Αφήστε το (αγέννητο παιδί) να ζήσει…

Τεκνογονία / Εκτρώσειςtrackback
Αξιόλογη πρωτοβουλία για την προστασία της ζωής του αγέννητου παιδιού. Ακολουθούν τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σποτ για την πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα γνωριμίας στις 6/5/2018.
http://istologio.org/?p=8301&utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+istologio+%28Alive+blog%29

Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης:Ἡ στενοχώρια δείχνει ὅτι δέν ἐμπιστευόμαστε τή ζωή μας στόν Χριστό



Άγιος Πορφύριος
Είναι μεγάλη τέχνη να τα καταφέρετε να αγιασθεί η ψυχή σας. Παντού μπορεί ν’ αγιάσει κανείς. Και στην Ομόνοια μπορεί ν’ αγιάσει, αν το θέλει.

Στην εργασία σας, όποια και να είναι, μπορείτε να γίνετε άγιοι. Με την πραότητα, την υπομονή, την αγάπη. Να βάζετε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, με ενθουσιασμό και αγάπη, προσευχή και σιωπή. Όχι να έχετε άγχος και να σας πονάει το στήθος...

Να εργάζεσθε με εγρήγορση, απλά, απαλά, χωρίς αγωνία, με χαρά κι αγαλλίαση, με αγαθή διάθεση.Τότε έρχεται η θεία χάρις. Όλα τα δυσάρεστα, που μένουν μέσα στην ψυχή σας και φέρνουν άγχος, μπορούν να γίνουν αφορμή για τη λατρεία του Θεού και να παύσουν να σας καταπονούν. Να έχετε εμπιστοσύνη στον Θεό.Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεσθε. Όλη σας η προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε το φως, να κατακτήσετε το φως. Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, να δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.

Η στενοχώρια δείχνει ότι δεν εμπιστευόμαστε τη ζωή μας στον Χριστό.

Η επικοινωνία με τον Χριστό, όταν γίνεται απλά, απαλά, χωρίς πίεση, κάνει τον διάβολο να φεύγει. Ο σατανάς δεν φεύγει με πίεση, με σφίξιμο.

Απομακρύνεται με την πραότητα και την προσευχή. Υποχωρεί, όταν δει την ψυχή να τον περιφρονεί και να στρέφεται με αγάπη προς τον Χριστό. Την περιφρόνηση δεν μπορεί να τη υποφέρει, διότι είναι υπερόπτης. Όταν, όμως, πιέζεσθε, το κακό πνεύμα σας παίρνει είδηση και ...

Η Ανάσταση που άργησε…

Μεγάλο Σάββατο βράδυ. Ο Γέροντας, λαμπροφορεμένος, υποδεχόταν τον κόσμο και έ­παιρνε τις λειτουργίες. Είχε ετοιμάσει τα καντή­λια από νωρίς. Έτοιμα όλα, σβηστά. Άρχισε το «Ευλογητός», πήρε καιρό μέσα στά μαύρα του τα ράσα, με τους βοστρύχους των μαλλιών και των γενειών του να λάμπουν.

Σοβαρός-σοβαρός. Ανοι­γόκλεινε την πόρτα, παραπατούσε, αλλά έτρεχε κιόλας, προσκυνούσε τις Δεσποτικές εικόνες, τον θρόνο, έμπαινε στο Ιερό, έπαιρνε τις λειτουργί­ες, ψέλναμε τον Κανόνα «Κύματι θαλάσσης». Δεν είχε ο Γέροντας χρόνο κοσμικό, είχε χρόνο λει­τουργικό. Μαζευόταν ο κόσμος, πολύς κόσμος. Χριστιανοί, που τον αγαπούσαν, αλλά και άλλοι από την γειτονιά δρασκέλιζαν την μάντρα, σκύβον­τας από το μικρό πορτάκι, άρρωστοι, νοσοκόμες, γιατροί. Καθυστερούσε ο Γέροντας. Σβηστά τα φώτα. Ψέλναμε, ξαναψέλναμε, δεν έβγαινε να πη το «Δεῦτε, λάβετε φῶς».
Έφευγα από το ψαλτήρι, να πάω στο Ιερό, μου έλεγε:
«Ξέρω, ξέρω». Αδημο­νία. Οι άλλες εκκλησίες σήμαναν ήδη Ανάσταση, βαρελότα πέφτανε κι αυτός δεν έβγαινε.
«Ξέρω, ξέ­ρω», μου λέει.»Όποιος θέλει να φύγη. Δέν μπορεί. Ας τους βάλουμε στην εκκλησία, τά προβατάκια του Χριστού μας, Βαγγέλη. Μέσα στην κιβωτό είναι μιά φορά τόν χρόνο. Ας καθυστερήσουν. Ψάλλε εσύ, ψάλλε».
«Τά είπα, Γέροντα, πάλι καί πάλι».
Τέλος πάντων, βγήκε. Άλλο πανηγύρι. ‘Εκουνούσε την λαμπάδα γελώντας,
βλέποντας το φως. «Επεφταν οι Χριστιανοί κι εκείνος εκουνούσε την λαμπάδα του. Πήραν το φως, διαδόθηκε παντού, έξω στις αυλές. Ψέλναμε: «Την Ἀνάστασίν Σου, Χριστέ Σωτήρ». Βγήκαμε, καθυστερούσε, χαιρε­τούσε, ευλογούσε, σταύρωνε. Ανέβηκε σ’ ένα ...

Η υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας.

Στην εποχή μας γίνεται εκτεταμένη συζήτηση για την υποβάθμιση της ποιότητας της ελληνικής γλώσσας. Αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να αφορά όλους μας και να μας κάνει να προβληματιστούμε γι’ αυτό. Είναι πολύ σοβαρό γιατί αν χαθεί η ελληνική γλώσσα θα σβηστούν μαζί και πάρα πολλά στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής κληρονομιάς.

Η υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας έχει ξεκινήσει λόγω των επιρροών που έχουμε από πολλούς εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι η τηλεόραση, τα ξενόφερτα περιοδικά και σε μικρότερο βαθμό το ραδιόφωνο. Για παράδειγμα, σήμερα τα παιδιά βλέπουν "Πάττυ" ή διαβάζουν "Σούπερ Κατερίνα" μέσα από τα οποία, τα παιδιά μαθαίνουν αγγλικές λέξεις ή φράσεις αντικαθιστώντας έτσι τις ελληνικές με τις αγγλικές.

Έτσι όλοι μας, και ιδιαίτερα τα παιδιά και οι νέοι με το πέρασμα του καιρού αντιμετωπίζουμε προβλήματα προφορικού και γραπτού λόγου. Στο γραπτό λόγο συμβάλλει και το κινητό τηλέφωνο. Όχι σαν συσκευή αλλά ο τρόπος χρήσης που γίνεται. Οι νέοι (συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών) έχουν ως γλώσσα γραφής στο κινητό τα "greeklish" όπου τελικά με την πάροδο του καιρού η ορθογραφία των νέων θα έχει καταστραφεί.

Κάποιες προτάσεις αναβάθμισης της ποιότητας της ελληνικής γλώσσας και του λεξιλογίου των νέων της σημερινής εποχής, είναι πολλές. Αρχικά όλοι πρέπει να βάλουμε στα κινητά τηλέφωνά μας την ελληνική γλώσσα γραφής. Επίσης ο περιορισμός και...

Άγιος Πορφύριος - Αυτά τα «γιατί» πολύ βασανίζουν τον άνθρωπο

ta giati

Λέγει ο σοφός Σολομών ότι ο Χριστός «ευρίσκεται τοις μη πειράζουσιν Αυτόν».
Οι «πειράζοντες» τον Θεόν είναι όσοι αμφιβάλλουν, διστάζουν ή και χειρότερα ακόμη, ανθίστανται στην παντοδυναμία Του και πανσοφία Του.
Δεν πρέπει η ψυχή μας ν’ αντιστέκεται και να λέει, «γιατί το έκανε έτσι αυτό ο Θεός, γιατί το άλλο αλλιώς, δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά;». … Αυτά τα «γιατί» πολύ βασανίζουν τον άνθρωπο, δημιουργούν αυτά που λέει ο κόσμος «κόμπλεξ»· παραδείγματος χάριν, «γιατί να είμαι πολύ ψηλός;» ή και το αντίθετο «πολύ κοντός;». Αυτό δεν φεύγει από μέσα.

Και προσεύχεται κανείς και κάνει αγρυπνίες, αλλά γίνεται το αντίθετο. Και υποφέρει κι αγανακτεί χωρίς αποτέλεσμα.
Ενώ με το Χριστό, με την χάρι φεύγουν όλα. Υπάρχει αυτό το «κάτι» στο βάθος, δηλαδή το «γιατί», αλλ’ η χάρις του Θεού επισκιάζει τον άνθρωπο κι ενώ η ρίζα είναι το κόμπλεξ, εκεί πάνω φυτρώνει τριανταφυλλιά με ωραία τριαντάφυλλα κι όσο ποτίζεται με την πίστη με την αγάπη με την υπομονή με την ταπείνωση τόσο παύει να έχει δύναμη το κακό παύει να υπάρχει δηλαδή δεν εξαφανίζεται αλλά μαραίνεται.

Όσο δεν ποτίζεται η τριανταφυλλιά τόσο μαραίνεται, ξηραίνεται, χάνεται κι αμέσως ξεπετάγεται το αγκάθι.

Δεν είναι, όμως μόνο η αντίδραση και τα «γιατί», που δείχνουν ότι εκπειράζομε τον Θεόν. Εκπειράζομε τον Θεό, όταν ζητούμε κάτι από Εκείνον, αλλά η ζωή μας είναι μακράν του Θεού. Τον εκπειράζομε όταν ζητούμε κάτι αλλά η ζωή μας δεν είναι σύμφωνη με το θέλημά Του –πράγματα, δηλαδή ενάντια στον Θεό· άγχος αγωνία απ’ το ένα μέρος κι ...

Προσβλητικό δημοσίευμα: Παγκόσμια Τράπεζα: Η Ορθοδοξία βλάπτει την ανάπτυξη!

Όπως διαβάζουμε σε δημοσίευμα του bloomberg, η Παγκόσμια Τράπεζα δημοσίευσε έρευνα δύο Βουλγάρων επιστημόνων σύμφωνα με την οποία οι αιτίες της υπανάπτυξης των ορθοδόξων εθνών της ΕΕ οφείλεται εν πολλοίς στη θρησκευτική τους παράδοση. Μάλιστα, σύμφωνα με τον πρώην Βούλγαρο ΥΠΕΞ, Συμεών Τζάνκοφ, και την ακαδημαϊκό του UCL, Ελένα Νικόλοβα, που υπογράφουν την έρευνα, η Ορθοδοξία βοήθησε και στην επικράτηση του κομμουνισμού σε κάποιες χώρες.  Σύμφωνα με στοιχεία που οι δύο επιστήμονες επιστράτευσαν από το World Values Service και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, «η Δυτική Χριστιανοσύνη έδωσε έμφαση στον ρασιοναλισμό, τη λογική και την ατομικότητα, καθώς και την αμφισβήτηση των κατεστημένων αρχών. Η Ανατολική Χριστιανοσύνη συνδέθηκε με τον μυστικισμό, το συναίσθημα και την κοινότητα και έδωσε μικρότερη έμφαση στον νόμο και τον λόγο.» Τα χαρακτηριστικά αυτά των Ορθοδόξων κοινωνιών, λέει η Παγκόσμια Τράπεζα, έτυχαν εκμετάλλευσης από ...

Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης - Λογισμοί και πλάνη


"Όποιος θέλει να προσεύχεται με καθαρό νου, πρέπει να μη μαθαίνει τα νέα των εφημερίδων, να μη διαβάζει βιβλία άσχετα προς τήν πνευματική μας ζωή, και κυρίως όσα διεγείρουν τα πάθη, και να μη
μαθαίνει από περιέργεια όσα σχετίζονται με τη ζωή των άλλων. Όλα αυτά φέρνουν στο νου αλλότριες σκέψεις, και όταν ο άνθρωπος προσπαθεί να τις διευκρινίσει, αυτές ακόμη περισσότερο συγχύζουν καί επιβαρύνουν τήν ψυχή.
* * *
Όταν η ψυχή διδαχθεί τήν αγάπη από τόν Κύριο, τότε θλίβεται για όλη τήν οικουμένη, για όλη τήν κτίση του Θεού καί προσεύχεται, ώστε όλοι να μετανοήσουν καί δεχθούν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αν, όμως, η ψυχή χάσει τη χάρη, φεύγει η αγάπη από αυτήν, γιατί χωρίς χάρη Θεού είναι αδύνατον να αγαπά κάποιος τους εχθρούς, καί τότε βγαίνουν από τήν καρδιά διαλογισμοί πονηροί, όπως λέει ο Κύριος (Ματθ. ιε΄19· Μαρκ. ζ΄ 21-22).
* * *
Χωρίς τήν ταπείνωση του Χριστού δεν καθαρίζεται ο νους καί δεν αναπαύεται ποτέ η ψυχή εν τω Θεώ, αλλά ταράζεται πάντοτε από διάφορους λογισμούς, που παρεμποδίζουν τη θεωρία του Θεού.

Ω, η κατά Χριστόν ταπείνωση! Όποιος σε δοκίμασε, ορμά προς τόν Θεό ακόρεστα ημέρα καί νύχτα.
* * *
Ω, πόσο ασθενής είμαι! Έγραψα λίγο καί αμέσως κουράστηκα καί το σώμα θέλει ανάπαυση. Καί ο Κύριος όταν ήταν στη γη, «έν τη σαρκί Αυτού», γνώρισε τήν ανθρώπινη ασθένεια. Καί Αυτός, ο Ελεήμων, κουραζόταν από τήν οδοιπορία καί κοιμόταν στο πλοίο τήν ώρα της τρικυμίας· καί όταν Τόν ξύπνησαν οι μαθητές, τότε πρόσταξε τη θάλασσα καί τόν άνεμο να σιγήσουν καί έγινε μεγάλη γαλήνη.

Έτσι καί στην ψυχή μας, όταν επικαλούμαστε το άγιο όνομα του Κυρίου, γίνεται μεγάλη γαλήνη.

Δώσε μας, Κύριε, να Σε δοξάζουμε ως τήν τελευταία μας πνοή.
_____________

Στην πλάνη πέφτει κάποιος είτε από απειρία είτε από υπερηφάνεια. Καί αν είναι από απειρία, ο Κύριος θεραπεύει γρήγορα αυτόν που πλανήθηκε, αν όμως είναι από...

Οι δικοί μας θεοί


Ονομάζουμε τον Κύριο Θεό μας, στην πραγματικότητα όμως έχουμε τους δικούς μας θεούς. Γι’ αυτό και δεν κάνουμε το θέλημα του Θεού, αλλά υποκύπτουμε στο θέλημα και τις επιθυμίες της σάρκας, της καρδιάς μας, των παθών μας. Δικοί μας θεοί είναι...

Δυο χρόνια δεν έκλαψε - Αληθινή ιστορία

den eklapse
Η Ελένη ζούσε στο Καρπενήσι και είχε παντρευτεί έναν πολύ σκληρό ανδρα, ο οποίος την χτυπούσε για το παραμικρό, όπως χτυπούν τα παιδιά την μπάλα στο γήπεδο. Τα βάσανα της ζωής την έκαναν να υπηρετεί στη Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας κάθε Δεκαπενταύγουστο.

Διηγείτο η ίδια: Μία περίοδο δούλευα παραδουλεύτρα σε ένα γιατρό, που ήταν καλοπληρωτής αλλά και πολύ σκληρός σαν τον άνδρα μου. Μία μέρα πήρα τον κάδο των σκουπιδιών για να πάω να τα πετάξω και ξαφνικά άκουσα ενα κλαυθμύρισμα. Φθάνοντας στο σκουπιδότοπο άνοιξα το καπάκι και βλέπω ένα, μωρό μέσα στα αίματα. «Παναγιά μου τι να κάνω; Να γυρίσω στο γιατρό δε γίνεται γιατί αυτός το...