Λόγος εις την Δʼ Κυριακή των Νηστειών (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 



Ευαγγέλιο: Μαρκ. θ’ 17-32)


Από την αρχή τής δημιουργίας τού κόσμου και του χρόνου, όλοι οι λαοί τής γης πιστεύουν πως ο πνευματικός κόσμος υπάρχει και πως τα αό­ρατα πνεύματα είναι αληθινά. Πολλοί άνθρωποι όμως έχουν πλανηθεί σ’ αυτό το σημείο. Υποστηρίζουν πως τα πονηρά πνεύματα έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τα αγαθά. Με την πάροδο του χρόνου μάλιστα προχώρη­σαν στη θεοποίηση των πονηρών πνευμάτων, τους έφτια­ξαν ναούς, πρόσφεραν θυσίες και προσευχές και πρόστρεχαν σ’ αυτά για όλα τα θέματα. Όσο περνούσε ο και­ρός πολλοί ήταν εκείνοι που εγκατέλειψαν τελείως την πίστη στα αγαθά πνεύματα και κράτησαν την πίστη τους μόνο στα πονηρά, ή στους κακούς «θεούς», όπως τους αποκαλούσαν. Έτσι αυτός ο κόσμος άρχισε να μοιάζει μ’ ένα στίβο, όπου άνθρωποι και πονηρά πνεύματα ανταγωνίζονταν μεταξύ τους. Τα πονηρά πνεύματα βασά­νιζαν όλο και περισσότερο τους ανθρώπους και τους τύ­φλωναν, με αποκλειστικό στόχο να σβήσουν από το νου τους κάθε ιδέα για τον καλό Θεό και για τη μεγάλη και θεόσδοτη δύναμη των αγαθών πνευμάτων. Στις μέρες μας όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν στην ύπαρ­ξη των πνευμάτων. Κι η πίστη αυτή κατ’ αρχάς είναι σωστή. Εκείνοι που αρνούνται τον πνευματικό κόσμο, το κάνουν επειδή κοιτάζουν μόνο με τα σωματικά τους μάτια κι έτσι δεν μπορούν να τον δουν. Ο κόσμος αυτός όμως δε θα ήταν πνευματικός, αν ήταν ορατός στη σω­ματική όραση. Κάθε άνθρωπος επομένως, που ο νους του δεν έχει τυφλωθεί κι η καρδιά του δεν έχει γίνει αναίσθητη από την αμαρτία, μπορεί κάθε μέρα και κά­θε ώρα να νιώθει με όλη του την ύπαρξη πως στον κό­σμο αυτόν δεν είμαστε μόνοι, με αποκλειστική συντρο­φιά την άψυχη φύση, τους βράχους, τα φυτά, τα ζώα κι άλλα πλάσματα, στοιχεία και φαινόμενα. Οι ψυχές μας βρίσκονται σε συνεχή επαφή με τον αόρατο κόσμο, με αόρατες υπάρξεις. Και κάνουν μεγάλο λάθος όσοι κα­ταργούν τα αγαθά πνεύματα και θεοποιούν τα πονηρά και τα προσκυνούν.

Όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε στον κόσμο, ουσιαστικά όλοι οι λαοί πίστευαν στη δύναμη και την υπεροχή του κακού έναντι του καλού. Οι πονηρές δυ­νάμεις επικρατούσαν στον κόσμο, γι’ αυτό κι ο Χριστός ο ίδιος αποκάλεσε τον αρχηγό τους άρχοντα του κόσμου τούτου. Ακόμα κι οι ηγέτες των Ιουδαίων απέδιδαν όλα τα θαύματα του Χριστού στους δαίμονες και στη δύναμή τους.

Ο Κύριος Ιησούς ήρθε στον κόσμο για να σπάσει, να ξεριζώσει την αδύναμη πίστη των ανθρώπων στον πονηρό και να σπείρει την πίστη τού αγαθού στις ψυχές τους. Να στηρίξει την πίστη στην παντοδύναμη ισχύ τού αγαθού, στην ακατανίκητη και παντοτεινή φύση του. Ο Χριστός δεν κατάργησε, αλλ’ επιβεβαίωσε την αρχαία και παγκόσμια πίστη στα πνεύματα. Αποκάλυψε όμως τον πνευματικό κόσμο όπως πραγματικά είναι, όχι όπως τον πίστευαν οι άνθρωποι κάτω από την απατηλή δια­βολική επιρροή. Ο ένας, αγαθός, σοφός και παντοδύ­ναμος Θεός είναι ο Κύριος τόσο του πνευματικού όσο και του υλικού κόσμου, ορατού και αόρατου. Τα αγα­θά πνεύματα είναι οι άγγελοι και είναι δύσκολο να υπο­λογίσεις το πλήθος τους.

Τα αγαθά πνεύματα, οι άγγελοι, είναι ασύγκριτα πιο ισχυρά από τα πονηρά πνεύματα. Τα πονηρά πνεύ­ματα στην ουσία είναι εντελώς ανίσχυρα να κάνουν οτι­δήποτε, αν δεν τους το επιτρέψει ο παντεπόπτης Θεός. Αλλά και τα πονηρά πνεύματα είναι αμέτρητα. Σ’ έναν μόνο δαιμονισμένο στα Γάδαρα, που τον θεράπευσε ο Κύριος, κατοικούσε ολόκληρη λεγεώνα, δηλαδή μερι­κές χιλιάδες πονηρά πνεύματα. Τα πονηρά αυτά πνεύ­ματα απατούσαν τους ανθρώπους ή και λαούς ολόκλη­ρους εκείνη την εποχή, όπως σήμερα εξαπατούν πολ­λούς αμαρτωλούς και τους πείθουν πως είναι παντοδύ­ναμοι· πως είναι τάχα οι μόνοι θεοί, πως δεν υπάρχουν άλλοι θεοί εκτός απ’ αυτούς και πως αγαθά πνεύματα δεν υπάρχουν. Όπου όμως εμφανιζόταν ο Κύριος, εκείνοι έφευγαν έντρομοι. Αναγνώριζαν σ’ Εκείνον τόσο εξου­σία όσο και δικαίωμα κρίσης, πως μπορούσε να τους εκβάλει, να τους απομακρύνει απ’ αυτόν τον κόσμο και να τους καταδικάσει στην άβυσσο της κόλασης. Δημι­ουργούσαν αναταραχές σ’ αυτόν τον κόσμο με την άδεια και την ανοχή τού Θεού. Έπεφταν καταπάνω στο ανθρώπινο γένος σαν μύγες πάνω σε θνησιμαίο και λο­γάριαζαν τον κόσμο αυτόν σαν καταφύγιό τους, σαν φω­λιά τους και σαν τραπέζι για το φαγητό τους.

Ξαφνικά ο φορέας τού αγαθού, ο Κύριος Ιησούς Χρι­στός, εμφανίστηκε μπροστά τους. Εκείνοι, γεμάτοι φό­βο και τρόμο έκραξαν: «Ήλθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς;» (Ματθ. η’ 29). Κανένας δε φοβάται τόσο τα βάσανα όσο ο βασανιστής. Τα πονηρά πνεύματα βα­σάνιζαν την ανθρωπότητα για χιλιάδες χρόνια, έβρι­σκαν ικανοποίηση στα βάσανα αυτά. Όταν όμως είδαν το Χριστό άρχισαν να τρέμουν από φόβο μπροστά στο μεγαλύτερο βασανιστή τους κι ήταν έτοιμα να βγουν από τους ανθρώπους, να πάνε στους χοίρους ή σε οποιοδήποτε άλλο πλάσμα, έφτανε μόνο να μην οδηγηθούν εντελώς έξω από τον κόσμο αυτόν.

Ο Χριστός δε σκεφτόταν να τους εκβάλει αμέσως απ’ αυτόν τον κόσμο. Ο κόσμος αυτός είναι ένας χώρος με ανάμικτες δυνάμεις. Ο κόσμος αυτός είναι πεδίο μά­χης, όπου οι άνθρωποι, είτε...

Πρόσεχε πολύ πώς θα μιλήσεις

 

Πρόσεχε πολύ πώς θα μιλήσεις. Αν δεις κάποιον να έρχεται και να κατηγορεί τον αδελφό του μπροστά σου, κάνε το πρόσωπο σου σκυθρωπό. Έτσι και το έλεος του Θεού θα έχεις και απ’ αυτόν θα φυλαχτείς.

Όταν βλέπεις έναν άνθρωπο να αγαπάει τα γέλια και να θέλει να γελοιοποιεί τους άλλους, να μην πιάνεις φιλία. Γιατί θα σε κάνει να συνηθίσεις στην ψυχική ατονία. Σε κείνο πού η ζωή του είναι διεφθαρμένη, μη δείχνεις ιλαρό πρόσωπο φυλάξου όμως καλά μήπως τον μισήσεις.


Μπροστά σε άνθρωπο πού έχει μεγάλη ιδέα για ...

π. Νικόλαος Μανώλης, Η άρση του αφορισμού της Επαναστάσεως του ΄21 από τον Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄

 

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος και η Δ’ Κυριακή των Νηστειών († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

 



Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, τον οποίο σήμερα η Εκκλησία μας ιδιαιτέρως τιμά, είναι ένα πολύτιμο δώρο του Θεού στην Εκκλησία μας, διότι μας άφησε πολύτιμη παρακαταθήκη, την Κλίμακα, με την οποία μας διδάσκει δύο σπουδαία πράγματα.

Πρώτον, η πρόοδος στην πνευματική ζωή πρέπει να γίνεται μετ’ επιστήμης, όχι χωρίς πρόγραμμα, όχι πρόχειρα, όχι χωρίς συνέπεια, αλλά με προσοχή και με προσπάθεια ν’ αγωνιστεί κανείς να αποτινάξει από επάνω του τα πάθη και να οικειωθεί τις αρετές.

Και το δεύτερον, σ’ αυτόν τον αγώνα δεν μπορεί κανείς να φθάσει από την μια στιγμή στην άλλη στην τελειότητα, αλλά πρέπει με βαθμίδες να ανεβαίνει τις αρετές, να τις επιδιώκει, να τις επιθυμεί, να προσεύχεται γι’ αυτές ωσότου φθάσει στην υψίστη αρετή, που είναι η αγάπη.

Και ο άγιος Ιωάννης μάς αναφέρει 30 σκαλοπάτια στην κλίμακα των αρετών, τα οποία πρέπει ο αγωνιζόμενος μοναχός και χριστιανός να τα ανεβεί.

Είναι ένα μήνυμα σημαντικό όχι μόνο για τους μοναχούς, αλλά και για τους εν τω κόσμω αγωνιζομένους χριστιανούς, ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε, παρασυρόμενοι από τις βιοτικές μέριμνες, ότι κύριος σκοπός της ζωής μας, είναι η τελείωσή μας. Είναι η ένωσή μας με τον Θεό. Είναι η κάθαρσή μας από τα πάθη. Είναι ο αγώνας ο πνευματικός. Κι αυτός πρέπει να γίνεται, όπως είπα, με συνέπεια, με αγώνα καθημερινό, με πόθο Θεού.

Κι αυτό είναι για τους μοναχούς το κύριο έργο και δεν πρέπει να το ξεχνάμε, ιδίως όσοι εξήλθαμε στην έρημο. Αυτόν τον αγώνα εξήλθαμε να κάνουμε. Και οι χριστιανοί στον κόσμο, κι αυτοί με τις συνθήκες που ευρίσκονται, που δεν έχουν βέβαια την άνεση που έχουν οι μοναχοί, ούτε τον χρόνο που έχουν οι μοναχοί, αλλά μπορούν όμως κι αυτοί να αφιερώνουν κάποιον χρόνο στη ζωή τους για να ασχολούνται με την πνευματική τους πρόοδο και καλλιέργεια και κάθαρση από τα πάθη και τον φωτισμό του Θεού.

Και υπάρχουν σήμερα στον κόσμο χριστιανοί που κάνουν αυτόν τον αγώνα με τη βοήθεια του Θεού και οι οποίοι δεν παρασύρονται από τα πρόσκαιρα και...

Η Δύναμη των Χαιρετισμών στην Παναγία (αληθινή ιστορία)

 



Πριν πολλά χρόνια σε μια αγροτική περιοχή ζούσε μία ευσεβής οικογένεια ! Επειδή δεν γνώριζαν πολλά γράμματα είχαν την συνήθεια να προσεύχονται μεγαλοφώνως μέσα στο σπίτι με τον Αρχαγγελικό Χαιρετισμό, και αυτόν ακριβώς τον Χαιρετισμό ακούγοντας και ο μικρός γιος της οικογένειας από την παιδική του μάλιστα ηλικία, τον επαναλάμβανε συνέχεια, είτε βρισκόταν μέσα στο σπίτι, είτε έπαιζε έξω στην αυλή !

Μια μέρα που είχε λίγο μεγαλώσει , απομακρύνθηκε λίγο από το σπίτι και πήγε να παίξει με τα άλλα παιδάκια κοντά στο ποτάμι που πέρναγε δίπλα από το χωριό τους !!
Απρόσεκτος καθώς ήταν γλίστρησε και έπεσε στο ποτάμι !
Και καθώς ήτα χειμώνας και τα νερά ήταν φουσκωμένα ο μικρός, που δυστυχώς δεν γνώριζε κολύμπι, παρασύρθηκε γρήγορα από τα ορμητικά νερά !!
Τα άλλα παιδάκια άρχιζαν να φωνάζουν για βοήθεια, οι χωριανοί έτρεξαν αμέσως και κάποιοι βούτηξαν μάλιστα στο ποτάμι και κολύμπησαν στην προσπάθεια τους να βρουν το παιδάκι !!
Εν τω μεταξύ ειδοποιήθηκε και η μάνα και γεμάτη αγωνία έτρεξε κι αυτή στο σημείο όπου είχε πέσει μέσα στο ποτάμι ο μικρός της γιος !
Η ώρα περνούσε και ο μικρός δεν έδινε σημείο ζωής !
Κάποιοι άρχισαν να ψάχνουν πια και στις δύο όχθες του ποταμού, για να περισυλλέξουν το νεκρό κορμάκι του αγοριού, μιας και ήταν πλέον πεπεισμένοι, ότι ο μικρός θα είχε πνιγεί !
Μόνο η μάνα του είχε στερρή την ελπίδα της στην Θεοτόκο και...

Ό,τι νιώθουμε για τον άλλο του το μεταδίδουμε. Είναι ένα μυστήριο!




 Μητροπολίτης Λεμεσού π.Αθανάσιος

Ξέρετε κάτι; είναι ένα μυστήριο!

Όσο εμείς είμαστε πικραμένοι και θυμωμένοι με τον άλλο, τότε μεταδίδουμε και του άλλου αυτήν την κατάστασή μας και γίνεται χειρότερη η κατάσταση η δαιμονική.

Εάν εμείς σβήσουμε τη φωτιά
της μνησικακίας και αγαπήσουμε τον αδερφό
και προσευχόμεθα για τον αδερφό
τότε νικά η Χάρις και ...

Υπακοή όταν ο πνευματικός μας δεν Ορθοδοξεί;

 

 

ΤΙ  ΓΙΝΕΤΑΙ  ΜΕ  ΤΗΝ  ΥΠΑΚΟΗ
ΟΤΑΝ   Ο  ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ  ΜΑΣ ΔΕΝ  ΟΡΘΟΔΟΞΕΙ

Τί μάς διδάσκει το εκκλησιαστικό παρελθόν σχετικώς με την υπακοή στον Πνευματικό μας Πατέρα, όταν πρόκειται περί θέματος Πίστεως, δογματικό ή σχετικό με τους ιερούς Κανόνες; Οφείλουμε αδιάκριτη υπακοή όταν ο Πνευματικός αντιτεθεί προς την Παράδοση της Εκκλησίας ή όχι; Παίρνουμε επάνω μας έναντι Θεού την ευθυνη της «ανυπακοής» ή μάς καλύπτει η υπακοή στον Χριστό βάσει της αλαθήτου Παραδόσεως της Εκκλησίας; Σε τούτα τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές απαντήσεις.
 

1. Ο Πνευματικός πρέπει να είναι ο καλύτερος δυνατός, από πάσης απόψεως
2. Ο Πνευματικός επειδή είναι «εις τύπον και τόπον Χριστού», δεν μπορεί να αποδέχεται αιρέσεις
3. Απαγορεύεται η αδιαφορία η η σιωπή περί των αιρέσεων εκ μέρους του Πνευματικού
4. Τι λέγει η Αγία Γραφή για την αξιέπαινη απείθεια
5. Ο Μοναχός πρέπει να φεύγει από την υπακοή σε αιρετικό Ηγούμενο, σύμφωνα με τους ιερούς Κανόνες
6.Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος συνιστά ανυπακοή στους κακοδόξους εκκλησιαστικούς ηγέτες
7.Η «Κλίμαξ» διευκρινίζει ότι ο ταπεινός Μοναχός αντιλέγει στους Προεστώτες, εάν πρόκειται περί Πίστεως.
8.Το έμπρακτο υπόδειγμα του Αγίου Γρηγορίου του Δεκαπολίτου
9.Η διδασκαλία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου
10. Ο Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ υπέρ της προσεκτικής υπακοής

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ


Εισαγωγή

Το θέμα της υπακοής στον Πνευματικό Πατέρα, όσον αφορά στα θέματα Πίστεως, θέμα ιδιαιτέρως λεπτό και άγνωστο, περιλαμβάνεται στο γενικότερο θέμα της υπακοής στον Επίσκοπο, διότι η σχέση Πνευματικού-Εξομολόγου και πιστού δεν νοείται χωριστά από τη σχέση του χριστιανού με τον Επίσκοπο της  Εκκλησιαστικής Κοινότητος· ο Πνευματικός δεν καθοδηγεί ιδίω δικαίω τους πιστούς βάσει της Ιερωσύνης του, αλλά με ενταλτήριο γράμμα του οικείου Επισκόπου, καθώς ορίζουν οι ιεροί Κανόνες και  πλέον φανερά ο 50ος (46) της εν Καθαγένη αγίας Τοπικής Συνόδου1. Έτσι, εν πολλοίς ισχύει και περί του Πνευματικού Πατρός, ό,τι ήδη έχουμε ειπή σε αναφορά προς τον Επίσκοπο και την ανάμειξη των λαϊκών στα θέματα Πίστεως σε προηγούμενες ενότητες.

Εάν δηλαδή οι πιστοί έχουν το δικαίωμα βάσει του παραδείγματος των Αγίων στην εκκλησιαστική ιστορία, αλλά και βάσει των ιερών Κανόνων, να απειθούν σε αιρετίζοντες Επισκόπους και να ...

Ο Π.Ο.Υ απαιτεί η Ευρώπη να περιορίσει τον αριθμό των συμμετεχόντων στις θρησκευτικές ακολουθίες του Πάσχα…






 «Υψηλές» αρχές επεμβαίνουν στη λειτουργική ζωή της εκκλησίας και καθορίζουν πως θα τιμήσουμε τα Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μας.

Από: Jeanne Smits

Πέμπτη 1 Απριλίου 2021

1 Απριλίου 2021 (LifeSiteNews) - Εν αναμονή του Πάσχα το περιφερειακό γραφείο της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, για την Ευρώπη δημοσίευσε ανακοινωθέν με το οποίο ζητεί περιορισμό των συμμετεχόντων στις θρησκευτικές ακολουθίες σε ολόκληρη την ήπειρο.

Με τον τίτλο «Ελαχιστοποίηση του κινδύνου COVID-19 από τους θρησκευτικούς εορτασμούς καθώς η Ευρωπαϊκή Περιφέρεια βλέπει αναζωπύρωση των περιστατικών», ο διεθνής οργανισμός με επικεφαλής τον Tedros Adhanom Ghebreyesus - έναν οπαδό της έκτρωσης, πρώην μέλος του κομμουνιστικού κόμματος και αντιδραστικό άτομο στη χώρα του, την Αιθιοπία - ζήτησε συγκεκριμένα μέτρα για όλους τους πιστούς, υποδεικνύοντας ότι οι θρησκευτικές τελετές και οι σχετικές οικογενειακές συγκεντρώσεις θα ήταν επιβαρυντικοί παράγοντες για την παρούσα κρίση υγείας.

Σε μια επίδειξη έντονης παρέμβασης στις θρησκευτικές παραδόσεις κάθε χώρας, το Ευρωπαϊκό τμήμα του ΠΟΥ δημοσίευσε τις κατευθυντήριες γραμμές του για αυτό που μπορούσε να ονομαστεί «υπεύθυνη λατρεία». Αν και οι οδηγίες δεν είναι υποχρεωτικές, ασκείται πίεση στους Ευρωπαίους, με...

Στην Αττική γη αναπαύεται ο Βορειοηπειρώτης αγωνιστής Αντώνης Βάγιος

 







Πλήρης ημερών αναχώρησε από τον μάταιο τούτο κόσμο, ο Βορειοηπειρώτης Aγωνιστής 


Αντώνης Βάγιος  και αναπαύεται από την Δευτέρα 5 / 04 / 2021 στο Κοιμητήριο της  πυρόπληκτης

Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος ( Λύρειο  Παιδικό  Ίδρυμα )  Ματίου  Αττικής.

Γεννήθηκε το έτος 1932 στο χωριό Σχωριάδες  Πωγωνίου -  Αργυροκάστρου Β. Ηπείρου,
 
το  1955 ενυμφεύθει την  συγχωριανή του Πολυξένη Κατσάνου με την οποία απέκτησαν

δύο τέκνα τον Νικόλαο και ...

ΝΗΣΤΕΙΑ, Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ

 



π. Δημητρίου Μπόκου

Νηστεία σήμερα; Στην εποχή μας; Μα πού βρισκόμαστε;

Σε δεύτερη μοίρα δυστυχώς έχει υποβαθμισθεί στη συνείδηση πολλών Χριστιανών το σπουδαιότατο θέμα της νηστείας. Δίνοντας δήθεν σημασία σε πιο «πνευματικά» θέματα, και στο ελαφρά τη καρδία διατυμπανιζόμενο, ότι δεν βλάπτουν τα εισερχόμενα από το στόμα, αλλά τα εξερχόμενα από την καρδιά, κάποιοι καταργούν εντελώς τη νηστεία ή της δίνουν ελάχιστη σημασία. Ακόμη και ιερείς και θεολόγοι καταθέτουν δυστυχώς παρόμοιες απόψεις. Κάποιοι, παρεξηγώντας τον διαχωρισμό μεταξύ αληθούς και ανωφελούς νηστείας, στον οποίο επιμένουν ιδιαίτερα οι αγιογραφικές και πατερικές παραινέσεις, περιφρονούν τη νηστεία απερίφραστα και την εξοβελίζουν εντελώς από τη ζωή τους.

Αναδιφώντας όμως στον ιερό λειμώνα του Τριωδίου, ανακαλύπτουμε πολύ νωρίς το πόσο εξαίρεται η αρετή της νηστείας. Ήδη στο θαυμάσιο δοξαστικό των Αίνων της Κυριακής της Απόκρεω γίνεται θερμή προτροπή να νηστέψουμε. «Προκαθάρωμεν εαυτούς, αδελφοί, τη βασιλίδι των αρετών· ιδού γαρ παραγέγονε, πλούτον ημίν αγαθών κομίζουσα, των παθών κατευνάζει τα οιδήματα, και τω Δεσπότῃ καταλλάττει τους πταίσαντας».

Όχι μόνο δεν περιθωριοποιείται η νηστεία, αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ ονομάζεται βασίλισσα των αρετών. Μήπως όμως φαντάζει λίγο υπερβολικό αυτό; Συνήθως ο τίτλος αυτός διεκδικείται από πολλές άλλες σπουδαίες αρετές. Ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος π. χ. αναγορεύει την προσευχή σε βασίλισσα των αρετών. Ο Χρυσόστομος εκθειάζει την ελεημοσύνη: «Πολλή χρησώμεθα τη ελεημοσύνη. Αύτη γάρ εστιν η βασίλισσα των αρετών». Ο άγιος Αντώνιος και άλλοι ονομάζουν βασίλισσα και αρετή των αρετών τη διάκριση. Ο δε Παύλος στεφανώνει πάνω από όλα την αγάπη (βλ. και άρθρο μας: Η αδελφή της νηστείας, Σαρακοστή 2019).

Και ότι ταύτα ούτως έχουν, ουδείς αντιλέγει. Πώς λοιπόν και η εγκράτεια αποκαλείται βασιλίδα των αρετών; Επειδή ακριβώς κομίζει «πλούτον ημίν αγαθών». Αυτή μας εισάγει στις ...



Για όλα να λέτε: «Δόξα σοι, Κύριε!»




 Τα βάσανα σας είναι πολλά.

Τα χτυπήματα πέφτουν επάνω σας αδυσώπητα απ’ όλες τις μεριές. Αλλά μην απελπίζεστε.
Δοκιμασίες είναι, που σας βρίσκουν με παραχώρηση του φιλάνθρωπου Θεού, για να καθαριστείτε από τα πάθη και τις αδυναμίες σας.

Παραδώστε, λοιπόν, τον εαυτό σας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη, ευψυχία, χαρά και ευγνωμοσύνη.

Μη θυμώνετε, μη δυσφορείτε, μην τα βάζετε με κανέναν άνθρωπο. Αφήστε τους ελεύθερους να επιτελούν επάνω σας και μέσα σας το έργο της πρόνοιας του Κυρίου, που, αποβλέποντας στη σωτηρία σας, πασχίζει να βγάλει από την καρδιά σας κάθε ακαθαρσία.

Όπως η πλύστρα τσαλακώνει, τρίβει και χτυπάει τα ρούχα μέσα στη σκάφη, για να τα λευκάνει, έτσι και ο Θεός τσαλακώνει, τρίβει και ...

“Κάθε φορά που ένα πρόωρο μωρό παίρνει εξιτήριο, γίνεται μια μικρή γιορτή μέσα μου”




 Η δουλειά μου είναι ιδιαίτερη: Είμαι νοσηλεύτρια σε τμήμα πρόωρων νεογνών σχεδόν είκοσι χρόνια. Είκοσι χρόνια περιποιούμαι και νοσηλεύω «καρδούλες». Έτσι τα ονομάζω τα νεογνά μας. «Καρδούλες». Γιατί πάρα πολύ συχνά, παραλαμβάνουμε στη βάρδια τόσο ελλειποβαρή νεογνά, με το κορμάκι τους τόσο ατελώς ανεπτυγμένο, που νιώθεις πως απλώς χτυπάει η καρδούλα τους. Τα χεράκια τους, τα ποδαράκια τους και το προσωπάκι τους είναι τόσο μικρά… Είναι σαν μικροσκοπικοί θησαυροί. Κι εμείς, οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες, τα τοποθετούμε σαν θησαυρούς μέσα στις θερμοκοιτίδες. Πόσα και πόσα νεογνά δεν πέρασαν από τα χέρια μου… Κι όμως τα θυμάμαι όλα. Θυμάμαι την πορεία τους, θυμάμαι τις λαχτάρες που μου έδωσαν, θυμάμαι το προσωπάκι τους, ζαρωμένο και πονεμένο στην αρχή, να ανθίζει σαν λουλούδι μέσα σε ένα θερμοκήπιο. Θυμάμαι και τους γονείς τους, έναν- έναν.

Το τμήμα μας είναι κλειστό, για την προστασία των μωρών από τα μικρόβια, αλλά οι γονείς μπορούν να τα επισκέπτονται μία ώρα την ημέρα, φορώντας αποστειρωμένα ρούχα. Πόσες συγκινητικές στιγμές έχουν διαδραματιστεί μπροστά στα μάτια μου… Πόσες φορές λεχώνες που δεν μπορούσαν καν να ...

Έκτρωση και η δημόσια θεραπευτική εξομολόγηση Ορθόδοξης γυναίκας - Διαβάζει ο π.Νεκτάριος Κοβιλιάτης

Σε ευχαριστώ μπαμπά πού μού δίδαξες πόσο φτωχοί είμαστε.Διαβάζει π. Νεκτάριος Κοβιλίατης Δολούς.

 

Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον π. Σαράντη Σαράντου - Τό κομποσχοίνι, ὅπλο προσευχῆς




 Εἰς μνήμην τοῦ πατρὸς Σαράντη Σαράντου ποὺ ἐκοιμήθη  04-04-21. 

Τὴν εὐχή του νὰ ἔχουμε, καλὸ Παράδεισο!
Κείμενο τοῦ ἀρχιμανδρίτου πατρός Σαράντη Σαράντου
Κάποιο μοναστήρι μέ πολλούς μοναχούς τό ἐπισκέφθηκε ἐντεταλμένο ὄργανο τῆς τάξεως. Ζήτησε τό Γέροντα τῆς μονῆς. Ὁ Γέροντας νόμιζε ὅτι ὁ ἐπι­σκέπτης θά ζητοῦσε νά ἐξομολογηθεῖ. Με­τά ἀπό ὀλιγόλεπτη πνευματικοῦ ἐπιπέδου συνομιλία, διατυπώθηκε εὐθέως ἡ ἐρώτηση στό Γέροντα:
Γέροντα ἔχετε στό μοναστήρι σας ὅπλα; Ἀμέσως ὁ γέροντας βγάζει ἀπό τήν τσέπη του ἕνα κατοστάρι κομποσχοίνι καί τοῦ ἀπαντᾷ.  Καί βέβαια παιδί μου ἔχουμε πολλά ὅπλα ἐδῶ.  Κάθε μοναχός ἔχει τό δικό του ὅπλο.  Ὁ «ἐντεταλμένος»... τοῦ ἀπαντᾷ:  Ἀφῆστε τα Γέροντα αὐτά καί ἐπιτρέψτε μου μαζί μέ τή συνοδεία πού βρίσκεται ἐδῶ κοντά νά κάνουμε ἔρευνα στή Μονή σας, γιατί ἔχουμε καταγγελία ὅτι ἔχετε κρυμμένα ὅπλα. 

Ναί, παιδί μου, λέγει ὁ Γέροντας, νά κάνετε ὅ­που θέλετε ἔρευ­να, μόνο σᾶς παρακαλῶ νά σεβα­στεῖ­τε τήν ἱερότητα τοῦ χώρου καί τήν ἡσυχία τῶν πατέρων.

Πράγματι ἔγινε ἡ διατεταγμένη ἔρευνα καί βρέθηκαν στό μο­ναστήρι τριπλάσια τοῦ ἀριθμοῦ τῶν μοναχῶν «ὅπλα» διαφόρων με­γεθῶν.  Παρουσιάστηκε λοιπόν ὁ ὑ­πεύθυνος στό Γέροντα καί τοῦ ζήτησε συγγνώμη γιατί δέν βρέθηκε κανένα φονικό ὅπλο, ἀλλά πάμπολλα κομποσχοίνια.  Ὁ γέροντας τοῦ χάρισε ἕνα ἀπό κάθε μέ­γεθος μέ τήν παράκληση νά τά χρησιμοποιεῖ.  Ἔκτοτε ὁ ἀστυνο­μι­κός πήγαινε στό Γέροντα γιά νά μαθαίνει νά χρησιμοποιεῖ αὐτό τό ὅπλο καί νά ὠφελεῖται πνευματικά, ψυχολογικά, βιοτικά.

Ἡ διδασκαλία τοῦ Γέροντα περιλαμβάνει τά κάτωθι:

Ἐν πρώτοις χαίρομαι, παιδί μου, γιατί ἡ ἐν γένει συμπερι­φο­ρά σου ἦταν ἄψογη.  Ἔδειξες ὑποταγή στήν ὑπηρεσία σου πού σοῦ ἀνέ­θεσε αὐτήν τήν ἐντολή.  Ἡ ἔρευνα πού ἔκανες μαζί μου ἦταν ἐξονυχιστική, ἀλλά ἔδειξες τόν ἁρμόζοντα σεβασμό στούς πατέρες πού ἀσκοῦνται καί ἐργάζονται ἐδῶ καί σέ ὅλα τά πράγματα, ἀντικείμενα, σκεύη ἁπλᾶ καί ἱερά, στά πάντα.

Ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ἔχεις τίς προϋποθέσεις γιά νά χρησιμοποιήσεις τό ὅπλο πού ἀσταμάτητα εἶδες νά χρησιμο­ποιεῖται στήν ἱερά μας Μονή.

Σοῦ ἀνέφερα, ὅτι εἶναι ὅπλο καί εἶναι ὅπλο κατά τοῦ Διαβόλου καί τῆς πολυμήχανης συνοδείας του.  Ἐμεῖς ὅμως δέν θά ἀσχοληθοῦμε μέ τό Διάβολο, παρά μόνο ὅ­που χρειάζεται γιά νά καταλάβεις τή χρήση τοῦ κομπο­σχοινιοῦ.

Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι, παιδί μου, δέν εἴμαστε μονοφυσῖτες.  Πιστεύουμε ὅτι ὁ Χριστός μας ὑπῆρξε καί ὑπάρχει ὡς τέλειος Θεός καί τέλειος, πραγματικός ἄν­θρωπος.  Ἔτσι καί μεῖς ἔχουμε τήν ἀνθρώπινη φύση πάνω μας, ἀλλά μέ τά ἱερά Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος, τοῦ Χρίσματος καί τῆς Θείας Εὐχαριστίας γινόμαστε καί πολῖτες τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Γιαυτό ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας γιά νά ...

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΗ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ ΜΕ 1900 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ - "ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ"

 



ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΠΡΟΣ Δ.Ι.Σ. ΜΕ 1900 ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ 

Επιστολή διαμαρτυρίας κατά της απόφασης της Δ.Ι.Σ. μέσω της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, υπέρ των εμβολίων, κατά της βλάσφημης χρήσης της μάσκας εντός των ιερών ναών και των κλειστών ναών για το πλήθος των πιστών. 
Συντάχθηκε, με τη συνεργασία της Πανελλήνιας Κοινότητας Ορθοδόξων Χριστιανών ''ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ'' και την Ορθόδοξη αδελφότητα ''Testimonianza Ortodossa'' Ορθόδοξη μαρτυρία. Την επιστολή έχουν υπογράψει 1900 άτομα μέχρι στιγμής. Μεταξύ αυτών ιερείς, μοναχοί, αδελφότητες, γιατροί, νομικοί, νοσηλευτές, σώματα ασφαλείας και απλοί άνθρωποι από όλη τη χώρα. Η συλλογή των ονομάτων συνεχίζεται και θα αποστέλλεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα προς την Δ.Ι.Σ.

Ακολουθεί η κεντρική επιστολή.

Για την επιστολή μαζί με τα παραρτήματα σε μορφή pdf  πατήστε  εδώ.
Η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται στο email - ihsousxristosnika2@gmail.com αυτό που χρειάζεται να αποστείλετε είναι το ονοματεπώνυμο σας, η ιδιότητα και η πόλη διαμονής σας.

24 Φεβρουαρίου 2021

ΠΡΟΣ ΔΙΑΡΚΗ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


Σεβαστοί Αρχιερείς,

Ως μέλη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και, ειδικότερα, ως πνευματικά τέκνα της επισκοπικής ευθύνης σας, αισθανόμαστε την ανάγκη να απευθύνουμε σε  εσάς, τους εκκλησιαστικούς μας Ποιμένες, τον προβληματισμό, την ανησυχία, την αγωνία, αλλά και την αντίθεσή μας σχετικά με την ευθεία εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου προτροπή προς τον πιστό λαό (βλ. απόφαση της Δ.Ι.Σ. από 04/01/2021, απηχώντας πλήρως μια γενικόλογη τοποθέτηση της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής), προκειμένου να αποδεχθούμε στο σώμα μας το (πολυδιαφημιζόμενο  από το κράτος και σύσσωμα τα ελληνικά Μ.Μ.Ε. αλλά και τον  παγκόσμιο μηχανισμό διαμόρφωσης της κοινής γνώμης) «εμβόλιο» ως πανάκεια, «a priori», άνευ της επιβεβλημένης με αδιάσειστα στοιχεία επιστημονικής τεκμηρίωσης.

Εκτός του αμφιλεγόμενου εμβολίου για τον covid-19 (ελλείψει ολοκληρωμένων μελετών και ήδη πολλών αναφερόμενων παρενεργειών ακόμη και θανάτων), ομοίως και οι πρόσφατες αποφάσεις και εγκύκλιοι της Ιεράς Συνόδου, από 13/1/2021 και 16/1/2021, αναφορικά με τους όρους λειτουργίας των Ιερών Ναών, και συμμετοχής των πιστών στις Ιερές Ακολουθίες και ιδιαίτερα στη Θεία Λειτουργία μάς δημιουργούν εύλογες ανησυχίες.

Αφετέρου επιθυμούμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στο εξίσου σοβαρό θέμα της εφαρμογής περιοριστικών- απαγορευτικών μέτρων προσέλευσης των πιστών, που ως καλώς γνωρίζετε, ταλανίζουν για έναν χρόνο τον πιστό λαό. Για  εμάς τους Ελληνορθόδοξους είναι ανεξήγητη, πολύ επώδυνη και πάντως όχι δεκτή στην εκκλησιολογική μας συλλογική συνείδησή η αποδοχή εκ μέρους της Ιεραρχίας των εντολών της Πολιτείας στα του Οίκου μας λειτουργικά, δηλαδή τα «απαγορευτικά» στη σύναξη εντός των ιερών μας ναών. Ειδικότερα:

α) τον περιορισμό έως συρρίκνωσης του αριθμού των πιστών από 25 σε 9 μετά σε 4 (με το ανήκουστο σε καιρό ειρήνης φαινόμενο τέλεσης Θ. Λειτουργίας χωρίς πιστούς!),

β) την υποχρεωτική μασκοφορία εντός των ναών και τους γενικότερους όρους της συμμετοχής των πιστών στις Ιερές Ακολουθίες και τα Μυστήρια με τις ευλογίες του κράτους, όποτε δηλαδή επιτρέπει στην Εκκλησία να είναι ανοιχτοί οι ναοί μας.

Πρόκειται, κατά τη γνώμη μας, για έναν πρωτοφανή συμβιβασμό της Εκκλησίας, στον...

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Ο ΟΣΙΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΗΡ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΒΙΝΤΕΟ: Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΙΔΑΧΗ ΤΟΥ




 Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως διάλεξε ο Κύριος για να

καλέσει κοντά Του, τον αγαθό εργάτη του Αμπελώνος Του, τον πασίγνωστο πνευματικό πατέρα εκατοντάδων πιστών, πανοσιολογιώτατο αρχιμανδρίτη Σαράντη Σαράντο.

Στο σπίτι που διέμενε από τον Αύγουστο του 2020 μετά την επέμβαση στην οποία υπεβλήθη λόγω θρόμβου στον εγκέφαλο, μετά από χτύπημα που υπέστη κατά την πτώση του στις σκάλες τις οικίας του, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως στις 8.30 μ.μ. παρέδωσε την μακαρία ψυχή του στα χέρια Εκείνου τον οποίο ηγάπησε έως μυελού οστέων και στον Οποίο αφιερώθηκε πριν πολλά χρόνια.

Από το 1971 υπηρέτησε επί...

Ό,τι έχει μια ψυχή, αυτό και μεταδίδει. Το πάθος μεταδίδει πάθος, ο θυμός θυμό, η οργή οργή




 Όταν συναναστρεφώμαστε έναν άνθρωπο που έχει πάθη, και δεν επηρεαζόμαστε από τα πάθη του, εμείς επιδρούμε στον χαρακτήρα του;

– Εάν έχουμε πνευματική κατάσταση,αγιότητα,πολύ επιδρούμε,γιατί επιδρά η Χάρις του Θεού και βοηθιέται ο συνανθρωπός μας. Όταν ανεχώμαστε τον αδελφό μας από αγάπη,εκείνος το καταλαβαίνει. Όπως και ...

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης - Άγιος Πορφύριος: Περιφρονήστε τον διάβολο. Δοθείτε καρδιακά στον Χριστό.

 


Εκπομπή με τον π. Αρσένιο Βλιαγκόφτη που μεταδίδεται από τα κανάλια Altas TV και Αχελώος TV (Κυριακή 4 Απριλίου 2021)

http://aktines.blogspot.com/

Ευαγόρας Παλληκαρίδης - Θα πάρω μια ανηφοριά

 

Η διαπαιδαγώγηση των παιδιών κατά τον αγ. Ιωάννη Χρυσόστομο




 Ένα κομμάτι της οικογενείας που συγκινούσε ιδιαίτερα τον άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο ήταν τα παιδιά και οι νέοι. Για την καλή η κακή πνευματική στάθμη της νεολαίας έχουν ευθύνη οι μεγαλύτεροι. Μέσα στο περιβάλλον των μεγαλυτέρων ζουν, αναπτύσσονται και διαμορφώνονται οι νέοι.


Ο Χρυσόστομος έχει ανυπέρβλητες περιγραφές και αναλύσεις της καταστάσεως της νεολαίας της εποχής του. Αναφέρει: «Η νεότητα είναι μια δύσκολη ηλικία, που είναι ασταθής, που εξαπατάται εύκολα, επιρρεπής στην πτώση και που απαιτεί πολύ δυνατά χαλινάρια». «Η νεότητα είναι άγριο πράγμα… μοιάζει με άλογο αδάμαστο και θηρίο ατίθασο». Είναι φωτιά που μεταδίδεται εύκολα και καίει τα πάντα. Μοιάζει με πέλαγος τρικυμιώδες, λόγω της απερισκεψίας και της φυσικής αστάθειας, που την διακρίνει.

Υπάρχουν άνθρωποι, που κάνουν ασχήμιες χειρότερες από εκείνες των άγριων γαϊδουριών, ζώντας σαν μέσα στην έρημο και κλωτσώντας. Σ’ αυτή την κατάσταση βρίσκεται η πλειοψηφία των νέων. Γι’ αυτό και φώναζε ο άγιος: Πρώτη φροντίδα μας η οικογένεια, τα παιδιά. «Πάντα ημίν δεύτερα έστω της προνοίας των παίδων».

Κατά τον Χρυσόστομο γονέας δεν είναι αυτός που έφερε παιδιά στον κόσμο, αλλά εκείνος που κουράστηκε να τα αναθρέψει. Όχι το «τεκνοποιείν» αλλά το «τεκνοτροφείν» κάνει τον γονέα. «Γιατί δεν κάνει έναν άνθρωπο πατέρα το γεγονός και μόνο ότι συνετέλεσε να γεννηθεί παιδί, αλλά το να το διαπαιδαγωγήσει σωστά».

Και τότε ακούονταν παράπονα για την ανησυχητική πορεία των νέων – ανυπακοή, επανάσταση, θράσος, ασέβεια, αναρχία. Βέβαια, πόσο ανησυχητική είναι η κατάσταση σήμερα, που ...