Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 




Ένας άνθρωπος βάδιζε στο δάσος. Ήθελε να διαλέξει ένα καλό δέντρο, απ’ όπου θα έβγαζε δοκάρια για τη σκεπή του σπιτιού του. Εκεί είδε δύο δέντρα, το ένα δίπλα στο άλλο. Το ένα ήταν ίσιο, λείο και ψηλό, αλλά το εσωτερικό του, ο πυρήνας του, ήταν σάπιο. Το άλλο είχε ανώμαλη επιφάνεια κι ο κορμός του έδειχνε άσχημος. Το εσωτερικό του όμως ήταν γερό. Ο άνθρωπος αναστέναξε και είπε: «Σε τι μπορεί να μου χρησιμέψει το ψηλό και ίσιο αυτό δέντρο, αφού το μέσα του είναι σάπιο κι ακατάλληλο για δοκάρια; Το άλλο μοιάζει ανώμαλο, άσχημο, αλλά τουλάχιστο το μέσα του είναι γερό. Έτσι, αν καταβάλω λίγο μεγαλύτερη προσπάθεια, μπορώ να το διαμορφώσω και να το χρησιμοποιήσω για δοκάρια στο σπίτι μου». Και χωρίς να το σκεφτεί περισσότερο, διάλεξε το δέντρο εκείνο, το γερό. Το ίδιο θα κάνει κι ο Θεός για να ξεχωρίσει δύο ανθρώπους που βρίσκονται μέσα στο ναό Του. Δε θα διαλέξει εκείνον που φαίνεται επιφανειακά δίκαιος, αλλά τον άλλον, εκείνον που η καρδιά του είναι γεμάτη με την αληθινή δικαιοσύνη του Θεού.

Οι υπερήφανοι έχουν τα μάτια τους διαρκώς υψωμένα προς το Θεό. Οι καρδιές τους όμως είναι κολλημένες στη γη. Αυτοί δεν ευαρεστούν στο Θεό. Ευάρεστοι στο Θεό είναι οι ταπεινοί άνθρωποι, οι πράοι, που έχουν τα μάτια τους χαμηλωμένα στη γη, μα οι καρδιές τους είναι γεμάτες ουρανό. Ο Δημιουργός προτιμά τους ανθρώπους που ομολογούν στο Θεό τις αμαρτίες τους, όχι τα καλά τους έργα.

Ο Θεός είναι γιατρός. Πλησιάζει στο κρεβάτι όπου κείτεται ο καθένας μας και ρωτάει: «Που πονάς;» Ο άνθρωπος που αξιοποιεί την παρουσία του γιατρού κοντά του και του φανερώνει όλους τους πόνους και τις αδυναμίες του, είναι σοφός. Εκείνος που κρύβει τις αμαρτίες του και καυχιέται μπροστά στο γιατρό πως είναι υγιής, είναι ανόητος. Λες κι ο γιατρός επισκέπτεται τον άνθρωπο για να δει πόσο καλά είναι κι όχι από τι πάσχει. Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος:

«Το ν’ αμαρτάνεις είναι κακό, όταν όμως το ομολογείς, μπορείς να λάβεις βοήθεια. Όταν όμως αμαρτάνεις και δεν το παραδέχεσαι, δεν...

Αν θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις τους κεκοιμημένους γονείς σου και συγγενείς σου, κάνε αυτό…

 

Μεγάλες μορφες ανεδείχθησαν οι σεπτές μητέρες των Τριών Ιεραρχών




 Αφανείς ηρωίδες με ηρωικές καρδιές, που εβοήθησαν τα παιδιά τους να γίνουν ήρωες στην παγκόσμια Ιστορία. Έδωσαν τις ηρωικότερες μάχες και κέρδισαν νίκες λαμπρές. υπέφεραν τα πάντα και παρέμειναν αλύγιστες στις επάλξεις των μεγάλων και εξαντλητικών αγώνών τους, χωρίς να υπολογίζουν κοπους και μόχθους, αντιξοότητες και θυσίες, για να φέρουν εις πέρας την μεγαλειώδη αποστολή τους.

Κλήθηκαν από τον Θεό σε έργο ύψιστο και μέγιστο και φάνηκαν με την δύναμή Του άξιες της κλήσεώς τους. Ως αφωσιωμένες σε Αυτόν ανέδειξαν μεγάλους άνδρες και έδειξαν ότι “της ρίζης γενομένης καλής, οι κλάδοι επί το βέλτιον εκταθήσονται”.

Όταν η ρίζα είναι καλή, τότε και οι κλάδοι θα μεγαλώνουν, θα ανθηφορούν και θα καρπίζουν. Δηλαδή, όταν η μητέρα αγιάζεται από την Χάρη του Θεού και γίνεται ενάρετος, τότε και τα παιδιά της, οι βλαστοί της, αυξάνουν πνευματικώς, ανθίζουν και αποκτούν τους ωραίους καρπούς της χριστιανικής ζωής, τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.

Η Εμμέλεια, η μητέρα του Μ. Βασιλείου, απέκτησε δέκα παιδιά και με τους ηρωικούς αγώνες της αυτά “ναούς τω Θεώ παρέστησεν, ανδριάντας χρυσούς, μάλλον δε και χρυσού τιμιώτερους”. Υπήρξε μητέρα πολύτεκνος και καλλίτεκνος, αλλά και...

Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: "Πῶς καλλιεργεῖται ἡ ταπείνωση"




 Ἀπό τό Βιβλίο Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου

ΛΟΓΟΙ Ε' «Πάθη καί ἀρετές»
ἐκδόσεις ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ὁ ΘΕΟΛΟΓΟΣ» ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Ἡ ἐργασία γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς ταπεινώσεως
– Μὲ ποιόν τρόπο, Γέροντα, καλλιεργεῖται ἡ ταπείνωση;
– Ἡ ταπείνωση καλλιεργεῖται μὲ τὸ φιλότιμο, καλλιεργεῖται καὶ μὲ τὴν κοπριὰ τῶν πτώσεων. Ἀνάλογα. Ἕνας φιλότιμος ἄνθρωπος ὅ,τι καλὸ ἔχει τὸ ἀποδίδει στὸν Θεό. Βλέπει τὶς πολλὲς εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ, καταλαβαίνει ὅτι δὲν ἔχει ἀνταποκριθῆ, ταπεινώνεται καὶ δοξολογεῖ διαρκῶς τὸν Θεό. Καὶ ὅσο ταπεινώνεται καὶ δοξολογεῖ τὸν Θεό, τόσο τὸν λούζει ἡ θεία Χάρις. Αὐτὴ εἶναι ἡ ἑκούσια ταπείνωση. Ἐνῶ ἡ ταπείνωση ποὺ φέρνουν οἱ διαρκεῖς πτώσεις εἶναι...ἡ ἀκούσια ταπείνωση.

Φυσικὰ ἡ ἑκούσια ταπείνωση ἔχει πολὺ μεγαλύτερη ἀξία ἀπὸ τὴν ἀκούσια. Μοιάζει μὲ χωράφι ποὺ ἔχει καλὸ χῶμα καὶ καρπίζουν τὰ δένδρα, δίχως λίπασμα ἢ κοπριά, καὶ οἱ καρποί τους εἶναι νόστιμοι. Ἡ ἀκούσια ταπείνωση μοιάζει μὲ χωράφι ποὺ ἔχει ἀδύνατο ἔδαφος καί, γιὰ νὰ δώση καρπούς, πρέπει νὰ ρίξης καὶ...

Τρεις ευσεβείς νέοι, φίλοι μεταξύ τους, ακολούθησαν τρεις διαφορετικούς δρόμους για την αγάπη του Χριστού…




 *Μια διδακτική ιστορία από το Γεροντικό, που αξίζει να αφιερώσετε δύο λεπτά από τον χρόνο σας και να την διαβάσετε!

~ ΤΡΕΙΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ νέοι, φίλοι μεταξύ τους, ακολούθησαν τρεις διαφορετικούς δρόμους για την αγάπη του Χριστού.

Ο ένας αποφάσισε ν’ αφιερώσει την ζωή του στο να συμφιλιώνει μεταξύ τους τους εχθρούς και αντιπάλους. Τον συγκινούσε βαθιά το έργο του ειρηνοποιού.

Ο άλλος, δοσμένος ολόψυχα στην αγάπη του πλησίον, πήγαινε βάλσαμο παρηγοριάς στους δυστυχισμένους.

Ο τρίτος, φλογερός εραστής της ησυχίας, πήγε στην...

Λόγος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου στην Υπαπαντή του Ιησού Χριστού







Λόγος εις την Υπαπαντήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και εις την Θεοτόκον και εις τον Συμεών
Δεν φορεί μόνο σάρκα ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός, αλλά και περιτέμνεται σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο, για να μην έχη πρόφασι η απιστία των Ιουδαίων.
Γιατί έρχεται προς τον νόμο για χάρι του ίδιου του νόμου, για να ελευθερώση τους μαθητές του μέσω της πίστεως που βασιζόταν στον νόμο. Και παίρνει σάρκα και περιτέμνεται κι αυτός μαζί με τους Ιουδαίους. Πήρε το ίδιο με αυτούς σώμα, πήρε και την ίδια περιτομή. Έκανε α­ναντίρρητη την συγγένειά Του με αυτούς, ώστε να μη τον αρνη­θούν, Αυτόν, ο οποίος ήταν ο Χριστός που έρχεται από την γενιά του Δαυίδ, και που αυτοί προσδοκούσαν. Έδειξε το γνώρισμα της συγγενείας Του με αυτούς. Γιατί, αν ακόμη και μετά την περιτομή Του έλεγαν «δεν ξέρουμε από πού είναι»[1], εάν δεν είχε περιτμηθή κατά σάρκα, η άρνησίς τους θα είχε κάποια εύλογη πρόφασι.
«Όταν συμπληρώθηκαν οι οκτώ ημέρες»: Γιατί ο νόμος ορίζει την ογδόη ημέρα να γίνεται η περιτομή, και όταν φθάση η ογδόη, έρχεται μέσα ο γιατρός και πιάνει το μαχαιράκι και κάνει τα της τέχνης του. Δεν ισχύει δε τότε η αργία του Σαββάτου λόγω της περιτομής.
Ας ρωτήσουμε λοιπόν τους Ιουδαίους: Ανάπαυσις το Σάββατο· τέλεια αργία αυτή την ημέρα... Για ποια λοιπόν αιτία η ογδόη εκτοπίζει την εβδόμη; Γιατί η ο­γδόη γίνεται ανώτερη από την εβδόμη; Όμως οι Ιουδαίοι δεν γνωρίζουν τα των Ιουδαίων. Ενώ η Εκκλησία του Χριστού και τον Χριστό γνωρίζει και τις Ιου­δαϊκές διδασκαλίες. Περιτέμνεται λοιπόν το παιδί την ογδόη ημέρα, επειδή κατά την ογδόη η Ανάστασις, δηλαδή η Κυριακή, έμελλε να...

1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ Γιατί ο Άγιος Τρύφων θεωρείται προστάτης των αμπελουργών;




Ο Άγιος Τρύφων, τη μνήμη του οποίου η Εκκλησία τιμά σήμερα 1 Φεβρουαρίου, είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους αμπελουργούς και γενικότερα στους αγρότες, αφού θεωρείται ο προστάτης άγιος των αμπελουργών και των γεωργών.
Ο Άγιος Τρύφων υπήρξε δημοφιλής τόσο όσο ήταν ακόμη στη ζωή όσο και μετά το μαρτύριό του. Παρόλο που πουθενά στο Συναξάρι δεν αναφέρονται επεισόδια από το βίο ή τα θαύματά του, που να τον συνδέουν με το αμπέλι και το κρασί, θεωρείται προστάτης των αμπελουργών. Παρουσιάζεται μάλιστα στις νεώτερες αγιογραφίες να κρατά κλαδευτήρι. Άλλωστε η εορτή του Αγίου τον Φεβρουάριο συμπίπτει με την περίοδο κατά την οποία αρχίζει η σημαντικότερη αμπελουργική φροντίδα που είναι το κλάδεμα.
Γι’ αυτό τον λόγο οι αμπε­λουργοί δεν...

1 Φεβρουαρίου: Άγιος Τρύφων ο Μάρτυρας - Ο Βίος


Έλεγαν στους Ορθοδόξους: εμείς έχουμε την αλήθεια, εσείς την πλάνη! Μέχρι που εμφανίστηκε η Παναγία!

 

Οι άγιοι πατέρες για την αγωγή των παιδιών




 Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης (†)


Ο άγιος Χρυσόστομος συνηθίζει να λέει πως το παράδειγμα των γονέων προς τα παιδιά είναι το παν. Ο τρόπος της συνομιλίας τους θα επηρεάσει τα παιδιά. Αν ο σύζυγος προσβάλλει, επιτίθεται, βρίζει τη σύζυγο και το αντίθετο, πληγώνονται τα παιδιά, αλλά και συνηθίζουν να συμπεριφέρονται έτσι.


Ο σεβασμός, η αγάπη, η υπακοή εμπνέονται καλύτερα και δύσκολα διδάσκονται με ξερά λόγια. Είναι πολύ διαφορετικό να κάνει κανείς αυτό που του λένε από φόβο, πειθαρχία, καταναγκασμό και υποχρέωση κι άλλο να προτιμά το θέλημα του άλλου από αγάπη.


Στα μαθήματα, στα παιχνίδια, στ’ αθλήματα θα πρέπει να μάθουν από μικρά τα παιδιά ότι τα αγαθά αποκτιούνται με κόπο, μόχθο, αγώνα, άσκηση, δυσκολία, υπομονή κι επιμονή. Έτσι δεν ...

Ομιλία στους αγίους Τρεις Ιεράρχες († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

 



Εορτάζουμε σήμερα, πατέρες και αδελφοί, την μνήμη των αγίων ενδόξων Τριών Ιεραρχών, Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ήσαν οι τρεις αγιώτεροι και σοφώτεροι άνθρωποι της εποχής τους. Γνώρισαν την κοσμική σοφία όσο κανείς άλλος στην εποχή τους. Σπούδασαν στα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια της τότε ανθρωπότητος. Ήσαν από οικογένειες ευγενείς, αρχοντικές και πλούσιες.

Είχαν και αυτοί τον πειρασμό, σαν νέοι άνθρωποι, να ακολουθήσουν μία καριέρα κοσμική και να δοξαστούν κοσμικά. Αλλά η αγάπη του Χριστού τους έκανε να περιφρονήσουν την κοσμική δόξα, να γίνουν μοναχοί, ιερείς, επίσκοποι, και να αφιερώσουν την ζωή τους στον Χριστό, στην Εκκλησία και στους Χριστιανούς. Και έτσι, επειδή αγάπησαν πολύ τον Θεό και αγάπησαν πολύ τους ανθρώπους, έγιναν μεγάλοι ευεργέτες, μεγάλοι διδάσκαλοι, μεγάλοι πνευματικοί Πατέρες, αληθινοί οδηγοί των ανθρώπων, και προς τον δρόμο τους προς την Βασιλεία του Θεού αλλά και στα προβλήματα της ζωής τους.

Οι Τρεις Ιεράρχες εξακολουθούν να είναι μεγάλοι παιδαγωγοί όλων των ανθρώπων και όλων των Χριστιανών, και ιδιαιτέρως των Ορθοδόξων Χριστιανών. Γι’ αυτό η Εκκλησία τους τιμά και ιδιαιτέρως, αλλά τους τιμά και τους Τρεις μαζί σήμερα. Για να εκδηλώσει την ευγνωμοσύνη της σ’ αυτούς τους τρεις μεγάλους και φωτισμένους και θεοφόρους άνδρες, οι οποίοι μας άφησαν την σοφή διδασκαλία τους, με την οποία οδηγούμαστε στη ζωή μας.

Οι άγιοι Τρεις Ιεράρχες κατενόησαν, ότι θα μπορούσαν και να σωθούν οι ίδιοι αλλά και να βοηθήσουν τον κόσμο, εάν έμεναν πιστά μέλη της Εκκλησίας του Θεού. Δεν έκαναν αυτό που έκαναν άλλοι άνθρωποι σοφοί της εποχής εκείνης, να μείνουν έξω από την Εκκλησία και ...

Η Καρδιά του Αγίου Ιγνατίου.




 Σήμερα η εκκλησία μας τιμά την Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου.

Στο βίο του αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, επισκόπου Αντιοχείας, πού στεφανώθηκε με το φωτοστέφανο του μαρτυρικού θανάτου στη Ρώμη, στα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού, διαβάζουμε αυτά τα λόγια: «Όταν τον έπαιρναν για να τον καταβροχθίσουν τα άγρια θηρία και εκείνος είχε ασταμάτητα το όνομα του Ιησού στα χείλη του, οι ειδωλολάτρες τον ρώτησαν γιατί θυμόταν το όνομα εκείνο αδιάλειπτα. Ο Άγιος απάντησε ότι είχε το όνομα του Ιησού Χριστού γραμμένο μέσα στην καρδιά του κι ότι ομολογούσε με τα χείλη Εκείνον πού πάντα έφερε μέσα στην καρδιά του. Όταν τα άγρια θηρία είχαν καταβροχθίσει τον Άγιο, η καρδιά του, με το θέλημα του Θεού, διατηρήθηκε ανέπαφη ανάμεσα στα κόκαλα του. Οι άπιστοι τη βρήκαν και τότε θυμήθηκαν όσα είχε πει ο Άγιος. Έτσι, έκοψαν την καρδιά εκείνη στα δύο, θέλοντας να μάθουν αν ήταν αληθινό ο, τι τους είχε λεχθεί. Στο εσωτερικό των δυο κομματιών της καρδίας βρήκαν μιαν επιγραφή γραμμένη με...

«Συντροφιά ο Σατανάς; Πέταξέ την»




 Από τη ζωή του π. Σεραφείμ Δημόπουλου

 Πνευματικό του τέκνο του εξωμολογήθηκε ότι είχε προσβολές σαρκικών λογισμών, και ο π. Σεραφείμ του είπε:
«Τώρα που θα πας στο σπίτι σου άνοιξε το παράθυρο και πέταξε την τηλεόραση έξω». Αιφνιδιάστηκε από την απροσδόκητη εντολή, γιατί τον τελευταίο καιρό ήθελε να
αγοράση μία πιο μεγάλη και πιο σύγχρονη τηλεόραση. Του είπε: «Γέροντα, μένω μόνος μου και η τηλεόραση είναι μία συντροφιά». Τότε ο Γέροντας χτύπησε την γροθιά του στο τραπέζι και...

Λόγος ΙΘʼ: Προς όσους επιδίδονται στα φοβερά αμαρτήματα των Σοδόμων, τα οδηγούντα στον όλεθρο και την αιώνια κόλαση (Αγ. Μάξιμος Γραικός)

 



 «Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου, σύνεσις δε αγαθή πάσι τοις ποιούσιν αυτήν», λέγει ο θείος ψαλμωδός. Και ποιός είναι αυτός που οδηγείται από τον φόβο του Κυρίου, διδάσκει ο ίδιος ο ψαλμωδός λέγοντας σε άλλο χωρίο: «Μακάριος ανήρ ο φοβούμενος τον Κύ­ριον, εν ταις εντολαίς αυτού θελήσει σφόδρα», δηλαδή θα τις αγαπήσει, θα κατευθύνει με ζήλο την ζωή του σύμφωνα με αυτές και θα διδάσκεται από αυτές, όπως πάλι λέγει ο ίδιος: «Ως ηγάπησα τον νόμον σου, Κύριε· όλην την ημέραν μελέτη μού εστιν». Και αλλού πάλι λέγει: «Ως γλυκέα τω λάρυγγί μου τα λόγια σου, υπέρ μέλι τω στόματί μου». Έχουν αγαθό νου αυτοί που έχουν οδηγό τους τον φόβο του Κυρίου, δηλαδή εκτελούν έμπρακτα τις άγιες εντολές Του. Αντιθέτως, όσοι τις παραβαίνουν δεν έχουν αγαθό νου, αλλά μεγάλη ανοησία, και επιφέρουν στον εαυτό τους αιώνιο όλεθρο, όπως λέγει ο ίδιος προφήτης: «Μακράν από αμαρτωλών σωτηρία, ότι τα δικαιώματά σου ουκ εξεζήτησαν». Επίσης λέγει: «Εξουδένωσας πάντας τους αποστατούντας από των δικαιωμάτων σου, ότι άδι­κον το ενθύμημα αυτών». Αν όμως ο Θεός εξουδενώνει τους αποστατούντας από «των δικαιωμάτων του», τότε είναι φανερό ότι θα καταλήξουν στην αιωνία καταστροφή. Και ποιοί είναι αυτοί που θα χαθούν περισσότερο από όλους, αν όχι όσοι με την μεγάλη τους ανοησία νομίζουν ότι δεν θα καταδικαστούν οι άνομοι το ίδιο όπως και οι παλαιότεροι ασεβείς, οι κάτοικοι των Σοδόμων, τους οποίους η κρίση του Θεού κατέστρεψε μαζί με τις πόλεις τους διά πυρός και σιδήρου; Αυτούς έχει κάνει παράδειγμα για όσους θα θελήσουν αργότερα να δείξουν ασέβεια, όπως αυτοί, στους οποίους αναφέρεται ο απόστολος Πέτρος στην Β’ Επιστολή του.

Γι’ αυτό θα έπρεπε κυρίως οι χριστιανοί, επειδή αυτοί έχουν την φοβερή απόδειξη της οργής του Θεού, όχι μόνο να σιχαίνονται αυτό το αηδιαστικό για τον Θεό μίασμα, που περισσότερο από όλες τις άλλες ανομίες εξοργίζει τον Ύψιστο, αλλά και να καίνε με το πυρ και να αναθεματίζουν όσους το διαπράττουν και δεν το θεωρούν έγκλημα. Όμως, αυτό το θεομίσητο μίασμα προκαλεί την ασυγκράτητη οργή του Θεού εναντίον των ορθοδόξων ως καταραμένων από τον Θεό, ο οποίος λέγει, «και μετά άρσενος ου κοιμηθήση κοίτην γυναικείαν· βδέλυγμα γαρ εστι», καθώς και εναντί­ον εκείνων που δεν το σταματούν. Εκείνοι λοιπόν δεν θα είναι άξιοι της χριστιανικής ευλογίας, αλλά θα την χάσουν, σύμφωνα με την εντολή του αποστόλου που λέγει: «Εάν τις αδελφός ονομαζόμενος ή πόρνος ή πλεονέκτης ή ειδωλολάτρης ή λοίδορος ή μέθυσος ή άρπαξ, τω τοιούτω μηδέ συνεσθίειν» (Α’ Κορ. 5, 11). Αν αυτό το μίασμα δεν ήταν τόσο μισητό στον Θεό, δεν θα έκαιγε Αυτός με ασυγκράτητη οργή την πόλη των Σοδομιτών και δεν θα μετέτρεπε την γη τους σε δύσοσμη λίμνη προς παραδειγματισμό και στηλίτευση της βδελυρής πράξεώς τους. Πόσο αισχρό υπήρξε το μίασμα του αμαρτήματος των Σοδόμων το έδειξε και ο θείος απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους Επιστολή του λέγοντας: «Διό και παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εν ταις επιθυμίαις των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν του ατιμάζεσθαι τα σώματα αυτών εν αυτοίς, οίτινες μετήλλαξαν την αλήθειαν του Θεού εν τω ψεύδει, και εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν τη κτί­σει παρά τον κτίσαντα, ος εστιν ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν. Διά τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας· αί τε γαρ θήλειαι αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν, ομοίως δε και οι άρσενες αφέντες την φυσικήν χρήσιν της θηλείας εξεκαύθησαν εν τη ορέξει αυτών εις αλλήλους, άρσενες εν άρσεσι την ασχημοσύνην κατεργαζόμενοι και την αντιμισθίαν ην έδει της πλάνης αυτών εν εαυτοίς απολαμβάνοντες». Και αν σε αυτήν την ζωή ο Θεός παρέδωσε «τας επιθυμίας των καρδιών αυτών εις ακαθαρσίαν του ατιμάζεσθαι», είναι σαφές ότι και στην μέλλουσα ζωή θα τις φυλακίσει στα αιώνια βάσανα και στα αβάσταχτα μαρτύρια, μαζί με τους παλαιοτέρους συνεργούς τους, τους κατοίκους των Σοδόμων.


Τι ακολασία, τι ανόητη και πρωτοφανής πορνεία! Ελάτε στον εαυτό σας, ακόλαστοι, και δείτε σε ποιά αισχρή ηδονή έχετε παραδοθεί! Απομακρυνθείτε όσο γίνεται πιο γρήγορα από αυτήν, όσο η άρρητη Χάρη του Θεού σας δίδει ακόμη καιρό για μετάνοια! Παραμένοντας με την θέλησή σας στην ατιμία, είναι δυνατό να μην καταλαβαίνετε ότι σκάβετε τον βόθρο με τις ακαθαρσίες, παίρνετε από εκεί την δύσοσμη κοπριά, την τρώτε και την καταπίνετε; Τι πρωτοφανής αναισθησία και ασωτία! Τι αβάσταχτα μαρτύρια θα υποστείτε! Κάνοντας ο ένας επάνω στο σώμα του άλλου τόσο βδελυρή ακολασία, που δεν συμβαίνει ούτε στα άλογα ζώα, γίνατε πιο άλογοι από τα πιο άλογα. Φροντίστε να γνωρίσετε λοιπόν εσείς οι πιο ακόλαστοι, ότι δημιουργηθήκατε κατ’ εικόνα και ομοίωση Θεού, προορισμένοι για καλές πράξεις, για να δοξάζετε τον Θεό που σας δημιούργησε, και να δοξαστείτε και εσείς από Αυτόν μέσω των πνευματικών χαρισμάτων, που σας δίδει Αυτός. Αντιθέτως εσείς, τυφλώνοντας και παραπλανώντας τον εαυτό σας με την αισχρή σαρκική επιθυμία σας, όχι μόνο χάνετε αυτό το αξίωμα και την ομορφιά της εικόνας του Θεού, με τα οποία έχετε τιμηθεί, αλλά γίνεστε πιο ανόητοι και πιο άλογοι ακόμη και από...