~ Τέσσερα χρόνια μετά την μεταστροφή μου,
όταν ξαναπήγα, μου είπε...
"Παιδί μου Κώστα,
όταν είχες έρθει ήσουν κατάμαυρος...
Τώρα σε βλέπω φωτεινό
και αγάλλεται η ψυχή μου..."
Όταν ο Γέροντας κοινωνούσε τους πιστούς
και έβλεπε τα πρόσωπά τους,
άλλα πρόσωπα τα έβλεπε με μορφές ζώων
και άλλα να λάμπουν σαν τον ήλιο.
Ενώ όταν προσκόμιζε,
έβλεπε τις ψυχές που περνούσαν από μπροστά του
και τον παρακαλούσαν να τις μνημονεύσει...
~ η "αφορμή" γι΄αυτήν την ανάρτηση από την "συν αυτώ", Georgina Georgina.
* Στο συγκλονιστικό σχόλιο-μαρτυρία ένας ακόμα "συν αυτώ", ο Κωνσταντίνος Σύμπουρας:
Την ημέρα που γνώρισα τον Άγιο Ιάκωβο...
(της Μεταμορφώσεως ήταν) μπόρεσα να κοιμηθώ...
Είχα 3 μερόνυχτα να κλείσω μάτι.
Εκεί ειρήνευσα...
Την άλλη μέρα με κατήχησε και με έστειλε στον γέροντα Δαμασκηνό, καθοδηγητή στα μέρη μου.
Εκείνη την περίοδο δεν υπήρχε καλή οικονομική δυνατότητα.
Ούτε αυτοκίνητο είχα.
Δεν μου ήταν εύκολο να τον επισκέπτομαι.
Πέρασαν 4 χρόνια...
Και από τότε με άλλη οικονομική δυνατότητα άρχισα να τον επισκέπτομαι πάλι.
Φτάνοντας, ρωτάω έναν Μοναχό... (τον π.Νικόδημο)
"Θέλω να δω τον γέροντα"
"Δεν είναι εύκολο", μου είπε...
"Ησυχάζει"...
"Σε παρακαλώ"...του ξαναείπα...
"Πήγαινε πες του...
Ο Κώστας από το Μεγάλο Πεύκο σας ζητάει..."
Γύρισε τότε, με κοίταξε εξεταστικά και μου είπε...
"Εσύ είσαι ο Κώστας από το Μεγάλο Πεύκο;
4 χρόνια, κάθε μέρα,
μας έχει βάλει κανόνα ο Γέροντας
να σε έχουμε στην προσευχή μας ..."
"Κάτσε! Εσένα θα σε δει"
Και πήγε να τον ειδοποιήσει...
Και γω ... συντετριμμένος,
έκατσα σε μια πεζούλα...
και έκλαιγα ..., έκλαιγα από χαρά ...
Αυτός ο αγαπημένος μας Θεός
με είχε κάνει άλλη μια φορά κομμάτια...
Τέτοια αγάπη....
Δεν είχα ξανασυναντήσει ποτέ μου...
Και με δέχτηκε...
Και μιλήσαμε...
Και μου είπε...
"Παιδί μου Κώστα,
όταν είχες έρθει ήσουν κατάμαυρος...
Τώρα σε βλέπω φωτεινό
και αγάλλεται η ψυχή μου..."
"Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού..."
http://amfoterodexios.blogspot.com/
