Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Η μητέρα στην προσευχή της για το παιδί πρέπει να λιώνει σαν τη λαμπάδα»


Κάθε φορά, που ο Γέροντας μιλούσε για την προσευχή, αντιλαμβανόμουν ότι δεν εννοούσε μια προσπάθεια επιδερμική και αποσπασματική , αλλά βαθιά και διαρκή. 
Κάποτε αντιμετωπίζοντας το πρόβλημα του παιδιού μίας γνωστής στο Γέροντα και σε μένα μητέρας, η οποία μου ζήτησε να τον ρωτήσω σχετικά, μου είπε: «Το παιδί έχει ένα εσωτερικό πρόβλημα και γι’ αυτό συμπεριφέρεται έτσι. 
Το παιδί είναι καλό, δεν το θέλει αυτό που κάνει, αλλά αναγκάζεται, είναι δεμένο από κάτι. Δε διορθώνεται με τη λογική, δε μπορείς να το πείσεις με συμβουλές, ούτε να το αναγκάσεις με απειλές. Αυτό θα κάνει τα αντίθετα. 
Μπορεί να γίνει χειρότερα, μπορεί να μείνει έτσι, μπορεί και να απαλλαγεί από αυτό. Για να απαλλαγεί, πρέπει να εξαγιασθεί η μητέρα του. Για να ελευθερωθεί, θέλει κοντά του έναν άγιο άνθρωπο, με πολλή αγάπη, που δε θα του κάνει διδασκαλία, ούτε θα το φοβερίζει, αλλά θα ζει με αγιότητα, και το παιδί, που θα τον βλέπει, θα ζηλέψει και θα τον μιμηθεί. Προ πάντων το παιδί θέλει κοντά του έναν άνθρωπο πολλής και θερμής προσευχής.
 Η προσευχή κάνει θαύματα. Δεν πρέπει η μητέρα να αρκείται στο αισθητό χάδι στο παιδί της, αλλά να...

Για την αδιάλειπτη και νηφάλια προσευχή

   

ΤΟ ΜΕΓΑ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ

Για την αδιάλειπτη και νηφάλια προσευχή

7. Είπε ο αββάς Ευάγριος:
“Είναι μεγάλη υπόθεση να προσεύχεται ο άνθρωπος χωρίς να περισπάται και μεγαλύτερη είναι να ψάλλει χωρίς να περισπάται”.
9. Είπε πάλι:
“Όταν εμφανισθεί στην καρδιά σου λογισμός πού σε καταπολεμεί, μη ζητάς στην προσευχή σου άλλα αντ΄άλλων,
αλλά ακόνιζε εναντίον του εχθρού το ξίφος των δακρύων”.


15. Ρώτησαν κάποιοι τον αββά Μακάριο:
- “Πώς πρέπει να προσευχόμαστε;”
Και ο Γέροντας τους είπε:
- “Δεν χρειάζεται να φλυαρούμε, αλλά να υψώνουμε τα χέρια και να λέμε:
"Kύριε, όπως θέλεις και όπως γνωρίζεις, ελέησέ με".
Και αν προμηνύεται πόλεμος:
"Κύριε, βοήθει με",
και γνωρίζει ο ίδιος τι μας συμφέρει και θα μας ελεήσει”.


16. Είπε ο αββάς Μωυσής:
- “Εάν δεν συμφωνήσει η πράξη με την προσευχή, είναι χαμένος ο κόπος σου”.
Και τον ρώτησε άλλος αδελφός:
- “Και τι σημαίνει να συμφωνεί πράξη και προσευχή;”
- “Σημαίνει -είπε ο Γέροντας- αυτά για τα οποία προσευχόμαστε να μας απαλλάξει ο Θεός, να μην τα κάνουμε πια.
Γιατί όταν ο άνθρωπος παραιτείται από τα θελήματά του, τότε ο Θεός γίνεται φίλος του και δέχεται την προσευχή του”.


21. Είπε πάλι:
“Για κάθε τι πού θα το υπομείνεις με φιλόσοφη διάθεση, θα βρεις τον καρπό του στην ώρα της προσευχής”.


22. Είπε επίσης:
“Εάν επιθυμείς να προσευχηθείς, όπως πρέπει, μη λυπήσεις καμιά ψυχή, αλλιώς, χαμένος ο κόπος σου”.


23. “Να μη θέλεις οι υποθέσεις σου να προχωρούν, όπως εσύ νομίζεις, αλλά όπως αρέσει στον Θεό.
Έτσι θα είσαι ατάραχος και θα ευχαριστείς στην προσευχή σου τον Θεό”.


28. Έλεγαν για κάποιον Γέροντα ότι επί τέσσερες μήνες επισκεπτόταν κάποιον αδελφό στη Σκήτη και ούτε μια φορά δεν τον βρήκε εύκαιρο. Κάποια άλλη φορά πού τον επισκέφθηκε πάλι και ...

Πολλές φορές η ταπείνωση έσωσε πολλούς, καί μάλιστα άκοπα


Ρώτησαν τόν Αββά Λογγίνο:
– Ποιά αρετή είναι η μεγαλύτερη απ᾿ όλες;

Καί απάντησε:
– Σκέφτομαι, ότι, όπως η υπερηφάνεια είναι τό μεγαλύτερο απ᾿ όλα τά πάθη, αφού καί από τόν ουρανό μπόρεσε νά ρίξει κάποιους (δηλαδή τόν Εωσφόρο καί τό τάγμα του), έτσι καί η ταπεινοφροσύνη είναι η μεγαλύτερη απ᾿ όλες τίς αρετές, γιατί κι απ᾿ αυτά τά τάρταρα μπορεί ν᾿ ανεβάσει ένα άνθρωπο, ακόμα κι άν είναι αμαρτωλός σάν δαίμονας.

Νά γιατί ο Κύριος πρίν απ᾿ όλους μακαρίζει τούς «πτωχούς τώ πνεύματι», (δηλαδή τούς ταπεινούς) (Ματθ. 5:3).

***

Ένας γέροντας είπε:
– Προτιμώ ήττα πού θά συνοδεύεται από ταπεινοφροσύνη, παρά νίκη πού θά συνοδεύεται από υπερηφάνεια.

***

Ένας (άλλος) γέροντας είπε:
– Πολλές φορές η ταπείνωση έσωσε πολλούς, καί μάλιστα άκοπα.
Κι αυτό τό αποδεικνύουν ο τελώνης καί...

Γέροντα, Όταν Θυμώνω, Γίνομαι Σαν Χείμαρρος Δεν Μπορώ Να Συγκρατηθώ

Γέροντα, όταν θυμώνω, γίνομαι σαν χείμαρρος δεν μπορώ να συγκρατηθώ
 Γέροντα, όταν θυμώνω, γίνομαι σαν χείμαρρος δεν μπορώ να συγκρατηθώ.
– Γιατί να μην μπορείς να συγκρατηθείς;
– Γιατί πιστεύω στον λογισμό μου.
– Ε, τότε έχεις δικό σου πιστεύω, δικό σου σύμβολο πίστεως!… Ο εγωισμός φταίει. Να
μη δικαιολογής τον λογισμό σου. Έναν μπανταλό(1) λογισμό, μόνη σου να τον πετάς, να μην
τον δέχεσαι.
– Και πως θα καταλάβω ότι ένας λογισμός είναι μπανταλός;
– Ε, αν δεν καταλαβαίνης, να τον λες στην Γερόντισσα και, τακ, να τον πετάς, κάνοντας
υπακοή σε ο,τι σοϋ πη. Το να εμπιστεύεται ένας πνευματικός άνθρωπος στον λογισμό του
είναι αρχή πλάνης. Σκοτίζεται το μυαλό του άπό την υπερηφάνεια και μπορεί να πλανηθή.
Καλύτερα να τρελλαθή, γιατί τότε θα ...

Ο Θεός είναι μεγάλος - Συγκινητική ιστορία


Τυχαία διάβασα την ιστορία αυτή και θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας...

Σήμερα έχει γενέθλια ο γιος μου, κλείνει τον πρώτο του χρόνο.
Τέλη Ιουλίου τον βαφτίζουμε.

Σαν πέρυσι και λίγες μέρες πιο πριν, βρίσκομαι στη Θεσσαλονίκη όπου ζω, με τη γυναίκα ετοιμόγεννη.
Είχε άσχημη κύηση, ήταν το πρώτο μας παιδί, ήμασταν πολύ φοβισμένοι.
Ξαφνικά βαράει τηλέφωνο από Εύβοια.
Ο πατέρας μου.

Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.Τον πάνε επειγόντως στην Αθήνα.
"Μην το συζητάς, φύγε τώρα, έχω...
τους δικούς μου" μου είπε η γυναίκα μου και εκείνη τη στιγμή την αγάπησα όσο ποτέ άλλοτε.
Και να' μαι στην Αθήνα.
Τα πράγματα άσχημα.
Και εγώ κλαίγοντας με ένα κινητό στο χέρι, για τον...

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ: Καλό μήνα- Καλό Φθινόπωρο!!!

SEPT
Καλωσορίζουμε τον Σεπτέμβριο, τον μήνα που σημαίνει για μικρούς και μεγάλους το τέλος της ξενοιασιά και των καλοκαιρινών διακοπών



Παροιμίες για τον Σεπτέμβριο





Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο.
Βοηθάει ο Άη- Γιάννης και ο Σταυρός, γιομίζει το αμπάρι κι ο ληνός.
Θέρος, τρύγος, πόλεμος.
Μάρτη και Σεπτέμβρη ίσια τα μεσάνυχτα. [:ισημερία]
Στον Τρυγητή σιτάρι σπείρε και στο πανηγύρι σύρε.
Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια.
Τον Τρυγητή τ’ αμπελουργού πάνε χαλάλι οι κόποι.
Του Σεπτέμβρη οι βροχές, πολλά καλά μας φέρνουν.
Του Σταυρού αρμένιζε και του Σταυρού δένε.
Του Σταυρού κοίτα και τ’ Άη Γιωργιού ξεκίνα.
Του Σταυρού σταύρωνε και δένε.
Του Σταυρού σταύρωνε και σπέρνε.
Ο ΜΗΝΑΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ



Ο Σεπτέμβρης είναι ο ένατος μήνας του χρόνου. Το όνομά του, όμως, σημαίνει έβδομος, από το λατινικό septem= εφτά. Ήταν έβδομος ο Σεπτέμβρης, όταν το έτος των Ρωμαίων άρχιζε από τον Μάρτη· πριν δηλαδή καθιερωθεί ως πρωτοχρονιά η 1ηΙανουαρίου. Η 1η Σεπτεμβρίου ήταν επίσης για τους Ρωμαίους η τρίτη πρωτοχρονιά (εκτός από την 1η Μαρτίου), η οποία μάλιστα διατηρήθηκε και στο Βυζάντιο και είναι ακόμη, όπως ξέρουμε, η αρχή του εκκλησιαστικού έτους.

Την 1η Σεπτεμβρίου οι Ρωμαίοι την ονόμαζαν indictio (= ινδικτιώνα). Η λέξη αποδόθηκε στα ελληνικά με τον όρο επινέμησις και...

Άραγε ο χρόνος σου είσαι σίγουρος ότι είναι δικός σου?

 Ένας άγνωστος άντρας κάθισε στο μετρό στην Ουάσιγκτον και ξεκίνησε να παίζει με το βιολί του. Ήταν ένα κρύο πρωινό του Ιανουαρίου .Έπαιξε έξη κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά.Σε αυτό το χρονικό διάστημα μιας και ήταν ώρα αιχμής υπολογίστηκε ότι περάσαν από μπροστά του 1.100 άνθρωποι ,οι περισσότεροι με κατεύθυνση στην εργασία τους.


Μετά από τρία λεπτά παιξίματος του βιολιού ένας ηλικιωμένος πρόσεξε τον διαφορετικό ήχο στον σταθμό !Έκοψε ταχύτητα και σταμάτησε για μερικά δευτερόλεπτα ,μετά έφυγε φουριόζος για να προλάβει το πρόγραμμα του η την δουλειά του.

Μετά από ένα λεπτό ο άγνωστος βιολιστής κέρδισε το πρώτο του δολάριο σαν φιλοδώρημα.Μια γυναίκα πέταξε τα λεφτά στο καπέλο και έφυγε βιαστικά χωρίς καν να σταματήσει.

  Μερικά λεπτά αργότερα κάποιος κοντοστάθηκε ακουμπώντας στον τοίχο για να τον ακούσει ,αλλά κοίταξε το ρολόι του και ξεκίνησε πάλι βιαστικά να φύγει.Μάλλον είχε αργήσει στην δουλειά του.
Ο μονός που έδωσε μεγαλη προσοχή στον άγνωστο βιολιστή μας ήταν ένας τρίχρονος πιτσιρικάς .Η μάνα του τον σβάρνισε να μην κοντοσταθεί αλλά ο πιτσιρίκος πεισματικό στάθηκε να ακούσει τον βιολιστή! Τελικά η μητέρα με βίαιη κίνησή παρέσυρε τον πιτσιρίκο να περπατήσει μαζί της. Ο πιτσιρικάς συνέχιζε περπατώντας να κοιτάζει συνέχεια τον βιολιστή.

Την συμπεριφορά του πρώτου μικρού ακολούθησαν γενικά πολλά παιδιά της ηλικίας του αλλά ...