Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ
ΑΔΙΚΙΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ-ΠΕΡΙ ΝΟΜΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ
1. Ἀδικία καί ἁμαρτία. Ξεφεύγει καί ἀπαλλάσσεται ἀπό ἁμαρτίες αὐτός πού ἀδικεῖται ἀπό ἀνθρώπους καί βρίσκει βοήθεια ἀπό τόν Θεό ἀνάλογη μέ τή θλῖψι.
μγ΄. Ἐκφεύγει ἁμαρτίας, ὁ παρά ἀνθρώπων ἀδικούμενος, καί ὁμοίαν τῆς θλίψεως εὑρίσκει ἀντίληψιν.
1. Ἀδικία καί ἁμαρτία. Ξεφεύγει καί ἀπαλλάσσεται ἀπό ἁμαρτίες αὐτός πού ἀδικεῖται ἀπό ἀνθρώπους καί βρίσκει βοήθεια ἀπό τόν Θεό ἀνάλογη μέ τή θλῖψι.
μγ΄. Ἐκφεύγει ἁμαρτίας, ὁ παρά ἀνθρώπων ἀδικούμενος, καί ὁμοίαν τῆς θλίψεως εὑρίσκει ἀντίληψιν.
2. Ἀδικία καί Θεία
βοήθεια. Αὐτός πού ἀδικεῖται ἀπό τούς ἀνθρώπους βρίσκει βοήθεια ἀπό τόν
Θεό ἀνάλογη μέ τή θλῖψι.
μγ΄. Ἐκφεύγει ἁμαρτίας, ὁ παρά ἀνθρώπων ἀδικούμενος, καί ...
ὁμοίαν τῆς θλίψεως εὑρίσκει ἀντίληψιν.μγ΄. Ἐκφεύγει ἁμαρτίας, ὁ παρά ἀνθρώπων ἀδικούμενος, καί ...
3. Ἀδικία καί πίστις στήν Θεία ἀνταπόδοσι. Αὐτός πού πιστεύει στόν Χριστό σχετικά μέ τήν ἀνταπόδοσι τῶν ἔργων του αὐτός ὑπομένει πρόθυμα κάθε ἀδικία ἀνάλογα μέ τήν πίστι του.
μδ΄. Ὁ πιστεύων τῷ Χριστῷ περί ἀνταποδόσεως, πᾶσαν ἀδικίαν προθύμως ὑπομένει κατ’ ἀναλογίαν τῆς πίστεως.
4. Ἀδικία καί εὐχή ὑπέρ ἀδικούντων. Αὐτός πού εὔχεται γιά ὅσους τόν ἀδικοῦν κατασυντρίβει τούς δαίμονες.
με΄. Ὁ ἀδικούντων ἀνθρώπων ὑπερευχόμενος, καταράσσει δαίμονας· ὁ δέ τοῖς πρώτοις ἀντιτασσόμενος, ὑπό τῶν δεύτέρων τιτρώσκεται.
5. Ἀδικία καί ἀντίσταση στούς ἀδικούντας. Αὐτός πού ἀντιτάσσεται σέ ὅσους τόν ἀδικοῦν πληγώνεται ἀπό τούς δαίμονες.
με΄. Ὁ ἀδικούντων ἀνθρώπων ὑπερευχόμενος, καταράσσει δαίμονας· ὁ δέ τοῖς πρώτοις ἀντιτασσόμενος, ὑπό τῶν δεύτέρων τιτρώσκεται.
6. Ἐπίθεση ἀπό ἀνθρώπους ἤ ἀπό δαίμονες. Καλλίτερα ἐπίθεση ἀπό ἀνθρώπους παρά ἀπό δαίμονες.
μς΄. Κρεῖσσον πλημμέλεια ἀνθρώπων καί μή δαιμόνων· ὁ δέ εὐαρεστῶν τῷ Κυρίῳ, τούς ἀμφοτέρους ἐνίκησε.
7. Εὐαρεστώντας στόν Κύριο νικᾶμε τίς ἐπιθέσεις τόσο ἀπό τούς ἀνθρώπους, ὅσο καί ἀπό τούς δαίμονες.
μς΄. Κρεῖσσον πλημμέλεια ἀνθρώπων καί μή δαιμόνων· ὁ δέ εὐαρεστῶν τῷ Κυρίῳ, τούς ἀμφοτέρους ἐνίκησε.
ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!
Τά ἀνωτέρω ρητά μγ΄-μστ΄ εἶναι τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ καί ἐλήφθησαν ἀπό τήν Φιλοκαλία (Περί νόμου Πνευματικοῦ): Ἁγίων Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου καί Μακαρίου τοῦ Νοταρᾶ,Φιλοκαλία τῶν Ἱερῶν Νηπτικῶν συνερανισθεῖσα παρά τῶν Ἁγίων καί Θεοφόρων Πατέρων, ἐν ᾗ διά τῆς κατά τήν πράξιν καί θεωρίαν ἠθικῆς φιλοσοφίας ὁ νοῦς καθαίρεται, φωτίζεται καί τελειοῦται καί εἰς ἥν προσετέθησαν τά ἐκ τῆς ἐν Βενετίᾳ ἐκδόσεως ἐλλείποντακεφάλαια τοῦ μακαρίου Πατριάρχου Καλλίστου, ἔκδοσις Α΄, Ἐπιμέλεια ἀδελφῶν Ἱεροῦ Κοινοβίου Μονῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Μπούρα-Λεοντάρι Ἀρκαδίας, Ἔκδοσις Α΄ 2010, τόμος Α΄, σελ. 361.
Τίτλοι σέ κάθε ρητό: Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης ,
ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
Πηγή εἰκόνας: Ἱερό Ἡσυχαστήριο Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγιος Βασίλειος, Λαγκαδᾶ.
http://www.agiameteora.net
