Το μποζόνιο Higgs δεν έχει καμία σχέση με τον Θεό
«Ναι. Αλλά εγώ είμαι των ΜΜΕ, και θα συνεχίζω να το αποκαλώ σωματίδιο του Θεού», του απάντησε ο δημοσιογράφος.
Τέτοιου είδους συζητήσεις γίνονται καθημερινά, την ώρα που οι φυσικοί του ερευνητικού κέντρου CERN της Γενεύης, ανακοινώνουν τις τελευταίες εξελίξεις της μακροχρόνιας και αγωνιώδους αναζήτησης του μποζονίου Higgs, αποδεικνύοντας πως η μίξη επιστήμης και ΜΜΕ δεν είναι πάντα επιτυχής.
«Μισώ τον όρο σωματίδιο του Θεού», λέει η Καναδή φυσικός Pauline Gagnon, μέλος της ομάδας ATLAS του CERN, τα μέλη της οποίας ...
Η υπομονή χαριτώνει τον άνθρωπο.
- Γέροντα, πως μπορείς να αντιμετωπίσεις τον άλλον, όταν είναι νευριασμένος;
– Με την υπομονή!
– Με την υπομονή!
– Και αν δεν έχεις;
– Να πας να αγοράσεις! Πουλάνε στα σούπερ-μάρκετ!… Κοίταξε, όταν ο άλλος είναι μπουρινιασμένος, ό,τι και να του πεις, δεν γίνεται τίποτε. Καλύτερα εκείνη την στιγμή να σιωπήσεις και να λες την ευχή. Με την ευχή θα καλμάρει ο άλλος, θα ηρεμήσει και θα μπορέσεις μετά να συνεννοηθείς μαζί του. Βλέπεις, και οι ψαράδες δεν πάνε να ψαρέψουν, αν δεν έχει μπουνάτσα· κάνουν υπομονή, ώσπου να καλωσυνέψει ο καιρός.– Που οφείλεται, Γέροντα, η ανυπομονησία των ανθρώπων;
– Στην πολλή… εσωτερική τους ειρήνη! Ο Θεός την σωτηρία των ανθρώπων την κρέμασε στην υπομονή. «Ο υπομείνας εις τέλος, σωθήσεται», λέει το Ευαγγέλιο. ΓΙ’ αυτό δίνει δυσκολίες, διάφορες δοκιμασίες, για να ασκηθούν στην υπομονή οι άνθρωποι.
Η υπομονή ξεκινά από την αγάπη. Για να υπομείνεις τον άλλον, πρέπει να τον πονέσεις. Και βλέπω πως με την υπομονή σώζεται η οικογένεια. Είδα θηρία να γίνονται αρνιά. Με την εμπιστοσύνη στον Θεό τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά και πνευματικά. Μια φορά, όταν ήμουν στην Μονή Στομίου, είχα δει στην Κόνιτσα μια γυναίκα που έλαμπε το πρόσωπό της. Ήταν μητέρα πέντε παιδιών. Μετά θυμήθηκα ποια ήταν. Ο άνδρας της ήταν μαραγκός και έπαιρνε πολλές φορές δουλειές μαζί με τον μάστορά μου.
Μια κουβέντα του έλεγαν οι νοικοκυραίοι, λ.χ. «μαστρο-Γιάννη, μήπως αυτό να το κάνουμε έτσι;», γινόταν θηρίο. «Εμένα θα μου κάνεις τον δάσκαλο;», τους έλεγε. Έσπαζε τα εργαλεία του, τα πετούσε και έφευγε. Αφού παρατούσε την δουλειά του και τα έσπαζε όλα σε ξένα σπίτια, καταλαβαίνεις στο σπίτι του τι έκανε! Αυτή λοιπόν ήταν του μαστρο-Γιάννη γυναίκα. Με αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορούσες μια μέρα να καθίσεις, και αυτή χρόνια ζούσε μαζί του.Κάθε μέρα περνούσε μαρτύριο, και όμως όλα τα αντιμετώπιζε με πολλή καλοσύνη και έκανε υπομονή. Επειδή ήξερα την κατάσταση στο σπίτι, όταν την συναντούσα, την ρωτούσα: «Τι κάνει ο κυρ-Γιάννης; Δουλεύει;». «Ε, πότε δουλεύει, πότε κάθεται λιγάκι!». «Πως τα περνάτε;». «Πολύ καλά, Πάτερ!», μου έλεγε. Και το έλεγε με την καρδιά της. Δεν υπολόγιζε που έσπαζε τα εργαλεία του -και αξίας εργαλεία- ούτε που αναγκαζόταν η καημένη να ξενοδουλεύει, για να τα βγάλουν πέρα. Βλέπετε με πόση υπομονή, με πόση καλοσύνη και με πόση αρχοντιά τα αντιμετώπιζε όλα! Ούτε τον κατηγορούσε καθόλου! Γι’ αυτό ο Θεός την χαρίτωσε και έλαμπε το πρόσωπό της. Μεγάλωσε και τα πέντε παιδιά της και έγιναν πολύ καλά παιδιά. Μπόρεσε και κράτησε και τα παιδιά της.
– Γέροντα, πως μπορούσε να δικαιολογεί τον άνδρα της;
anti-ntpΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ...!
Τα μυρμίγκια έχουν ένα πρόβλημα: σιχαίνονται τα αγγούρια. Αφήστε τη φλούδα τους...
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Στὸ Χριστὸ στὸ Κάστρο
(Σημειοῦται ὅτι δὲν ἔχει ὁλοκληρωθεῖ ἡ ὀρθογραφικὴ διόρθωση τοῦ κειμένου)
«Τὸ Γιάννη τὸ Νυφιώτη καὶ τὸν Ἀργύρη τῆς Μυλωνοῦς τοὺς ἔκλεισε τὸ χιόνι ἀπάν᾿ στὸ Κάστρο, τ᾿ν πέρα πάντα, στὸ Στοιβωτὸ τὸν ἀνήφορο, τ᾿ ἀκούσατε;»
Οὕτως ὡμίλησεν ὁ παπα-Φραγκούλης ὁ Σακελλάριος, ἀφοῦ ἔκαμε τὴν εὐχαριστίαν τοῦ ἐξ ὀσπρίων καὶ ἐλαιῶν οἰκογενειακοῦ δείπνου, τὴν ἑσπέραν τῆς 23ης Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 186... Παρόντες ἦσαν, πλὴν τῆς παπαδιᾶς, τῶν δυὸ ἀγάμων θυγατέρων καὶ τοῦ δωδεκαετοῦς υἱοῦ, ὁ γείτονας ὁ Πανάγος ὁ μαραγκός, πεντηκοντούτης, οἰκογενειάρχης, ἀναβὰς διὰ νὰ εἴπῃ μίαν καλησπέραν καὶ νὰ πιῇ μίαν ρακιά, κατὰ τὸ σύνηθες, εἰς τὸ παπαδόσπιτο· κι ἡ θειὰ τὸ Μαλαμὼ ἡ Καναλάκαινα, μεμακρυσμένη συγγενής, ἐλθοῦσα διὰ νὰ φέρῃ τὴν προσφοράν της, χήρα ἑξηκοντούτις, εὐλαβής, πρόθυμος νὰ τρέχῃ εἰς ὅλας τὰς λειτουργίας καὶ νὰ ὑπηρετῇ δωρεὰν εἰς τοὺς ναοὺς καὶ τὰ ἐξωκκλήσια.
«Τ᾿ ἀκούσαμε κι ἡμεῖς, παπᾶ» ἀπήντησεν ὁ γείτονας ὁ Πανάγος, «ἔτσ᾿ εἴπανε».
«Τί εἴπανε; Εἶναι σίγουρο, σᾶς λέω» ἐπανέλαβεν ὁ παπα-Φραγκούλης. «Οἱ βλοημένοι, δὲ θὰ βάλουν ποτὲ γνώση. Ἐπῆγαν μὲ τέτοιον καιρὸ νὰ κατεβάσουν ξύλα, ἀπάν᾿ ἀπ᾿ τοῦ Κουρουπῆ τὰ κατσάβραχα, στὸ Στοιβωτό, ἐκεῖ ποὺ δὲν μπορεῖ γίδι νὰ πατήσῃ. Καλὰ νὰ τὰ παθαίνουν!»
«Μυαλὸ δὲν ἔχουν αὐτὸς οὑ κόσμους, θὰ πῶ» εἶπεν ἡ θειὰ τὸ Μαλαμώ. «Τώρα οἱ ἀθρώποι ...
Ο Λιβανέζος ποιητής Χαλίλ Γκιμπράν [1883-1931] έγραψε το έργο"Ο Κήπος του Προφήτη".
Το ποίημα εκδόθηκε το 1923, ιδού ένα απόσπασμα :
"Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή...
Περί όνων (ανέκδοτο)
«Η αργία εγέννησε την πενίαν.
Η πενία έτεκε την πείναν.
Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν.
Η όρεξις εγέννησε την αυθαιρεσίαν.
Η αυθαιρεσία εγέννησε την ληστείαν.
Η ληστεία εγέννησε την πολιτικήν.
Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου!...»
(Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
Ιδού τώρα το ωραίο ανέκδοτο με τον Δάσκαλο, τον Επιθεωρητή και τον μαθητή.
(Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης)
Ιδού τώρα το ωραίο ανέκδοτο με τον Δάσκαλο, τον Επιθεωρητή και τον μαθητή.
Την περίοδο του Εθνικού διχασμού, στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαίδευσης ανέβαινε μ' ένα μουλάρι σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί Δάσκαλο.
Στο δρόμο που πήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:
«Δεν μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».
«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.
«Α, το γαϊδούρι!...» σχολίασε ο επιθεωρητής.
Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του Δασκάλου, και έτρεξε να μεταφέρει στον Δάσκαλο την στιχομυθία.
«Το και το, Δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι!...».
Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά τον Δάσκαλο για το ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.
«Τα σημεία της στίξεως» απαντά ο Δάσκαλος.
"Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά" λέει ο Επιθεωρητής.
Ο Δάσκαλος σήκωσε τον Σήφη, ένα μαθητή, στον πίνακα και του είπε να γράψει την φράση:
"Ο Επιθεωρητής είπε, (κόμμα) ο Δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία).
Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο Δάσκαλος:
"Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;".
"Ο Δάσκαλος", ψέλλισε ο μαθητής.
"Και ποιος το είπε;".
"Ο Επιθεωρητής, κύριε".
"Ωραία", είπε ο Δάσκαλος; "σβήσε τώρα το κόμμα και βαλ' το αλλιώς":
"Ο Επιθεωρητής, (κόμμα) είπε ο Δάσκαλος, (κόμμα) είναι γαϊδούρι".
Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο Δάσκαλος:
"Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;".
"Ο Επιθεωρητής", απαντά δειλά ο μαθητής.
"Και ποιος το είπε;". "Ο Δάσκαλος", απαντά ο μαθητής.
Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:
"Είδατε, παιδιά, τι κάνουν τα κόμματα;
Πότε βγάζουν γάιδαρο τον Επιθεωρητή
και πότε τον Δάσκαλο".
και πότε τον Δάσκαλο".
--
Ὠφέλιμες Σκέψεις
Συλλογή: Παναγιώτης Δημάδης
«Ἐκεῖνος ποὺ ἀγωνίζεται πολὺ καιρὸ καὶ δὲν βλέπει πνευματικὴ πρόοδο ἔχει ὑπερηφάνεια καὶ ἐγωισμό. Πνευματικὴ πρόοδος ὑπάρχει ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει πολὺ ταπείνωση.« (Γέρων Παΐσιος)
«Νὰ ἀγωνιζόμαστε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις γιὰ νὰ κερδίσουμε τὸν παράδεισο. Εἶναι πολὺ στενὴ ἡ πύλη καὶ μὴν ἀκοῦτε αὐτοὺς ποὺ σᾶς λένε ὅτι ὅλοι θὰ σωθοῦμε». (Γέρων Παΐσιος)
«Συνετὸς καὶ μυαλωμένος ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀντελήφθει καλῶς ὅτι ὑπάρχει τέρμα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ σπεύδει καὶ αὐτὸς νὰ θέσει τέρμα εἰς τὰ σφάλματα καὶ ἐλαττώματά του». (Γέρων Παΐσιος)
«Εἶναι μεγάλο κατόρθωμα νὰ θυσιάσει ἢ νὰ ἐγκαταλείψει κανεὶς τὸ δικαίωμά του, τὸ ὁποῖο ὁ ἴδιος θεωρεῖ ὅτι εἶναι κατὰ θεὸν καὶ νὰ ἐφαρμόσει τὴ συμβουλὴ ἐκείνου ποὺ τὸν διδάσκει κατὰ θεόν».
«Κάθε καλὸ ἔρχεται ἀπὸ τὸν Κύριον κατ᾿ οἰκονομίαν. Αὐτὸ διαφεύγει μὲ τρόπο μυστικὸ ἀπὸ τοὺς ἀχάριστους καὶ ἀγνώμονες καὶ ὀκνηρούς». (Ἅγιος Μᾶρκος)
«Μὴν ἀγωνιᾷς γιὰ τίποτε ἀφοῦ ὁ Κύριος σου εἶναι παρὼν στὴ ζωή σου. Ἡ ἀγκάλη του σὲ περιβάλλει ἀπὸ παντοῦ. Βρίσκεται, ὄχι μονάχα γύρω σου, ἀλλὰ...
Σε ποια ηλικία θα πρέπει να σταματάμε την οδήγηση...
|
Η Αληθινή Αξία της ΕΡΓΑΣΙΑΣ Κάθε Ανθρώπου
Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ -
Ένας τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών
κλήθηκε να επισκευάσει ένα μεγάλο και πολυσύνθετο κομπιούτερ...
Ένα κομπιούτερ, που άξιζε
πάνω από 12 εκατομμύρια ευρώ.
Ο τεχνικός
κάθισε μπροστά στην οθόνη, πάτησε 1-2 πλήκτρα,Ένας τεχνικός ηλεκτρονικών υπολογιστών
κλήθηκε να επισκευάσει ένα μεγάλο και πολυσύνθετο κομπιούτερ...
Ένα κομπιούτερ, που άξιζε
πάνω από 12 εκατομμύρια ευρώ.
Ο τεχνικός
κούνησε το κεφάλι του,
μουρμούρισε κάτι στον εαυτό του
και έσβησε τον υπολογιστή.
Μετά, έβγαλε ένα μικρό κατσαβίδι
από την τσέπη του
και γύρι σε κατά μιάμιση στροφή
μία μικροσκοπική βίδα.
Ύστερα, άνοιξε τον υπολογιστή...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
