Κυριακή Ι’ Λουκά: Η θεραπεία τής συγκύπτουσας (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)




 (Λουκ. ιγ’ 10-17)

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός επισκέφτηκε τη γη δυναμικά αλλά ταπεινά, για να διδάξει τους ανθρώπους ν’ αγαπούν το Θεό και τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι από μόνοι τους είναι αδύναμοι. Η αγάπη τού Θεού τους κάνει δυνατούς. Από μόνοι τους οι άνθρωποι είναι υπερήφανοι. Η αγάπη για τον άνθρωπο τους κάνει ταπεινούς. Η αγάπη για τον άνθρωπο προέρχεται από την αγάπη για το Θεό. Η ταπείνωση προέρχεται από μια αίσθηση θεϊκής δύναμης. Η αγάπη για τον άνθρωπο χωρίς αγάπη για το Θεό είναι ψεύτικη. Κάθε άλλη δύναμη εκτός από εκείνη του Θεού, είναι υπερήφανη και ψεύτικη.

Οι άνθρωποι όμως έχουν βρει κι έναν τρίτο δρόμο, που δεν είναι ούτε αγάπη για το Θεό ούτε αγάπη για τον άνθρωπο. Είναι η αγάπη για τον εαυτό τους, η φιλαυτίαΗ φιλαυτία είναι φράγμα που τους χωρίζει από Θεό κι απ’ ανθρώπους και τους αφήνει εντελώς απομονωμένους. Όταν ο άνθρωπος αγαπά μόνο τον εαυτό του, δεν αγαπά ούτε το Θεό ούτε το συνάνθρωπό του. Δεν αγαπά ούτε τον άνθρωπο που κρύβει μέσα του. Αγαπά μόνο τις σκέψεις για τον εαυτό του, τη φαντασίωση του εαυτού του. Αν επρόκειτο ν’ αγαπήσει τον μέσα άνθρωπο, θ’ αγαπούσε ταυτόχρονα και την εικόνα του Θεού που φέρει μέσα του και σύντομα θα κατέληγε ν’ αγαπά το Θεό και τον άνθρωπο, γιατί τότε θ’ αναζητούσε το Θεό και τον άνθρωπο στους άλλους ανθρώπους, ως αντικείμενα της αγάπης του.

Η φιλαυτία δέν είναι άγάπη. Είναι απόρριψη του Θεού και περιφρόνηση του ανθρώπου, είτε φανερή είναι είτε κρυμμένη. Η φιλαυτία δέν είναι αγάπη, είναι αρρώστια. Είναι μια σοβαρή αρρώστια που...

«Όλοι βιάζονται. Δοξάζω το Θεό άμα δω κανέναν να πορεύεται ήσυχα, χωρίς να βιάζεται!…»

 


Φώτης Κόντογλου

Οι άνθρωποι βρίσκονται σε ακατάπαυστη κίνηση, σαν μανιακοί. Άλλοι τρέχουν από εδώ, άλλοι από εκεί.

Όλοι βιάζονται. Δοξάζω το Θεό άμα δω κανέναν να πορεύεται ήσυχα, χωρίς να βιάζεται!… Άλλοι τρέχουν λαχανιασμένοι να πιάσουν τη χρυσή ρόδα, που τη κυλά μπροστά τους ο διάβολος, που τον λέγανε οι αρχαίοι Ερμή…Άλλοι κάνουνε λογής -λογής συνέδρια, και συζητάνε περί ανέμων και υδάτων, άλλοι μαζεύονται κι αλληλοθαυμάζονται κι αλληλομισούνται σε σωματεία, σε συλλόγους, σε εταιρείες, άλλοι μαζεύονται σαν τα μυρμήγκια κατά χιλιάδες, και βλέπουνε τα λεγόμενα ματς, με κάτι αγριοφωνάρες που θαρρείς πως βγαίνουνε από...

Ο ειδωλολάτρης και το γαιδουράκι – Σίμωνος μοναχού του Αγιορείτου.




 Ενώ βρισκόταν καθ’ οδόν, για να επισκεφθή μία χώρα όπου κατοικούσαν ειδωλολάτρες, ο Άγιος Μαρτίνος, Επίσκοπος Γαλατίας, συνάντησε ένα γεωργό, ο οποίος καθόταν περίλυπος μπροστά στο νεκρό γαϊδουράκι του και συλλογιζόταν πόσο μάταιη ήταν η διδασκαλία των Χριστιανών. Δεν μπορούσε να καταλάβη το πώς του νεκρού ανθρώπου το σώμα, που θα φθαρή στην γη, είναι δυνατόν ν’ αναστηθή άφθαρτο.

Ο Άγιος Μαρτίνος του μίλησε για την παντοδυναμία του Θεού και ο ειδωλολάτρης του ζήτησε, για να ...

ΜΉΝΥΜΑ ΑΓ. ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ


Άγιος Πορφύριος: «Τα ζώα σου να μην τα "χαλάσεις" ποτέ. Να τα κρατήσεις και να κάνεις και άλλο μαντρί, γιατί έρχονται δύσκολα χρόνια. Θα έρθουν δύσκολες μέρες..»


-ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ-

*Από το νέο βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος ο Προφήτης – Μαρτυρίες» – Αγιοπαυλίτικο Ιερό Κελλί Αγίων Θεοδώρων – Άγιον Όρος»



~ Δεν ήμουν καθόλου άνθρωπος θρησκευόμενος και δεν είχα καμία σχέση με την Εκκλησία. Το 1987 άκουσα σε κάποιες συζητήσεις να μιλάνε με ενθουσιασμό για έναν Γέροντα φωτισμένο, σπουδαίο και άλλα διάφορα. Από περιέργεια σκέφτηκα να πάω να τον γνωρίσω, για να έχω προσωπική γνώμη.

Όταν πήγα στο Μήλεσι, όλα μου φάνηκαν παράξενα, διότι πρώτη φορά πήγαινα σε Μοναστήρι και σε Γέροντα. Στο αρχονταρίκι είδα αρκετό κόσμο να περιμένει και έναν ιερέα. Ο ένας έλεγε ότι θα ζητήσει από τον Γέροντα να τους βοηθήσει να αποκτήσουνε παιδιά, ο άλλος έλεγε ότι θα του ζητήσει να θεραπευτεί από την τάδε ασθένεια… κτλ. Εγώ σκέφτηκα πως αυτά δεν ήταν και τόσο σημαντικά, αλλά δεν ήξερα και τι να του πω, όταν θα ερχότανε η σειρά μου.

Όταν πέρασα στο Κελλάκι, του φίλησα το χέρι και του είπα: «Γέροντα, όλοι θέλουνε να τους θεραπεύσεις τις αρρώστιες, να τους λύσεις τα προβλήματα, το ένα, το άλλο… Εγώ δεν θέλω τέτοια πράγματα, δεν θέλω να σώσω το κορμί μου, θέλω να σώσω την ψυχή μου!». Αμέσως έβγαλε μια δυνατή φωνή σαν ένα μικρό παιδί και μαζεύτηκε και έγινε ένα κουβαράκι επάνω στο κρεβάτι του, στη γωνιά. Και να λέει απανωτά: «Ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ, ο Θεός ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ…». Εγώ φοβήθηκα πολύ και ...

Κάποια ημέρα επισκέφθηκε ένας Αμερικανός τον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη .




 Κάποια ημέρα επισκέφθηκε ένας Αμερικανός τον Όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη και του εδήλωσε ότι, είχε καταλήξει στο συμπέρασμα, πως δεν υπάρχει Θεός…

Ο Όσιος Πορφύριος δεν αντέδρασε επιθετικά, απλά θεόπνευστα του είπε:
«Πρόσφατα, αγόρασες ένα κτήμα στην Καλιφόρνια. Τώρα που θα επιστρέψεις στην Πατρίδα σου, πήγαινε στην ανατολική πλευρά του κτήματος, 
εκεί που είναι η βρύση, σκάψε σε βάθος 1-1,5 μέτρο και θα βρεις τόσα ισπανικά χρυσά νομίσματα της τάδε εποχής και έναν αμφορέα! 
Πήγαινε, κάνε αυτό που σου είπα και έλα μετά να συζητήσουμε, γιά το εάν υπάρχει Θεός…».
Ο Αμερικανός, παρ’ ότι δεν επίστεψε στα λόγια του Γέροντα, ωστόσο όταν επέστρεψε στην Πατρίδα του και ...

Κοίταξε να δεις, τώρα σε λίγο θα πεθάνει ο πατήρ Ιάκωβος της Εύβοιας και μόλις ακούσεις ότι πέθανε μετά θα φύγω εγώ...(Άγ.Πορφύριος)

 




Ήταν Νοεμβριος του 1991. Η γερόντισσα Πορφυρία η κατά κόσμον Χαρίκλεια και κατά σάρκα αδελφή του γέροντος Πορφυρίου η πρώτη γερόντισσα του μοναστηριού του στο Μήλεσι του Ωρωπού στο ιερό Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μετά την αναχώρηση του γέροντα στο Άγιον Όρος στα Καυσοκαλύβια πήρε τηλέφωνο για να μιλήση μαζί του να του πει τα παράπονά της. 
 Που έφυγε και τις άφησε μόνες και απροστάτευτες και είναι σαν τα πρόβατα που έχασαν τον ποιμένα τους και τόσος κόσμος που έρχεται και τον έχει ανάγκη και δεν τον βρίσκει.....και τόσα άλλα που καθημερινώς τρέχουν και τώρα πού να τα πει, σε ποιάν αγκαλιά να προστρέξει,ποιός να της δώση ένα χέρι βοηθείας...


-Αχ γέροντα έφυγες και μας αφησες εδω μονες και ορφανες...
-Κοίταξε να δεις, τώρα σε λίγο θα πεθάνει ο πατήρ Ιάκωβος της Εύβοιας και μόλις ακούσεις ότι πέθανε μετά...

1 Δεκεμβρίου - Ο Άγιος Φιλάρετος ο Ελεήμων


Ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης για το Σαρανταλείτουργο




 Ὅταν λειτουργοῦσε γινόταν ἄλλος ἄνθρωπος. Οἱ ἐκκλησιαζόμενοι ἄκουγαν διαφόρους ἤχους στό ἱερό βῆμα ἀπό οὐράνιους ἐπισκέπτες του. Γονάτιζαν κι ἔψαλλαν τό «Κύριε ἐλέησον».

Μία φορά εἶπε ὁ ὅσιος στόν ψάλτη του: Εἶχα τόσους ἁγίους σήμερα, πού δέν εἶχα μέρος νά τούς βάλω. Τόν ἅγιο Παντελεήμονα τόν βάλαμε σέ μία γωνία, γιατί δέν ὑπῆρχε χῶρος΄.

Κάποτε οἱ δαίμονες ἐνοχλοῦσαν τόν ὅσιο καί δέν...

«Λόγοι Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη για την οικογένεια», μιλά ο ίδιος ο Άγιος Ιάκωβος...!!!

 

 


«Οικογένεια… “Δίχως λουλούδια και παιδιά, ποια θα ‘χε ο κόσμος 
ομορφιά;”» 
Σεζόν 2η – Επεισόδιο 8ο – «Λόγοι Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη για 
την οικογένεια», μιλά ο ίδιος ο Άγιος Ιάκωβος.
 
Ευχαριστούμε την Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ και ιδιαιτέρως
 τον σεβαστό Καθηγούμενό της π. Γαβριήλ, για την χορήγηση της

 αδείας για την ολική αναπαραγωγή του βίντεο που αφορά 
τον Άγιο Ιάκωβο πνευματικής ιδιοκτησίας της Μονής, που 
βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητος...
 
Παρουσιάζει η Ιωάννα Σκαρλάτου, εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και Σύμβουλος 
Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων.

http://amfoterodexios.blogspot.com/

Ο Άγιος Απόστολος Ανδρέας και το θαύμα με το τυφλό αγοράκι

Όπως αναφέρει μια Κυπριακή παράδοση, σε μια περιοδεία του, ο Απόστολος Ανδρέας, πήγε και στην Κύπρο. Το καράβι, που τον μετέφερε στην Αντιόχεια από την Ιόππη, λίγο πριν προσπεράσουν το γνωστό ακρωτήρι του αποστόλου Ανδρέα και τα νησιά, που είναι 
γνωστά με το όνομα Κλείδες, αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί σ’ ένα μικρό λιμανάκι, γιατί κόπασε ο άνεμος. Τις μέρες αυτές της νηνεμίας τους έλειψε και το νερό. Ένα πρωί, που ο πλοίαρχος βγήκε στο νησί κι έψαχνε να βρει νερό, πήρε μαζί του και τον απόστολο. Δυστυχώς πουθενά νερό. Κάποια στιγμή, που έφτασαν στη μέση των δύο εκκλησιών, που υπάρχουν σήμερα, της παλαιάς και της καινούργιας, που ‘ναι κτισμένη λίγο ψηλότερα, ο άγιος γονάτισε μπροστά σ’ ένα κατάξερο βράχο και προσευχήθηκε να στείλει ο Θεός νερό. Ποθούσε το θαύμα, για να πιστέψουν όσοι ήταν εκεί στον Χριστό. Ύστερα σηκώθηκε, σφράγισε με το σημείο του Σταυρού τον βράχο και το θαύμα έγινε. Από τη ρίζα του βράχου βγήκε αμέσως μπόλικο νερό, που τρέχει μέχρι σήμερα μέσα σ’ ένα λάκκο της παλαιάς εκκλησίας κι απ’ εκεί προχωρεί και ...

Ο ιερομάρτυρας Άγιος Φιλούμενος Αγιοταφίτης


"Το ταγκαλάκι δεν πάει σε έναν άχρηστο άνθρωπο, αλλά πάει σε έναν αγωνιστή, για να τον πειράξει και να τον αχρηστέψει... |Άγιος Παΐσιος




 - Γέροντα, μερικές φορές οι πειρασμοί έρχονται ο ένας πάνω στον άλλον και δεν αντέχω.

- Να σου πω μια λύση, για να τους αποφύγεις; Θα την δεχθείς;
-Ναι
-Η μόνη λύση για να αποφύγεις τους πειρασμούς, είναι να … συμμαχήσεις με τον διάβολο!.
Τι γελάς; Δεν σου αρέσει αυτή η λύση;
Κοίταξε να σου πω.
Όσο κανείς αγωνίζεται, θα έχει πειρασμούς και δυσκολίες.
Και όσο προσπαθεί να αποφύγει τον πειρασμό, τόσο κόντρα του πάει ο διάβολος.
Αλλά με τους πειρασμούς – αν τους αξιοποιήσουμε σωστά -, δίνεται η ευκαιρία, επειδή μερικές φορές η ζωή μας είναι αντιευαγγελική, να γίνει «ευαγγελική».
- Γέροντα, σκαλώνω σε μερικά ασήμαντα πράγματα και δεν έχω διάθεση μετά να αγωνισθώ για κάτι ανώτερο.
- Αυτά είναι σαν τις νάρκες που βάζει ο εχθρός, για να αχρηστέψει τον στρατό.

Το ταγκαλάκι (έτσι αποκαλούσε ο Γέροντας τον διάβολο και τα δαιμόνια) όταν δει ότι δεν ...

Η γνήσια ταπεινοφροσύνη του αγίου Παϊσίου

 

Την γνησιότητα της ταπεινοφροσύνης την δοκιμάζουν οι ατιμίες, οι ονειδισμοί, οι συκοφαντίες και οι αδικίες. Υπέστη πολλά ο Γέροντας Παΐσιος από μοναχό που εκτόξευσε εναντίον του κατηγορίες ανυπόστατες. Δεν απολογήθηκε, ούτε υπεράσπισε τον εαυτό του, μόνο ευχόταν με πόνο ψυχής για την μετάνοια του αδελφού. Μαθαίνοντας ότι τις δημοσίευσε σ’ ένα υβριστικό βιβλίο εναντίον του είπε: «Αυτό είναι βιβλίο, όχι σαν το άλλο». (Βιβλίο κάποιου που τον επαινούσε). Κάποιος Ηγούμενος που διάβασε τις κατηγορίες είπε ότι αυτές είναι τιμητικά παράσημα για τον Γέροντα.
Έγραφε: «Μακάριοι όσοι χαίρονται, όταν τους κατηγορούν αδίκως, παρά όταν τους επαινούν δικαίως για τον ενάρετο βίο τους. Εδώ είναι τα σημάδια της αγιότητος». Γι’ αυτό χαιρόταν, όταν άκουγε κατηγορίες εναντίον του και έλεγε σε κάποιον: «Να με δυσφημής. Μπορείς να με δυσφημής;».
Κάποιος άλλος μοναχός όταν συναντούσε επισκέπτες στον δρόμο, τους έλεγε: «Τι πάτε σ’ αυτόν τον Παΐσιο;». Και αράδιαζε κατηγορίες. Ο Γέροντας τα μάθαινε, αλλά δεν στενοχωριόταν, δεν ζητούσε εξηγήσεις. Αυτά του άρεσαν περισσότερο από τους επαίνους. «Της ταπεινώσεως η τελειότης εστί το φέρειν μετά χαράς τας ψευδείς κατηγορίας» (Αβ. Ισαάκ). Μάλιστα έστελνε και ευλογίες στον κατήγορό του. Αλλά, ενώ δεχόταν τις συκοφαντίες απαθώς, την υποκρισία δεν την ανέχθηκε, όπως και ο Κύριος μαστίγωσε την υποκρισία των Φαρισαίων με τα «ουαί», που δεν τα είπε για άλλους αμαρτωλούς. Κάποτε που συναντήθηκαν στον δρόμο και πήγε ο κατήγορος να του βάλη μετάνοια, προσποιούμενος ψεύτικη ευλάβεια και αποκαλώντας τον «Γέροντά μου άγιε», ο Γέροντας του είπε: «Άλλη φορά να είσαι πιο ειλικρινής».


Ο Γέροντας Παΐσιος πίστευε πως «ο ταπεινός άνθρωπος αξίζει περισσότερο απ’ όλο τον κόσμο. Είναι ο πιο δυνατός από όλους. Για να έχη ο μοναχός δύναμη στην προσευχή και στον αγώνα, πρέπει να έχη ταπείνωση που μέσα της κρύβει θεϊκή δύναμη. Όταν έχη υπερηφάνεια, αποδυναμώνεται και στην ψυχή και στο σώμα. Όταν αγωνίζεται ταπεινά, έχει δυνάμεις και ας μην κάνη πολλά».
Θέλοντας να δείξη τα αποτελέσματα της ταπεινώσεως ανέφερε το εξής: «Μια φορά ένα γατάκι ήταν άρρωστο. Το καημένο πήγαινε να κάνη εμετό και δυσκολευόταν πολύ, δεν μπορούσε. Το πόνεσα που υπέφερε. Το σταύρωσα, τίποτε! “Βρε χαμένε”, λέω στον εαυτό μου, “ένα γατάκι δεν μπορείς να βοηθήσης”. Όταν ταπεινώθηκα, αμέσως έγινε καλά».
Διαπίστωνε ότι «σήμερα κανείς δεν αγοράζει ταπείνωση». Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την αξία και την δύναμή της και δεν προσπαθούν να την αποκτήσουν. Και όμως είναι τόσο απαραίτητη, ώστε μας ανεβάζει στον ουρανό, γι’ αυτό και ονομάζεται υψοποιός. «Στον ουρανό δεν ανεβαίνει κανείς με το κοσμικό ανέβασμα, αλλά με το πνευματικό κατέβασμα (ταπείνωση). Όποιος ταπεινώνεται και προσέχει θα σωθεί. Ο μοναχός οφείλει να κάνη κατάσταση την ταπείνωση, και αυτό είναι απαραίτητο ιδιαίτερα για την τελευταία στιγμή της ζωής του».
Φιλομόναχος νέος είπε κάποτε στον Γέροντα ότι στην προσευχή του δεν ζητά τίποτε άλλο παρά μόνο ταπείνωση. Ενθουσιασμένος πετάχτηκε από το κάθισμά του, έλαμψε το πρόσωπό του και είπε: «Παιδάκι μου, εσύ ζητάς θεία χάρι τότε». Τόσο πολύ εκτιμούσε την ταπείνωση.


Από το βιβλίο: Ιερομονάχου Ισαάκ, ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, Στ’ έκδοσις, Άγιον Όρος 2008, σελ. 411.



https://www.koinoniaorthodoxias.org/gerontes/i-gnisia-tapeinofrosini-tou-agiou-paisiou/

Πηγή: https://paterikos.blogspot.com/2022/11/blog-post_23.html

Πηγή: synaxipalaiochoriou.blogspot.com

Ο ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ



Κάποτε στό Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός πού διέμενε στίς Καρυές.
Έπινε καθημερινά καί μεθούσε καί γινόταν αιτία νά σκανδαλίζονται οι προσκυνητές.Κάποια στιγμή πέθανε καί ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στόν γέροντα Παΐσιο νά τού πούν μέ ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε αυτό τό τεράστιο πρόβλημα.
Ο π. Παΐσιος τούς απάντησε ότι γνώριζε γιά τό θάνατο τού μοναχού, αφού είδε ολόκληρο τάγμα αγγέλων πού ήρθαν νά παραλάβουν τήν ψυχή του.
Οι προσκυνητές απόρησαν καί διαμαρτυρήθηκαν καί κάποιοι προσπαθούσαν νά εξηγήσουν στόν γέροντα Παΐσιο γιά ποιόν ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι δέν κατάλαβε ο γέροντας.
Ο γέροντας Παΐσιος τούς διηγήθηκε:

«Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στή Μ. Ασία, λίγο πρίν τήν καταστροφή όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τά αγόρια.
Γιά νά μήν τό πάρουν από ...