Η Αγία Γλυκερία και το σφράγισμα του Αντίχριστου († 13 Μαΐου)


Αγία Γλυκερία / Saint Glyceria

Αγία Γλυκερία – Εορτάζει στις 13 Μαΐου

Θηρὸς τὸ πικρὸν δῆγμα τῇ Γλυκερίᾳ
Ὑπὲρ γλυκάζον ὡς ἀληθῶς ἦν μέλι.
Ἐν τριτάτῃ δεκάτῃ δάκε καὶ κτάνε θὴρ Γλυκερίαν.
~ Κατά τα χρόνια του Aντωνίου του βασιλέως 141μ.X. ευρισκομένη η Αγία Γλυκερία στην Tραϊανούπολιν και βλέποντας ότι θυσίαζε ο ηγεμώνας στα είδωλα, τότε η Aγία έγραψε επάνω στο μέτωπόν της τον τίμιον Σταυρόν,(και όχι του αντιχρίστου 666, που κάποιοι ποθούνε σήμερα) και επήγεν εις τον ηγεμόνα, κηρύττουσα και ονομάζουσα τον εαυτόν της Xριστιανήν, και δούλην Xριστού.Γιαυτό και έπειτα από ανεκδιήγητα και απάνθρωπα μαρτύρια επαραδόθη διά να την φάγουν τα θηρία.
Ένα δε από αυτά την εδάγκασεν ολίγον και έτσι παρέδωκεν η μακαρία την ψυχήν της εις χείρας Θεού. Tο δε άγιον αυτής λείψανον ενταφιάσθη εις την Hράκλειαν.
Μάλιστα στην Hράκλειαν ,(βλ. σελ. 519 της Δωδεκαβίβλου,) ευρίσκετο πάνω στον τάφο της Αγίας Γλυκερίας μία χαλκίνη λεκάνη, διά να γίνεται εν αυτή ο αγιασμός, η οποία και εδέχετο τα θεόρρυτα μύρα, τα οποία ανέβρυζαν από του τάφου της Aγίας ταύτης Γλυκερίας, διά μέσου των οποίων εγίνοντο πολλά θαύματα.
O δε τότε Επίσκοπος Hρακλείας, κινούμενος από ζήλο και αγάπη προς την Αγία Γλυκερία ευρών εις Kωνσταντινούπολιν μίαν λεκάνην χρυσήν και θαυμαστήν, αγόρασε αυτήν, και εδιώρισε να γίνεται πλέον σε αυτή ο αγιασμός επάνω εις τον τάφον της Mάρτυρος αντί της χαλκίνης. Όμως από τότε έπαυσαν να τελούνται θαύματα; (Γιατί άραγε; Τόση ήταν η δύναμη της Αγίας;) Διά τα δάκρυα όμως και τας προσευχάς του Επισκόπου απεκαλύφθη ότι η χρυσή εκείνη λεκάνη ήτον...

Η ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΆΝΝΑ Η ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟ ΣΑΛΗ.

   


 

14 Μαΐου - 37 χρόνια πριν Ευλογημένη Άννα Ντέιβεβσκαγια (Bobkova-Morozova) / 1896 - 05/14/1984 / αναχώρησε στον Κύριο.

 

Για πολλά χρόνια η Ευλογημένη Άννα Βασιλιέφνα περπατούσε από το ένα χωριό στο άλλο. Στα νεότερα της χρόνια, ήταν ξυπόλυτη, ακόμη και το χειμώνα, και τα τελευταία χρόνια, οι γαλότσες ήταν τα συνεχή παπούτσια της.

 

Όταν τα υπεραστικά λεωφορεία εμφανίστηκαν στη δεκαετία του 50, ο ευλογημένη ταξίδεψε «εδώ και εκεί». Οι οδηγοί γνώριζαν καλά τη μητέρα  Άννας και την έβαζαν δωρεάν στο λεωφορείο.

 

Καθόταν  συχνά στο σταθμό των λεωφορείων. Ο σταθμός λεωφορείων ήταν μικρός, ξύλινος, με πάγκο και ένα μικρό παράθυρο όπου αγοράσατε ένα εισιτήριο. Δεν υπήρχε αρκετός χώρος και η Άννα Βασιλιέβνα συχνά απομακρυνόταν με  αγένια και επιθετικά: εδώ, λένε, κάθονται άνθρωποι.

 

Είναι γνωστό ότι η Άννα ήταν σύζυγος του προέδρου του κρατικού αγροκτήματος, και όταν χήρεψε, ο υπάλληλος του Σάροφ, Πρεσβύτερος Ανατόλη, την ευλόγησε για το κατόρθωμα της ανοησίας για χάρη του Χριστού, λέγοντας: «Περιπλανηθείτε στο Diveyevo.». (Ορκίστηκε να μην συναντηθεί με τα μεγάλα παιδιά της εκείνη τη στιγμή).

 

Στο κελί όπου ζούσε η ευλογημένη Άννα υπήρχε μια εικόνα του ευλογημένου Αγίου Σεραφείμ πλησίαζε συχνά αυτήν την  εικόνα  και ρωτούσε: «Πού; - Τότε, κουνώντας το κεφάλι της, είπε: "Ω, καταλαβαίνω ..." - Και περπατούσε υπάκουα στο σημείο όπου οι άνθρωποι χρειάζονταν βοήθεια. Μερικές φορές εξαφανιζόταν  κάπου για μεγάλο χρονικό διάστημα, περιπλανήθηκε στην μοναξιά στα δάση και τους δρόμους.

 

Υπήρξαν περιπτώσεις όπου σε ένα όνειρο η ευλογημένη Άννα  εμφανίστηκε στους κατοίκους του Diveyevo και προειδοποίησε για τους κινδύνους και...

Η θαυμαστή υπέρβαση του Τσερνομπιλ

 

 


Από το βιβλίο '' ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ - Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ''Εκδόσεις Σταμούλη

 proskynitis.blogspot.com

Κυριακή του Παραλύτου (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)




 (Ευαγγέλιο: Ιωάν. ε’ 1-16) Μακάριος είναι ο άνθρωπος που υπομένει όλα τα λυπηρά αυτής της ζωής με καρτερία κι ελπίδα στο Θεό. Γι’ αυτόν η κάθε μέρα θα είναι μήνας στον ουρανό, ενώ στον άπιστο θα μοιάζει με χρόνο ολόκληρο. Γιατί ο άπιστος χαίρεται μόνο όταν δεν υποφέρει· κι όταν υποφέρει, το κάνει χωρίς υπομονή κι ελπίδα στο Θεό και δυσανασχετεί. Μακάριος είναι ο άνθρωπος που δε γογγύζει όταν υποφέρει, αλλ’ εξετάζει τις αιτίες με υπομονή κι ελπίδα στο Θεό. Πού θα βρει τις αιτίες που τον κάνουν να υποφέρει αυτός που πάσχει;

Θα τις βρει είτε μέσα του είτε στους γονείς του και στους γείτονές του. Ο βασιλιάς Δαβίδ υπόφερε για τις δικές του αμαρτίες. Ο Ροβοάμ για τις αμαρτίες τού πατέρα του, του βασιλιά Σολομώντα. Οι προφήτες υπόφεραν για τις αμαρτίες των συμπατριωτών τους.
Αν αυτός που πάσχει έψαχνε διεξοδικότερα και βαθύτερα τις αιτίες των βασάνων του, πού θα τις έβρισκε; Σίγουρα θα ...

Η λύπη για τις αμαρτίες μας – Αγίου Ισαάκ του Σύρου.




 1 Όταν γλιστρήσουμε και πέσουμε σε κάποιο αμάρτημα να μη λυπηθούμε. Να λυπηθούμε, όταν επιμένουμε σ’ αυτό το αμάρτημα˙ γιατί συμβαίνει πολλές φορές και στους τέλειους να πέσουν. Όμως, το να επιμένει ο άνθρωπος στην αμαρτία, χωρίς να ελέγχεται από τη συνείδησή του, είναι τέλεια νέκρωση της ψυχής. Η λύπη, τώρα, που νιώθουμε για τα αμαρτήματά μας, λογαριάζεται από τη χάρη του Θεού ως καθαρή εργασία. Όμως, αυτός που πέφτει για δεύτερη φορά με την πονηρή ελπίδα ότι θα μετανοήσει, χωρίς να δείχνει ίχνη πραγματικής μετάνοιας, αυτός πορεύεται ενώπιον του Θεού από το κακό στο χειρότερο, με πανουργία και δολιότητα, και του έρχεται ξαφνικά ο θάνατος, και δεν προλαβαίνει, όπως ήλπιζε, να μετανοήσει αληθινά και με ανάλογα έργα. (243-4).

2 Ο Υιός του Θεού υπέμεινε σταυρό για τους αμαρτωλούς. Όλοι οι αμαρτωλοί, λοιπόν, ας πάρουμε θάρρος στη μετάνοιά μας. Γιατί αν το σχήμα μόνο της μετάνοιας του βασιλιά Αχαάβ μετέβαλε την οργή του Θεού για τις αμαρτίες του, πολύ περισσότερο θα ...

Η δικαιολογία δεν είναι γραμμένη στη Γραφή!




 «Νεαρός φοιτητής που συνομίλησε με τον όσιο μεγάλο Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη, του ανέφερε κάτι και προσπάθησε να δικαιολογηθεί.

- Παιδί μου, του είπε ο Γέροντας, η δικαιολογία δεν είναι γραμμένη στη Γραφή. Είναι άγνωστη η δικαιολογία στους αγίους. Δεν φταίνε οι άλλοι ούτε ο διάβολος. Ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο εαυτός του, δεν είναι ο διάβολος. Μας κυριεύει ο εγωισμός μας. Όταν ο άνθρωπος νικήσει τον εαυτό του, είναι ο μεγαλύτερος μεγαλομάρτυρας ενώπιον του Θεού» (Μητρ. Αργολίδος Νεκταρίου, Αγίων Όρος, εκδ. Επιστροφή).

Είναι κοινή και σαφής η τοποθέτηση όλων των αγίων της Εκκλησίας μας ότι η δικαιολογία ως προσπάθεια συγκάλυψης της όποιας αμαρτίας ή αδυναμίας μας αποτελεί έκφραση εγωισμού. Ο εγωισμός μας που συνιστά την ουσία της αμαρτίας είναι εκείνος που...

Ποιες ήταν οι κύριες συμβουλές του Αγίου Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη στα πνευματικοπαίδια του και στον κόσμο




 Τι συμβούλευε τον κόσμο ο Όσιος Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης

«Να αγαπούμε τον άνθρωπο,μα πιο πολύ το Θεό»

«Να βλέπουμε τις αρετές των άλλων και τα δικά μας ελαττώματα.Έτσι θέλει ο Θεός.Έτσι είν’ ωραία»

«Εάν νομίζεις πως έχεις αρετές δεν έχεις τίποτα.Όποιος πει πως είναι άγιος δεν είναι.Οι Άγιοι ποτέ δεν είπαν ότι ήσαν Άγιοι »

«Εμείς έχομε ανάγκη τον Θεόν.Εκείνος δεν έχει την ανάγκη μας,για μας θα είναι η ωφέλεια»

«Όταν προσευχόμαστε και ο Θεός δεν μας ακούει υπάρχει λόγος,εμείς είμαστε οι αίτιοι, εμείς τον ...

~ «Το Άγιον Όρος μου άλλαξε τη ζωή...» |O Ντάρκο Μίλισιτς, διάσημος καλαθοσφαιριστής εξομολογείται...

 




Στα 37 του δεν φοβάται να μιλήσει για όσα τον ζόρισαν, αλλά και όσα τον άλλαξαν σαν άνθρωπο...

O Ντάρκο Μίλισιτς έχει μια «γεμάτη» ζωή να διηγηθεί και, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στις τάσεις αυτοκαταστροφής που είχε την περίοδο που αγωνιζόταν στο ΝΒΑ, αλλά και την στιγμή που άλλαξε την ζωή του, με την επίσκεψη στο Άγιο Όρος.

Πλέον, στα 37 του δεν φοβάται να μιλήσει για όσα τον ζόρισαν, αλλά και όσα τον άλλαξαν σαν άνθρωπο. 

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η ...

.Αρσένιος Βλιαγκόφτης: «Αγάπη και τόλμη των Μυροφόρων»

 


 

Εκπομπή με τον π. Αρσένιο Βλιαγκόφτη [Κυριακή, 8 Μαΐου 2022]

ΠΗΓΗ vimeo

Μα, να ψιθυρίζεις την ευχή ακόμα και στη λαϊκή; EΛΕΓΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΗ ΛΑΪΚΗ ΑΓΟΡΑ... Ἀναφέρει ὁ π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος:




 « Κάποτε, πρίν πολλά χρόνια, ἡ Πρεσβυτέρα μου πῆγε στή λαϊκή ἀγορά, σέρνοντας μέ τό ἕνα χέρι τό καροτσάκι καί μέ τό ἄλλο χέρι κρατώντας ἕνα κομποσχοινάκι ἔλεγε ἀπό μέσα της τήν Εὐχή. Καί ξαφνικά τήν πλησίασε μία ἀγριεμένη γυναῖκα καί ἄρχισε νά τῆς φωνάζη δυνατά:

—Τί λές, μωρή, μέσα σου συνεχῶς; Τί λές; Τί ...

Έπεσες; Τί σε εμποδίζει να σηκωθείς;




 Ἕνας ἀδελφὸς ἐξομολογήθηκε στὸν Ἀββᾶ Σισώη:

– Ἔπεσα, Πάτερ. Τί νὰ κάνω τώρα;

– Σήκω, τοῦ εἶπε μὲ τὴ χαρακτηριστική του ἁπλότητα ὁ Ἅγιος Γέροντας.

– Σηκώθηκα, Ἀββᾶ, μὰ πάλι ἔπεσα στὴν ...

Η Τριχωνίδα σώζεται από τον προστάτη της Άγιο Χριστόφορο


 
Τρία χρόνια υπέφερε όλη η ορεινή Τριχωνίδα από το κακό που τους βρήκε. Όλα τα ωραία δάση της είχαν γυμνωθεί. Οι πλαγιές που άλλοτε χαιρόσουν να τις βλέπεις και έδιναν οξυγόνο στον τόπο, τώρα ήταν κατάξερες, λες και τις κατάκαψε μεγάλη πυρκαγιά.
Οι χωρικοί ζούσαν σε απόγνωση. Το κακό μέρα με τη μέρα χειροτέρευε.

Σαν άλλη πληγή του Φαραώ ένα βρώμικο μαλλιαρό σκουλήκι, χιλιάδες και μυριάδες κάμπιες, εμφανίστηκαν στην περιοχή και κατέτρωγαν τα πάντα. Έμπαιναν μάλιστα και στα σπίτια και τα μόλυναν όλα. Μόνο τα λιόδεντρα και τις κληματαριές δεν πείραξαν. Μπρός στην τρομερή καταστροφή το Δασαρχείο έκανε αναφορά στο Υπουργείο Γεωργίας, και εκείνο απάντησε ότι πρέπει να γίνει αεροψεκασμός για να σκοτωθούν οι κάμπιες. Θα έπρεπε όμως όλοι οι κάτοικοι και τα ζωντανά τους επί 15 μέρες να απομακρυνθούν από τις εστίες τους, για να μη μολυνθούν από το ισχυρό φάρμακο που θα έριχνε το αεροπλάνο.

Το σκέφτηκαν, το ξανασκέφτηκαν και το συζήτησαν ώρες πολλές στις συνελεύσεις τους οι χωρικοί και τελικά συμφώνησαν όλοι τους να ζητήσουν με πίστη τη βοήθεια του Θεού και του αγίου Χριστοφόρου. Την πρόταση αυτή την έκανε ο ευλαβής εφημέριος της κοινότητας Αμπελιών Τριχωνίδας παπα-Γιώργης Κούκης, και τη δέχθηκαν ομόφωνα και ολόψυχα όλοι τους. Συγκεκριμένα ο παπα-Γιώργης είπε:

– Αδελφοί μου, δεν ξέρουμε γιατί το επέτρεψε αυτό το κακό ο Θεός στα μέρη μας. Εκείνος πάντως είναι Πάνσοφος, Πανάγαθος αλλά και Παντοδύναμος και μπορεί να τα αλλάξει και να τα διορθώσει όλα στη στιγμή, αν Τον παρακαλέσουμε με πίστη. Καί μην ξεχνάμε ότι εμείς εδώ έχουμε προστάτη μας ισχυρό τον άγιο Χριστοφόρο. Θα τον παρακαλέσουμε λοιπόν με πίστη να πρεσβεύσει στον Κύριο για τη μεγάλη δοκιμασία μας. Τώρα που πλησιάζει και η γιορτή του, και έχουμε και ξωκκλήσι εμείς προς τιμήν του, προτείνω να νηστέψουμε μια βδομάδα όλοι μας, να ξομολογηθούμε και να κοινωνήσουμε όλοι οικογενειακώς με πίστη ανήμερα στη γιορτή του και να τον παρακαλέσουμε να μας γλυτώσει από...

9 Μαίου: Άγιος Νικόλαος εν Βουνένοις και το θαύμα των δέντρων που ματώνουν..ΕΙΚΟΝΕΣ-ΒΙΝΤΕΟ


Ὁ Ἅγιος Νικόλαος ὁ Νέος γεννήθηκε στά μέρη τῆς Ἀνατολῆς ἀπό εὐσεβεῖς καί ἐνάρετους γονεῖς στά χρόνια τῆς βασιλείας τοῦ αὐτοκράτορα Λέοντα Στ΄ τοῦ Σοφοῦ. Ὅταν ἐνηλικιώθηκε κατατάχθηκε στόν Αὐτοκρατορικό Στρατό, μέ τό ἀξίωμα τοῦ Δούκα, ἐκπαιδεύοντας τούς στρατιῶτες του νά εἶναι γενναῖοι πολεμιστές, κυρίως ὅμως τούς νουθετοῦσε καί τούς δίδασκε νά πιστεύουν στόν Θεό, νά προσεύχονται, νά μήν ἀδικοῦν ποτέ κανέναν καί νά ζητοῦν ἀπό τόν Χριστό νά τούς δίνει δύναμη γιά νά πολεμοῦν τούς ἐχθρούς.
Ὁ αὐτοκράτορας ἐκτίμησε τὰ σωματικὰ καὶ πνευματικὰ χαρίσματα τοῦ Νικολάου καὶ τὸν διόρισε διοικητὴ τοῦ στρατιωτικοῦ σώματος ποὺ ἕδρευε στὴ Λάρισα. Κατὰ τὴν περίοδο ποὺ ὁ αὐτοκράτορας βρισκόταν σὲ ἐκστρατεία στὴν Ἀνατολή, οἱ Ἄραβες βρῆκαν τὴν εὐκαιρία νὰ ἐπιτεθοῦν στὰ ἐδάφη
τῆς Θεσσαλίας. Ἐπέδραμαν καὶ κατὰ τῆς πόλεως τῆς Λάρισας, τὴν λεηλάτησαν καὶ κατέσφαξαν τὸν πληθυσμό της. Ὁ Νικόλαος μαζὶ μὲ τοὺς στρατιῶτες τοῦ ἔκρινε ὅτι δὲν εἶναι ὀρθὸ νὰ παραμείνει στὴν Λάρισα καὶ κινήθηκε πρὸς τὸ ὅρος Τέρναβον. Ἀφοῦ ἀνασυντάχθηκαν ὡς στρατιωτικὸ σῶμα, ξεκίνησαν τὸν ἀγώνα ἐναντίον τῶν Ἀράβων. Ἀρχικὰ σημείωσαν ἐπιτυχίες, γρήγορα ὅμως περικυκλώθηκαν καὶ συνελήφθησαν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς.
Ὁ μόνος ποὺ κατόρθωσε νὰ διαφύγει ἦταν ὁ Νικόλαος. Οἱ ὑπόλοιποι ὑπεβλήθησαν σὲ βασανιστήρια γιὰ νὰ ἀρνηθοῦν τὴν πίστη τους, καὶ ἐπειδὴ παρέμειναν πιστοὶ στὸ τέλος θανατώθηκαν. Ὁ Νικόλαος μετὰ ἀπὸ περιπλάνηση ἔφθασε στὸ ἀλσῶδες ὅρος τῶν Βουναίνων, ὅπου διέμεινε προσευχόμενος καὶ...

Όταν όμως παρατηρούσε την κατάχρηση εξουσίας των αρχόντων του λαού...(Αγ.Κοσμάς ο Αιτωλός)

 



Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προέτρεπε τους Ρωμιούς να σέβονται τους προεστούς και τους γεροντότερους. Όταν όμως παρατηρούσε την κατάχρηση εξουσίας των αρχόντων του λαού, τότε απερίφραστα τους έλεγχε δημοσίως λέγοντας: 


  «Αν τύχει οι προεστοί σας και οι άρχοντές σας και οι πιο μεγάλοι σας γίνουν άδικοι και σκληροί. Αν τύχει και τους κυριεύσει η εγωπάθεια και η αισχροκέρδεια και κατά βάθος δεν θέλουν να ...

Ο καλός λόγος ενεργεί, όταν αποτελεί προσωπικό βίωμα!




 <<Είναι πολλά πράγματα, τα οποία ο άνθρωπος δεν τα γνωρίζει, ή, εάν τα γνωρίζει, τα καταφρονεί. Παράδειγμα, είναι ένα θέμα, το οποίο διδάσκει κάποιος δάσκαλος στα παιδιά.

Εάν δεν το έχει γευθή (είτε πικρό είναι, είτε γλυκό), τα παιδιά δεν πληροφορούνται.

Θέλουμε να πούμε στα παιδιά:

«Παιδιά, μη φεύγετε από την Εκκλησία. Να πηγαίνετε κάθε Κυριακή στην Εκκλησία. Να εκκλησιάζεσθε. Η Εκκλησία είναι το ταμείο της Χάριτος. Από εκεί πηγάζει όλη η ευτυχία του ανθρώπου. Την ειρήνη, την αγάπη από την Εκκλησία θα τα πάρεις. Ούτε στα παιγχνίδια ούτε μέσα στην Κοινωνία θα τα βρεις αυτά, αλλά μέσα στην Εκκλησία»!

Εάν εσύ, αυτόν τον λόγο, τον οποίον λες, δεν...

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή ο Άγιος Ιωάννης o θεολόγος και ευαγγελιστής δεν έχει γευθεί σωματικό θάνατο..


Σύμφωνα με την Αγία Γραφή και πολλούς Αγίους Πατέρες μας, ο ΕυαγγελιστήςΙωάννης δεν έχει γευθεί θάνατο, γι  αὐτό και η Εκκλησία μας, δεν εορτάζεικοίμηση του Αγίου Ιωάννη αλλά Μετάσταση.
Στο βίο του Αγίου Ιωάννου, διαβάζουμε σχετικά με την Μετάστασή του:

«Αφού επεστρέψαμεν εις την Έφεσον από την εξορίαν, διεμείναμεν εις αυτήνέτη είκοσιν εξ· εμείναμεν δε και εις την νήσον Πάτμον έτη δέκα πέντε· και προ της εξορίας ημών διετρίψαμεν εξ Ιεροσολύμων ετών πεντήκοντα. Και αφούσυνεπληρώθησαν είκοσιν εξ έτη από της επιστροφής ημών εκ της εξορίας εις την Έφεσον, μίαν ημέραν παραλαβών ο Ιωάννης εμέ και ετέρους εξ μαθητάς αυτού, είπε· “Λάβετε σκαπτήρια εις τας χείράς σας και ακολουθήσατέ με”·ελάβομεν δε δύο σκαπτήρια και ακολουθήσαντες αυτόν εξήλθομεν της πόλεως· φθάσαντες δε εις ένα τόπον, είπε προς ημάς ο Ιωάννης· “Καθήσατεενταύθα”· και εκαθήσαμεν, αυτός δε επροχώρησεν ολίγον δια να έχη ησυχίαν, και εκεί προσηύχετο· ήτο δε ώρα του όρθρου, νυξ δηλαδή αρκετή προ τηςανατολής του ηλίου. Και μετά την ευχήν ελθών προς ημάς λέγει· Σκάψατε εις την γην εις μέτρον του αναστήματός μου σταυροειδώς.
Αφού λοιπόν ημείς εσκάψαμεν, προσηύξατο ο Ιωάννης· και μετά την ευχήν εισήλθεν εις τον τάφον τον οποίον εσκάψαμεν, και εκείθεν είπε προς με· “Τέκνον Πρόχορε, να υπάγης εις τα Ιεροσόλυμα· διότι εκεί πρέπει να τελειώσης τον βίον”· διδάξας δε ημάς και ασπασάμενος, είπε· “Σύρατε το χώμα της μητρός μου γης και σκεπάσατέ με”· ημείς δε ασπασάμενοι αυτόν, και σύραντες χώμαεσκεπάσαμεν μέχρι των γονάτων. Πάλιν εκείνος ασπασάμενος ημάς, είπε· “Σύραντες χώμα σκεπάσατέ με έως του τραχήλου”· και ασπασάμενοι αυτόνεποιήσαμεν ούτω· είτα δε πάλιν είπε προς ημάς· “Φέρετε λεπτόν πανίον και σκεπάσατε δι  αὐτοῦ το πρόσωπόν μου, και ασπάσασθέ με δια τελευταίαν φοράν· διότι δεν θα με ίδητε πλέον εις την ζωήν ταύτην”. Και ποιήσαντες ούτως, ησπασάμεθα αυτόν πάλιν κλαίοντες· αυτός δε δους εις ημάς την ειρήνην απέλυσεν ημάς. Και ούτω κλαίοντες πικρώς εσκεπάσαμεν όλον το σώμά του. Τότε και ο ήλιος ανέτειλε, και αυτός παρέδωκε το πνεύμά του.
Επιστρέψαντες ημείς εις την πόλιν ηρωτήθημεν παρά των αδελφών· “Που ευρίσκεται ο Διδάσκαλος ημών;” ημείς δε διηγήθημεν προς αυτούς λεπτομερώς πάντα τα γεγονότα· και εκείνοι παρεκάλεσαν ημάς ίνα δείξωμεν εις αυτούς τον τόπον. Απελθόντες όθεν μετά των αδελφών εις τον τόπον εκείνον, τον μενΙωάννην δεν εύρομεν, εύρομεν δε μόνον τα υποδήματα αυτού. Και τότεενεθυμήθημεν τον λόγον του Κυρίου, τον οποίον είπε προς τον Πέτρον περί του Αποστόλου τούτου, ότι “Εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τι προς σε;” και εδοξάσαμεν δια ταύτα πάντα τον Πατέρα και τον Υιόν και το ΆγιονΠνεύμα τον ένα Θεόν· ω πρέπει δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».[81]
Διαβάζουμε ακόμη στην Καινή Διαθήκη ότι, όταν ο Απόστολος Πέτρος ρώτησε τον Χριστό μας περί του Ιωάννη «ούτος δε τι; δηλαδή, αυτός τι θα απογίνει; καλά, εμένα μου είπες τι θα γίνω, αλλά ο Ιωάννης; Ο Κύριός μας απήντησε: «εάν αυτόν θέλω μένειν έως έρχομαι, τι προς σε;» (Ιω. κα’, 22) δηλαδή· «εάν εγώ θέλω να τον κρατήσω ζωντανό μέχρι που θα ξαναέλθω, στην Δεύτερη Παρουσία μου, εσένα τι σε νοιάζει; τι σε ενδιαφέρει; αυτό είναι θέμα δικό μου».
Γι  αὐτό και οι Απόστολοι, άρχισαν να ...

Όσιος Αρσένιος ο Μέγας - 8 Μαΐου

 "ὁ Θεός μου, μὴ ἐγκαταλείπῃς με, ὅτι οὐδὲν ἐποίησα ἀγαθὸν ἐνώπιόν Σου, ἀλλὰ δὸς μοι διὰ τὴν ἀγαθότητά Σου βαλεὶν ἀρχήν."




Ο Όσιος Αρσένιος ο Μέγας γεννήθηκε στη Ρώμη, στην Εκκλησία της οποίας ήταν διάκονος, από γονείς πλούσιους και ευσεβείς και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Θεοδοσίου του Μεγάλου (379 - 395 μ.Χ.). Διακρινόταν για τη σοφία, το άμεμπτο ήθος και τις ποικίλες αρετές του. Διήλθε τη ζωή του με την προσευχή, τη λατρευτική ζωή, την μελέτη και την τήρηση των θείων εντολών και έμαθε και την «ἄγνωστον γνώσην». Τη γνώση δηλαδή που δεν μπορεί να γίνει κατανοητή με το ανθρώπινο μυαλό, αλλά αποκαλύπτεται από το Θεό στην κεκαθαρμένη καρδιά. Με άλλα λόγια, εντρύφησε με την μελέτη και τον τρόπο ζωής του στα μυστήρια της Βασιλείας του θεού και αναδείχθηκε σοφός διδάσκαλος και άριστος παιδαγωγός. Εξ αιτίας αυτού, με...