Άγιος Πορφύριος: «Αυτό είναι το μυστικό· πως ο άνθρωπος του Θεού θα τα κάνει όλα προσευχή»
Είδα έναν άγιο ζωντανό. Ναι, έναν άγνωστο άγιο. Ο καημένος, περιφρονημένος… Δεν τον έβλεπε κανείς.
Το εκχείλισμα και το περίσσευμα της χάριτος ήλθε σ’ εμένανε τον ταπεινό, όταν είδα αυτόν, τον Γερο-Δημά, στο Κυριακό να κάνει τις μετάνοιές του και ν’ αναλύεται σε λυγμούς στην προσευχή του. Με τις μετάνοιες αυτουνού, τόσο πολύ τον επεσκίασε η χάρις, ώστε ακτινοβόλησε και σ’ εμένα. Τότε ξέσπασε και σ’ εμένα ο πλούτος της χάριτος..
Ο Γερο-Δημάς μου μετέδωσε το χάρισμα της ευχής και το διορατικό, την ώρα που ο ίδιος προσευχόταν στο νάρθηκα της Αγίας Τριάδος, του Καθολικού των Καυσοκαλυβίων. Αυτό που έπαθα, ποτέ δεν το είχα σκεφθεί, ούτε ποτέ επιθυμήσει, ούτε το περίμενα. …… Οι Πατέρες δεν έκαναν εκβιασμούς, δεν ζητούσαν σημεία, δεν ζητούσαν χαρίσματα. Εγώ δεν είπα ποτέ μου να έπαιρνα κάποιο χάρισμα απ’ τον Θεό. Ποτέ δεν το σκέφθηκα. Κι αυτό που ποτέ δεν...
Ο προσωπικός σταυρός μας μπορεί να γίνει μέσο που θ’ αναπαυτούμε και θ’ αναπαύσουμε
Διαβάζοντας κανείς το βίο των αγίων, βλέπει μιαν άλλη λογική από αυτή που η σημερινή παιδεία – με την ευρύτερη έννοια – μας έχει επιβάλει. Μια παιδεία που φαίνεται ότι έχει επηρεάσει και τους «ανθρώπους της Εκκλησίας».
Στο βιβλίο του Παλλαδίου «Λαυσαϊκή ιστορία» αναφέρεται η περίπτωση κάποιου Στεφάνου από τη Λιβύη που «καταξιώθηκε χαρίσματος, ώστε όποιος είχε κάποια λύπη, και τον συναντούσε, να γιατρεύεται και να φεύγει άλυπος».
Το χάρισμα αυτό, αν και είναι σημαντικό, δεν είναι εντυπωσιακό. Δεν δημιουργεί εντύπωση και θαυμασμό, όπως το θαυματουργικό, το προορατικό, το διορατικό κ.ά. Ο άνθρωπος, όμως, που μέσα στην κατάθλιψη, τη θανατηφόρα λύπη και τις όποιες μαύρες καταστάσεις του, συναντά τέτοιο χαρισματικό άνθρωπο, βιώνει τη νεκρανάστασή του. Ζωντανεύει μέσα του, φωτίζεται και ξεθαρρεύει, ώστε να συνεχίζει την πορεία της ζωής του μ’ ελπίδα, χαρά και αισιοδοξία.
Η παρουσία ανθρώπων – εκλεκτών του Θεού, που μεταγγίζουν στις λυπημένες ψυχές την «καλήν αλλοίωσιν», είναι για τους άλλους ευλογία. Οι ίδιοι, βέβαια, καθώς όλοι όσοι με πόθο και συνέπεια βαδίζουν την οδόν του Κυρίου, σηκώνουν σταυρό, σύμφωνα με το λόγο του Χριστού «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθήσει» (Μαρκ. 8,34). Έτσι κι ο Στέφανος από τη Λιβύη περνούσε δύσκολη ασθένεια που ο γιατρός αναγκάστηκε να τον εγχειρήσει ζωντανό, κόβοντας μέλη από το σώμα του. Σ’ αυτή τη δύσκολη ώρα έλεγε στους μαθητές του, για να μην σκανδαλίζονται βλέποντας το πόσο υποφέρει ο άγιος Γέροντάς τους, πως «τίποτα ο Θεός δεν κάνει με κακία αλλά με καλό σκοπό».
Όπως ο Σταυρός του Χριστού έφερε «Ζωή και Ανάσταση», «χαρά εν όλω τω κόσμω», σωτηρία «παντί τω λαώ», έτσι κι ο προσωπικός σταυρός μας μπορεί να γίνει μέσο που θ’ αναπαυτούμε και θ’ αναπαύσουμε, αν τον σηκώνουμε με πίστη, υπομονή και προσευχή. Τα όσα, δηλαδή, μπορούν να μας συμβούν στην πορεία της ζωής, δεν είναι μόνο για μας, δεν αφορούν μόνο την προσωπική μας ωφέλεια, αφού κανείς δεν είναι «νησί ακέραιο». Όλοι έχουμε σχέση μεταξύ μας ως έχοντες την ίδια φύση. Ως εκ τούτου επηρεάζουμε, θετικά ή αρνητικά, τους γύρω μας· και με μίαν μυστικήν και ακατάληπτη έννοια, την πορεία του κόσμου.
Η εν ελευθερία άρση του προσωπικού σταυρού, κατά τον τρόπο που τον σήκωναν οι άγιοι, φέρνει στην καρδιά την ειρήνη του Χριστού και των αγίων. Αυτή η ειρήνη, χωρίς προσπάθεια, περνά και αναπαύει και ειρηνεύει τους άλλους. Γίνεται ευλογία, σ’ ένα κόσμο άγχους και έντασης.
Η καθ’ ημάς Ανατολή, που συγκεκριμενοποιείται στην Ορθόδοξη Εκκλησία ως τρόπο ζωής των αγίων, μας διδάσκει την ευλογία της αποτυχίας, του σταυρού, του πόνου. Μας προβάλλει την άλλη λογική απ’ αυτή της σύγχρονης παιδείας που θεωρεί επιτυχία τη δύναμη, την υγεία, την οικονομική άνεση, την κοινωνική καταξίωση και αναγνώριση. Μας εισάγει, δηλαδή, στην εμπειρία της άνωθεν ειρήνης, της ζωής του Θεού, της αιώνιας χαράς.
πηγή: proskynitis
://simeiakairwn.wordpress.com/2020/09/19/ο-προσωπικός
Ποια στάση θα κρατούσε ένας άγιος αν στην εποχή του απαγόρευαν τις λιτανείες;
Γιά τή λιτανεία (Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)
Οἱ λιτανεῖες γίνονται καὶ μέσα στοὺς ναούς. Ἀλλὰ ἐσὺ ρωτᾶς γιὰ τὶς λιτανεῖες στοὺς δρόμους καὶ στοὺς ἀγροὺς τί νόημα ἔχουν;
Τὴν ἔννοια τῆς παλλαϊκῆς προσευχῆς σὲ ἀνοιχτὸ χῶρο κάτω ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου καὶ τοῦ οὐρανίου θόλου ὑπὸ τὸ φῶς τοῦ ἱεροῦ τοῦ σύμπαντος τὸ ὁποῖο ἔκτισε ὁ ἴδιος ὁ Κτίστης μὲ τὴ δύναμη καὶ τὴν ἐπιδεξιότητά Του.
Λιτανεία τέλεσαν καὶ οἱ ἀρχαῖοι Ἰσραηλῖτες μὲ τὸν δικό τους τρόπο ὅταν κατακτοῦσαν τὴν πόλη τῆς Ἰεριχοῦς. Ἔτσι ἔπραξε ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ κάτ’ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ: μπροστὰ ἀπὸ τὴν κιβωτὸ τῆς Διαθήκης ἔμπαιναν ἱερεῖς σαλπίζοντας μὲ σάλπιγγες ἀπὸ κέρας καὶ ὁ λαὸς ἀκολουθοῦσε τὴν κιβωτό. Ἔτσι τριγύριζε ὁ λαὸς ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρες στὴν Ἰεριχὼ μὲ τὴν ἑορταστικὴ σιωπηρὴ προσευχή. Τὴν ἕβδομη μέρα τὰ τείχη τῆς Ἰεριχοῦς ἔπεσαν καὶ ἅλωσαν τὴν πόλη. Ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ ἀντὶ τῆς κιβωτοῦ τῆς Διαθήκης μεταφέρουμε τοὺς σταυρούς, τὶς εἰκόνες καὶ τὰ λάβαρα, καὶ ἀντὶ σαλπίγγων ἠχοῦν οἱ καμπάνες καὶ ...
Πολλές φορές η ταπείνωση έσωσε πολλούς, καί μάλιστα άκοπα
Ρώτησαν τόν Αββά Λογγίνο:
– Ποιά αρετή είναι η μεγαλύτερη απ᾿ όλες;Καί απάντησε:
– Σκέφτομαι, ότι, όπως η υπερηφάνεια είναι τό μεγαλύτερο απ᾿ όλα τά πάθη, αφού καί από τόν ουρανό μπόρεσε νά ρίξει κάποιους (δηλαδή τόν Εωσφόρο καί τό τάγμα του), έτσι καί η ταπεινοφροσύνη είναι η μεγαλύτερη απ᾿ όλες τίς αρετές, γιατί κι απ᾿ αυτά τά τάρταρα μπορεί ν᾿ ανεβάσει ένα άνθρωπο, ακόμα κι άν είναι αμαρτωλός σάν δαίμονας.
Νά γιατί ο Κύριος πρίν απ᾿ όλους μακαρίζει τούς «πτωχούς τώ πνεύματι», (δηλαδή τούς ταπεινούς) (Ματθ. 5:3).
***
Ένας γέροντας είπε:
– Προτιμώ ήττα πού θά συνοδεύεται από ταπεινοφροσύνη, παρά νίκη πού θά...
ΚΟΝΙΤΣΑ:Ξεκίνησαν τα γυρίσματα της ταινίας με θέμα τη ζωή του Αγίου Παϊσίου
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Ξεκίνησαν την εβδομάδα που μας πέρασε τα γυρίσματα της τηλεοπτικής σειράς
με θέμα τη ζωή του Αγίου Παϊσίου, που έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής
του στην Κόνιτσα και μόνασε στην Ιερά Μονή Παναγίας Στομίου. Πρόκειται
για μια μεγάλη παραγωγή της εταιρείας GREEN OLIVE FILMS. Τα γυρίσματα
πραγματοποιούνται σε διάφορες τοποθεσίες του Δήμου μας, αξιοποιώντας
και προβάλλοντας την ...
Περὶ ἀγάπης
Γέρων Γερμανὸς Σταυροβουνιώτης
Ἐκεῖνος, πού ἀγωνίζεται νά ἀποκτήση τελεία ἀγάπη, τόσο πρός τόν Θεό, ὅσο καί πρός τόν πλησίον, αὐτός μπορεῖ καί ὁμολογεῖ τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» (βλ. Α’ Κόρ. ιβ’ 3)
Πρέπει νά πιστεύης ὅτι σέ ἀγαπᾶ ὁ Θεός, ἀκόμη κι ἄν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σέ ἀποστραφοῦν κι ἄν ὅλοι σέ ἐγκαταλείψουν.
Νά βλέπης ὅλους τοὺς ἀδελφούς σου στό Μοναστήρι σάν ἕνα ἄνθρωπο. Νά μή κάνης δηλαδή ἐξαιρέσεις, καί νά μήν ἔχης περισσότερη ἀγάπη σέ κάποιο, ἀλλά ὅλους νά τούς ἔχης τό ἴδιο, διότι εἶστε ὅλοι ἀδελφοί, ὅλοι στό ἴδιο οἴκημα κατοικεῖτε, στό ἴδιο Μοναστήρι.
Ὅταν σοῦ ἔλθη λογισμός πώς δέν σέ ἀγαποῦν καί δέν σοῦ συμπαραστέκονται, τότε νά θυμᾶσαι πώς, ὅταν ὅλοι σ’ ἐγκαταλείψουν, ὅμως ἔχεις τόν Θεό γιά βοηθό. «Ὁ πατήρ μου», λέγει ὁ Δαβίδ, «καί ἡ μήτηρ μου ἐγκατέλιπόν με, ὁ δέ Κύριος προσελάβετό με» (Ψαλμ. κστ’ 10). Κάποιος Μοναχός ἦταν ἄρρωστος. Πέρασε περίπου ἕνας μήνας, καί κανείς δέν πῆγε στό κελλί του νά τόν δῆ καί νά τόν βοηθήση. Κατόπιν ἔστειλε ὁ Θεός ἄγγελο νά τόν ὑπηρετήση. Κι ὅταν ἀργότερα οἱ συνασκητές τοῦ σκέφθηκαν νά τόν ἐπισκεφθοῦν,νά ἰδοῦν μήπως εἶναι ἄρρωστος, μήπως ἔχη πάθει τίποτα, αὐτός, μόλις τούς ἀντικρυσε, τούς φώναξε: «Φύγετε!». Τότε αὐτοί τοῦ εἶπαν: «Γιατί μᾶς διώχνεις;» Αὐτός ἀποκρίθηκε: «τόσο καιρό, πού δέν μέ σκεφθήκατε ἐσεῖς, πού δέν μέ εἴδατε, πού δέν μέ βοηθήσατε, ἔστειλε ὁ Θεός ἄγγελο, καί μέ ὑπηρετοῦσε. Μά τώρα πού ὁ ἄγγελος σᾶς εἶδε, ἔφυγε! Προτιμότερο νά φύγετε ἐσεῖς, καί νά ἔρθη πάλιν ὁ ἄγγελος!».
Γιατί νά μή ἔχουμε γιά κάθε ἄνθρωπο ἀγάπη; Γιά τό θέμα τῆς ἀγάπης πρός τόν πλησίον, πού μέ ἐρωτᾶς, εἶναι γραμμένο κάπου: «Μετά πάντων ἔχε ἀγάπην καί ἀπό πάντων ἀπέχου». Τί σημαίνει αὐτό; Σημαίνει ὅτι ἡ ἀγάπη δέν ἐνεργεῖται μόνο μέ τήν ἐξωτερική της ἐκδήλωση. Ἡ ἀγάπη ἐνεργεῖται κυρίως μέσα στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό σημαίνει νά ἔχης ἀγάπη γιά κεῖνον πού σοῦ θυμώνει, γιά κεῖνον πού σέ κατηγορεῖ, γιά κεῖνον πού σέ ἐξευτελίζει. Νά πῆς ὅτι αὐτός εἶναι ὁ γιατρός μου. Καί ναί μέν τά φάρμακα, πού μοῦ δίνει, εἶναι πολύ πικρά, ἀλλά ἐγώ μέ...
Άγιος Παΐσιος: Αν οι Χριστιανοί δεν αντιδράσουν θα κάνουν χειρότερα
Ά
γιος Παΐσιος: Αν οι Χριστιανοί δεν αντιδράσουν θα κάνουν χειρότερα. Ἂν ἡ Ἐκκλησία δὲν μιλάη, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ ρήξη μὲ τὸ κράτος, ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους, γιατὶ τοὺς βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύματα…
Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα. Ἐνῶ, ἂν ἀντιδράσουν, θὰ τὸ σκεφθοῦν. Ἀλλὰ καὶ οἱ σημερινοὶ Χριστιανοὶ δὲν εἶναι γιὰ μάχες. Οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἦταν γερὰ καρύδια· ἄλλαξαν ὅλο τὸν κόσμο.
Καὶ στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ μιὰ εἰκόνα ἔβγαζαν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἀντιδροῦσε ὁ κόσμος. Ἐδῶ ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, γιὰ νὰ ἀναστηθοῦμε ἐμεῖς, καὶ ἐμεῖς νὰ ἀδιαφοροῦμε!
Ἂν ἡ Ἐκκλησία δὲν μιλάη, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ ρήξη μὲ τὸ κράτος, ἂν οἱ μητροπολίτες δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ ὅλους, γιατὶ τοὺς βοηθᾶνε στὰ Ἱδρύματα κ.λπ. Οἱ Ἁγιορεῖτες πάλι ἂν δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ μὴν τοὺς κόψουν τὰ ἐπιδόματα, τότε...
Γιατί η Κυβέρνηση θα χάσει τη Μάχη της Μάσκας στα Σχολεία
Δήμου Γ. Θανάσουλα Δικηγόρου
Το παραπάνω γράφημα καταγράφει την εξέλιξη των κρουσμάτων και των θανάτων από covid -19 στη χώρα μας. Εύκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι η θνητότητα ( θάνατοι ανά κρούσμα) είναι σήμερα πιο μικρή από ποτέ με 12.734 καταγεγραμμένα κρούσματα ( πολλαπλάσια στην πραγματικότητα) έναντι 300 θανάτων. Το δεύτερο κύμα των κρουσμάτων δεν ακολουθείται από αντίστοιχο κύμα θανάτων, καθιστώντας τον covid-19 μια ευρέως μεταδιδόμενη νόσο πλην όμως ήσσονος επικινδυνότητας που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τα μέτρα που λαμβάνονται σε βάρος των ελευθεριών μας.
Η Δευτέρα της 14ης Σεπτεμβρίου πρόκειται να σηματοδοτήσει εκτός από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και το ξεκίνημα της περίφημης Μάχης της Μάσκας στα Σχολεία. Η κυβέρνηση έχει κάνει ό,τι είναι δυνατό για να...
Παγκόσμια ύψωση του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού (14 Σεπτεμβρίου)
Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει την παγκόσμια ύψωση του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού. Η γιορτή είναι αρχαιότατη και μια από τις Δεσποτικές γιορτές, τις γιορτές δηλαδή τις αφιερωμένες στο Δεσπότη Χριστό.
Η γιορτή συνδέεται με μεγάλα ιστορικά γεγονότα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, γι’ αυτό έχει πανηγυρικό χαρακτήρα. Συγχρόνως όμως αναφέρεται στη σταύρωση και το θάνατο του Κυρίου, γι΄ αυτό και τιμάται με αυστηρή νηστεία, όπως η Μεγάλη Παρασκευή. Το Ευαγγέλιο, που διαβάζεται στη θεία Λειτουργία, είναι το ίδιο που διαβάζεται και τη Μεγ. Παρασκευή. Μέχρι πριν λίγα χρόνια η εορτή της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού ήταν ημέρα γενικής αργίας, αλλά μετά τον πόλεμο οι εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας, ενώ από έξη έγιναν πέντε, η εορτή του Σταυρού είναι εργάσιμη ημέρα.
Το 326, ένα χρόνο μετά την πρώτη οικουμενική Σύνοδο, η αγία Ελένη πήγε στα Ιεροσόλυμα, να προσκυνήσει τους αγίους τόπους και να ευχαριστήσει το Θεό, για τις νίκες και τις θριαμβευτικές επιτυχίες του παιδιού της και πρώτου χριστιανού αυτοκράτορα Κωνσταντίνου. Τότε έκτισε διάφορους ναούς, όπως στο όρος των Ελαιών και στο σπήλαιο της Βηθλεέμ. Με διαταγή του Κωνσταντίνου ανέλαβε να κτίσει μεγάλο ναό στο λόφο του Γολγοθά, εκεί που...
* Τα παιδιά μου, εγώ τα γέννησα, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι πρωτίστως ανήκουν στην πατρίδα μας!
8 Σεπτεμβρίου 1944, ώρα 5:30 το πρωί. Στρατιωτικά γερμανικά οχήματα με ανοικτές τέντες, διασχίζουν την Ιερά Οδό και καταλήγουν στην αρχή μιας μικρής χαράδρας του δάσους Δαφνί, λίγο πριν την άνοδο για την ανηφοριά που βρίσκεται το Χαϊδάρι. Εκεί σταματούν και κατεβάζουν 59 Έλληνες. Τους τοποθετούν σε σειρά και ετοιμάζονται για εκτέλεση. Ξεχωρίζουν τις εννέα γυναίκες που θα εκτελέσουν πρώτες, πριν από τους άντρες.
Και ενώ όλοι παγώνουν, μια γυναικεία φωνή ακούγεται θαρρετά: «Θάρρος παιδιά! Ζήτω η πατρίδα μας. Μη λυγίσετε παιδιά!». Ύστερα παίρνει μια-μια τις μελλοθάνατες τις βάζει σε κύκλο και αρχίζει να τραγουδά το τραγούδι του Ζαλόγγου.
Είναι η Λέλα Καραγιάννη, η μεγάλη ηρωίδα της Εθνικής μας Αντίστασης, επικεφαλής της αντιστασιακής οργάνωσης Μπουμπουλίνα. Γεννημένη το 1898 στη Λίμνη Ευβοίας κατοικούσε στην Αθήνα με τον σύζυγό της -φαρμακοποιό στο επάγγελμα- και τα επτά παιδιά τους.
H oικία της Λέλας Καραγιάννη στη συμβολή των οδών Λέλας Καραγιάννη αριθ. 1 και Σταυροπούλου στην Αθήνα, κοντά στην Πλατεία Αμερικής
Λίγους μήνες πριν, στις 11 Ιουλίου 1944 οι Γερμανοί ύστερα από πληροφορίες, είχαν κάνει έφοδο στο σπίτι της επί της οδού Φυλής. Ο ένας από τους τρεις γιους της, ο Γιώργος, είχε ήδη συλληφθεί τον Ιούνιο του 1941 από τους Γερμανούς. Κατηγορήθηκε για περίθαλψη ενός στρατιωτικού Αυστραλού τραυματία, ο οποίος πάνω στο μεθύσι του σε μπαρ άνοιξε το στόμα του επιπόλαια σε Γερμανό πράκτορα. Κατά την διάρκεια της ανάκρισής του ο Γιώργος Καραγιάννης δραπέτευσε και βγήκε στο βουνό Ελικώνας της Βοιωτίας, όπου εκτελούσε χρέη διερμηνέα της βρετανικής αποστολής, υπό τον πράκτορα Ντον Στοτ.
Μια από τις αντιστασιακές πράξεις της Λέλας Καραγιάννη ήταν να προμηθεύει με τρόφιμα και φάρμακα τους Βρετανούς στρατιώτες που είχαν βρεί καταφύγιο στην Μονή Αγίου Ιεροθέου Μεγάρων
Τα Ες Ες πιάνουν στις 11 Ιουλίου τέσσερα από τα επτά παιδιά της Καραγιάννη, που βρίσκονται στο σπίτι. Στην συνέχεια, συλλαμβάνουν στην Γλυφάδα και το τρίτο αγόρι, τον Νέλσονα, αλλά και την ίδια που νοσηλευόταν στο νοσοκομείο.
Η Καραγιάννη είχε συλληφθεί άλλη μια φορά από τους Ιταλούς για περίθαλψη του Βρετανού υπολοχαγού Στιούαρτ, εξ αιτίας του οποίου κρατήθηκε στην φυλακή επί εξάμηνο η ίδια και επί δίμηνο ο φαρμακοποιός σύζυγός της Νίκος, καθώς ο Βρετανός μη λαμβάνοντας μέτρα προφύλαξης συνελήφθη το μεσημέρι της 13 Οκτωβρίου 1941 και στην ανάκριση από τα βασανιστήρια έσπασε. Το ίδιο βράδυ συνέλαβαν οι Ιταλοί το ανδρόγυνο Καραγιάννη. Όμως οι Ιταλοί που έβλεπαν να υποτιμούνται από τους Γερμανούς, σκοπίμως δεν έδωσαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να μην εξυπηρετήσουν τα γερμανικά σχέδια και μετά δίμηνο φυλάκισης του Νίκου Καραγιάννη και εξάμηνο της συζύγου του, τούς αποφυλακίζουν.
Τώρα οι ναζί φέρνουν σε αντιπαράσταση την Λέλα Καραγιάννη με Έλληνα συνεργάτη της, ο οποίος μετά από βασανιστήρια λύγισε και μίλησε. Βλέπει να βασανίζουν τα παιδιά της μπροστά στα μάτια της.
Διηγείται ο γιος της Βύρων:
«Αν ποτέ σας πιάσουν οι Γερμανοί, μας είπε, να δείξετε γενναιότητα και να μην λυγίσετε, γιατί έτσι θα επιβαρύνετε περισσότερο την θέση σας.
Προσέξτε καλά, δεν ξέρετε τίποτα για το τι έκανα, έτσι μόνο θα γλυτώσετε, και δεν θέλω να κλάψετε ή να πενθήσετε γαι μένα, μόνο να σκέπτεστε, ότι ό,τι κάναμε το κάναμε για την πατρίδα και αυτό θα σας ανακουφίζει».
Μας έλεγε ακόμη ότι πίστευε στον Θεό και στην βοήθειά του για να σωθούμε εμείς, τα παιδιά της. Ύστερα, ήλθαν στο δικό μου κλουβί και με ανέβασαν πάλι στον ανακριτή Μπέκε. Αυτήν την φορά είδα με έκπληξη την μητέρα μου και τον αδελφό μου Νέλσωνα στο ανακριτικό γραφείο του Μπέκε. Η μητέρα, προφανώς για να μην λυγίσω, ή για να μην δουν οι Γερμανοί μητρική αδυναμία και στοργή για μας και τα εκμεταλλευτούν, με κοίταξε αυστηρά, κάνοντάς μου νεύρα με το βλέμμα, που σήμαινε να σταθώ στο ύψος μου και να φερθώ γενναία. Μια μόνο λέξη μου είπε επιτακτικά: «Πρόσεχε». Βέβαια είχε δει τα χάλια μου, τα καμένα πόδια μου, το ματωμένο πουκάμισό μου και τα παράλυτα χέρια μου. Αυτή η στάση της, απέναντί μου, έκανε τον Μπέκε να καταλάβει, ότι η Λέλα Καραγιάννη δεν είναι εύκολη λεία, και θα ήταν αδύνατον να της πάρει λέξη. O Μπέκε με άρπαξε και βίαια με γύρισε και με κόλλησε με το πρόσωπο στον τοίχο, το ίδιο έκανε και στον αδελφό μου. Έβγαλε το περίστροφο απ’ την θήκη του, το κόλλησε στο κεφάλι του Νέλσωνα, και κοιτάζοντας το ρολόι του χεριού του και μέσω διερμηνέα είπε στην μητέρα, με ύφος αποφασισμένο να εκτελέσει την απειλή του: «Λέλα Καραγιάννη, πρόσεξε καλά, σου δίνω δυο λεπτά προθεσμία, για να μου απαντήσεις σ’ αυτά που σ’ ερωτώ, διαφορετικά θα εκτελέσω, τώρα εδώ μπροστά σου, ένα - ένα τα παιδιά σου, αρχίζοντας από αυτόν εδώ. Λέγε, γιατί θα πιέσω την σκανδάλη, πού έχεις τον πομπό σου, ποιος τον χειρίζεται, με ποιους συνεργάζεσαι, ποιες είναι οι πηγές απ’ τις οποίες παίρνεις τις πληροφορίες για τις κινήσεις μας, ποιοι είναι οι συνεργάτες σου, πού βρίσκεται ο καπετάνιος Χρυσίνης με το καΐκι του».
Το περίστροφο του Μπέκε έσπρωχνε το κεφάλι του Νέλσωνα, και το έκανε να γέρνει, ήταν αγριεμένος και φαινόταν αποφασισμένος να εκτελέσει την απειλή του. Τότε άκουσα την μητέρα να λέει, με σταθερή και ήρεμη φωνή: «Τα παιδιά μου, εγώ τα γέννησα, δικά μου είναι, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι πρωτίστως ανήκουν στην πατρίδα μας. Πρόσεξε καλά, και πάλι σου λέω ότι αυτά δεν ξέρουν τίποτα και άδικα θα τα σκοτώσεις».
Η ψυχή της έτρεμε καθώς τα έλεγε αυτά, η φωνή της ηχούσε παράξενα, επίσημα και κατηγορηματικά, ο Νέλσων και εγώ κοιταχτήκαμε έντρομοι με λοξή ματιά, ο Μπέκε έμεινε άναυδος, αμήχανος. Τελικά τράβηξε το πιστόλι απ’ τον κρόταφο του Νέλσωνα και βάζοντάς το μέσα στην πέτσινη θήκη που κρεμόταν απ’ την ζώνη του, είπε τρέμοντας από οργή: «Τα παιδιά σου τα χρειάζομαι προς το παρόν, και μόλις τελειώσω μ’ αυτά, υπόσχομαι να τα στείλω στο εκτελεστικό απόσπασμα, να μην αμφιβάλλεις γι’ αυτό».
Τη βασάνισαν φρικτά, την κρέμασαν από το ταβάνι, την άφησαν τρεις μέρες διψασμένη και όμως δεν άνοιξε το στόμα της. Ο δε ανακριτής της, ο Γερμανός Μπάικε, πεισμένος πια ότι δεν θα μιλήσει έκλεισε τον φάκελό της με ένδειξη «Λέλα Καραγιάννη, να εκτελεσθεί».
Μαζί με άλλους συλληφθέντες από την SD, την περίφημη ασφάλεια των Ες Ες, τους οδήγησαν στο κτίριο της οδού Μέρλιν, αριθ. 6, όπου και το Αρχηγείο των Ες Ες της Αθήνας. Από κει τους διαμοίρασαν και τους έκλεισαν στις φυλακές Αβέρωφ και στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Στην Μέρλιν συντάσσονταν οι κατάλογοι των προς φυλάκιση ή προς εκτέλεση πατριωτών.
Τους φυλάκισαν μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου και ως πράκτορες προφανώς τους προόριζαν για ανταλλαγή με συλληφθέντες δικούς τους. Με την δυσμενή τροπή που πήρε ο πόλεμος για την Γερμανία όμως και ενώ διαφαίνονταν η υποχώρηση των στρατευμάτων τους στο μέτωπο της Ελλάδας, δεν υπήρχε λόγος ανταλλαγής και αποφάσισαν να τους εκτελέσουν. Και η απόφαση λήφθηκε παρά το δεδομένο ότι εναντίον των 59 υπήρχαν μόνον κατηγορίες, όχι όμως και καταδικαστική απόφαση γερμανικού στρατοδικείου.
Οι συλληφθέντες ήταν κλεισμένοι στις φυλακές, αλλά μια ημέρα πριν την εκτέλεση, τούς είχαν υποσχεθεί πως θα τους απελευθέρωναν. Εκείνες τις ημέρες οι Γερμανοί άνοιγαν συχνά τις πύλες των φυλακών Αβέρωφ. Τους μετέφεραν την παραμονή το απόγευμα στις 8 η ώρα, στο κολαστήριο της Μέρλιν. Μάλιστα αυτοί του Αβέρωφ είχαν λάβει και τα αποφυλακιστήριά τους μαζί με τα προσωπικά τους είδη. Τους κατέγραψαν και στον πίνακα αποφυλακισθέντων. Αντί όμως για αποφυλάκιση, τους μεταφέρουν στο άντρο της SD και από κει ώρα 5.30 πριν το χάραμα της 8ης Σεπτεμβρίου 44 στο Χαϊδάρι.
Αναμνηστική πλάκα στην oικία της Λέλας Καραγιάννη
Εκεί τους βρίσκουν οι ριπές των πολυβόλων και τους σωριάζουν κατά γης. Και τότε γίνεται κάτι το συγκλονιστικό. Είναι η στιγμή που εκτυλίσσεται η πιο αντρεία πράξη μελλοθανάτου:
Ανάμεσα από τους μελλοθανάτους άνδρας, ξεπετιέται ένα παιδί 19 ετών. Είναι ο Γιαννάκης Χούπης, γιος του π. Βασιλείου Χούπη, εφημέριου στην Αγία Ειρήνη. Τόσο εντυπωσιάζεται ο Γιαννάκης από το θάρρος των γυναικών, που ορμά στο κοντινότερο πολυβόλο, το αρπάζει από τα χέρια ενός Γερμανού και το στρέφει εναντίον των. Δυστυχώς δεν ξέρει να το χειρισθεί. Μάταια δοκιμάζει να πυροβολήσει. Οι Γερμανοί τρομοκρατούνται και ...
Π.Αρσένιος Βλιακόφτης – Montagnier (Nόμπελ 2008): «Υπάρχουν γιατροί που πληρώνονται για να κρύψουν την αλήθεια»!
57:57
Πατήστε εδώ και ακούστε το άρθροΗ άγνωστη προφητεία του Πατροκοσμά για το χρέος
Υπάρχουν αρκετοί Άγιοι, μεταξύ αυτών και ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, οι οποίοι με τις διδαχές τους, προφήτευσαν τα μελλούμενα.
Σε μια από τις διδαχές του ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε προβλέψει μεταξύ άλλων για το χρέος : «Θα σας επιβάλλουν μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο, αλλά ΔΕΝ θα προφθάσουν»!
Διαβάστε τις συγκεκριμένες προφητείες του Αγίου Κοσμά για το Ελληνικό « Χρέος »:
«Θα σας ρίξουν παρά πολύ. Θα σας ζητήσουν να τον (σ.σ τον παρά, κοινώς το χρήμα) πάρουν πίσω, αλλά ΔΕΝ θα μπορέσουν! Θα σας επιβάλουν μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο, αλλά ΔΕΝ θα προφθάσουν! Θα βάλουν φόρο στις πόρτες και στα παράθυρα. Θα ζητήσουν να σας πάρουν και στρατιώτες. ΔΕΝ θα προφθάσουν όμως.
ΝΑΙ, χάρη στην Πρόνοια του Θεού, ΔΕΝ θα προφθάσουν!.. Μην ανησυχείτε για αυτό το «χρέος» λοιπόν, αλλά κοιτάξτε μονάχα το ένα και αληθινό ΧΡΕΟΣ που έχουμε στον Χριστό, την Παναγιά και τους Αγίους μας που δεν σταματούν να πρεσβεύουν και την Πατρίδα μας!
Οι σκοτεινές δυνάμεις, πάνε να καταπιούν την Ορθόδοξη Ελλάδα μας και….
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
