Προαύλιο της Ι. Μ των ΙΒΗΡΩΝ.
Το απομεσήμερο γιορτινής ημέρας βρήκα την ευκαιρία να ξεκουραστώ. Εκεί μέσα στα πρώτα λεπτά του χαλαρού ύπνου κτύπησε το τηλέφωνο. Στην άλλη άκρη ακούστηκε ταραγμένη η φωνή του φίλου μου Γιάννη.¨Αν φίλε μου μπεις τώρα στο διαδίκτυο θα διαβάσεις αυτό που διάβασα εγώ και μου ήρθε κρύος ιδρώτας¨
Η κυβέρνηση θα νοικιάζει καταλύματα σε αστέγους λόγω των πλειστηριασμών!Μέχρι να καταλάβω τι εννοούσε;
Στο μυαλό μου ήρθε ένα περιστατικό που έζησα στον προαύλιο χώρο της Ιεράς Μονής Ιβήρων στο Αγιώνυμο Όρος, το οποίο και ανέφερα στον φίλο μου για να τον καθησυχάσω..
¨ Μάιος του 2008, βρέθηκα καταϊδρωμένος από την οδοιπορία για προσκύνημα στην Ι. Μ Ιβήρων. Η θύρα στο παρεκκλήσιο της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΗΣ ήταν κλειστή και περίμενα να έρθει ο Προσμονάριος.
Η ώρα περνούσε και...
Ονομάζεται Jim Withers και έχει αφιερώσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη θεραπεία των αστέγων της πόλης. Οι κάτοικοι του Πίτσμπουργκ τον αποκαλούν «γιατρό του δρόμου» γιατί τη νύχτα κυκλοφορεί σαν άστεγος παρέχοντας ιατρική φροντίδα σε όσους έχουν πραγματική ανάγκη.
Η ασυνήθιστη αυτή πρακτική ξεκίνησε το 1992 σε συνεργασία με τον Mike Sallows, έναν πρώην άστεγο άντρα. Οι δυο τους κυκλοφορούσαν τη νύχτα με σακίδια ιατρικής. Ο Withers μάλιστα εκτιμά πως...
![Φωτογραφία: Μη λες όλη την ώρα : «Θεέ μου είμαι αμαρτωλός»!
Τον Οκτώβριο του 1990 βρέθηκα, λόγω διαφόρων προβλημάτων, σε μια όχι καλή πνευματική κατάσταση και δοκίμασα αφόρητους πειρασμούς.
Μη έχοντας ούτε τη δύναμη να προσευχηθώ- ήταν ένα πολύ παράδοξο πράγμα- περιορίστηκα για κάμποσες ημέρες, αντί άλλης προσευχής, να λέω: «Θεέ μου, είμαι αμαρτωλός, δεν έχω τρόπο να μιλήσω μαζί σου». Και θυμόμουν το Γέροντα, ο οποίος πολλές φορές μου είχε πει: «Ξέρεις, Νίκο, πόσο μεγάλη δωρεά είναι το ότι μας έδωσε ο Θεός το δικαίωμα να του μιλούμε κάθε ώρα και κάθε στιγμή και σε οποιαδήποτε θέση και αν βρισκόμαστε, κι εκείνος να μας ακούει; Αυτή είναι η μεγαλύτερη τιμή που έχουμε. Γι’ αυτό πρέπει να αγαπήσουμε το Θεό».
Ευρισκόμενος ,λοιπόν, σ’ εκείνη την πνευματική κατάπτωση που σας είπα, πήγα με τρεις φίλους μου να συναντήσω το Γέροντα Πορφύριο. Μπήκαν πρώτα οι άλλοι και τελευταίος μπήκα εγώ.
Μόλις μπήκα μέσα, μου λέει: «Κάθισε , αμαρτωλέ». Μόλις μου το είπε αυτό, κατάλαβα ότι όλο αυτό τον καιρό παρακολουθούσε την κατάσταση στην οποία είχα περιέλθει .
Κι όπως ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του ασθενής, με τις πολυπληθείς ασθένειες που είχε, βρήκε τη δύναμη, σηκώθηκε και σαν θυμωμένος μου είπε: «Πες, Νίκο, τίποτε άλλο, παρά όλη την ώρα λες: είμαι αμαρτωλός, είμαι αμαρτωλός». Και συνέχισε το ίδιο σαν θυμωμένος: «Πες τίποτε άλλο στο θεό. Κάνε προσευχή. Δεν κατάλαβες ότι αυτό ήταν πειρασμός και δεν μπόρεσες ν’ αντισταθείς;»
Βγάνοντας έξω, ο ένας από τους τρεις φίλους , μαζί με τους οποίους είχα πάει εκείνη την ημέρα στο Γέροντα και στον οποίο αφηγήθηκα τι μου είχε πει ο Γέροντας Πορφύριος, μου είπε ότι εκείνου του είχε διορθώσει και μια λέξη στην προσευχή που έκαμνε. Του είπε: «Γιάννη, αυτή τη λέξη να μη τη λες έτσι, αλλά να τη λες έτσι». [ Ι 160]
«ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ
ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ
Ανθολόγιο Συμβουλών»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
ΜΗΛΕΣΙ ΑΤΤΙΚΗΣ](https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc7/c0.0.320.320/p403x403/483255_570038126343694_1424882802_n.jpg)
