Κάποτε ένας αδελφός, όταν βρισκόμασταν στην Ν. Σκήτη, περιέπεσε σ' ένα αμφίβολο λογισμό: «Προσευχόμαστε, αγρυπνούμε ..., ωραία αυτά. Όμως κατ' αυτόν τον τρόπο βοηθούμε και τους άλλους ή μόνον τον εαυτό μας;». Ενώ ετοιμαζόταν να εξομολογηθεί αυτόν τον λογισμό στον Γέροντα, τον πρόλαβε ο δεύτερος και με πρόσωπο που φαινόταν βαθιά συγκινημένο, λέγει στον αδελφό. Απόψε παιδί μου, ο Θεός μου έδειξε το έξης φοβερό θέαμα: Ενώ προσευχόμουν, για μια στιγμή μου φάνηκε ότι βρισκόμουν σε μια πολύ μεγάλη τράπεζα.
Στεκόμουν μπροστά σε μια πόρτα που...
