8 ''ΑΘΑΝΑΤΕΣ'' ΤΡΟΦΕΣ ΧΩΡΙΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΕΩΣ!!!!



Εκείνο το ρύζι με ημερομηνία παραγωγής 1982 που ξέμεινε στο ράφι της κουζίνας και θα το πετάξετε χωρίς δεύτερη σκέψη, στην πραγματικότητα...αν το μαγειρέψετε θα είναι τόσο γευστικό -και ασφαλές λένε οι ειδικοί- σαν να το αγοράσατε σήμερα! Και δεν είναι μόνο το ρύζι. Σε μια εποχή που είμαστε πλέον απολύτως πεπεισμένοι ότι τα πάντα γύρω μας έχουν ημερομηνία λήξεως, η φύση φροντίζει να μας δώσει μια ανάσα αισιοδοξίας: υπάρχει και κάτι που διαρκεί για πάντα: 8 αθάνατα προϊόντα «βρυκόλακες» (όπως συνηθίζουν να τα αποκαλούν οι επιστήμονες) της διατροφικής αλυσίδας, ακριβώς επειδή ο χρόνος δεν τα αγγίζει. Διατηρούν όλες τις θρεπτικές τους αξίες, την ποιότητά τους και την υγιή όψη τους όσοι ...; αιώνες κι αν περάσουν. Για φαντάσου!

1. Μέλι
Το μέλι διαρκεί επ' αόριστον. Μπορεί να αλλάζει χρώμα και υφή (ή ακόμη και να κρυσταλλώνει) αλλά παραμένει ασφαλές για κατανάλωση και πεντανόστιμο! Σε περίπτωση που σας ανησυχεί η κρυσταλλική του μορφή, τοποθετήστε απλώς το ανοικτό δοχείο σε ζεστό νερό μέχρι να διαλυθούν οι κρύσταλλοι....

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ



(Ματθ. ΙΔ΄, 22 – 34)

            Τα πλήθη είχαν χορτάσει από το καταπληκτικό θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και δύο ιχθύων, και τώρα ζητούσαν να κάνουν βασιλέα τους το μεγάλο Ραββί. Ο ενθουσιασμός ήταν τόσο ισχυρός, ώστε άρχισαν να επηρρεάζονται ακόμα και αυτοί οι μαθητές. Γι' αυτό ο Κύριος δίνει εντολή “ηνάγκασεν τους μαθητάς” να μπουν στο πλοίο να φύγουν και να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη της Καπερναούμ.
            Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος μας περιγράφει κατά συγκλονιστικό τρόπο τη νυκτερινή τους περιπέτεια και κυρίως αυτό το γεγονός που έζησε ο ίδιος ο Απ. Πέτρος και που έχει τόσα να πει στον καθένα μας.
            Τι ακριβώς συνέβη; Το πλοίο, μέσα στη νύχτα “ην βασανιζόμενον υπό των κυμάτων” λόγω του ότι ο άνεμος που ξέσπασε αιφνιδίως ήταν ενάντιος.
            Αλλά ας παρακολουθήσουμε κι εμείς με κομμένη την ανάσα...


Print
Κατηγορία: Ειδήσεις
Published Date
από το Τεύχος "ο Σωτήρ" αρ. 2041

 

«Αλοίμονό μας για τις μέρες που φεύγουν...»




…Ἔρχεται ἐδῶ ἕνας Ρῶσος ἐπίσκοπος , Παῦλος τὸ ὄνομά του. Ἀνήκει στὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Πνευματικότατος ἄνθρωπος. Κάθε τρεῖς φράσεις ποὺ λέει, συμπληρώνει: «Παράσχου, Κύριε». Μία μέρα τὸν ρωτῶ:

- Γέροντα, γιατί συνέχεια λέτε «Παράσχου Κύριε»;
- Ἄ, τὸ ἀγαπῶ πολύ.
- Σ’ αὐτὸ συμφωνοῦμε, τοῦ λέω.
-Ἂς μᾶς ἀκούσει ὁ Θεός.  Θεέ μου, ἄκουσε κι ἐκπλήρωσε τὸ αἴτημά μας. Μακάρι νὰ ἦσαν τέτοια τὰ αἰτήματά μας καὶ ὄχι μόνο ψωμί, δουλειά, ὑγεία. Κι αὐτὰ βεβαίως χρειάζονται, ἀλλὰ εἶναι δευτερεύοντα.
.  Εἴπατε προηγουμένως ὅτι ὁ κόσμος δὲν...

Η νηστεία του δεκαπενταύγουστου



Πότε και πώς νηστεύουμε 
Ή χριστιανική ζωή είναι ασκητική, αγώνας να ελευθερωθούμε από το ζυγό της αμαρτίας και την κυριαρχία των παθών, προσπάθεια να φθά­σουμε με τη χάρη του Κυρίου στον αγιασμό και στη θέωση. Στον αγώνα αυτό σημαντικότατη θέση κατέχει και ή νηστεία.
Ή νηστεία είναι εντολή του Θεού αρχαιό­τατος θεσμός της Εκκλησίας· όπλο από τα βα­σικότερα της εν Χριστώ ζωής. Με τη νηστεία πού κάνουμε:
αποκρούουμε τις επιθέσεις του διαβόλου...

Ο γιος του πρωθυπουργού της Κένυας βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός




kenias
Ο Σεβασμιότατος μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος δέχθηκε, προ αρκετών εβδομάδων, τον πρωτότοκο γιο του πρωθυπουργού της Κένυας Ραΐλα Οτίγκα, Φιντέλ Κάστρο, τον οποίο συνόδευε η μέλλουσα σύζυγός του καταγομένη από την Ερυθραία.
Το ζευγάρι εξέφρασε τη μεγάλη επιθυμία του να ενταχθεί ο Φιντέλ στους κόλπους της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής εκκλησίας.
Αφού έγιναν οι σχετικές και απαραίτητες διευθετήσεις, κατήχηση κ.τ.λ., ο σεβασμιότατος τέλεσε το μυστήριο του βαπτίσματος στο μεγάλο βαπτιστήρι της ορθόδοξης πατριαρχικής σχολής «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄», βαπτίσας τον Φιντέλ, μαζί με 22 άλλα άτομα, δίνοντάς του το όνομα Μακάριος.
Στις 28 Ιουλίου ο σεβασμιότατος τέλεσε το μυστήριο του γάμου στον ορθόδοξο πατριαρχικό καθεδρικό ναό των Αγίων Αναργύρων στη Ναϊρόμπη.
Στην τελετή παρέστησαν οι γονείς και των δύο νεονύμφων προς τους οποίους ο Μητροπολίτης, στο τέλος, απηύθυνε πατρικές νουθεσίες για τη νέα τους ζωή.
kenias1

Επιστολή καταπέλτης του Μητροπολίτη Πειραιώς για την Ρεπούση



᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 30ῃ Ἰουλίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ἡ ἐντιμοτάτη κυρία Μαρία Ρεπούση, Βουλευτής τῆς ΔΗΜΑΡ στήν Α΄ Περιφέρεια Πειραιῶς, ἐκπροσωποῦσα 1629 ψηφοφόρους ἐπί συνόλου 120.000 τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος, ὑπέβαλε πρόταση στό Κοινοβούλιο γιά τήν κατάργηση τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν ὡς δῆθεν ἀντικειμένου στόν εὐρωπαϊκό προσανατολισμό τῆς σχολικῆς κοινότητας. Ἀπό τήν πρόταση τῆς κ. Βουλευτοῦ, πού ἐξελέγη καί στήν Μητροπολιτική μου Περιφέρεια προκύπτουν τά ἀκόλουθα:...

Συγκινεί η ιστορία της ρακοσυλλέκτριας που έσωσε 30 μωρά



Πρόκειται για μια απίστευτη ιστορία, ένα μοναδικό μάθημα ανθρωπιάς Η 88χρονη σήμερα Lou Xiaoying, θεωρείται ήρωας καθώς οι... λεπτομέρειες της μοναδικής της δράσης κάνουν το γύρο του κόσμου.
Η κινέζα ρακοσυλλέκτρια ζούσε με τον άνδρα της μαζεύοντας σκουπίδια και ανακυκλώνοντάς τα, στους δρόμους της Jinhua…
Μέσα στα σκουπίδια βρήκε, σε διάστημα αρκετών ετών, 30 εγκαταλελειμένα μωρά, τα οποία είχαν »πετάξει» οι γονείς τους, αφήνοντάς τα να πεθάνουν…
Η Lou από το 1972 μέχρι σήμερα έσωσε 30 μωρά, τα οποία έδωσε σε ιδρύματα αλλά και οικογένειες που τα μεγάλωσαν.
Η ίδια και ο σύζυγός της που πέθανε πριν από 17 χρόνια μεγάλωσαν 4 παιδιά…

Βούλγαροι εναντίον Σκοπιανών: «Έκλεψαν τη γλώσσα μας και τη βάφτισαν “μακεδονική”»


ImageΟποιαδήποτε υποχώρηση στο θέμα των Σκοπίων θα είναι το λιγότερο ύποπτη, αφού δεν είμαστε μόνο εμείς που μας έχουν κλέψει κομμάτια της ιστορίας μας. Όλοι οι γείτονες της τα κατηγορούν για "κλεψιές", παράδειγμα οι Βούλγαροι, οι οποίοι δεν θα δεχτούν ποτέ σύνθετη ονομασία. Με τέτοιο διπλωματικό κλίμα και τέτοιες συγκυρίες στη "γειτονιά μας" δεν επιτρέπονται υποχωρήσεις. Άλλωστε πρώην ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥΣ ομολόγησε το ψευδές των επιδιώξεών τους. Η ομολογία αυτή πρέπει να χρησιμοποιηθεί δεόντως.

Περίπου 20 Βούλγαροι διανοούμενοι, μεταξύ των οποίων και τρεις που κατάγονται από τα Σκόπια, απέστειλαν αναφορά προς την UNESCO, ζητώντας από την παγκόσμια οργάνωση να σταματήσει η τηλεόραση των Σκοπίων να καταχράται συνεχώς τη βουλγαρική γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό της Βουλγαρίας.

«Επί 65 χρόνια διαδίδει ψέματα σε όλο τον κόσμο...

Ο άθεος και η...αρκούδα!




Ένας άθεος έκανε τη βόλτα του στο δάσος, θαυμάζοντας όλα αυτά που εκείνο το «ατύχημα της εξέλιξης" είχε δημιουργήσει.
 -Τι καταπληκτικά δέντρα!
-Τι όμορφα ποτάμια!
-Τι απίστευτα ζώα!
...;αναφωνούσε συνέχεια.
 Ενώ περπατούσε κατά μήκος του ποταμού άκουγε ένα θόρυβο στους θάμνους πίσω του.
 Γύρισε για να κοιτάξει.
Τότε είδε μία τεράστια αρκούδα...

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημας



Πρωτ. π. Γεωργίου Δορμπαράκη
Ο μήνας Αύγουστος είναι ο μήνας της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Παναγίας μας. Αν καθ’ όλο το έτος έχουμε συχνές και πυκνές αναφορές για τη Μητέρα του Κυρίου, εκεί που αποκορυφώνεται η δοξολογική, τιμητική και ικετευτική αναφορά μας σ’ Εκείνη, είναι κατά τον μήνα αυτό, λόγω της εορτής της Κοιμήσεώς της και της με αυτήν κατά την παράδοση της Εκκλησίας μας συνδεδεμένης μεταστάσεώς της. Αιτία γι’ αυτό είναι ότι η Κοίμηση και η μετάσταση της Θεοτόκου επιστεγάζουν την όλη αγιασμένη επί γης πορεία της, που σημαίνει ότι το κάθε γεγονός της ζωής της Παναγίας θεωρείται ως αναβαθμός, που οδηγεί στην αγκαλιά του Τριαδικού Θεού. Με άλλα λόγια, με την Κοίμηση της Θεοτόκου κατανοούμε οι πιστοί ότι τίποτε δεν υπήρξε τυχαίο στη ζωή της – άλλωστε,...


Χρυσό μετάλλιο για την επιστολή του

Ο Έλληνας μαθητής της Β’ Γυμνασίου Μάριος Χατζηδήμου, από τα Γιαννιτσά, ήταν ο νικητής του διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας ΤαχυδρομικήςΈνωσης (UPU). Το θέμα του φετινού διαγωνισμού ήταν «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες». Στο διαγωνισμό πήραν μέρος πάνω από 1 εκατομμύριο νέοι από 55 χώρες, μέσω των ταχυδρομείων τους και νικητής αναδείχτηκε ο 14χρονος Έλληνας.

Αναλυτικά η επιστολή:

«Γιαννιτσά, 25/01/12
Κύριο Ρότζερ Φεντερερ,
Tennis sport club of Bussel,
Switzerland.

Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,

Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω… να σ’ ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!

Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.

Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα…

Συνέχιζα και ονειρευόμουνα… Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκσφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!

Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν’ αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη…

Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ’ από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή…

…Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπαλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:

- Πως νοιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;

- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!

- Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων. Μιλήσαμε για το περίφημο «Ευ αγωνίζεσθαι», αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται από λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.

Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.

Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και ν’ αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε… Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού. Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, « δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ’ «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!

Με αγάπη και θαυμασμό,
Μάριος Α. Χατζηδήμου»

πηγή: real.gr

Ἠλιάδης: «αὐτό τό μετάλλιο πάει στὸ Ἅγιον Ὅρος!»



Στὸ Θεό, τὴν οἰκογένειά του καὶ σὲ ὅλους τους Ἕλληνες «Ναὶ ἔδειξα τὸ ἐθνόσημο, γιατί εἶναι πολὺ σημαντικὲς οἱ στιγμὲς ποὺ περνᾶ ἡ Ἑλλάδα», δήλωσε ἀρχικὰ ὁ Ἠλιάδης γιὰ τὴν συμβολικὴ αὐτὴ κίνησή του, μετὰ τὸ τέλος τοῦ ἀγώνα μὲ τὸν βραζιλιάνο.
«Δὲν ξέρω τί νὰ πῶ. Ἐσεῖς πρέπει νὰ μοῦ πεῖτε ποὺ εἴδατε ἂπ΄ ἔξω τὸν ἀγώνα. Εἶμαι ἀκόμη σαστισμένος. Εὐχαριστῶ τὸ Θεό», ἦταν ἡ πρώτη ἀντίδραση τοῦ ἀθλητῆ τοῦ Φίλιππου Ἀμυνταίου.
«Τὸ μετάλλιο πάει γιὰ τὸ Ἅγιο Ὅρος, αὐτὸ μπορῶ νὰ πῶ. Δικαιώθηκα γιὰ τὴ σκληρὴ προετοιμασία καὶ ὅλες αὐτὲς τὶς δύσκολες προπονήσεις ποὺ κάνω. Αὐτὴ εἶναι ἡ στιγμὴ ποὺ χρειάζεται τὰ μετάλλια ἡ Ἑλλάδα.
Ἀφιερώνω τὸ μετάλλιο πρῶτα στὸ Θεὸ καὶ μετὰ σὲ ὅλους τους ἕλληνες, τόσο σὲ αὐτοὺς ποὺ βρέθηκαν ἐδῶ ὅσο καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ περιμένουν πίσω. Φυσικὰ στὴν κόρη μου καὶ στὸ γιό μου ποὺ μὲ περιμένει στὴ Χαλκιδική».
Σὲ ἐρώτηση ποὺ ὀφείλεται ἡ νίκη τοῦ ἐπὶ τοῦ Καμίλο, ἀπάντησε:...
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ...
"Ἡ ἐμπειρία μου ἔπαιξε μεγάλο ρόλο στὴ νίκη, ἀλλὰ ἔμπειρος ἦταν καὶ ὁ βραζιλιάνος ἀντίπαλός μου. 
Εἶναι 34 ἐτῶν καὶ ἔχει πολλὲς διακρίσεις σὲ παγκόσμια πρωταθλήματα καὶ Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες. Ἀκολούθησα πιστὰ τὴν τακτικὴ ποὺ εἶχα ἐπιλέξει καὶ ὅλα πῆγαν καλά.
Τώρα ἠρεμία, ξεκούραση καὶ νὰ περάσω λίγες στιγμὲς γαλήνης μὲ τὴν οἰκογένειά μου".
sport.gr

Τα υψωμένα χέρια του Ηλιάδη “σήκωσαν” και την Ελλάδα


Ένας αθλητής... καρδιάς, που δουλεύει μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας, κατάφερε και έφερε το πρώτο μετάλλιο στην Ελλάδα στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, κάνοντας μία χώρα υπερήφανη

Αμέσως μόλις το χρονόμετρο μηδένισε ο Ηλίας Ηλιάδης έδειξε ανακουφισμένος. Πήρε μερικές βαθιές ανάσες, σηκώθηκε στα πόδια του, στράφηκε προς την εξέδρα και πανηγύρισε δείχνοντας το εθνόσημο στο στήθος.

Ήταν μία δικαίωση για έναν αθλητή που δουλεύει σκληρά προκειμένου να φέρει την επιτυχία. Ακόμα και αν το μετάλλιο που κατέκτησε δεν είχε τη... λάμψη ενός χρυσού, ακόμα και αν ο ίδιος ήξερε πως θα μπορούσε να κάνει κάτι παραπάνω, το επίτευγμα του είναι τεράστιο.

Το μετάλλιο που κατέκτησε στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου ήταν μία περήφανη και...

ΟΡΟΣ ΣΙΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΧΗ.flv


Κηδεύθηκε ο μακροβιότερος μοναχός του Αγίου Όρους



Κηδεύθηκε ο μακροβιότερος μοναχός του Αγίου ΌρουςΚηδεύτηκε το πρωί ο μακροβιότερος ασκητής του Αγίου Όρους, π.Ιωάννης Χιλανδαρινός ο οποίος απεβίωσε την περασμένη Κυριακή σε ....
ηλικία 105 ετών. Η καταγωγή του ήταν σερβική και το βαφτιστικό του όνομα ήταν Βίτο Ράντογιτς. Όταν αποφάσισε να μεταβεί στο Αγιο Όρος εγκαταστάθηκε στο σερβικό μοναστήρι,το Χιλανδάρι. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο ενώ αφιέρωνε τον περισσότερο χρόνο της ζωής του στην προσευχή.ο πατέρας Ιωάννης, σέρβικης καταγωγής βρέθηκε στη Μονή Χιλανδαρίου μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο μακροβιότερος ασκητής της αθωνικής πολιτείας κατά τη διάρκεια της μεγάλης φωτιάς του 2004 στην αθωνική πολιτεία, έπεσε στη μάχη της κατάσβεσης της πυρκαγιάς και κατάφερε να διασώσει πολλές και πολύτιμες εικόνες. Ο πατέρας Ιωάννης, γεννήθηκε στο Βελιγράδι και έζησε για πολλά χρόνια στην Αγγλία πριν αφιερωθεί στον Θεό. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, τον περισσότερο χρόνο της ημέρας τον αφιέρωνε στην προσευχή, πάντα όμως έβρισκε ώρα για να την περάσει στον κήπο της Μονής Χιλανδαρίου, την ευθύνη του οποίου είχε. Του άρεσε ιδιαίτερα να φορά τσουβάλια στα πόδια, να φροντίζει τα λαχανικά, με υπομονή και αγάπη, γιατί όπως έλεγε είναι κι αυτά "δημιουργήματα του Θεού". Μάλιστα εξέπληξε τους πάντες όταν στα 103 του χρόνια αγόρασε έναν φορητό υπολογιστή προκειμένου να μπορεί να αποθηκεύει τα ποιήματα που έγραφε. Γεννήθηκε το 1906, σε ένα προάστιο του Βελιγραδίου, το Ούμτσαρι, του Δήμου Γκρόκα, δίπλα στις όχθες του ποταμού Ράλια. Μετά το σχολείο, άνοιξε ένα κατάστημα και ασχολήθηκε με το εμπόριο. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρίσκει μακριά από την πατρίδα, "εξόριστο" σε Ιταλία, Γερμανία και τελικά στην Αγγλία, όπου παντρεύτηκε, σύντομα όμως έχασε τη σύζυγό του και από τότε αφιερώθηκε στον Θεό. Ενα ταξίδι στο Αγιον Ορος τού έδειξε τον τόπο όπου ρίζωσε και δεν έφυγε ποτέ. Δεν επισκέφτηκε τη Σερβία, ούτε καν για να δει αγαπημένα πρόσωπα, συγγενείς και φίλους. "Δεν είναι αυτό που ήξερα, δεν θα μου θυμίσει τα παιδικά μου χρόνια, ο θρήνος θα είναι μεγάλος. Θέλω να έχω ωραίες αναμνήσεις από την πατρίδα", έλεγε. Στο σερβικό μοναστήρι, το Χιλανδάρι, όλοι τον ήξεραν, και οι Σέρβοι επισκέπτες ήθελαν να τον συναντήσουν και να φωτογραφηθούν μαζί του. Η ιστορία του συγκινούσε χρόνια τώρα, ενώ τελευταία έλεγε και ξανάλεγε πως περίμενε τον Θεό να τον πάρει κοντά του.

Οι τουρκόφρονες ζητούν αλλαγή της ιστορίας μας για το καλό της "φιλίας" μας

“Ως Τούρκοι της Δυτικής Θράκης, είμαστε υπέρ της κάθαρσης των βιβλίων Ιστορίας από τέτοιου είδους εκφράσεις”. Αυτό είναι το αίτημα των τουρκόφρονων της Θράκης, που όχι μόνο δρουν ανενόχλητοι υπέρ της Τουρκίας, αλλά υποστηρίζονται και από βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου. Στην λεγόμενh «Συμβουλευτική» (άτυπη κυβέρνηση δηλαδή, στη Θράκη) Πρώτοι πρώτοι είναι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ζεϊμπέκ και Καραγιουσούφ μαζί με τον Χατζηοσμάν του ΠΑΣΟΚ. Μετά αναγράφονται οι πρώην βουλευτές, μετά οι ψευδομουφτήδες κ.α.

Γράφουν στην ανακοίνωσή τους: «Σύμφωνα με το άρθρο της Καθημερινής που δημοσιεύτηκε στις 25-4-2012 στο Βιβλίο Ιστορίας της 6ης τάξης υπάρχει η εξής αναφορά: «Οι Τούρκοι μπήκαν στη Σμύρνη. Πυρπόλησαν την Ελληνική και την Αρμενική συνοικία, ενώ ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος παραδόθηκε στο μουσουλμανικό πλήθος και θανατώθηκε.»…

Τι πρέπει να κάνουμε όταν μας τσιμπήσει κουνούπι



Ο καιρός έχει αρχίζει ήδη να ζεσταίνει και για πολλούς ξεκινάει για άλλο ένα καλοκαίρι, ο Γολγοθάς των κουνουπιών. Ξεκινάει η βραδινή και μεταμεσονύχτια μάχη με τους “αόρατους” αλλά υπαρκτούς μικρούς εισβολείς που λατρεύουν να πίνουν το αίμα μας όταν κοιμόμαστε και όχι μόνο. Αλήθεια πόσες φορές ξυπνήσατε νευριασμένοι από το χαρακτηριστικό “βζζζζζζζζ” μέσα στα αυτιά σας; Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευτούμε από τα κουνούπια; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν μας τσιμπήσει κουνούπι; Κινδυνεύουμε να μας μεταφέρουν ασθένειες; και εάν ναι, ποιες; Ένα κουνούπι μπορεί να μας μεταδώσει τον ιό του Aids;

Τα κουνούπια είναι έντομα του γένους “ανωφελές”. Εμφανίζονται μόλις...

Λόγος Παρηγοριάς του γέροντος Πορφυρίου για τις δύσκολες ημέρες που ζούμε






Το σπουδαίο είναι να μπούμε στην Εκκλησία.

 Να ενωθούμε με τους συνανθρώπους μας, με τις χαρές και τις λύπες όλων. Να τους νιώθουμε δικούς μας, να προσευχόμαστε για όλους, να πονάμε για την σωτηρία τους, να ξεχνάμε τους εαυτούς μας. Να κάνομε το παν γι' αυτούς, όπως ο Χριστός για μας. Μέσα στην Εκκλησία γινόμαστε ένα με κάθε δυστυχισμένο και πονεμένο κι αμαρτωλό. Κανείς δεν πρέπει να θέλει να σωθεί μόνος του, χωρίς να σωθούν και οι άλλοι. Είναι λάθος να προσεύχεται κανείς για...

Πέντε λεπτά ακόμα!


Πέντε λεπτά ακόμα!


Το  μάτι  θολό, το  βλέμμα  μακρινό, το  βήμα  βαρύ...φευγάτο. Η ηλικία  μες  τη  νιότη  να  βράζει, να κοχλάζει...
-Φεύγω.
Που  πας, γιατί δεν μένεις;
-Φεύγω, δεν  αντέχω  πια...με  κούρασες.
Γιατί;....


«Αφιερώνω τη νίκη μου στον κόσμο της Κύπρου και στην Ελλάδα»

«Αφιερώνω τη νίκη μου στον κόσμο της Κύπρου και στην Ελλάδα»Μ. Παγδατής: Ήθελα να τους δώσω μία ευχαρίστηση 

Στον λαό της Κύπρου, αλλά και στη δοκιμαζόμενη Ελλάδα, αφιέρωσε με δηλώσεις του ο Μάρκος Παγδατής τη νίκη του επί του.......
Ιάπωνα Σοέντα και την πρόκρισή του στον β΄ γύρο του Ολυμπιακού τουρνουά τένις, που διεξάγεται στο Γουίμπλεντον. Λίγη ώρα μετά την ολοκλήρωση της αναμέτρησης, που άρχισε χθες αλλά διακόπηκε λόγω βροχόπτωσης, ο Κύπριος πρωταθλητής δήλωσε: «Ενιωσα πάρα πολύ πιεσμένος, ένιωσα ότι δεν υπήρχε περιθώριο λάθους. Έπρεπε να παίξω σωστά για να κερδίσω. Έπαιξα αποφασισμένα και τα κατάφερα. Ήμουν πολύ αγχωμένος. Δεν ένιωθα τον εαυτό μου στο γήπεδο, τα πόδια μου τα ένιωθα «κομμένα» στο δεύτερο σετ. Μετά, όμως, βρήκα τη λύση, κέρδισα το δεύτερο σετ και ήμουν πιο άνετος». Ο Παγδατής αφιέρωσε τη νίκη του «...στον κόσμο της Κύπρου, αλλά και στην Ελλάδα. Με όλα όσα συμβαίνουν, ήθελα να τους δώσω μία ευχαρίστηση», ενώ για την αυριανή αναμέτρησή του με τον Γάλλο Ρισάρ Γκασκέ είπε: «Προς το παρόν δεν βλέπω τίποτα. Το θέμα είναι να βρω τον εαυτό μου, να χαλαρώσω, να μιλήσω με τον προπονητή μου και να έρθω ψυχολογικά έτοιμος για το αυριανό παιχνίδι».

Ισπανός αθλητής εγκατέλειψε την ομάδα του και τα μετάλλια για να κλειστεί σε μοναστήρι!


Ο λόγος για Ισπανό αθλητή των Ολυμπιακών Αγώνων, που παράτησε το Λονδίνο για να ...
αφοσιωθεί στο Θεό. Την ώρα που οι συναθλητές του στο χόκεϊ επί χόρτου ετοιμάζονται να “κυνηγήσουν” ένα ολυμπιακό μετάλλιο, ο Κάρλος Μπαλιβέ, ένας εκ των κορυφαίων της ομάδας, αποφάσισε να γραφτεί σε...

ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ; Ἐπιστολή τοῦ Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς σέ πνευματικό του παιδί







''Ένας συνάδελφός σου σού ἐπαναλαμβάνει συνεχῶς: "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ!" Καί αἰσθάνεσαι σά νά σέ χτυπᾶ μέ μαστίγιο.

Κι ἐσύ ἀγωνιᾶς γιά τήν ψυχή του καί τή ζωή του. Καί καλά σκέφτεσαι.

Ἄν δέν ὑπάρχει ὁ Ζῶν κι ὁ Παντοδύναμος Θεός κι ἄν δέν εἶναι ἰσχυρότερος ἀπό τό θάνατο, τότε ὁ θάνατος εἶναι...

π.Ιώβ Τάλατς:«Στο διάστημα βλέπεις τη χάρη του Θεού»



Ο εξομολογητής των κοσμοναυτών στο Κέντρο Εκπαίδευσης «Γιούρι Γκαγκάριν», κοντά στη Μόσχα, μιλάει για τον Θεό και τη Δημιουργία με το ποίμνιό του ακόμη κι όταν αυτό βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη

«ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΤΕ τον Θεό εκεί που φθάσατε;». Το ερώτημα, ειρωνικά πολλές φορές, κάποτε με ειλικρίνεια και για κάποιους βασανιστικά, τέθηκε επανειλημμένα σε μέλη διαστημικών αποστολών, μετά την επιστροφή τους στη Γη. Αμερικανοί αστροναύτες απάντησαν κάποτε, και τα λόγια τους έμειναν στην ιστορία, ότι... αντίκρισαν τα ίχνη Του. Οι σοβιετικοί κοσμοναύτες αντίθετα δεν σήκωναν ούτε έκαναν αστεία με τέτοια θέματα. Στην άθεη Σοβιετική Ενωση, όπου η θρησκεία ήταν «το όπιο των λαών», Θεός δεν υπήρχε. Ως τη δεκαετία του ΄80. Σήμερα, στη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Οι ρώσοι κοσμοναύτες ομολογούν ότι έχουν τον δικό τους εξομολόγο, με τον οποίο επικοινωνούν ανά πάσα στιγμή, ακόμη και ενώ βρίσκονται στο Διάστημα, λίγο προτού βγουν για τον διαστημικό τους περίπατο. 
Οι ατρόμητοι κοσμοναύτες, μαθητές της μεγάλης σχολής που δημιούργησε ο μύθος του Διαστήματος Γιούρι Γκαγκάριν, για τον ηγούμενο Ιώβ Τάλατς, είναι άνθρωποι με τoυς δικούς τους φόβους και ...

Περί της κενοδοξίας ΑΓΙΟΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ







Αυτό το πάθος είναι πολύμορφο και πολύ λεπτό και δεν το εννοεί γρήγορα ούτε εκείνος που πειράζεται από αυτό. Επειδή οι προσβολές των άλλων παθών είναι πιο φανερές και ευκολότερα καταπολεμούνται, καθώς η ψυχή αναγνωρίζει τον εχθρό και με την αντίρρηση στις προσβολές του και την προσευχή, αμέσως τον ανατρέπει. Η κενοδοξία όμως, με το να είναι πολύμορφη όπως είπαμε, δύσκολα νικιέται. Γιατί φανερώνεται σε κάθε πράξη και σε φωνή και σε λόγο και σε σιωπή και σε έργο και σε...

«Είμαστε Ακρίτες του Ελληνισμού»



Συνέντευξη με τον Ιδρυτή και Πρόεδρο του Ορθοδόξου Κόμματος του Λιβάνου,Ροντρίγκ (Δημήτρη) Ελ Χούρι, συνέντευξη στην Αντωνία Πατσίδου




1) Η Ελληνική Ορθόδοξη κοινότητα του Λιβάνου, απαριθμεί 3.000 Έλληνες εξ Ελλάδος. Οι ελληνόφωνες περιοχές της χώρας συγκεντρώνονται κυρίως στην πρωτεύουσα Βηρυτό, και στην Τρίπολη, στο Βόρειο Λίβανο. Δώστε μας περισσότερες λεπτομέρειες για την Ελληνική κοινότητα του Λιβάνου.

Δημήτρης Ελ Χούρι:   Η λίστα της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας στο Λίβανο με τους 3.000 Έλληνες που ζουν στο Λίβανο, δίνει μια λανθασμένη καταμέτρηση. Ο πραγματικός αριθμός είναι περίπου 300.000 και είναι 7-8% του πληθυσμού, και η τέταρτη μεγαλύτερη κοινότητα του Λιβάνου, μετά από τους σουνίτες, Σιίτες, και Μαρωνίτες. Ο αριθμός 3.000 αντιπροσωπεύει εκείνους που έχουν την «ελληνική ιθαγένεια» από το σύγχρονο ελληνικό κράτος …


Η Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου στην Παναγία των Βλαχερνών.Ένα συγκλονιστικό περιστατικό από τον βίο της Οσίας.


.. Όταν   εἰσήλθε  στὴν ἱερὰ μονὴ ἡ κόρη μιᾶς ἀριστοκρατικῆς οἰκογένειας ἀπὸ τὴν Καισαρεία, η Εἰρήνη μὲ ἰδιαίτερη χαρὰ δέχτηκε τὴν κοπέλα στὸ ποίμνιό της, καθὼς ἦταν ἡ πρώτη συμπατριώτισσά της ποὺ εἰσερχόταν στὸ κοινόβιο, μετὰ τὶς δυὸ θεραπαινίδες της Φιλικητάτη καὶ Ἀρετή.
Ἡ Θεοφανώ, ὅπως λεγόταν ἡ νεαρὴ ἀριστοκράτισσα, ἦταν ὀρφανὴ ἀπὸ γονεῖς καὶ οἱ συγγενεῖς της τὴν ἀρραβώνιασαν παρὰ τὴ θέλησή της μὲ κάποιο πλούσιο ἄρχοντα, ὁ ὁποῖος ὅμως ἦταν σκληρὸς καὶ φερόταν στὴν ἀρραβωνιαστικιά του βάναυσα. Ἡ Θεοφανὼ ἔφυγε κρυφὰ ἀπὸ τὴν πατρίδα της, γιὰ νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὴ βία τοῦ ἀρραβωνιαστικοῦ της καὶ τῶν συγγενῶν της καὶ ἔφτασε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου βρῆκε καταφύγιο στὴ μονὴ Χρυσοβαλάντου. Ἡ φήμη τῆς Ἡγουμένης Εἰρήνης εἶχε φτάσει ὡς τὴν Καισαρεία καὶ οἱ συμπατριῶτες της ἦταν πολὺ περήφανοι γι᾿ αὐτήν, ἴσως περισσότερο κι ἀπὸ τὴν ἡμέρα ποὺ τὴν ἀποχαιρετοῦσαν ὡς μέλλουσα αὐτοκράτειρά τους.
Ὅμως, ὁ ἀρραβωνιαστικὸς τῆς Θεοφανῶς ὀργίστηκε ἀπὸ τὴ φυγὴ τῆς μνηστῆς του καὶ νιώθοντας πληγωμένο τὸν ἀνδρικό του ἐγωισμὸ ἄρχισε νὰ τὴν ψάχνει μὲ μανία. Πέρασαν μῆνες καὶ δὲν μποροῦσε νὰ ἐντοπίσει κάποιο ἴχνος της οὔτε κάποιον ποὺ θὰ γνώριζε νὰ τὸν πληροφορήσει γιὰ τὸ ποῦ θὰ μποροῦσε νὰ καταφύγει ἡ κοπέλα. Παρολαυτά, τὸ πάθος του καὶ ἡ ὀργή του δὲν κατευνάζονταν καὶ κατέφυγε σὲ ἕνα διάσημο μάγο τῆς Καισαρείας, προκειμένου νὰ τοῦ φέρει πίσω τὴ Θεοφανώ.
Ὁ μάγος κατέφυγε στὶς μαγγανεῖες του καὶ στὴ βοήθεια τοῦ διαβόλου καὶ ἕνα πρωὶ ἡ Θεοφανὼ ξύπνησε βγάζοντας ἄναρθρες κραυγές, ξεσκίζοντας τὰ ράσα της καὶ οὐρλιάζοντας τὸ ὄνομα τοῦ μνηστήρα της. Οἱ ἀδελφὲς ἀναστατώθηκαν καὶ ἡ Εἰρήνη, ποὺ χάρη στὸ διορατικό της χάρισμα γνώριζε γιατί ἡ κοπέλα εἶχε περιέλθει σὲ αὐτὴ τὴν κατάσταση, κλαίγοντας πικρὰ κατηγοροῦσε τὸν ἑαυτό της ὅτι ἀπὸ δική της ἀμέλεια καὶ ὀλιγωρία ὁ διάβολος κατέβαλε τὴ Θεοφανώ. Ἔχοντας ὅμως σταθερὴ καὶ μεγάλη πίστη στὸ Θεό, ὁπλίστηκε γιὰ τὴν καινούρια μάχη μὲ τὸ Σατανᾶ, τὴν ὁποία καταλάβαινε ὅτι θὰ εἶναι σκληρότερη ἀπὸ τὶς προηγούμενες.
Συγκέντρωσε τὶς ἀδελφὲς στὸ Καθολικὸ καὶ ἀφοῦ τὶς συμβούλεψε νὰ φυλάγονται ἀπὸ τὶς παγίδες τοῦ Διαβόλου, τὶς διέταξε νὰ νηστεύσουν γιὰ μία βδομάδα καὶ κάθε μέρα νὰ κάνουν χίλιες μετάνοιες ἡ καθεμιά τους στὰ κελιά τους γιὰ τὴν ἄρρωστη ἀδελφή τους, γιὰ νὰ τὴν ἐλεήσει ὁ πολυεύσπλαχνος Κύριος. Οἱ μοναχὲς μὲ προθυμία πραγματοποίησαν τὴν ἐπιθυμία της, ἐνῶ ἡ ἴδια ἡ ἁγία παρέμεινε ἕνα ὁλόκληρο τριήμερο στὸ ναό, ἀπέχοντας ἀπὸ ὁποιαδήποτε τροφή, γονατιστὴ μπροστὰ στὶς εἰκόνες τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καὶ τῆς ἁγίας Ἀναστασίας τῆς μάρτυρος (στοὺς ἁγίους αὐτοὺς ἔτρεφε ἰδιαίτερη εὐλάβεια, ἐπειδὴ ἦταν συμπατριῶτες της).
Ἰδιαίτερα μπροστὰ στὸ εἰκόνισμα τοῦ Μ. Βασιλείου, ἡ ὁσία παραπονιόταν κι ἔλεγε πὼς ἐπιτρέπει ὁ ἅγιος νὰ συμβαίνουν τέτοια ἔκτροπα στὴν πατρίδα τους, καθὼς ἡ Καππαδοκία ἦταν περίφημο κέντρο τῶν διαφόρων μάγων τῆς ἐποχῆς. Τὴν τρίτη νύχτα, ἡ Εἰρήνη, ἐνῶ ἐπαναλάμβανε τὰ ἴδια, βλέπει μπροστά της τὸ μεγάλο Καππαδόκη πατέρα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸν ἀκούσει νὰ τῆς λέει: «Γιατί μοῦ παραπονεῖσαι Εἰρήνη; Κι ἐγὼ λυποῦμαι γιὰ τὴν παρανομία τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. Τὸ πρωὶ μόλις ξημερώσει ὁδήγησε τὴν πάσχουσα στὸ ναὸ τῶν Βλαχερνῶν, κι ἔρχεται ἐκεῖ, στὸν Οἶκο της, ἡ Μητέρα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ ποὺ μόνη ἔχει δύναμη καὶ ἐξουσία νὰ τὴν θεραπεύσει».
Κατασυγκινημένη ἡ ἁγία Εἰρήνη, θυμούμενη τὴν εὐλάβεια ποὺ ἔτρεφε στὴ Βλαχερνιώτισσα Παναγία, συνδεδεμένη στενὰ μὲ τὸν κοσμικό της βίο, πῆρε τὴν ἄρρωστη ἀδελφὴ καὶ δυὸ ἀπὸ τὶς παλαιότερες μοναχὲς καὶ πῆγαν στὸ ναό. Ἦταν ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἡ Εἰρήνη ἔβγαινε ἀπὸ τὴ μονὴ τοῦ Χρυσοβαλάντου, ὕστερα ἀπὸ τὴ χειροτονία της, πρὶν τόσα χρόνια, μόνο γιὰ ἀγάπη τῆς ἄρρωστης κοπέλας.
Στὶς Βλαχέρνες, ἐνῶ ἡ ἄρρωστη βασανιζόταν ἀπὸ τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα, ἡ Εἰρήνη καὶ οἱ δυὸ ἀδελφὲς προσευχόντουσαν γονατιστὲς μπροστὰ στὴ θαυματουργὸ εἰκόνα τῆς Παναγίας μέχρι ἀργὰ τὸ βράδυ. Κατὰ τὰ μεσάνυχτα, ἡ ὁσία κουρασμένη ἀπὸ τὴν ταλαιπωρία καὶ τὴ θλίψη τῶν ἡμερῶν, ἀκούμπησε στὸ μαρμάρινο προσκυνητάρι τῆς πάνσεπτης εἰκόνας καὶ ἀποκοιμήθηκε. Τότε εἶδε στὸ ὄνειρό της ἕνα ἀμέτρητο πλῆθος κόσμου νὰ συνωστίζεται μέσα στὸ ναὸ καὶ σὲ λίγο μπῆκε μὲ στρατιωτικὴ τάξη ἕνα τάγμα ἀπὸ χρυσοφορεμένους νέους, οἱ ὁποῖοι ἑτοίμαζαν δρόμο μέσα στὸ πλῆθος. Στὴ συνέχεια, ἕνα ἄλλο τάγμα διακόνων μὲ λευκὲς στολὲς καὶ χρυσὰ ὀράρια θυμιάτιζαν καὶ ἔραναν μὲ ἄνθη τὸ δρόμο. Ἡ ὁσία ἔβλεπε ὅλες αὐτὲς τὶς θαυμάσιες ἑτοιμασίες καὶ ρώτησε μὲ ἀπορία ἕναν διάκονο γιὰ ποιὸν εἶναι ὅλη αὐτὴ ἡ ὑποδοχή. «Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἐπισκέπτεται τὸν Οἶκο της, ἑτοιμάσου νὰ τὴν προσκυνήσεις», ἀπάντησε ὁ διάκονος.
Ἐκείνη τὴ στιγμή, κατέφθασε ἡ Παναγία συνοδευόμενη ἀπὸ πλῆθος ἀγγέλων καὶ ἁγίων. Τὸ πρόσωπό της ἀκτινοβολοῦσε τόσο πολὺ ἀπὸ τὴ θεϊκὴ αἴγλη, ποὺ κανεὶς δὲν μποροῦσε νὰ τὴν ἀντικρίσει. Ἡ Παντάνασσα, ἀφοῦ ἐξέτασε καὶ βοήθησε ὅλους ὅσους εἶχαν καταφύγει στὸ ναό της, ἔφτασε καὶ στὴ μαθήτρια τῆς Εἰρήνης. Τότε ἡ ὁσία ἔπεσε στὰ πόδια τῆς Παναγίας νὰ τὴν προσκυνήσει, ὅταν ἄκουσε τὴ Δέσποινα νὰ ἀπευθύνεται στὸν ἅγιο Βασίλειο καὶ νὰ τὸν ρωτάει γιὰ τὴν περίπτωσή της. Ὅταν ἔμαθε γιὰ τί προσευχόταν ἡ Εἰρήνη, στράφηκε καὶ στὴν ἁγία Ἀναστασία καὶ εἶπε: «Ὑπάγετε στὴν Καισάρεια καὶ ἐξετάσατε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ὑπόθεση αὐτῆς τῆς κόρης. Σ᾿ ἐσᾶς τοὺς δυὸ ἐδόθη ἡ χάρις νὰ τὴν θεραπεύσετε». Στὴ συνέχεια, ἡ Παναγία ἀνέβηκε πάλι στοὺς οὐρανούς, ἐνῶ φωνὴ ἀπὸ ἀόρατο στόμα διέταξε τὴν Εἰρήνη: «Πήγαινε στὸ μοναστήρι σου κι ἐκεῖ θ᾿ ἀξιωθεῖς τοῦ ποθουμένου».
Ἐκείνη τὴ στιγμή, ἡ ὁσία ξύπνησε κι ἔκθαμβη διηγήθηκε τὸ ὄνειρό της στὶς δυὸ ἄλλες ἀδελφές, ποὺ ἐξακολουθοῦσαν νὰ προσεύχονται. Ὅταν ξημέρωσε, ἐπέστρεψαν στὸ μοναστήρι τοὺς γεμάτες πίστη κι ἐλπίδα. Ἦταν ἡ ὥρα τῆς μεσημεριανῆς προσευχῆς κι ὅλες οἱ μοναχὲς ἦταν μαζεμένες στὸ Καθολικό, περιμένοντας μὲ ἀγωνία τὴν ἐπιστροφὴ τῆς Ἡγουμένης τους. Ἡ ὁσία διηγήθηκε ξανὰ τὸ ὅραμά της καὶ τὶς πρόσταξε μὲ ὑψωμένα χέρια νὰ φωνάζουν ὅλες μαζὶ κατανυκτικὰ «Κύριε ἐλέησον». Ἡ πανίσχυρη ἐκείνη προσευχὴ εἶχε ἀποτέλεσμα: Σὲ ἕνα ἀκόμη ὅραμα ποὺ εἶδαν ὅλες οἱ ἀδελφές, ψηλὰ στὸν ἀέρα ἐμφανίστηκαν ὁ ἅγιος Βασίλειος καὶ ἡ ἁγία Ἀναστασία λέγοντας στὴν Εἰρήνη: «Ἅπλωσε τὰ χέρια σου, Εἰρήνη καὶ δέξου αὐτὰ καὶ μὴ μᾶς ὀνειδίζεις πλέον, γιατὶ ἀναλάβαμε νὰ διώξουμε τοὺς μάγους ἀπὸ τὴν Καισάρεια».
Ἡ ὀπτασία χάθηκε καὶ στὰ χέρια τῆς Εἰρήνης ἔπεσε ἕνα δέμα τὸ ὁποῖο ἀποτελοῦνταν ἀπὸ ἀντικείμενα χρηστικὰ σὲ μάγους, ὅπως τρίχες, βελόνες, καρφιά, χαρτιὰ μὲ ὀνόματα δαιμόνων καὶ δυὸ μολυβένια ὁμοιώματα τοῦ νέου ποὺ προκάλεσε ὅλο αὐτὸ τὸ κακὸ καὶ τῆς ἄρρωστης κοπέλας.
Ὅλη τὴν ὑπόλοιπη ἡμέρα καὶ τὴ νύχτα, ἡ Εἰρήνη μὲ τὴ συνοδεία της ἔμεινα στὸ ναὸ καὶ εὐχαριστοῦσαν τοὺς Ἀρχαγγέλους, τοὺς Καππαδόκες ἁγίους καὶ τὴν Παναγία γιὰ ὅλα τὰ θαυμαστὰ ποὺ ἀξιώθηκαν νὰ δοῦν καὶ νὰ ζήσουν. Τὸ ἑπόμενο πρωί, ἡ ὁσία ἔστειλε πάλι τὴν ἄρρωστη κόρη μὲ δυὸ ἀκόμη ἀδελφὲς στὸ ναὸ τῆς Βλαχερνιώτισας, μὲ λάδι, νάμα καὶ προσφορὲς νὰ λειτουργήσει ὁ προσμονάριος (=ἐφημερεύων ἱερέας) καὶ τὸ δέμα μὲ τὶς μαγεῖες.
Μὲ τὴ θεία Λειτουργία, ἔχρισε ὁ ἱερέας τὴν ἄρρωστη μὲ λάδι ἀπὸ τὴν καντήλα τῆς θαυματουργοῦ εἰκόνας τῆς Παναγίας καὶ ἔριξε στὴ φωτιὰ τὰ διαβολικὰ ἀντικείμενα. Καθὼς αὐτὰ καιγόντουσαν, ἡ κοπέλα ξανάβρισκε τὴν ἰσορροπία τοῦ λογικοῦ της, ἐνῶ ἀπὸ τὰ μολυβένια ἀγαλματίδια, ποὺ ἕλιωναν, ἀκουγόντουσαν ἀποτρόπαιες κραυγές. Ἡ Θεοφανώ, ἐπέστρεψε στὴ μονὴ ἐντελῶς θεραπευμένη, εὐχαριστώντας τὴν Παναγία γιὰ τὸ θαῦμα τῆς ἀλλὰ καὶ τὶς ἀδελφὲς καὶ τὴν πνευματική της μητέρα γιὰ τὴν ἀμέριστη συμπαράσταση καὶ βοήθειά τους.
Απόσπασμα από το Συναξάριο της Αγίας.(www.nektarios.gr)/πηγή

Σε κάποια θλιμμένη μητέρα για τα κακά παιδιά(Αγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς)




Παραπονείστε, αλίμονο, για τα ίδια σας τα παιδιά! Εκτός από το σχολείο τους, πληρώνατε ιδιαίτερους δασκάλους για να τα διδάξουν να παίζουν πιάνο και να μιλούν γαλλικά. Και τώρα σας έχουν πάρει το κεφάλι με το πιάνο. Και όταν μεταξύ τους μιλάν τα γαλλικά, κοροϊδεύουν.
Νοιώθετε ότι συζητούν άσχημα...

Τό πάθημα τοῦ "ἱεραπόστολου" προτεστάντη. Ἡ δράσις τῆς μαγείας στήν Ἀφρική. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου




Ἡ δράσις τῆς μαγείας στήν Ἀφρική
Τό πάθημα τοῦ "ἱεραπόστολου" προτεστάντη.


Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Τόν Αὔγουστο τοῦ 1994 ἀναστατώθηκε τό Κολουέζι μέ τίς προκηρύξεις,  ἀφίσσες,  πινακίδες καί πανώ ὅτι «ἔρχεται ὁ "Χριστός" νά θεραπεύσει τούς τυφλούς καί παραλύτους καί κάθε ἀσθενῆ ὅλης τῆς περιοχῆς. Ἐξοδεύθηκαν πολλές χιλιάδες δολλάρια,  γι᾿ αὐτή τήν προετοιμασία τῆς ὑποδοχῆς ἑνός πάστορος Πεντηκοστιανοῦ,  πού ξεκίνησε ἀπό τήν νότια Ἀφρική γιά νά σκορπίσει τήν θεραπεία στούς ἀσθενεῖς τοῦ Κογκό.
    Τήν ἴδια προετοιμασία καί λαμπρή ἐμφάνισι ἔκανε καί στό Λουμπουμπάσι,  τήν ...