Πρόταση σοκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου για να συνεορτάσουμε το Πάσχα του 2025 με τους Καθολικούς

 

Ένας έφηβος φέρεται άσχημα στα πρόσωπα που ξέρει ότι μπορεί να στηριχτεί


Πολλές φορές οι έφηβοι έχουν μια χυδαία συμπεριφορά και χρησιμοποιούν υβριστική γλώσσα απέναντι στους γονείς τους. Μη σας σοκάρει το ότι ο έφηβός σας σάς φέρεται με έναν τρόπο που τον θεωρείτε ασεβή.

Σχεδόν όλοι οι έφηβοι περνούν από μια διετή ή τριετή περίοδο όπου μιλούν με άσχημο τρόπο στούς γονείς τους (ιδιαίτερα στις μητέρες τους) και δείχνουν σημάδια ασέβειας. Παρά το γεγονός ότι δεν εγκρίνω αυτή τη συμπεριφορά, και ούτε πιστεύω ότι οφείλετε να την ανεχτείτε, μόνο και μόνο επειδή τα παιδιά περνούν μια συγκεκριμένη φάση, πιστεύω, όμως, ότι είναι σημαντικό για σας να καταλάβετε από που πηγάζει αυτή η συμπεριφορά.

‘Ενας έφηβος φέρεται άσχημα κυρίως στα πρόσωπα που ξέρει ότι μπορεί να στηριχτεί. Μπορεί να σας φαίνεται αντιφατικό, ωστοσο είναι αλήθεια. Ο έφηβος ξέρει ότι η μητέρα του θα συνεχίσει να τον αγαπάει, όπως και να συμπεριφερθεί. Ξέρει ότι η μητέρα του, ακόμα κι αν πληγωθεί δεν θα πάψει να τον αγαπάει. Η μητέρα του γίνεται έτσι ένα άτομο πάνω στο οποίο θα δοκιμάσει να κατευθύνει ένα μέρος από τις ανασφάλειες και τα οργισμένα του συναισθήματα. Ο  κίνδυνος έτσι γίνεται πιο μικρός. Αν δοκίμαζε την ίδια συμπεριφορά με τους δασκάλους του, τους φίλους, τους γείτονες, ή τους ξένους θα βρισκόταν απέναντι σε ένα σοβαρό πρόβλημα, γιατί θα χρειαζόταν να υποστεί τις συνέπειες της υβριστικής του συμπεριφοράς απέναντι στους άλλους.

Αλλά η μαμά τον, η παλιά καλή μαμά του, συνεχίζει να τον αγαπάει, ακόμα κι όταν φέρεται με τον πιο απαράδεκτο και χυδαίο τρόπο. Η συμπεριφορά αυτή είναι σχεδόν δείγμα αγάπης, ακόμα κι αν έχει λανθασμένη κατεύθυνση, και σίγουρα περνάει πολύ γρήγορα. Με άλλα λόγια, ο έφηβος θα τολμήσει τις συμπεριφορές αυτές μόνο με ανθρώπους που είναι βέβαιος ότι δεν πρόκειται να χάσει την αγάπη τους. Η μητέρα είναι εύκολος στόχος και γι’ αυτό θα πρέπει να ξέρει ότι στην ουσία η συμπεριφορά αυτή είναι μια κρυφή φιλοφρόνηση.

Σημαίνει, π.χ.πως το παιδί σας έχει τέτοια εμπιστοσύνη σε σας, που μπορεί να αποτολμήσει να δείξει τη χειρότερη πλευρά του μπροστά σας. Είναι ένα αντίστροφο δείγμα αγάπης, πράγμα βέβαια που δεν το κάνει λιγότερο οδυνηρό. Σαν μητέρα κι εσείς έχετε το περιθώριο της επιλογής, δεν είστε υποχρεωμένη να...

Όσιος Ιωσήφ: Με την ευχή ευλογείται η εργασία, αγιάζεται το στόμα, η γλώσσα, η καρδιά, ο χώρος, ο χρόνος και όλος ο άνθρωπος!





(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

Γράφει ο Γέροντας, π. Εφραίμ Φιλοθεΐτης και Αριζονίτης: 

 

Ο Γέροντας [νυν όσιος Ιωσήφ Ησυχαστής] δεν μας έκανε πολλές διδασκαλίες η διαλέξεις περί Νοεράς προσευχής. Όχι ότι δεν μπορούσε, αφού ήταν πραγματικός επιστήμων της Νοεράς προσευχής, διάδοχος και συνεχιστής της Νηπτικής παραδόσεως, αλλά επειδή ήταν επιφυλακτικός, για να μην φουσκώση τα μυαλά μας με φαντασίες καταστάσεων που δεν είχαμε φθάσει.

Ολιγόλογες λακωνικές συμβουλές μας έδινε κατά την διάρκεια των νυκτερινών μας εξαγορεύσεων, υπό την μορφή υποδείξεων περισσσότερον, μα ήσαν πάντα μεστές ωφελείας.

Η στάσις του ήταν «προχώρα και εγώ σε παρακολουθώ». Και ο λόγος εγίνετο πράξις. Με την ευχή του Γέροντα κοπιάζαμε στην προσευχή. Και ερχόταν φορές να κάνουμε τρεις, τέσσερις, πέντε ώρες νοερά προσευχή, με σκυμμένο το κεφάλι, και τον νου κολλημένο μέσα στο βάθος της πνευματικής καρδιάς.

Καμιά φορά σήκωνα το κεφάλι να πάρω αέρα, αλλά η γλυκύτητα με τραβούσε πάλι μέσα στην καρδιά! Η ψυχή είχε γευθή και έλεγε:

«Μη ζητάς τίποτε άλλο, αυτό είναι. Αυτός είναι ο πολύτιμος ουράνιος θησαυρός. Απόλαυσέ τον!»

Αλήθεια! Πολλές φορές οι προσευχές του Γέροντός μου με...

Το ηλιακό σύστημα που έχει διάμετρο δισεκατομμύρια έτη φωτός, μπροστά στον παράδεισο, αυτές οι αποστάσεις, είναι ένα τίποτα! Τόσος μεγάλος είναι ο Παράδεισος στην Βασιλεία των Ουρανών...




 Είναι μερικά ζώα που είναι ολότυφλα, όπως ο τυφλοπόντικας και η νυχτερίδα. Γιατί ο Θεός τα έκανε τα ζώα αυτά εντελώς τυφλά, ενώ λάμπει αυτός ο ήλιος; Είναι άσπλαχνος, σκληρός και μερολήπτης ο Θεός; 

Όχι βέβαια, αλλά τα έπλασε ο Θεός, για να μας διδάξει, ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν, αλλά δεν βλέπουν. Οφθαλμούς έχουν, αλλά δεν βλέπουν, διότι είναι ψυχικά τυφλοί. Οι άνθρωποι αυτοί, στερούμενοι Πνεύματος Αγίου, δεν μπορούν να δουν το Χριστό μας, Τον οποίο  δεν πιστεύουν. 
Υπάρχουν δηλ. 2 ειδών τυφλοί: Οι σωματικοί τυφλοί και οι πνευματικά τυφλοί. Ο νους για να δει καθαρότερα, πρέπει να ταπεινωθεί και να αγιαστεί. Εκεί είναι το μυστικό για να δει κανείς πνευματικά, αφού το ''μάτι'' υπάρχει. Αγνότητα του νοός είναι, το να μην σκέπτεται κάποιος τίποτα το πονηρό. Είναι η πιο ακριβή μορφή ψυχικής παρθενίας.

Ξέρετε ποιά είναι η προσευχή του αθέου ανθρώπου; Είναι η εξής: 
- Θεέ μου, Θεέ μου, Θεέ μου... δεν υπάρχεις! 
Μα γιατί απευθύνεται σε κάποιον έτσι, αφού ...

Ἀφ΄ ὅτου εἰσῆλθες ἐδῶ, ἄνθρωπε, ἐδίωξες τόν Θεόν ἀπ΄ ἐμοῦ!"




 "Προσέχετε νά μήν ἐπαινῆτε ἕνας τόν ἄλλον κατά πρόσωπον. Διότι βλάπτει καί τούς τελείους ὁ ἔπαινος, ὄχι ἐσᾶς ὅπου εἶσθε ἀκόμη ἀδύνατοι...

Ἕναν Ἅγιον τόν εἶπεν ἕνας μουσαφίρης τρεῖς φορές ὅτι...

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Λουκέτο στο φιλοσκοπιανό σωματείο από το εφετείο Κοζάνης

Μάθημα μάρκετιγκ από τον Χριστό στον π. Σίμωνα Αρβανίτη όταν ήταν νέος!


 Μια μέρα, αναφερόμενος στα νεανικά του χρόνια ο Γέροντας μου διηγήθηκε τα παρακάτω [Διηγείται ο μοναχός, π. Ζωσιμάς, υποτακτικός του Γέροντα, π. Σίμωνα Αρβανίτη]:

Ήμουν πολύ στενοχωρημένος. Πουλούσα σταφύλια γυρνώντας στις γειτονιές της Αθήνας όλη τη μέρα κάτω από τον καυτόν ήλιο με το ζώο μου για να βγάλω ένα μεροκάματο. Δεν με ένοιαζε ο κόπος, αλλά δε μου έμενε καθόλου χρόνος για να μελετήσω.
Εκεί που καθόμουν σκεφτικός και στενοχωρημένος, έκανα και την προσευχή μου στον Κύριο λέγοντας τον πόνο μου.
«Δεν υπάρχει καμμιά λύση, Κύριέ μου, να μου μένει λίγη ώρα για να διαβάζω λιγάκι; Να γυρίζω έτσι όλη τη μέρα για ένα μεροκάματο και μόνο για τα υλικά πράγματα και να παραμελώ την ψυχή μου, χωρίς λίγη προσευχή και πνευματική μελέτη;
Τα σταφύλια δεν πουλιούνται εύκολα και αναγκάζομαι να τρέχω όλη τη μέρα στους δρόμους. Δεν υπάρχει καμμιά καλύτερη λύση για μένα»;

Και δεν το κρύβω, συνέχισε, πως είχα και κάποια προβλήματα συνειδήσεως γι’ αυτή τη δουλειά. Ο πατέρας μου με μάλωνε συχνά γιατί δεν πουλούσα όλα τα σταφύλια και με συμβούλευε να φωνάζω δυνατά και να λέω:
«Έχω τα καλύτερα σταφύλια και τα πιο φτηνά!». Αυτό όμως δεν με ανάπαυε, γιατί ούτε τα καλύτερα σταφύλια είχα ούτε τα πιο φτηνά. Και εγώ δεν ήθελα να λέω κάτι που δεν ήταν αλήθεια.
Γι’ αυτό και με δάκρυα στα μάτια έλεγα και ξανάλεγα:
«Αφού, Κύριέ μου, ούτε τα πιο καλά είναι τα σταφύλια μου ούτε και τα πιο φτηνά, πρέπει να βρεθεί κάποια άλλη λύση. Ποια όμως; Εγώ δεν μπορώ να βρω τέτοια λύση. Βρες μου εσύ, Κύριέ μου, για να πουλάω σταφύλια και καλά και φρέσκα και φτηνά. Το ξέρεις γιατί, θέλω να μου μένει καιρός για μελέτη πνευματική και για προσευχή. Γυρνώντας έτσι όλη τη μέρα στους δρόμους δεν μπορώ να κάνω ούτε το ένα ούτε το άλλο».
Είχα προσευχηθεί με όση θέρμη μπορούσα. Και τότε άκουσα μια φωνή να μου λέει: «Άκουσε, παιδί μου Παναγιώτη, τι να κάνεις για να μη στενοχωριέσαι, ώστε και τη δουλειά σου να κάνεις σωστά και καιρό να βρίσκεις για μελέτη και προσευχή. Να σηκώνεσαι νύχτα και να πηγαίνεις στην κεντρική αγορά. Και να περιμένεις εκεί με το ζώο σου.
Μόλις η αγορά ανοίξει, να πηγαίνεις στα μανάβικα και να παίρνεις τα καλύτερα. Φόρτωσε το ζώα σου 150 οκάδες. Μη φοβάσαι!
Μπορεί να σηκώσει αυτό το φορτίο, γιατί και εύσωμο είναι και δυνατό. Να κοιτάξεις πόσο πουλούν οι άλλοι και εσύ να κατεβάζεις την τιμή πιο χαμηλά από τη δική τους. Και να πηγαίνεις μόνο σε ένα δρόμο, στην οδό Πατησίων, και όχι σε πολλούς άλλους, όπως πρίν. Αυτό να κάνεις και θα ιδείς πως δεν θα χρειάζεται να τριγυρνάς όλη τη μέρα σε όλους τους δρόμους».
Η φανέρωση, που μου έγινε, συνέχισε ο Γέροντας, σταμάτησε στο σημείο αυτό. Από όσα μου είπε ο Κύριος κατάλαβα πως πρέπει να κάνω τη δουλειά μου. Και αυτό έκανα. Σηκώθηκα νύχτα και πήγα, σύμφωνα με τη συμβουλή που μου δόθηκε, στην κεντρική αγορά.
Μόλις άνοιξε, πήγα στα μανάβικα και κοίταξα να βρω τα καλύτερα σταφύλια. Αγόρασα όσα μου χρειάζονταν, φόρτωσα το ζώο μου, έβαλα τιμή κατώτερη από αυτήν που είχαν οι άλλοι και πήγα κατευθείαν στην Πατησίων και εκεί άρχισα να φωνάζω όσο μπορούσα πιο δυνατά:
«Έχω σταφύλια από τα πιο καλά και τα πιο φτηνά!»
Και αυτό που έλεγα ήταν αλήθεια. Ο κόσμος έβγαινε από τα σπίτια του για να ιδεί, αν πραγματικά τα σταφύλια μου ήταν και τα καλύτερα και φτηνότερα. Βλέποντας πως τα σταφύλια μου και φρεσκότατα ήταν και πραγματικά πολύ πιο φτηνά από τους άλλους, δεν είχα χέρια να ζυγίζω και να πουλώ! Μελίσσι γύρω μου ο κόσμος!
Όλοι μου έλεγαν πως θα χρεοκοπούσα και θα έπεφτα έξω. Εγώ όμως τους απαντούσα πως ο Θεός θα ευλογούσε και δεν θα έπεφτα έξω. Και πραγματικά. Πούλησα όλα τα σταφύλια μου επί τόπου και γύρισα σπίτι μου.
Και η ώρα ήταν μόλις έντεκα το πρωί! Και αυθόρμητη έβγαινε από τα βάθη της καρδιάς μου η προσευχή: «Να, που έγινα άνθρωπος τώρα, Θεέ μου. Δόξα στο όνομά σου»!
Μετράω και τα χρήματα και βλέπω πως ήταν περισσότερα από άλλες φορές, γιατί δεν είχα καμμιά φθορά στο εμπόρευμά μου, όπως συνήθως. Την άλλη μέρα έκανα πάλι το ίδιο. Μόλις έφτασα στον τόπο που ήμουν και χτες, τι να ιδώ; Μια μεγάλη ουρά από κόσμο να με περιμένει!
Είχαν έρθει και από την άλλη άκρη του δρόμου για να προλάβουν να πάρουν σταφύλια από μένα. Και πριν να φτάσει το μεσημέρι, πούλησα όλα μου τα σταφύλια. Ο Κύριος στην αγάπη του μου φανέρωσε δυο-τρία πράγματα.
Πρώτον να παίρνω τα καλύτερα σταφύλια. Δεύτερον να τα δίνω πιο φτηνά και τρίτον να πηγαίνω μόνο σε ένα δρόμο, στην οδό Πατησίων.
Ο κόσμος έβλεπε και εκτιμούσε την αλήθεια και την τιμιότητα και αντί να αναζητώ εγώ τους ανθρώπους, έρχονταν αυτοί σε μένα! Δεν ήταν αυτό μια εξαιρετική ευλογία για μένα»;

https://www.pemptousia.gr/2018/05/mathima-marketigk-apo-ton-christo-ston-p-simona-arvaniti-otan-itan-neos/

"Είναι πολύ δύσκολο να διαγνώσεις μέσα σου την υπερηφάνεια. Να όμως μερικά συμπτώματα..




 - Να θυμάσαι και να φοβάσαι δυο λογισμούς:

Ο ένας λέει: είσαι άγιος,
κι ο άλλος: δεν θα σωθείς.

Κι οι δυο λογισμοί προέρχονται από τον εχθρό
(δηλ. τον διάβολο)
και δεν έχουν αλήθεια μέσα τους.
Εσύ όμως να σκέφτεσαι:
Εγώ είμαι μεγάλος αμαρτωλός,
αλλά ο σπλαχνικός Κύριος αγαπά πολύ τους ανθρώπους
και θα συγχωρήσει σ’ εμέ τις αμαρτίες μου.

- Πονηροί λογισμοί καταπονούν τη υπερήφανη ψυχή,
κι αν δεν...