῾Η Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου. Τί ἄλλες ἀποδείξεις ἔχομε γιά τήν 'Ανάστασι τοῦ Κυρίου; Μέ τί Σῶμα 'Αναστήθηκε καί 'Αναλήφθηκε ὁ Κύριός μας 'Ιησοῦς Χριστός;

 Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

Ποῖα εἶναι τό πέμπτο καί ἕκτο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως;
Τά πέμπτο καί ἕκτο ἄρθρο εἶναι: «Καί ἀναστάντα (τόν 'Ιησοῦν) τήν τρίτη ἡμέραν κατά τάς Γραφάς· καί άνελθόντα εἰς τούς Οὐρανούς καί καθεζόμενον ἐκ διξιῶν τοῦ Πατρός».Σ' αὐτά τά ἄρθρα περιέχεται ἡ διδασκαλία γιά τήν 'Ανάστασι καί 'Ανάληψι τού Κυρίου μας στούς Οὐρανούς.
 Μέ τήν 'Ανάστασί του ἐκ τοῦ τάφου καί τήν ἀνύψωσί Του στούς Οὐρανούς, ὁ Κύριος ἐτελείωσε τό σωτηριῶδες ἔργο Του ἐπί τῆς γῆς, ὡς Βασιλεύς Κύριος παντοδύναμος Δεσπότης στόν Οὐανό καί στήν γῆ.
Τί μᾶς λέγει ἡ ῾Αγία Γραφή γιά τήν 'Ανάστασι τοῦ Χριστοῦ;
῾Η Καινή Διαθήκη μᾶς λέγει, ὅτι ὁ Κύριός μας 'Ιησοῦς Χριστός, πρίν ἀπό τό πάθος Του, τό προανήγγειλε πολλές φορές, ὅτι θά ....

Τό θαῦμα τῶν κόκκινων αὐγῶν τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς

Ἡ θαρραλέα Ἁγία δέν φοβήθηκε τίποτε, ἔχοντας ὅπλο τῆς τήν ἀλήθεια, τό δίκαιο καί τήν Πίστη καί πῆγε μαζί μέ τή Μαρία τοῦ Κλωπᾶ στή Ρώμη, στόν ἴδιο τόν Αὐτοκράτορα Τιβέριο γιά νά καταγγείλει τίς αὐθαιρεσίες τῶν Πιλάτου, Ἄννα καί Καϊάφα ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ! Καί πραγματικά καταφέρνει νά ἱστορήσει στόν Καίσαρα ὅλα τά θαυμαστά γεγονότα καί τήν ἄδικη καταδίκη του ἀθώου! Ὅταν δέ φτάνει στό σημεῖο πού ἀναφέρει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, λέγεται πώς ὁ Τιβέριος ἀντέδρασε καί εἶπε:
«Ὅλα νά τά πιστεύσω γιά Αὐτόν τόν Ἰησοῦ. Ἀλλά γιά Ἀνάσταση πῶς νά πιστέψω»; Ἐκείνη τήν ὥρα περνοῦσε μία ὑπηρέτρια μέ ἕνα καλαθάκι γεμάτο αὐγά καί ὁ Καίσαρας βρῆκε τήν εὐκαιρία νά προσθέσει: «Νά! Ἐάν αὐτά τά αὐγά γίνουν κόκκινα, τότε καί ἐγώ θά πιστέψω πώς ὁ Χριστός Ἀναστήθηκε»!
Ἀμέσως τότε καί ἀδίστακτα ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή, πλησίασε τήν σκλάβα καί ἄγγιξε τά αὐγά, πού....

 ἀστραπιαῖα καί θαυματουργικά ἔγινα ὅλα κόκκινα! Πῆρε τότε ἕνα καί τό ἔδειξε στόν ἔκθαμβο Τιβέριο λέγοντας:
«Χριστός Ἀνέστη»!  Τότε συγκλονισμένος ὁ καλοπροαίρετος Τιβέριος ὁμολογεῖ "Ἀληθῶς Ἀνέστη" καί ...

Αφήγηση των γεγονότων της Σταύρωσης του Κυρίου.

 

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΥΠΡΙΑΣ ΓΙΑΤΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ.

 

Δρ. Παναγιώτας Μάμα

Μέσα σε αυτή λοιπόν την παραζάλη, ψάχνω κι εγώ όπως όλοι, να ξαναβρώ τις δικές μου σταθερές… Από το μαγγανοπήγαδο της μνήμης ανασύρω εκείνη τη Σαρακοστή του 2002, όταν έκανα την εκπαίδευσή μου στην παιδονευρολογία στο Γ.Ν. Παίδων Πεντέλης. Το θυμάμαι σαν σήμερα! Καθαρά Δευτέρα και εγώ να εφημερεύω και να βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να γεμίζω το θάλαμο 252 με δύσκολα και ανίατα περιστατικά – κάποια μάλιστα καταδικασμένα σε θάνατο ήδη από την πολύ βρεφική ηλικία… Περνάει η Κυριακή της Ορθοδοξίας και για μένα ήταν μια μαρτυρική 1η βδομάδα των Νηστειών… Κάθε φορά που έμπαινα στο θάλαμο κυριολεκτικά πονούσε η ψυχή μου, για τον πόνο που ήταν μαζεμένος μέσα στο θάλαμο αυτό! Κανένας ειδικευόμενος δεν ήθελε να αναλάβει το συγκεκριμένο θάλαμο, από την συναισθηματική φόρτιση που βίωνε – τι σημασία έχει αν είμαστε ειδικοί… και οι ειδικοί είναι άνθρωποι και συμπάσχουν. Ο κλήρος έπεσε σε μένα… «Γιατί Θεέ μου;», έλεγα! «Τι έφταιξαν αυτά τα παιδάκια; Γιατί τόσος πόνος σε αυτούς τους γονείς;». Κι ενώ αυτά τα ερωτήματα δεν...

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗΣ ** ΣΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ **

 

Ο συμβολισμός τής αφήγησης τής ξήρανσης τής Άκαρπης Συκιάς από τον Χριστό

 Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού

Ερώτηση 

Ποια είναι η συκιά του ευαγγελίου που ξεράθηκε φαινομενικά παράλογα; Και ποια είναι η ακρότατη πείνα που ζητούσε καρπό πριν από την ώρα; Και τι σημαίνει η κατάρα για ένα αναίσθητο πράγμα; (Ματθαίος 21,18 και εξής’ Μάρκος 11,12-14).

Απόκριση

Ο Θεός Λόγος που οικονομεί τα πάντα για χάρη της σωτηρίας των ανθρώπων, αφού παιδαγώγησε πρώτα τη φύση μας με το νόμο που περιέχει σωματικότερη λατρεία -γιατί δεν μπορούσε να δεχτεί την αλήθεια γυμνή από τυπικά προκαλύμματα εξαιτίας της άγνοιας και της αλλοτρίωσης που της προκλήθηκε προς τα αρχέτυπα θεία πράγματα- ύστερα, ερχόμενος στον κόσμο αφού έγινε φανερά από τον εαυτό του άνθρωπος παίρνοντας σάρκα που είχε νοερή και λογική ψυχή, κι αφού ως Λόγος μετέφερε τη φύση μας στην άυλη, γνωστική, πνευματική λατρεία, δεν ήθελε, αφού πια φάνηκε στη ζωή η αλήθεια, να εξουσιάζει η σκιά, που τύπος της ήταν η συκιά.

Γι’ αυτό λέει: επιστρέφοντας από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα (Ματθαίος 21,18 και εξής’ Μάρκος 11,12-14), δηλαδή μετά την τυπική και σκιώδη και που ήταν κρυμμένη μέσα στο νόμο παρουσία του, ερχόμενος ξανά στους ανθρώπους με τη σάρκα (γιατί έτσι πρέπει να εκληφθεί το «επιστρέφοντας») είδε στο δρόμο μια συκιά που...

Ας φροντίσουμε να κάνουμε φιλίες, με βάση τον Χριστό

 Ο Γέροντας εφρόντιζε με διαφόρους τρόπους να δημιουργή αγαθά πλαίσια φιλίας και να ενισχύη τους δεσμούς της πνευματικής οικογενείας, χωρίς όμως να τη μεταβάλλη σε μία κλειστή κάστα ή ομάδα ανθρώπων. Τις φιλίες ενίσχυε και τις έχθρες διέλυε.

 

  

 

Επανελάμβανε ότι την φιλία την υποβοηθούν και τη στερεώνουν ακόμη και τα μικροελαττώματα των φίλων. Αυτό συμβαίνει , επειδή ο άνθρωπος , νιώθοντας την ανοχή του φίλου εις τα ελαττώματά του, χαίρεται και ενισχύει την αγάπη του προς αυτόν.

Εις μίαν περίπτωσιν δύο εν Χριστώ αδελφοί διεφώνησαν εντόνως. Όταν το αντελήφθη ο Γέροντας, προσεπάθησε να ενώση τα διεστώτα με διάφορες συμβουλές. Κυρίως δε με την ανάπτυξι της θεωρίας της φιλίας, όπως την έζησαν οι Πατέρες και την περιέγραψαν οι σοφοί.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας χρησιμοποιούν το εξής παράδειγμα για να περιγράψουν το σχήμα των σχέσεων των ανθρτώπων:

Το σύστημα Θεού-ανθρώπων παρομοιάζεται με έναν κύκλο. Εις το κέντρο ευρίσκεται ο Χριστός και γύρω εις την περιφέρεια οι άνθρωποι. Από το κέντρο , ήτοι από τον Χριστό, ξεκινούν οι ακτίνες και καταλήγουν προς την περιφέρεια, προς το κάθε άτομο. Όλοι οι άνθρωποι κινούνται, είτε πλησιάζοντας προς το Κέντρο, όπου ευρίσκεται ο Χριστός, είτε απομακρύνονται από Αυτόν. Και όσο πλησιάζουν προς το Κέντρο, τόσο πιο οντά έρχονται μεταξύ τους. Όσο, δηλαδή, επαυξάνει η πίστις και η αγάπη τους προς τον Κύριο, τόσο πολλαπλασιάζονται τα αγαθά συναισθήματα προς τους αδελφούς μας.

Φιλία είναι η οικειότης εκείνη και η εύνοια με την οποία συνδέονται πρόσωπα του αυτού πάντοτε φύλου και των αυτών αισθημάτων και φρονημάτων.

- 2:20

Η φιλία αποτελεί εσωτερική σχέσι μεταξύ δύο ανθρώπων, που στηρίζεται εις αμοιβαία προσωπική κλίσι. Αυτή προϋποθέτει τη συνείδησι του ιδιαίτερου προσωπικού τους χαρακτήρος και αναπηδά από την ανάγκη να καταπολεμηθή η ψυχική απομόνωσις δια της αλληλοσυμπληρώσεως και αλληλοκατανοήσεως.

Πρώτο από τα θεμελιώδη στοιχεία της φιλίας είναι να συμφωνούν οι φίλοι εις τις κοσμοθεωρίες. Η έλλειψις συμφωνίας εις τον τομέα αυτό αποκλείει την χριστιανική φιλία.

Δεύτερο ουσιαστικό θεμέλιο της φιλίας αποτελεί η αρετή. Τουτέστιν «τελεία δ’ ἐστὶν ἡ τῶν ἀγαθῶν φιλία καὶ κατ’ ἀρετὴν ὁμοίων…διαμένει οὖν ἡ τούτων φιλία ἕως ἂν ἀγαθοὶ ὦσιν, ἡ δε ἀρετὴ μόνιμον» ( Αριστοτέλης , φιλόσοφος ) .

Και ο σοφός Σωκράτης διατυπώνει τις ίδιες απόψεις:

«ἀδύνατόν ἐστι πονηρὸν ὄντα καλοὺς κἀγαθοὺς φίλους κτήσασθαι… οὔτε τοὺς πονηροὺς ὁρῶ φίλους ἀλλήλοις δυναμένους εἶναι: πῶς γὰρ ἂν ἢ ἀχάριστοι ἢ ἀμελεῖς ἢ πλεονέκται ἢ ἄπιστοι ἢ ἀκρατεῖς ἄνθρωποι δύναιντο φίλοι γενέσθαι; οἱ μὲν οὖν πονηροὶ πάντως ἔμοιγε δοκοῦσιν ἀλλήλοις ἐχθροὶ μᾶλλον ἢ φίλοι πεφυκέναι»

( Σωκράτης, φιλόσοφος) .

Η Χριστιανική φιλία αποτελεί έναν σύνδεσμο αρετής.

Γι’ αυτόν τον λόγο , εις την Εκκλησία διατυπώνεται η πρόσκλησις δι’ αλληλοβοήθεια των φίλων , οι οποίοι συνάμα είναι και πνευματικοί αδελφοί. Η σχέσις μεταξύ Χριστιανών φίλων επιφέρει δύναμιν καθ’ ότι «ἀδελφὸς ὑπὸ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρὰ καὶ ὑψηλή, ἰσχύει δὲ ὥσπερ τεθεμελιωμένον βασίλειον» ( Παροιμ. ιη΄ 19 ).

Πηγή: «ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ
του π. Επιφάνιου»
Αρχιμ. Ιεροθέου Αργύρη
Ιεροκήρυκος
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΥΠΑΚΟΗ»

https://www.vimaorthodoxias

Spanoudakis - Κύριε των Δυνάμεων

Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης για τον μολυσμό στο Ναό.

 Το σύντομο απόσπασμα είναι από ομιλία του π. Πέτρου Χιρς [στην αρχή του βίντεο]

«Ο Θεός είναι η Ζωή και οι αρρώστιες αποκλίνουν από την ζωή, συνεπώς και μόνο το άγγιγμα από την Πηγή της Ζωής μας θεραπεύει από αυτές. Γι’ αυτόν τον λόγο ο Σωτήρας, ο Οποίος είναι η Ζωή, θεράπευε και ακόμη θεραπεύει τους ανθρώπους μόνο με το άγγιγμά Του.»

[Σχολιάζει εδώ ο π. Πέτρος: «ακόμη θεραπεύει τους ανθρώπους». Πού το κάνει αυτό; Στην Εκκλησία. Πώς; Μέσα από τα Μυστήρια. Στο Ναό. Με το άγγιγμά Του, την παρουσία Του, το Άγιο Πνεύμα].

«Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί καί για...