Κυριακή ΙΓ’ Λουκά: Σχετικά με τον πλούσιο νεανίσκο που επιθυμούσε να κληρονομήσει την αιώνια ζωή (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

 



(Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο, κεφ. ιη΄, χωρία 18 έως 27)

Αποσπάσματα από την ομιλία ΞΓ΄

«Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;» (Και ιδού Τον πλησίασε κάποιος και Του είπε· διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;) Ορισμένοι κατηγορούν τον νέο αυτόν ως ύπουλο και πονηρό και ο οποίος πλησίασε τον Ιησού με σκοπό να Τον πειράξει· εγώ όμως δε θα μπορούσα να μην πω ότι ήταν φιλάργυρος και δούλος των χρημάτων, επειδή και ο Χριστός τον ήλεγξε ως άνθρωπο αυτού του είδους, ύπουλο όμως δε θα μπορούσα να τον ονομάσω με κανένα τρόπο, και διότι δεν είναι ασφαλές το να επιχειρεί κανείς να κρίνει τα άγνωστα πράγματα και ιδίως όταν πρόκειται για κατηγορίες, και για το ότι ο ευαγγελιστής Μάρκος έχει αναιρέσει αυτήν την υποψία· καθ΄όσον λέγει ότι «έτρεξε προς Αυτόν και αφού γονάτισε εμπρός Του, Τον παρακαλούσε» και ότι «ο Ιησούς τον κοίταξε με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον και τον συμπάθησε» (Μαρκ. 10, 21). Αλλ΄ όμως είναι μεγάλη και τυραννική η δύναμη των χρημάτων και αυτό γίνεται φανερό και από την περίπτωση αυτή· διότι και αν ακόμη είμαστε ως προς ...

Τί είναι γυναίκα; (What is a Woman?) [Η ΤΑΙΝΙΑ]

 



Από ιστοσελίδα “Documentary Mania”

Τί είναι  γυναίκα; Προκλητική και ενοχλητική ερώτηση… Υπάρχουν φύλα; Είναι «κοινωνική κατασκευή» οι ρόλοι των φύλων και τα ίδια τα φύλα; Μπορεί πράγματι μια γυναίκα να «παγιδευτεί στο σώμα ενός άνδρα»; Μπορεί ένας άνδρας να  διεκδικήσει να ...

Όταν σας έρχονται κακοί λογισμοί


Όταν σας επισκέπτονται κακοί λογισμοί για οποιονδήποτε, παλέψτε με την κακή αυτή σκέψη για τον αδελφό μας ή την αδελφή μας!
Τότε θα διαφυλάξετε την ενότητα της ζωής, την ενότητα της αγάπης στο Πνεύμα του Θεού μας.
Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι, όταν διαλογίζονται κάτι κακό σε κάποια γωνιά του σπιτιού τους, στη «φωλιά» τους, καταστρέφουν το μεγάλο σώμα όλης της ανθρωπότητος.
Από τους κακούς αυτούς λογισμούς και τις αρνητικές διαθέσεις προς τον αδελφό συντρίβεται ο ίδιος ο άνθρωπος και αισθάνεται τη δυστυχία του.
Αυτό είναι πολύ λεπτό πράγμα. Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η άσχημη σκέψη μας δεν είναι η πρώτη σκέψη αλλά ...

Ο γέροντας Γαβριήλ από το Άγιον Όρος συμβουλεύει..




 Ὁ γέροντας Γαβριήλ ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος συμβουλεύει:

Γιά νά ἔχουμε εὐλογία ἀπό τόν Θεό σάν ἄτομα, σάν οἰκογένεια, σάν ἔθνος πρέπει νά κάνουμε ἐπιμελῶς

« ΕΠΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ »

1.Τακτική ἐξομολόγηση στόν πνευματικό.

2.Τακτικό ἐκκλησιασμό.

3.Θεία Κοινωνία σύμφωνα μέ...

Οι δέκα σημαντικότερες διαφορές μεταξύ της Ορθόδοξης Ανατολής και της επικρατούσας στην Δύση «Νέας Εποχής»

 


Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

Το παρόν άρθρο αφιερώνεται στην μνήμη του Αγίου Ιωάννου Γ΄ Δούκα Βατάτζη του Ελεήμονος (1193-1254), ευσεβούς Βασιλέως της Μεσαιωνικής Αυτοκρατορίας της Νίκαιας (1222-1254), ο οποίος με τις άοκνες και επιτυχημένες πολιτικές, στρατιωτικές και διπλωματικές του πρωτοβουλίες συνέβαλε τα μέγιστα στην ανασύσταση και αναλαμπή της Ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που είχε προηγουμένως καταλυθεί από τους «Χριστιανούς» Σταυροφόρους της Δύσης και του Πάπα.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει την μνήμη του στις 4 Νοεμβρίου κάθε χρόνο. Στην γενέτειρα του Αγίου, στο Διδυμότειχο της Θράκης, η τοπική Εκκλησία τιμώντας την μνήμη του Αγίου Ιωάννου Βατάτζη διοργανώνει κάθε χρόνο λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις, τα λεγόμενα «Βατάτζεια»

Οι ανταγωνισμοί, οι έριδες και οι συγκρούσεις που παρατηρούνται διαχρονικά μεταξύ Ανατολής και Δύσης οφείλονται σε πολιτικά, κοινωνικά, ιστορικά, θεολογικά και εκκλησιολογικά αίτια τα οποία ανατροφοδοτούν τον διχασμό και ...

20 Νοεμβρίου – Γιορτή σήμερα: Όσιος Γρηγόριος ο Δεκαπολίτης

 




 Τη μνήμη του Οσίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου τιμά σήμερα, 20 Νοεμβρίου, η Εκκλησία μας. Ο Όσιος Γρηγόριος έζησε τον 9ο αιώνα μ.Χ. και καταγόταν από την Ειρηνόπολη της Δεκαπόλεως.

Τη χριστιανική ανατροφή του όφειλε πρώτα στη μητέρα του Μαρία, η οποία, με τη ζωντανή της πίστη στο Χριστό, ανέθρεψε το γιο της σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου.

 


 

 


 

 

Ο Γρηγόριος έγινε μοναχός και αγωνιζόταν έντονα για ηθική τελειοποίηση. Εκείνο που ιδιαίτερα τον διέκρινε, ήταν η καλλιέργεια της εγκράτειας στον εαυτό του.

Τη θεωρούσε απαραίτητη για την καθαρότητα του νου και την ηθική κυριαρχία στη σάρκα.
Και σε όσους τον ρωτούσαν γιατί δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα σ’ αυτή την αρετή, απαντούσε με τον αιώνιο λόγο της Αγίας Γραφής: «Πας ο αγωνιζόμενος πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν ούν ίνα φθαρτόν στέφανον λάβωσιν, ημείς δε άφθαρτον» (Α’ προς Κορινθίους, θ’ 25).

Καθένας, δηλαδή, που αγωνίζεται, εγκρατεύεται σε όλα, ακόμα και στην τροφή και στο ποτό. Και εκείνοι μεν, οι αθλητές του κόσμου, αγωνίζονται και εγκρατεύονται για να πάρουν στεφάνι που φθείρεται. Εμείς όμως, οι αθλητές του Χριστού, αγωνιζόμαστε για άφθαρτο στεφάνι.

Ο Γρηγόριος όμως δεν αρκέσθηκε μόνο στη μοναχική ζωή. Μετείχε από κοντά στους σκληρούς αγώνες κατά των εικονομάχων βασιλέων. Έκανε πολλά ταξίδια και τελικά εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, στη Μονή του Αγίου Μηνά. Επιδόθηκε σε συγγραφές και πέθανε από βαριά αρρώστια στην Κωνσταντινούπολη το 816 μ.Χ.

Εορτολόγιο: Δεναχίς, Δεναχίδα.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Λυχνία ὡς δίπυρσος τῶν θεϊκῶν δωρεῶν, ἀκτῖσι τῆς χάριτος φωταγωγοῦσιν ἡμᾶς πατέρες οἱ ἔνθεοι, Πρόκλος τοῦ Βυζαντίου, ὁ σοφὸς ποιμενάρχης, Γρηγόριος ὁ θεόφρων, Δεκαπόλεως γόνος· διὸ μετὰ προθυμίας τούτοις προσέλθωμεν.

Ἦχος δ’.
Ὁ Θεὸς τῶν Πατέρων ἡμῶν, ὁ ποιῶν ἀεὶ μεθ᾽ ἡμῶν, κατὰ τὴν σὴν ἐπιείκειαν, μὴ ἀποστήσῃς τὸ ἔλεός σου ἀφ᾽ ἡμῶν, ἀλλὰ ταῖς αὐτῶν ἱκεσίαις, ἐν εἰρήνῃ κυβέρνησον τὴν ζωὴν ἡμῶν.

Κάθισμα
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τῇ θείᾳ λαμπρότητι, καταυγαζόμενος, τὸ σκότος ἐδίωξας, τῶν ψυχοφθόρων παθῶν, Γρηγόριε ἀοίδιμε, ἤρθης πρὸς ἀπαθείας, καθαρώτατον ὕψος, ἤστραψας παραδόξως, ἰαμάτων ἀκτῖνας, σκηνώσας εἰς ἄδυτον φῶς, τῆς βασιλείας Χριστοῦ.

https://www.vimaorthodoxias.gr/vioi-agion/20-noemvrioy-giorti-simera-osios-grigorios-o-dekapolitis/

Εισόδια της Θεοτόκου: Το γεγονός της εορτής και τα εξ αυτού συμπεράσματα (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)

 


 Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου  

«Την θεόπαιδα Παρθένον καί Θεοτόκον ν να Κυρίου προσαγομένην εσεβς νευφημήσωμεν…»

Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας γιορτάζει την Είσοδον της Υπεραγίας Θεοτόκου εις τον ναόν του Σολομώντος, εις τα Άγια των ΑγίωνΕίναι γνωστό ότι οι γονείς της Υπεραγίας Θεοτόκου, Ιωακείμ και Άννα, ήσαν στείροι. Δηλαδή δεν έκαναν παιδιά. Και είχαν φθάσει σε μία προχωρημένη ηλικία, και παιδί δεν είχαν. Επειδή δε εθεωρείτο όνειδος, κυρίως εις την γυναίκα που δεν έκανε παιδιά, γι’ αυτό τον λόγο νυχθημερόν παρακαλούσαν τον Κύριο να τους δώσει ένα παιδί. Και ο Κύριος εισήκουσε την προσευχή τους. Και τους έδωκε ένα κορίτσι. Την Υπεραγίαν Θεοτόκον. Και στις προσευχές τους μέσα, είχαν τάξει εις τον Θεόν να προσφέρουν το παιδί εις τον ναόν. Ό,τι δηλαδή είχε κάνει παλιότερα η Άννα, η γυναίκα του Ελκανά, η δεύτερη γυναίκα του Ελκανά, που δεν είχε παιδιά, κι εκεί παρακαλούσε τον  Θεό, στον ναό να της δώσει παιδί. Διότι η άλλη γυναίκα είχε πολλά παιδιά, και ησθάνετο πολύ δύσκολα, ησθάνετο όνειδος, όπως σας είπα, ντροπή· γι’ αυτόν τον λόγο, παρακαλούσε θερμά τον Θεό, και είπε: «Θεέ μου, δώσε μου ένα παιδί, και θα Σου το αφιερώσω». Και πράγματι, έκανε τον Σαμουήλ. Και τριών ετών τον έφερε εις τον ναόν και...

Γιατί είναι ασυμβίβαστη η ιδιότητα του μασόνου με την ιδιότητα του μέλους της ΝΙΚΗΣ;

 



Ορισμένες φορές τίθεται το ερώτημα από καλοπροαίρετους φίλους της Νίκης, ποιά είναι η επίσημη στάση της Νίκης απέναντι στον μασονισμό και αν θα ήταν δυνητικά αποδεκτή η συνύπαρξη των ιδιοτήτων μέλους της Νίκης και μέλους μασονικής στοάς. 

Η απάντηση είναι αρνητική. Είναι ασυμβίβαστο να είναι κανείς μέλος της Νίκης και ταυτόχρονα μασόνος.

Οι λόγοι για τους οποίους η παραπάνω απάντηση είναι αρνητική, προκύπτουν από τις προϋποθέσεις ώστε να γίνει κανείς μέλος της Νίκης. Στην παρ. 7.1 του καταστατικού της, η ΝΙΚΗ προσδιορίζει: 

«Ως μέλος του Kινήματος μπορεί να εγγραφεί οποιοσδήποτε Έλληνας στην καταγωγή, ή αποδεδειγμένος φιλέλληνας, άνω των 18 ετών, ο οποίος δεν έχει στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα και...

Ἡ θάλασσα τοῦ κόσμου

 



Ὁ ὅσιος Νήφων προσευχόταν πάλι μία μέρα, ὅταν ὁ νοῦς του πῆγε στὸν θάνατό του καὶ στὴν ἀναχώρησή του γιὰ τὴν ἄλλη ζωή. Κι ἐνῶ συλλογιζόταν ἐκείνη τὴν μεγάλη καὶ φοβερὴ ὥρα, ἔπεσε σὲ ἔκσταση.

Βλέπει τότε μία μεγάλη θάλασσα, ὅπου κολυμποῦσαν ἀναρίθμητοι ἄνθρωποι. Ὅλοι ἔδειχναν πὼς ἀγωνίζονταν νὰ φτάσουν σὲ κάποιαν ἀκτή, ποὺ βρισκόταν ἀπέναντι, ἀρκετὰ μακριά. Μερικοὶ ὅμως, καθὼς κολυμποῦσαν, σήκωναν στοὺς ὤμους τους τεράστια φορτία – πέτρες, λάσπη, ξύλα, στάχτη, μπακίρι, χρυσάφι…, ὅλα τὰ ὑλικὰ τοῦ κόσμου. Οἱ πιὸ πολλοὶ ἀπ’ αὐτοὺς – ἀλίμονο! – πνίγονταν κάτω ἀπ’ τὸ βάρος τοῦ φορτίου τους. Ἄλλοι πάλι σήκωναν μικρὰ φορτία, κολυμπώντας ὅμως μάζευαν κι ἄλλα πράγματα. Κι ἐνῶ οἱ ταλαίπωροι βούλιαζαν, πρόσθεταν συνέχεια βάρος στὸ φορτίο τους, ὥσπου πνίγονταν κι αὐτοί!

Ἡ θάλασσα ἦταν φουρτουνιασμένη. Κι ὁλόγυρά της βασίλευε σκοτάδι πηχτό. Παγωνιὰ καὶ φόβος παντοῦ.

Ἀρκετοὶ κολυμβητὲς δὲν εἶχαν φορτία. Ὁρισμένοι προχωροῦσαν σταθερὰ πρὸς τὴν ἀκτή, περνώντας ἄνετα μέσ’ ἀπὸ τὰ κύματα. Ἄλλοι ὅμως, ἐκεῖ ποὺ κολυμποῦσαν, ἔκαναν ξαφνικὰ ἕνα μακροβούτι, καὶ χάνονταν γιὰ πάντα μέσα στὴν θανάσιμη ἀγκαλιὰ τοῦ βυθοῦ.

Μερικοὶ περπατοῦσαν πάνω στὸ νερὸ σὰν σὲ στέρεο ἔδαφος. Μὰ τὸ πιὸ θαυμαστὸ ἦταν, ὅτι κάποιοι εἶχαν φωτεινὰ φτερά. Μ’ αὐτὰ πετοῦσαν πάνω ἀπὸ τὴν θάλασσα κι ἔφταναν γοργὰ στὴν ἀκτή.

Ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ κολυμποῦσαν, οἱ περισσότεροι σταματοῦσαν πότε-πότε, γιατί, καθὼς φαίνεται, κουράζονταν. Πολλοί, ἐνῶ...