

 Αφιερωμένο σ’ όλους όσους αντικρύζουν τον ήλιο, αλλά δεν τον βλέπουν.

Με κάθε τρόπο συσταίνουμε τον εαυτο μας
ως υπηρέτες του Θεού: με την υπομονή μας,
με τις θλίψεις, με τις δυσκολίες, τις στενοχώριες..
Μας προξενούν στεναχώριες κι όμως
πάντοτε χαιρόμαστε. Είμαστε φτωχοί,
κάνουμε όμως πολλούς νά πλουτίσουν.
Τίποτε δεν έχουμε και τα πάντα κατέχουμε.
(Β΄Κορινθ. 6, 4-10).

Άνθρωπε,
Ο Δημιουργός σου δεν είναι τύραννος.
Εσύ φθείρεσαι από τον ίδιο τόν εαυτο σου!….
Παράλογε ξύπνα! Αντίκρισε όλη την οικουμένη.
Τα πάντα ανασαίνουν ευτυχισμένα,
τα πάντα δοξάζουν την πορεία τους.
(Ζουκόφσκι)

Η αισιοδοξία ενός παράλυτου ανθρώπου είναι το σημερινό θέμα μου και στηρίζεται σ’ ένα πραγματικό γεγονός. Υπάρχει ένας ανάπηρος άνθρωπος που είναι συγχρόνως και αισιόδοξος άνθρωπος, ένας βαριά ανάπηρος άνθρωπος που συγχρόνως είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος άνθρωπος! Ακούγεται παράδοξο, θα πείτε. Όχι δεν υπάρχουν παράδοξα. Αν ως τα πέρατα της οικουμένης βασιλεύει η λογική, δεν υπάρχει περιθώριο για παράδοξα. Πραγματικά δεν ...

Πότε και γιατί ξεκινά η νηστεία των Αγίων Αποστόλων;

Την Δευτέρα  , αμέσως μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων, αρχίζει η νηστεία των Αγίων Αποστόλων. Η νηστεία αυτή είναι από τις παλαιότερες που έχει καθιερώσει η Εκκλησία μας.

Πρώτος ο Μέγας Αθανάσιος γύρω στο 357 αναφέρει νηστεία μιάς εβδομάδος μετά την Πεντηκοστή. «Τη γαρ εβδομάδι μετά την αγίαν πεντηκοστήν ο λαός νηστεύσας εξήλθε περί το κοιμητήριον εύξασθαι». Οι Αποστολικές Διαταγές, που περιλαμβάνουν πανάρχαιες εντολές και παραδόσεις της Εκκλησίας μας, αναφέρουν την νηστεία των Αποστόλων μία εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή, δηλαδή μετά την εορτή των Αγίων Πάντων, αναφέροντας ταυτόχρονα ότι την εβδομάδα της Πεντηκοστής καταλύουμε όλα: «Μετά ουν το εορτάσαι υμάς την πεντηκοστήν εορτάσατε μίαν εβδομάδα και μετ’ εκείνην νηστεύσατε μίαν, δίκαιον γαρ και ευφρανθήναι επί τη εκ Θεού δωρεά και νηστεύσαι μετά την άνεσιν».

Επειδή οι απόστολοι είχαν αρχίσει το κήρυγμα μετά την Πεντηκοστή, οι ημέρες που την ακολουθούσαν αφιερώθηκαν σε αυτούς.

Η χρονική διάρκεια αυτής της νηστείας είναι μεταβλητή, επειδή η αρχή της εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα, όμως το τέλος της είναι πάντοτε σταθερό. Αρχίζει την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει σταθερά την 29η Ιουνίου. Κατά το νέο ημερολόγιο η νηστεία των Αγίων Αποστόλων δεν υπερβαίνει ποτέ τις 30 ημέρες. Υπάρχει ακόμη και περίπτωση, όταν το Πάσχα πέφτει μεταξύ 5 και 8 Μαΐου, να μην έχουμε καθόλου νηστεία.

Κατά την περίοδο της νηστείας των Αγίων Αποστόλων δεν καταλύουμε κρέας, γαλακτοκομικά είδη και αυγά, ενώ επιτρέπεται η κατάλυση ψαριού, εκτός από την Τετάρτη και την Παρασκευή.

Αν όμως η εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή, καταλύουμε μόνο ψάρι, αλλά όχι κρέας, γάλα και αυγά.

Ψάρι καταλύεται επίσης και κατά την εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου, στις 24 Ιουνίου, οποιαδήποτε ημέρα και αν πέσει.

Σε αντίθεση με την νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και...

Γιατί στην κόλαση οδηγεί όχι μόνο η διάπραξη του κακού αλλά και η παράλειψη της αρετής.

  Φύγε μακριά από κάθε κακία. Κάνε το αγαθό και ευάρεστο στον Κύριο.

Γιατί στην κόλαση οδηγεί όχι μόνο η διάπραξη του κακού αλλά και η παράλειψη της αρετής.

Γιατί και εκείνοι που δεν έδωσαν τροφή στον πεινασμένο, ούτε νερό στον διψασμένο, ούτε έντυσαν το γυμνό,...... δεν άρπαξαν, δεν υπήρξαν πλεονέκτες, δεν σφετερίστηκαν ξένα αγαθά, αλλά επειδή δεν έκαμαν ελεημοσύνη.

Για αυτό παραδίδονται στην αιώνια κόλαση και...

Αν η σωτηρία ήταν εφαρμογή στο κινητό θα ξενυχτούσαμε να κερδίσουμε τις πίστες για να μπούμε στον παράδεισο.

 

 Αρχίζουμε και ξεπερνάμε και τους ειδωλολάτρες έχουμε φύγει μπροστά κατά πολύ.

Το Ορθόδοξο βίωμα έχει δώσει την θέση του στην "μαγική" λατρεία. Μια επιφανειακή επαφή με το Θεό και για κοινωνιολογικούς λόγους και ζήσαμε όλοι καλά και εμείς καλύτερα. Βγάλε από την Ορθόδοξη πίστη την "προσωπική σχέση" με το Πρόσωπο του Χριστού και μόλις έφτιαξες μια πολύ ωραία ειδωλολατρική θρησκεία. Συναλλαγή, τυπικότητα ... και εντάξει πήραμε την ευλογία στο τσεπάκι μας. 

  Πολύ απλά, θέλουμε να σωθούμε χωρίς κόπο, μαγικά. Φυσικά αυτό δεν γίνεται τέτοια σωτηρία δεν υπάρχει. Θέλουμε να κοινωνήσουμε ανεξομολόγητοι και να πάρουμε την ίδια ευλογία με αυτόν που 40 μέρες νήστευε και ...

Κυριακή των Αγίων Πάντων – Οι άγιοι όχι μόνο οδηγούν προς τον Χριστό, αλλά πρεσβεύουν και μεσιτεύουν για μας στον Χριστό

Η Κυριακή των Αγίων Πάντων και η έννοια της Αγιότητας στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Την Κυριακή των Αγίων Πάντων η Εκκλησία ενθυμείται και τιμά όλους τους (γνωστούς και άγνωστους) μαθητές και φίλους του Χριστού -άντρες και γυναίκες, νέους και γέρους, μορφωμένους και αμόρφωτους, λαϊκούς και ιερωμένους, εν τω κόσμω ή εν τη ερήμω- που στα πέρατα του κόσμου και διαχρονικά αγάπησαν, δίδαξαν στο όνομά Του ή έδωκαν μαρτυρία για τον μοναδικό Νυμφίο της Εκκλησίας, τον Κύριο Ιησού Χριστό, μη φειδόμενοι να θυσιάσουν, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και τη ζωή τους γι’ αυτόν.

Η διαφορά αγίου και καλού ανθρώπου

Η Εκκλησία δεν ονομάζει αγίους τους καλούς ανθρώπους που βοηθάνε τους συνανθρώπους τους και συμμετέχουν στην θεραπεία του πανανθρώπινου πόνου. Μια τέτοια ζωή προσφοράς δεν είναι χριστιανικό μόνο προνόμιο. Για την Εκκλησία άγιος είναι εκείνος ο άνθρωπος που επειδή έζησε με σοβαρότητα την πίστη του στον Χριστό ως Θεό, όχι μόνο μετανοούσε, εξομολογείτο, κοινωνούσε συχνά και συμμετείχε στη λατρεία της Εκκλησίας, αλλά και υπέστη βαθμηδόν μια οντολογική αλλοίωση από την άκτιστο χάρη του Θεού και δεν παρέμεινε στο στάδιο της ηθικής ζωής, αλλά οδηγήθηκε στη μέθεξη του Θεού και στη θέωση. Από το ξεχείλισμα της αγάπης του για τον Χριστό βέβαια προσέφερε και στους αδελφούς του, που αγαπούσε ως εαυτόν. Επομένως τους αγίους ξεχωρίζει η αγάπη προς τον Τριαδικό Θεό και η συνεχής εσωτερική προσευχή προς τον Ιησού Χριστό και όχι μόνο οι ηθικές και καλές σχέσεις προς τους άλλους, που δεν προέρχονται πάντα, και σε όλες τις περιπτώσεις, από αγαθή συνείδηση.  

Κανείς δεν γίνεται άγιος από μόνος του, παρά μόνο συμμετέχοντας στην αγιότητα του Χριστού.

Ουσιαστικά άγιος είναι μόνο ο Θεός. «Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός», ψάλλουμε σε κάθε Κυριακάτικη λειτουργία. Οι πιστοί αγιάζουν όταν ενώνονται με την χάρη του Χριστού και λάμπουν ως εικόνες Του. Μην ξεχνάμε τι παραγγέλνει ο Θεός ήδη από την Π.Δ.: «Να γίνεστε άγιοι, διότι εγώ είμαι άγιος». Ο Χριστός δηλώνει καθαρά ότι είναι το φως του κόσμου και μετέχοντας στο άκτιστο αυτό φως Του αγιαζόμαστε και εμείς κατά χάρη, όπως λέμε, και όχι κατ’ ουσίαν. Δεν μετέχουμε της ουσίας του Θεού, αλλά των ενεργειών του Θεού, και ξεκινώντας από τη παρούσα ζωή συνεχώς θα αγιαζόμαστε μεταβαίνοντες από δόξα σε δόξα.

Αυτό ζητάει ο Θεός από μας, να γίνουμε δηλαδή κατοικητήριο της Θεότητας, δια του Πνεύματος του Αγίου, που κατοικεί μέσα μας, και δια του αγίου βαπτίσματος. Ο σκοπός της ζωής μας είναι να αυξηθούμε «εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού» (Εφεσίους 4,13). Όσοι λοιπόν μιμήθηκαν την ζωή του Χριστού και όσοι τηρούν τις εντολές του, εκείνοι λαμβάνουν την κλήση και την πολλαπλασιάζουν σαν τα τάλαντα του Ευαγγελίου και μπορούμε να πούμε ότι έτσι οι άγιοι όλων των εποχών είναι όχι οι κλητοί μόνο, αλλά και οι εκλεκτοί. Διότι πολλοί είναι όσοι εκλήθησαν, αλλά λίγοι ανταποκρίνονται σ’ αυτό το κάλεσμα, ποιούντες έργα άξια μετανοίας.

Μέσω λοιπόν των αγίων βλέπουμε τι θέλει ο Θεός από εμάς, αφού άγιασαν γιατί ακριβώς τήρησαν το θέλημά Του. Ανάλογα βέβαια με τη δύναμη και την ενίσχυση της χάριτος του Θεού στον καθένα, διότι όλοι δεν έχουν την δύναμη εκ Θεού να τρώνε π.χ. έλάχιστα όπως οι ασκητές ή να μην βγαίνουν ποτέ έξω από το κελί τους, όπως βλέπαμε σε παλιούς ασκητές. Όλοι όμως οι πιστοί έχουν την δυνατότητα να προσεύχονται και να ταπεινώνονται και αυτό είναι βασικό ως αρχή της αγιότητας. Οι άγιοι λοιπόν δεν έχουν δική τους αγιότητα, αλλά συμμετέχουν στην αγιότητα του Χριστού και προς τον Χριστό συνεχώς προσανατολίζουν, αφού ο Παράκλητος ενοικεί στην ψυχοσωματική τους υπόσταση. Είναι ζωντανές και έμψυχες πινακίδες προσανατολισμού προς την πηγή της ζωής, τον Τριαδικό Θεό. Αυτό αναφέρεται και στον ευαγγελιστή Ιωάννη, διότι λέγει ότι «όσοι έλαβον αυτόν έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι» (α,12), που σημαίνει ότι άγιος είναι κανείς ως υιοθετημένος υιός του Θεού και όχι από...