Λόγος εις την Δʼ Κυριακή των Νηστειών (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)




 (Ευαγγέλιο: Μαρκ. θ’ 17-32)


Από την αρχή τής δημιουργίας τού κόσμου και του χρόνου, όλοι οι λαοί τής γης πιστεύουν πως ο πνευματικός κόσμος υπάρχει και πως τα αό­ρατα πνεύματα είναι αληθινά. Πολλοί άνθρωποι όμως έχουν πλανηθεί σ’ αυτό το σημείο. Υποστηρίζουν πως τα πονηρά πνεύματα έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τα αγαθά. Με την πάροδο του χρόνου μάλιστα προχώρη­σαν στη θεοποίηση των πονηρών πνευμάτων, τους έφτια­ξαν ναούς, πρόσφεραν θυσίες και προσευχές και πρόστρεχαν σ’ αυτά για όλα τα θέματα. Όσο περνούσε ο και­ρός πολλοί ήταν εκείνοι που εγκατέλειψαν τελείως την πίστη στα αγαθά πνεύματα και κράτησαν την πίστη τους μόνο στα πονηρά, ή στους κακούς «θεούς», όπως τους αποκαλούσαν. Έτσι αυτός ο κόσμος άρχισε να μοιάζει μ’ ένα στίβο, όπου άνθρωποι και πονηρά πνεύματα ανταγωνίζονταν μεταξύ τους. Τα πονηρά πνεύματα βασά­νιζαν όλο και περισσότερο τους ανθρώπους και τους τύ­φλωναν, με αποκλειστικό στόχο να σβήσουν από το νου τους κάθε ιδέα για τον καλό Θεό και για τη μεγάλη και θεόσδοτη δύναμη των αγαθών πνευμάτων. Στις μέρες μας όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν στην ύπαρ­ξη των πνευμάτων. Κι η πίστη αυτή κατ’ αρχάς είναι σωστή. Εκείνοι που αρνούνται τον πνευματικό κόσμο, το κάνουν επειδή κοιτάζουν μόνο με τα σωματικά τους μάτια κι έτσι δεν μπορούν να τον δουν. Ο κόσμος αυτός όμως δε θα ήταν πνευματικός, αν ήταν ορατός στη σω­ματική όραση. Κάθε άνθρωπος επομένως, που ο νους του δεν έχει τυφλωθεί κι η καρδιά του δεν έχει γίνει αναίσθητη από την αμαρτία, μπορεί κάθε μέρα και κά­θε ώρα να νιώθει με όλη του την ύπαρξη πως στον κό­σμο αυτόν δεν είμαστε μόνοι, με αποκλειστική συντρο­φιά την άψυχη φύση, τους βράχους, τα φυτά, τα ζώα κι άλλα πλάσματα, στοιχεία και φαινόμενα. Οι ψυχές μας βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τον αόρατο κόσμο, με αόρατες υπάρξεις. Και κάνουν μεγάλο λάθος όσοι κα­ταργούν τα αγαθά πνεύματα και θεοποιούν τα πονηρά και τα προσκυνούν.

Όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε στον κόσμο, ουσιαστικά όλοι οι λαοί πίστευαν στη δύναμη και την υπεροχή του κακού έναντι του καλού. Οι πονηρές δυ­νάμεις επικρατούσαν στον κόσμο, γι’ αυτό κι ο Χριστός ο ίδιος αποκάλεσε τον αρχηγό τους άρχοντα του κόσμου τούτου. Ακόμα κι οι ηγέτες των Ιουδαίων απέδιδαν όλα τα θαύματα του Χριστού στους δαίμονες και στη δύναμή τους.

Ο Κύριος Ιησούς ήρθε στον κόσμο για να σπάσει, να ξεριζώσει την αδύναμη πίστη των ανθρώπων στον πονηρό και να σπείρει την πίστη τού αγαθού στις ψυχές τους. Να στηρίξει την πίστη στην παντοδύναμη ισχύ τού αγαθού, στην ακατανίκητη και παντοτεινή φύση του. Ο Χριστός δεν κατάργησε, αλλ’ επιβεβαίωσε την αρχαία και παγκόσμια πίστη στα πνεύματα. Αποκάλυψε όμως τον πνευματικό κόσμο όπως πραγματικά είναι, όχι όπως τον πίστευαν οι άνθρωποι κάτω από την απατηλή δια­βολική επιρροή. Ο ένας, αγαθός, σοφός και παντοδύ­ναμος Θεός είναι ο Κύριος τόσο του πνευματικού όσο και του υλικού κόσμου, ορατού και αόρατου. Τα αγα­θά πνεύματα είναι οι άγγελοι και είναι δύσκολο να υπο­λογίσεις το πλήθος τους.

Τα αγαθά πνεύματα, οι άγγελοι, είναι ασύγκριτα πιο ισχυρά από τα πονηρά πνεύματα. Τα πονηρά πνεύ­ματα στην ουσία είναι εντελώς ανίσχυρα να ...

Ο Γ. Τσιάκκας για τον 2ο κύκλο της σειράς «Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον Ουρανό»


 Ο σεναριογράφος της σειράς «Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον Ουρανό», Γιώργος Τσιάκκας, μίλησε στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» για τα συγκινητικά λόγια του Αγίου, την προετοιμασία του α’ κύκλου της σειράς, αλλά και για όσα θα δούμε στον δεύτερο.

«Η αρχική ιδέα για τη σειρά προέκυψε πιο παλιά όταν πρωτογνώρισα τον βίο του Αγίου μέσα από τα βιβλία. Η παράγωγη για αυτήν τη σειρά έπρεπε να γίνει σωστά. Στον πρώτο κύκλο βρήκα συγγενείς του Αγίου και μιλήσαμε αρκετά. Έπρεπε να στηθούν σωστά οι χαρακτήρες για την οικογένεια», είπε και ...

Κυριακή Δ’ Νηστειών: Η Κυριακή του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος (Lev Gillet, μοναχός της Ανατολικής Εκκλησίας)




 Η Εκκλησία μας καλεί σήμερα να προσέξουμε τη μορφή του αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, επειδή ο πατήρ αυτός, ο οποίος έζησε κατά τον 7ο αιώνα, υλοποίησε στη ζωή του το ιδεώδες της μετανοίας, κάτι το οποίο δεν πρέπει να φεύγει από τα μάτια μας κατά τη Μεγάλη Σαρακοστή. «Ἰωάννην τιμήσωμεν, τῶν ἀσκητῶν τὸ καύχημα…» ψάλλουμε στον Εσπερινό, ενώ στον Όρθρο αναφωνούμε προς τον άγιο: «Ἀτροφία τὴν σάρκα μαράνας ἀνεκαίνισας ψυχῆς τὸν τόνον, Ὅσιε, καὶ δόξαν κατεπλούτισας οὐράνιον…». Ωστόσο, η Εκκλησία, ερμηνεύοντας σωστά τη διδασκαλία του αγίου, θεωρεί ότι η άσκηση δεν έχει καμία έννοια και καμία αξία αν δεν είναι έκφραση αγάπης, γι’ αυτό και στον Εσπερινό βάζει τον Όσιο να μας απευθύνει αυτά τα λόγια: «Ἀγαπήσατε τὸν Θεὸν καὶ εὑρήσετε χάριν αἰώνιον, μηδέν προτιμήσητε τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ…».

Στη Θεία Λειτουργία συνεχίζουμε την...

Την παιδοκτονία την καταριούνται – την άμβλωση την απαιτούν: Οι κριτές αποδεικνύονται τελικά υποκριτές!



 Την παιδοκτονία την καταριούνται – την άμβλωση την απαιτούν: Οι κριτές αποδεικνύονται τελικά υποκριτές!

Ελευθέριος Ανδρώνης

Πλήθη οργισμένων ανθρώπων ρίχνουν το ανάθεμα στην φερόμενη ως παιδοκτόνο, άλλα σφυρίζουν αδιάφορα για την άμβλωση και τους 300.000 θανάτους αγέννητων παιδιών ανά έτος.

Άμβλωση: Βαριά και ασήκωτη είναι η μπόχα της υποκρισίας όταν απλώνεται σε μια ολόκληρη κοινωνία. Δεν την αντέχει ο Θεός, δεν την αντέχει ούτε η ίδια η φύση που στενάζει. Χιλιάδες ιεροεξεταστές του καναπέ, του πληκτρολογίου, της πρόχειρης κατάρας, ξεσπάθωσαν και δεν λέει να καταλαγιάσει η δίψα τους για αίμα, ενώ δεν κοιτούν τα χέρια τους που είναι βαμμένα με αυτό.

Βγαίνουν με λυσσασμένους αφορισμούς αντί για δικράνια, και με κινητά στο χέρι αντί για αναμμένους πυρσούς, να καταδικάσουν την φερόμενη παιδοκτονία. Δολοφονήθηκαν – λέει – αθώα παιδιά, που δεν έφταιγαν σε τίποτα. Απόλυτα σωστό, εφόσον αποδειχθεί. Πείτε μας κάτι όμως και για τα 300.000 σφαγιασμένα αγέννητα παιδιά τον χρόνο που τα απομεινάρια τους πετιούνται στα σκουπίδια!

Πως δέχεται η συνείδηση μερικών να ...

Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή…

 


















ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΥ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΟΥ (+)

Ο άνθρωπος για να έχει πνευματική ζωή, να έχει το φως στη ζωή του, πρέπει να έχει τελεία επικοινωνία με το περιβάλλον του.

Από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την απλή, την φυσική, την άνετη εγκατάλειψη και Τα τέσσερα πράγματα που σκοτίζουν τη ψυχή!παράδοση του εαυτού του στον άλλον, και επομένως την βίωση του άλλου ως οικείου μέλους, δεν μπορεί να έχει Θεόν.

Γι” αυτό σκοτίζεται η ψυχή, όταν κλονίζεται η σχέση της με τον Θεό. Πως όμως κλονίζεται; Με το να μισεί τον πλησίον του. Το μισώ τον πλησίον έχει κατά κύριον λόγο ενεργητική έννοια και σημαίνει, κτυπώ, αρνούμαι, επιτίθεμαι εναντίον του άλλου. Εκφράζει την επιθετική διάθεση της ψυχής. Αντί να έχω φυσική σχέση με τον άλλον, να τον βάζω στην καρδιά μου, έχω το μίσος, που είναι μία έξοδος του άλλου από την καρδιά μου και από την ζωή μου. Μίσος λοιπόν είναι να βλέπω ως έτερον τον άλλον, να τον πετάω έξω από την καρδιά μου, να μην το θεωρώ ως είναι μου. Αντί να δω ότι ο άλλος είμαι εγώ, βλέπω ότι είναι κάτι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να είναι φυσικό για τους ανθρώπους του κόσμου, αλλά για μας, που είμαστε σώμα Χριστού, είναι αφύσικο.

Το μίσος είναι εκ των μεγάλων αμαρτημάτων, διότι είναι απόρροια μεγάλης εμπαθείας και...

Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: "Πόσες χιλιάδες ἔμβρυα σκοτώνονται κάθε μέρα! Ἡ ἔκτρωση εἶναι φοβερὴ ἁμαρτία. Εἶναι φόνος, καὶ μάλιστα πολὺ μεγάλος φόνος"




 Ἀπό τό Βιβλίο Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου

ΛΟΓΟΙ Δ' «Οἰκογενειακή Ζωή»
ἐκδόσεις ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ὁ ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Οἱ ἐκτρώσεις εἶναι φοβερὴ ἁμαρτία

– Γέροντα, κάποια κυρία σαράντα χρόνων, ποὺ ἔχει μεγάλα παιδιά, εἶναι ἔγκυος τριῶν μηνῶν. Ὁ ἄνδρας της τὴν ἀπειλεῖ πώς, ἂν δὲν κάνη ἔκτρωση, θὰ τὴν χωρίση.
– Ἂν κάνη ἔκτρωση, θὰ τὴν πληρώσουν τὰ ἄλλα παιδιά τους μὲ ἀρρώστιες καὶ ἀτυχήματα. Σήμερα οἱ γονεῖς σκοτώνουν τὰ παιδιὰ μὲ τὶς ἐκτρώσεις καὶ δὲν ἔχουν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Παλιά, ἂν γεννιόταν ἕνα παιδάκι ἄρρωστο, τὸ βάπτιζαν, πέθαινε ἀγγελούδι, καὶ ἦταν πιὸ ἀσφαλισμένο. Εἶχαν οἱ γονεῖς καὶ ἄλλα γερὰ παιδιά, εἶχαν καὶ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Τώρα γερὰ παιδιὰ τὰ σκοτώνουν μὲ τὶς ἐκτρώσεις καὶ διατηροῦν στὴν ζωὴ ἄλλα ποὺ εἶναι... ἀρρωστημένα. Τρέχουν οἱ γονεῖς στὴν Ἀγγλία, στὴν Ἀμερικὴ νὰ τὰ θεραπεύσουν. Καὶ συνεχίζεται μετὰ νὰ γεννιοῦνται πιὸ ἄρρωστα, γιατὶ καὶ αὐτά, ἂν ζήσουν καὶ κάνουν οἰκογένεια, μπορεῖ νὰ γεννήσουν πάλι ἄρρωστα παιδιά, ὁπότε τί βγαίνει; Ἐνῶ, ἂν γεννοῦσαν μερικὰ παιδιά, δὲν θὰ ἔτρεχαν τόσο πολὺ γιὰ τὸ ἕνα, τὸ ἄρρωστο. Θὰ πέθαινε καὶ θὰ πήγαινε ἀγγελούδι.

– Γέροντα, διάβασα κάπου ὅτι κάθε χρόνο γίνονται σὲ ὅλο τὸν κόσμο πενῆντα ἑκατομμύρια ἐκτρώσεις καὶ διακόσιες χιλιάδες γυναῖκες πεθαίνουν ἀπὸ τὶς ἀμβλώσεις ποὺ κάνουν[1].

– Σκοτώνουν τὰ παιδιά, γιατὶ λένε ὅτι, ἂν πληθύνη ὁ κόσμος, δὲν θὰ ἔχουν νὰ φᾶνε, νὰ συντηρηθοῦν οἱ ἄνθρωποι. Τόσες ἀκαλλιέργητες ἐκτάσεις ὑπάρχουν, τόσα δάση, ποὺ...

ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ - Ε.Ο.Κ.Α.

 

31 Μαρτίου: Άγιος Υπάτιος επίσκοπος Γαγγρών

 





Ο Άγιος Υπάτιος επίσκοπος Γαγγρών ήταν μορφή από εκείνες που δόξασαν την Εκκλησία στους πρώτους αιώνες της και αγωνίσθηκαν για το θρίαμβο του χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας. Ήταν επίσκοπος Γαγγρών στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου και συμμετείχε στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια (325 μ.Χ.), κατά της πλάνης του Αρείου.

Στο ποιμαντικό του έργο, εξακολούθησε να διδάσκει και να καθοδηγεί το ποίμνιο του, αλλά κυρίως αντιμαχόταν τις αιρέσεις, και ιδιαίτερα την αίρεση των Ναυτιανών. Η επιτυχία με την οποία καταπολεμούσε τους Ναυτιανούς, ξεσήκωσε τα άγρια πάθη τους και ζητούσαν την εξόντωση του. Έτσι, το έτος 326 μ.Χ. πλήρωσαν κάποιους ειδωλολάτρες, οι οποίοι σε κρημνώδη περιοχή επιτέθηκαν κατά ...

Του Οσίου Πατρός ημών Νικολάου Βελιμίροβιτσ – επιστολή στον οικονόμολόγο Βλάνταν Τσ.: «Όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου..».




 Είναι κακός ο γείτονάς σου. Στους άλλους έκανε κακό, μα στον εαυτό του μεγαλύτερο. Απαγόρευσε σ’ αυτούς που μετέφεραν νερό, να περάσουν από τη συνηθισμένη διαδρομή, μέσα από τα δικά του οικόπεδα. Όταν είδε ότι αυτό δεν βοηθά, έφτιαξε περίφραξη. Αλλά οι άνθρωποι που μετέφεραν το νερό, πηδούσαν πάνω από την περίφραξη, επειδή ο άλλος δρόμος ήταν πολύ μακρύς. Τότε αυτός βάζει μεταλλική παγίδα στον φράκτη της εισόδου και...

Βρήκα τον Χριστό !



  «Αύριο το πρωί», άρχισε να λέει ο χειρούργος, «θα σου ανοίξω την καρδιά».


-Ω γιατρέ, είπε ο μικρός ασθενής, θα βρεις το Χριστό εκεί!


Ο γιατρός έκανε πως δεν άκουσε και συνέχισε:


-Θα ανοίξω την καρδιά σου για να δω τι ζημιά έχει γίνει…


-Ναι γιατρέ, εκτός από αυτό θα βρεις και τον Χριστό μέσα στην καρδιά μου!…


Ο γιατρός κοίταξε τους γονείς του μικρού παιδιού που...

Μετάνοια… Ο ρόλος του πατέρα όταν η μητέρα καταφεύγει σε έκτρωση

 Τί έπραξαν οι σύντροφοι των γυναικών που τελικά αποφάσισαν να προχωρήσουν σε έκτρωση;

«Μακάρι να σε ήθελα, εκείνη τη στιγμή που δεν σε ήθελα…»

Μελέτη που διεξήχθη πέρυσι από την Lifeway Research και παρουσιάστηκε πρόσφατα, μάζεψε σημαντικά στοιχεία για τον ρόλο που έπαιξαν οι άνδρες σε σχέση με την εκούσια απόφαση για διακοπή της κύησης του παιδιού τους από τη σύζυγο, φίλη ή σύντροφό τους.

Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ, ανέλυσε τις αντιδράσεις αυτών των ανδρών όταν η γυναίκα τους, τους ανακοίνωσε ότι περιμένει το παιδί τους. Η ψυχική τους κατάσταση εκφράστηκε ποικιλότροπα από το «αισθήματα νευρικότητας» για το 53% από αυτούς, το «φοβισμένο» για το 42%, αλλά και  το «ευτυχισμένο» για το 30% και το «ενθουσιασμένο» για το 28%.

Σε σχέση με την απόφαση της γυναίκας να κάνει έκτρωση, το 12% από αυτούς τους πατεράδες δήλωσε ότι την «προέτρεψαν έντονα» να το κάνει, το 30% «της το πρότεινε», το 19% «της πρότεινε να ΜΗΝ το κάνει», το 8% «την προέτρεψε έντονα να ΜΗΝ το κάνει», αλλά ένα αξιοσημείωτο 31% δήλωσε ότι «δεν της έδωσε γνώμη».

Σε αυτό το πλήθος των άβουλων υπηρετών της «κουλτούρας του θανάτου», το 63% δήλωσε ότι η άμβλωση «ήταν η επιλογή τους». Άλλωστε, στην....

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Να ολοκληρώσουμε την Επανάσταση του 1821

 

Νεογέννητα μωρά θα επιτρέπεται να θανατώνονται σύμφωνα με προτεινόμενο νόμο του Μέριλαντ!




 Το νομοσχέδιο 669 της Γερουσίας θα μπορούσε να ερμηνευθεί ώστε  να επιτρέπει τη βρεφοκτονία κατά τον πρώτο μήνα μετά τη γέννηση νεογνών, λέει ένας νομικός αναλυτής.

 Η νομοθεσία που προτείνεται στη Γερουσία του Μέριλαντ θα επιτρέπει μωρά να αφήνονται να πεθάνουν στο διάστημα από τη γέννηση τους εως και τις πρώτες 28 ημέρες μετά τη γέννηση, σύμφωνα με ανάλυση από δικηγόρο υπέρ της ζωής.

Το νομοσχέδιο 669 της Γερουσίας είναι επίσης γνωστό ως «Νόμος για την Ελευθερία των Κυφορούντων Ατομών» του 2022, αλλά τα προβλήματα ξεπερνούν τη χρήση της λέξης «άτομα» αντί για ακριβή αναφορά σε γυναίκες που γεννούν μωρά. Ο γερουσιαστής William Smith, Δημοκρατικός, υποστήριξε τη νομοθεσία, η οποία θα...

Τα παιδιά δεν θέλουν καταπίεση

 



Να βλέπομε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών και να δώσομε την αγάπη του Θεού στα παιδιά. Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται. Για να προσεύχονται τα παιδιά, πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων.


Εδώ πέφτουν έξω μερικοί και λένε: «Εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς, μελετούν την Αγία Γραφή και τα παιδιά τα ανάθρεψαν “έν παιδεία και νουθεσία Κυρίου” (Εφ. 6,4). επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά». Ορίστε. όμως, που βλέπομε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως.


Δεν είναι αρκετό να είναι οι γονείς ευσεβείς. Πρέπει να μην καταπιέζουν τα παιδιά, για να...

Δεν είναι βαρύς, είναι ο αδερφός μου!

 


Δεν είναι βαρύς, είναι ο αδερφός μου!

Στην Ιαπωνία, κατά τη διάρκεια του πολέμου, αυτό το αγόρι κουβαλούσε στην πλάτη του τον νεκρό αδερφό του για να τον θάψει. Ένας στρατιώτης τον παρατήρησε και του ζήτησε να αφήσει αυτό το νεκρό παιδί για να μην κουραστεί. Του απάντησε:

Δεν είναι βαρύς, είναι ο αδερφός μου!

Ο στρατιώτης κατάλαβε και ...

Πως είναι αυτός που δεν απέκτησε την αγάπη;




 Πως είναι αυτός που δεν απέκτησε την αγάπη;

Εκείνος που δεν έχει αγάπη χαίρεται με την αδικία των άλλων, δε συμπάσχει μ’ αυτόν που έπεσε σε σφάλμα, δεν απλώνει για βοήθεια το χέρι του στον πεσμένο, δε συμβουλεύει αυτόν που παρασύρθηκε, δε στηρίζει αυτόν που κλονίζεται.

Είναι ανάπηρος στο νου, είναι φίλος του Διαβόλου, είναι...

ΠΑΥΛΟΣ ΒΡΕΛΛΗΣ-Ο ευεργέτης της Ιστορίας




ΠΑΥΛΟΣ ΒΡΕΛΛΗΣ
  ο Ευεργέτης της Ιστορίας μας
ο μεγάλος Έλληνας, ο μεγάλος δάσκαλος, ο μεγάλος καλλιτέχνης, που δεν τίμησε ούτε η Πολιτεία, ούτε η Ακαδημία Αθηνών
Η πορεία ενός ανθρώπου, ζυμώνεται πάντα στα παιδικά του χρόνια και έχει αποδειχθεί πως οι δυσκολίες γεννούν τελικά μεγάλες μορφές, καθώς ενεργοποιούν μέσα τους από νωρίς, όλα εκείνα με τα οποία τους έχει εφοδιάσει ο Θεός: πίστη, ελπίδα, υπομονή, επιμονή, προσπάθεια, συναίσθηση, ευαισθησίες και όλα τα τάλαντα, τα ιδιαίτερα ταλέντα με τα οποία τους έχει προικίσει. Ένα τέτοιο δοκιμασμένο και προικισμένο παιδί ήταν και ο Παύλος.

   Ο Θεός έδειξε από την πρώτη στιγμή το θέλημά Του αλλά και την αποστολή που θα του ανέθετε φέρνοντάς τον στον κόσμο το 1923 στα Ιωάννινα, ανήμερα της 25ης Μαρτίου! Ανήμερα της επετείου της Παλιγγενεσίας του 1821, την οποία θα υπηρετούσε σε όλη του τη ζωή, αρχικά μαζεύοντας το υλικό και...