Γιατί κατηγορούμε τους παπάδες;









Γιατί κατηγορούμε τους παπάδες; Ο παπάς είναι όργανο του Θεού, μέσω του οποίου μεταδίδεται η Χάρη του Θεού, η οποία δεν αναστέλλεται, από την αμαρτωλότητα του παπά.

Γιατί κατηγορούμε τους παπάδες;

Από πότε αρχίσαμε να μην θέλουμε τον παπά και να τον κατηγορούμε; Από τότε που μπήκαμε για τα καλά μέσα στην αμαρτία…

 

Δεν υπάρχει πιο γλυκειά κατηγορία, από την ιεροκατηγορία. Πολλοί αναζητούν σφάλματα στους παπάδες, προκειμένου να τους κατηγορήσουν και να καλύψουν την δικιά τους αμαρτωλή ζωή και να δικαιολογηθούν που δεν πάνε στην Εκκλησία και δεν εξομολογούνται…

Άμα όμως τους πεις, να κρατήσουν στο χέρι τους ένα σκουριασμένο σύρμα που είναι στην μπρίζα, δεν θα το κρατήσουν. Καταλάβατε; Επειδή είναι σκουριασμένο το σύρμα, δεν περνάει το ρεύμα; Περνάει το ρεύμα…

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με τον αμαρτωλό παπά. Ο παπάς είναι όργανο του Θεού, μέσω του οποίου μεταδίδεται η Χάρη του Θεού, η οποία δεν αναστέλλεται, από την αμαρτωλότητα του παπά. Αν ο παπάς είναι αμαρτωλός, θα δώσει λόγο στο Θεό και όχι στους ανθρώπους.

Κάποτε, στον Μέγα Κωνσταντίνο, κάποιοι είχαν φέρει κάποια έγγραφα, που αποδείκνυαν τις ατασθαλίες κάποιων Επισκόπων, με σκοπό να τους τιμωρήσει.

Ο Μέγας Κωνσταντίνος, δεν μπήκε καν στην διαδικασία να τα διαβάσει. Απλά ζήτησε να ανάψουν μια φωτιά και εκεί να κάψουν τα έγγραφα. Συμπλήρωσε δε, ότι άμα έβλεπε ακόμα με ...

Ρωσία: Υπ. Υγείας και Εκκλησία κατά των αμβλώσεων




 Δωρεάν μαθήματα κατάρτισης για ψυχολόγους και μαιευτήρες-γυναικολόγους που εργάζονται με γυναίκες που επιθυμούν να προχωρήσουν σε άμβλωση διοργανώνει για πρώτη φορά το Ρωσικό Εθνικό Ερευνητικό Πανεπιστήμιο Ιατρικής «Νικολάι Πιρογκόφ» με την υποστήριξη του Υπουργείου Υγείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας

«Οι μαιευτήρες και οι γυναικολόγοι είναι από τους πρώτους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή με εγκύους που βρίσκονται ενώπιον μιας τέτοιας δύσκολης απόφασης. Είναι σημαντικό ο γιατρός να είναι ικανός να εξηγήσει στην μέλλουσα μητέρα, η οποία για έναν ή τον άλλο λόγο σκέφτεται να ...

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - «Γειά σας. Με λένε κορωνοϊό. Αναλαμβάνω παντός είδους κατεδαφίσεις.»

Ένας Άγιος αναρωτιέται : Που είναι ο Θεός;



 Τί αξία έχει αδελφοί μου, εάν μιλώ αιώνια για τον Θεό και ο Θεός

αιώνια σιωπά; Μπορώ άραγε να υπερασπιστώ το δίκαιο του Θεού, εάν ο
Θεός δεν το θέσει υπό την προστασία Του;

Μπορώ να αποδείξω τον Θεό στους άθεους εάν ο Θεός κρύβεται;

Μπορώ να αγαπώ τα παιδιά Του, εάν Αυτός είναι αδιάφορος απέναντι στα
παθήματά τους;

Όχι. Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορώ. Οι λέξεις μου δεν έχουν φτερά για
να μπορούν να υψώσουν στον Θεό όλους τους πεσμένους και ξεπερασμένους
από τον Θεό ούτε έχουν φωτιά για να...

Η απρόσεκτη και βιαστική Προσευχή

 


Η ΧΑΡΗ του  να ‘ναι μαζί σου!
“Η  μου”, γράφεις, “είναι κάπως ψυχρή και αδύναμη”. Η ψυχρότητα και η αδυναμία δεν βρίσκονται στον προσευχή, αλλά σ’ εκείνον που προσεύχεται . Προσπάθησε να προσεύχεσαι όπως πρέπει, και η προσευχή θα πάει καλά.

Όταν ένας μαθητής γράφει απρόσεκτα , ο δάσκαλος τον μαλώνει και τον απειλεί με τιμωρία. Τότε συγκεντρώνεται και αρχίζει να γράφει σωστά.
Μάλωσε, λοιπόν, τον εαυτό σου και απείλησέ τον με τη θεία τιμωρία, για να συγκεντρωθείς και ν’ αρχίσεις να προσεύχεσαι σωστά. Τις ανθρώπινες υποθέσεις μας τις χειριζόμαστε ευσυνείδητα και προσεκτικά, για να μη μας κατηγορήσουν οι άνθρωποι.

Τις υποθέσεις του Θεού, όμως, τις διεξάγουμε πρόχειρα, επειδή ο Κύριος σωπαίνει, μακροθυμεί και δίνει σ’ εμάς, τα παιδιά Του, που τόσο έχουμε ευεργετηθεί από την αγαθότητά Του, την ευκαιρία να Τον υπηρετήσουμε. Ω, πόσο πικρή θα είναι η ώρα της απολογίας μας στο φοβερό κριτήριό Του, όταν θ’ αναγκαστούμε να ομολογήσουμε την ενοχή μας για την αμέλειά μας!

Πού πήγε η προσευχή σου; Γινόταν καλά μέχρι τώρα. Την ευεργετική της ενέργεια την ένιωθες ήδη στην καρδιά σου. Θα σου πω, λοιπόν, πού πήγε. Αφού προσευχήθηκες μια-δυο φορές με προσοχή και θέρμη, έλαβες τόσο γρήγορη βοήθεια από τον άγιο Σέργιο. Νόμισες τότε ότι...

Η συγκλονιστική εξομολόγηση του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη!




 Ανάμεσα στις δωρεές, τις κινήσεις των Αγίων, που δεν μπορούμε να τους φτάσουμε είναι και το παρακάτω γεγονός:

Είμαστε ιερατική οικογένεια και ερχόμασταν στον Όσιο Δαυϊδ οπωσδήποτε δύο επισκέψεις κάθε χρόνο, με τα έξι μου παιδάκια, ο ένας από αυτούς έχει γίνει ιερέας, ο τελευταίος. Λειτουργούσαμε και κοινωνούσαμε όλοι στον Γέροντα Ιάκωβο.
  Κάποια φορά μόλις τελείωσε το προσκύνημα των ιερών λειψάνων, όπως φορούσε το πετραχήλι, το έβγαλε απότομα ο πατήρ Ιάκωβος από τον τράχηλό του και το πέρασε, στον δικό μου τράχηλο και μου λέει:
«Ιωάννη παιδί μου, θα με εξομολογήσεις».
«Πάτερ Ιάκωβε δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Δεν είμαι…».
Δεν είπα το άξιος, γιατί θύμωνε αν του έλεγε ότι είσαι ανάξιος μπροστά του.


«Να ερχόσαστε πιο συχνά να λειτουργούμε, παιδί μου», λέει.
«Πάτερ Ιάκωβε δεν μπορώ».
Κάμω τρεις φορές την κίνηση να βγάλω το πετραχήλι και τελικά, «έλα παιδί μου, πάμε μπροστά στην εικόνα του Κυρίου», στο Καθολικό της Μονής.

  Στην εικόνα του Κυρίου, γονατίζει μπροστά μου και ...

"Πολλοί Άγιοι θα ήθελαν να ζούσαν στην εποχή μας, γιατί θα τους δίνονταν η ευκαιρία να αγωνιστούν πολύ"

Άγιος Παΐσιος: “Θα Θελήσουν Να Καταστρέψουν Την Ελλάδα, Όμως Δεν Θα Προλάβουν”






 Τα προφητικά λόγια του Αγίου Παϊσίου ηχούν στα αυτιά μας σαν να τα είπε μόλις σήμερα.


Η διορατικότητα του Αγίου Παϊσίου προέβλεψε πολλά από τα σημερινά γεγονότα.

Η γκάμα των θεμάτων για τα οποία μίλησε ο γέροντας στους κατά καιρούς επισκέπτες του, μοιάζει ανεξάντλητη.


Όμως, ανεξάντλητη είναι και η θεματολογία των προφητειών που έκανε ο γέροντας Παΐσιος, ο οποίος με το πέρασμα του χρόνου ολοένα και περισσότερο δικαιώνεται.


O Άγιος Παΐσιος είχε πει:


«Ο Θεός επιτρέπει να γίνει τώρα ένα τράνταγμα γερό. Έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έχουμε δοκιμασίες μεγάλες… Να το πάρουμε στα σοβαρά, να ζήσουμε πνευματικά. Οι περιστάσεις μας αναγκάζουν και θα μας αναγκάσουν να δουλέψουμε πνευματικά. Καλόν όμως είναι να το κάνουμε χαρούμενα και ...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΖΗΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ




 Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων


Στις 13 Οκτωβρίου 1904 έπεφτε νεκρός από τουρκικό βόλι ο Ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού Παύλος Μελάς στο χωριό Στάτιστα της τότε τουρκοκρατούμενης Μακεδονίας. Πρόκειται για το σημερινό χωριό Μελάς του Νομού Καστοριάς. Ο θάνατός του αφύπνισε την κυβέρνηση των Αθηνών και τον απανταχού Ελληνισμό. Έτσι κορυφώθηκε η ένοπλη φάση του Μακεδονικού Αγώνα, δηλαδή της προσπάθειας του Ελληνισμού να αντιμετωπίσει την διεκδίκηση του Βουλγαρικού εθνικισμού επί της Μακεδονίας. Από αυτόν τον αγώνα και από όσα προηγήθηκαν αξίζει να εξαγάγουμε σήμερα ορισμένα επίκαιρα διδάγματα.
Η πατρίδα μας στις παραμονές αυτής της πανεθνικής προσπάθειας είχε περάσει μία μείζονα οικονομική κρίση με απαρχή την πτώχευση του 1893 επί Χαριλάου Τρικούπη. Το 1897 ακολούθησε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος, ο οποίος υπήρξε ατυχής στο στρατιωτικό πεδίο. Το 1898 επιβλήθηκε στην Ελλάδα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ, γνωστός και ως Διεθνής Οικονομική Επιτροπή). Οι εκπρόσωποι των ξένων δανειστών μας, Άγγλοι, Γερμανοί, Γάλλοι, Αυστριακοί, Ιταλοί και Ρώσοι, έπαιρναν κατευθείαν από την πηγή τα έσοδα των κρατικών μονοπωλίων (αλάτι, τσιγαρόχαρτο, παιγνιόχαρτα, σπίρτα κ.α) καθώς και τα έσοδα του Τελωνείου Πειραιώς. Παρά την οικονομική και ψυχολογική κρίση οι Έλληνες της εποχής εκείνης απέφυγαν την εθνική κατάθλιψη και γρήγορα ανόρθωσαν το ηθικό τους. Μέσα σε λίγα χρόνια μπόρεσαν να οργανώσουν με επιτυχία τον διμέτωπο Μακεδονικό Αγώνα κατά των Οθωμανών Τούρκων, που ήλεγχαν τη Μακεδονία, και κατά των Βουλγάρων, οι οποίοι απειλούσαν τον ελληνικό πληθυσμό. Οι Βούλγαροι εθνικιστές του ΒΜΡΟ πίεζαν με τη βία των όπλων τον Μακεδονικό Ελληνισμό για να ενταχθεί στη Βουλγαρική εκκλησιαστική Εξαρχία και να εγκαταλείψει το Πατριαρχείο.

Οι παράγοντες της νίκης στον Μακεδονικό Αγώνα συντονίσθηκαν και συνεργάσθηκαν πολύ καλά. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέλεξε και απέστειλε νέους και μαχητικούς Μητροπολίτες με πατριωτισμό και τόλμη. Οι διπλωμάτες μας, όπως ο Ίων Δραγούμης και ο Λάμπρος Κορομηλάς, κατέστρωσαν το ευφυές στρατηγικό σχέδιο. Οι εθελοντές αξιωματικοί ήλθαν από την ελεύθερη Ελλάδα και μετέδωσαν την εμπειρία τους στους ήδη εξεγερμένους Μακεδόνες. Άλλοι εθελοντές έσπευσαν με χαρά, κυρίως Κρητικοί και Μανιάτες. Τα σωματεία, τα Μακεδονικά Κομιτάτα και οι Φιλεκπαιδευτικές Εταιρείες από την Αθήνα, τη Λάρισα, την Κωνσταντινούπολη, έστελναν βιβλία ιστορικού και θρησκευτικού περιεχομένου. Δάσκαλοι και δασκάλες, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, έφευγαν από την ησυχία της Αθήνας και πήγαιναν να διδάξουν στα ελληνόπουλα της Μακεδονίας Χριστό και Ελλάδα. Πολλοί και πολλές βρήκαν φρικτό θάνατο. Οι απλοί παπάδες της Μακεδονίας αντιστάθηκαν κατά των Βουλγάρων Εξαρχικών και δεκάδες από αυτούς θυσιάσθηκαν.

Οι εντόπιοι Μακεδόνες αγωνίσθηκαν με κάθε τρόπο και όχι μόνον οι ελληνόφωνοι, αλλά και οι σλαβόφωνοι-δίγλωσσοι και οι βλαχόφωνοι. Το 1903 οι κάτοικοι του Μοναστηρίου –σήμερα Μπίτολα των Σκοπίων- απέστειλαν στον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών Ντελκασέ ψήφισμα με το οποίο δήλωναν ότι «ομιλούμεν σλαβιστί, βλαχιστί, αλβανιστί, αλλ’ ουχ ήττον είμεθα Έλληνες». Η ελληνική συνείδηση των σλαβοφώνων ας γίνει μάθημα για όσους σήμερα επιχειρούν να δημιουργήσουν τεχνητές μειονότητες με βάση το ελληνοσλαβικό ιδίωμα ολιγαρίθμων Ελλήνων Μακεδόνων.

Η σύγκρουση του 1903-1908 διεξήχθη μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων με διαιτητές και ενίοτε παρεμβαίνοντες τους Τούρκους. Σε καμμία Οθωμανική απογραφή δεν αναφέρεται «μακεδονικό έθνος». Στις αναφορές των Προξένων από τη Θεσσαλονίκη προς τις κυβερνήσεις τους για την εξέγερση του Ίλιντεν του 1903 πάλι δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε «μακεδονικό έθνος». Η δήθεν μακεδονική γλώσσα και...

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Π.ΜΕΛΑ

Παύλος Μελάς " Σε κλαίει λαός"


Πού ν’ ακούσουνε οι άνθρωποι του καιρού μας κουβέντα για Θεό, για ψυχή, για άλλη ζωή! (Φώτης Κόντογλου)


 Πολλοί αναγνώστες μού γράφουνε, παρακαλώντας με, και μά­λιστα ξορκίζοντάς με, να γράψω για να χτυπήσω την ανηθικότητα, που δέρνει την κοινωνία, προ πάντων τη νεολαία, και που «τη σερ­βίρουν τα σινεμά», όπως μου γράφουνε. Φωνάζουνε: «Υψώσετε τη φωνή σας!». 

Ένας σπουδαστής μου γράφει από την Αγγλία: «Μη σταματήσετε αυτόν τον ωραίον αγώνα, μην πτοηθήτε από τις επιθέ­σεις. Υπάρχουν βέβαια πολλοί αντίπαλοι, αλλά και πολλοί θαυμα­στές του ωραίου σας έργου. Σας χρειαζόμαστε για να δώσετε φτε­ρά στις καρδιές μας, που είναι γεμάτες κενό και απαισιοδοξία».

 Καημένοι άνθρωποι, πόση σημασία δίνετε στο πρόσωπό μου και σ’ αυτά που γράφω! Τί φωνή να υψώσω, που είναι βραχνιασμένη κι αδύνατη, και χάνεται μέσα στον κυκεώνα της σημερινής ζω­ής; Όχι φωνή, αλλά και τ’ αστροπελέκι να κρατά στα χέρια του κανένας σήμερα, και να το σφενδονίζει για να κάνει τους ανθρώ­πους ν’ αλλάξουνε δρόμο, πάλι τίποτα δεν θα κάνει. 

Ο ίδιος ο ά­γιος Γιάννης ο Πρόδρομος, το ερημοπούλι της ερήμου, που τον φοβόντανε οι αμαρτωλοί, γιατί τους έλεγε «γεννήματα εχιδνών», κι αυτός μάταια φώναζε. Η φωνή του χανότανε μέσα στην έρημο, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Και πότε; Τον καιρό που υπήρχα­νε ακόμα κάποια αυτιά να τον ακούσουνε, κι απλές καρδιές για να τον καταλάβουνε. 

 Όχι εμείς που χρειαζόμαστε δασκάλεμα, και που έχουμε τόσα στην καμπούρα μας! Πώς να γίνουμε δάσκαλοι για τους άλλους; Γεμίζουμε χαρτιά με μυριάδες λόγια, μα τί το όφελος; Ο κόσμος τραβά τον δρόμο του και δεν σκοτίζεται από κη­ρύγματα. Κι αν δώσει προσοχή και κανένας στα γραψίματά μας, μπορεί να θυμώσει που χαλάσαμε την ησυχία του, και να πει πως είμαστε υποκριτές, ψευτογιασμένοι, κουκουβάγιες που βγαίνουνε α­πό τα χαλάσματα του παλιού καιρού. Σήμερα οι άνθρωποι είναι τέ­τοιοι, που μήτε το κήρυγμα του αγίου Κοσμά του Αιτωλού δεν θάκανε τίποτα.

 

Λοιπόν, ας το πάρουμε απόφαση. Το κακό δεν περιορίζεται πια με τίποτα, με κανένα τρόπο, με καμμιά δύναμη. Όσοι μιλού­νε και γράφουνε για να φέρουνε στον ίσιο δρόμο τους πολλούς που ξεστρατίσανε, ας ξέρουμε πως δέρνουνε τον αγέρα, είναι «αέρα δέροντες», που έλεγε και ο απόστολος Παύλος. Και άγιος να είναι αυτός, που συμβουλεύει, πάλι δεν θάβρει αυτιά για ν’ ακούσουνε τη φωνή του, όχι άνθρωποι σαν εμάς, που έχουμε οι ίδιοι ανάγκη από δασκάλεμα.

Ναι, ο κόσμος δεν αλλάζει πορεία. Ας μην περιμένουμε πια τίποτα καλύτερο, θα πηγαίνουμε ολοένα στα χειρότερα. Ανήφο­ρος πια δεν υπάρχει. Μοναχά κατήφορος. Όσοι έχουνε μέσα τους τον φόβο του Θεού, αυτοί οι λίγοι θ’ απομείνουνε, «το μικρόν ποίμνιον» που είπε ο Χριστός. Κι αν γράφουμε, γι’ αυτούς γράφουμε και για τους ίδιους τους εαυτούς μας που κιντυνεύουμε να αρπα­χτούμε από τα δίχτυα πούναι μπλεγμένοι εκείνοι που θέλουμε να δασκαλέψουμε. Για να καθόμαστε ανύσταχτοι.


“Όσοι είναι αισιόδοξοι για το μέλλον της ανθρωπότητας, βλέπουνε με άλλα μάτια τον κόσμο, απ’ ό,τι τον βλέπομε εμείς. Εμείς είμαστε οι γκρινιάρηδες, οι Ιερεμίες, οι Κασσάντρες, και γι’ αυ­τό ο κόσμος μας οχτρεύεται. Κι έχει δίκιο.

 

 Ο καθένας νοιώθει διαφορετικά τη ζωή, τη χαρά, το καλό και το κακό. Για τους αν­θρώπους που λέμε πως δεν πάνε καλά, ο σημερινός κόσμος είναι ο πιο θαυμάσιος, η σημερινή ζωή είναι η πιο καλύτερη κι η πιο βλογημένη από όλες που πέρασε ο άνθρωπος. 

 

Η σημερινή νεολαία εί­ναι μεθυσμένη από εκείνο που λέμε εμείς «ανηθικότητα», και που αυτή το λέγει «ελευθερία». Τί κάθεσαι λοιπόν εσύ και τσαμπουρνίζεις με την ηθική σου; Γι’ αυτούς είναι το πιο μεγάλο χάρισμα η ανηθικότητα, και μπορούνε να σκοτώσουνε εκείνον που χτυπά την «ελευθερία» τους. Αιώνες αγωνιζότανε ο άνθρωπος, χωρίς να μπορέσει να την αποχτήσει. Και τώρα που την έκανε χτήμα του, να την αφήσει για την παλαιοντολογική ηθική μας;

 Ποτέ δεν μίσησε άνθρωπος τον άνθρωπο τόσο πολύ, όσο στον καιρό μας. Και τον μίσησε στ’ όνομα αυτής της «ελευθερίας», που λέγει πως είναι το πολύτιμο απόχτημα της εποχής μας. Μισημέ­νες είναι οι ηθικές κουκουβάγιες κι οι χριστιανικές μοιρολογήστρες. Ποτέ ο χριστιανός δεν μισήθηκε όσο σήμερα, ούτε επί Νέ­ρωνα.

 
 Πού ν’ ακούσουνε οι άνθρωποι του καιρού μας κουβέντα για Θεό, για ψυχή, για άλλη ζωή! Η ψυχή τους έχει παραμορφωθεί ολότελα από τις κάθε λογής ανοησίες που βλέπουμε στον κινημα­τογράφο. Η ταινία που δεν έχει μέσα της πολλή ανοησία, δεν γνω­ρίζει επιτυχία. Ανοησία, και ακαλαισθησία, αυτά τα δυο βασιλεύουνε σήμερα. Είναι απίστευτο το τι ακούγει κανένας για α­στεία στις συναναστροφές που κάνουνε οι νέοι. Κρυόμπλαστα, ασυναρτησίες, μωρολογίες. Χάθηκε απ’ αυτούς κι η πιο συνηθισμένη εξυπνάδα. Τα καημένα τα παιδιά, παίρνουνε αφορμή από ένα τί­ποτα, για να χαχανίσουνε. Τα δέρνει η αμηχανία κι η βαριεστιμάρα κι αυτή είναι η αιτία που τα κάνει να χοροπηδάνε σαν τρελλά, να τσακίζουνε ό,τι βρούνε μπροστά τους, να τα βάζουνε με α­νύποπτους ανθρώπους. Γι’ αυτά τα πλάσματα η ζωή του ανθρώπου είναι ένα ανιαρό πράγμα δίχως σκοπό, δίχως αληθινή χαρά, δί­χως αγνόν ενθουσιασμό.

 Ποιός φταίγει γι’ αυτή την κατάσταση; Όλοι μας. Όλοι συνεργήσαμε για να καταντήσει η ζωή έτσι που κατήντησε. Όλοι δουλέψαμε για να χτισθεί τούτος ο τερατώδικος πύργος της Βαβέλ. Αλλοι κουβαλήσανε για πέτρες τις πετρωμένες και αναίσθη­τες καρδιές τους, άλλοι κουβαλήσανε λάσπη από τα κατάβαθά τους που φωλιάζουνε τα βρωμερά πάθη. Εκείνος ο παλιός πύργος της Βαβέλ ρήμαξε κι εξαφανίσθηκε. Μα τούτος θα στέκεται ασάλευ­τος, κι οι άνθρωποι ολοένα θα τον κάνουνε πιο ψηλόν, με σκοπό να χτυπήσουνε τον Θεό.

Εσείς που θλιβόσαστε και πονάτε γι’ αύτη την κατάσταση, καλά κάνετε να λυπόσαστε, μα μην ονειρευόσαστε πως θάρθουνε καλύτερες μέρες για τον κόσμο. Ο κόσμος τρέχει σαν τρελός. Κατά μεν τη δική του γνώμη ανηφορίζει στον θρίαμβο, κατά δε τη δική σας γνώμη κατηφορίζει στα τάρταρα και στον χαμό. Ποιός από τους δυο έχει δίκιο, μοναχά ο Θεός το γνωρίζει. Αυτό το τρέ­ξιμο δεν θα πάψει ως την τελευταία μέρα, που θα λάμψει η αλή­θεια και θα δικαιωθούνε όσοι την πιστέψανε σωστά, και μαρτυρήσανε γι’ αυτή και εμπαιχτήκανε γι’ αυτή.

Ίσως νάρχεται κιόλας ο Αντίχριστος. Τα σημεία και τα τέ­ρατα που προφητεύτηκε πως θα κάνει αρχίσανε να φανερώνουνται. Η επιστήμη βασιλεύει κι η αθεΐα βασιλεύει μαζί της.
Μια βροντερή φωνή ακούγεται από πάνω, μα την ακούνε μόνο εκείνοι, που έχουνε αυτιά για να την ακούσουνε. Και λέγει: «Να, έρχομαι σαν τον κλέφτη. Καλότυχος εκείνος που ξαγρυπνά και βαστά καθαρά τα φορέματά του. Ο καιρός είναι κοντά. Ο ά­δικος ας αδικήσει ακόμα, κι ο βρωμερός ας βρωμισθεί ακόμα, κι ο δίκαιος ας κάνει δικαιοσύνη ακόμα, κι ο άγιος ας αγιάσει ακόμα. Να, έρχομαι γρήγορα!».

Απόσπασμα από το βιβλίο «Μυστικά Ανθη», Εκδόσεις Παπαδημητρίου

https://www.triklopodia.gr

Η Γερμανίδα Νευρολόγος Διδάκτωρ Ιατρικής Δρ. Margarite Griesz-Brisson για μάσκες: “η στέρηση οξυγόνου προκαλεί μη αναστρέψιμες νευρολογικές βλάβες.




 Για παιδιά και εφήβους, οι μάσκες απολύτως απαγορεύονται.Προκαλούν οξυγονική αποστέρηση και διαρκή νευρολογικά συμπτώματα ιδίως στους αναπτυσσόμενους εγκεφάλους των παιδιών”

Η Γερμανίδα Νευρολόγος Διδάκτωρ Ιατρικής η Δρ Margarite Griesz-Brisson κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις μάσκες. Είναι ειδικευμένη νευρολόγος και νευροφυσιολόγος, με διδακτορικό στη φαρμακολογία, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη νευροτοξικολογία, την περιβαλλοντική ιατρική, τη νευροαναγέννηση και τη νευροπλαστικότητα. Προειδοποιεί: “η στέρηση οξυγόνου προκαλεί μη αναστρέψιμες νευρολογικές βλάβες….οι μάσκες προκαλούν οξυγονική αποστέρηση και διαρκή νευρολογικά συμπτώματα ιδίως στους αναπτυσσόμενους εγκεφάλους των παιδιών”...Να τι λέει μεταξύ άλλων για τις μάσκες και τις επιπτώσεις τους στον ανθρώπινο εγκέφαλο σε βίντεο:
«Η αναπνοή του αέρα που αναπνέουμε αναμφίβολα θα δημιουργήσει έλλειμμα οξυγόνου και κορεσμό διοξειδίου του άνθρακα. Γνωρίζουμε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι πολύ ευαίσθητος στην στέρηση οξυγόνου. Υπάρχουν νευρικά κύτταρα, για παράδειγμα στον ιππόκαμπο, τα οποία δεν μπορούν να περάσουν περισσότερο από 3 λεπτά χωρίς οξυγόνο – δεν μπορούν να επιβιώσουν.

Τα οξεία προειδοποιητικά συμπτώματα είναι πονοκέφαλος, υπνηλία, ζάλη, δυσκολία συγκέντρωσης, αργός χρόνος αντίδρασης – που είναι αντιδράσεις του γνωστικού συστήματος.(σσ. αφορά κυρίως την εκπαίδευση)

Ωστόσο, όταν υποφέρετε από χρόνια στέρηση οξυγόνου, όλα αυτά τα συμπτώματα εξαφανίζονται καθώς τα συνηθίζετε. Αλλά η λειτουργία σας παραμένει μειωμένη και η πείνα οξυγόνου του εγκεφάλου σας συνεχίζει να προχωρά.

Γνωρίζουμε ότι οι νευροεκφυλιστικές ασθένειες χρειάζονται χρόνια, αν όχι δεκαετίες, για να αναπτυχθούν. Αν σήμερα ξεχάσετε τον αριθμό τηλεφώνου σας, αυτό δείχνει ότι η διαδικασία υποβάθμισης του εγκεφάλου σας ξεκίνησε πριν από 20 ή 30 χρόνια.

Μπορεί να νομίζετε ότι έχετε συνηθίσει να φοράτε μάσκα και να εισπνέετε τον αέρα που μόλις εκπνεύσατε, αλλά το γεγονός παραμένει ότι οι εκφυλιστικές διεργασίες στον εγκέφαλό σας εντείνονται καθώς η στέρησή σας σε οξυγόνο συνεχίζεται.

Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι τα νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλό σας είναι ανίκανα να διαιρεθούν κανονικά. Έτσι, σε περίπτωση που οι κυβερνήσεις μας είναι αρκετά γενναιόδωρες για να μας επιτρέψουν να βγάλουμε τις μάσκες μας και να αναπνέουμε ξανά ελεύθερο οξυγόνο σε λίγους μήνες, τα χαμένα νευρικά κύτταρα δεν θα αναγεννηθούν πλέον. Ό,τι χάνεται,χάνεται.

Δεν φέρω μάσκα, χρειάζομαι τον εγκέφαλό μου για να σκεφτώ . Θέλω να έχω καθαρές-διαυγείς ιδέες όταν φροντίζω τους ασθενείς μου και να μην είμαι αναισθητοποιημένη από το διοξείδιο του άνθρακα.

Δεν υπάρχει αβάσιμη ιατρική εξαίρεση για τις μάσκες προσώπου επειδή η στέρηση οξυγόνου είναι επικίνδυνη για κάθε εγκέφαλο. Κάθε άνθρωπος πρέπει να είναι σε θέση να αποφασίζει ελεύθερα αν θέλει να φορέσει μια απολύτως αναποτελεσματική μάσκα για να προστατευθεί από έναν ιό.

Για παιδιά και εφήβους, οι μάσκες απαγορεύονται απολύτως. Τα παιδιά και οι έφηβοι έχουν εξαιρετικά ενεργό και προσαρμοστικό ανοσοποιητικό σύστημα και χρειάζονται συνεχή αλληλεπίδραση με το μικρόβιο της Γης. Ο εγκέφαλός τους είναι επίσης απίστευτα δραστήριος, επειδή έχουν πολλά να μάθουν. Ο εγκέφαλος ενός παιδιού, ή ενός εφήβου, λαχταρά το οξυγόνο. Όσο πιο μεταβολικά είναι ενεργό το όργανο, τόσο περισσότερο οξυγόνο χρειάζεται. Σε παιδιά και εφήβους, κάθε όργανο είναι μεταβολικά ενεργό.

Η στέρηση οξυγόνου από τον εγκέφαλο ενός παιδιού ή εφήβου ή ο περιορισμός του με οποιονδήποτε τρόπο, δεν είναι μόνο επικίνδυνος για την υγεία του, αλλά και...

12 Οκτωβρίου - Ο Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος



Τρία πράγματα είναι απαραίτητα για την καλλιέργεια της ψυχής




 ~ ΚΑΠΟΙΟΣ αδελφός ρώτησε μια μέρα έναν έμπειρο Γέροντα με τι τρόπο πρέπει να καλλιεργεί ο άνθρωπος τον εσωτερικό του κόσμο, για να έχει πνευματική καρποφορία.

– Τρία πράγματα είναι απαραίτητα για την καλλιέργεια της ψυχής:

Πρώτον η ησυχία, δεύτερον η προσευχή και ...

Ἅγιος Παΐσιος: "Ὅταν κοινωνοῦμε, παίρνουμε τὸ ἰσχυρότερο ἰαματικὸ φάρμακο, τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ."




 – Γέροντα, κουραστήκατε πολὺ στὴν Θεία Λειτουργία, δὲν ἔπρεπε νὰ μείνετε καὶ στὴν ἀνάγνωση τῆς «Εὐχαριστίας».

– Τί λές; Κοινώνησα καὶ νὰ μὴν πῶ ἕνα «εὐχαριστῶ» στὸν Θεό; Σὲ πολὺ μεγάλη ἀνάγκη μπορεῖ νὰ φύγη κα­νεὶς νωρίτερα. Κι ἐσὺ νὰ μὴ φεύγης ποτέ· νὰ ἀκοῦς τὴν «Εὐχαριστία» καὶ νὰ λὲς συνέχεια: «Σ’ εὐχαριστῶ, Θεέ μου· Σ’ εὐχαριστῶ. Δόξα σοι ὁ Θεός, δόξα σοι ὁ Θεός!» καὶ νὰ φτερουγίζη ἡ καρδιά σου.
Μιὰ φορὰ εἶχα πάει γιὰ Θεία Λειτουργία σὲ ἕνα Κελλί. Ἤμουν κουρασμένος καὶ ταλαιπωρημένος· ἤμουν καὶ νηστικός, ἐπειδὴ θὰ κοινωνοῦσα. Ἐκεῖ δὲν εἶχαν φωτιὰ καὶ σὲ ὅλη τὴν Ἀκολουθία ἔτρεμα ἀπὸ τὸ κρύο. Μόλις ὅμως κοινώνησα, ἔνιωσα νὰ διαπερνᾶ ὅλο μου τὸ σῶμα μιὰ θέρμη. Ὅπως ὅταν ἀνάβης κάτι ἠλεκτρικὲς...
σόμπες μὲ σπεῖρες, τὸ ρεῦμα ἀρχίζει νὰ...

Ἕνα φοβερό περιστατικό πού δείχνει τό ἀνεξάλειπτο τῆς Ἱερωσύνης



 Κατά το 1660 (περίοδος της Τουρκοκρατίας) Επίσκοπος της Οφιούντας του Πόντου ήταν ο Αλέξανδρος Ποτουράς «ὅστις μένεα πνέων κατὰ τοῦ Μητροπολίτου Τραπεζοῦντος, πρὸς ἐκδίκησιν, συνέστησε καὶ έξώθησε τοὺς παρευρεθέντας νὰ ἀλλαξοπιστήσουν, δώσας πρῶτος τὸ παράδειγμα… Μετὰ τὴν ἐξόμωσίν του ὠνομάσθη Ἰσκεντέρ Πασᾶς…


Οὗτος γενόμενος μουφτῆς (ἱεροδικαστὴς) τῶν Τούρκων ἐν Τραπεζοῦντι, μετά τινα ἔτη μεταμεληθεὶς συνεπείᾳ τοῦ κάτωθι γεγονότος, ἐπανῆλθεν εἰς τὴν χριστιανικὴν θρησκείαν.

Ἤτοι, ἐπειδὴ ἐκ τῶν ἀπομεινάντων ἐν τῇ χριστιανικῇ θρησκείᾳ συγγενῶν του, εὑρέθη ἄλυτον τὸ σῶμα ἑνὸς πρὸ πολλοῦ θανόντος, τοῦτο οἱ συγγενεῖς του τοποθετήσαντες καλῶς ἐντὸς θήκης (κάσας) μετεκόμισαν κρυφίως νύκτα τινα εἰς Τραπεζοῦντα εἰς τὴν οἰκίαν του καὶ παρεκάλεσαν αὐτὸν ἵνα δεηθῇ καὶ διαβάσῃ κατὰ τὴν χριστιανικὴν θρησκείαν καὶ οὕτω εὑρεθῇ τρόπος διαλύσεως τοῦ ἀφωρισμένου ἀλύτου σώματος.

Οὗτος ἂν καὶ μουφτῆς, ἀφοῦ ἐξεδύθη τὰ ἰσλαμικὰ καὶ ἐνεδύθη τὰ ἐπισκοπικὰ ἄμφιά του καὶ...

Τό κανάλι στό Youtube μέ βίους Ἁγίων γιά παιδιά εἶναι γεγονός!




 Τό πρωτότυπο κανάλι στό Youtube μέ τίτλο «Οἱ Ἅγιοι γίνονται παιδιά» εἶναι τό γεγονός πού ἔχεις προκαλέσει ἰδιαίτερη ἐντύπωση στούς μικρούς θεατές ἀλλά καί στούς γονεῖς. Συχνά πολλές μαμάδες διατυπώνουν τήν ἀπορία «ποιά βίντεο νά ἐμπιστευτῶ στά παιδιά μου;». Δέν χωράει συζήτηση, οἱ ἅγιοι πού γίνονται παιδιά σέ παρουσίαση playmobil εἶναι ἡ λύση, διότι ἔχει κατακτήσει τήν ἐμπιστοσύνη τῶν γονέων. Μπορεῖτε νά βρεῖτε σέ αὐτό τό κανάλι, βίους ἁγίων σέ μία ἀλλιώτικη παρουσίαση! Ἀνακαλύπτεις τούς βίους, τίς ζωές τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας μέσα ἀπό τίς ἀφηγήσεις τῆς γιαγιᾶς…

Ἐλᾶτε νά γνωρίσουμε καλύτερα τούς βίους τῶν Ἁγίων μας μέ ἕναν διαφορετικό ἀλλά...

ΑΜΠΙ ΤΖΟΝΣΟΝ: Η μεταστροφή μιας «ιέρειας» των εκτρώσεων…




 ΑΜΠΙ ΤΖΟΝΣΟΝ: Η μεταστροφή  μιας «ιέρειας» των εκτρώσεων…

 -Μετάφραση: Ευάγγελος Νιάνιος

Η Αμπι Τζόνσον είχε από μικρή ηλικία αποφασίσει τι θα κάνει όταν μεγαλώσει. Και με βάση αυτό κατέστρωσε το πρόγραμμά της: Θα βοηθούσε τις γυναίκες να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στην έκτρωση και γι’ αυτό σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Texas A&M και απέκτησε Master of Arts στη συμβουλευτική από το Πανεπιστήμιο Sam Houston. Όλα προγραμματισμένα.

Ετσι, από νωρίς εντάχτηκε ως εθελόντρια στο πρόγραμμα του Οικογενειακού Προγραμματισμού στη γενέτειρά της το Τέξας, αν και μεγάλωσε σε οικογένεια που ήταν αντίθετη στις αμβλώσεις. Και το 2001 προσλήφθηκε σε κλινική Planned Parenhood στο Bryan  του Τέξας, όπου και εξελίχτηκε σε θέση διευθυντή της κλινικής. Ηταν τόσος ο ζήλος και η ευσυνειδησία της στην εκτέλεση των καθηκόντων της που το 2008 ανακηρύχτηκε «υπάλληλος της χρονιάς». Και ο απολογισμός της πλούσιος: Η κλινική διενήργησε περισσότερες από 22.000 εκτρώσεις σ’ αυτή την οκταετία.

Ώσπου μια μέρα, τον Σεπτέμβριο του 2009, όλα ανατράπηκαν. Όπως γράφει η ίδια στην αυτοβιογραφία της, που τιτλοφορείται Unplanned*, τότε όλα  «αποπρογραμματίστηκαν»: «δέκα λεπτά συγκλόνισαν τα θεμέλια των αξιών μου και...

Θαύμα σε ορθόδοξο ναό στη Βηρυτό! αναμμένο το καντήλι του Αγ.Δημητρίου | π. Παρθένιος | Σοφία Χατζή

 

Άρης Σερβετάλης στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ : Μόνο προς τα πάνω είναι η σωτήρια κατεύθυνση !

 



Ο  αναφέρθηκε στην , τη Θεία Κοινωνία και τον Θεό.

 


  ί.

Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις ορισμένων επιστημόνων για την Θεία Κοινωνία αναδημοσιεύουμε μία πολυσυζητημένη συνέντευξη του Άρη Σερβετάλη που είχε δώσει στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

Ο Αρης Σερβετάλης, μιλώντας στον διευθυντή του ΒΗΜΑΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, κ.Γιώργο Θεοχάρη, κατέθεσε τη μαρτυρία του για την εξομολόγηση που συνηθίζει να κάνει συχνά στον πνευματικό του, για τη Θεία Πρόνοια που του καθόριζε τη ζωή του μέσα από πράγματα που δεν είχε καν σκεφτεί ότι μπορούσαν να του συμβούν, όπως λέει. Διαβάζει λόγους του γέροντα Παΐσιου, εκκλησιάζεται τακτικά και αναλύει πως  προσπαθεί να  καταπολεμήσει τα πάθη του.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

-Τι σημαίνει για σένα να πιστεύεις στον Θεό;

Πίστη  για μένα  σημαίνει να εμπιστεύεσαι  τον εαυτό σου κάπου. Προσωπικά τον εμπιστεύομαι στον Θεό, αυτό με ανακουφίζει . Ουσιαστικά του μεταθέτεις όλη την ευθύνη για τη πορεία της ζωή σου. Ετσι φεύγεις και εσύ από το άγχος και το στρες για οτιδήποτε σου συμβεί.

Νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο αποβάλλεται ένα βάρος από πάνω μας, να εμπιστευτείς   μόνο  τον εαυτό σου είναι σαν να περπατάς σε ένα βάλτο. Βουλιάζεις…

Εμπιστεύομαι όσο μπορώ τον Θεό , είμαι σε μία φάση καλλιέργειας, δεν είμαι  όμως ακόμα σε θέση να του εμπιστεύομαι απόλυτα. Εδώ και μία δεκαετία είμαι σε αυτή τη συχνότητα.

-Τι σε έφερε κοντά στο Θεό;

Κυρίως ορισμένοι άνθρωποι, κυρίως κάποιοι  μοναχοί που γνώρισα και ο πνευματικός.
Εξομολογούμαι αλλά….
Όπως έλεγε και ο γέροντας Παΐσιος, το χωράφι χρειάζεται τα ζιζάνια για να σπείρεις….
Χρειάζεται να το καθαρίζεις πρώτα το χωράφι για να αρχίζει να ανθίζει  κάτι..
Είναι απαραίτητη  η εξομολόγηση, Είναι εντελώς βιωματικό, μόνο αν το κάνεις καταλαβαίνεις το όφελος. Σε δύσκολες καταστάσεις έχω βοηθηθεί από τον Θεό.

-Σήμερα η Ορθοδοξία βάλλεται  από ισχυρές δυνάμεις….

Πάντα η Ορθοδοξία  είχε και θα έχει πολέμιους, είμαστε μία μειονότητα αλλά κρατάμε γερά.

-Πως άραγε επηρεάζει  η κρίση σήμερα τον άνθρωπο;

Τώρα με την κρίση αναγκάζεσαι να    έρχεσαι στα ενδότερα και  να διαπιστώνεις το χάος. Τότε κοιτάς προς τα πάνω και αυτή  είναι η σωτήρια κατεύθυνση.
Όταν δεν μπαίνεις σε αυτή τη διαδικασία από μονός σου έρχεται ένα εξωτερικό ερέθισμα να σου δώσει τη σφαλιάρα .

-Την πορεία στη ζωή  σου την όρισες εσύ ή την άφησες στον χρόνο…;

Υπάρχει πρόνοια από τον θεό, χωρίς εμείς να το ξέρουμε. Πιστεύω πολύ στη πρόνοια του θεού. Το έχω δει στη ζωή μου. Κάτι που δεν υπολογίζεις καθόλου έρχεται μπροστά σου λες και είναι να συμβεί. Διανύεις ένα δρόμο που δεν φαντάστηκες πότε.
Κάθε τι που μας συμβαίνει στη ζωή μας γίνεται για να...