Οι Μυροφόρες γυναίκες φορείς του αγγέλματος της Ανάστασης
"ΜΟΥΣΙΚΗΝ ΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΥ"
Οι Μυροφόρες γυναίκες φορείς του αγγέλματος της Ανάστασης
Χειροτονήθηκε ένας ιερέας σε ένα χωριό της Αιτωλοακαρνανίας. Το χωριό φημιζόταν για τους κατοίκους του, που ήταν πάρα πολύ σκληροί. Μόλις χειροτονήθηκε ο πρόεδρος του χωριού του είπε:
Βιογραφία Ο Άγιος Εφραίμ, κατά κόσμο Κωνσταντίνος Μόρφης, γεννήθηκε στα Τρίκαλα στις 14 Σεπτεμβρίου 1384 μ.Χ. σε ειδυλλιακή τοποθεσία , κοντά στον Ληθαίο ποταμό. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία μαζί με τα άλλα εφτά αδέλφια του, τη δε φροντίδα τους, μετά τον Θεό, ανέλαβε η ευσεβής μητέρα του. Σε ηλικία 14 ετών, για να αποφύγει τον εξισλαμισμό και τα γενιτσαρικά σώματα, εισήλθε στην ακμάζουσα τότε σταυροπηγιακή Ιερά Μονή του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου του όρους των Άμωμων (Καθαρών) της Αττικής. Ο Άγιος Εφραίμ ακολούθησε με ένθεο ζήλο τον Χριστό, και διέπρεψε με την λαμπρότητα της ζωής του και τους πόνους της αθλήσεως του στο ορός των Άμωμων Αττικής (Περιοχή Νέας Μάκρης). Αξιώθηκε ακόμα να λάβει το μέγα Μυστήριο της Ιεροσύνης και το χάρισμα να υπηρετεί το άγιο θυσιαστήριο, σαν άγγελος Θεού, με φόβο Θεού και πολλή κατάνυξη. Το 1416 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν και λεηλάτησαν την Αττική και ανάγκασαν το Δούκα των Αθηνών να δηλώσει υποταγή στο Σουλτάνο. Το 1424 μ.Χ. οι Τούρκοι εισέβαλαν βιαίως στη Μονή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και έσφαξαν όλους τους Πατέρες της Μονής. Ο Άγιος απουσίαζε στη σπηλιά του πάνω στο βουνό για προσευχή και μόλις επέστρεψε αντίκρισε έντρομος τα πτώματα των Πατέρων. Αφού τους έθαψε, ακολούθως θρήνησε γοερώς. Τον επόμενο χρόνο, την 14η Σεπτεμβρίου 1425 μ.Χ., επανήλθαν οι βάρβαροι και βρήκαν τον Άγιο. Τον συνέλαβαν και άρχισαν τα μαρτύρια του, που τελείωσαν στις 5 Μαΐου 1426 μ.Χ. ήμερα Τρίτη και ώρα 9 το πρωί. Τον κρέμασαν ανάποδα σ' ένα δένδρο, που σώζεται ακόμα, τον κάρφωσαν στα πόδια και το κεφάλι, και τέλος το καταπληγωμένο και μαρτυρικό σώμα του το διαπέρασαν με αναμμένο ξύλο και έτσι παρέδωσε την αγία του ψυχή στον στεφανοδότη Χριστό. Μετά από μισή χιλιετία ευδόκησε ο φιλάνθρωπος Θεός και φανερώθηκαν, ύστερα από πολλές εμφανίσεις του ιδίου του Αγίου Εφραίμ και πολλών άλλων θαυμαστών γεγονότων, όλα όσα σήμερα γνωρίζουμε, τα οποία επιβεβαιώθηκαν με την εύρεση των μαρτυρικών και χαριτόβρυτων λειψάνων του Αγίου στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ. Ο Άγιος Εφραίμ γιορτάζεται δύο φορές το χρόνο, στις 3 Ιανουαρίου η εύρεση των τιμίων λειψάνων του, και στις 5 Μαΐου το μαρτυρικό του τέλος. Στα Τρίκαλα πανηγυρίζεται από τον Ιερό Ναό Αγίου Στεφάνου, απέναντι του οποίου, κατά παράδοση, υπήρχε το πατρικό του σπίτι. Το 2011 μ.Χ. το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης με την υπ’ αριθμ. 217/2-3-2011 Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη κατέταξε τον Όσιο Εφραίμ στο επίσημο ορθόδοξο εορτολόγιο. ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΚΡΗΣ Από τις σφαγές των Τούρκων στην ανεύρεση του ιερού σκηνώματος του Αγίου Η Μονή του Αγίου Εφραίμ στη Νέα Μάκρη είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια. Πολλοί μοναχοί και ιερείς έμειναν εκεί και προσευχήθηκαν στον Κύριο. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας έγιναν μεγάλες και βάρβαρες σφαγές, όπου ξεκληρίστηκε το μοναστήρι. Το 1945 μ.Χ. η μοναχή τότε Μακαρία πήγε στα ερείπια της αρχαίας μονής του Ευαγγελισμού, άλλοτε ονομαζόμενης ως Σταυροπηγιακής, του Όρους Αμωμών, στις βορειοανατολικές υπώρειες του Πεντελικού. Απο θεία παρόρμηση, διαμόρφωσε ένα κελάκι εκεί και άρχιζε να καθαρίζει τα ερείπια του παλαιού Ναού για να τον ανακατασκευάσει. Εκεί πολλές φορές διαλογιζόταν ότι σε εκείνα τα χώματα είχαν ζήσει κατά την πάροδο των αιώνων μοναχοί και προσευχόταν να γνωρίσει ή να της φανερωθεί κάποιος από αυτούς. Μια φωνή, αρχικά σιγανή αλλά με τον καιρό δυνατότερη στην ψυχή της, της έλεγε: «Σκάψε και θα βρεις αυτό που επιθυμείς», μέχρι τη στιγμή που της είχε φανερωθεί ένα σημείο στο προαύλιο του μοναστηριού. Έτσι στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ. ανέθεσε σε εργάτη το σκάψιμο του συγκεκριμένου σημείου που... |
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης:
Πριν από μερικά χρόνια – διηγείται η κυρία Μαρία Φούκα-Ρουμπάνη –, όταν ακόμη ζούσε ο καθηγούμενος της Ιεράς Μονής του Οσίου Δαβίδ (μακαριστός τώρα) π. Κύριλλος, ήλθε στο σπίτι μου.
Συζητούσαμε και μου έλεγε ότι δικαστικοί, που ήταν πνευματικά παιδιά του γέροντος Ιακώβου, πάντα ζητούσαν την βοήθειά του, για να δικάζουν σωστά, και όταν ζούσε και όταν έφυγε απ’ την ζωή.
Ανέφερε και το εξής περιστατικό, το οποίο έγινε σ’ έναν δικαστικό, πνευματικό παιδί του μακαριστού γέροντος Ιακώβου. Ο δικαστικός αυτός είχε να δικάση μία πολύ δύσκολη και “μπερδεμένη” υπόθεση. Έκανε πολλή προσευχή στον Θεό να ...
…Μια μέρα, την ώρα που περνούσα μαζί με τον όσιο από την πλατεία της πόλης, βλέπω στα δεξιά μου έναν άνθρωπο, που κάτι σιγομουρμούριζε.
Τον ακολουθούσαν ένα σμάρι φτωχοί και ζητιάνοι, ζητώντας του ελεημοσύνη. Κι εκείνος, ενώ έκανε πως τους απόδιωχνε τάχα, τους έβαζε κρυφά στα χέρια τα ελέη της αγάπης του. Μ’ αυτόν τον τρόπο έκρυβε από τους ανθρώπους τις αγαθοεργίες Του.
Εγώ όμως το πήρα είδηση. Σκούντησα λοιπόν τον όσιο και του φανέρωσα χαμηλόφωνα την αρετή του διαβάτη. Αυτός δεν φάνηκε να εντυπωσιάστηκε.
– Tον ξέρω, παιδί μου, είπε. Πολλές φορές έχουμε ανταμώσει. Εσύ μάθε μόνο τούτο, ότι ...
Κουτσίδης Νίκων
Ἀρχιμανδρίτης
Ὁ διάσημος δανός σκηνοθέτης Λάρς φόν Τρίερ ἔδωσε μία συνέντευξη πρίν ἀπό μερικούς μῆνες (ἐφημ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 4-10-2009). Ἄρχισε μιλώντας γιά τούς γονεῖς του καί τά παιδικά του χρόνια:
-Μεγάλωσα στό μέσο μιᾶς οἰκογένειας, χωρίς συναισθήματα, θρησκεία καί χαρά! Οἱ γονεῖς μου ἐπιχείρησαν νά μοῦ μεταδώσουν τήν ἡδονή τῆς ἀπόλυτης ἐλευθερίας, χωρίς ὅμως νά μπορέσουν ποτέ, νά φαντασθοῦν ὅτι ἡ ὑπερβολική ἐλευθερία, πού μοῦ προσέφεραν, βάραινε τούς εὔθραυστους παιδικούς μου ὤμους μέ ἕνα ἀσήκωτο αἴσθημα κενοῦ, μέ μιά φοβερά πιεστική σάν παιδί ἀνάγκη νά ἀκούσω ἕνα: ὄχι. Μέ ἄφηναν ἐλεύθερο νά κάνω ὅ,τι πιό ἀσυλλόγιστο περνοῦσε ἀπό τό μυαλό μου· ὅ,τι ἤθελα! Μποροῦσα νά ἀλητεύω καί νά πίνω, χωρίς κανείς νά δίνει σημασία. Δέν ὑπῆρχε γιά μένα κανένας νόμος! Αὐτό ὅμως τό γεγονός μοῦ δημιούργησε ἕνα σωρό προβλήματα! Ἀκόμη καί...
Κάποιος υπέβαλλε στον διάσημο Νεύτωνα, την εξής ερώτηση:
- Το ανθρώπινο σώμα μεταβάλλεται σε σκόνη. Εάν πραγματικά υπάρχει ανάσταση των νεκρών, ποιός θα την μαζέψει, για να δώσει στις ψυχές νέα σώματα;Μην καταγίνεσαι ολοένα με χίλια πράγματα, για να τον ξεχάσεις!
Γιατί όποιος έχασε τον εαυτό του, κάθεται με ίσκιους και με φαντάσματα μέσα στην έρημο του θανάτου.
Αγάπησε τον Χριστό και το Ευαγγέλιο, περισσότερο απο τις πεθαμένες σοφίες των ανθρώπων, περισσότερο από...
Λανθασμένα λες, φίλε, ότι δεν υπάρχει ο Θεός. Ενώ ορθά θα λες εάν πεις: «Δεν έχω Θεό»… Αφού εσύ από μόνος σου βλέπεις, ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι γύρω σου Τον αισθάνονται, γι’ αυτό και σου λένε ότι υπάρχει Θεός. Λοιπόν, δεν είναι ότι δεν υπάρχει Θεός αλλά εσύ δεν Τον έχεις.
Ένας φίλος σας, σας λέει ασταμάτητα ότι δεν υπάρχει Θεός! Αυτό σας βασανίζει σαν μαστίγωμα. Μάχεστε για την ψυχή σας και τη ζωή σας. Καλά καταλάβατε: εάν δεν υπάρχει ζωντανός και παντοδύναμος Θεός, δυνατότερος από τον θάνατο, τότε ο θάνατος είναι ο μόνος παντοδύναμος θεός. Τότε όλα τα ζωντανά πλάσματα στον κόσμο είναι παιχνιδάκια στα πόδια του παντοδύναμου θανάτου, σαν μικρός ποντικός στα πόδια πεινασμένης γάτας.
Μια φορά αναστατωμένος είπατε στον κακομοίρη φίλο σας: «Ο Θεός υπάρχει, εσύ δεν υπάρχεις!» Και δεν κάνατε λάθος. Αφού εκείνοι οι οποίοι χωρίζονται από τον αιώνιο Ζωοδόχο σ’ αυτόν τον κόσμο, θα είναι χωρισμένοι και στον άλλον. Και έτσι ούτε εδώ ούτε εκεί δεν θα ξέρουν για τον θαυμαστό Δημιουργό όλων των πλασμάτων. Αλλά ο χωρισμός από Εκείνον είναι χειρότερος από το να μην υπάρχει.
Στη θέση σας εγώ θα του έλεγα ακόμα και το εξής:
Λανθασμένα λες, φίλε, ότι δεν υπάρχει ο Θεός. Ενώ ορθά θα λες εάν πεις: «Δεν έχω Θεό». Αφού εσύ από μόνος σου βλέπεις, ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι γύρω σου Τον αισθάνονται, γι’ αυτό και σου λένε ότι υπάρχει Θεός. Λοιπόν, δεν είναι ότι δεν υπάρχει Θεός αλλά εσύ δεν Τον έχεις.
Μιλάς λανθασμένα, όπως ο άρρωστος που θα έλεγε ότι δεν υπάρχει υγεία στον κόσμο. Αυτός μπορεί μόνο να πει δίχως να ψεύδεται: «Εγώ δεν είμαι υγιής», ενώ θα ψευδόταν αν έλεγε: «Δεν υπάρχει γενικώς υγεία στον κόσμο».
Μιλάς λανθασμένα, όπως και ο τυφλός που θα έλεγε ότι δεν υπάρχει φως στον κόσμο. Υπάρχει φως, όλος ο κόσμος είναι γεμάτος από φως, αλλά αυτός, ο κακόμοιρος τυφλός, δεν έχει φως. Εάν θα ήθελε να μιλήσει σωστά, το μόνο που θα μπορούσε να πει είναι: «Εγώ δεν έχω φως».
Μιλάς λανθασμένα, σαν τον ζητιάνο που θα έλεγε ότι δεν υπάρχει χρυσός στον κόσμο. Υπάρχει ο χρυσός στη γη και κάτω από τη γη. Όποιος λέει ότι δεν υπάρχει χρυσός γενικώς λέει ψέματα. Θα έλεγε αλήθεια, εάν έλεγε: «Εγώ δεν έχω χρυσό».
Μιλάς λανθασμένα, όπως και ο κακοποιός που θα μας έλεγε ότι δεν υπάρχει καλοσύνη στον κόσμο. Σε εκείνον τον ίδιο δεν υπάρχει καλοσύνη, όχι στον κόσμο. Γι’ αυτό δεν θα έκανε λάθος εάν θα έλεγε: «Εγώ δεν έχω καλοσύνη».
Κατά τον ίδιο τρόπο, γείτονά μου, λανθασμένα μιλάς όταν λες ότι δεν υπάρχει Θεός! Αφού εκείνο που εσύ δεν έχεις, δεν σημαίνει πως δεν το έχουν και οι άλλοι, ούτε ότι δεν υπάρχει γενικώς.
Ποιος σε εξουσιοδότησε να μιλάς εν ονόματι ολόκληρου του κόσμου; Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα, την αρρώστια σου να την αποδίδεις σ’ όλους και την ανέχειά σου να την επιβάλεις σ’ όλους;
Εάν όμως ομολογήσεις και πεις: «Δεν έχω Θεό», τότε λες την αλήθεια και εκφράζεις την ομολογία σου. Αφού υπήρχαν και υπάρχουν εξαίρετοι άνθρωποι, που όντως δεν έχουν Θεό. Όμως ο Θεός τους έχει, τους έχει έως την τελευταία τους πνοή. Εάν και στην τελευταία τους πνοή δηλώσουν ότι δεν έχουν τον Θεό, τότε και ο Θεός δεν θα τους έχει πια. Και τους απογράφει στα έξοδα.
Γι’ αυτό σε παρακαλώ, φίλε μου, για την ψυχή σου, για την αιώνια ζωή και για τη βασιλεία του Θεού, ένεκεν των δακρύων και πληγών του Χριστού, σε παρακαλώ, μεταμόρφωσε την πεισματική σου εξομολόγηση σε μετανοητική εξομολόγηση. Και εκείνα που έπειτα απ’ αυτό πρέπει να πράξεις, θα σου τα πει η Εκκλησία, ρώτα!
Ειρήνη και ευλογία από τον Κύριο.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
https://xristianos.gr/gia-osous-lene-oti-den-iparxei-theos/
Οι μαθητές είχαν ζήσει κοντά στο Χριστό. Είχαν ακούσει τη διδασκαλία του και είχαν δει τα θαύματά του. Ακόμη και αναστάσεις νεκρών: Της θυγατρός του Ιαείρου, του νέου της Ναΐν και βέβαια του Λαζάρου.
Αλλά, σε καμιά περίπτωση, δεν μπορούσε να χωρέσει το μυαλό τους τα σχετικά με τη σταύρωση του Χριστού. Παρά τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις, σχετικά με τα πάθη του, όσο και τις προαναγγελίες για την ανάστασή του. Δεδομένου ότι βρίσκονταν σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση από το όραμα, που είχε, σχετικά με τον αναμενόμενο Μεσσία η συντριπτική πλειονότητα των Εβραίων: Για έναν βασιλιά δοξασμένο, που θα κυριαρχούσε στη Γη και θα χάριζε στους ανθρώπους μια παραδείσια ζωή. Όραμα, που αναποδογυρισμένο ζει και θεριεύει και στις μέρες μας. Αφού αναμενόμενος είναι πια ο Αντίχριστος και όραμα των σημερινών νεοταξιτών- Γκέιτς, Σβαμπ, Χαράρι, κλπ-η κόλαση της ανθρωπότητας.
Το όραμα των μαθητών του Χριστού συντρίφτηκε όταν είδαν το Χριστό να ...
Το 19ο αιώνα είχε εμφανιστεί ο Άγιος Γεώργιος σε έναν αγιορείτη μοναχό, που ήταν τρομερά ράθυμος και ακηδιαστής και τον έλεγξε για τον τρόπο ζωής του, λέγοντάς τον:
– Δε γνωρίζεις και δε μπορείς να φανταστείς τι χάνεις, που περνάει ένα λεπτό της ώρας και δεν μνημονεύεις το όνομα του Χριστού, με το ”Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με”…
Ο μοναχός συγκλονίστηκε τόσο πολύ από ...
Πίστη και απιστία – Γράφει ο μοναχός Μωυσής Αγιορείτης
Ο απόστολος Θωμάς δεν ήταν τελικά άπιστος. Ήθελε πειστήρια της πίστεώς του, τα οποία τελικά δεν τα έδωσε ο αναστημένος Χριστός.
Η πίστη κατοικεί στις ωραίες καρδιές των ταπεινών και είναι αδιατάρακτη. Έλαβαν την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Το μεγάλο θαύμα της Ορθοδοξίας είναι ότι, ενώ υπάρχουν νοσηρά στοιχεία στους εκκλησιαστικούς ταγούς, διατηρείται ακμαία και αλώβητη. Δημιουργούν με την στάση και τον τρόπο τους προβλήματα και προβληματισμούς σοβαρούς, που ενίοτε σκανδαλίζουν τον λαό. Υπάρχουν όμως και οι αγαθοί, που αναθερμαίνουν την πίστη τους μέσα από όλα αυτά, και μέσα από την φθαρτότητα πηγάζει η αλήθεια και η αγάπη. Μπορεί να υπάρχουν επαγγελματίες κληρικοί, αλλά σίγουρα υπάρχουν αρκετοί λειτουργοί του Υψίστου που την ζωή τους χαρακτηρίζουν η καθαρότητα, η σεμνότητα, η ταπεινότητα και η πραότητα. Ο βίος τους συγκινεί και παρακινεί. Μπορεί κάποιοι να μην κατανοούν μέσα στην Εκκλησία αρκετά. Όμως συχνά η συνήθεια κάνει γνωστά αρκετά πράγματα. Δεν είναι σωστό να πετροβολάμε την Εκκλησία δίχως ποτέ να μην έχουμε εισέλθει εντός της. Η συμμετοχή στον εκκλησιασμό ευλογεί τον άνθρωπο. Όταν θελήσει να ενταχθεί βαθύτερα εντός της, θα αισθανθεί κατάνυξη, γλυκύτητα, παραμυθία και ένωση με όλους.
Οι άγιοι μας βοηθούν να πάμε στον Χριστό. Με τον λόγο τους, τα κείμενά τους και κυρίως το ....