Ας κοιτάξουμε τον άλλο με κατανόηση, με προσοχή. Ο Χριστός είναι εκεί (Κυριακή του παραλύτου)

Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom

~ Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ, καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Πόσο τραγικὴ εἶναι ἡ σημερινὴ ἱστορία ἀπὸ τὴ ζωή τοῦ Χριστοῦ. Ἕνας ἄνθρωπος ἦταν παράλυτος γιὰ χρόνια. Βρισκόταν ξαπλωμένος σὲ μικρὴ ἀπόσταση ἀπό τὴν πηγὴ τῆς θεραπείας του, κι ὅμως ὁ ἴδιος δὲν εἶχε τήν δύναμη νὰ καταδυθεῖ στὸ νερό τοῦ καθαρισμοῦ. Καὶ κανείς, μὰ κανείς δὲν βρέθηκε ὅλα αὐτά τά χρόνια νά τοῦ δείξει συμπόνια. Ἄλλοι ἔσπευδαν νὰ εἶναι πρῶτοι γιὰ νὰ θεραπευτοῦν. Ἄλλοι ποὺ συνδέονταν μαζί τους μὲ δεσμοὺς ἀγάπης ἤ φιλίας τοὺς βοηθοῦσαν γιὰ νὰ θεραπευτοῦν. Ἀλλά οὔτε ἕνας δὲν εἷχε ρίξει μιὰ ματιὰ σ’ αὐτόν τὸν ἄνδρα ποὺ γιὰ χρόνια λαχταροῦσε τὴν θεραπεία καὶ δὲν ἦταν ἰκανός νὰ βρεῖ τὴ δύναμη νὰ θεραπευτεῖ.

Ἄν ὑπῆρχε ἔστω κι ἕνας, ἄν μόνο μιὰ καρδιὰ ἀνταποκρινόταν μὲ συμπόνια, αὐτός ὁ ἄνθρωπος θὰ ἦταν ὑγιὴς πολλά-πολλά χρόνια νωρίτερα. Καθὼς κανείς, οὔτε ἕνας δὲν βρέθηκε νά τοῦ δείξει συμπόνια, τὸ μόνο πού τοῦ ἀπέμεινε- θὰ ἔλεγα τὸ μόνο ποὺ εἷχε- καί τὸ λέω αὐτὸ μὲ μιὰ αἴσθηση τρόμου- ἧταν ἡ ἄμεση παρέμβαση τοῦ Θεοῦ.

Περιστοιχιζόμαστε ἀπό ἀνθρώπους ποὺ βρίσκονται σὲ ἀνάγκη, δὲν εἶναι μόνο ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν κάποια παράλυση καὶ χρειάζονται βοήθεια. Ἀλλά τόσοι ἄλλοι ποὺ ἔχουν παραλύσει μέσα τους, καὶ ποὺ χρειάζονται νὰ συναντήσουν κάποιον νά τοὺς βοηθήσει. Ψυχικὰ παράλυτοι εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ ἔχουν τρομάξει ἀπό τὴν ζωή, γιατὶ ἦταν γι’ αὐτούς ἀντικείμενο τρόμου ἀπὸ τότε ποὺ γεννήθηκαν: γονεῖς χωρὶς εὐαισθησία, ἄκαρδοι, βίαιο περιβάλλον. Πόσοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἤλπιζαν, ὅταν ἦταν ἀκόμα μικροί, ὅτι κάτι θὰ ὑπάρχει γι’ αὐτούς στὴ ζωή. Ἀλλὰ ὄχι. Καμμιὰ συμπόνοια, καμμιὰ φιλία. Δέν ὑπῆρχε τίποτα. Κι ὅταν προσπάθησαν νὰ δεχθοῦν παρηγοριὰ καὶ στήριξη, δὲν ἔλαβαν κάτι. Κάθε φορά ποὺ πίστευαν ὅτι μποροῦσαν νὰ κάνουν κάτι τοὺς ἔλεγαν, «Μην προσπαθεῖς, δεν καταλαβαίνεις ὅτι εἶσαι ἀνίκανος γι’ αὐτό;» Καὶ ἔνοιωθαν ὅλο καὶ πιὸ μειονεκτικοί.

Πόσοι ἄνθρωποι ἦταν ἀνήμποροι νὰ ζήσουν, ἐπειδὴ ἦταν σωματικὰ ἀσθενεῖς, ὄχι ἐπαρκῶς δυνατοί. Ἀλλὰ βρέθηκε κάποιος νά τοὺς δώσει ἕνα χέρι βοηθείας; Βρῆκαν κάποιον νά τοὺς νοιώσει βαθειά, ὥστε νὰ βγεῖ ἀπο τὴν πορεία του γιά νὰ βοηθήσει; Καί πόσοι εἶναι τρομοκρατημένοι ἀπὸ τὴν ζωή τους και βιώνουν καταστάσεις βίας, φόβου, βαναυσότητας… Ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ δὲν θὰ τοὺς εἶχαν πληγώσει, ἄν ὑπῆρχε κάποιος νά σταθεῖ δίπλα τους καὶ νὰ μὴν τοὺς ἐγκαταλείψει.

Ἑπομένως, ὅλοι μας, ἔχουμε γύρω μας ἀνθρώπους ποὺ...

ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΗΣ, ΟΠΑΔΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΙΦΝΙΔΙΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ «ΜΗΝΥΜΑ» ΤΟΥ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ο Παύλος Βουδούρης ήταν επί χρόνια εκδότης του γνωστού περιοδικού Τρίτο Μάτι, ένα περιοδικό που ασχολούνταν με αποκρυφισμό, εσωτερισμό, ανατολικές θρησκείες, μασονία, μαγεία, γιόγκα, νιρβάνα, κλπ.

Λίγο πριν πεθάνει, στο τεύχος 337 του περιοδικού, (Ο Παύλος πέθανε τελείως ξαφνικά στις 22 Ιανουαρίου 2016. Τον είχα γνωρίσει προσωπικά καθώς ήμουν επί χρόνια συνεργάτης του, ενώ λίγο πριν πεθάνει είχαμε πυκνή αλληλογραφία), έγραψε ένα άρθρο που δικαιώνει την Ορθόδοξη άποψη περί ζωής και θανάτου και κατά την γνώμη μου τον ανυψώνει στην κορυφή της Ορθόδοξης θεολογίας χωρίς να ήταν θεολόγος. Πολλοί μεγαλόσχημοι θεολόγοι θα «ζήλευαν» την σκέψη του που βγήκε από την πολυετή του πείρα στον χώρο του στοχασμού.

Παρακάτω παρουσιάζω ένα από τα πιο σημαντικά μέρη αυτού του άρθρου:

« Όσο θα είμαστε υπό την επίδραση της Πτώσης, θα βλέπουμε μπροστά μας δύο επιλογές: ή θα θέλουμε να μισούμε τον άλλον ή να τα εξαφανίσουμε όλα μέσα σε ένα μοναδικό Ένα, Η Ορθοδοξία, όμως, προτείνει έναν άλλο δρόμο: Να παραμείνουν όλα όπως είναι, αφού είναι τέλεια δημιουργήματα, αλλά να αγαπήσει το ένα το άλλο!

Προτείνει δηλαδή τον ...

Βίος και Θαύματα: 40 έτη από την οσιακή κοίμηση του Γέροντα Φιλοθέου Ζερβάκου

Ο Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980) ήταν ιερομόναχος και ηγούμενος της μονής Ζωοδόχου Πηγής Λογγοβάρδας Πάρου.

Ο π. Φιλόθεος γεννήθηκε στις 8 Μαΐου του 1884 στο χωριό Πάκια των Μολάων της Λακωνίας από ευσεβείς γονείς, τον Παναγιώτη και την Αικατερίνη Ζερβάκου.

Στο μυστήριο του βαπτίσματος ονομάστηκε Κωνσταντίνος. Τα πρώτα γράμματα τα διδάχτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Από την παιδική του ηλικία αγαπούσε την μελέτη του Αγίου Ευαγγελίου, τους βίους ταν αγίων, και έμαθε να προσεύχεται, να εκκλησιάζεται και να υμνεί το Θεό.

Το 1901 σε ηλικία 18 ετών διορίστηκε διδάσκαλος και εργάστηκε με θαυμαστό ζήλο για τρία χρόνια στο χωριό Φοινίκι της Λακωνίας.

Μετά τη στρατιωτική του θητεία και με τις οδηγίες και ευλογίες του πνευματικού του πατρός Αγίου Νεκταρίου, ασπάστηκε τον ισάγγελο βίο των μοναχών, τον οποίο ποθούσε από την παιδική του ηλικία και με θαυμαστό τρόπο οδηγήθηκε στην Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής της Πάρου. Μετά από ευδόκιμη δοκιμασία, την 29η Δεκεμβρίου του 1907 έλαβε το σχήμα του μοναχού και μετονομάστηκε Φιλόθεος. Την δε επόμενη μέρα χειροτονήθηκε διάκονος. Στις 22 Απριλίου του 1912, Κυριακή της Σαμαρείτιδος, χειροτονήθηκε ιερεύς και έλαβε και χειροθεσία πνευματικού πατρός. Τον Ιανουάριο του 1930 και σε ηλικία 46 ετών δέχθηκε την ηγουμενία της Μονής Λογγοβάρδας, την οποία ανέδειξε πνευματικό φάρο και κιβωτό σωτηρίας για μια πεντηκονταετία μέχρι την οσιακή κοίμησή του.

Ανεδείχθη δια βίου πιστός στρατιώτης Ιησού Χριστού και μιμητής των Αγίων, πολιτευθής με γνήσιο αποστολικό ζήλο και πατερικό φρόνημα.

Οι λόγοι του Γέροντος Φιλοθέου, οι πατρικές νουθεσίες και ...

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ: «Μάθε τον άριστο τρόπο της προσευχής»

Ψυχή χωρίς προσευχή είναι καταδικασμένη να πεθάνει από πνευματική ασφυξία, όπως το σώμα όταν στερηθεί το οξυγόνο.

Δύο ειδών προσευχές έχουμε: την κοινή, τη φανερή· και την ατομική, τη μυστική. Η κοινή προσευχή πρέπει να γίνεται πάντοτε σύμφωνα με την τάξη και το τυπικό που ορίζει η Εκκλησία μας.

Στην κοινή προσευχή δεν έχουμε δικαίωμα ν’ αυτοσχεδιάζουμε, όπως κάνουν οι αιρετικοί. Έχει τον καθορισμένο χρόνο και το καθορισμένο από την Εκκλησία περιεχόμενό της: μεσονυκτικό, όρθρος, ώρες, λειτουργία, εσπερινός, απόδειπνο. Το ίδιο το Πανάγιο Πνεύμα, που συγκροτεί ολόκληρη την Εκκλησία, όρισε αυτές τις προσευχές, για να λατρεύεται και να δοξάζεται αδιάκοπα ο αληθινός Θεός στη γη από τους ανθρώπους, όπως δοξάζεται στον ουρανό από τους αγγέλους.

Η ατομική προσευχή δεν είναι προκαθορισμένη. Είναι η προσωπική συνομιλία και επικοινωνία του ανθρώπου με τον ουράνιο Πατέρα του, του πλάσματος με τον πλάστη του.

Αυτή η προσευχή, διδάσκει ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, ως προς την ποιότητά της είναι συνουσία και ένωσις ανθρώπου και Θεού· και ως προς την ενέργειά της, έχει τέτοια και τόση δύναμη, ώστε συντηρεί και διατηρεί τον κόσμο, συμφιλιώνει με τον Θεό, σβήνει πλήθος αμαρτημάτων, σώζει από τους πειρασμούς, συντρίβει τα τεχνάσματα των δαιμόνων, γεννά όλες τις αρετές, χορηγεί τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, τρέφει την ψυχή, φωτίζει τον νου, διαλύει τη λύπη και την ακηδία, σβήνει τον θυμό, καλλιεργεί την ελπίδα, καθρεπτίζει την πνευματική πρόοδο, αποκαλύπτει τα μέλλοντα.

«Συ δε όταν προσεύχη, είσελθε εις το ταμιείον σου, και κλείσας την θύραν σου προσευξαι τω πατρί σου τω εν τω κρυπτώ» (Ματθ. 6. 6). «Ταμιείον» πνευματικό είναι η καρδιά που ενώνεται με τον νου και γεννά ό,τι ο άγιος Θεοφύλακτος ονομάζει μυστική διάνοια. Εκεί μέσα επιτελείται η εσωτερική προσευχή. Δεν χρειάζεται να κινηθούν τα χείλη, να χρησιμοποιηθούν βιβλία, να επιστρατευθούν τα μάτια και η γλώσσα και οι φωνητικές χορδές· χρειάζεται όμως ν’ ανυψωθεί ο νους προς τον Θεό και να βυθιστεί μέσα σ’ Αυτόν.

Το πνευματικό «ταμιείον» της καρδίας σου χωρεί και κλείνει μέσα του ολόκληρο τον Κύριο και τη βασιλεία των ουρανών, καθώς ο ίδιος διαβεβαίωσε: «Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν» (Λουκ. 17. 21). Η καρδιά, εξηγεί ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος, είναι μικρό όργανο, αλλά μέσα της χωρούν τα πάντα: εκεί ο Θεός, εκεί οι άγγελοι, εκεί η αιώνια ζωή και βασιλεία, εκεί οι άγιοι, εκεί ο θησαυρός της χάριτος.

Σ’ αυτό λοιπόν το εσωτερικό καρδιακό ταμείο ν’ αποσύρεσαι συχνά, να συγκεντρώνεις όλο σου τον νου, να παρίστασαι νοερά ενώπιον του Θεού και να επικοινωνείς μαζί Του μυστικά, με πνευματική θέρμη και ζώσα πίστη, ασκούμενος στη νίψη, για να εξελιχτείς «εις άνδρα τέλειον».

Μάθε τον άριστο τρόπο της προσευχής: Πρώτα ν’ απευθύνεις στον Θεό ειλικρινή και βαθιά ευχαριστία «πάντων ένεκεν». Στη δεύτερη θέση βάλε την εξομολόγηση των αμαρτιών σου, με μετάνοια, συναίσθηση και...

Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

α. ΕΛΕΓΧΟΣ, ΦΥΛΑΞΗ, ΑΜΥΝΑ, ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ 
β. ΕΓΚΑΤΑΛΗΨΗ. ΚΑΤΑΛΗΨΗ, ΑΠΩΛΕΙΑ.
γ. ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, ΜΑΧΗ, ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

 Μόνο με γνώση  και  ελπίδα ξεπερνιέται ο φόβος και φτιάχνεται η πίστη που οδηγεί στην νίκη. Καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία  από ένα  Μοναστήρι  πριν από 25 χρόνια.

Η φύση της εργασίας μου απαιτούσε να επισκεφθώ όλους τους χώρους της μονής για αυτοψία πριν την μελέτη. Με την ευλογία   του γέροντα Ηγουμένου  εγώ ο ανάξιος εισήλθα παντού.

Πρέπει να ήμουν μεταξύ των ελαχίστων ή ο μόνος λαϊκός  που είχα αυτή την δυνατότητα. Οδηγό μου είχα ένα καλογεράκι πρώην επιστήμονα που  εγκατέλειψε την καριέρα και τα εγκόσμια.

Όταν εισήλθαμε στο ιερό του Καθολικού της Μονής, τότε  αισθάνθηκα  ότι εκινούμην πολύ  δύσκολα, όπως όταν διέρχεσαι ανάμεσα από συγκεντρωμένο ακίνητο πλήθος και ωθείς κάποιους για να ανοίξεις δρόμο για να περάσεις .

Η ατμόσφαιρα  επίσης εκεί ήταν  πιο πυκνή  στην αναπνοή μου.

Ρώτησα τον συνοδό μου γιατί και μου λέει, διάκοψε την δουλειά σου, πάμε έξω και θα σου εξηγήσω.

Καθίσαμε στο πλακόστρωτο και μου λέει ότι όντως περνούσες ανάμεσα από πλήθος αοράτων σωμάτων. Αμέσως εγώ ο άσχετος ρώτησα, τι σωμάτων αστρικών; Τότε με ρωτάει το καλογεράκι, διάβασες τα τάδε βιβλία, ναι του απαντώ.

Εγώ μου λέει πριν έρθω εδώ, πήγα μέχρι το Θιβέτ ψάχνοντας και συμπλήρωσε αυστηρά, όχι ξανά τέτοια λόγια εδώ που βρίσκεσαι.

Άσε τα αυτά, άκου και μάθε, ότι εσύ είσαι ξένος εδώ, λαϊκός και μάλιστα μπήκες στο Ιερό του Καθολικού, στο σημείο που 

ίσως επί χίλια χρόνια, καίει η ακοίμητος κανδήλα, τελείται η Θεία Ευχαριστία, διαβάζεται ο Λόγος του Θεού και ψάλλονται προσευχές και ύμνοι.

Όπου Αγία Τράπεζα  και κανδήλα αναμμένη εκεί και φύλακες άγγελοι. Φαντάζεσαι τι πλήθος υπάρχει εδώ μετά τόσα χρόνια αδιάκοπων προσευχών από τους πιστούς που λειτουργούνται και  επικαλούνται  την Θεία Χάριν και την προστασία της Θεοτόκου και των αγγέλων, 

Είσαι τυχερός που είχες την ευλογία  και την άδεια εισόδου, όμως είσαι ξένος, με ξένα ρούχα παράξενος. Εδώ που μπήκες και...

Βίος και Πολιτεία της Αγίας Ισιδώρας της δια Χριστόν σαλής

Στην Ταβέννη (νησί του ποταμού Νείλου όπου ο Άγιος Παχώμιος ίδρυσε μοναστήρι στις αρχές του 4ου αιώνα), υπήρχε ένα γυναικείο μοναστήρι με τετρακόσιες περίπου μοναχές, απέναντι από το ανδρικό. Σ' αυτό ζούσε μια παρθένα, που ονομαζόταν Ισιδώρα. Αυτή για τον Χριστό υποκρινόταν τη χαζή, ταπείνωνε τον εαυτό της και αυτοεξευτελιζόταν. Τόσο πολύ την αποστράφηκαν όλες οι αδελφές ώστε δεν ήθελαν ούτε να τρώγουν μαζί της∙ αυτό όμως εκείνη το δέχτηκε με χαρά.
Ήταν λοιπόν η αρετή της πάρα πολύ ωφέλιμη για ολόκληρο το μοναστήρι, γιατί ετελούσε όλες τις υπηρεσίες, σ' όλες υπάκουε σαν να ήταν δούλη σε κάθε ανάγκη τους και με καλοσύνη υπηρετούσε όλες. Και ήταν για την Αδελφότητα το σφουγγάρι που όλα τα καθαρίζει (όπως δηλαδή το σφουγγάρι καθαρίζει κάθε ακαθαρσία, έτσι και αυτή έκαμνε κάθε ταπεινή εργασία), όπως είπε και ο Κύριος «όποιος θέλει να είναι μεγάλος να γίνει σ' όλους δούλος» (Ματθ. Κ' 26-27) και «αν κανείς νομίζει ότι είναι σοφός, ας γίνεται μωρός» (Α' Κορ. Β' 18).

Όλων των άλλων καλογραιών τα μαλλιά της κεφαλής ήταν κουρεμένα και φορούσαν κουκούλια∙ ενώ αυτή αφού έδεσε ένα κουρέλι γύρω από την κεφάλι της εκτελούσε έτσι όλες τις υπηρεσίες.
Ποτέ καμιά από τις τετρακόσιες μοναχές δεν την είδε να τρώγει ή να παίρνει ένα κομμάτι ψωμί. Αλλά αφού μάζευε από τα τραπέζια τα ψίχουλα και εξέπλυνε τις χύτρες από τα υπολείμματα των φαγητών, αρκόταν σ' αυτά. Ουδέποτε φόρεσε υποδήματα, ποτέ δεν μάλωσε κανένα, ποτέ δεν γόγγυσε, ποτέ δεν πρόφερε το στόμα της λέξη υβριστική ή περήφανη, αν και υβριζόταν και κτυπόταν και πολλές φορές δεχόταν κατάρες και πολλές την αποστρέφονταν.
Γι' αυτή λοιπόν την οσιότατη Ισιδώρα παρουσιάστηκε Άγγελος Κυρίου στον άγιο Πιτηρούν, που ήταν δοκιμότατος και ενάρετος αναχωρητής και του λέγει:

«Γιατί έχεις μεγάλην ιδέα για τα κατορθώματά σου, ότι είσαι ευλαβής και ότι κάθεσαι σε τέτοιο τόπο; Θέλεις να δεις γυναίκα περισσότερο ευλαβή από σένα; Πήγαινε στο γυναικείο μοναστήρι των Ταβεννησιωτών (οι μοναχοί από το όνομα του νησιού ονομαζόνταν έτσι) και εκεί θα βρεις μια μοναχή που έχει στέμμα πάνω στην κεφαλή της∙ εκείνη είναι πολύ καλύτερη από σένα. Διότι αν και υπηρετεί τόσον πλήθος και εξυπηρετεί όλες με διαφορετικό τρόπο κάθε μια, ποτέ δεν άφησε το νου της ν' απομακρυνθεί από τον Θεό, αν και όλες την αποστρέφονται∙ ενώ εσύ κάθεσαι εδώ και με τη σκέψη σου φαντάζεται τις πολιτείες, εσύ που δεν είδες ποτέ κόσμο».
Αμέσως ο Μέγας Πιτηρούν ξεκίνησε και ήλθε στην Ταβέννη και παρακαλούσε με τους διδασκάλους να τον περάσουν στο γυναικείο μοναστήρι. Επειδή λοιπόν οι Πατέρες του είχαν εκτίμηση κι εμπιστοσύνη διότι είχε γεράσει στην άσκηση, τον πέρασαν στην αντικρινή όχθη του ποταμού και τον οδήγησαν στο μοναστήρι. Και αφού έκαναν τις συνηθισμένες ευχές, ο μέγας Πιτηρούν ζήτησε να...

Ρωσία – μείωση κατά 63,5% οι εκτρώσεις μέσα σε 17 χρόνια

σχόλιο Γ.Θ : Πως να μην το αγαπάμε αυτό το Έθνος που κόντρα σε όλο τον πλανήτη κρατάει το Ευαγγέλιο και υψώνει την Ορθοδοξία και την Πνευματική ζωή;
Πως να μην θαυμάζουμε αυτό που ήμασταν και εμείς κάποτε;


σ.σ. Στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων έρευνα του 2016 κατέγραψε 300 χιλιάδες εκτρώσεις ετησίως. Στην Ρωσσία των 144 εκατομμυρίων οι καταγεγραμμένες εκτρώσεις το 2017 ήταν 780 χιλιάδες. Η Ελλάδα δηλαδή με αυτόν τον ρυθμό, εάν ήταν 30 εκατομμύρια, θα ξεπερνούσε στις εκτρώσεις την Ρωσσία των 144 εκατομμυρίων κατά 120 χιλιάδες ετησίως! Τι συνέβη στην Ορθόδοξη Ελλάδα, που είναι και μία από τις πιο παραδοσιακές κοινωνίες της περίφημης ΕΕ; Γιατί η Ελλάδα πρωτοπορεί σε αυτήν την μαζική σφαγή; Η Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία πρόσφατα διένειμε στο ποίμνιο και ένα επαίσχυντο κείμενο υπέρ της διεφθαρμένης ΕΕ -που μοιράζει κονδύλια!- θα πρέπει να θεωρεί αυτήν την κατάσταση ως μία από τις μεγαλύτερες ΑΠΟΤΥΧΙΕΣ της και ΑΜΑΡΤΙΕΣ της.

***

Ο αριθμός των εκτρώσεων στην Ρωσσία έχει μειωθεί σχεδόν κατά 2/3 από τις αρχές του αιώνα, σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε η αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τατιάνα Γκόλικοβα, αναφέρει η Interfax-Religion.

Το 2000 υπήρξαν 2.138,000 καταγεγραμμένες εκτρώσεις στη Ρωσσία και το 2017, 779.999.

«Αυτή είναι μια πολύ σοβαρή πτώση, 63,5%», σημείωσε ο Γκόλικοβα.

Επιπλέον, ο αριθμός των Ρώσσων που καταδικάζουν την έκτρωση έχει τριπλασιαστεί μέσα σε 20 χρόνια, από 12% στο 35%. Ωστόσο, υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος.

Είχε ανακοινωθεί προηγουμένως τον Ιανουάριο του 2017, ότι ο αριθμός των εκτρώσεων στην Ρωσσία είχε μειωθεί στο ήμισυ μέσα σε τέσσερα έτη, με πτώση κατά 13% το 2016, 96.300 εκτρώσεις. Όπως ανακοίνωσε η Υπουργός Υγείας Βερόνικα Σκβόρτσοβα, ο αριθμός των οικειοθελών εκτρώσεων, χωρίς παθολογικές καταστάσεις, εκείνο το έτος μειώθηκε κατά 72.000.

Ο αγώνας κατά των εκτρώσεων είναι το σημαντικότερο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, δήλωσε στην Μόσχα πέρυσι τον Οκτώβριο ο...

Όσιος Ιάκωβος: "Να ποιός φοβάται και δεν θέλει την Θεία Κοινωνία!"

Πρέπει να μετανοήσουμε. Αν δεν μετανοήσουμε δεν μπορεί να μας σώσει ο Θεός…

Ο γέροντας αναφέρεται στην πανδημία και τον τρόπο αντιμετώπισης από τον άνθρωπο και την Εκκλησία.

Δείτε όσα λέει από ...

Τεχνολογία που επεμβαίνει στον εγκέφαλο στα Κινεζικά σχολεία

Συντομα κοντα σας..Τεχνητη νοημοσυνη σε σχολεια στην Κινα. Γονεις δειτε το ολοι! Καταλαβετε επιτελους τι πανε να κανουν!

σχόλιο Γ.Θ : Όποια τεχνολογία επεμβαίνει στην ελεύθερη βούληση ακόμα και για το ''καλό μας'' αποδυναμωνει την ελευθερία μας, το είναι μας, το ....

Πάψε να τους εμπιστεύεσαι. Δεν ενδιαφέρονται για την Υγεία σου - "Ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω!"

Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας: ''Η έκτρωση είναι ένα τερατώδες έγκλημα''

Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr

---

Απάντηση για το ζήτημα των εκτρώσεων, έδωσε για ακόμη μια φορά ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνας, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό “Ρωσία-24”.

«Αν μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των εκτρώσεων, ο πληθυσμός μας θα αυξανόταν πολύ σημαντικά», δήλωσε ο Μητροπολίτης Ιλαρίωνας. 

Επίσης ο Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, πρόσθεσε πως «η άμβλωσ.η συνεχίζει να αφαιρεί εκατοντάδες χιλιάδες ζωές κάθε χρόνο, και αυτή είναι μια μεγάλη τραγωδία για τη χώρα μας, και για ολόκληρο τον πληθυσμό».

Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος, υπενθύμισε στους τηλεθεατές την άποψη της Εκκλησίας, λέγοντας ότι «η άμβλωση είναι δολοφονία».

«Οι άνθρωποι που..

Όταν προσεύχεσαι...

Αγωνίσου να κρατήσης το νου σου, κατά την ώρα της προσευχής. Αν επιθυμής να προσευχηθής σωστά, μη λυπήσης κανέναν άνθρωπο.
Διαφορετικά προσεύχεσαι μάταια. Μη προσεύχεσαι να γίνουν τα θελήματά σου, γιατί οπωσδήποτε δεν συμφωνούν με το θέλημα του Θεού. Καλύτερα, καθώς έχεις διδαχθεί, λέγε στην προσευχή σου:

«Γενηθήτω το θέλημά Σου εν εμοί»

Και σε κάθε πράγμα έτσι να ζητάς από Εκείνον, να γίνη το θέλημά Του, γιατί ο Θεός θέλει το αγαθόν και συμφέρον της ψυχής σου. Ενώ εσύ δεν ζητείς πάντοτε το συμφέρον σου.

Όταν προσεύχεσαι φύλαγε δυνατά την μνήμη σου, να μην...

«Έκρυβα το δισκοπότηρο στα μήλα για να κοινωνήσω πιστούς» – Λεβέντης παπάς με θάρρος και παρρησία!

*Πατήρ Σεραφείμ: «Οι επιστήμονες δεν μπορούν να αντιληφθούν το θαύμα της Θείας Ευχαριστίας…».

Σε μια αποκάλυψη που θα συζητηθεί και θα προκαλέσει αντιδράσεις προέβη ο πατέρας Σεραφείμ από τον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας στην Ηλιούπολη στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου. Ο ιερέας που συνδέθηκε μέσω Skype με την εκπομπή είπε πώς παρά τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης εκείνος κοινώνησε πιστούς. «Έκρυβα το άγιο δισκοπότηρο σε… ψωμί και μήλα για να μη με καταδώσουν συμπλεγματικοί γείτονες», είπε χαρακτηριστικά ο πατήρ Σεραφείμ, ενώ το τηλεοπτικό απόσπασμα αναδεικνύει η εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ.

Παράλληλα, καλεσμένος στο στούντιο της εκπομπής ήταν και ο συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος που εξέφρασε την άποψη του για το συγκεκριμένο περιστατικό. Μια άποψη, η οποία όχι μόνο δεν έγινε αποδεκτή από τον πατέρα Σεραφείμ αλλά αποτέλεσε και λόγο αιφνιδιαστικής αποχώρησης από την ζωντανή σύνδεση.

«Κυρία Στεφανίδου εν πρώτοις να εκφράσω τη διαμαρτυρία μου γιατί δεν...

ΑΙΤΩΛΙΑΣ: ”ΣΗΜΕΡΑ ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΕ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ”

Μια ακόμη Θεία Λειτουργία κεκλεισμένων των θυρών και χωρίς την παρουσία των πιστών, τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, σήμερα Κυριακή των Μυροφόρων 2020, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου στο Αγρίνιο.

Μιλώντας για το παράδειγμα της Πίστεως, της Αγάπης και της Ομολογίας των Αγίων Ιωσήφ και Νικοδήμου, αλλά και των αγίων Μυροφόρων γυναικών, σε σχέση με την σημερινή δύσκολη συγκυρία, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ. Κοσμάς είπε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Σήμερα φθάσαμε σε μεγάλη ολιγοπιστία, σε άρνηση αλλά και βλασφημία του Χριστού μας και των αγίων Μυστηρίων της Εκκλησίας μας.

Αντί να γονατίσουμε, και με πίστη θερμή και μετάνοια να ζητήσουμε άρση της επιδημίας από την Παντοδυναμία και την Αγάπη του Χριστού μας, όπως άλλωστε έκαναν και οι πρόγονοί μας, με τελεία απιστία απομακρύνουμε τη Θεία Χάρη, φοβούμενοι μήπως η επικοινωνία μας με τα Ιερά Μυστήρια, τα Ιερά και τα Όσια της Εκκλησίας μας, φέρουν σε μας μόλυνση.

Βρέθηκαν στόματα και είπαν ότι κατά τη Θεία Κοινωνία το σάλιο θα μεταδώσει μόλυνση ή ότι ο ασπασμός του Ιερού Ευαγγελίου, του Επιταφίου και του Εσταυρωμένου, θα καταστρέψει ό,τι κερδίσαμε…
Θλιβόμαστε πολύ γιατί υπάρχουν τέτοιες επιπόλαιες γνώμες και τέτοιες ιδέες, οι οποίες “διαγράφουν” την θεία Δύναμη της Εκκλησίας μας. Πονάμε, γιατί τόσο ορθολογικά, τόσο σαρκικά, τόσο επιπόλαια μιλάνε.

Αλήθεια, αυτοί οι άνθρωποι διαμένουν, ζουν, αναπνέουν, επικοινωνούν στην Ελλάδα των Αγίων, των Μαρτύρων, των Θαυμάτων ή όχι;;

Απορούμε που δεν...

Έλληνας (;;;) δημοσιογράφος: «Γελοία και γυναικεία η φουστανέλα!» - Τον έβαλε στη θέση του ο Στρατηγός Ζιαζιάς

Σε αρθρο δημοσιογράφου της εγκρίτου εφημερίδας “H ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”, η τιμημένη και ιστορική ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΤΣΟΛΙΑ, χαρακτηρίζεται ως γελοία και γυναικεία , επισημαίνοντας ότι οι Εύζωνες ντύνονται γυναικεία από την μέση και κάτω με μίνι φούστα, καλτσόν και χοντροπάπουτσα (τσαρούχια) και προτείνει στην Εξοχοτάτη κυρία Πρόεδρο της Δημοκρατίας μια ανανέωση της Ευζωνικής στολής . ΕΚΤΙΜΩ ΟΧΙ ΠΟΛΥ ΕΜΒΑΘΗΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ …..από «δημοσιογράφο» έγκριτου εφημερίδος και πιστεύω οχι με εμπάθεια και αντιμιλιταριστικη αντιληψη .# #Τον έβαλε στη θέση του ο Στρατηγός Ζαζιας!!!

#Η Ευζωνική στολή αποτελεί ένα από τα εθνικά μας Σύμβολα που...

Η Γλωσσική αλλοίωση ως μέσον πολιτικής επιβολής

Του Ηλία Σταμπολιάδη

Ενώ οι απλοί Έλληνες πολίτες προσπαθούμε να προστατεύσουμε το έθνος μας από τον πολύπλευρο υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας, ένα από τα μέσα του οποίου είναι και οι προβαλλόμενες τηλεοπτικές σειρές, οι προδότες πολιτικοί μας έχουν ήδη ενδώσει σε άλλες πολύ σημαντικότερες μορφές πολέμου όπως είναι το μεταναστευτικό και οι όροι απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας σε ξένους λαθρομετανάστες.

Τα όργανα τους έχουν επιδοθεί στο έργο παραχάραξης και αλλοίωσης της Ελληνικής γλώσσας για να μας πείσουν ότι στα ελληνικά οι έννοιες ιθαγένεια, υπηκοότητα ή και ιδιότητα του πολίτη είναι ταυτόσημες επικαλούμενοι νομικά και όχι ετυμολογικά, γλωσσικά επιχειρήματα.

Για την θεωρούμενη ταυτότητα των όρων του πολίτη και του υπηκόου, που σχετίζονται με την εξέλιξη των μορφών εξουσίας, δεν υπάρχει ουσιαστική αντίρρηση. Η βασική αντίρρηση είναι στην διαστρέβλωση και παραχάραξη τόσο της ιστορικής όσο και της γλωσσικής ετυμολογίας της λέξεως ιθαγένεια για να την κάνουν να ομοιάζει και στο τέλος να την ταυτίσουν με αυτήν της υπηκοότητας.

Η λέξις ιθαγένεια είναι σύνθετη (ιθύς= ευθύς + γένος), ανάγεται στην Ομηρική εποχή και σημαίνει την απευθείας καταγωγή από το γένος, επομένως είναι κατ’ αρχήν βιολογικός και όχι νομικός όρος και σχετίζεται με την έννοια του έθνους. Στην πορεία μπορεί να υπάρχει κάποια διαχρονική ποικιλότητα σε ένα έθνος αλλά η συνοχή των μελών του συμπληρώνεται α) από κοινούς αγώνες επιβίωσης που καθορίζουν την ιστορία του έθνους, παρά τους κατά καιρούς εμφυλίους πολέμους, και β) από τα κοινά ήθη και έθιμα, την γλώσσα και την θρησκεία, που νοηματοδοτούν την ύπαρξη και τις προσδοκίες του.

Η κυρία Γεωργία Σπυροπούλου ψεύδεται ασύστολα όταν στον ακόλουθο σύνδεσμο , https://www.syntagmawatch.gr/ask-a-question/poies-oi-nimikes-kai-filologikes-ennoies-tis-ithagenias-kai-tis-ypikootitas/, λέει ότι :

«Η χρήση του όρου ιθαγένεια (ιθυς+γένος) παραπέμπει στο ορθόδοξο γένος, στη θρησκευτική κοινότητα των επαναστατημένων ορθόδοξων που σταδιακά μεταμορφώνεται στο ελληνικό έθνος κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα»,

Εδώ υπάρχουν τρία ψεύδη. Α) H λέξις ιθαγένεια, όπως είπαμε και ανωτέρω, είναι Ομηρική και όχι εφεύρημα των νεοτέρων Ελλήνων, όμως η χρήση της μαρτυρεί για την καταγωγική τους συνείδηση. Β) Στην πρώτη Εθνική Συνέλευση της Τροιζηνίας με την Επανάσταση του 21 ετέθη το ερώτημα ποιος είναι Έλλην και η απάντηση ήταν «αυτός που πιστεύει στον Χριστό», διότι μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς πολλοί των κατακτητών και των μισθοφόρων που κουβάλησαν είχαν γεννηθεί στην χώρα και θεωρούντο γηγενείς αλλά δεν προείρχοντο από το γένος των Ελλήνων, δεν είχαν την ίδια γλώσσα ούτε την ίδια θρησκεία και επομένως δεν ήταν ιθαγενείς. Γ) Το Ελληνικό έθνος δεν γεννήθηκε εκ παρθενογενέσεως με την σταδιακή μεταμόρφωση των επαναστατημένων ορθοδόξων Χριστιανών σε έθνος, αυτά τα είπαν οι Γερμανοί. Η επανάσταση δεν ήταν ενέργεια ορθοδόξων τζιχαντιστών αλλά κυρίως επανάσταση ανθρώπων με εθνική συνείδηση, συνηγορούμενη από την γλώσσα τους, και με κοινή πίστη, δηλαδή νοηματοδότηση της ύπαρξης τους. Το σύνθημα ήταν «Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία».

Όλοι αυτοί οι διαστροφείς της έννοιας της ιθαγένειας για να την ταυτίσουν με αυτήν της υπηκοότητας ή του πολίτη έπρεπε πρώτα να απαλείψουν εννοιολογικά αλλά και φυσικά την έννοια του έθνους ως σύνολο όμαιμων, ομόγλωσσων και ομόθρησκων ανθρώπων και να την αντικαταστήσουν με μία καινούργια έννοια ατόμων που ζουν υπό μία κρατική εξουσία η οποία έχει αφ’ εαυτής πάρει το δικαίωμα να καθορίζει ποιος είναι ή μπορεί να γίνει μέλος του συνόλου των υπό τον έλεγχο της ατόμων, τα οποία ονομάζουν υπηκόους ή πολίτες. Ανάλογα με την προέλευση της ή εξουσία αυτή ανέχεται γλωσσικές ή θρησκευτικές διαφορές μεταξύ πολιτών της και καθορίζει τα «δικαιώματα» και τις υποχρεώσεις τους.

Οι παλαιότερες αυτοκρατορίες που διοικούσαν περισσότερα του ενός έθνη δεν τα κατέλυαν αλλά τα αναγνώριζαν αμέσως ή εμμέσως, θεωρούσαν όλα τα μέλη των διαφόρων εθνών υπηκόους υπό την εξουσία τους, αν και σχεδόν πάντα επικρατούσε το κυρίαρχο έθνος εκ της καταγωγής των εξουσιαστών. Το ελληνικό έθνος έχει υπάρξει υπό την εξουσία δύο ξένων αυτοκρατοριών. Πρώτα ήταν η Ρωμαϊκή, με ίδια προς εμάς πολιτιστικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά, στην οποία επιβιώσαμε στο βαθμό του να συμμετέχουμε ή και να αναλάβουμε την διοίκηση της, χωρίς να της αλλάξουμε όνομα και από αυτό προκύπτει το παρατσούκλι του Ρωμιού. Η δεύτερη ήταν η Οθωμανική, η οποία ήταν ξένη προς τον πολιτισμό μας αλλά αναγνώριζε την διαφορετικότητα μας την οποία χρησιμοποιούσε μάλιστα ως ένδειξη της υποτέλειας μας και αιτία για την κακομεταχείριση μας.

Η νέα προωθούμενη έννοια του έθνους στην...

Πως βρίσκει η ψυχή μας ειρήνη και χαρά;

~ Δέν ὑπάρχει τίποτα καλύτερο στόν κόσμο ἀπό τό νά ἀγαπᾶς τόν Θεό καί τόν πλησίον σου. Σ’ αὐτό ἡ ψυχή βρίσκει τήν εἰρήνη καί τή χαρά.

Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἡ γλυκύτητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ κάνουν νά ξεχνᾶς ὁλοκληρωτικά τή γῆ. Ὅταν ὁ νοῦς εἶναι ἀφοσιωμένος στόν Θεό, ξεχνᾶ τόν κόσμο.

Αὐτός πού γνώρισε τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἀγαπᾶ ὅλο τόν κόσμο.

Μήν κρίνεις τούς ἄλλους, διότι συμβαίνει συχνά κάποιος νά κατηγορεῖ κάποιον ἄλλο χωρίς νά τόν γνωρίζει, χωρίς νά γνωρίζει πῶς μπορεῖ ἡ ψυχή του νά ...