Κυριακή ΙΑ’ Ματθαίου: Το ευαγγέλιο της συγχώρησης (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 (Ματθ. ιη’ 23-35)

Όταν ο Κύριος Ιησούς άφηνε την τελευταία Του πνοή στο σταυρό, ακόμα και τη στιγμή αυτή της επιθανάτιας αγωνίας Του, προσπαθούσε να κάνει καλό στους ανθρώπους. Δε σκεφτόταν τον εαυτό Του. Στους ανθρώπους ήταν ο νους Του, γι’ αυτό και παράδωσε ένα από τα μεγαλύτερα μαθήματα που έδωσε ποτέ στο ανθρώπινο γένος. Κι αυτό είναι η διδασκαλία Του για τη συγχώρηση. «Πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. κγ’ 34).

Ποτέ ως τότε δεν είχαν ακουστεί τέτοια λόγια στους τόπους εκτέλεσης. Αντίθετα μάλιστα, εκείνοι που είχαν καταδικαστεί σε θάνατο με τον ίδιο τρόπο, είτε αθώοι ήταν είτε ένοχοι, συνήθως επικαλούνταν θεούς και ανθρώπους για εκδίκηση. «Εκδικηθείτε», ήταν ο λόγος που ακουγόταν συχνά μπροστά στο ικρίωμα και δυστυχώς ακούγεται ως τις μέρες μας από τους μελλοθάνατους, ακόμα κι από εκείνους που προτού θανατωθούν κάνουν το σταυρό τους.

Ο Χριστός, προτού παραδώσει την τελευταία Του πνοή, συγχώρεσε όλους εκείνους που τον βασάνισαν, τον μυκτήρισαν και...

Η αγόγγυστη υπομονή ισοδυναμεί με προσευχή!

 ΓΕΡΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ (1814-1880)

Ο Γέροντας (Καυσοκαλύβια - Κερασιά) έλεγε : "Σήμερα οι μοναχοί σώζονται μόνο δια του πειρασμού, διότι αρετή δεν υπάρχει. όσοι δεν υποστούν τη δοκιμασία του πειρασμού, θα ευρεθούν με τους παλαιότερους πατέρες, που πολλά εργάζονταν. Αρκεί ν΄ αντέξει κανείς τον πειρασμό, διότι η αγόγγυστη υπομονή ισοδυναμεί με προσευχή. Ο διάβολος μας πειράζει όχι όσο εκείνος θέλει, αλλά όσο του επιτρέπει ο Θεός. Με τις δολοπλοκίες του ο εχθρός επιχειρεί να αμβλύνει τη συνείδηση του ανθρώπου, του εμπνέει απελπισία και απόγνωση ή του ...

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ. Πνευματικό αλφάβητο: Θ. Υπερηφάνεια.

 

Υπερηφάνεια

Θυμήσου ότι από μόνη την υπερηφάνεια ένας άγγελος έπεσε από τον ουρανό. Και από άγγελος έγινε διάβολος.

Μην είσαι κι εσύ υπερήφανος και υψηλόφρων, για να μη γίνεις όμοιος με τους δαίμονες. Να είσαι ταπεινός και πράος, και θα γίνεις όμοιος με τους αγγέλους. Τότε θα ευλογηθείς από τον Κύριο: «ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ᾿ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺς λόγους μου;» (Ησ. 66. 2).

Δεν υπάρχει τίποτε πιο βδελυκτό στον Θεό, αλλά και στους ανθρώπους, από την υπερηφάνεια και την οίηση. Και δεν υπάρχει τίποτε πιο προσφιλές και ευχάριστο από την πραότητα και την ταπεινοφροσύνη.

Η υπερηφάνεια, είναι θυγατέρα της αλογίας, της αγνωσίας και της πνευματικής τυφλώσεως. Ενώ από την αληθινή γνώση προέρχεται η ταπείνωση. Αν γνώριζες πραγματικά τον εαυτό σου δεν θα ήσουν υπερήφανος. Η έλλειψις της αυτογνωσίας σε οδηγεί στην υπερηφάνεια. Συνειδητοποίησε τουλάχιστον ότι «Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσιν χάριν» (Παροιμ. 3. 34). Από τον ταπεινό ο Κύριος και το πιο ασήμαντο δώρο το δέχεται, από τον υπερήφανο και ...

Υπεραγία Θεοτόκος: «Άφησε τα παιδιά σε μένα»…

...Πριν λίγο καιρό ήλθα εδώ, στην Παναγία, και Την παρακάλεσα με δάκρυα για τα παιδιά μου. Το βράδυ εκείνο Την βλέπω στον ύπνο μου...

 ΗΥπεραγία Θεοτόκος είπε: Άφησε τα παιδιά σε μένα… – Έχω τρία παιδιά. Ένα κορίτσι και δυο αγόρια. Και τα τρία είχαν σοβαρά προβλήματα, που με στεναχωρούσαν. …Πριν λίγο καιρό ήλθα εδώ, στην Παναγία, και Την παρακάλεσα με δάκρυα για τα παιδιά μου. Το βράδυ εκείνο Την βλέπω στον ύπνο μου…

Η Υπεραγία Θεοτόκος είπε: Άφησε τα παιδιά σε μένα…

Επισκέφθηκε την Ιερά Μονή το καλοκαίρι του 2001 μια μητέρα μεσήλιξ από την Ναύπακτο. Από την χαρά της έλαμπε το πρόσωπό της.

Αφού προσκύνησε την εικόνα της Μεγαλομάτας Παναγιάς, όπως λένε πολλοί την Βαρνάκοβα, είπε:

– «Έχω τρία παιδιά. Ένα κορίτσι και δυο αγόρια. Και τα τρία είχαν σοβαρά προβλήματα, που με στεναχωρούσαν. Η κόρη συνδεδεμένη με κάποιον έμενε ατακτοποίητη, χωρίς να φαίνεται προοπτική γάμου. Ο ένας άνεργος, δεν έβρισκε πουθενά δουλειά και...

ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Η Κοίμηση της Μητέρας τού Θεού († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

 

  Στό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Ἡ γιορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεομήτορος – πού συνδυάζει δύο γεγονότα: Τήν κοίμησή Της καί τήν ἀνάστασή Της καί τήν μετάστασή Της τήν τρίτη ἡμέρα- ἦταν πράγματι γιά αἰῶνες, ἀπό τήν ἀρχή τῆς ὕπαρξης τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἡ Γιορτή, ἡ δόξα, ἡ χαρά της.
Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ δέν ἔγινε τό μέσον πού ἀποδέχτηκε παθητικά νά σαρκωθεῖ μέσα της ὁ Θεός – χωρίς τήν συγκατάβασή της ἡ ἐνσάρκωση τοῦ Κύριου θά ἦταν ἀδύνατο νά πραγματοποιηθεῖ. Εἶναι ἡ ἀπάντηση ὁλάκερης τῆς κτίσης στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί...

Η Κοίμησις της Θεοτόκου (+ Αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη)

 

(Ὁμιλία τοῦ ἀειμνήστου Ἁγιορείτου Ἡγουμένου  π.Γεωργίου Καψάνη)

“Συνεπῶς τήν Δευτέρα Παρουσία, ὅταν ὅλοι θά ἀναστηθοῦμε καί θά βρεθοῦμε μπροστά στό Βῆμα τοῦ Κυρίου θά ἔχουμε τήν Παναγία μας μεσίτρια καί προστασία καί βοήθεια”…

Οἱ ἑορτές τῆς Παναγίας μας, οἱ Θεομητορικές Ἑορτές καί μέσα σ’ αὐτές ἡ μεγαλύτερη εἶναι ἡ ἑορτή τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἕνα Πάσχα μικρό, ἕνα Πάσχα μές τό καλοκαίρι, μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά ἐκφράσωμε τήν βαθειά μας εὐγνωμοσύνη πρός τήν Μητέρα τοῦ Λυτρωτοῦ μας καί δική μας Μητέρα γιά ὅτι ἔχει κάνει γιά τό ἀνθρώπινο γένος καί γιά τόν κάθε ἕνα ἀπό μᾶς. Διότι, χωρίς τή δική της συνέργεια καί προσφορά εἰς τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν δέν θα ἐνσαρκοῦτο ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Περίμενε ὁ Θεός νά βρεθεῖ μία τέτοια ἁγία ψυχή, πανάσπιλη, πάναγνη, ἡ ὁποία θά ...

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΞΙΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ;

 ΓΕΡΟΝΤΑ πιό εἶναι τό πιό ἄξιο ἔργοποῦ μπορεί νά καταφέρει ἕνας ἄνθρωπος στήν ζωή αὐτή;

-Τό νά ὑμνεῖς τήν Παναγία εἶναι ὅ,τι χρησιμότερο καί ἄξιο ὑπάρχει ἐδῶ σέ αὐτόν τόν κόσμο καί στήν αἰωνιότητα. «ΑΞΙΟΝΕΣΤΙΝ ΩΣ ΑΛΗΘΩΣ...»

Ποῦ ἀλλοῦ ἀναφέρει ἡ Ἐκκλησία ἤ οἱΓραφές  το «Ἄξιον ἐστίν»;

 Ποῦ ἀλλοῦ μιλά για... τό τέλειον,τό πιό ἰδεῶδες καί πολύτιμον;
Ὑπάρχει  πουθενά κάπου ποῦ νά ἀναφέρεται
σέ κάτι ἄλλο πιό ἄξιο ἀπό αὐτό; 

Ὄχι!

Ἄρα ἡ μόνη ἄξια πράξη και ενέργεια δεν είναι  η απόκτηση κυριαρχίας,η αύξηση σε χρήματα ,και σε  υπερηφανείας  ρήματα ,ούτε τα πτυχία , οι καριέρες...ούτε καμία άλλη αξία και ιδανικό πάνω στον κόσμο παρά  μόνον τό νά μακαρίζεις , να ὑμνεῖς καί να γεραίρεις τήν Παναγία  μας.

π.Διονύσιος Ταμπάκης

 https://talantoblog.blogspot.com/2023/08/blog-post_17.html