Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ

   

"Η Γιαγιά της Ορθοδοξίας"

Παλαιά και Καινή Διαθήκη, ενωμένη & αγιο-
γραφημένη, στην Ι.Μ Παναγίας Σεϊδανάγιας
(το μοναστήρι της Αγίας Άννας)
στα Ιεροσόλυμα.

    Η Αγία Άννα, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου. Κατάγεται από γένος επίσημο και μάλιστα από ιερατική γενιά. Είναι κόρη του ιερέα Ματθάν και της γυναίκας του, επίσης Αγίας, της προμήτορος (γιαγιάς) της Παναγίας μας, Μαρίας. 

        Η ενάρετη Άννα παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Θεοσεβή Ιωακείμ. Δεν απέκτησε παιδιά, εθεωρείτο μάλιστα στείρα, και ήταν ήδη προχωρημένης ηλικίας, όταν τελικά απέκτησαν θαυματουργικά την Παναγία Κόρη τους και Θεοτόκο Μαριάμ. 

         Οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα 

κοσμούνται από πολλές αρετές. Είναι γεμάτοι από καλοσύνη, πραότητα, αγάπη και υπομονή. Ζουν την ζωή τους με ευλάβεια και φόβο Θεού.

         Τηρούν τον νόμο. Έχουν ταπείνωση, σωφροσύνη, αγιότητα ζωής. Πιστεύουν στο Θεό με θέρμη και προσεύχονται. Προσεύχονται ολόψυχα. Και γι’ αυτό αξιώνονται να γίνουν Πρόγονοι του Βασιλέως των βασιλευόντων Χριστού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης, της Σωτηρίας όλων των ανθρώπων από την αμαρτία.

Η Εφέστιος Εικόνα του Ιερού Ναού μας.

   Αλλά εμείς ας τους γνωρίσουμε από την αρχή, μέσα από την ιστοσελίδα του Ιερού Ναού μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, των Ανθοκήπων της Νέας Ευκαρπίας, εδώ στην δυτική Θεσσαλονίκη, τον μοναδικό ενοριακό ναό σε όλον τον κόσμο, μια εκκλησιά που τώρα χτίζεται με την βοήθεια του Θεού και των Αγίων μας, μα και με την αγάπη όλων σας, και που είναι αφιερωμένος στους δύο αυτούς σπουδαίους Θεοπροπάτορες Αγίους μας, αλλά είναι και ένα καταφύγιο των νέων ζευγαριών που δυσκολεύονται να τεκνοποιήσουν και προστρέχουν προσευχητικά στην χάρη τους για να πρεσβεύσουν μαζί με την Παναγία Κόρη τους στον εγγονό τους Χριστό, για να τους λύσει τα δεσμά της ατεκνίας και να τους χαρίσει το πολυπόθητο Θείο Δώρο της παιδιποιΐας, να τους χαρίσει ένα παιδί, όπως ακριβώς έκανε και ο Θεός στους ίδιους και τους χάρισε την Παναγία και Θεοτόκο Μαρία.

    Ας δούμε μαζί με τους αναγνώστες μας την ζωή τους και ας παραδειγματιστούμε από την υπομονή και την τεράστια πίστη τους στον Θεό. Εξάλλου από που αλλού θα...
μπορούσαμε να αντλήσουμε περισσότερες πληροφορίες για αυτό το ευλογημένο ζευγάρι, για το πιο ενάρετο ζευγάρι της εποχής εκείνης, το επιλεγμένο από τον Θεό ζευγάρι για να κυοφορήσει την Μητέρα του Υιού Του και εν τέλει την Σωτηρία του κόσμου, αν όχι από την ίδια την πηγή των πληροφοριών, από την Ενορία μας και την εκκλησία τους, που τους έχει για προστάτες της, αυτούς τους Αγίους και Δικαίους όπως τους ονομάζει η Εκκλησία μας, του Θεοπροπάτορος Ιωακείμ και της Θεοπρομήτορος Άννας. 

Η ατεκνία της Αγίας Άννας.

Η Θαυματουργή Εικόνα
στην Σκήτη της Αγίας Άννας,
στο Άγιο Όρος.

    Στη ζωή της Άγιας Άννας υπήρχε και ένα μελαγχολικό σύννεφο. Υπήρχε μια πίκρα διότι έμεινε στείρα. Ο Θεός, είχε δώσει στην ενάρετη ζωή της, για δοκιμασία, την στέρηση της μητρότητας. 

      Μοιράζει ο Θεός τα χαρίσματά Του. Και στον καθένα μαζί με τα προσόντα, που τον προικίζει του δίνει και κάποιο μειονέκτημα για να τον συγκρατεί. Έτσι λοιπόν και η ενάρετη Άννα έχει έντονη τη θλίψη της, γιατί δεν μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί.

     Τον καιρό εκείνο, αλλά και στις μέρες μας καμιά φορά, στην σημερινή πολιτισμένη κατά τα άλλα κοινωνία  του 21ου αιώνα, η ατεκνία είχε φοβερές κοινωνικές συνέπειες και προεκτάσεις. Το άτεκνο ζευγάρι, ο άτεκνος άνδρας μα περισσότερο η άτεκνη γυναίκα, εθεωρείτο από το σύνολο της κοινωνίας αμαρτωλό και έτσι ήταν πάντοτε περιφρονημένο και ντροπιασμένο από τον Θεό όπως αυτοί νόμιζαν, τελικά όμως  από τους ίδιους τους ανθρώπους. Κανένας δεν έτρωγε ψωμί μ’ αυτόν που δεν είχε παιδί. Όταν πήγαινε στην Εκκλησία καθόταν τελευταίος και αν έκανε θυσία ή έδινε προσφορά στον ναό, συνηθιζόταν να την δίνει τελευταίος στον Ιερέα. 

Η Αγ. Άννα με την τρίχρονη Παναγία Κόρη της.
Έργο της Αδελφότητος των Αναναίων, 
στην Ι.Κ Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού 
στην Σκήτη της Αγίας Άννας
στο Άγιον Όρος.

   Έτσι και το θεάρεστο ζευγάρι μας, παρά το γεγονός ότι ήταν από ευγενή και πλούσια οικογένεια, είχε την κατακραυγή του κόσμου που δεν συναναστρέφονταν μαζί τους επειδή τους θεωρούσαν μιάσματα, ανθρώπους αμαρτωλούς και τιμωρημένους από τον Θεό με ποινή την ατεκνία τους. (Ήταν σκληρός λαός ο Ισραηλητικός και τότε αλλά και σήμερα, ήθελαν την εβραϊκή φυλή πάντα να ξεχωρίζει, να πρωτεύει να επεκτείνεται και να πληθαίνει, εγωϊστικά ήθελε την κυριαρχία και την εξουσία στους γύρω λαούς, τους γειτονικούς, επιζητούσε τότε μα ακόμα και τώρα έναν επίγειο ηγέτη που θα τους οδηγήσει στην κυριαρχία του κόσμου όπως τους το έταξε ο Θεός, μη μπορώντας όμως από την αναλγησία τους να καταλάβουν για ποιόν κόσμο τους προόριζε και έτσι όταν τους έστειλε τον ίδιο τον Υιό του για να τους κάνει ηγέτες της επουράνιας παντοκρατορίας Του, αυτοί απογοητευμένοι από την διδασκαλία Του, τον έβγαλαν από την ιστορία τους και από την ζωή τους, τον ξερίζωσαν από την καρδιά τους, τον θανάτωσαν με τον χειρότερο τρόπο, τον σταύρωσαν και τώρα ακόμα περιμένουν τον Μεσσία τους που θα τους κάνει κυρίαρχους του επίγειου κόσμου, μια κυριαρχία που αιώνες τώρα την ονειρεύονται και την επιζητούν γιαυτό και θεωρώ πως είναι ένας λαός  του οποίου οι ηγέτες του, πιθανότατα στο μέλλον μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα στην ανθρωπότητα με την επικίνδυνη πολιτική, αλλά και τον έντονο επεκτατισμό τους)

      Πως μπορούσαν όμως να φανταστούν όλοι αυτοί οι σκληρόκαρδοι άνθρωποι που τους λιδορούσαν για την ατεκνία τους, πως θα μπορούσαν να φανταστούν την συνέχεια και το τελικό σχέδιο του Θεού γιαυτό το κατά τα άλλα περιθωριακό ζευγάρι της εποχής εκείνης; Πως θα ήταν δυνατόν να αντιληφθούν πως η συνεχής προσευχή και η πίστη του Ιωακείμ και της Άννας θα τους έκαναν σκεύος εκλογής για την Σωτηρία του κόσμου, μέρος σημαντικό και της Παλαιάς, μα τώρα πια και της Καινής Διαθήκης, αφού θα έφερναν στον κόσμο την αρχή των πάντων, την Θεοτόκο σε δεκαπέντε περίπου χρόνια από την στιγμή της Γέννησης της, την ακτινοβόλο και Παρθένο Μαρία, την Αγία Μητέρα του Χριστού και ιδρυτή της Εκκλησίας μας; 

Η προσευχή της Αγίας Άννας

Η προσευχή των Θεοπατόρων,
της Αγίας Άννας & του Αγίου Ιωακείμ.

      Ζητάει η Αγία Άννα στην προσευχή της, να επιβλέψει ο Θεός στην ταπείνωση της και να της δώσει παιδί. Ένα παιδί ζητάει από το Θεό. ένα παιδί Θείο Δώρο, που θα απάλλασσε και αυτήν αλλά και τον σύζυγο της Ιωακείμ από την ντροπή της ατεκνίας τους και από τον σπίλο της αμαρτίας. 

Και αυτό το παιδί-δώρο δεν το θέλει για δικό της. Υπόσχεται και λέγει στον Δωρητή Θεό:

«Θά τό ἀφιερώσω Κύριε σέ Σένα».

      Ας δούμε όμως με τί λόγια προσεύχεται, πως απευθύνει η Αγία Άννα την παράκληση της στο Θεό:

«Κύριε Παντοκράτορα, καί Μεγαλοδύναμε, πού μόνο μέ τό λόγο ἔκανες τόν οὐρανό καί τή γῆ καί ὅσα φαίνονται καί εἶναι γύρω μας, πού λύτρωσες, τούς πατέρες μας ἀπό τά χέρια τοῦ Φαραώ, πού μέ τό πρόσταγμά Σου σχίσθηκε ἡ θάλασσα καί πέσανε μέσα οἱ Αἰγύπτιοι. Ἐσύ Θεέ, πού τούς ἔτρεφες σαράντα χρόνια στήν ἔρημο. Ἐσύ, πού εὐλόγησες τή Σάρρα,τή γυναίκα τοῦ Ἀβραάμ καί γέννησε τόν Ἰσαάκ στά γεράματά της. Ἐσύ πού χαρίτωσες ἐκείνη τήν Ἄννα τήν ὁμοία μου καί γέννησε τόν Σαμουήλ τόν προφήτη. Ἐσύ δῶσε καί σέ μένα τήν ταπεινή Σου δούλη παιδί, καί μή μέ ἀφήσης νά εἶμαι ντροπιασμένη καί ταπεινωμένη ἀπό ὅλο μου τό γένος. Κύριε, ὁ Θεός μου, τάχα καί σάν ἕνα ἀπό τά θηρία δέν εἶμαι καί ἐγώ; Διατί μέ ὠργίστηκες τόσο καί εἶμαι στείρα; Ἐσύ, πού εὐλόγησες τά ποιήματά σου καί εἶπες: Αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε, δῶσε καί σέ μένα σπέρμα καί καρπό κοιλίας, καί ἄν γεννήσω εἴτε ἀρσενικό εἴτε θηλυκό, νά Σού τό χαρίσω μέ ὅλη μου τή χαρά καί νά τό φέρω στό Ναό Σου νά τό ἀφιερώσω».

     Ο Άγιος Ιωακείμ, με ανάλογες προσευχές μα διαφορετικά λόγια, έκλαιγε και αυτός

 όπως και η γυναίκα του και παρακαλούσε το Θεό, να τους κάνει άξιους της γενναιοδωρίας Του και να τους χαρίσει το Θείο Δώρο της παιδοποιίας.

Ο Θεός απαντάει στις προσευχές 

του Ιωακείμ και της Άννας.

Η Σύλληψις της Θεοτόκου
 από την Αγία Άννα.

       Ο Θεός που αγαπάει το πλάσμα Του, είδε τα δάκρυα και τους αναστεναγμούς τους, απάντησε στις θερμές προσευχές τους. Και πως έγινε τούτο; Έστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στον Ιωακείμ που ήταν στο βουνό και του λέγει:

«Χαῖρε Ἰωακείμ, καί εὐφραίνου, ἐγώ εἶμαι Ἀρχάγγελος Κυρίου καί ἦλθα νά σού πῶ, ὅτι πρόκειται νά γεννήσεις μία θυγατέρα, πού θά γεννήσει ἀπό τήν παρθενία τῆς τόν Βασιλιά τοῦ κόσμου καί Θεό. Ἄφησε λοιπόν τήν πολλή σου λύπη καί πικρία τῆς ψυχῆς σου καί πήγαινε στό σπίτι σου χαρούμενος. Φτάνουν οἱ τόσο πολλοί κόποι καί ἀναστεναγμοί. Ἄκουσε ό 

Θεός τή δέησή σου. Μόνο πήγαινε, πιστεύοντας στούς λόγους μου καί δόξαζε τό Θεό.»

       Αυτά είπε ο Αρχάγγελος στον Ιωακείμ και έφυγε αμέσως και πήγε στην Άννα και της είπε τα εξής:

«Ἄννα, Ἄννα, ἐπήκουσε Κύριος της δεήσεώς σου καί συλλήψει καί γεννήσεις, καί λαληθήσεται τό σπέρμα σου ἐν ὅλη τή οἰκουμένη». Καί εἶπεν Ἄννα, «ζῆ Κύριος ὁ Θεός μου, ἐάν γεννήσω εἴτε ἄρρεν, εἴτε θῆλυ, προσάξω αὐτό δῶρον Κυρίω τῷ Θεῶ μου καί ἔσται λειτουργῶν αὐτῶ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ».

Η Γέννησις της Θεοτόκου
από την Αγία Άννα.

       Ο Ιωακείμ σαν άκουσε τα λόγια και τα μηνύματα του αρχαγγέλου Γαβριήλ, πήγε χαρούμενος στο σπίτι του. Εκεί βρήκε τη γυναίκα του την Άννα που ήταν και αυτή χαρούμενη από τα λόγια του Αρχαγγέλου. 

       Εκείνη λοιπόν τη νύχτα, συνέλαβε η άγια Άννα τη Δέσποινα Θεοτόκο από τη σπορά του Ιωακείμ, γιατί μόνο ο Χριστός ασπόρως εκυήθη, γεννήθηκε χωρίς σπορά ανδρός.     

       Επηκολούθησαν ευτυχείς ημέρες απερίγραπτης χαράς για τους ευσεβείς και Δικαίους Ιωακείμ και Άννα. 

       Και τότε συνεχίσθηκαν οι προσευχές, προσευχές ευχαριστίας πια με δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης στο Θεό, και δεν ξεχάστηκαν μέσα στην πελώρια χαρά τους , δεν χάθηκαν μέσα στην ευτυχία της μητρότητας και της πατρότητας, δεν τους συνεπήρε ο ενθουσιασμός τους, μα εξακολούθησαν και μάλιστα με μεγαλύτερο σθένος να ευγνωμονούν τον Θεό για όλα τα αγαθά που τους χάρισε. Ποιος αλήθεια μπορεί να περιγράψει τη ευτυχία τους εκείνη, που επακολούθησε;

     Έπειτα όταν πέρασε ο προβλεπόμενος χρόνος, η χαρά τους έγινε πιο χειροπιαστή. Η ευσεβής Άννα σε ηλικία "προβεβηκυΐα", προχωρημένη δηλαδή, γέννησε μετά από 9 μήνες ένα χαριτωμένο και όμορφο κοριτσάκι. Τότε η Αγία Άννα ήταν περίπου 70 ετών, ενώ ο ομόζυγος της Ιωακείμ ήταν περίπου 80 ετών, ηλικίες που καθιστούσαν  αδύνατον την τεκνοποίηση, όμως δυνατόν το θαύμα της αδιάλειπτης προσευχής τους. 

        Το όνομα του παιδιού 

     και η σημασία του.

Τα πρώτα επτά βήματα της Παναγίας &
το ρίξιμο στην αγκαλιά της Αγίας μητέρας της, Άννας. 

     Στις οχτώ μέρες, ήταν συνήθεια στους Εβραίους, οι γονείς του παιδιού να καλούν τους ιερείς, να τους φιλεύουν και να βάζουν το όνομα του παιδιού. (μια συνήθεια που υπάρχει και στις μέρες μας όπου ο ιερέας καλείτε στο σπίτι, συνήθως την όγδοη ημέρα μετά την γέννηση του παιδιού, για να διαβάσει την ευχή της πρώτης ημέρας αλλά και την ευχή της ονοματοδοσίας του βρέφους αν οι γονείς έχουν αποφασίσει) 

        Σύμφωνα με τη συνήθεια λοιπόν αυτή, ο Άγιος Ιωακείμ και η Αγία Άννα καλέσανε τους ιερείς στο σπίτι τους, τους φιλέψανε ότι καλύτερο είχαν, για να ευχηθούν και για να βάλουν το όνομα τής θυγατέρας τους. 

Την ονομάσανε "Μαριάμ".

        Το όνομα Μαριάμ σημαίνει Βασίλισσα. Σημαίνει επίσης, δώρο, ελπίδα, κυρία, Ωραία. Ήταν η πιο άγια γυναίκα, Άφθαρτη και Αμόλυντη και γι’ αυτό λέγεται Παναγία.   

          Αναλυτικά όμως, σύμφωνα με μίαν άλλη ερμηνεία κάθε γράμμα του ονόματος της αντιστοιχεί στις λέξεις:

Μόνη Αύτη Ρύσεται Ιού Άπαντας Μισοκάλου

Δηλαδή: Μόνη αυτή θα γλυτώσει τους ανθρώπους από το φαρμάκι του Διαβόλου, δηλαδή την αμαρτία.

Το τάμα της Αγίας Άννας.

Το ταχτάρισμα της Παναγίας
από τους Δικαίους γονείς της και Θεοπροπάτορες,
Ιωαμείμ και Άννα.

      Επί τρία ολόκληρα χρόνια χάρηκαν οι ευλαβείς και δίκαιοι γονείς την μικρή χαριτωμένη κόρη τους, έχοντάς την ανάμεσα τους και υμνολογώντας ευχαριστίες στο Θεό.

       Μόλις περάσανε τα τρία χρόνια, θυμήθηκαν οι γονείς της αυτό που τάξανε στο Θεό.

      Να χαρίσουν δηλαδή τη θυγατέρα τους στην Εκκλησία. Αληθινά, ήταν πολύ μεγάλη η πίστη της  Άννας, για να χωριστεί από τη θυγατέρα της, που ήταν μόλις τριών χρόνων.    

       Για να χωριστεί από κείνη, που ζήτησε με πολλά δάκρυα και πολλές προσευχές από το Θεό. Προτίμησε όμως η Αγία Άννα να τηρήσει την υπόσχεση της στο Θεό και να δώσει αυτό που έταξε, από τη διαδοχή του γένους της. Είπε λοιπόν:

"Μόνο να γίνει αυτό που έταξα στο Θεό και ας μείνω χωρίς κληρονόμο, και ας μείνουν τα υπάρχοντα μου σε χέρια άλλων".

         Μαζέψανε οι Άγιοι Ιωακείμ και Άννα τις παρθένους της γειτονιάς, για να πάνε με λαμπάδες την χαριτωμένη κόρη τους στο Ναό. 

        Τον καιρό εκείνο, ήταν αρχιερέας ο Ζαχαρίας, ο Προφήτης και πατέρας του Προδρόμου. Αυτός μόλις είδε την Παναγία, τη γνώρισε αμέσως. Στάθηκε και της είπε πολλά εγκώμια. Μετά γύρισε και στους γονείς της και τους είπε:

Τα Εισόδια της Παναγίας
 & η εκπλήρωσις του τάματος της Αγίας Άννας στον Θεό.

«Εὐλογημένο καί χαριτωμένο ἀντρόγυνο, χαίρεσθε καί ἀγαλλιάσθε, γιατί ἀξιωθήκατε νά γίνετε γονεῖς τέτοιας θυγατέρας. Ἐσεῖς ξεπεράσατε τούς προπάτορές μας καί τούς πατέρες

μας. Ἐσεῖς γεννήσατε τήν Βασίλισσα τοῦ κόσμου. Ἐσεῖς θά δοξασθῆτε ἀπό τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους».

Τότε η Αγία Άννα είπε στον Αρχιερέα:

«Πάρε Ἀρχιερέα, τή θυγατέρα μου. Μᾶλλον τή θυγατέρα τοῦ Θεοῦ. Δέξου τήν καθαρή καί ἀμόλυντη καί ὑψηλότερη τῶν οὐρανῶν. Βάλτην μέσα στό Ναό γιατί ἐκεῖ της ἀξίζει νά 

κατοικῆ. Ἁγία εἶναι, σέ καθαρό τόπο τοποθέτησε τήν στά χέρια τοῦ Θεοῦ παράδωσε τήν σέ τόπο ἅγιο βάλτην ν’ ἁγιάση. Πάρε, Ζαχαρία, τήν κόρη μου, καί ἀφιέρωσε την στό Ναό...

γ ι α τ ί    ἔ τ σ ι  τ ή ν  τ ά ξ α μ ε».

Η Κοίμησις της Άγιας Άννης.

Η Κοίμησις της Αγίας Άννας,
ένδεκα χρόνια μετά την Γέννηση της Παναγίας. 

       Η Αγία Άννα αφού γέννησε την Θεοτόκο Μαρία, την απογαλάκτισε και την αφιέρωσε στο Ναό, πραγματοποιώντας το τάμα της, σαν καθαρό και άμωμο δώρο. Κατόπιν πέρασε τη ζωή της η Αγία Άννα με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς και στο τέλος παρέδωσε την Αγία της ψυχή στα χέρια του Κυρίου ειρηνικά.

(Εδώ, με μια παρένθεση θα ήθελα να σημειώσω και να υπογραμμίσω ιδιαιτέρως στην αγάπη σας, το σθένος και την πίστη που χρειάζονται από μια μάνα, όχι όμως μια οποιαδήποτε μάνα, που επί πολλά χρόνια παρακαλούσε τον Θεό για ένα παιδί, όταν τελικά το αποκτήσει να θελήσει εκπληρώνοντας το τάμα της, να το προσφέρει πίσω σε Αυτόν. Κάποιος που δεν μπορεί να καταλάβει την πίστη της Αγίας Άννας στον Θεό, ίσως να την χαρακτήριζε άκαρδη και άπονη μητέρα και δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να κατανοήσει την αναγκαιότητα της εκπλήρωσης του τάματος της στον Θεό, που ποτέ δεν το ξέχασε. Θα ήθελα επίσης όμως, μέσα στην παρένθεση μας αυτή, να υπογραμμίσω και το έγκλημα της έκτρωσης στο οποίο καταφεύγουν κάποιες γυναίκες μετά από μια "ανεπιθύμητη" εγκυμοσύνη, όταν χιλιάδες είναι τα ζευγάρια που αγωνίζονται παρακαλώντας τους Αγίους μας, τον Ιωακείμ και την Άννα, να λύσουν τα δεσμά της ατεκνίας τους και να μπορέσουν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί)

     Η παράδοση, αναφέρει ότι η Θεοπρομήτωρ Άννα, όταν κοιμήθηκε εν Κυρίω, ήταν περίπου 80 χρόνων και ο Ιωακείμ είχε περάσει τα 90. Ποιος από τους δύο, πέθανε πρώτος δεν αναφέρεται ευκρινώς. Αναφέρεται μόνο ότι, όταν η Θεοτόκος ήταν έντεκα χρόνων έμεινε ορφανή και από τους δύο γονείς της. Κατά πάσα πιθανότητα όμως πρώτος εκοιμήθη ο Άγιος Ιωακείμ,  πέθανε κατά μια πηγή οκτώ χρόνια από τα Εισόδια της κόρης του Θεοτόκου και μερικούς μήνες αργότερα, ένδεκα κατά την  ίδια πηγή, ακολούθησε και η Αγία Άννα, χωρίς αυτές οι χρονολογίες όμως να έχουν ιδιαίτερη σημασία. Αποδεικνύουν έμμεσα όμως, την αγάπη του ευλαβούς ζευγαριού αυτού μεταξύ τους αλλά και απέναντι στον Θεό, ο οποίος και τους εστεφάνωσε τελικά χαρίζοντας τους την Παναγία για κόρη τους, αλλά τους ευλόγησε και με έναν ακόμη τρόπο. Να έχουν αυτήν την μοναδική παρρησία τους στον Εγγονό τους Χριστό για να μπορούν μέχρι και τις ημέρες μας να κάνουν όλα αυτά τα θαύματα φέρνοντας στον κόσμο τα δώρα τους, τα παιδιά που τόσο χρειαζόμαστε για την ευτυχία μας.

          Ιερά Λείψανα της Αγίας  Άννης.

Το Ιερό Λείψανο της Αγίας Άννας,
 στην Σκήτη της στο Άγιο Όρος.

        Στο Άγιο Όρος, στη Σκήτη της Άγιας Άννας, σώζεται μέρος από το αριστερό πόδι της Άγιας και αγιάζει αυτούς που πηγαίνουν και το προσκυνούν. Οι Αγιαννανίτες μοναχοί φυλάσσουν το σεπτό Λείψανο της με απεριόριστη πίστη και ευλάβεια, ενώ στην καθημερινότητα τους η Αγία Άννα φαντάζει σαν να είναι ένα προσφιλές και πολύ αγαπητό τους πρόσωπο που διάγει μαζί την καθημερινή ζωή τους, ενώ στις συνομιλίες τους δεν την προσφωνούν τόσο με το όνομα της, αλλά με την γλυκιά επωνυμία "η Γιαγιά". Πολλά θαύματα συνοδεύουν την ιστορία αυτού του ιερού Λειψάνου μα και την ευλάβεια του κόσμου στην Αγία και Θεοπρομήτορα Άννα, αλλά και την επίκληση του ονόματος της στην λύση των δεσμών της ατεκνίας και την απόκτηση παιδιού, αλλά και πολλά είναι τα μωρά αυτά που φέρουν το όνομα της, ή αυτό του ομοζύγου της Ιωακείμ, αφού προήλθαν από το θαύμα της ιδιαιτέρας ευχής της για την λύση των δεσμών της ατεκνίας. 

     Επίσης στο Άγιον Όρος και στην Ιερά Βασιλική Σταυροπηγιακή και Πατριαρχική Μονή Κουτλουμουσίου βρίσκεται άφθορο μέρος του δεξιού ποδός της Αγίας Άννας και φυλάσσεται ως πολύτιμος θησαυρός, ενώ μέρος της αριστεράς χειρός της Αγίας βρίσκεται στη Ιερά Μονή Σταυρονικήτα, του Αγίου Όρους.

    Αποτμήματα όμως του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται και στην ομώνυμη Μονή Λυγαριάς Λαμίας και στη Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
    Μέρος της αδιαφθόρου σαρκός της Αγίας Άννας βρίσκεται στη Συλλογή της ρωμαιοκαθολικής Διεθνούς Σταυροφορίας Αγίων Λειψάνων, ενώ ένας καρπός της Αγίας βρίσκεται στο ρωμαιοκαθολικό Ναό του Αγίου Παύλου «ἐκτός τῶν Τειχῶν» της Ρώμης.

Έτσι θα είναι το "πατρικό σπίτι" της Παναγίας Κόρης
 των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης,
στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας...
...όταν πρώτα ο Θεός τελειώσει η κατασκευή του.

         Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ίδρυσε περίτεχνο, λαμπρό Ναό προς τιμήν της Αγίας Άννης το 550 μ.χ  στη Κωνσταντινούπολη.

        Όλη την Ελλάδα και κυρίως τα νησιά μας κοσμούν μικρά ή μεγάλα εκκλησάκια της Αγίας Άννας, αλλά και μοναστήρια αφιερωμένα σε αυτήν.

    Ενοριακός Ναός όμως, στο όνομα των Αγίων Θεοπατόρων, δεν υπάρχει πουθενά στην Ελλάδα, πιθανότατα και στον κόσμο όλο, παρά μόνο στην Θεσσαλονίκη και μάλιστα στις δυτικές συνοικίες της, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, που τώρα σιγά-σιγά κατασκευάζεται με την βοήθεια του Θεού, την άμεση φροντίδα των Αγίων Θεοπατόρων, αλλά και την αγάπη όλων σας και την προσφορά σας στην αποπεράτωση του, όπου μέσα στην κατακόμβη του υπάρχει το παρεκκλήσι της Παναγίας (όλες οι αγιογραφίες που υπάρχουν στο κείμενο του βίου των Αγίων μας, βρίσκονται στο παρεκκλήσι αυτό και έχουν φιλοτεχνηθεί από τον Θεολόγο και αγιογράφο κο Νικόλαο Ζέκιο) και κάθε Τρίτη μετά την Ακολουθία της Ιεράς Παρακλησεως των Αγίων Θεοπατόρων, διαβάζεται από τους ιερείς μας η ιδιαιτέρα ευχή της Αγίας Άννας υπέρ τεκνοποιΐας, ευτοκίας, καλλιτεκνίας  και ευτεκνίας, στα νεαρά ζευγάρια που προσέρχονται στο ναό των Αγίων Θεοπατόρων, των γονέων της Παναγίας, για να τους ζητήσουν με ευλάβεια και συντριβή το Θείο Δώρο της παιδοποιΐας.

Το παρεκκλήσι της Παναγίας, όπου διαβάζεται
η ευχή της Αγία Αννας, στην όμορφη
κατακόμμβητου ναού μας.

      Ιερά Λείψανα και των δύο Αγίων μας όμως, και του Αγίου Ιωακείμ και της Άγίας Άννας, θησαυρίζονται στον ομώνυμο Ναό και την ομώνυμη Ενορία τους, εδώ στο δυτικό μέρος της προσφυγικής Θεσσαλονίκης, στους Ανθόκηπους της Νέας Ευκαρπίας, σε λίγο δε, και με την αγάπη και την ευλάβεια των πιστών ενοριτών και προσκυνητών τους στον ναό μας, θα αποκτήσουν και την ιδιαίτερη, όμορφη ασημένια και περίλαμπρη λειψανοθήκη τους, που τώρα κατασκευάζεται, όπου και θα τα αποθέσουμε εκεί, για να βρίσκονται αιωνίως προς προσκύνηση και ευλογία των ενοριτών μας, αλλά και προσκυνητών του ναού μας, αλλά και των νέων ζευγαριών που και αυτοί προσκυνηματικά και προσευχητικά θα μπορούν να προσέρχονται στον ναό μας και να επικαλούνται τις πρεσβείες τους στον Εγγονό τους Χριστό, μαζί με την Παναγία, Θεοτόκο Κόρη τους για να τους χαρίσουν ένα παιδάκι. 

       Τα θαύματα των Αγίων μας είναι πολλά και συγκινητικά στην όμορφη γειτονιά των Ανθοκήπων και σε όσους προσέρχονται στον Ιερό Ναό μας. Από την εορτή και Μικρά Πανήγυρη δε της Συλλήψεως της Παναγίας μας από την Αγία Άννα, την 9η Δεκεμβρίου του 2013 και την ευχή της που διαβάστηκε από τους ιερείς μας στα νέα ζευγάρια που ήρθαν τότε να πάρουν την ευλογία της στο μικρό παρεκκλησάκι μας, κυοφορούνται την στιγμή αυτή που γράφουμε το άρθρο μας αυτό και σε λίγο, τον Σεπτέμβριο την 9η Σεπτεμβρίου θα γεννηθούν, πρώτα ο Θεός, εννέα μωρά, εννέα παιδιά, τα παιδιά της Αγίας Άννας και του Αγίου Ιωακείμ, εκ των οποίων τα δύο από αυτά είναι δίδυμα. 

Ο Ιερός Ναός μας ημιτελής, 

όπως είναι στην πραγματικότητα μέχρι σήμερα.

       Και παλαιότερα όμως είχαμε πολλά θαύματα στην Ενορία μας και πολλά παιδιά στους Ανθόκηπους φέρουν το όνομα των Αγίων μας, ένα όμως εκ των θαυμάτων το οποίο συντελείτε τώρα, αυτή την στιγμή που σας γράφω αυτό το άρθρο προς τιμήν της Αγίας Άννας μας, είναι η ανέγερση του επάνω ναού μας που γίνεται με γοργούς ρυθμούς, κατόπιν παρέμβασης της ίδιας της Γιαγιάς μας, όπως αποκαλούν οι Αγιαννανίτες, Αγιορείτες Πατέρες την Αγία Άννα στις καθημερινές συζητήσεις τους, που οδήγησε μεγάλο μέρος οικονομικής υποστήριξης και πόρους από τους άγνωστους μέχρι στιγμής δωρητές και κτήτορες στην εκκλησιά μας, την οποία εμείς αγωνιζόμασταν αρχικά με τα πενιχρά έσοδα και τις μικρές δυνατότητες μας να κατασκευάσουμε, και έτσι να δώσει τέλος στην αγωνία μας και  να φέρει νέο αέρα στα πανιά των ονείρων μας, αλλά και την ασυγκράτητη πια αισιοδοξία μας, πως κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να "λειτουργηθούμε" στον επάνω ναό μας και θα τελέσουμε στον κανονικό πια Ιερό Ναό μας, των Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, στο "πατρικό σπίτι" της Παναγίας Κόρης τους, το Μεγάλο Πανηγύρι μας, την 8η και 9η Σεπτεμβρίου κάποιου κοντινού έτους.

Εορτές των Αγίων Θεοπατόρων.

         Η Σύναξις των Αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, εορτάζεται την 9ην Σεπτεμβρίου και στην Ενορία μας τελείτε η Μεγάλη Πανήγυρις τους, με πολλές Ιερές Ακολουθίες, αλλά και πάμπολλες τετραήμερες εκδηλώσεις λατρευτικές και κοινωνικές.

         Την Κοίμηση της Αγίας Άννης η Εκκλησία μας την εορτάζει την 25ην Ιουλίου με ιδιαίτερη ακολουθία, ενώ η Ενορία μας και πάλι πανηγυρίζει τελώντας την Μικρά Πανήγυρη της με Εσπερινό, Λιτή και Αρτοκλασίες από τις εορτάζουσες Άννες και ανήμερα με Θεία Λειτουργία και Αγιασμό επάνω στον υπό κατασκευή ακόμα ναό μας.                        

       Την Σύλληψη της Αγίας Άννης η Εκκλησία μας την εορτάζει την 9η Δεκεμβρίου, όπου και πάλι η Ενορία μας τελεί Μικρά Πανήγυρη προς τιμήν της και στο τέλος όλων των Ακολουθιών διαβάζεται από τους ιερείς του ναού η ιδιαιτέρα ευχή της για την λύση της ατεκνίας.

Ἀπολυτίκιον τῶν Ἁγίων Ἰωακείμ καί Ἄννης
Ἦχος πλ. α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.

Ἡ δυάς ἡ ἅγια καί θεοτίμητος, Ἰωακείμ καί ἡ Ἄννα ὡς τοῦ Θεοῦ ἀγχιστεῖς, ἀνυμνείσθωσαν φαιδρῶς, ἀσμάτων κάλλεσιν οὗτοι γάρ ἔτεκον ἠμίν, τήν τεκοῦσαν ὑπέρ νοῦν,
τόν ἄσαρκον βροτωθέντα, εἰς σωτηρίαν τοῦ κόσμου, 

μεθ’ ἤς πρεσβεύουσι σωθῆναι ἠμᾶς.

Κοντάκιον Ἦχος β΄. Τά ἄνω ζητῶν.
Εὐφραίνεται νῦν, ἡ Ἄννα τῶν στειρώσεως, λυθεῖσα δεσμῶν, καί τρέφει τήν Πανάχραντον, συγκαλοῦσα ἅπαντας, ἀνυμνῆσαι τόν δωρησάμενον, ἐκ νηδύος αὐτῆς τοῖς βροτοῖς, 
τήν μόνην Μητέρα καί Ἀπείρανδρον.

Ἕτερον. Ἦχος ἅ΄. Χορός ἀγγελικός.
Τό ζεῦγος τό σεπτόν, Ἰωακείμ τέ καί Ἄννα, χορεύουσι φαιδρῶς, παρ’ ἐλπίδα τεκόντες, τό ὅρος τό ἅγιον, τήν νεφέλην τήν ἔμψυχον, τήν περίοπτον, 

τοῦ Βασιλέως καθέδραν, ὧν τῆς χάριτος, πνευματικῶς κοινωνοῦντες,

 Χριστόν μεγαλύνομεν.

Μεγαλυνάριον
Τέρπεται ἡ Ἄννα θεοπρεπῶς, κρατοῦσα ὡς βρέφος, τήν τεκοῦσαν τόν ποιητήν, σύν αὔτη δέ χαίρει, Ἰωακείμ ὁ θεῖος, ὧν τή χαρά ὡς δῶρον, τόν ὕμνον ἄσωμεν.

Ἀπολυτίκιον τῆς Ἁγίας Ἄννης Ἦχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε
Ζωήν τήν κυήσαναν ἐκυοφόρησας, Ἁγνήν Θεομήτορα, θεοφρον, Ἄννα, δί’ ὁ πρός λῆξιν οὐράνιον, ἔνθα εὐφραινομένων, κατοικία ἐν δόξη, χαίρουσα νῦν μετέστης, τοῖς τιμῶσι σέ πάθω, πταισμάτων αἰτουμένη ἱλασμόν, ἀειμακάριστε.

Κοντάκιον Ἦχος πλ.δ΄ Τή Ὑπερμάχω.
Ὡς τοῦ Σωτῆρος εὐκλεέστατοι Προπάτορες, ἐπουρανίων δωρεῶν ἄμφω ἐτύχατε, Ἰωακείμ καί Ἄννα οἱ θεοφόροι. Ἀλλ' ἐκ πάσης ἐπήρειας ἐκλυτρώσασθε, τούς αἰτοῦντας τήν θερμήν ὑμῶν ἀντίληψιν, καί κραυγάζοντας,

 χαίροις ζεῦγος θεοκλητόν.

Μεγαλυνάριον
Χαίρουσα μετέστης πρός ζωήν, Ἄννα ὥσπερ μήτηρ, τῆς τεκούσης τόν Ποιητήν. Ὅθεν τους τιμώντας, τήν θείαν κοίμησίν σου, χαρᾶς τῆς ἀθανάτου, μετόχους ποίησον.

http://intheopatoron.blogspot.gr/2014/07/blog-post_9742.html