Ἡ θαρραλέα Ἁγία δέν φοβήθηκε τίποτε, ἔχοντας ὅπλο τῆς τήν ἀλήθεια, τό δίκαιο καί τήν Πίστη καί πῆγε μαζί μέ τή Μαρία τοῦ Κλωπᾶ στή Ρώμη, στόν ἴδιο τόν Αὐτοκράτορα Τιβέριο γιά νά καταγγείλει τίς αὐθαιρεσίες τῶν Πιλάτου, Ἄννα καί Καϊάφα ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ! Καί πραγματικά καταφέρνει νά ἱστορήσει στόν Καίσαρα ὅλα τά θαυμαστά γεγονότα καί τήν ἄδικη καταδίκη του ἀθώου! Ὅταν δέ φτάνει στό σημεῖο πού ἀναφέρει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, λέγεται πώς ὁ Τιβέριος ἀντέδρασε καί εἶπε:«Ὅλα νά τά πιστεύσω γιά Αὐτόν τόν Ἰησοῦ. Ἀλλά γιά Ἀνάσταση πῶς νά πιστέψω»; Ἐκείνη τήν ὥρα περνοῦσε μία ὑπηρέτρια μέ ἕνα καλαθάκι γεμάτο αὐγά καί ὁ Καίσαρας βρῆκε τήν εὐκαιρία νά προσθέσει: «Νά! Ἐάν αὐτά τά αὐγά γίνουν κόκκινα, τότε καί ἐγώ θά πιστέψω πώς ὁ Χριστός Ἀναστήθηκε»!
Ἀμέσως τότε καί ἀδίστακτα ἡ Ἁγία Μαρία ἡ Μαγδαληνή, πλησίασε τήν σκλάβα καί ἄγγιξε τά αὐγά, πού....
ἀστραπιαῖα καί θαυματουργικά ἔγινα ὅλα κόκκινα! Πῆρε τότε ἕνα καί τό ἔδειξε στόν ἔκθαμβο Τιβέριο λέγοντας:
«Χριστός Ἀνέστη»! Τότε συγκλονισμένος ὁ καλοπροαίρετος Τιβέριος ὁμολογεῖ "Ἀληθῶς Ἀνέστη" καί ...δίνει ἄμεσα ἐντολή νά φέρουν τό γρηγορότερο μπροστά του στή Ρώμη ἀπό τά Ἱεροσόλυμα τόν Πιλάτο, τόν Ἄννα καί τόν Καϊάφα!!!
Ἀπό ἐδῶ ἔχουμε τό ἔθιμο τοῦ κόκκινου αὐγοῦ! Διότι «Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος»! Καί τά αὐγά πρέπει νά βάφονται κόκκινα καί μόνον.
Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ἔτσι λοιπόν, χάρη στό θάρρος καί τήν ἀπερίγραπτη πίστη τῆς Ἁγίας Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς, πιάνονται στά Ἱεροσόλυμα οἱ πρωταίτιοι τῆς ἄδικης θανάτωσης τοῦ Ἰησοῦ καί μέ συνοδεία στρατιωτῶν ρίχνονται σέ πλοῖο πού ξεκινᾶ γιά τή Ρώμη! Μέσα τούς οἱ καρδιές τούς τρέμουν! Ξέρουν τί τούς περιμένει! Ἀποροῦν ὅμως πῶς τό ἔμαθε καί ἀπό ποιόν ὁ ἴδιος ὁ Αὐτοκράτορας!
Ἐν πλῶ καί ἐνῶ τό πλοῖο βρίσκεται πλάι στήν Κρήτη, ὁ Καϊάφας πεθαίνει ὑπό φρικτούς πόνους, ὅποτε ἀναγκάζονται νά τόν θάψουν στό ἑλληνικό νησί !
Οἱ ἄλλοι δύο ἔνοχοι φτάνουν τελικά στή Ρώμη γιά νά παρουσιαστοῦν μπροστά στό ἀποφασιστικό βλέμμα τοῦ Καίσαρα, ὁ ὁποῖος διατάζει ἀμέσως νά γδάρουν ἕνα βουβάλι καί μέ τό νωπό του δέρμα νά τυλίξουν τόν Ἄννα, πού ἦταν πεθερός τοῦ Καϊάφα καί νά τόν ἀφήσουν στόν ἥλιο!!! Ἔτσι ἕσφιξε τό δέρμα, συνθλίβοντας κατά τρόπο μαρτυρικό καί ὀδυνηρό τόν Ἄννα!
Ὁ Καίσαρας προστάζει τότε νά φέρουν μπροστά του τόν Πιλάτο. Ἡ Ἁγία Μαγδαληνή λέει τότε, πώς ὁ Πιλάτος εἶχε πάρει τόν ἄρραφο χιτώνα τοῦ Χριστοῦ πού εἶχε ὑφάνει ἡ Παναγία καί πώς τόν φορά!
Πράγματι ὁ Αὐτοκράτορας διατάζει νά βγάλει τή στολή τοῦ ὁ καταντροπιασμένος Πιλάτος καί ὄντως φανερώνεται ὁ ἄρραφος χιτώνας τοῦ Χριστοῦ, πού τόν εἶχε πάρει ἀπό τούς στρατιῶτες!!!
Ὁ Καίσαρας γίνεται ἔξαλλος! «Πῶς τόλμησες νά κάνεις τέτοιον ἄδικο φόνο στόν Ἰησοῦ πού ἔπραξε τόσα ἔνδοξα καί θαυμάσια;» ρώτησε καί ὁ Πιλάτος ἀπάντησε μέ τρόμο πώς «γιά τό φόβο σου Καίσαρα…ἀφοῦ τό πλῆθος φώναζε νά τόν σταυρώσω»…
«Μά ἀφοῦ ἄθλιε εἶχες ἐξουσία νά τόν ἀπολύσεις γιατί δέν τόν ἀπέλυσες»; τόν ρώτησε ὁ Καίσαρας καί χωρίς νά περιμένει ἀπάντηση, πρόσταξε νά τόν κλείσουν σέ μία φυλακή ἔξω ἀπό τήν πόλη μέχρι νά σκεφτεῖ μέ ποιόν τρόπο θά τόν σκότωνε!
Ἔτσι βασανιζόταν γιά καιρό ὁ Πιλάτος, θυμόμενος τά λόγια της γυναίκας τοῦ τῆς Ἁγίας Ποπλίας νά μήν καταδικάσει τόν Χριστό, θυμόμενος ὅτι ὁμολόγησε δημόσια πώς ἦταν ἀθῶος ὁ Χριστός, θυμωμένος γιατί ὑπέκυψε στούς ἀδίκους καί δέν τόν ἐλευθέρωσε!
Καί ἐνῶ μία μέρα βγῆκε ὁ Αὐτοκράτορας γιά κυνήγι κοντά στόν πύργο τῆς ἐξωτερικῆς φυλακῆς καί τόξευσε ἕνα θήραμα, τό βέλος πῆγε κατά θεία δίκη καί καρφώθηκε μέσα ἀπό τό παραθύρι τῆς φυλακῆς ἐπάνω στόν Πιλάτο…
