*Μια διδακτική ιστορία από το Γεροντικό, που αξίζει να αφιερώσετε δύο λεπτά από τον χρόνο σας και να την διαβάσετε!
~ ΤΡΕΙΣ ΕΥΣΕΒΕΙΣ νέοι, φίλοι μεταξύ τους, ακολούθησαν τρεις διαφορετικούς δρόμους για την αγάπη του Χριστού.
Ο ένας αποφάσισε ν’ αφιερώσει την ζωή του στο να συμφιλιώνει μεταξύ τους τους εχθρούς και αντιπάλους. Τον συγκινούσε βαθιά το έργο του ειρηνοποιού.
Ο άλλος, δοσμένος ολόψυχα στην αγάπη του πλησίον, πήγαινε βάλσαμο παρηγοριάς στους δυστυχισμένους.
Ο τρίτος, φλογερός εραστής της ησυχίας, πήγε στην...
έρημο να ζήσει ξένος κι άγνωστος ανάμεσα σε ασκητές και Ερημίτες.Πέρασαν μερικά χρόνια. Ο πρώτος, αηδιασμένος από τις δολοπλοκίες, τις αντιθέσεις, τις διαμάχες των ανθρώπων, που δεν είχαν ποτέ σταματημό, πήγε να βρει τον σύντροφό του να δει μήπως εκείνος είχε πιο μεγάλη επιτυχία στο έργο του. Αλλά κι εκείνος ήταν απογοητευμένος. Η δυστυχία κι η κακομοιριά των συνανθρώπων του ήταν τόσο μεγάλη που δεν έφτανε να την ανακουφίσει, καθώς ήθελε. Κι οι δυό μαζί τότε ξεκίνησαν να συναντήσουν τον παλιό τους φίλο, να δούν τί κέρδος είχε εκείνος από την ξενιτειά του. Τον βρήκαν στο ερημητήριό του κι αφού του διηγήθηκαν τα βάσανά τους, τον ρώτησαν τί απόκτησε ζώντας τόσα χρόνια αποτραβηγμένος από τον κόσμο. Εκείνος αντί να τους αποκριθεί με λόγια, έκανε τούτο το παράξενο: Πήρε ένα δοχείο, το γέμισε νερό κι είπε στους φίλους του να κοιτάξουν μέσα.
-Βλέπετε τίποτε; τους ρώτησε.
-Νερό ταραγμένο.
Ύστερα από λίγο, όταν το νερό είχε ηρεμήσει πια, τους είπε να ξανακοιτάξουν μέσα.
-Τί βλεπετε;
-Τα πρόσωπά μας, αποκρίθηκαν εκείνοι.
-Να λοιπόν τί απόκτησα στην ηρεμία της ερήμου, είπε τότε ο Ησυχαστής. Βλέπω κάθε μέρα και γνωρίζω καλύτερα τον εαυτό μου, τις ελλείψεις και τις αδυναμίες μου. Αγωνίζομαι να διορθωθώ και ποτέ δεν ένιωσα κόπο κι απογοήτευση. Οι άλλοι δυό συμφώνησαν πώς ο Ερημίτης είχε δίκαιο.
(Γεροντικό, Σταλαγματιές από την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας «ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», σελ.227-228).
